14-1-202101--

ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ

 29--10--2017--ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΞΑΝΑΔΟΥΜΕ ΑΝ ΕΙΝΑΙ Η ΟΧΙ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ .Ο ΚΥΡΙΟΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΦΛΟΓΑ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ ΝΑ ΤΟ ΔΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΙΧΑΜΕ ΦΙΛΟΥΣ.

 Βασιλευ ουρανιε Παρακλητε το Πνεύμα της αλήθειας ο πανταχού παρών και τα πάντα πλήρων ο θησαυρός των αγαθών καί ζωής χορηγός ελθε και σκηνωσον έν ημίν καθαρισον

ημάς από πάσης κιληδος και σώσον Αγαθε τάς ψυχάς ημών αμην

01 

 Η ΒΙΒΛΟΣ

01-μερος πρώτο

Ο Θεός υπάρχει:

 Η ύπαρξης Του είναι ένα γεγονός το οποίο προσδιορίζει η ιστορία. «χωρίς δε πίστεως αδύνατον είναι να ευαρεστήσει τις εις αυτόν διότι ο προσερχόμενος εις τον Θεόν πρέπει να πιστεύει ότι είναι και γίνεται μισθαποδότης εις τους ζητούντος αυτόν».

Εβραίους 11:6

6 χωρίς δε πίστεως αδύνατον είναι να ευαρεστήσει τις εις αυτόν· διότι ο προσερχόμενος εις τον Θεόν πρέπει να πιστεύει ότι είναι και γίνεται μισθαποδότης εις τους εκζητούντας αυτόν.

  Αυτός ο συλλογισμός μας δίδει τον ορθό προσανατολισμό μας στην αναζήτηση του Προσώπου Του. Ο Θεός υπάρχει. Αυτό είναι το κέντρον της αληθείας. Α’ αυτό ακτινοβολούν οι βασικές αλήθειες όσον αφορά τη θεία φύσι ,τις ιδιότητες τους θείους σκοπούς όσον αφορά την προέλευση τη φύση και την τύχη του ανθρώπου όσον αφορά την καταγωγή κάθε ζωής.

 O ΘΕΟΣ ΜΙΛΗΣΕ

Η θεία αποκάλυψης που έγινε όχι αναγκαιότητας έχει την προέλευση της στην κυρίαρχο χάρι του Θεού. Ο Ιεχωβά(η Γιαχβέ) έχει αποκαλύψει τον Εαυτό Του  στη φύση.

Ψαλμός 19:

…Οι ουρανοί διηγούνται την δόξαν του Θεού, και το στερέωμα αναγγέλλει το έργον των χειρών αυτού.

>>> 

Στις συνειδήσεις των ανθρώπων.

Ρωμαίους 2: 15

15 οίτινες δεικνύουσι το έργον του νόμου γεγραμμένον εν ταις καρδίαις αυτών, έχοντες συμμαρτυρούσαν την συνείδηση αυτών και τους λογισμούς κατηγορούντες ή και απολογουμένους μεταξύ αλλήλων,

........................ 

Στον γραπτό Του Λόγο την

Βίβλο -

Β΄Πέτρου1:21

21 διότι δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου, αλλ' υπό του Πνεύματος του Αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.

...................... 

Και πάνω απ’ όλα στον ενσαρκωθέντα Λόγο - τον Yιόν του Θεού τον Κύριο μας Ιησού Χριστό

…..

Εβραίους 1:1-2

1 Ο Θεός, αφού ελάλησε το πάλαι προς τους πατέρας ημών διά των προφητών πολλάκις και πολυτρόπως,

>>> 

Όταν ο Θεός μίλησε δεν μίλησε ψελλίζοντας λέξεις ακαθορίστου σημασίας. Μίλησε με απλότητα νε ευθύτητα και συγκεκριμένα.

 Η αποκάλυψης Του είναι πραγματική και τέλεια. Ας είναι λοιπόν η αδιάκοπη φράσης του στόματος μας: Ο Θεός μίλησε-«ω γη, γη, άκουε τον λόγον του Κυρίου».

Ιερεμίας 25:29

29 Ω γη, γη, γη, άκου τον λόγο τού Κυρίου.

…..

Ο λόγος του Κυρίου ακούγεται μέσα στην Βίβλο περισσότερο καθαρά από οπουδήποτε αλλού. Η γνώσης γύρω απ’ όλα τα γεγονότα που σχετίζονται με τη δημιουργία και τη λύτρωση. Αν θέλαμε να γνωρίσουμε τον νουν του Θεού για κάποια ορισμένη περίοδο σκέψεως της ζωής, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ως πρωτεύουσα πηγή γνώσεως τον Λόγο Του.

