Iδού έρχομαι ταχέως !!!
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΟΥ
Ο συγγραφέας του ανά χείρας βιβλίουGeorge D.Beckwith(Γεώργιος Δ.Μπέγκουϊθ) γεννήθηκε σε μια αγροτική κατοικία στις όχθες της λίμνης Οντάριο μέσα σε ένα αγαπημένο χριστιανικό σπίτι κοντά στον Winterport της Πολιτείας Νέας Υόρκης της Αμερικής.
Ο πατέρας του ήταν αγρότης και η μητέρα του δασκάλα και κόρη ενός Μεθοδιστή Ποιμένα. Προ της γεννήσεως του οι γονείς του τον αφιέρωσαν στον Κύριο. Μελετούσαν την Γραφή και είχαν οικογενειακή λατρεία και ευχαριστία εις το τραπέζι.
Το 1903 έλαβε πτυχίο από το Χάι Σκούλ της Albion το 1904 από το διδασκαλείο τηςAlbion και εργάστηκε επί ένα έτος ως δάσκαλος.
Το 1905 φοίτησε στο Κολέγιο μηχανικής του Πανεπιστημίου των Συρακουσών όπου σπούδασε ζωγραφική και σκιτσογραφία. Έτσι παρασκευάστηκε χωρίς να το αποσκοπεί εις το να σχεδιάσει το διάγραμμα της ιστορίας και των προφητειών της Γραφής.
Το 1906 φοίτησε στο κολέγιο καλών τεχνών του Πανεπιστημίου Συρακουσών όπου σπούδασε Ιστορία και ειδικεύθηκε στα θέματα του σημιτισμού ως ταύτα παρουσιάζονται τόσο στη Π.Δ. όσο και στην Κ.Δ.
Το 1909 έλαβε από το Πανεπιστήμιο των Συρακουσών το πτυχίο της φιλοσοφίας και κατά το ίδιον έτος διορίστηκε Κοινωνικός διευθυντής του
Κεντρικού κλάδου της χριστιανικής αδελφότητας των νέων του Σικάγο και το 1911γενικός γραμματέας του κέντρου χριστιανικής αδελφότητας νέων του Kingston όπου επέδειξε αξιοζήλευτη κοινωνική και χριστιανική δράση.
Το 1923 εξελέγη μέλος της κομητείας Fulton.
Το 1937 δημοσίευσε βιβλίο περί της Αμερικανικής
Οικογένειας και:
Το 1941 το διάγραμμα της Ιστορίας των Προφητειών της Γραφής ως και το ανά χείρας βιβλίο το οποίο μέχρι σήμερα σημείωσε πολλές εκδόσεις.
Από το 1941 και εντεύθεν ασχολείται εις το κήρυγμα και το συγγραφικό έργο….κλπ.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
»«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ—Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
«Σπούδασον να παρασιτήσεις σεαυτόν εις τον Θεόν εργάτη ανεπαίσχυντον ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας».(Β΄ Τιμ.β:15)
«Εν τη καρδία μου εφύλαξα τα λόγια Σου δια να μη αμαρτάνω εις Σε».
(Ψαλμός ριθ:11).
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Η Αγία Γραφή είναι ο Λόγος του Θεού και ο Λόγος της αλήθειας. Είναι η αγγελία του Θεού προς τον άνθρωπο. Είναι ο μόνος τέλειος κανόνας ζωής και έργων του ανθρώπου.
«Ο Λόγος του Θεού είναι ζων και ενεργός και κοπτερώτερος υπέρ πάσαν δίστομον μάχαιραν» (Εβραίους δ:12).
Οι σελίδες του είναι γεμάτες δύναμη. Οι άνθρωποι οφείλουν σήμερα να επιστρέψουν προς την Αγία Γραφή. Η Αγία ραφή αποκαλύπτει ότι το κακό υπάρχει σήμερα εις τον κόσμο είναι αποτέλεσμα της απιστίας. Είναι το αποτέλεσμα της εγωιστικής θελήσεως εκείνων που τυφλώθηκαν από τον σατανά και ζουν στην αμαρτία. Είναι το αποτέλεσμα της παρακοής του ανθρώπου προς τις εντολές του αγίου και πανσόφου Θεού. Η παρακοή του ανθρώπου προς το θέλημα του Θεού είναι η αιτία του αποχωρισμού εκατομμυρίων ανδρών και γυναικών από της κοινωνίας με τον Θεό. εκατομμύρια ανθρώπων χάνονται εις την αμαρτία και τον θάνατο εξ’ αιτίας των επιθυμιών αυτών. «Η επιθυμία αφού συλλάβη γεννά την αμαρτία η δε αμαρτία εκτελεσθείσα γεννά τον θάνατο». (Ιάκ.α:15) Οργανώσεις αμαρτωλών ανθρώπων ελέγχουν τις κυβερνήσεις των εθνών. Παραβιάζουν όλους τους νόμους του θεού και της πολιτείας εις βάρος της ειρήνης και του πολιτισμού. Αμαρτωλοί άνθρωποι ενώνουν τις προσπάθειες τους κατά του Θεού. Οι καρδιές των αμαρτωλών ανθρώπων λιποψυχούν στις ημέρες μας από του φόβου και της προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένη. Ο Ψαλμωδός εις το δεύτερο ψαλμό περιγράφει την κρίσι του Θεού επί των αμαρτωλών ανθρώπων που ενώνουν τις προσπάθειες τους κατ’ Αυτού λέγων: «Ο καθήμενος εν ουρανοίς θέλει γελάσει ο κύριος θέλει εκμυκτηρίσει αυτούς τότε λαλήσει προς αυτούς εν τη οργή Αυτού και εν τω θυμώ Αυτού θέλει συνταράξει αυτούς».
O Dwight I.. Moody όταν ρωτήθηκε από πού είχε λάβει τόσην δύναμη εις την ζωή του απάντησε: «έχω δύναμη ανάλογα προς το πλημμύρισμα της ψυχής μου από τον Λόγο του Θεού».
Ο απ. Παύλος γράφει: «Διαμαρτύρομαι λοιπόν εγώ ενώπιον του Θεού και του Κυρίου μας Ιησού Χριστού όστις μέλλει να κρίνει ζώντας και νεκρούς
εν τη επιφανεία αυτού και τη βασιλεία αυτού κήρυξον τον λόγον εγκαίρως ακαίρως έλεγξον επίπληξον πρότρεψον μετά πάσης μακροθυμίας και διδαχής διότι θέλει ελθεί καιρός οτε δεν θέλουσιν υποφέρει την υγιαίνουσαν διδασκαλίαν αλλά θέλουσιν επισωρεύσει εις εαυτούς διδασκάλους κατά τα ιδίας αυτών επιθυμίας γαργαλιζόμενοι την ακοήν αυτών εις δε τους μύθους θέλουσιν εκτραπεί. Συ δε αγρύπνει εις πάντα κακοπάθησον εργάσθητι έργον ευαγγελιστού την διακονίαν σου κάμε πλήρη». (Β΄ Τιμόθεος δ:1—5). Και πάλιν λέγει ο Παύλος: «Διότι θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι φιλάργυροι αλαζόνες υπερήφανοι βλάσφημοι απειθείς εις τους γονείς αχάριστοι ανόσιοι άσπλαχνοι αδιάλλακτοι συκοφάνται ακρατείς ανήμεροι αφιλάγαθοι προδόται προπετείς τετυφωμένοι φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι έχοντες μεν μορφήν ευσεβείας ηρνημένοι δε την δύναμιν αυτής και τούτους φεύγε».
Β΄ Τιμόθεος γ:2—5).
Οι αληθείς χριστιανοί πιστεύουν ταπεινώς εις την διδασκαλία του Λόγου του Θεού. ως υπηρέται του Θεού ας εμβαθύνουμε εις τον Λόγον του Θεού εις την αλήθεια του ιλασμού εις την κατανόηση του θελήματος του θεού εις τις ενέργειες του Αγίου Πνεύματος ξεχνώντας τους εαυτούς μας και τις θλίψεις μας εις την ηρεμία και την ειρήνη που μας δίδει η αιώνιος Αυτού παρουσία. Η αγία Γραφή μπόρεσε να αντέξει εις τον έλεγχον όλων των αιώνων διότι είναι ο Λόγος του Θεού και ο λόγος της Αλήθειας. Οι ανίσχυρες προσπάθειες μερικών άθεων συγγραφέων κατεχόμενοι από πονηρό πνεύμα που ζητούσαν να καταρρίψουν την αξιοπιστία του Λόγου του Θεού και να ισχυριστούν ότι η Αγία Γραφή είναι ψευδής δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα.
Η Αγία Γραφή διακρίνεται και εκ του γεγονότος ότι ήταν το πρώτο βιβλίο που εκτυπώθηκε από τον Ιωάννη Γουτεμβέργιο τον διάσημο εφευρέτη της τυπογραφίας. Η εκτύπωσης της έγινε μεταξύ των ετών 1450—1555 μ.Χ.
Στις ημέρες μας τυπώνονται κάθε χρόνο 21.000.000 αντίτυπα της αγίας Γραφής υπό 21διαφόρων Βιβλικών Εταιριών εις 800 γλώσσες και διαλέκτους. Οι στατιστικές λέγουν ότι κατ’ έτος πωλούνται περισσότερα αντίτυπα της Αγίας Γραφής παρά άλλων 100 βιβλίων λαμβανομένων συνολικώς.
Από τις 21 αυτές βιβλικές Εταιρίες έχει μεγάλη σημασία να αναφέρουμε εδώ την ιστορία μιας και μόνον της Αμερικανικής Βιβλικής Εταιρίας. Η εταιρία αυτή ιδρύθηκε το έτος 1816 μ.Χ. εις μία αίθουσα του Δημαρχείου της Νέας Υόρκης. Έπειτα από 125 χρόνια λειτουργίας που συμπληρώθηκαν τον Μάιο το 1941 η Εταιρία έκαμε την 125ην ετήσια συνέλευση της εις την ίδια αίθουσα.
Κατά τα 125 αυτά χρόνια της λειτουργίας της η αμερικανική βιβλική Εταιρία κυκλοφόρησε σε σύνολο 305.55.700αντίτυπα της Αγίας Γραφής και τευχών αυτής. Δηλαδή ο μέσος όρος κυκλοφορίας της Γραφής καθ’ όλην αυτήν την περίοδο των 125 ετών ήταν 4 αντίτυπα κάθε ένα λεπτό των 24ωρών κάθε μιας ημέρας. Τώρα μόνη η Αμερικανική Βιβλική Εταιρία τυπώνει ετησίως πλέον των 70.000.000 αντιτύπων της Γραφής ή τευχών αυτής. Το γεγονός αυτό αποτελεί αξιοθαύμαστο ρεκόρ και εμπνέει όλους εκείνους οι οποίοι ενδιαφέρονται για την εξάπλωση του ευαγγελίου. Χιλιάδες ανθρώπων σήμερα σε όλο τον κόσμο μπορούν να δώσουν μαρτυρία προσωπικός περί της σπουδαιότητας της ευρείας κυκλοφορίας του Λόγου του Θεού κρίνοντας από την σωτήριο και αναμορφωτική δύναμη του Λόγου του Θεού στην ίδια τους ζωή.(*).
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Παράγραφος με τον (*) Η αμερικανική Βιβλική Εταιρία προμήθευσε κατά τα τελευταία έτη στον ελληνικό στρατό200.000Καινές Διαθήκες οι περισσότερες των οποίων ήταν εις την Νεοελληνική μετάφραση του Έλληνα κληρικού Νεόφυτου Βάμβα. Οι χιλιάδες αυτές οι Κ.Δ. δόθηκαν και δίδονται στους στρατιώτες εκείνους που υπερασπίζονται την ελευθερία της Πατρίδας μας με την πρωτοβουλία της ηγεσίας του Στρατεύματος. Τούτο αποτελεί μια αναγνώριση ότι κατά την δύσκολη αυτή μεταπολεμική περίοδο η εθνική ελευθερία πρέπει να συμβαδίζει με την ελευθερία της ψυχής του Έλληνα πολίτη ή στρατιώτη από την δύναμη της αμαρτίας διότι η δουλεία στην αμαρτία είναι χειρότερη από την εθνική υποδούλωση. Και αυτό ήταν το βαθύτερο νόημα της αιτήσεως της ηγεσίας του Στρατού μας προς την αμερικανική Βιβλική Εταιρία όπως δωρίσει σε κάθε Έλληνα στρατιώτη μία Καινή Διαθήκη—η εξασφάλιση της πνευματικής μας ελευθερίας από την δουλεία της αμαρτίας. Επίσης εις την πατρίδα μας εργάζεται η «Αδελφότης προς διάδοση του Θείου Λόγου εις την Ελλάδα» η οποία με την στενή συνεργασία της εν Αμερική «εκστρατείας προς διανομή ενός εκατομμυρίου Καινών Διαθηκών και του περιοδικού η φωνή του Ευαγγελίου» διένειμε από το 1948 μέχρι σήμερα 170.000 Καινές Διαθήκες κομψότατου σχήματος σε Νοσοκομεία φυλακές σχολεία Εκκλησίες και μεμονωμένα άτομα. Η διανομή συνεχίζεται πετυχημένα. Η Δόξα ανήκει στον Θεό.(Σημείωση του Μεταφραστή).
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Η αγία Γραφή πρέπει να αναγιγνώσκεται από όλους τους ανθρώπους. Πρέπει να μελετάται με προσοχή με προσευχή και τακτικά. Πρέπει να πληροί τις σκέψεις να οδηγεί τα βήματα και να κυβερνά την καρδιά του Ανθρώπου όπου εισέρχεται η Αγία Γραφή έχει αγαθά αποτελέσματα.
«ούτω θέλει είσθαι ο Λόγος μου ο εξερχόμενος εκ του στόματος μου δεν θέλει επιστρέψει εις εμέ κενός αλλά θέλει εκτελέσει το θέλημα μου και θέλει ευοδωθεί εις ότι αυτόν αποστέλλω.(Ησαϊας νε:11).
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
Ο ΑΝΑΡΧΟΣ ΘΕΟΣ –Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ –Η ΑΓΑΠΗ ΘΕΟΥ
«Εγώ είμαι το Α και το Ω αρχή και τέλος λέγει ο Κύριος ο Ων και ο Ην και ο ερχόμενος ο Παντοκράτωρ(Αποκ.α:8).
«Εγώ είμαι Θεός ο Παντοκράτωρ περιπάτει ενώπιον μου και έσο τέλειος. Και θέλω στήσει την διαθήκην μου αναμέσον εμού και σου».(Γεν.ιζ:1—2).
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Ένας μόνο υπάρχει ζων και αληθινός Θεός. Ο Θεός είναι το Α και το Ω η αρχή και το τέλος. Στην Αγία Γραφή ο Θεός ονομάζεται Παντοκράτωρ Κύριος Ιεχωβά Ύψιστος Αιώνιος Και Κύριος των Δυνάμεων. Ο Θεός είναι Δημιουργός του Σύμπαντος. Εν αρχή εποίησεν τα πάντα και τίποτε εξ εκείνων που έγιναν δεν έγινεν εκτός Αυτού. Το παρελθόν της Δημιουργίας είναι ανεξερεύνητο. Ο Θεός δημιούργησε κατ’ αρχάς τον ουρανό και την γη. Η γη μετά την δημιουργία ήτο άμορφος και έρημος. Η γενική γνώμη είναι ότι ο διάβολος επέφερε την καταστροφή αυτή επί της γης. Αργότερα ο Θεός αποκατάστησε την γη η οποία φέρει τα σημεία μιας κατακλυσμικής μεταβολής ως αποτέλεσμα της Θείας κρίσεως κατά την προϊστορική περίοδο του κόσμου.
