9-9-2018--10--ΚΑΙ 11--ΜΑΖΙ--ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΧΡΙΣΤΟΥΧρήστος Φραγκόπουλος

Iδού έρχομαι ταχέως !!!

 

10—ΣΥΓΧΥΣΗ

  Στο σημείο αυτό δημιουργείταιένα άλλο θέμα που δεν είναι παρά ένα τεράστιο ερωτηματικό. Στα πράγματα του Θεού δεν υπάρχει θεωρία και πράξη. Αλήθεια υπάρχει που είτε την

πιστεύουμε και τη ζούμε είτε περνούμε από κοντά της ξένοι από αυτήν. Λοιπόν θα μπορούσε να πει κανείς. Είναι αλήθεια έτσι όλοι οι χριστιανοί; Είναι όλοι τέτοια ανοιχτά ζωντανά ευαγγέλια; Λυπούμε που το λέγω μα δεν είναι. Αν ήτανε τότε…τότε… πόσο διαφορετικά θα ήτανε όλα; Και έρχεται το επόμενο ερώτημα επακόλουθο του προηγούμενου. Μα γιατί δεν είναι αδελφέ μου; Πως συμβαίνει αυτό; Για γράψω και γραφικά μιλούμε και από κει πρέπει να πάρουμε το παράδειγμα μας. Υπάρχουν τέτοια ζωντανά ευαγγέλια. Σας εξομολογήθηκα πως γνώρισα και πίστεψα. Μα  όχι πολλά. Λοιπόν για να γράψει ο Θεός στην καρδιά μας και από αυτή τη ζωή μας πρέπει να γίνει πρώτα καθαρισμός μέσα σ’ αυτήν.

Όλα τα δικά μας τα ανθρώπινα πεποιθήσεις γνώσεις ιδέες με γερό σφουγγάρι πρέπει να σβηστούν και με μια μεγάλη σκούπα πρέπει να πεταχτούν στα σκουπίδια. Σε ένα μαυροπίνακα που είναι γεμάτος από γράμματα σχήματα και κουταμάρες αν γράψεις εσύ κάτι χωρίς να τον καθαρίσεις νομίζεις ότι θα διακρίνουν οι άλλοι τίποτα; Μα βέβαια όχι. Πρέπει πρώτα να καθαριστεί και μετά να γίνει το γράψιμο. Στα παλιά χειρόγραφα που έγραφαν επάνω σε μεμβράνες και σε περγαμηνές στοίχιζε πολλά το υλικό αυτό. Έπαιρναν λοιπόν παλιές μεμβράνες και είτε λίγο τις ξύνανε είτε τις περνούσαν από πάνω με ένα βερνίκι και μετά ξανάγραφαν.

Αργότερα όμως βγαίνανε και τα από κάτω γράμματα και μπερδευόντουσαν με τα καινούργια. Δυστυχώς  το ίδιο συμβαίνει και σε μας. Θέλει ο Θεός να γράψει και γράφει. Μα όταν από μέσα βγαίνουν τα παλιά οι άλλοι δεν μπορούν να διαβάσουν καθαρά. Και αντί να δουν κάτι καλό και σωστό παίρνουν μια μπερδεμένη εικόνα που κάθε άλλο παρά να δοξάσει το Θεό μπορεί. Διαβάζουν και βλέπουν μαζί με το γράψιμο του Θεού μαρξιστικά υπόλοιπα που δεν καθαρίστηκαν υλιστικές αντιλήψεις που δεν κάηκαν στο καμίνι φιλοσοφικές δοξασίες που θα έπρεπε να είχαν πριν από καιρό μαραθεί στη χάρη του Θεού. και οι άνθρωποι που κοιτάζουν πάνω σ’ αυτούς τους χριστιανούς κυριολεκτικά όπως το λέγει και η λαϊκή έκφραση δεν καταλαβαίνουν. «…τι Θεό πιστεύουν;» να που είναι η αιτία του 

κακού. Χρειάζεται καθαρότητα καρδιάς.

                   «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

11—Η ΚΡΙΣΗ

  Και υπάρχει ακόμη ένα σημείο.Μερικοί ρωτούν και ρωτώντας φέρνουν αντίρρηση στα όσα ο λόγος του Θεού λέγει. Ρωτούν λοιπόν. «αυτός ο άνθρωπος δεν έμαθε γράμματα να διαβάσει το ευαγγέλιο. Πως θα τον κρίνει ο Θεός αφού δεν πήρε γνώση της αλήθειας;» Ή ακόμη. «Αυτός ο άνθρωπος έτσι το φέρανε οι περιστάσεις που δεν μπόρεσε να διαβάσει τι ο θεός ζητούσε μια και προσέφερε σ’ αυτόν. Πως θα τον κρίνει ο Θεός;» Στο σημείο αυτό υπάρχει κάποια απάντηση κατηγορηματική. Θα ρωτήσει τον άνθρωπο αυτό που έζησε; Και θα του θυμίσει που στη γειτονιά του στο λόχο του στο γραφείο του ήτανε ένας αληθινός χριστιανός «επιστολή Χριστού γινοσκωμένη και αναγιγνωσκομένη υπό των ανθρώπων». Αυτόν τον είδες; Θα τον ρωτήσει. Τι άνθρωπος ήτανε; Και στην απάντηση του άλλου πως ήτανε καλός πολύ καλός άγιος άνθρωπος θα τον ρωτήσει συνέχεια. «Γιατί και συ δεν θέλησες να γίνεις σαν κι αυτόν; Γιατί δεν πήγες κοντά του να ρωτήσεις περισσότερα; Γιατί αντί να πλησιάσεις απομακρύνθηκες;» Η ζωή των πιστών θα είναι κατηγορητήριο την ημέρα της κρίσεως εναντίον όλων εκείνων που δεν πίστεψαν στην σωτήρια αγάπη του Χριστού. Και αυτό δεν θα αργήσει να γίνει.

  Η κατάληξη. Να μεταφραστούν όλα αυτά σε προσευχή ειλικρίνειας και ταπεινώσεως. «Κύριε και εγώ θέλω να γίνω ένα τέτοιο ζωντανό και αληθινό ευαγγέλιο». Εάν αυτό είναι πόθος της  καρδιάς μας ο Θεός θα μας χαρίσει χωρίς καμιά αμφιβολία. Αμήν

...........................