  Τα πρώτα δε κεφάλαια του παρόντος βιβλίου αφιερώνονται στην μελέτη των ουσιωδών εκείνων θεμάτων που έχουν σχέση με την προέλευση το περιεχόμενο και την αποστολή της βίβλου.

01-κεφαλαιο

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΒΙΒΛΟΣ

01

   Η Βίβλος είναι το βιβλίο απ’ το οποίο πηγάζει η γνώσης του Θεού.

Είναι το εγχειρίδιο της θείας αληθείας, ο οδηγός προς την αιώνια ζωή. Η λέξεις «Βίβλος» έχει τη σημασία της συλλογής επισήμων εγγράφων. Το βιβλίο αυτό ονομάζεται και αι  «Γραφαί»

…….

Α΄ Κορινθίους ιε: 3-4  

3 Επειδή, εν πρώτοις, σας παρέδωσα εκείνο, το οποίο και παρέλαβα, ότι ο Χριστός πέθανε εξαιτίας των αμαρτιών μας σύμφωνα με τις γραφές·

4 και ότι θάφτηκε, και ότι την τρίτη ημέρα αναστήθηκε, σύμφωνα με τις γραφές·

......................................

Η «ο Λόγος του Θεού»   

Εβραίους δ:12

12 Επειδή, ο λόγος τού Θεού είναι ζωντανός, και ενεργός, και κοφτερότερος περισσότερο από κάθε δίκοπη μάχαιρα, και εισχωρεί βαθιά, μέχρι διαίρεσης και της ψυχής και του πνεύματος, μέχρι τους συνδέσμους και τους μυελούς, και διερευνάει τούς συλλογισμούς και τις εννοεί

Α ΄ ΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΒΙΒΛΟ 

 Η Βίβλος είναι μια συλλογή από εξήντα έξη βιβλία, τα οποία χωρίζονται σε δυο σειρές, στην Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Η λέξης «Διαθήκη» σημαίνει «συνθήκη» ή «συμφωνία» 

Εβραίους η:6-15-

6 Τώρα, όμως, ο Χριστός έλαβε μια εξοχότερη υπηρεσία, καθόσον είναι και μεσίτης μιας ανώτερης διαθήκης, που νομοθετήθηκε με ανώτερες υποσχέσεις.

7 Επειδή, αν η πρώτη εκείνη σκηνή ήταν άμεμπτη, δεν θα υπήρχε ανάγκη να ζητηθεί τόπος για μια δεύτερη·

8 επειδή, καθώς τούς κατηγορεί, λέει: «Δέστε, έρχονται ημέρες, λέει ο Κύριος, και θα πραγματοποιήσω επάνω στον οίκο Ισραήλ κι επάνω στον οίκο Ιούδα μια καινούργια διαθήκη·

9 όχι σύμφωνα με τη διαθήκη που έκανα προς τους πατέρες τους, κατά την ημέρα που τους έπιασα από το χέρι, για να τους βγάλω έξω από τη γη τής Αιγύπτου· δεδομένου ότι, αυτοί δεν έμειναν στη διαθήκη μου, και εγώ τους παραμέλησα, λέει ο Κύριος.

10 Επειδή, αυτή είναι η διαθήκη που θα κάνω προς τον οίκο τού Ισραήλ ύστερα από τις ημέρες εκείνες, λέει ο Κύριος: Θα δώσω τους νόμους μου στη διάνοιά τους, και θα τους γράψω επάνω στην καρδιά τους, και θα είμαι σ' αυτούς Θεός, κι αυτοί θα είναι σε μένα λαός.

11 Και δεν θα διδάσκουν κάθε ένας τον πλησίον του, και κάθε ένας τον αδελφό του, λέγοντας: Γνώρισε τον Κύριο· για τον λόγο ότι, όλοι τους θα με γνωρίζουν, από μικρόν μέχρι μεγάλον.

12 Επειδή, θα είμαι ελεήμονας στις αδικίες τους, και τις αμαρτίες τους, και τις ανομίες τους δεν θα τις θυμάμαι πλέον».

13 Λέγοντας, όμως, «καινούργια», έκανε παλιά την πρώτη· αυτό δε που παλιώνει και γερνάει, είναι κοντά σε αφανισμό.

………………….  

Η Παλαιά Διαθήκη εγράφη κατ’ αρχήν στην Εβραϊκή γλώσσα (αν και μερικά μέρη του Δανιήλ και Έσδρα εγράφησαν στην Αραμαϊκή.) Η Καινή Διαθήκη εγράφη

στην Ελληνική. 

 ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

02 

1/. Η Παλαιά Διαθήκη αποτελείτε από τριάντα εννέα βιβλία. Τα παλαιά χρόνια οι εβραίοι τα ονόμαζαν:

 «Ο Νόμος και οι Προφήτες και τα Άγια Γραπτά η ψαλμοί».

(πρόσεξε τη χρησιμοποίηση αυτών των λέξεων, επί παραδείγματι στο:

 Λουκάς κδ:25-27 ) 

25 Και αυτός είπε προς αυτούς· Ω ανόητοι και βραδείς την καρδίαν εις το να πιστεύητε εις πάντα όσα ελάλησαν οι προφήται·

26 δεν έπρεπε να πάθη ταύτα ο Χριστός και να εισέλθη εις την δόξαν αυτού;

27 Και αρχίσας από Μωϋσέως και από πάντων των προφητών, διηρμήνευεν εις αυτούς τα περί εαυτού γεγραμμένα εν πάσαις ταις γραφαίς.

1/. Πέντε   βιβλία του Νόμου, γνωστά ως την Πεντάτευχο:

Γένεσης ,Έξοδος, Λευιτικόν, αριθμοί, Δευτερονόμιον.

Τα έγραψε ο Μωϋσής και περιέχουν τη σειρά όλων των γεγονότων που περιλαμβάνονται απ’ την αρχή της Δημιουργίας μέχρι του θανάτου του Μωϋσέως.

2/. Δώδεκα  ιστορικά βιβλία:

Ιησούς του Ναυή , Κριταί, Ρουθ, Α΄ Σαμουήλ και Β¨ Σαμουήλ.,  Α΄ Βασιλέων , και Β΄ Βασιλέων, Α΄ Χρονικών ,και Β΄ Χρονικών, Έσδρας Νεεμίας και Εσθήρ, τα οποία αφορούν τελείως την ιστορία του λαού Ισραήλ.

Τα γειτονικά  έθνη αναφέρονται εις αυτά ,αλλά μόνο σε σχέση με τον «εκλεκτόν λαόν».

Τα βιβλία αυτά περιγράφουν την ιστορία των Εβραίων απ’ ις ημέρες Ιησού του Ναυή μέχρι την επιστροφή του λαού στην Παλαιστίνη απ’ την αιχμαλωσία της Βαβυλώνας.

3/.Πέντε Ποιητικά βιβλία:

Ιώβ, Ψαλμοί, Παροιμιαι, Εκκλησιαστής, Άσμα Ασμάτων. Τα ποιητικά αυτά έργα αντανακλούν την πνευματικότητα των Εβραίων Συγγραφέων τους. Κάθε ένα απ’ αυτά έχει και το δικό του  ξεχωριστώ θέμα όσον αφορά το Θεό.

4/. Δώδεκα προφητικά βιβλία .

( τα μικρά προφητικά έργα):

Ωσηέ ,Ιωήλ, Αμώς, Αβδιού, Ιωνάς, Μιχαίας, Ναούμ, Αββακούμ, Σοφονίας, Αγγαίος, Ζαχαρίας, Μαλαχίας

5/. Πέντε προφητικά βιβλία: (τα μεγάλα προφητικά έργα):

Ησαϊας, Θρήνοι, Ιεζεκιήλ, Δανιήλ. Τα προφητικά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης ανάγονται στον πέμπτο προ Χριστού αιώνα. Σημείωσε ότι οι αριθμοί 5και 12 εναλλάσσονται, αυτό θα σε βοηθήσει να θυμάσαι πάντοτε τον αριθμό των περιεχομένων βιβλίων στην Παλαιά Διαθήκη

02/. Η Καινή Διαθήκη αποτελείτε από είκοσι επτά βιβλία:

Ένας εύκολος τρόπος για να θυμόμαστε αυτόν τον αριθμό είναι εξής.: Η Παλαιά Διαθήκη έχει τριάντα εννέα βιβλία. Πολλαπλασίασε τώρα το τρία επί το εννέα και θα έχεις τον αριθμό των βιβλίων της καινής Διαθήκης.

ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

03

α/.Τέσσερα, Ευαγγέλια: Του Ματθαίου, του Μάρκου. Του Λουκά. Και του Ιωάννου. Η λέξης «ευαγγέλιο» παράγεται απ’ τις λέξεις εϋ -και αγγέλλω, και σημαίνει «καλή αγγελία».Τα τρία πρώτα είναι συνοπτικά ευαγγέλια τα οποία θεωρούν τα γεγονότα απ’ την ίδια σχεδόν άποψη και τα εξιστορούν κατά ένα σύντομο τρόπο. Το Ευαγγέλιο κατά Ιωάννη έχει μία τελείως ξεχωριστή σύνθεση και σκοπό.

