Β΄ έκδοσης «Ο ΛΟΓΟΣ» 05
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 2ον
ΖΗΤΗΜΑ ΘΕΛΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΝΩΣΕΩΣ
Οι λόγοι του Χριστού προς τον Νικόδημο υπήρξαν πραγματικά πολύ απλοί αλλά δυστυχώς ο Νικόδημος δεν μπορούσε ή μάλλον δεν τον συνέφερε να τους καταλάβει. Έκπληκτος ο Νικόδημος αναφωνεί: «Πως δύναται να γίνωσι ταύτα;» (Ιωάννης γ:9). Αυτό φανερώνει ότι ο Νικόδημος ήταν άνθρωπος φυσικός και όχι πνευματικός. Και όμως ήταν άνθρωπος πεπαιδευμένος (μορφωμένος) με παραδειγματικό ηθικό χαρακτήρα. Χρειάζεται όμως περισσότερον της εκπαιδεύσεως και του ηθικού χαρακτήρος δια να καταλάβει τα πράγματα του Θεού.
αν και ο «Λόγος (Θεός) έγινε σαρξ και κατώκησε μεταξύ ημών» και μας φανερώνει το σχέδιο της σωτηρίας Του με λόγους απλούς εν τούτοις αδυνατούμε να Τον καταλάβουμε. Ο Χριστός ομιλεί περί της ανοικοδομήσεως ή μάλλον της αναστάσεως του ναού του σώματος Του και οι άνθρωποι νόμιζαν ότι ομιλούσε περί του ναού της Ιερουσαλήμ. Προσέφερε στην Σαμαρείτιδα
«ύδωρ ζων» και αυτή νόμιζε ότι θα της έδιδε νερό από το πηγάδι του Ιακώβ. Είπε εις τους μαθητάς Του ότι είχε φαγητό να φάγει περί του οποίου αυτοί δεν ήξεραν αλλ’ αυτοί νόμιζαν ότι πρόκειται περί υλικής τροφής
(Ιωάννου δ:32).Ωμίλει περί του Εαυτού Του ως ζώντος άρτου του καταβάντος εκ του ουρανού. «Εάν τις φάγει» είπε «εκ του άρτου θέλει ζήσει εις τον αιώνα. Και ο άρτος δε τον οποίον εγώ θέλω δώσει είναι η σαρξ μου την οποία εγώ θέλω δώσει υπέρ της ζωής του Κόσμου».
Που να Τον καταλάβουν οι Εβραίοι! «Πως δύναται ούτος να δώσει εις ημάς να φάγωμεν την σάρκα αυτού;» είπαν. Μπορούσαμε να φέρομε σωρείας παραδειγμάτων δια να αποδείξομε ότι « ο φυσικός άνθρωπος δεν δέχεται τα του Πνεύματος του Θεού διότι είναι μωρία εις αυτόν και δεν δύναται να γνωρίσει αυτά διότι πνευματικός ανακρίνονται».
(Α΄ Κορινθίους β:14) αλλά τα’ αναφερθέντα είναι αρκετά να μας πείσουν περί τούτου.
Ο Νικόδημος αν και θρησκευτικώς ηγέτης δεν αποτελεί εξαίρεση. Είναι εξ’ ίσου πνευματικώς τυφλός όπως και ο πιο αγράμματος και ο πιο αδιάφορος ως προς την θεία αλήθεια. Ο μη αναγεννημένος άνθρωπος είναι τυφλός ως προς τα πράγματα ασχέτως πόσο πεπαιδευμένος και ηθικός είναι. Δίκαιον έχει ο Σολομών όταν λέγει: «η οδός των ασεβών είναι ως το σκότος δεν γνωρίζουσι που προσκόπτουσιν»
(Παροιμίαι δ:19) περί δε των τοιούτων ο Παύλος λέγει: «εσκοτιμένοι την διάνοιαν απηλλοτριωμένοι όντες της ζωής του Θεού δια την άγνοιαν
την ούσαν εν αυτοίς δια την πώρωσιν της καρδίας αυτών»
(Εφεσίους δ:18).