Ο Θεός δημιούργησε τα ζώα τους ανθρώπους. Δημιούργησε τον άνθρωπο με σκοπό να έχει κοινωνία μαζί του. καθ’ όλους τους αιώνες ο Θεός δοκίμασε την αγάπη του ανθρώπου προς Αυτόν. Ο Θεός επιθυμεί να ενθρονιστεί στην καρδιά του ανθρώπου. Ο Θεός είναι προσωπικότης. Βρίσκεται διαρκώς επί του θρόνου Του. Είναι ο αυτός Θεός χθες και σήμερα και εις τους αιώνες. Είναι ο αιώνιος Θεός της αγάπης.
Ο Θεός είναι τριάς. Τρία πρόσωπα υπάρχουν εις την ενότητα της Θεότητος ο Πατήρ ο Υιός και το άγιο Πνεύμα. Τα τρία αυτά πρόσωπα ήσαν παρόντα κατά την βάπτιση του Χριστού. Το άγιο Πνεύμα εφανερώθει ο Πατήρ ομίλησε και ο Υιός εβαπτίσθει. Ο Θεός είναι Πνεύμα είναι πανταχού παρών είναι παντογνώστης και παντοδύναμος. «Οι Ουρανοί διηγούνται την δόξαν του Θεού και το στερέωμα αναγγέλλει το έργον των χειρών Αυτού. Η ημέρα προς την ημέρα λαλεί λόγον και η νυξ προς την νύκτα αναγγέλλει γνώσιν. Δεν είναι λαλιά ουδέ λόγος των οποίων η φωνή δεν ακούγεται». (Ψαλμός ιθ:1—3).
Η πίστης του ανθρώπου προς τον Θεόν αποτελεί το μόνο φάρμακο κατά της ταραχής και του φόβου που τόσο επικρατούν σήμερα εις τον κόσμο. Με την πίστη προς τον Θεό συμβαδίζουν υγεία και δύναμης. Πίστευε λοιπόν εις τον Θεό όλες τις ημέρες της ζωής σου μη φοβού διότι Αυτός σε κρατά από το χέρι. Αυτός είναι το καταφύγιο και η δύναμη μας. Το τέκνο του Θεού πρέπει να πιστεύει και να εμπιστεύεται εις τον Θεό καθημερινώς ενώ εργάζεται σύμφωνα με το θέλημα Αυτού με ειρήνη και ευτυχία.
Οι τρεις παράγοντες της επιτυχίας είναι πίστις προς τον Θεό πίστις προς τον εαυτό σου και πίστις προς τους άλλους. Με την τριπλή αυτή πίστη ο άνθρωπος μπορεί να εργάζεται με ενθουσιασμό διότι ενθουσιασμός είναι πίστις εν δράσει. «Εν τη ησυχία και πεποιθήσει θέλει είσθαι η δύναμις σας».
(Ησαϊας λ:1).
Η χώρα μας δεν μπορεί να αγνοήσει τις βασικές διδασκαλίες του λόγου του Θεού. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε την εξάρτηση μας από τον Θεό. χωρίς Αυτόν δεν δυνάμεθα να υπάρχομε ως έθνος. Χωρίς τον θεό δεν δύναται να υπάρξει δημοκρατικό πολίτευμα. Οφείλουμε να γνωρίζουμε τον Θεό να
ερευνούμε τις Γραφές και να αποδεχόμαστε την αιώνιο αλήθεια του Λόγου του Θεού. «Εάν ο Κύριος δεν οικοδομήση οίνον εις μάτην κοπιάζουσιν οι οικοδομούντες αυτόν εάν ο Κύριος δεν φυλάξει πόλιν εις μάτην αγρυπνεί ι φυλάττων».(Ψαλμός ρκζ:1)
«Οι πεποιθότες επί Κύριον είναι ως το Όρος Σιών το οποίον δεν θέλει σαλευθή εις τον αιώνα διαμένει». (ψαλμός ρκε:1)
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ
ΑΙ ΕΠΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΙ—ΑΙ ΔΙΑΘΗΚΑΙ
«…Ο Θεός έκαμε τον κόσμον και πάντα τα εν αυτώ…και διώρισε τους προδιατεταγμένους καιρούς». (Πράξεις ιζ:24—26).
Η μελέτη της Αγίας Γραφής με διάκριση των διαφόρων οικονομιών του θεού σχεδίου είναι υψίστης σπουδαιότητας προκειμένου να μάθει κανείς να ορθοτομεί τον λόγον της Αληθείας. Το απολυτρωτικό σχέδιο του Θεού όπως εκτίθεται εις την Βίβλον δεν είναι δυνατόν να γίνει καταληπτό παρά μόνο δια της διακρίσεως των οικονομιών αυτών.
Οικονομία λέγεται μια χρονική περίοδος κατά την οποία ο Θεός δοκιμάζει τον άνθρωπο ως προς την σχέση του με Αυτόν. Σε κάθε χρονική περίοδο ή οικονομία δίδεται αποκάλυψης του θελήματος του Θεού και ασκείται νέα δοκιμασία της πιστότητας του ανθρώπου.
Η οικονομία της Αθωότητας της Συνειδήσεως της Ανθρώπινης Κυβερνήσεως της Επαγγελίας του Νόμου της Χάριτος και της Βασιλείας.
Οι πέντε εκ των οικονομιών αυτών πέρασαν ήδη εις την ιστορία και ανήκουν εις το παρελθόν η έκτη είναι η Οικονομία της Χάριτος εις την οποία ζει τώρα η Εκκλησία και η εβδόμη θα έλθει έπειτα από μία περίοδο που ονομάζεται περίοδος της Μεγάλης θλίψεως. Κάθε νέα οικονομία εισάγεται με μία συμφωνία ή Διαθήκη μεταξύ του θεού και του ανθρώπου η οποία καθορίζεται από τον Θεό. Οι Διαθήκες αυτές πρέπει να εκπληρωθούν από τον άνθρωπο κάτω από ορισμένες συνθήκες και περιλαμβάνουν τις υποσχέσεις του Θεού προς τον άνθρωπο. Ο Θεός έκαμε οκτώ διαθήκες με τον άνθρωπο τις εξής:
1/ Την «Εδεμική»Διαθήκη που εδόθη εις τον Αδάμ και την Εύα εις τον κήπο της Εδέμ υπό τον όρο της υπακοής.
(Γεν.α:28—30 + β:15—17).
2/ Την «Αδαμική»Διαθήκη που εδόθει επίσης εις τον Αδάμ και την Εύα μετά την παρακοή τους εις τον Θεό χωρίς να τεθεί κανείς όρος .(Γεν.γ:14—19).
3/ Την προς τον Νώε Διαθήκη που δόθηκε εις αυτόν μετά τον κατακλυσμό χωρίς κάποιου όρου και απευθυνόταν προς ολόκληρο τον κόσμο.(Γεν.η:20 +θ:17).
4/Την «Αβρααμική» Διαθήκη δοθείσα προς τον Αβραάμ. Ήταν διαθήκη χωρίς όρους και επικυρώθηκε προς τον υιόν αυτού τον Ισαάκ όπως επίσης και προς τον υιόν τούτου τον Ιακώβ.
(Γέν.ιβ:1—3 + κς:1—5 + κη:10—15).
5/ Τη «Μωσαϊκή» Διαθήκη δοθείσα εις τον Μωϋσή μετά την έξοδο εις το Όρος Σινά. (Έξοδ. Κ:1—26 και 1—24
+ κε:1—40).
6/ Την «Παλαιστινική» διαθήκη δοθείσα εις τον Ισραήλ υπό τον όρο της μετανοίας του Λαού τούτου. (Δευτερον.λ:1—10).
7/ Την «Δαβιτική» Διαθήκη δοθείσα εις τον Βασιλέα Δαβίδ.
(Β΄ Σαμουήλ ζ:4—17).
8/ Την «Νέα» Διαθήκη γινομένη προς τον Ισραήλ χωρίς κανενός όρου και η οποία θα περιλαμβάνει την περίοδο που θα επακολουθήσει την Αποκάλυψη του Ιησού Χριστού και την επάνοδο του Ισραήλ εις την Παλαιστίνη.(Ματθ.κζ:28—29
Ιερεμ.λα:31—37 Εβρ. η: 7—13).
Θα παρατηρήστε εις το διάγραμμα ότι κάθε περίοδος τερματίζεται με μία κρίσι. Εις το τέλος κάθε μιας των τεσσάρων πρώτων χρονικών περιόδων η κρίσις εικονίζεται με ένα ορθογώνιο επάνω από την περίοδο.(δυστυχώς δεν ξέρω να το περάσω μέσα το σχεδιάγραμμα). Οι κρίσεις είναι
η εκδίωξης εκ του Παραδείσου η Κιβωτός του Νώε ο Πύργος της Βαβέλ και το Πάσχα. Η κρίσης που γίνεται εις το τέλος της Πέμπτης περιόδου είναι ο Σταυρός εις δε το τέλος της έκτης περιόδου θα λάβει χώραν η Δευτέρα έλευσης του Χριστού. Η κρίσης εις το τέλος της εβδόμης περιόδου είναι Μέγας Λευκός Θρόνος και η Ανακαίνισης της γης δια πυρός.
Πολλοί από τους μελετώντας τις προφητείες της Γραφής πιστεύουν σήμερα ότι ο Αιώνας της Χάριτος εις τον οποίο ζούμε τώρα πρόκειται σύντομα να τερματιστεί. Παρατηρούν τις επικρατούσες οικονομικές κοινωνικές και θρησκευτικές ανωμαλίες του κόσμου και τα ιδιαίτερα γεγονότα που λαμβάνουν χώραν εις τον κόσμο και παραδέχονται ότι όλα αυτά προαναγγέλλουν μία επικείμενη (επερχόμενη)κρίση. Έχει παρατηρηθεί από προσεκτικούς ανθρώπους ότι μία κρίσης επέρχεται και εις τους ανθρώπους και εις τα έθνη όταν εξαντληθούν οι πόροι τούτων.
Πολλοί ερευνητές της Γραφής πιστεύουν ότι ο Θεός είναι έτοιμος και πάλι να επέμβει προσωπικός στην πορεία του κόσμου με σκοπό να μεταβάλλει οριστικός τον ρουν της ιστορίας και να κάμει κρίσιν επάνω σε άτομα και έθνη.
Όσοι γνωρίζουν τον Λόγο του Θεού δεν ευρισκόμαστε εις το σκότος σε σχέσει με τα επικείμενα γεγονότα. Τα μελετούμε καθημερινά υπό το φως της Γραφής και ετοιμαζόμαστε να τα αντιμετωπίσουμε με ευχαριστία και χαρά.
Με την γνώσιν του Λόγου του Θεού όπως την φανερώνει το Άγιο Πνεύμα οι μελετώντες τας Γραφάς έχουν πεισθεί ότι το καθήκον της «διαλλαγής προς τον Θεό» είναι υψίστης σπουδαιότητας για κάθε άτομο. Επίσης τονίζουν ότι η πολυτιμότερη απόκτησης για κάθε πνευματικόν χριστιανό είναι η γνώσης του γεγονότος της προσωπικής σωτηρίας του από την αμαρτία και τον Σατανά δια του καθαρτηρίου αίματος του Ιησού Χριστού του Σωτήρος του ανθρωπίνου γένους και η εν τη πράξει προσωπική καθοδήγησης του δια του Αγίου Πνεύματος κατοικούντος εις την καρδιά του. Δια της «διαλλαγής προς τον Θεό» ο πιστός γίνεται μέλος του μυστικού σώματος του Χριστού της Εκκλησίας. Προετοιμάζεται έτσι δια το μέλλον χωρίς να φοβάται τα επερχόμενα γεγονότα. Είναι έτοιμος και άγρυπνος δια την Αρπαγή της εκκλησίας και παρασκευάζεται δια να εμφανιστεί προ του βήματος του Χριστού όπου θα κριθούν όσα έπραξε επί της γης και θα λάβει το βραβείο του Στεφάνου που του ανήκει. Τότε θα αποτελέσει μέλος της νύφης του Χριστού και λάβει μέρος εις το δείπνον του Γάμου του Αρνίου διότι θα γίνει όμοιος με τον Χριστόν. Θα μετέχει της Ουράνιας Στρατιάς η οποία θα είναι με τον Χριστό όταν Αυτός αποκαλυφθεί και θα βασιλεύσει μετά του Χριστού κατά τον Αιώνα της Βασιλείας έπειτα από την μεγάλη θλίψι όταν ο Ιησούς Χριστός θα καθίσει επί του Θρόνου του Δαβίδ.
Είθε όλοι εκείνοι που μελετούν τις χρονικές περιόδους να είναι έτοιμοι κατά τον Αιώνα τούτον της Χάριτος ίνα μετάσχουν εις την δόξαν της μέλλουσας ζωής η οποία επιφυλάσσεται εις όλους εκείνους που αγαπούν τον Θεόν.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ -
« Και ευλόγησεν αυτούς ο Θεός και είπε προς αυτούς ο Θεός αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και γεμίσατε την γην και κυριεύσατε αυτήν»(Γένεσης α:28)
Η πρώτη χρονική περίοδος που εμφανίζεται εις το διάγραμμα ονομάζεται «Οικονομία της αθωότητας». Εκτείνεται από την δημιουργία του Αδάμ και της Εύας μέχρι της εκδιώξεως αυτών από τον κήπον της Εδέμ.
Ο Αδάμ εδημιουργήθη κατ’ εικόνα του Θεού και ευρίσκετο εις άμεσον κοινωνία μετ’ Αυτού. Κατά την περίοδον αυτήν ήτο αθώος από κάθε παραβίασιν των νόμων του Θεού διότι δεν είχε γνώσι του καλού και του κακού. Είχε πλασθή με σκοπόν να έχει κοινωνίαν μετά του Θεού.
Ο Θεός είπε προς τον Αδάμ: « Ιδού σας έδωκα πάντα χόρτον κάμνοντα σπόρον οστις είναι επί του προσώπου πάσης της γης και παν δένδρον το οποίον έχει εν αυτώ καρπόν δένδρου κάμνοντος σπόρον» (Γένεσης α:29). Και εφύτευσεν ο θεός εις τον κήπον της Εδέμ το ξύλον της ζωής και το ξύλον της γνώσεως του καλού και του κακού. «Και έλαβε Κύριος ο θεός τον άνθρωπον και έθεσεν αυτόν εν τω παραδείσω της Εδέμ το ξύλον της γνώσεως του καλού και του κακού. «Και έλαβε ο Κύριος ο θεός τον άνθρωπον και έθεσεν αυτόν εν τω παραδείσω» της Εδέμ δια να εργάζεται αυτόν και να φυλάττει αυτόν προσέταξε δε ο Κύριος ο θεός εις τον Αδάμ λέγων από παντός δένδρου του Παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει από δε του δένδρου της γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ’ αυτού διότι καθ’ ην ημέραν φάγεις θέλεις εξάπαντος αποθάνει»(Γένεσης Β:15—17).
