4--9--2017-----ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΡΕΑΣ ΣΥΛΒΙΑ ΕΠΙ ΤΩΝ ΠΤΕΡΥΓΩΝ (Ποιήματα της Ρέας Συλβίας 1959-1969)




ΤΟ ΧΘΕΣΙΝΟ ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ 3-9-2017
2—9—2017--ΣΑΒΒΑΤΟ

ΣΗΜΕΡΟΝ ΕΓΕΝΝΗΘΗ…ΣΩΤΗΡ
(Λουκάς 2:11—2: 11)

==28ον ==
 ΤΟ ΧΘΕΣΙΝΟ ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ 3-9-2017

Στις σκοτεινές μέρες μας στις ασέληνες νύχτας μας
Σε περιμέναμε σκήπτρο του Ιούδα. Με το προφητικό
Λυχνάρι ερευνούσαμε τ’ αχνάρια Σου δεν είχαμε ειρήνη.
Στα βουνά των πόθων μας υψωνόταν η προσδοκία
στα μάτια μας το όραμα του ερχομού Σου. Στη σκιά του
θανάτου αναπολούσαμε τα λόγια:
¨Ετοιμάσατε την οδόν του Κυρίου¨.
``````````````````

ΤΟ ΧΘΕΣΙΝΟ ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ 3-9-2017
Ω! οι δρόμοι μας Κύριε ήταν στενοί αβέβαιο το τέρμα μας
Κλειστοί οι Ουρανοί. Οι χιτώνες μας ήταν σκισμένοι με της
Ελπίδας το λυχνάρι προχωρούσαμε.
Οι τυφώνες των παθών μας χτύπαγαν τα’ αγκάθια της
Κακίας μας τρυπούσαν όμως οι ψυχές πρόσμεναν
Τον άρχοντα της Ειρήνης.
```````````````

Κι όταν τα δάκρυά μας σαν φθινοπωρινά φύλλα έπεφταν
Στη γη κι όταν τα πόδια μας είχαν ατονήσει στη σκοτεινή
Στην σκοτεινή νύχτα μας είδαμε το σημείο του ερχομού Σου.
Άστρο του Δαβίδ ελπίδα των φτωχών απελευθερωτή
Των δεσμίων ήρθες….
Στρώσαμε με βάγια το δρόμο Σου με τα δάκρυα μας.
Τώρα… Πέσαν οι αλυσίδες μας. Τώρα…
¨εγεννηθη εις ημάς Σωτήρ¨.
……..

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΡΕΑΣ ΣΥΛΒΙΑ
ΕΠΙ    ΤΩΝ    ΠΤΕΡΥΓΩΝ (Ποιήματα της Ρέας  Συλβίας 1959-1969)
3—9—2017--ΚΥΡΙΑΚΗ

ΤΟ ΥΠΕΡ ΠΑΝ ΌΝΟΜΑ

==29ΟΝ==


Κύριε όνομα γλυκό όνομα της ψυχής μου αγαπημένο Ατίμητο
στολίδι της αγάπης μου πόσο σε καρτερώ και σε προσμένω
Πάνω στα πληγωμένα χέρια Σου να γείρω το φτωχό μου το κεφάλι
Σαν τη Μαρία με τα μύρα της ψυχής να σ’ αγκαλιάσω πάλι.
`````````````````
Τα λόγια της αγάπης να Σου  πω τα λόγια αυτά που ψιθυρίζω
Τις ώρες της γαλήνιας προσευχής όταν Σε βλέπω Κύριε
Σε νιώθω και σ’ αγγίζω.
``````````````````

Στον πόντο της απέραντης αγάπης Σου μικρή βαρκούλα πως
ν’ ανθέξω; Δώσε μου τα δικά Σου τα φτερά δώς μου τον άνεμο
Στην αγκαλιά Σου Κύριε να τρέξω.
```````````````````````
Όταν ηχήσουν τα’ ουρανού οι γαλανές καμπάνες μ’ ολόλευκες
Στολές θα’ ρθουν γονατιστοί οι μαύροι και οι κίτρινοι
και οι λευκοί αντάμα στο θρόνο του Θεού.
τότε χαρούμενο θα’ ρθει και το δικό μου κλάμα μαύρε μου αδελφέ.

……..
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΡΕΑΣ ΣΥΛΒΙΑ
ΕΠΙ    ΤΩΝ    ΠΤΕΡΥΓΩΝ (Ποιήματα της Ρέας  Συλβίας 1959-1969)
04—9—2017--ΔΕΥΤΕΡΑ

ΕΙΡΗΝΗ

==30ΟΝ ==


Τούτο το πρωινό είν’ σκοτεινό τα γκρίζα σύννεφα κατρακυλάνε στην Άπλα του ατέλειωτου ουρανού. Χοντρές ψιχάλες της βροχής πάνω Στα τζάμια μου χτυπάνε σκορπώντας τις θωπείες του Μαγιού. Τώρα ο άνεμος ξεσπά τόσο κοντά με κρύα δάχτυλα  μ’  αγγίζει φτάνε Ως μέσα στην ψυχή μια θύελλα παντού ορμά μια θύελλα με
Τριγυρίζει και νιώθω τόσο μοναχή…
`````````````````

Στο σπίτι το αντικρινό το σκυθρωπό – μικρή ηλιαχτίδα – ένα πουλάκι
Τραγουδά ξέγνοιαστο μέσα στη βροχή ανέμελο στην καταιγίδα
Τραγούδια στέλνει στη ζωή. Τα σύμπαντα τη δόξα Σου…
Ω θυγατέρες της Σιών πέστε μου που θα Τον βρω;
`````````````````

Αποσταμένη έγειρα μέσα στην νύχτα και τα πρώτα μου δάκρυα
Έγιναν μια αβέβαιη προσευχή Ω Κύριε μου που είσαι;
Τότε η νύχτα σχίστηκε τα πέπλα της έπεσαν κι ένας Σταυρός
Διαγράφηκε μπροστά μου θλιμμένος αιμάτινος Σταυρός…
`````````````````

Τα χείλη μου ψιθύρισαν τα’ όνομά Σου ¨Αγάπη¨…
Κι ήσουνα Εσύ…
Στων καρφιών Σου τον τύπο είδα το όνομα μου…
Και στο αγκάθινο στεφάνι την τιμωρία μου. Δικές μου ήταν οι
Πληγές Σου δικά μου τα δάκρυα δικοί μου οι πόνοι…
Ω ! Κύριε Σε βρήκα η νύχτα φωτίστηκε τα’ αστέρια λάμψανε.
`````````````````
Οι άνθρωποι με περιφρόνησαν μα μου χαμογέλασες Εσύ…
Έσκυψες κοντά μου και Σ’ άγγιξα κι έγινα βασίλισσα και φόρεσα
Κορώνα κι’ ένα νέο όνομα γράφτηκε στο πλήθος των ονομάτων
Στο βιβλίο της ζωής το δικό μου…Ω! Κύριε Σ’ ευχαριστώ.




……..