Ο ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΗΤΟ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ ΚΑΙ ΦΙΛΑΛΗΘΗΣ
Ήταν πρόθυμος να ομολογήσει την ανικανότητα να εννοήσει την μεγάλην αλήθεια της αναγεννήσεως. Η υπερηφάνεια πολλών ανθρώπων είναι εκείνη που τους εμποδίζει από του ν’ αναγνωρίσουν την αμαρτωλότητα των και να παραδεχθούν ότι ο Χριστός είναι ο μόνος ικανός Σωτήρ. Το γεγονός ότι ο Νικόδημος ήτο «άρχων των Ιουδαίων» δεσπότης όπως θα λέγαμε σήμερα ή πάστωρ δεν τον έκαμε ν’ αποκρύψει την άγνοια του. «Πως δύναται να γίνωσι ταύτα;» Και αμέσως ο Χριστός χωρίς να χάσει καιρό του λέγει: «Συ είσαι ο διδάσκαλος του Ισραήλ και ταύτα δεν εξεύρεις;(Ιωάννης γ:10). Πόσον αυστηροί είναι οι λόγοι αυτοί;
Σαν να του έλεγε: «Συ κηρύττεις τον Λόγον του θεού αλλά συ ο ίδιος δεν τον εξεύρεις διατείνεσαι ότι έχεις το φως αλλά συ έχεις ανάγκην φωτισμού πρώτον». Ο Νικόδημος δεν είναι μόνος έχει πολλούς ακολούθους στον αιώνα μας. Η αποφοίτησης από κάποια Θεολογική Σχολή δεν σημαίνει ότι ο άνθρωπος έχει κατ’ ανάγκην διαφωτισθεί ως προς την Θείαν αλήθειαν της αναγεννήσεως. Δυστυχώς στον κόσμο που ζούμε ακόμη και η θρησκεία έχει καταντήσει εμπόριο. Οι θρησκευτικοί ηγέται θεωρούν το έργον τους ως ένα από τα πολλά επαγγέλματα. Δεν υπάρχουν πολλοί σήμερα των Διαμαρτυρομένων των Ορθοδόξων ή των Καθολικών που είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν εύκολα τα συμφέροντα των δια την αλήθεια του Ευαγγελίου του Χριστού.
Το να είναι εργάτης του Ευαγγελίου τούτου είναι μια μεγάλη ευθύνη. Είναι ιερόν προνόμιο. Ίσως μερικοί από τους αναγνώστας μου νομίσουν ότι τα κηρύγματα μου είναι λιγάκι αυστηρά. Το παραδέχομαι. Αλλ’ η πιστότης εις τον Λόγον του Θεού είναι προτιμοτέρα από την απόκτηση φίλων οι οποίοι θέλουν διαρκώς να τους γαργαλίζεις την ακοή και να τους λέγεις πόσο καλοί είναι: ο Χριστός εξακολουθεί να ομιλεί στον Νικόδημο: «Αληθώς – αληθώς σοι λέγω ότι εκείνο το οποίον εξεύρομεν λαλούμεν και εκείνο το οποίο είδομεν μαρτυρούμεν και την μαρτυρίαν ημών δεν δέχεσθε. Εάν τα επίγεια σας είπον και δεν πιστεύητε πως εάν σας είπω τα επουράνια θέλετε πιστεύσει;»
(Ιωάννης γ:11—12). Εδώ ο Χριστός φανερώνει εις τον Νικόδημο ότι το πρώτο του μέλημα δεν είναι ν’ ασχοληθεί με τας μεταφυσικάς και θεολογικάς υποθέσεις εις τας οποίας οι «Εβραίοι θρησκευτικοί ηγέται ευαρεστούντο. Εδώ πρόκειται περί θείων
Πραγματικοτήτων. «εκείνο το οποίον εξεύρομεν λαλούμεν και εκείνο το οποίον είδομεν μαρτυρούμεν».
Νικόδημε λέγει ο Χριστός «δεν σου ομιλώ περί θεωριών αλλά για πρακτική πραγματικότητα της αναγεννήσεως της οποίας η οικειοποίησης καθίσταται δυνατή δια της ενσαρκώσεως μου ως του Μονογενούς Υιού του Θεού». «Την μαρτυρίαν ημών δεν δέχεσθε!» Ιδού η αιτία της αγνοίας του Νικόδημου. Δεν είναι μάλλον ζήτημα «γνώσεως» αλλά ζήτημα «θελήσεως». Πολλοί είναι οι άνθρωποι εκείνοι που εξεύρουν ότι είναι αμαρτωλοί και ότι ο Χριστός δύναται να τους σώσει και όμως δεν δέχονται την σωτηρίαν χάριν του Θεού. Πολλοί άνθρωποι θέλουν να καταλάβουν απόλυτα ένα ορισμένο πράγμα προτού το δεχθούν. Κρατώ ένα πορτοκάλι. Το τρώγω. Το βρίσκω πολύ εύγευστο. Με πλησιάζει κάποιος ο οποίος ποτέ δεν εγεύθη πορτοκάλι.
