Iδού έρχομαι ταχέως !!!
3—Ο ΓΡΑΠΤΟΣ ΛΟΓΟΣ
==3==
Αυτήν την μεγάληαδυναμία του λόγου του προφητικού λόγου ήλθε να καλύψει και να συμπληρώσει η άλλη μορφή του λόγου ο γραπτός λόγος. Είναι και αυτός λόγος σαν το προηγούμενο. Μα αυτός τώρα πια δένει παγώνει σαν το τσιμέντο και μένει αμετάβλητος γιατί δεν στηρίζει την πιστότητα του στην μνήμη μα σε πολλά σταθερά στοιχεία. Ο λόγος πια μεταβάλλεται σε μια οντότητα απαρασάλευτη. Μένει. Δεν αλλοιώνεται. Όπως ο προφορικός λόγος έτσι και ο γραπτός είναι δώρο Θεού. και φαίνεται πως συνοδεύει τον άνθρωπο από τα πρώτα βήματα. Είναι βεβαιωμένο πως γραπτά υπάρχουν τριάμισι χιλιάδες χρόνια π.χ. ενώ η ιστορία του ανθρώπου κατά την βιβλικά χρονική εξιστόρηση δεν ξεπερνά τις τέσσερις χιλιάδες χρόνια. Ο λόγος του Θεού είναι σταθερός μόνιμος αμετάβλητος.
Ο Θεός θέλοντας να επικοινωνήσει με τον άνθρωπο χρησιμοποίησε και τις δυό μορφές λόγου και μάλιστα διαδοχικά. Πρώτα τον προφορικό λόγο και στη συνέχεια μας χάρισε και τον γραπτό λόγο για μεγαλύτερη ασφάλεια μας….Πρώτα έβαλε τα λόγια του στο στόμα των προφητών και των άλλων οργάνων του και ύστερα τα μετέτρεψε με τη δική του υπαγόρευση και εποπτεία αυτό που λέμε θεοπνευστία σε γραπτά κείμενα. Ευχαριστούμε τον Θεό για όλα αυτά τα μέτρα που έλαβε για μας για να μας διαφυλάξει. Ο λόγος αυτός του Θεού είναι η παλιά Διαθήκη και η Καινή Διαθήκη. Και διαβάζουμε μέσα στο λόγο του να μιλά με το στόμα κάποιου προφήτη και να λέγει: «Τάδε λέγει Κύριος…». Έλαβε όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα για να αποκλείσει αλλοιώσεις παραλήψεις που θα έφερναν τα λόγια του σε μας αγνώριστα. Στην Π.Δ. μάλιστα ο Θεός ο ίδιος έγραψε το θέλημα του σε πλάκες τον Νόμο του και τον προσέφερε στον Μωϋσή.
Είναι μερικοί που λέγουν και υποστηρίζουν πως εκτός από τον γραπτό λόγο που μέσα σ’ αυτόν ο Θεός έκλεισε όσα θέλησε να μας παραδώσει προς «ζωήν και ευσέβειαν»υπάρχει και προφορική παράδοση που και αυτή παραμένει με την ίδια αξία και χωρίς καμιά μεταβολή. Δυστυχώς αυτό δεν στέκει. Όταν έρχεται σε πλήρη αντίθεση σε πολλά σημεία με το γραπτό λόγο
==4==
του Θεού δεν μπορούμε να δεχθούμε πως ο Θεός αντιφάσκει με τον εαυτό του. και οι Ιουδαίοι είχαν παράδοση η λεγομένη «Καβάλα» για χάρη της οποίας διαστρέβλωναν το λόγο του Θεού και για το οποίο ο Κύριος τους ελέγχει. «Γιατί και εσείς παραβαίνετε την εντολή του Θεού δια την παράδοση σας;» (Ματθαίος15:3).
4—ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστόςείναι απόλυτα βεβαιωμένο πως δεν άφησε γραπτά κείμενα ο ίδιος. Δεν έγραψε απολύτως τίποτα. Κάποιος που ασχολείται με τα θέματα αυτά αναφέρει πως τρεις μεγάλοι του κόσμου αν και η παράπλευρη από μιας πλευράς δεν είναι δικαιολογημένη. Ο Σωκράτης ο Βούδας και ο Χριστός δεν άφησαν προσωπικά γραπτά κείμενα. Άλλοι έγραψαν γι’ αυτούς. Ξέρουμε πως για τον Σωκράτη τις διδασκαλίες του τις έγραψε ο Πλάτωνας. Βέβαια βάζει τον Χριστό στους μεγάλους και δεν τον αναγνωρίζει σαν Υιόν του Θεού. ο Κύριος μας δεν άφησε κανένα γραπτό κείμενο. Η μόνη φορά που μας αναφέρεται πως ο Χριστός έγραφε ήτανε τότε που έφεραν μπροστά του τη γυναίκα εκείνη που συνελήφθη μοιχευμένη.
05--ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΧΡΙΣΤΟΥΧρήστος Φραγκόπουλος)
==5==
Η δε κύρια αποστολή των αποστόλων ήτανε να μεταφέρουν αυτόπτες μάρτυρες αυτοί τα όσα είδαν άκουσαν και έζησαν με τον Ιησού Χριστό.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»’
5—ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
Στο ερώτημα που θέσαμε και απαντήσαμε πως δεν ξέρουμε τους λόγους γιατί ο Χριστός δεν έγραψε με το χέρι του κάποιο κείμενο κάποια επιστολή θα δώσουμε τώρα μια πιθανή απάντηση. Δεν έγραψε γιατί ίσως είχε κάποιο απώτερο(μακρινό. Ή στο μακρινό μέλλον) σκοπό. Φαίνεται πως είχε σκοπό να γράψει διαφορετικά τα όσα ήθελε να πει στους ανθρώπους. Αυτό μας φανερώνεται και από την Π.Δ. Εκεί καθαρά ο Θεός λέγει πως θα ερχότανε μια εποχή που ο Θεός θα έπαιρνε την πέννα και θα έγραφε το θέλημα του όχι στο Σινά πάνω σε μια πέτρινη πλάκα με χαρακτικό εργαλείο μα μέσαστις καρδιές των
06--ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΧΡΙΣΤΟΥΧρήστος Φραγκόπουλος)
==6==
6—ΓΙΝΩΣΚΟΜΕΝΗ
Επιστολή γινωσκομένη. Γινώσκω θα πει γνωρίζω διακρίνω ξεχωρίζω. Πραγματικά το πιστό παιδί του Θεού που ζει στη ζωή του χριστού και που κατευθύνεται από ο Πνεύμα του Θεού που έχει γράψει το θεϊκό θέλημα μέσα στην καρδιά του αναγνωρίζεται σαν τέτοιο από όλους τους ανθρώπους. Έχουμε ακούσει και ακούμε κάθε μέρα παρόμοιες εκφράσεις. «Αυτός ο άνθρωπος δεν είναι σαν τους άλλους. Είναι τόσο αλλιώτικος’. Μα αυτό δεν είναι αρκετό. Άλλοι λέγουν: «Δεν ξέρω τι λογής είναι αυτός ο άνθρωπος αλλά ξέρω ότι είναι πραγματικός χριστιανός». Και πάλι άλλες φορές: «Ξέρω καλά πως μέσα σ’ αυτόν τον άνθρωπο κατοικεί ο θεός και μιλά ο Θεός μ’ αυτόν».
.............................