Ο Θεός έπλασε επί της γης τον Αδάμ και την Εύα υπό τας πλέον ευνοϊκάς συνθήκας. Οι λόφοι οι κοιλάδες και οι πεδιάδες που ήσαν γεμάτες από κοπάδια ζώων και από ποίμνια προβάτων ήσαν εις την διάθεσιν των. Ο Θεός κάθε πράγμα που είχε κάμει δια τον άνθρωπον και ιδού τα πάντα ήσαν «καλά λίαν».
Ο Θεός τότε έκαμε την πρώτην διαθήκην Του προς τον Αδάμ που περιελάμβανε τους εξής επτά όρους:
1/. Να γεμίσουν την γην.
2/.Να κυριεύσουν την γην.
3/.Να εξουσιάζουν επί της ζωικής δημιουργίας.
4/. Να έχουν φυσική μόνον δίαιτα.
5/.Να εργάζονται τον κήπον της Εδέμ.
6/.Να μη φάγουν από τού ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού.
7/.Εν περιπτώσει παρακοής η τιμωρία των θα ήτο ο θάνατος.
Ο Διάβολος όστις αντιτίθετο εις το σχέδιο του θεού δια τον άνθρωπον ήλθεν εις τον παράδεισο της Εδέμ δια να πειράξει την Εύα υπό το σχήμα του όφεως του φρονιμότερου όλων των ζώων. Ο πειρασμός συνίστατο εις το να αμφισβητήσει τον λόγο του Θεού εν σχέσει με τον απαγορευμένο καρπό και είπε προς την γυναίκα:»Δεν θέλετε βεβαίως αποθάνει». Εψεύσθη προς αυτήν και την ηπάτησεν ώστε να φάγει από τον απαγορευμένο καρπό. Η Εύα άκουσε πεθύμησε έλαβε και έφαγε. Κατόπιν έδωκε και εις τον άνδρα της τον Αδάμ και έφαγε επίσης.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι και οι δύο παράκουσαν εις τον Θεόν. «Ηνοίχθησαν οι οφθαλμοί αμφοτέρων και εγνώρισαν ότι ήσαν γυμνοί και ράψαντες φύλλα συκής έκαμον εις εαυτούς περιζώματα» (Γένεσης γ: 6—7).
Εν συνεχεία ακούσαντες την φωνήν του Κυρίου εκρύβησαν. Ο Αδάμ απέδωσε ο Αδάμ απέδωσε την ευθύνη της πράξεως του εις την Εύα και η Εύα εις τον όφιν. Οπωσδήποτε έγινα τέκνα του διαβόλου αντί να είναι τέκνα Θεού. Εξεδιώχθησαν ως εκ τούτου από τον παράδεισο και ο Θεός τους απομάκρινε από το ξύλο της ζωής λόγω της αμαρτωλής καταστάσεως των.
Είναι φρόνιμο δια τους χριστιανούς να μη πηγαίνουν εις απαγορευμένα μέρη να ιδούν να επιθυμήσουν και να συγκατατεθούν εις το να κάνουν πράξεις που απαγορεύονται.
Η Εύα υπέκυψε εις τον διάβολο τον ισχυρότερον εχθρόν του Θεού και του ανθρώπου. Από τότε άρχισε η ατελείωτη σύγκρουσης των δυνάμεων του Θεού και των δυνάμεων του Σατανά. Ο Διάβολος μηχανεύθηκε τότε να καταστρέψει το σχέδιο του Θεού δια τον άνθρωπο μεταχειριζόμενος τον πειρασμό της γυναικός. Και έτσι οι δυνάμεις του κακού δεν έπαυσαν να προσπαθούν από εκείνη την εποχή να ματαιώσουν το μέγα απολυτρωτικό σχέδιο του Θεού υπέρ του ανθρώπου.
Ευθύς αμέσως μετά την πτώση ο θεός έκαμε μία δευτέραν διαθήκη προς τον Αδάμ και την Εύα που ονομάζεταιΑδαμική Διαθήκηκαι περιελάμβανε μία κατάρα και μία υπόσχεση.
Η κατάρα εδόθη εις τον όφι: «επειδή έκαμες τούτο επικατάρατος να είσαι μεταξύ πάντων των κτηνών και πάντων των ζώων του αγρού επί της κοιλίας σου θέλεις περιπατεί και χώμα θέλεις τρώγει πάσας τα ημέρα της ζωής σου»
(Γένεσης γ: 14). Η κατάρα είχε σαν αποτέλεσμα ώστε το φρονιμότερο των ζώων να γίνει ένα βδελυρό ερπετό.
Η υπόσχεσης που εδόθει ήταν η εξής: «Και έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σου και της γυναικός και αναμέσον του σπέρματος σου και του σπέρματος αυτής και συ θέλεις κεντήσει την πτέρνα αυτού». (Γένεσης γ:15).
Εδώ υποδηλούται ο ιλασμός του Χριστού όστις «έγινε αμαρτία « υπέρ ημών. Αυτή ήτο η πρώτη υπόσχεσης περί του Λυτρωτού. Ο Χριστός τελικώς θα νικήσει την αμαρτία τον θάνατο και τον διάβολο. Λόγω της αμαρτίας μετεβλήθη και η κατάστασης της γυναικός. Αι λύπαι της και οι πόνοι της κυοφορίας της επολλαπλασιάσθησαν. Ο άνδρας ανέλαβε την εξουσία επ’ αυτής πράγμα αναγκαίο μετά την είσοδο της αμαρτίας.(Γένεσης γ:16).
Η κατάρα περιέλαβε ακόμα και την γη εξ’ αιτίας του
Αδάμ.»ακάνθας και τριβόλους θέλει βλαστάνει εις σε και θέλεις τρώγει τον χόρτον του αγρού εν τω υδρώτι του προσώπου σου θέλεις τρώγει τον άρτον σου εωσού επιστρέψεις εις την γη εκ της οποίας ελήφθης επειδή γη είσαι και εις γην θέλεις επιστρέψει».(Γένεσης γ: 18—19).
Επειδή υπήκουσας εις τον λόγον της γυναικός σου και έφαγες από του δένδρου από του οποίου προσέταξα εις λέγων: Μη φάγεις απ’ αυτού κατηραμένη να είναι η γη εξ’ αιτίας σου με λύπας θέλεις τρώγει τους καρπούς αυτής πάσας τας ημέρας της ζωής σου»(Γένεσης γ:17). Η απόφασης του Θεού περί του Αδάμ ήταν ότι θα υφίστατο τον φυσικό θάνατο και το σώμα του θα επέστρεφε εις την γη από την οποία προήρχετο.
Η οικονομία της αθωότητας κατέληξε εις μία καταστρεπτική αποτυχία του φυσικού ανθρώπου η οποία εκληρονομήθη από ολόκληρο το ανθρώπινο γένος.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ--ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟ
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ—Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ—Η ΗΤΤΑ ΤΟΥ
Η ΝΙΚΗ ΤΟΥ
«Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον κατ’ εικόνα εαυτού
Κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς».(Γένεσης α:27).
Ο άνθρωπος εδημιουργήθη υπό του Θεού αθώος και κατ’ εικόνα Αυτού και ο Θεός τον έθεσεν επί τη γης μέσα εις ένα τέλειο περιβάλλον. Του έδωκε μεγάλη δύναμη και εξουσία επί της γης και είχε κοινωνία μετ’ αυτού. Ολόκληρος η ιστορία της ανθρωπότητας αναφέρεται εις την σχέση του ανθρώπου προς τον Δημιουργό του. Ο Θεός θέλει να τον αγαπά ο άνθρωπος να τον υπακούει και να είναι πλήρης πνεύματος. Αντιθέτως ο Σατανάς όστις έφερε την αμαρτία και προκάλεσε την πτώση του ανθρώπου δι’ αυτής θέλει να τον ακολουθεί ο άνθρωπος να τον λατρεύει και να αποφύγει κάθε σχέση με τον Θεό με τον Υιό Του Ιησού Χριστό και με το Άγιο Πνεύμα.
Είναι πολύ σπουδαία δια τον άνθρωπο η γνώσης των αληθειών της Αγίας όσον αφορά την δημιουργία του και τις σχέσεις του προς τον Θεό και τον Διάβολο.
Ο άνθρωποςεικονίζεται εις το διάγραμμα κατά την οικονομία της αθωότητας εν σχήματι ισοπλεύρου τριγώνου. Η φύσης που έλαβε κατά την δημιουργία είναι πολύ διάφορος από την φύσιν των ζώων. Ακόμη μετά την πτώση του ανθρώπου εξακολουθεί να υπάρχει μέγιστη απόστασης μεταξύ του κατωτάτου ανθρωπίνου όντος και του ανώτατου ζώου. Και το ανώτατο ακόμη ζώο δεν έχει ίχνος θρησκευτικού συναισθήματος. Η επιστήμη δεν ανακάλυψε ούτε κατόρθωσε τίποτε δια να γεφυρώσει την απόσταση αυτή.
Ο άνθρωπος εδημιουργήθη κατά θαυμαστό τρόπο και με τριπλή φύσι με πνεύμα ψυχή και σώμα. Εις οιονδήποτε μέρος του κόσμου και εάν γεννηθεί ο άνθρωπος ή οποιαδήποτε φυλή και χρώμα και αν προέρχεται παρουσιάζει μία παγκόσμια ομοιότητα εις την σωματική του κατασκευή και τον τρόπο με τον οποίο ανταποκρίνεται εις το περιβάλλον του και την μόρφωση,
Το πνευματικό μέρος της ανθρώπινης φύσεως είναι εκείνο που έχει την ικανότητα της γνώσεως.(Α΄ Κορινθίους β:11). Και επειδή ο άνθρωπος είναι πνεύμα δύναται να έχει συνείδηση του Θεού και κοινωνία μετ’ Αυτού. Δύναται ακόμη να ζει πνευματική ζωή εν τω μέτρω της πληρώσεως του από το Πνεύμα του Θεού. αγαπά τα τέκνα του Θεού επιθυμεί να έχει συναναστροφή με αυτά και αισθάνεται τελείαν οικειότητα προς αυτά.(Ιωάννης γ:2—8—Ψαλμός ιη:28). Επειδή ο άνθρωπος επλάσθη με πνευματική φύσι ο θεός δύναται να τον ελευθερώσει από τα δεσμά της αμαρτίας και αν σημείωσε την χειροτέραν κατάπτωση και να τον περιβάλει με την καθαρότητα και την δόξα του ουρανού δια μέσου του Σταυρού.
Το ψυχικό μέρος της ανθρώπινης φύσεως είναι η έδρα των αισθημάτων των συγκινήσεων των πόθων της αγάπης και της ενεργού θελήσεως του ανθρώπου. Επειδή ο άνθρωπος έχει ψυχή δια τούτο έχει συνειδητή ζωή που τον διακρίνει από το φυτικό βασίλειο(Ψαλμός μβ:1—6). Ο άνθρωπος δύναται να εκλέξει τον δρόμο που επιθυμεί να ακολουθήσει. Δύναται να αποφασίσει περί της επιτυχίας ή της αποτυχίας του και από αυτόν εξαρτάται να έχει κοινωνία μετά του Θεού. η φυσική σύστασης του ανθρώπου είναι το σώμα του. Υπάρχουν πέντε αισθήσεις εις το σώμα τούτο η όρασης η ακοή η όσφρησης η γεύσης και η αφή. Αυταί αι αισθήσεις δίδουν εις τον άνθρωπο συνείδηση του περιβάλλοντος του.
Ο άνθρωποςδύναται να χαλιναγωγεί το σώμα του και έτσι δια της ορθής χρήσεως των αισθήσεων να προχωρήσει εις τελειοτέραν σχέση μετά του Θεού. Ο Θεός έδωκεν εις τον άνθρωπο την ικανότητα της αναπαραγωγής.
Ο Θεός είπεν:«αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και γεμίσατε την γη και κυριεύσατε αυτήν»(Γένεσης α:28). Ο Θεός επίσης προίκισε τον άνθρωπο ευθύς εξαρχής με την ικανότητα της εκλογής της τροφής του και της γνώσεως του τρόπου καθ’ ον πρέπει να τρέφει το σώμα του δια να διατηρήσει εις την ζωήν. Η Αγία Γραφή αναφέρει ορισμένους κανόνας δια την φροντίδα του σώματος και την αρμόζουσα διαγωγή με σκοπό να διατηρηθεί το σώμα ικανό προς υπηρεσία και κοινωνία με τον Θεό. Πόσο θαυμαστό δημιούργημα είναι ο άνθρωπος με την ικανότητα που του δίδει ο Θεός να αυξάνει να προφυλάττει εαυτόν από την αμαρτία και τον Σατανά και να ευημερεί. Ο Θεός παρακαλεί τον άνθρωπο να αποβάλλει το κακό από την ψυχή του και να συμφιλιωθεί μαζί Του προτού να είναι αργά.
Ο Παύλοςδιατηρεί τους ανθρώπους εις τρεις τάξεις σύμφωνα με την πρόοδο των προς τη τελειότητα του πνευματικού ανθρώπου. Αι τάξεις αυταί είναι ο φυσικός άνθρωπος ο σαρκικός άνθρωπος και ο πνευματικός άνθρωπος. Ο φυσικός άνθρωπος είναι ο Αδαμικός τοιούτος ο οποίος δεν έχει αναγεννηθεί. (Α΄ Κορινθίους β: 14 και ιε: 44). Ο Σατανάς τον νέμεται και τον παίζει στα χέρια του. ο φυσικός άνθρωπος μπορεί να είναι μορφωμένος εύγλωττος και γοητευτικός αλλά το πνευματικό περιεχόμενο της Γραφής του είναι απολύτως άγνωστο διότι δεν άνοιξαν τα μάτια του δια της αναγεννήσεως και δεν έχει λάβει το Άγιον Πνεύμα.
Ο σαρκικός άνθρωπος είναι ο φρονών τα της σαρκός. Ο
Παύλος χρησιμοποιεί την λέξη «σαρκικός»δια τον πιστό όστις ζει υπό το κράτος της Αδαμικής φύσεως και περιπατεί κατά σάρκα.(Ρωμαίους η:9). Είναι γνωστό ως νήπιον εν Χριστώ μη περιπατών κατά το Πνεύμα. Είναι ικανός να αντιλαμβάνεται τας Γραφικάς αληθείας αλλά μόνο υπό την απλουστέραν των μορφή. Ο Παύλος λέγει ότι οι σαρκικοί αυτοί χριστιανοί ήτο ανάγκη να τρέφονται μόνο με «γάλα» ως νήπια εν Χριστώ διότι δεν μπορούσε να τους θρέψει με «στερεά τροφή» όπως θα το έκανε προς πνευματικούς ανθρώπους. Ο πνευματικός άνθρωπος είναι εκείνος που έχει αναγεννηθεί.
Ο τοιούτος παρέδωκε τον εαυτό του εις τον Θεό αφ’ ότου εκαθαρίσθει από πάσης αμαρτίας δια του αίματος του Αρνίου ώστε είναι πεπληρωμένος υπό του Πνεύματος και περιπατεί κατά το Πνεύμα εν πλήρη κοινωνία με τον Θεό
(Εφεσίους ε:18—20).