Προσπαθώ να του περιγράψω την γεύση του πορτοκαλιού. Όσο ικανή κι’ αν είναι η περιγραφή μου είναι αδύνατον να μπορέσω να τον κάμω να καταλάβει απόλυτα την ουσία του πορτοκαλιού. Είναι ανάγκη να γευθεί το πορτοκάλι και τότε θα καταλάβει με τι μοιάζει. Πόσο ανόητος θα ήμουν εάν ηρνούμην να χρησιμοποιήσω το ηλεκτρικό φως εάν πρώτα δεν εννοούσα απόλυτα όλη τη θεωρία του ηλεκτρισμού! Ο λόγος του Θεού διακηρύττει «Δια πίστεως εννοούμεν»
(Εβραίους ια:3). Η πίστης προηγείται της γνώσεως. Η πίστης είναι το πρώτο και σπουδαιότερο βήμα προς την απόκτηση της θείας γνώσεως. Πολλές φορές παρανούμεθα γιατί ο Θεός δεν μας αποκαλύπτει περισσότερα πράγματα δια την μεταφυσική μας κατάσταση απ’ όσα βρίσκουμε στον Λόγο Του. η αιτία μας δίδεται υπό του Χριστού του ιδίου:
«Εάν τα επίγεια σας είπον και δεν πιστεύετε πως εάν σας είπω τα επουράνια θέλετε πιστεύσει;» Πολλές αλήθειες της Βίβλου δεν έχουν καμιά σημασία για τον μη αναγεννημένο άνθρωπο. Για να φθάσεις στο κόκαλο πρέπει πρώτα να φας το κρέας. Για να μπεις στο πνεύμα της Βίβλου και να το εννοείς είναι ανάγκη πρώτα να γνωρίσεις τον Χριστόν ως προσωπικό σου Σωτήρα. Κάποτε μια κόρη πήρε ένα βιβλίο να διαβάσει. Όταν το τελείωσε το πέταξε στη γωνιά λέγοντας «χειρότερο απ’ αυτό το βιβλίο δεν διάβασα!» Ύστερα από λίγο το ξαναπήρε στα χέρια της να δει ποιος ήταν ο συγγραφέας του. εξεπλάγη όταν είδε το όνομα του συγγραφέως ήτο το ίδιον με το όνομα του αρραβωνιαστικού της. Τον ρώτησε αν πραγματικά αυτός είχε γράψει το βιβλίο.
Όταν την βεβαίωσε περί τούτου κάθισε και άρχισε να το ξαναδιαβ
άζει. Όταν το τελείωσε αυτή τη φορά δεν το πέταξε αλλά με θαυμασμό αντίκρισε τον αγαπημένο της και του είπε ότι ήταν το Καλλίτερο βιβλίο που είχε ποτέ διαβάσει. Η γνωριμία με τον συγγραφέα συνέτεινε πολύ εις την εκτίμηση του βιβλίου. Η γνωριμία με τον Χριστόν του Ευαγγελίου θα σε κάμει ν’ αγαπήσεις και να εννοήσεις τις μεγάλες αλήθειες της Βίβλου. Άφησε το Πνεύμα του Θεού να ενεργήσει την θείαν αναγέννηση στην καρδιά σου και τότε θα καταλάβεις το μυστήριο της αναγεννήσεως.
Δεν είναι μόνον ο λόγος του Θεού που είναι αναγκαίος εις την αναγέννηση αλλά και η Θεία ενέργεια του Πνεύματος του Αγίου του τρίτου προσώπου της Αγίας Τριάδος. Το μεν Πνεύμα είναι πρόσωπο που ενεργεί την αναγέννηση ο δε Λόγος του Θεού είναι το «σπέρμα»
(Α΄ Ιωάννου γ:9). Μπορεί κανείς να μελετά τον Λόγο του Θεού να τον εξεύρει πολύ καλά αλλά να είναι εκτός της βασιλείας του Θεού. Η Γραφή λέγει ότι «και τα δαιμόνια πιστεύουσι και φρίττουσι» (Ιάκωβος β:19). Η ενέργεια του Πνεύματος είναι απαραίτητος. «Το γεγεννημένον εκ της σαρκός είναι σαρξ και το γεγεννημένον εκ του Πνεύματος είναι πνεύμα».
H ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΥ ΚΌΣΜΟΥ
(πρόλογος του Δημ. Ι Μαγκριώτη)
Β΄ έκδοσης «Ο ΛΟΓΟΣ» 06
Η ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ
Όπως γεννάται κανείς στον κόσμο αυτόν έτσι πρέπει να αναγεννηθεί εάν θέλει να εισέλθει εις την βασιλείαν του Θεού. Εδώ ομιλεί ο Χριστός και είναι πολύ καθαρά η διακήρυξης του. Υπάρχουν συνέπειαι των αποφάσεων μας. Το γεγονός ότι είναι δυνατή η άρνησης της προσφοράς της αναγεννήσεως υπό του ανθρώπου αποδεικνύει ότι η πράξης αυτή είναι ενσυνείδητος. Δεν μπορεί τρίτο πρόσωπο να αναλάβει την ευθύνη που πέφτει επάνω μας. Ότι και να κάνωμε στο βρέφος που γεννιέται από Χριστιανούς γονείς δεν μπορούμε εμείς να το αναγεννήσομε. Μπορούμε βέβαια να το καθοδηγήσομε στον Χριστό και όταν αποδεχθεί Αυτόν τότε γίνεται τέκνον Του. Για να καταλάβουμε καλλίτερα το μεγάλο αυτό δίδαγμα του Λόγου του Θεού πρέπει να εξετάσουμε ποιος είναι:
Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΕΩΣ
Θα μου πει κάποιος. «Μα επί τέλους τι είναι αναγέννησης;» αναγέννησης είναι ζωή. Όση διαφορά υπάρχει μεταξύ του ζωντανού ανθρώπου και του νεκρού πνεύματος τόση υπάρχει και μεταξύ του αναγεννημένου και μη αναγεννημένου. Με λίγα λόγια είναι ζωή πνευματική. Ίσως να μη
καταλαβαίνεις τα πράγματα αυτά. Σαν δυσνόητα να σου φαίνονται. Μόλις τα’ άκουσε ο Νικόδημος αναφώνησε: «Πως δύνανται να γίνωσι ταύτα;» Η δυσκολία κείται εις το εξής. Ο άνθρωπος προσπαθεί να κατεβάσει το παν στο βασίλειο της ύλης και εάν δεν μπορεί να βρει απτές φυσικές αποδείξεις αρνείται να δεχθεί το ένα ή το άλλο πράγμα. Πόσο ανόητος η σκέψης αυτή του ανθρώπου. Την αντικρίζει ο Χριστός με τα εξής. «Το γεγεννημένον εκ του Πνεύματος είναι πνεύμα. Μη θαυμάσεις ότι σοι είπον πρέπει να γεννηθείτε άνωθεν».
Με άλλα λόγια ο Χριστός διακηρύττει ότι υπάρχουν δύο βασίλεια το βασίλειο της ύλης και το βασίλειο του πνεύματος. Την ύλη την βλέπεις την πιάνεις την ζυγίζεις και φθάνεις στο συμπέρασμα ότι είναι πραγματικά. Αλλ’ επειδή το πνεύμα ή τα πράγματα που ανάγονται στο βασίλειο του πνεύματος δεν μπορείς να καταλάβεις να πιάσεις και να ζυγίσεις θα πει δεν είναι πραγματικά; Αλλοίμονο! Είναι άραγε ο ηλεκτρισμός πραγματικότης. Βλέπω τα’ αποτελέσματα του ηλεκτρισμού αυτή τη στιγμή γράφω το άρθρο αυτό υπό το ηλεκτρικό φως. Κανείς δεν μπορεί να με πείσει ότι το ηλεκτρικό φως δεν είναι πραγματικότης. Τι είναι ηλεκτρισμός; Κανείς δεν μπορεί να μας πει. Είναι μυστήριον. Αυτό όμως αφαιρεί από την πραγματικότητα του.
Σας ερωτώ! Τι είναι ζωή; Ερωτήσατε οιονδήποτε βιολόγο και θα δείτε ότι ικανοποιητικός ορισμός δεν μπορεί να δοθεί. Δεν εξεύρουμε τι είναι ζωή αλλά κανείς μας δεν μπορεί να αρνηθεί την πραγματικότητα της ζωής. Μέσα στο μυστήριο της ζωής υπάρχει η αλήθεια και η πραγματικότητα. Ίσως και αναγέννηση απόλυτα να μη μπορείς να την καταλάβεις όπως αδυνατείς να καταλάβεις απόλυτα και την φυσική γέννηση. «Μη προσπαθείς Νικόδημε να εξηγήσεις τις πνευματικές αλήθειες με φυσικά φαινόμενα είναι αδύνατον». Αυτό ακριβώς διεκήρυττε ο Χριστός σ’ αυτόν όταν του έλεγε. «Το γεγεννημένον εκ της Σαρκός είναι σαρξ και το γεγεννημένον εκ του Πνεύματος είναι πνεύμα».
