“Oh my God!”
Αυτή την κραυγή την ακούσαμε δεκάδες φορές από τα στόματα απλών Νεοϋορκέζων την ώρα που έβλεπαν παγωμένοι τα αεροπλάνα να συντρίβονται πάνω στους Δίδυμους πύργους της πόλης τους, να παίρνουν φωτιά, απελπισμένοι ένοικοι να πηδάνε από 70 και πλέον ορόφους και ύστερα τα κτίρια να καταρρέουν μέσα σε σύννεφο σκόνης και καπνού.
Κάποιοι είχαν προβλέψει πως ο 21ος αιώνας θα ήταν ο αιώνας κατά τον οποίο η θρησκεία θα είχε τον κύριο λόγο στη διαμόρφωση της νέας κοινωνίας. Η πρόβλεψή τους επαληθεύτηκε με τον πιο δραματικό τρόπο. Η κραυγή των Νεοϋορκέζων σημάδεψε την αρχή της νέας εποχής, που καμιά αισιοδοξία δε διαφαίνεται να τη χαρακτηρίζει: άρχισε ο πόλεμος στο Αφγανιστάν με απρόβλεπτες συνέπειες για την περιοχή και όλο τον πλανήτη, οι φονταμενταλιστές του Ισλάμ και του χριστιανισμού εξοπλίζονται και απειλούν εαυτούς και αλλήλους και άρχισαν να αλληλοσφάζονται (Νιγηρία, Ινδονησία και αλλού), ο χημικός και βιολογικός τρόμος δεν αφήνει ανέπαφο κανένα κάτοικο του πλανήτη όπου και αν ζει. Η παγκοσμιοποίηση σε όλο της το μεγαλείο!
Δύο κόσμοι διαφορετικοί μεταξύ τους βρέθηκαν ξαφνικά απέναντι ο ένας στον άλλο. Όσο και αν καταβάλλονται προσπάθειες για να μην πάρει η σύγκρουση αυτή θρησκευτικό χαρακτήρα, ο χαρακτήρας αυτός τους επιβάλλεται. Και οι δύο επικαλούνται τον Θεό, κατά τρόπο ανεπίτρεπτο. Ο ένας βασίζει στον Θεό την καλοπέρασή του (In God we trust: στον Θεό η εμπιστοσύνη μας, γράφει επάνω το δολάριο!), έστω και αν αυτή είναι προϊόν αδικιών και εκμετάλλευσης, και ο άλλος πανηγυρίζει στο όνομα του ίδιου Θεού για τα αθώα θύματα των αεροπλάνων, των βακτηριδίων, της καταπίεσης και της εξαθλίωσης που επιβάλλουν και ανέχονται. Σε ποιο Θεό να καταφύγουμε και ποιον να επικαλεστούμε; Κανένας από τους θεούς στους οποίους αναφέρονται οι δύο αντίπαλοι κόσμοι, δεν μας ικανοποιεί και δε μας κάνει. (…)
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΠΑΓΓΑΙΟΥ Ο ΚΑΜΠΟΣ ΤΩΝ ΣΕΡΡΩΝ
Εδώ, όμως, δεν έχουμε πόλεμο θρησκειών, αλλά «παραθρησκειών». Πέρα από τα λόγια χρειάζονται και έργα. Και όσο θα υπάρχουν καταπιεσμένοι, εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όσο θα απουσιάζει η δικαιοσύνη από τη διεθνή σκηνή και τη διπλωματία, όσο τον αληθινό Θεό θα τον αντικαθιστούμε με τον Μαμωνά, τον φανατισμό και το μίσος του «ιερού πολέμου», η ζωή του κόσμου στον 21ο αιώνα θα ζει κάτω από το βαρύ σύννεφο του τρόμου και της απαισιοδοξίας όχι μόνο για το σήμερα, αλλά και για το αύριο.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΠΑΓΓΑΙΟΥ Ο ΚΑΜΠΟΣ ΤΩΝ ΣΕΡΡΩΝ
Η ζωή, η χαρά και η ευτυχία βρίσκονται μόνο στον αληθινό Θεός της αγάπης. |
“Τηνιακά Μηνύματα” – Οκτώβριος 2001
ΠΗΓΗ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ ΠΟΛΥ ΚΡΥΟ ΝΕΡΟ