Η πίστης τουανθρώπου δεν πρέπει να στηρίζεται δια της σοφίας αυτού αλλά δια της δυνάμεως του Θεού. Πολλοί θέλουν να κατευθύνουν τον Θεό το θεό αντί να παραχωρούν τους εαυτούς των ώστε να κατευθύνονται υπ’ Αυτού. Θέλουν να δείξουν τον δρόμο εις τον Θεό αντί να ακολουθήσουν με υπομονή εκεί που τους οδηγεί. Ο Ιερεμίας προσευχόταν: «Κύριε γνωρίζω ότι η οδός του ανθρώπου δεν εξαρτάται απ’ αυτού του περιπατούντος ανθρώπου δεν είναι το να κατευθύνει τα διαβήματα αυτού» (Ιερεμίας ι:23).Ο Ψαλμωδός έλεγε: «Δίδαξον με Κύριε την οδόν Σου» (Ψαλμός ιζ:11).
Η νέα ζωή έρχεται εις τον άνθρωπο όταν αναγνωρίζει το γεγονός της δυνάμεως του Θεού εις την πνευματική ζωή όπως αναφέρεται υπό του Παύλου εις τα κεφάλαια δεύτερον και τρίτον της πρώτης προς Κορινθίους επιστολής και όταν ακόμη αναγνωρίζει ότι η κοσμική ζωή είναι ανάξια να συγκριθεί με την δύναμη που λαμβάνει όταν περιπατεί και ομιλεί με τον Θεό.
Η επιτυχία μας εξαρτάται απ’ την ενέργεια των κρυμμένων πνευματικών δυνάμεων μέσα εις ένα ήσυχο πνεύμα που επιστηρίζεται εις τον Θεό.
Εκείνος λέγειπρος τον άνθρωπο: «Ησύχασε και γνώρισε ότι είμαι ο Θεός» και πάλι λέγει: «Κύριον τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει και Αυτόν μόνο θέλεις λατρεύσει»
(Ματθαίος δ:10).
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Από Τον Κόσμο Της Αγίας Γραφής
ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ
ΤΟΥ ΘΕΟΥ
ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ
(Μετά βιβλικού χάρτου)
Υπό
GEORGE D. BECKWITH
Διδάκτωρ φιλοσοφίας = ιεροκήρυκος
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ –
ΑΜΑΡΤΙΑ –ΣΑΤΑΝΑΣ-ΠΟΛΕΜΟΣ
«Η αμαρτία είναι ανομία».(Ιωάννης γ:4).»Εις τον όστις λοιπόν εξεύρει να κάμνει το καλόν και δεν κάμνει εις αυτόν αμαρτία».
(Ιάκωβος δ:17)
«Παν ότι δεν γίνεται εκ πίστεως είναι αμαρτία»
(Ρωμαίους ιδ:23)
«Η δεδομένη όμως εις τας ηδονάς ενώ ζει είναι νεκρά»
Α΄ Τιμοθέου ε:6).
Ο Σατανάς έφερε την αμαρτία και είναι ο πατήρ του ψεύδους. Αυτός είναι που πειράζει και καταστρέφει τους ανθρώπους καθ’ όλους τους αιώνας.
Η Γραφή τον παρουσιάζει ως τον Άρχοντα του αιώνος τούτου και τον θεό του κόσμου τούτου. Αυτός είναι ο αρχηγός μεγάλης στρατιάς δαιμονίων τα οποία ενεργούν ως απεσταλμένοι του.
(Ματθαίος ζ:22 και κε:41).
Ο Σατανάς αναφέρεται εις την Αγία Γραφή με διάφορα ονόματα. Ονομάζεται Εωσφόρος(Ησαϊας δ:12) Σατανάς (Αποκάλυψηςβ:9) ο άρχων της εξουσίας του αέρος
(Εφεσίους β:2) ο Διάβολος (Αποκάλυψης κ:2) ο Δράκων (Αποκάλυψης ιβ:3) Βεελζεβούλ(Ματθαίος ιβ:24) Βελίαλ
(Β΄ Κορινθίους στ:15) Αβαδδών και απολλύων (Αποκάλυψηςθ:11) Ο Θεός του κόσμου τούτου
(Β΄ Κορινθίους δ:4) ο Όφις
(Γένεσης γ:1) ο Αντίχριστος (Α΄ Ιωάννηςβ:18).
Αντιθέτως προς όλα αυτά τα ονόματα πρέπει να γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει παρά μόνο ένας αληθινός Θεός ο Παντοδύναμος Θεός ο Δημιουργός του ανθρώπου και του κόσμου ολόκληρου και ότι κάθεται εις τον θρόνο Του δια παντός ως κυβερνήτης του σύμπαντος. Ο Θεός παρακαλεί τον άνθρωπο να εγκαταλείψει το δρόμο της αμαρτίας να αποστραφεί τον Σατανά και να ελευθερωθεί από την αμαρτία και τον θάνατο δια του Ιησού Χριστού του Αμνού του Θεού του αίροντος την αμαρτία του κόσμου του μόνου χορηγού τηςΑιωνίου Ζωής.
Όταν ο άνθρωποςελευθερωθεί από την δουλεία του Σατανά δια της αναγεννήσεως το αισθάνεται και το γνωρίζει. Γνωρίζει ότι μετέβη από εκ του θανάτου εις την ζωήν και ότι έγινε δεκτός ως μέλος του σώματος του Χριστού της Εκκλησίας κατά της οποίας αι πύλαι του άδου δεν θέλουσι κατισχύσει.
Ο Σατανάς προσπαθεί συνεχώς να δράσει εις την ζωήν των πιστών εν αντιθέσει προς την δύναμιν του Αγίου Πνεύματος.
Προσπαθεί επίσης με τον δικό του απατηλό τρόπο να κλείσει τα μάτια εκείνων που του ανήκουν ώστε να μη μπορέσουν να αντιληφθούν ότι η ζωή των είναι ανίσχυρος εάν δεν αναγεννηθούν και καθαριστούν από της αμαρτίας δια του αίματος του Ιησού Χριστού.
Η αμαρτία γεννάται μέσα στην ψυχή του ανθρώπου την έδρα των πόθων του και την εστία του δικού του θελήματος. Η αμαρτία συλλαμβάνεται με το μάτι του αμαρτωλού που αποτελεί το παράθυρο της ανθρώπινης ψυχής. Το αποτέλεσμα της αμαρτίας εκδηλώνεται στα λόγια του ανθρώπου που αποτελούν το περίσσευμα της καρδιάς. Αργότερα η αμαρτία εκφράζεται σε όλες τις εκδηλώσεις του ανθρώπου που αποτελούν την εικόνα των σκέψεων του. Τέλος η αμαρτία κατακτά την πορεία του ανθρώπου και όλες τις ενέργειες του σώματος του εις τρόπον ώστε να προδίδετε αυτός και να είναι γνωστός ως ένας μεμολυσμένος αμαρτωλός. Ο άρχων του κόσμου τούτου ενθρονίζεται στην καρδιά του αμαρτωλού και τον καθιστά οπαδό του. ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος δυνάμενος να συντρίψει την δύναμη της αμαρτίας και του Σατανά.
Η αμαρτία στην ψυχή του ανθρώπου ομοιάζει με την σαπίλα ως ένα μήλο η οποία όχι μόνο καταστρέφει το μήλο αλλ’ εξαπλούται και εις όλα τα άλλα μήλα που είναι μαζί του και τα καταστρέφει επίσης. Τα καλά μήλα πρέπει να χωρίζονται από τα σάπια δια να διατηρηθούν καλά.
Ο αναγεννημένοςάνθρωπος δεν πρέπει να έχει συναναστροφή μετά των αμαρτωλών αλλά οφείλει να έχει μετά των χριστιανών. Ο αμαρτωλός άνθρωπος γνωρίζει το ορθόν αλλ’ είναι ανίσχυρος καθ’ εαυτόν να καταπολεμήσει το κακό. Δια να έχει δύναμη να πράττει το καλόν πρέπει να καθαρισθεί εκ της αμαρτίας δια του αίματος του Ιησού και να απομακρυνθεί από τον Σατανά με την δύναμη του Αγίου Πνεύματος.
Ο Ιησούς Χριστός είναι ο μοναδικός Σωτήρας τον οποίο είχε ποτέ και έχει σήμερα ο Κόσμος. Αυτός μόνος δύναται να σώσει τον αμαρτωλό άνθρωπο από την αμαρτία τον Σατανά και τον θάνατο. Αυτός είναι επίσης ο μέγας ιατρός που μπορεί να θεραπεύσει εκείνους που Του εμπιστεύονται παρά το γεγονός ότι η κατάστασης των είναι δυνατόν να θεωρείται αθεράπευτος.
Ο Σατανάς εδημιουργήθη αρχικώς ως «χερούβ»κεχρισμένον δια να επισκιάζει. Ο Θεός του είχε αναθέσει μεγάλη ευθύνη και
εξουσία. Ήτο ο «Άγγελος Φρουρός» του θρόνου του Θεού. Ήτο «πλήρης σοφίας και τέλειος εις κάλλος» αφ’ ης ημέρας εκτίσθει εωσού ευρέθη αδικία εν αυτώ. Εις τον προφήτη(Ιεζεκιήλ κεφ.κη:12—19) ευρίσκομε μία ωραία καταγραφή περί αυτού.
Η καρδιά του Σατανά υψώθη εξ’ αιτίας του κάλλους και της εξουσίας του. Ο Σατανάς έφθειρε την σοφίαν του και κατέστη υπερήφανος και αυθάδης. Είπεν εν τη καρδία του: «θέλω αναβή εις τον ουρανόν θέλω υψώσει τον θρόνον μου υπεράνω των άστρων του Θεού και θέλω καθίσει επί το όρος της συνάξεως προς τα μέρη του βορρά θέλω αναβή επί τα ύψη των νεφελών θέλω είσθαι όμοιος του Υψίστου» (Ησαϊας ιδ: 13—14). Η συναίσθησης της δυνάμεως και εξουσίας του τον έκαμε να ματαιοδοξήσει.
Το εγωιστικό «θέλω» εις τα χείλη του Σατανά αποτελεί την εισαγωγή της αμαρτίας εις τον κόσμο. Έτσι ώστε να οδηγηθεί και να είναι δόλιος πονηρός άγριος σκληρός και κακός και να επαναστατήσει κατά του Θεού και της βασιλείας του Θεού. Ο Σατανάς εξέπεσε από την υψηλή θέση του μέσα εις την βασιλείαν του Θεού εξ’ αιτίας της αμαρτίας του.
Μετά την αποστασία του ο Σατανάς έκαμε την γη και τον αέρα σκηνή των ανατρεπτικών του ενεργειών. Ο Κύριος είπε προς αυτόν: «Θέλω σε καταστρέψει χερούβ επισκιάζον».(Ιεζεκιήλ κη:16). Ο Κύριος έκαμε μιαν διαθήκην εις την οποίαν υπεσχέθη την τελική καταστροφή του Σατανά δια του Σπέρματος της γυναικός(Γένεσης γ:15). Ο Θεός γνώριζε ότι το σπέρμα αυτό θα ήταν Ο Ιησούς. Ο Ιησούς έχει ήδη νικήσει την αμαρτία και τον θάνατο δια του θανάτου και της αναστάσεως Του και επίκειται ακόμη να καταστρέψει τον Σατανά και όλους τους οπαδούς του και πάντα τα έργα του (Α΄ Ιωάννου γ:8). Ο Ιησούς Χριστός και ότε ακόμη ευρίσκετο επί της γης είχε την δύναμη να εκβάλλει δαιμόνια(Ματθαίος δ:24 και η:16) Ο Σταυρός του Γολγοθά είναι σημείο όπου η ήττα του Σατανά είναι μία διαρκείς πραγματικότης εις την ζωήν του πιστού. Η θυσία εκείνη του Χριστού καθήρεσε κάθε εξουσία του Σατανά επί του ανθρώπου και επί της γης. Έτσι ο Ιησούς Χριστός είναι νόμιμος Κύριος του κόσμου.
Όπως ο Χριστός αντέστη εις τον Διάβολο και τον νίκησε έτσι και ο Χριστιανός πρέπει να ανθίσταται εις αυτόν δια της δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος. «Αντισταθείτε εις τον Διάβολον και θέλει φύγει αφ’ ημών». Ο χριστιανός οφείλει να ενδυθεί την πανοπλία του Θεού δια να δυνηθεί να αντισταθεί εις τας μεθοδίας του Διαβόλου. «Διότι δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις σάρκα και αίμα αλλ’ εναντίον εις τας αρχάς και εναντίον εις τας εξουσίας». Ο Χριστιανός πρέπει να ενδυναμούται εν Κυρίω και εν τω κράτει της ισχύος Αυτού(Εφεσίους ς:10—18). Η πίστης εις τον Θεό είναι η νίκη που νικά τον κόσμον. Όταν είχε αποκαταστήσει την γη εις την αρχική της ωραιότητα και τελειότητα και είχε διακηρύξει ότι τα πάντα ήταν « καλά λίαν» ο Σατανάς έκαμε την δευτέρα κακόβουλο απόπειραν του να καταστρέψει το έργο του Θεού. Αυτό το κατόρθωσε με την εξαπάτηση της Εύας της μητρός των πάντων ζώντων. Με δόλιο τρόπο την έκαμε να αμφιβάλλει εις την αξιοπιστία του λόγου του Θεού. Από της στιγμής αυτής εισήλθε η αμαρτία εις τον κόσμο. Ο Χριστός είπε περί του Αγίου Πνεύματος ότι θα ήρχετο θα ήλεγχε τον κόσμον περί αμαρτίας περί αμαρτίας «διότι δεν πιστεύουσιν εις εμέ».
Ο Σατανάς παρουσιάσθη αρχικώς εις την Εύαν ως Άγγελος φωτός. Παρουσιάσθη υπό μορφήν όφεως. Ο Σκόφηλδ λέγει: «Δεν πρέπει να φαντασθώμεν τον όφιν της Εδέμ ως ερπετό διότι η μορφή αυτή είναι το αποτέλεσμα της κατάρας επί του όφεως. Το δημιούργημα αυτό πρέπει να δεχθούμε ότι ήτο το ωραιότερο μέσα στην Εδέμ όπως και το φρονιμότερο».
……………….