Με άλλα λόγια Νικόδημε όταν σου ομιλώ περί της πνευματικής γεννήσεως συ μη σκέπτεσαι πως θα μπορέσεις άνθρωπος γέρων ων να μπεις στην κοιλιά της μάννας σου και να ξαναγεννηθείς. « Άλλο το ένα και άλλο το άλλο».
ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ
1/.Αναγέννησης δεν είναι η εξωτερική μεταβολή. Πολλές φορές παρεξηγείτε η αναγέννηση ως «αναμόρφωσης της ζωής» ως το γύρισμα καινούργιου φύλλου στο βιβλίο της ζωής ως το να αλλάζει κανείς μερικές συνήθειες του. Αυτό δεν είναι αναγέννησης. Εδώ δεν πρόκειται περί εξωτερικής αλλαγής αλλά περί εσωτερικής διότι εκ της καρδίας προέρχονται αι εκβάσεις της ζωής. Υποθέσατε ότι κάτι συνέβη με την μηχανή του ρολογιού σας και αντί να το δώσετε στον ειδικό τεχνίτη αρχίσετε να το γυαλίζετε την θήκη του. το γυάλισμα δεν θα βοηθήσει τη μηχανή.
Ο Θεός μας λέγει: «Η καρδιά είναι απατηλή υπέρ πάντα και σφόδρα διεφθαρμένη».
(Ιερεμίας 17:9). Η αναγέννησης ασχολείται με την καρδιά. Όταν η καρδιά είναι καθαρά τότε ολόκληρος η ζωή είναι καθαρά. Πόσον ταιριαστά είναι τα λόγια του Χριστού σ’ εκείνους που πιστεύουν ότι με το να φαίνονται στους ανθρώπους καλοί θα κληρονομήσουν την βασιλείαν του Θεού: «Ουέ εις εσάς γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί διότι παρομοιάζετε με τάφους ασβεστωμένους οίτινες έξωθεν μεν φαίνονται ωραίοι έσωθεν όμως είσθε πλήρεις υποκρίσεως και ανομίας».
(Ματθαίος κγ: 27—28).
2/. Αναγέννησης δεν είναι θρησκευτικότης. Πάμπολλοι είναι εκείνοι που νομίζουν ότι ο τακτικός τους εκκλησιασμός το γεγονός ότι γεννήθηκαν από χριστιανούς γονείς εις χριστιανική χώρα το γεγονός ότι μελετούν από καιρού εις καιρόν την Αγίαν Γραφήν νηστεύουν προσφέρουν χρήματα εις την εκκλησία κλπ είναι ικανά να τους εισαγάγουν εις τον Ουρανό. Εάν το να είναι κανείς θρήσκος είναι αρκετό τότε γιατί ο Χριστός να πει στον Νικόδημο: «Μη θαυμάσεις ότι σοι είπον πρέπει να γεννηθείτε άνωθεν». (Ιωάννης γ:7). Ο Νικόδημος όχι μόνο θρήσκος ήταν αλλά και θρησκευτικός αρχηγός. Με το να φέρει κανείς τον υπό των ανθρώπων δοθέντα τίτλο του «αιδεσιμότατος σεβασμιώτατος κλπ» δεν σημαίνει ότι έχει και τον Ουρανό εξασφαλισμένο.
Και μπροστά στο δικό μου όνομα υπάρχει το «αιδεσιμότατος» αλλ’ αυτό δεν σημαίνει τίποτα ενώπιον του Θεού ούτε είναι αποδεικτικό της αναγεννήσεως μου. Μπορείς να είσαι θρήσκος χωρίς να έχεις αναγεννηθεί. Μη θαυμάσεις λοιπόν όταν και σε σένα αυτή τη στιγμή ο Χριστός λέγει «Πρέπει να γεννηθείς άνωθεν» μπορείς να ονομάζεσαι Ορθόδοξος Καθολικός ή Διαμαρτυρόμενος. Αλλά τι με τούτο; «Εάν τις δεν γεννηθεί άνωθεν δεν δύναται να ίδει την βασιλείαν του Θεού».
.....