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟ ΕΚΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ –
ΑΜΑΡΤΙΑ –ΣΑΤΑΝΑΣ-ΠΟΛΕΜΟΣ
Η Εύα σιγά- σιγά επείσθη πρώτον να ακούσει τον Σατανά έπειτα να ίδει τον απηγορευμένον καρπόν και τέλος να λάβει εξ’ αυτού και να φάγει. Ο Παύλος λέγει: «Ο Αδάμ δεν ηπατήθη αλλ’ η γυνή απατηθείσα έγεινε παραβάτης».Κάποιος λέγει: « Η γυνή ημάρτησε επειδή αμφέβαλε εις τον λόγον του Θεού και ο Αδάμ έπεσε παρασυρθείς από την αγάπη που είχε βάλλει ο Θεός εις την καρδίαν του προς την βοηθόν που είχε δημιουργήσει ο Θεός εκ της πλευράς του». Ο πρώτος Αδάμ έπεσε εξ’ αγάπης. Ήτο ένας τύπος του δευτέρου Αδάμ όστις κατήλθε εκεί που ζούσε ο πεσμένος άνθρωπος «έγεινε σαρξ και εσκήνωσεν εν ημίν»
(Ιωάννης α: 14) εκένωσεν εαυτόν έλαβε δούλου μορφήν και ευρέθη κατά το σχήμα ως άνθρωπος(Φιλιππισίους β:7). «Διότι τον μη γνωρίσαντα αμαρτίαν έκαμεν υπέρ ημών αμαρτίαν δια να γείνωμεν ημείς δικαιοσύνη του Θεού δι’ αυτού»
(Β΄ Κορινθίους ε: 21).
Έτσι ο Σατανάς προκάλεσε την πτώση του ανθρώπινου γένους αλλ’ ο Θεός εν τη απείρω αγάπη Του και εν τω ελέει Του έδωκε την υπόσχεση περί μοναδικού φαρμάκου δια την αμαρτία του ανθρώπου ότι το σπέρμα της γυναικός έμελλε να συντρίψει την κεφαλήν του όφεως. Η υπόσχεσης του Θεού περί μέλλοντος να έλθει λυτρωμού εξεπληρώθει εις το πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Η Θεία γραμμή εις την Π.Δ. διέρχεται από το Σηθ τον Νώε τον Αβραάμ τον Ισαάκ τον Ιακώβ τον Ιούδα και τον Δαβίδ. Από τους Πατριάρχας αυτούς αρχίζουν πολλαί υποσχέσεις και προφητείες περί του Ιησού Χριστού αι οποίαι εξεπληρώθησαν κατά την γέννηση αυτού.
Από την στιγμή που ο Σατανάς παρέσυρε την Εύα και τον Αδάμ εις την πτώση ήρχισε να περιέρχεται ως λέων ωρυόμενος ζητών τίνα να καταπίη. Τέκνα του οι πονηροί και αμαρτωλοί (Ματθαίος ιγ:38 και Πράξεις γ:10) κατέχονται υπό του Διαβόλου (Λουκάς κβ:3)έχουσι τυφλωθεί από αυτόν (Β΄Κορινθίουςδ:4)έχουν εξαπατηθεί και παγιδευτεί υπ’ αυτού(Β΄ Βασιλέων κβ:21 και Α΄ Τιμοθέου γ:7). Ο Σατανάς ταράττει τους οπαδούς του(Α΄ Σαμουήλ ις:14) αυτοί πράττουσι τας επιθυμίας αυτού.(Ιωάννης η :44). Εν τέλει ούτοι θέλουσι τιμωρηθή μετ’ αυτού (Ματθαίου κε: 41). Κατά τους παρελθόντας αιώνας ακόμη δε και μέχρι σήμερον ο Σατανάς αντέδρασε και αντιδρά εις το σχέδιο του Θεού δια τον άνθρωπον. Ο Χριστός ουδέποτε υποχώρησε προ της δυνάμεως του πονηρού διότι ως μετέχων της Θεότητος εγνώριζε ότι η δύναμης του Θεού είναι μεγαλυτέρα. Έτσι είπε εις τον Διάβολον: «Ύπαγε οπίσω μου Σατανά».
Σήμερον ο Σατανάς και οι δαίμονες του είναι ελεύθεροι να πειράζουν και να κατακτούν εκείνους που παραδίδονται εις αυτόν. Ο Σατανάς τώρα οργανώνει τους δικούς του με τας αρχάς της βίας της απληστίας της φιλαυτίας της υπερηφάνειας και των
αμαρτωλών ηδονών και δεν παραλείπει ακόμη να ονομάζει τους δικούς του με ελκυστικά ονόματα δια να εξαπατήσει τον λαό του Θεού.
Τώρα πλέον είναι ενδεχόμενο εις πάσαν στιγμή να παραλάβει ο Χριστός τους δικούς του την Εκκλησία Του δια να είναι μετ’ αυτού διότι η ώρα έφθασε. Τότε ο Σατανάς θα είναι απαλλαγμένος από το εμπόδιο του Αγίου Πνεύματος δια να επιφέρει την καταστροφή των ανθρώπων που θα μείνουν εις την γη κατά την περίοδον της μεγάλης θλίψεως.
Κατά την περίοδον αυτήν θα λάβει χώραν πόλεμος εν τω Ουρανώ και ο Σατανάς μετά των αγγέλων του θέλει ριφθεί επί της γης υπό του αγγέλου Μιχαήλ. Τότε ο Σατανάς θα στραφεί πρώτον κατά των Ιουδαίων του εκλεκτού λαού του Θεού. αργότερα θα δώσει δύναμη εις το θηρίον. Εις το τέρμα της μεγάλης θλίψεως όταν ο Χριστός θα έλθει μετά των στρατιών του Ουρανού δια να κρίνει τα έθνη ο Σατανάς θα δεθεί και θα ριφθεί εις την άβυσσο όπου θα παραμείνει καθ’ όλην την περίοδον της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού
Όταν πληρωθώσι τα χίλια έτη θέλει λυθεί ο Σατανάς και θέλει συλληφθεί και ριφθεί εις την λίμνη του Πυρός του ετοιμασμένου δι’ αυτόν και τους αγγέλους του. έτσι ο Θεός θα εκπληρώσει την υπόσχεση Του και ο Σατανάς θα λάβει την δικαίαν ανταπόδοσιν και θα συντριφθεί(Ματθαίος κε:41 και αποκάλυψης κ:10).
Συχνά προβάλλεται από πολλούς το ερώτημα: «Διατί ο Θεός επιτρέπει τον πόλεμο»; Οι άνθρωποι αυτοί δεν αντιλαμβάνονται ότι ο πόλεμος είναι μέρος του κακού που υπάρχει σήμερα εις τον κόσμο και τούτο διότι δεν μελετούν τι λέγει ο λόγος του Θεού περί της αμαρτίας. Δεν αντιλαμβάνονται ότι οι άνθρωποι είναι αμαρτωλοί και ένοχοι και ότι επέτρεψαν εις την αμαρτία να εργάζεται ελευθέρως εις την ζωή τους. δεν παραδέχονται πόσο σοβαρά είναι η κατάστασης εν τη αμαρτία και ποιες είναι οι συνέπειες αυτής. Η αμαρτία είναι πόλεμος μέσα στη ζωή των ανθρώπων και αυτή τους φέρει εις τον πόλεμο με προς τους άλλους.
Ο άνθρωπος πρέπει να παραδεχτεί ότι υπάρχει κάποια ανωμαλία εις την ζωή του. Θα έπρεπε είχε επηρεαστεί από τα αποτελέσματα του πολέμου και της καταστροφής ώστε να μισεί την αμαρτία να αναζητήσει τον λόγο της ανωμαλίας και να στραφεί προς τον θεό το δημιουργό και συντηρητή του ανθρώπου δια να φωτισθεί και να διδαχθεί από Αυτόν.
«Εάν δε τις είναιελλιπής σοφίας ας ζητεί παρά του Θεού του δίδοντος εις πάντας πλουσίως και μη ονειδίζοντος και θέλει δοθεί εις αυτόν»(Ιάκωβος α:5).
Ο Θεός παιδεύειτον αμαρτωλό άνθρωπο και συχνά μεταχειρίζεται τον πόλεμο δια να διαπιστωθεί ζωηρότερο ότι η αμαρτία είναι πραγματικότης εις τον κόσμο. Όταν ένας λαός επιμένει εις την αμαρτία ο Θεός επιτρέπει την καταστροφή του. καταστρέφει ακόμη έθνη ολόκληρα. Εις την ιστορία της Γραφής μία εχθρική εισβολή ήτο συνήθως Θεία τιμωρία εναντίον ενός έθνους δια τας μεγάλας αμαρτίας του. Εις ορισμένες περιστάσεις Ο Θεός έδωκεν οδηγίας εις τον επίγειον λαό Του να μη φεισθή ουδενός εκ των εχθρών του εν τη μάχη. Εις το τέλος κάθε αμαρτία και κακό θα εξολοθρευτούν.
Οι άνθρωποι που δεν μελετούν τον λόγο του θεού έχουν συνήθως εσφαλμένας αντιλήψεις περί Θεού. Πρεσβεύουν περί Αυτού ότι είναι μόνον Θεός αγάπης ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι μόνο Θεός αγάπης αλλά και Θεός δικαιοσύνης και Θεός οργήςόπως μας βεβαιοί η ιστορία της Γραφής. Ο Θεός είναι Θεός δικαιοσύνης και ως εκ τούτου αντιτίθεται εις την αμαρτία και την αδικία. Επιθυμεί να παύσουν οι άνθρωποι ζώντες εις την οδό της αμαρτίας και να ακολουθήσουν την δικαιοσύνη.
Πίσω από την ακαταστασία του κόσμου ευρίσκονται πονηροί άνθρωποι και πίσω από αυτούς ευρίσκεται ο Σατανάς. Είναι γνωστό ότι οι πονηροί άνθρωποι δημιουργούν τους πολέμους δια να υπηρετήσουν τους εγωιστικούς των σκοπούς. «Διότι δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα αλλ’ εναντίον εις τας αρχάς εναντίον εις αίμα και σάρκα αλλ’ εναντίον εις τας αρχάς εναντίον εις τας εξουσίας εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις»(Εφεσίους ς:12).
«Εις πάντα ταύτα υπερνικώμεν δια του αγαπήσαντος ημάς» (Ρωμαίους η:37). Εις τας διαφόρους περιστάσεις της ζωής οι πειρασμοί έχουν την σπουδαία αποστολή να βοηθήσουν να αποκαταστήσουν και να στερεώσουν ημάς εις πνευματικήν ζωήν. Αι πνευματικαί συγκρούσεις μας κατά των πειρασμών αποτελούν τις εκλεκτότερες ευλογίες μας διότι μας κάμνουν να ερευνούμε τον λόγο του Θεού βαθύτερα και να εμπιστευόμεθα εις Αυτόν περισσότερο. Οι πειρασμοί ομοιάζουν με τους ανέμους που υποχρεώνουν τα μεγάλα δένδρα των ορέων να εισχωρούν με τις ρίζες τους βαθύτερα εις την γη. Ο Σατανάς ζητεί να μας παρασύρει δια των πειρασμών πράγμα που απεργάζεται την τελειωτική του ήττα. Ο Θεός δοκιμάζει τα τέκνα Του και ο Σατανάς τα πειράζει. Ο Θεός ουδέποτε πειράζει και ο Σατανάς ουδέποτε δοκιμάζει.
Δια του Χριστού όχι μόνον νικώμεν τους πειρασμούς και καταισχύνομε τον Σατανά τον πειραστή αλλά και αιχμαλωτίζομεν τον εχθρόν υποτάσσομε αυτόν και αποκομίζομε πολλά λάφυρα εκ της μάχης.
Υπερνικώμεν δια του Ιησού Χριστού.
……………………
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΒΔΟΜΟ—
Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΊΔΗΣΕΩΣ—Ο ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ
«Και είπε Κύριος ο Θεός Ιδού έγεινεν ο Αδάμ ως εις εξ’ ημών εις το γινώσκει το καλόν και το κακόν». (Γένεσης γ:22).
Οι απόγονοι του Αδάμ και της Εύας επολλαπλασιάσθησαν ταχέως κατά την περίοδον αυτήν. Αλλά και ταχέως διεφθάρησαν εξ’ αιτίας της ασκήσεως του κακού διότι πρώτον οι «υιοί του Θεού» ήλθον σε επιμιξία με τας «θυγατέρας των ανθρώπων» δεύτερον υπήρχε μεγάλη κακία του ανθρώπου επί της γης διότι οι σκοποί των διαλογισμών της καρδίας αυτού ήσαν μόνο κακία πάσας τας ημέρας» τρίτον η γη είχε πληρωθεί αδικίας (Γεμίσει δεν έπαιρνε άλλο) και «ήτο διεφθαρμένη διότι πάσα σαρξ είχε διαφθείρει την οδόν αυτής επί της γης» και τέταρτον οι άνθρωποι ηρνούντο να υπακούσουν εις το κήρυγμα του Νώε και να δεχθούν τας προειδοποιήσεις του περί της επερχομένης παγκοσμίου καταστροφής.
Ο αιών της συνειδήσεωςαναφέρεται εις τας Γραφάς και ως αιών αγνοίας(Πράξεις ιζ: 30και Ρωμαίους α:20—32). Αλλ’ η άγνοια δεν αποτελεί δικαιολογία της ασκήσεως του κακού και δεν πρόκειται να απαλλάξει τον άνθρωπο από την τιμωρία.»Διότι όσοι ημάρτησαν χωρίς νόμον θέλουσι και απολεσθεί χωρίς νόμον και όσοι ημάρτησαν υπό νόμον θέλουσι κριθή δια νόμου».
(Ρωμαίους β:12 ).
Εις το τέλος της οικονομίας της συνειδήσεως επήλθε τιμωρία δι’ όλους τους αμαρτωλούς. Εις το Διάγραμμα και εις την θέσιν Οικονομίας της συνειδήσεως περιλαμβάνονται η αιματηρά θυσία του Άβελ και η εκ των καρπών της γης θυσία του Κάϊν. Ο Κύριος επέβλεψε επί την θυσίαν του Άβελ διότι ήτο αιματηρά (Εβραίουςια:4) αλλ’ όχι και επί την θυσία του Κάϊν ήτις(Η οποία) έγινε άνευ χύσεως αίματος (Γένεσης δ:5 και Α΄ Ιωάννου γ:12). Ο Κάϊν δυσαρεστήθηκε εκ τούτου και έτσι υπό το κράτος της αμαρτίας του φόνευσε τον αδελφόν του τον Άβελ.
Ο Σηθ εγεννήθη εις τον Αδάμ και την Εύα δια λάβει την θέση του Άβελ εις την βασιλική γραμμή ήτις(η οποία) φέρει προς τον Χριστόν δια της μεσολαβήσεως του Νώε και του Σημ ως δεικνύει η λευκή γραμμή των ονομάτων εις το διάγραμμα. Οι άνθρωποι της οικονομίας αυτής ήσαν έξοχοι αλλά και διεφθαρμένοι. Οι απόγονοι του Κάϊν εξέπεσαν και στράφηκαν κατ’ ευθεία προς την κρίσιν του κατακλυσμού.
Κατ’ αυτήν την περίοδον έπρεπε ο Θεός να επεμβαίνει προσωπικός εις τας επιθέσεις των ανθρώπων. Μία παγκόσμιο κρίσις επέκειτο εξ’ αιτίας του κακού. Ο Νώε120 χρόνια προ του κατακλυσμού ότι θα εξαφάνιζε τον άνθρωπο από προσώπου δι’ ενός κατακλυσμού και υπέδειξε εις αυτόν τα σχέδια κατασκευής της Κιβωτού.
Ο Νώε υπάκουσε εις τον Θεό και κατασκεύασε την Κιβωτό. Ήταν ένας τύπος πλοίου το σχήμα του οποίου αντιγράφουν σήμερα οι άνθρωποι. Ο Νώε εκήρυξε εις τους ανθρώπους και τους προειδοποίησε περί της επικειμένης καταστροφής αλλ’ αυτοί δεν έδωσαν προσοχή. Ο κατακλυσμός επήλθε και ο Θεός καθάρισε την γη από τα μολύσματα. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη καταστροφή που είδε ποτέ ο κόσμος. Πάσα σαρξ ζώσα επί του προσώπου της γης πέθανε εκτός του Νώε της συζύγου του των υιών του και των συζύγων των και των ζώων που ήσαν εις την Κιβωτό. Ένας Ρώσος πρόσφυγας αεροπόρος ο Ροσκοβίσκυ διηγήθηκε ότι βρήκε το ναυάγιο της κιβωτού εις μία μικρή λίμνη επί της κορυφής του Όρους Αραράτ προ της Ρωσικής επαναστάσεως.
Ενδείξεις περί του κατακλυσμού υπάρχουν σε διάφορες Χώρες όπως εις την Κίνα τις Ινδίες και το Μεξικό. Ο Ιησούς Χριστός ομιλεί περί του κατακλυσμού στα εδάφια(Ματθαίος κδ: 37 και Λουκά ιζ:26) Ο Παύλος τον αναφέρει εις (το Εβραίους ια:7)και ο Πέτρος μαρτυρεί περί αυτού εις τα εδάφια (Α΄ Πέτρου γ:20και Β΄ Πέτρουβ:5 και γ:3—6).
«Καθώς έγινε εν ταις ημέραις του Νώε ούτω θέλει είσθαι και εν ταις ημέρες του Υιού του ανθρώπου έτρωγαν έπιναν ενύμφευον ενυμφεύοντο μέχρι της ημέρας καθ’ ήν ο Νώε εισήλθεν εις την κιβωτόν και ήλθεν ο κατακλυσμός και απώλεσε άπαντας.
(Λουκάς ιζ:26—27).
Μετά τον κατακλυσμό ο Νώεευηρέστησεν εις τον με την προσφορά θυσία. Και τότε ο Θεός έδωκε μια διαθήκη άνευ όρων προς τον Νώε. Αυτή ήτο η Τρίτη μεγάλη διαθήκη του Θεού προς τον άνθρωπο(Γένεσης η:20 και Θ:17).
Η διαθήκη περιελάμβανε τας εξής υποσχέσεις:
1/. Ο Θεός δεν θα κατηράτο πλέον την γη εξ’ αιτίας του ανθρώπου ουδέ θα επάτασε πλέον πάντα ζώντα.
2/. Ο Νώε και οι απόγονοι του θα ηυξάνοντο και θα επληθύνοντο και θα εγέμιζαν την γη.
3/. Θα ασκούσανε κυριαρχία όπως πρώτα επί πάσαν την ζωική δημιουργία.
4/. Ηδύναντο να προσθέσουν το κρέας εις την μέχρι τότε φυσική δίαιτα των εφόσον ήθελον χύσει το αίμα του ζώου επί της γης.
5/. Εδόθη ο νόμος της προσωπικής τιμωρίας δια τους χύνοντας αίμα ανθρώπων.
6/. Η γη δεν θα καταστρεφόταν ποτέ πλέον δια κατακλυσμού. Το σημείο της διαθήκης αυτής ήταν το τόξο εν τη νεφέλη.
Προ τουκατακλυσμού υπήρξεν ένας άνθρωπος όστις είχε κοινωνία μετά του Θεού ο Ενώχ. Ο άνθρωπος αυτός μετετέθη εις τους ουρανούς δια να ιδεί θάνατο.
Ο Ενώχ είναι τύπος της Εκκλησίας του Χριστού η οποία λόγω της σχέσεως της με τον Χριστό θα μετατεθεί προ της περιόδου της μεγάλης θλίψεως.(Α΄ Θεσσαλονικείς α:10και Γένεσης ε: 24 και Β΄ Θεσσαλονικείς α:7). Η μέθοδος του Ενώχ
σημειούται επί του διαγράμματος εις την περίοδον της οικονομίας της συνειδήσεως με το βέλος που κατευθύνεται προς τα άνω. Ο Νώε διεφυλάχθη κατά τη διάρκεια του κατακλυσμού λόγω υπακοής του εις τον Θεό. αποτελεί των τύπων των Εβραίων οι οποίοι θα διέλθουν την μεγάλη θλίψι. Η κιβωτός σημειούται επί του διαγράμματος εις το τέρμα της οικονομίας της συνειδήσεως. Υπό την κιβωτόν διαγράφεται ο κατακλυσμός και’ ον οι άνθρωποι της οικονομίας της συνειδήσεως εξωλοθρεύθησαν. Τα πτώματα των ανθρώπων αυτών ετάφηκαν εις ένα υγρό τάφο ενώ οι ψυχές των απήλθαν εις τόπον προορισμένο δια τους αποθνήσκοντας εν τη αμαρτία. Η οικονομία της συνειδήσεως ετερματίσθη με αποτυχία του ανθρώπου.
………………
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΓΔΟΟ—
Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ
Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΒΑΒΕΛ
«Και είπεν ο Θεός προς τον Νώε και προς τους υιούς αυτού μετ’ αυτού λέγων. Και εγώ ιδού στήνω την διαθήκην μου προς εσάς και προς το σπέρμα σας ύστερον από σας».(Γένεσης θ:8—9).
Η Τρίτη οικονομία είναι η περίοδος της ανθρώπινης κυβερνήσεως. Ο Νώε και οι τρεις υιοί του ο Χαμ –Σημ και Ιάφεθ μετά των γυναικών αυτών ήσαν οι μόνοι άνθρωποι που απέμειναν δια να αρχίσουν ένα νέο πολιτισμό. Αφού πέρασε ο κατακλυσμός ο Νώε προσέφερε θυσία η οποία ευαρέστησε εις το Θεό όστις έκαμε διαθήκη με τον Νώε ως αναφέρεται εις το προηγούμενο κεφάλαιο. Ο Νώε τότε ήταν 600 ετών και άνω και ο Σημ ο νεότερος υιός του ήταν 98 ετών.
Ο Θεός έδωκεν εις τον Νώε και τους υιούς του μιαν εξαγνισμένη γη επί της οποίας θα ζήσουν και μεγάλη εξουσία δια να κυβερνούν. Η υποχρέωσης των ήταν να την κυβερνούν δια τον Θεό. έτσι και πάλι υπό την ανθρώπινη κυβέρνηση η σχέσης του ανθρώπου προς τον Θεό τον Δημιουργό του ετέθη υπό δοκιμασία.
Η οικονομία διήρκεσε 427 χρόνια και τερμάτισε και πάλι με την αποτυχία του ανθρώπου.
Ο Θεός δια της διαθήκης Του προς τον Νώε παρήγγειλε εις αυτούς να αυξάνονται και να πληθύνονται και να γεμίσωσι την γη αλλ’ αυτοί ηρνήθησαν να υπακούσουν. Αντί να γεμίσουν την γη προτίμησαν να μείνουν σε μια περιορισμένη έκταση έμειναν όλοι μαζί εις την πεδιάδα Σεναάρ όπου το έδαφος ήταν πλούσιο και μιλούσαν μια γλώσσα. Και εκεί επιχείρησαν να γίνουν ανεξάρτητοι από τον Θεό.
Οι υποσχέσεις του Κυρίου προς τους υιούς του Νώε ήταν κατηγορηματικές. Τους είχε αποκαλύψει ότι οι απόγονοι του Χαμ θα ήταν κατώτερος και υπόδουλος λαός(Γένεσης θ:24—25). Η γενεά του Σημ θα είχε μια ιδιαίτερη σχέση με το Θεό. κατά συνέπειαν όλες οι Θείες αποκαλύψεις θα δίδονταν μέσω της γενεάς του Σημ. Οι άγιοι προφήται κατάγονταν από την γενεά αυτήν. Ο Χριστός ήλθε κατά σάρκα από τη γενιά του Σημ
(Γένεσης θ:26—27). Ο Θεός εξ’ άλλου είπε ότι θέλει πλατύνει τον Ιάφεθ δηλαδή τα έθνη τα οποία θα ανέπτυσσαν την ανθρώπινη κοινωνία τις επιστήμες και τις τέχνες(Γένεσης θ:27).
Κατά την οικονομία της ανθρώπινης κυβερνήσεως οι άνθρωποι ζήτησαν να αποκτήσουν όνομα για τον εαυτό τους και να λησμονήσουν τις εντολές του Θεού. Και είπαν προς αλλήλους
« Έλθετε ας οικοδομήσομε εις εαυτούς πόλιν και πύργον του οποίου η κορυφή να φθάνει εως του ουρανού και ας αποκτήσωμεν εις εαυτούς όνομα μήπως διασπαρώμεν επί προσώπου πάσης της γης (Γένεσης ια:4). Λησμόνησαν τις υποσχέσεις του Θεού και επιχείρησαν να προφυλαχθούν εναντίον ενός άλλου κατακλυσμού
Ως αποτέλεσμα της οικονομίας της ανθρώπινης κυβερνήσεως προέκυψε η απόφασης του Θεού να επέμβει προσωπικός και να ασκήσει κρίσιν η κοινή γλώσσα υπέστη σύγχυση της γενιάς εκείνης.
Το πλείστον του κόσμου εξετράπη εις την λατρεία των ειδώλων.
Εν τούτοις αι διαθήκαι προς τον Αδάμ και τον Νώε εξακολούθησαν να ισχύουν προς τον Εθνικό κόσμο μετά την επελθούσαν διασπορά.
Η ιστορία της Βαβέλ που σημαίνει σύγχυση παραλλίζεται προς την κατ’ όνομα Εκκλησία η οποία φρονεί τα του κόσμου και η οποία έμελλε να καταλήξει εις τον δι’ ανθρώπων ενοποιηθέντα Παπισμό και εις τις πολυάριθμες αιρέσεις του Προτεσταντισμού. Η Βαβέλ συμβολίζει την Βαβυλώνα.
Κατόπιν τούτου η οικονομία της ανθρώπινης Κυβερνήσεως σημείωσε αποτυχία και τερματίστηκε με την σύγχυση των γλωσσών και τον διασκορπισμό. Επί διαγράμματος αναφέρονται οι υιοί του Ιάφεθ του Σημ και του Χαμ. Ο Πύργος της Βαβέλ βρίσκεται εις το τέρμα της χρονικής αυτής περιόδου.
Η ακολουθούσα περίοδος είναι η οικονομία της Επαγγελίας.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΑΤΟ
Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ—Η ΚΛΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ
Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ—ΤΟ ΠΑΣΧΑ
«Ο δε Κύριος είπε προς τον Άβραμ έξελθε εκ της γης σου και εκ της συγγενείας σου και εκ του οίκου του πατρός σου και εις την γην τη οποίαν θέλω σοι δείξει και θέλω μεγαλύνει το όνομα σου και θέλω μεγαλύνει το όνομα σου και θέλεις είσθαι εις ευλογίαν και θέλω ευλογήσει τους ευλογούντας σε και τους καταρωμένους σε θέλω καταρασθή και θέλουσιν ευλογηθεί εν σοι πάσαι αι φυλαί της γης. Και υπήγεν ο Άβραμ καθώς είπε προς αυτόν ο Κύριος.
(Γένεσης ιβ:1—4).
Η Τετάρτη οικονομία είναι η περίοδος της Επαγγελίας. Διήρκεσε 430 έτη και εκτείνεται από το τέρμα της οικονομίας της ανθρώπινης Κυβερνήσεως εως της Οικονομίας του Νόμου. Προ της οικονομίας της επαγγελίας οι άνθρωποι ζούσαν επί της γης ως ένα Έθνος με μια γλώσσα αλλά μετά την πυργοποιία της Βαβέλ ο Θεός έκρινε σκόπιμο να διαιρέσει τους ανθρώπους εις διάφορα έθνη με διάφορες γλώσσες διότι παράκουσαν εις Αυτόν και λάτρευαν τα είδωλα(Δευτερονόμιο λβ:8).
Η διαίρεσης αυτή των ανθρώπων υπό του Θεού αποτέλεσε την αφετηρία της καταγωγής των εθνών.
Εις το διάγραμμα και εις την περίοδο της ανθρώπινης κυβερνήσεως σημειούνται τα ονόματα των διαφόρων υιών του Χαμ Σηθ και Ιάφεθ υιών του Νώε. Έπειτα από τον πύργο Βαβέλ σημειούνται επίσης τα ονόματα των εθνών που δόθηκαν παρά του Θεού ως κληρονομιά εις τους απογόνους του Χαμ Σημ και Ιάφεθ.
Μετά την διαίρεση των εθνών ο Θεός κάλεσε τον Άβραμ εκ της οικογενείας του Θάρα που έμενε εις την Ούρ των Χαλδαίων να γίνει αρχηγός ενός Έθνους. Ο Θεός θέλησε να χρησιμοποιήσει ένα νέο και εκλεκτό λαό μέσα στα σχέδια Του δια το μέλλον. Ο Θεός έκανε διαθήκη προς τον Άβραμ η οποία αυτή σημειούται εις την βάση του διαγράμματος και προηγείται των Παγκοσμίων βασιλειών ή Αυτοκρατοριών.
Ο Άβραμ βγήκε εκ της γης των Πατέρων του όπως παρήγγειλε εις αυτόν ο Θεός δια να υπάγει εις την γη που του υποσχέθηκε Εκείνος ως κληρονομιά.
Ο λαός του θα επληθύνετο και θα αποτελούσε ένα χωριστό τον εκλεκτό Λαό του Θεού. Ο Άβραμ μετονομάσθηκε αργότερα σε Αβραάμ. Η προς τούτον διαθήκη του Θεού επιβεβαιόθη και πάλι ότι δοκιμάσθηκε η πίστης του δια της προσφοράς του Ισαάκ(Γένεσης κβ:15—18).Η διαθήκη του Θεού προς τον Αβραάμ μετατράπηκε τότε σε διαθήκη αιώνιον και ήταν διαθήκη χωρίς όριο και πλήρης χάρητος.
Η επαγγελία του θεού επαναλήφθηκε προς τον Ισαάκ υιό του Αβραάμ (Γένεσης κς:24)και αργότερα προς τον Ιακώβ υιό του Ισαάκ(Γένεσης κη:1—5). Οι απόγονοι του Αβραάμ έγιναν με τέτοιο τρόπο οι κληρονόμοι της επαγγελίας και έπρεπε να διαμένουν εις την χώρα τους για να απολαύσουν τις ευλογίας της υποσχέσεως του Θεού. Μέχρι σήμερα ουδέποτε αξίωσαν να επανακτήσουν ολόκληρη την γη της επαγγελίας. Η υπόσχεσης όμως του Θεού θα εκπληρωθεί.
Ο Ιακώβ ευλόγησε τον Ιωσήφ τον επιφανέστερο από τους δώδεκα υιούς του. Το όνομα του Ιακώβ μετατράπηκε σε Ισραήλ το οποίο σημαίνει Ισχύς του Θεού. Ο Ιωσήφ εφέρθει εις την Αίγυπτο όπου αφού δοκιμάσθηκε η ακεραιότης του δόθηκε
μεγάλη δύναμης και εξουσία.
όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου ο Μωϋσής ο οποίος είχε οδηγηθεί με την χάριν του Θεού να περάσει τεσσαράκοντα έτη προπαρασκευής εις την γη αυτή αναδείχθηκε υπό του Θεού ως ο ελευθερωτής των υιών Ισραήλ εκ της Αιγύπτου.
Ο Θεός οδήγησε αποφασιστικά τον Μωϋσή προς τον σκοπό αυτό και με την οδηγία του Θεού καθιέρωσε έτσι την εορτή του Πάσχα. Το αίμα του αρνίου ερραντίσθη επί της θύρας κάθε οικίας έτσι ώστε τα πρωτότοκα των οικογενειών των Ισραηλιτών να ελευθερωθούν από τον Άγγελο εξολοθρευτή που θα περνούσε από κάθε οικογένεια. Έκτοτε εις την Ιουδαϊκή ιστορία το Πάσχα εορτάζεται κάθε έτος ως επίσημος εορτή αναμνήσεως.
Με τη δύναμη του Θεού οι υιοί Ισραήλ βγήκαν από την Αίγυπτο. Η οικονομία της επαγγελίας τερματίστηκε όταν ο Ισραήλ αντάλλαξε την χάριν με τον Νόμο εις το όρος Σινά. Η οικονομία αυτή ως μέσον δοκιμασίας του λαού ήταν αποκλειστικά Ισραηλιτική.
Επί του διαγράμματος και κάτωθεν της οικονομίας σημειώνετε η εμφάνισης των διαφόρων μεγάλων κοσμοκρατοριών της Βαβυλώνας της Αιγύπτου της Ασσυρίας της Ελλάδας και της Ρώμης. Το σημείο τούτο διαγράφει την σχέση των κοσμοκρατοριών τούτων αλλήλας( μία προς άλλης) ως προς τον εκλεκτόν λαός του Θεού τους Ιουδαίους. Αυτού του έθνους του οποίου η γραμμή της προόδου βρίσκεται επί κεφαλής του διαγράμματος καθ΄ ορισμένο χρονικό διάστημα είναι το κυρίαρχο έθνος κατά το διάστημα τούτο και η κυριαρχία του ασκείτο επί του Λαού Ισραήλ. Όταν ο ισραηλιτικός λαός ήταν στην Αίγυπτο κυριαρχείτο υπ’ αυτής. Όταν η Βαβυλών ασκούσε την κοσμοκρατορία της ο λαός του Ιούδα φέρθηκε αιχμάλωτος εκεί. Και η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ήταν κυρίαρχος καθ’ ον χρόνων έζησε ο Χριστός επί της γης.
Δια να εννοήσεικανείς την εξέλιξη των εθνών πρέπει να αναγνώσει την Αγία Γραφή προσεκτικά. Η Γραφή είναι το μόνο βιβλίο που μας φέρει εις ορθά συμπεράσματα επί του όλου ζητήματος.
Η διαθήκη του Θεού προς τον Αβραάμ τον Ισαάκ και τον Ιακώβ συνεχίζεται ως μία αιώνιος διαθήκη.
………………
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ—
Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ
«Και κατέβη ο Κύριος επί του όρος Σινά εις την κορυφήν του όρους και εκάλεσε Κύριος τον Μωϋσήν επί της κορυφής του όρους και ανέβει ο Μωϋσής».(Έξοδος ιθ:20).
Η Πέμπτη οικονομία είναι η περίοδος του Νόμου. Η περίοδος αυτή είναι η αναγκαία διέξοδος έπειτα από την αποτυχία των προηγούμενων οικονομιών κατά των οποίων επέτρεψε ο Θεός όπως να αυτό-κυβερνούνται οι άνθρωποι.
Κατά την οικονομία του Νόμου αποφάσισε ο Θεός να κυβερνά ο ίδιος τον εκλεκτό λαό Του δια των αντιπροσώπων Του.
Ο Νόμος δόθηκε στον Μωϋσή εκ μέρους του Θεού επί του όρους Σινά.
Ήταν ένας Νόμος ηθικός κοινωνικός και λειτουργικός και περιελάμβανε ένα ορατό σχέδιο και τρόπον λατρείας.
Η δια του Μωϋσέως διαθήκη αποτελείτο από τρία μέρη. Τις εντολές οι οποίες περιείχαν το άγιο θέλημα του θεού και ήταν διακονία καταδίκης και θανάτου δια των άνθρωπο.
(Έξοδος κ:1—26).
Οι διατάξεις οι οποίες ασχολούνταν με την κοινωνική ζωή του Ισραήλ και καθόριζαν τις σχέσεις μεταξύ κυρίων και δούλων τα δικαιώματα ιδιοκτησίας και τιμωρούσαν τα αδικήματα εναντίον άλλων ή τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας εν γένει
(Έξοδος κα:1—23). Τέλος το τελετουργικό μέρος του Νόμου ρύθμιζε την θρησκευτική ζωή του λαού. Είς το πρόσωπο του Αρχιερέως ο Ισραηλίτης είχε ένα αντιπρόσωπο του προς τον Θεό και δια των θυσιών αποκτούσε ένα προσωρινό «κάλυμμα» δια της αμαρτίας του εν αναμονή του Σταυρού (Έξοδος κδ:12—31 και Εβραίους ε:1—3και Ρωμαίουςγ:25—26).
Ο νόμος δόθηκε σε τρία διαδοχικά τμήματα. Το πρώτο τμήμα δόθηκε προφορικώς ως αναφέρεται εις την (έξοδο κ:1—17). Ο προφορικός Νόμος δεν προέβλεπε ιερατείο ούτε θυσία σε περίπτωση πτώσεως. Δι ’ αυτού (του προφορικού) είχαν δοθεί γενικές οδηγίες δια την κατάκτηση της γης Χαναάν. Το δεύτερον τμήμα του Νόμου δόθηκε εις τον Μωϋσή όταν προσκλήθηκε επί του όρους Σινά για να λάβει τις λίθινες πλάκες. Εκεί έλαβε οδηγίες σε σχέση με την σκηνή του μαρτυρίου την ιεροσύνη και τις θυσίες(Έξοδος κε:31).
Ενώ βρίσκονταν ακόμα στο όρος ο λαός που οδηγείτο από τον Ααρών παραβήκε την πρώτη εκ των δέκα εντολών και ο Μωϋσής κατερχόμενος από του όρους συνέτριψε τις λίθινες πλάκες του Νόμου.
Το τρίτο τμήμα του Νόμου δόθηκε στον Μωϋσή όταν κλήθηκε εκ νέου εις το όρος όπου του παραδόθηκαν νέες πλάκες του Νόμου.
Επί του διαγράμματος και εις την θέση της οικονομίας του Νόμου απεικονίζονται οι πλάκες η σκηνή του Μαρτυρίου ο Νόμος η εικών του Ναβουχοδονόσωρ ως ερμηνεύτηκε υπό του Δανιήλ κατά Θείαν αποκάλυψη ο Αστήρ που σημαίνει την εκ παρθένου γέννηση του Χριστού η περίοδος της ζωής του Χριστού. Εις την γραμμή που απεικονίζει την ιστορία του Ισραήλ σημειούται η έξοδος από την Αίγυπτο η διαίρεσης του βασιλείου η διασπορά των δέκα φυλών του Ισραήλ η αιχμαλωσία στην Βαβυλώνα και η επάνοδος των δύο φυλών του Ιούδα εις την Παλαιστίνη.
Η οικονομία του Νόμου ονομάζεται και οικονομία των Προφητών. Ήταν η περίοδος κατά την οποία οι προφήται προφήτευσαν περί των ερχομένων γεγονότων. Τετρακόσια χρόνια διέρρευσαν μεταξύ της εποχής που η φωνή των προφητών της περιόδου αυτής σίγησε και της εποχής κατά την οποία ακούστηκε η φωνή του Ιωάννου του βαπτιστού ο οποίος ηγέρθη περί το τέλος της περιόδου και εβόησε εις την έρημο «Ετοιμάσατε την οδόν του Κυρίου».
Τερματιζόμενης της περιόδου αυτής ήλθε ο Μεσσίας Χριστός όχι για να καταλύσει τον νόμο αλλά να τον εκπληρώσει δια της προσκλήσεως των ανθρώπων εις το να υπηρετήσουν τον Ζώντα Θεό.
Κατά το τέλος της περιόδου αυτής οι Ιουδαίοι ιερείς και άρχοντες του Λαού είχαν τόσο πολύ απορροφηθή από το γράμμα του νόμου και τις τυπικές ιεροτελεστίες ώστε αγνόησαν τις προφητείες που αφορούσαν τον αναμενόμενο λυτρωτή. Και έτσι απέρριψαν αυτόν τον νόμιμο Βασιλέα των. Ο Θεός δοκίμασε τον εκλεκτό Του λαό καθ’ όλην την περίοδο. Η οικονομία του Νόμου εξετείνετο από της εξόδου προς το όρος Σινά μέχρι του Σταυρού του Γολγοθά και την οικονομία της Χάριτος ή αλλιώς η οικονομία της εκκλησίας.
………………
Από Τον Κόσμο Της Αγίας Γραφής
ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ
ΤΟΥ ΘΕΟΥ
ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ
(Μετά βιβλικού χάρτου)
Υπό
GEORGE D.BECKWITH
Διδάκτωρ φιλοσοφίας = ιεροκήρυκος
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΔΕΚΑΤΟ—
Ο ΙΟΥΔΑΊΚΟΣ ΛΑΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
«Την ημέραν εκείνην έκαμε διαθήκην ο Κύριος προς τον Άβραμ λέγων. Εις το σπέρμα σου έδωσα την γην ταύτην από του ποταμού της Αιγύπτου έως του ποταμού του μεγάλου Ευφράτου».(Γένεσης ιε:18).
Προ της κλήσεως του Άβραμ δεν υπήρχε διάκρισης Ιουδαίων και Εθνικών. Ο εκλεκτός λαός του Θεού του οποίου ο Άβραμ εκλήθη να ηγηθεί δια να είναι νέον έθνος ονομάσθηκε αρχικώς με το όνομα Εβραίοι. Ως Ιουδαίοι ονομάστηκαν μετά την εμφάνιση του Ιούδα. οι λαοί όλων των άλλων εθνών ήσαν γνωστοί υπό ονομασία Έθνη. Έτσι κατά την εποχή εκείνη υπήρχαν επί της γης και υπήρξαν από της διαιρέσεως των εθνών και εξής δύο χωριστές διακρίσεις ανθρώπων οι Ιουδαίοι και τα Έθνη.
Η Π.Δ. ασχολείται σχεδόν εξ’ ολοκλήρου με την εξέλιξη του Ιουδαϊκού λαού και με την σχέση αυτού προς τα έθνη αφ’ ενός
και προς τον Θεό αφ’ ετέρου. Εκτός αυτών δόθηκε υπόσχεσης παρά του Χριστού ότι θα υφίστατο και μία άλλη τάξης ανθρώπων γνωστή υπό το όνομα Εκκλησία και αποτελούμενη εξ’ Ιουδαίων και Εθνικών (Ματθαίος ις:18).
Οι Χριστιανοί είναι οι αποτελούντες μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού δια της πίστεως εις τον Θεό και εις τον Υιό Του τον Ιησού Χριστό.
Οι Χριστιανοί ανεγεννήθησαν και μετέβησαν εκ του θανάτου εις την ζωή.
Τόσο οι Ιουδαίοι όσο και οι Εθνικοί πιστοί έχουν βαπτιστεί σε ένα Πνεύμα ως Χριστιανοί δια να μετέχουν του σώματος του Χριστού το οποίο ονομάζεται Εκκλησία του Ιησού Χριστού
(Α΄ Κορινθίους ιβ: 13 και εν συγκρίσει προς τις
Πράξεις β:1—3,41—47 και Εφεσίους α: 22—23). Εις την Χριστιανική Εκκλησία η διάκρισης σε Ιουδαίους και Εθνικούς δεν υφίσταται. Έτσι τώρα έχουμε τρεις τάξεις ανθρώπων του Ιουδαίους τα Έθνη και την Εκκλησία(Εφεσίους β:14—18).
Επί του διαγράμματος παρουσιάζεται ο Ιουδαϊκός λαός διατηρούμενος εν μέσω όλων των άλλων εθνών. Η Ιουδαϊκή φυλή υφίσταται από 4.000 περίπου ετών. Κατά την μακράν αυτή περίοδο είχαν πολλές εκδηλώσεις της Παρουσίας του Θεού. κανένα άλλο έθνος δεν γέννησε τόσο μεγάλους άνδρες όπως τον Μωϋσή τον Ιωσήφ τον Ηλία τον Ελισσαιέ τον Δαβίδ τον Ησαϊα τον Ιερεμία τον Ιεζεκιήλ τον Δανιήλ τον Παύλο και πολλούς άλλους.
Η Ιουδαϊκή φυλή ανεδείχθη υπό του Θεού δια να διδάξει την αλήθεια ότι υπάρχει μόνον Ένας Θεός να γράψει και να διαφυλάξει τας Αγίας Γραφάς.(Ρωμαίους γ:1—2) να φέρει εις τον κόσμο Σωτήρα όστις είναι ο Ιησούς Χριστός και να δείξει εις τον κόσμο την σωτηρία από της ηθικής καταπτώσεως.
Επί του διαγράμματος η διαθήκη του Θεού προς τον Άβραμ.
Οι απόγονοι του Άβραμ σημειούνται δια της κεντρικής γραμμής επί του διαγράμματος. Οι Ισραηλίτες βγαίνοντας από την Αίγυπτο περι-πλανηθήκανε μέσα στην έρημο και τότε ο Θεός Έδωκε διαθήκη δια του Μωϋσέως την λεγόμενη Μωσαϊκή Διαθήκη. Έτσι δια του Μωϋσέως δόθηκε ο Νόμος προς τον Λαό και κατασκευάστηκε η σκηνή του Μαρτυρίου. Έπειτα από 40 ετών περιπλάνηση στην έρημο εισήλθαν εις την γη της Επαγγελίας και οικοδόμησανa τον Ναό. Στην αρχή κυβερνούνταν από τους Κριτές και έπειτα από Βασιλείς επί των οποίων διαιρέθηκαν σε δύο βασίλεια.
Εις τον βασιλέα Δαβίδ έδωκε ο Θεός την υπόσχεση ότι ο θρόνος του ουδέποτε θα κατέλυε λέγων: « θέλει στερεωθεί ο οίκος σου και η βασιλεία σου έμπροσθεν σου έως αιώνος ο θρόνος σου θέλει είσθαι στερεωμένος εις τον αιώνα» (Β΄ Σαμουήλ ζ: 16).
Όπως φαίνεται εις το διάγραμμα αι δέκα φυλαί του βασιλείου του Ισραήλ φέρθηκαν αιχμάλωτοι Εις την Ασσυρία το 721 π.χ. και έγιναν ένας περιπλανώμενος λαός. Οι δύο άλλες φυλές του Ιούδα και του Βενιαμίν φέρθηκαν αργότερα αιχμάλωτοι και αυτοί στην Βαβυλώνα από τον Ναβουχοδονόσωρ ο οποίος κατέστρεψε τον Ιουδαϊκό Ναό.
Ο Δανιήλ έναςαπό τους αιχμαλώτους της Βαβυλώνας αναδείχτηκε εκεί ως προφήτης του Θεού και ερμήνευσε το όνειρο της εικόνας του Ναβουχοδονόσωρ ως επίσης ερμήνευσε και την επί του τοίχου γινομένη άνευ χειρός γραφή κατά του Βαλτάσαρ ακόμη δε και τις δικές του οράσεις.
Η φυλή του Ιούδα μετά την αιχμαλωσία στην Βαβυλώνα επί 70 χρόνια επανήλθε στην Παλαιστίνη και ανοικοδόμησε τον Ναό και την Ιερουσαλήμ εν μέσω συνεχών ανωμαλιών. Κατά το έτος 63 π.χ. οι Ιουδαίοι υποδουλώθηκαν στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία η οποία κυβερνούσε την Παλαιστίνη και κατά τον χρόνο της γεννήσεως του Χριστού.
Οι Ιουδαίοι απέρριψαν τον Ιησού Χριστό τον Μεσσία και τον Σταύρωσαν. Το γεγονός αυτό υπήρξε η αιτία της διασποράς αυτών εις τα Έθνη χωρίς να έχουν πλέον πατρίδα και τούτο συνέβη όταν ο Τίτος κατέστρεψε την Ιερουσαλήμ κατά το 70 μ.Χ. και διασκόρπισε τις δύο φυλές του Ιούδα.
Έκτοτε ο Ισραήλ κατέχεται από τύφλωση και θα την διατηρήσει «έως ου εισέλθει το πλήρωμα των Εθνών».
Πολλές προφητείες αναφέρονται στα βιβλία των προφητών εν σχέση με την επιστροφή των Ιουδαίων εις την Παλαιστίνη. Οι φυλές του Ισραήλ και του Ιούδα θα επιστρέψουν εκεί στην αρχαία πατρίδα τους όπως σημειώνεται εις το διάγραμμα.
Ο Θεός έδωσε εις τον Ισραήλ δια του Μωϋσέως την Διαθήκη περί της Παλαιστίνης ως αναφέρεται στο (Δευτερονόμιο λ: 1—10) και η διαθήκη αυτή θα εκτελεστή μετά την επάνοδο του λαού
Τούτου εις την Παλαιστίνη και την επιστροφή τους στον Θεό.
Τα αντικείμενατης Διαθήκης αυτής θα είναι η αποδοχή του τετελεσμένου έργου του Χριστού εκ μέρους του Ισραήλ και η μέλλουσα αποκατάστασης αυτού.
Προ της επιστροφής των Ιουδαίων προς τον Θεό και ενώ θα βρίσκονται εις την Παλαιστίνη θα υποστούν την κρίσιν της Μεγάλης Θλίψεως. Ο Θεός θα αποβάλει τους αποστάτες εκ μέσου του λαού και οι παραβάτες του Νόμου του Θεού δεν θα εισέλθουν εις την γην( Ιεζεκιήλ κ:34—38). Η κρίσης αυτή ονομάζεται εις την Γραφή «ο καιρός της στενοχωρίας του Ιακώβ».
Όταν ο αντίχριστος θα στήσει την εικόνα του Θηρίου οι Ιουδαίοι φεύγοντας από τον διωγμό θα καταφύγουν στις χώρες της Ερήμου πέραν του Ιορδάνου τον Εδώμ τον Μωάβ και τον Αμών
(Αποκάλυψης ιγ: 14—15).
Τελικώς οι Ιουδαίοι θα αποβλέψουν εις τον Χριστό τον οποίο εξεκέντησαν θα Τον αποδεχτούν ως Μεσσία τους και το Ιουδαϊκό έθνος θα αναζήσει και πάλι.
Κατά την Βασιλεία του Χριστού οι Ιουδαίοι θα νέμονται (απολαμβάνουν) την χώρα τους θα ανοικοδομήσουν τον Ναό και θα επαναληφθούν οι θυσίες. Τότε τα Έθνη—Πρόβατα της γης θέλουσι ευλογηθεί δια του Ισραήλ και πολλοί θα λέγουν προς τους Ιουδαίους «Θέλομεν υπάγει με σας διότι ηκούσαμεν ότι ο Θεός είναι μες σας(Ζαχαρίας η:20—23). Εξ’ αντιθέτου ο Χριστός θα πει προς τα έθνη –Ερίφια «Υπάγετε απ’ εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιο» (Ματθαίος κε:41)
Ο Χριστός θα είναι τότε Βασιλεύς επί της γης κυβερνών από του Θρόνου του πατρός Αυτού Δαβίδ και η Εκκλησία Του θα βασιλεύσει μετ’ αυτού.
Κατά την περίοδο αυτή ο Σατανάς θα έχει ριφθεί εις την άβυσσο ώστε να μη πλανά τα Έθνη και τα στρατεύματα αυτού θα καταναλωθούν υπό του πυρός το οποίο θα πέσει επάνω τους απ’ τον Ουρανό. «Και είδον άγγελον…και επίασε τον δράκοντα τον όφι τον αρχαίο όστις είναι διάβολος και Σατανάς και έδεσεν αυτόν χίλια έτη. Και έρριψεν αυτόν εις την άβυσσον και έκλεισεν αυτόν και εσφράγισεν επάνω αυτού δια να μη πλανήσει τα έθνη πλέον εωσού πληρωθώσι τα χίλια έτη»(Αποκάλυψης κ:1—3).
Ότε νέα τάξης θα προκύψει εκ της δοκιμασίας δια του πυρός και θα εγκατασταθούν νέοι ουρανοί και νέα γη επί της οποίας θα εκτελείται το θέλημα του Θεού.
Η ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
Οι Ιουδαίοι αγαπούν την Παλαιστίνη την γη της Επαγγελίας. Από το 70 μ.Χ. που καταστράφηκε η Ιερουσαλήμ η χώρα αυτή είναι εγκαταλελειμμένη και η ερημωμένη. Τώρα άρχισε να αναθάλλει(ξανανθίζει) και πρόκειται «Να ανθίσει ως ρόδο».
Η Παλαιστίνη είναι η καρδιά και το κέντρο του κόσμου και αποτελεί ένα συνεκτικό(κατάλληλο) κόμβον μεταξύ τριών μεγάλων ηπείρων. Κατέχει μία στρατηγική γεωγραφική θέση επί της γης και είναι μήλον της Έριδος μεταξύ των εθνών. Προ του πρώτου Παγκοσμίου πολέμου η Παλαιστίνη κατείχετο υπό των Τούρκων επί πολλά χρόνια. Κατά το 1917 η Ιερουσαλήμ καταλήφθηκε υπό του στρατηγού Άλεμπυ ο οποίος εκ της μελέτης της Αγίας Γραφής γνώριζε την σημασία της εκπορθήσεως της πόλεως. Προτού μπει μέσα εις την Ιερουσαλήμ ο Στρατηγός κατέβηκε από το άλογο του απεκαλύφθει(ξεσκέπασε το κεφάλι του –αποκαλύπτομαι –θεωρώ κάποιον κατά πολύ ανώτερο μου)—απεκαλύφθει και μπήκε στην πόλη ασκεπής. Κανείς πυροβολισμός δεν ερρίφθει διότι οι Τούρκοι δεν τόλμησαν να πυροβολήσουν κατά του στρατηγού του οποίου το όνομα έμοιαζε με την λέξιν Αλλάχ που σημαίνει εις την γλώσσα τους «Θεός».
Η χώρα γύρωαπό την Ιερουσαλήμ είναι τόσο πλούσια ώστε είναι δυνατόν να γίνουν στο έδαφος της μέχρι πέντε θερισμοί σε ένα χρόνο. Έτσι η γεωργία αναπτύσσεται εις την Παλαιστίνη πολύ γρήγορα. Μετά την κατάληψη της Ιερουσαλήμ έγιναν έρευνες για την εξακρίβωση της συνθέσεως των υδάτων της Νεκράς Θάλασσας. Εξακριβώθηκε λοιπόν ότι τα ύδατα αυτά είναι πλούσια σε αξιόλογα και χρήσιμα χημικά στοιχεία τα οποία είναι δυνατόν να εξαχθούν εκ των υδάτων δια της εξατμίσεως. Εξακριβώθηκε επίσης ότι ο Θεός προέβλεψε ώστε οι όχθες της Νεκράς θάλασσας να είναι εξ’ αργίλου και να είναι δυνατόν να κατασκευαστούν μεγάλες δεξαμενές σε διάφορα επίπεδα. Οι δεξαμενές αυτές συνέχονται (επικοινωνούν) μεταξύ τους με τέτοιο τρόπο ώστε όταν αντλείται το νερό εις την πρώτη εξ αυτών και δια της μεγάλης θερμότητας του ήλιου γίνεται εξάτμισης αυτού(νερού) τότε τα βαρύτερα στοιχεία που προέρχονται στο νερό να παραμείνουν στον πυθμένα της δεξαμενής το δε υπόλοιπο νερό μπορεί να διοχετευθεί εις την αμέσως κατώτερη αργιλώδη δεξαμενή όπου επακολουθεί η ίδια διαδικασία δια τα ελαφρότερα στερεά στοιχεία χάρις εις την συνεχή εξάτμιση του ύδατος μέσα σε αυτές τις δεξαμενές.
Επί αιώνες αυτά τα πολύτιμα στοιχεία παρασύρονται από την περιοχή από τις βροχές και των ρυάκων αποτίθενται μέσα στην Νεκρά Θάλασσα.
Υπολογίζονται ότι μέσα σ’ αυτήν υπάρχουν χημικές ουσίες
όπως το χλώριο το βρώμιο η ποτάσα το κάλιο και άλλης αξίας 1200 μέχρι 1300δισεκατομμυρίων δολαρίων. Υπολογίζεται επίσης ότι υπάρχουν εκεί ποσότητες βρωμίου260 εκατομμυρίων δολαρίων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για ιατρικούς σκοπούς και έχει ήδη εξαχθεί ποτάσα αξίας 70 δισεκατομμυρίων
Δολαρίων. Ολόκληρα πλοία έχουν φορτωθεί με ποτάσα από την νεκρά Θάλασσα η οποία μεταφέρθηκε στην Αμερική.
Ο Θεός προέβλεψε ώστε να υπάρχουν εκεί αυτά τα χημικά στοιχεία προς χρήσιν σε ώρα ανάγκης και προς εκπλήρωση των σχεδίων Του στο μέλλον. Η Χάϊφα ο μεγάλος λιμένας επί της Μεσογείου έχει ανακαινισθεί. Εκεί φορτώνονται συνεχώς πλοία δια να μεταφέρουν πετρέλαια σε άλλες χώρες. Δια την μεταφορά του πετρελαίου από την Βαγδάτη στην Χάϊφα κατασκευάσθηκε ένας αγωγός600 μιλίων . Εις την Παλαιστίνη παρήχθησαν και φορτώθηκαν εκ του λιμένος της Χάϊφας μέσα σε ένα έτος 60.000 τόνοι ποτάσας.
Η μοναδική πηγή της μεγάλης Βρετανίας με ποτάσα και βρώμιο είναι η Νεκρά Θάλασσα. Έχουν καταστρωθεί σχέδια έγερση εις την Παλαιστίνη 125 νέων εργοστασίων προς παραγωγή χημικών προϊόντων και υφασμάτων. Η καλλιέργεια της ελιάς έχει αυξηθεί κατά το έν τρίτον μέσα σε δύο έτη. Η κτηνοτροφία και η γεωργία αναπτύσσονται τώρα σε μεγαλύτερη κλίμακα. Στο Ιορδάνη ποταμό έχει αναγερθεί ένα φράγμα δια την παραγωγή ηλεκτρικής δυνάμεως προς χρήση της βιομηχανίας και προς φωτισμό.
Έπειτα από όλα αυτά δεν είναι παράδοξο ότι αυτή η γη της Επαγγελίας που περικλείει τόσο πλούτο και χρήσιμα ορυκτά αποτελεί το μήλο της έριδος μεταξύ πολλών εθνών.
Εις τις πεδιάδες Ιεζραέλ έχουν διεξαχθεί πολλές μάχες για την κατοχή της χώρα αυτής και πρόκειται να λάβει χώραν εκεί μία άλλη μεγάλη μάχη η μάχη του Αρμαγεδδών. Τότε ο Ιησούς Χριστός θα θέσει τέρμα εις τους πολέμους διότι θα κατέλθει να κρίνει τα έθνη και να εγκαταστήσει την βασιλεία Του επί της γης. Ειρήνη και αφθονία των πάντων χαρακτηρίζουν την βασιλεία αυτή και τα έθνη—Πρόβατα θα ευημερήσουν και θα ευλογηθούν
Οι Ιουδαίοι είναι το βαρόμετρο του μέλλοντος. Ήδη βρίσκονται εις την Παλαιστίνη425.000 Ιουδαίοι. Το Ιουδαϊκό περίπτερο εις την Παγκόσμιο έκθεση της Νέας Υόρκης είχε μεγάλη σπουδαιότητα διότι παρουσίασε την παραγωγή και τα σχέδια αναπτύξεως της Παλαιστίνης. Πολλοί Ιουδαίοι της Αμερικής αγοράζουν γη και μετέχουν σε βιομηχανίες της Παλαιστίνης. Πράγματι η συκή εκβλαστάνει.
Πολλοί μεταξύ των Ιουδαίων έχουν ήδη εις τον Χριστό και έχουν αποδεχθεί Αυτόν ως Μεσσία τους. μεγάλο έργο έχει γίνει στην Αμερική μεταξύ των Ιουδαίων των οποίων τα μάτια άνοιξαν προς το φως. Τώρα ενθυμούνται εκείνα που είπε ο Χριστός όταν ήταν επάνω στη γη. «Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή». Το συμπέρασμα όλων αυτών είναι ότι ο οίκος Ιακώβ θα απολαύσει πράγματι την κληρονομιά του.
Ας προσέξουμε τώρα από κοντά τους όρους υπό τους οποίους οι Ιουδαίοι θα εισέλθουν εις την γη της Επαγγελίας ως διαγράφονται εις τη Διαθήκη του Θεού περί της Παλαιστίνης.
Οι Ιουδαίοι ουδέποτε μέχρι σήμερα κατέκτησαν την γη της Παλαιστίνης σύμφωνα προς αιώνιον διαθήκην προς τον Αβραάμ ούτε είχαν ποτέ υπό την κατοχή τους ολόκληρη τη χώρα. (Δευτερονόμιο κθ: και λ: ). Εν τούτοις η διαθήκη αυτή θα εκπληρωθεί. Η σχετική με την Παλαιστίνη διαθήκη περιλαμβάνει επτά θέματα.
1/. Την διασπορά λόγω παρακοής.(Δευτερονόμιο λ:1)
2/. Την μέλλουσα επιστροφή του Ισραήλ προς τον Θεό ενώ θα
βρίσκονται στην διασπορά.(Δευτ. λ.2)
3/. Την επιστροφή του Κυρίου (Δευτ. λ3)
4/. Την αποκατάσταση στην γη τους(Εδάφ.5).
5/. Την επιστροφή του Ισραήλ εν τω συνόλω του ως Έθνος
(εδάφ..6).
6/. Την κρίση κατά των εχθρών αυτού(εδάφιο 7).
7/. Την εθνική ευημερία του Ισραήλ (εδάφιο 9)
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ
................