 (Ιωάννης κ:31)  

31 Τούτα, όμως, γράφτηκαν, για να πιστέψετε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Υιός τού Θεού, και πιστεύοντας να έχετε ζωή στο όνομά του.

>>> 

Ως ένα βιβλίο και τα τέσσερα μαζί περιέχουν την αφήγηση της διδασκαλίας του έργου και των παθών του Χριστού.

β/. Ένα βιβλίο των Αποστόλων το οποίο  Ιστορικό:

Οι Πράξεις, (το ποίο ενίοτε ονομάζεται και οι Πράξεις του Αγίου Πνεύματος). Ο Λουκάς είναι ο συγγραφεύς αυτού του βιβλίου. Αφηγείται την ιστορία της Εκκλησίας του πρώτου αιώνος απ’ την εποχή του Χριστού μέχρι την φυλάκιση του Απόστολου Παύλου,

Δηλαδή από το 29-μ.Χ. περίπου μέχρι το 64 μ. Χ. Οι Πράξεις είναι το βιβλίο που συνεχίζεται.

3/. Δεκατέσσερις επιστολές του Παύλου

γραμμένες από τον ίδιο τον Παύλο προς τις Εκκλησίες και προς ορισμένα άτομα. Η προς Ρωμαίους  η Κορινθίους Α΄+ Β΄

η προς Γαλατας, η προς Εφεσίους, η προς Φιλιππησίους η προς Κολοσσαεις, και η Α΄+ Β΄ προς θεσσαλονικείς, και η προς  Α΄ + Β΄ Τιμοθέου  η προς Τίτο η προς Φιλημονα, πιθανόν δε και η προς εβραίους.

4/. Επτά Καθολικές Επιστολές απευθυνόμενες όχι προς ορισμένες ομάδες ανθρώπων:

του Ιακώβου,  Α΄ + Β΄ Πέτρου, Α΄ Β΄ και Γ΄ του Ιωάννου και του Ιούδα. Οι Επιστολές αυτές διαφέρουν από έκλεινες του Παύλου κατά το ότι οι τίτλοι των προσδιορίζουν τους συγγραφείς των και όχι τους παραλήπτες των.  

  Οι εικοσιμία επιστολές περιέχουν τη θεία ερμηνεία του Ευαγγελίου.

5/. Ένα βιβλίο προφητικό: η Αποκάλυψης.

Αυτό είναι το βιβλίο που συμπληρώνει το όλο σχέδιο του Θεού

περί των  αιώνων.

 Β΄ ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ

 Η Βίβλος αναπτύσσει τους σκοπούς του Θεού για την σωτηρία

Ανθρώπου. Αποτελεί ένα απέραντο πανόραμα της αλήθειας περί φύσεως και των προθέσεων του Θεού, και περί του θείου σχεδίου για τους αιώνας.

Ένα κεντρικό θέμα κυριαρχεί σ’ όλο το ιστορικό μια μελωδία επικρατεί στη συμφωνία της λυτρώσεως που αναγγέλλει. Ένα υφάδι υφαίνεται αδιάκοπα στον αργαλειό της αποκαλύψεως της και τούτο είναι ο Χριστός.

Αυτό είναι το κλειδί της κατανοήσεως τόσο της Παλαιάς όσο και της Καινής Διαθήκης.

1/. Η Παλαιά Διαθήκη. Ο Νόμος αποκαλύπτει τη δύσι και το θέλημα του Θεού. Είναι όμως και «παιδαγωγός ημών εις τον Χριστόν»

Γαλάτας γ:24

24 Ώστε, ο νόμος έγινε παιδαγωγός μας στον Χριστό, για να ανακηρυχθούμε δίκαιοι διαμέσου τής πίστης·

Τα ιστορικά βιβλία είναι μεν μια σωρεία γεγονότων της ζωής του Ισραήλ, αλλά συγχρόνως προαναγγέλλουν και την Έλευση του Σωτήρως.

  Τα ποιητικά βιβλία μας εμπνέουν με την υπέροχη μουσική τους αλλά πρωτίστως εξυμνούν την Έλευση του Λυτρωτού.

Τα προφητικά βιβλία αποτελούν ανοικτά παράθυρα που βλέπουν προς τα όρη της υπερφυσικής μεγαλειότητας του Θεού, της ανέκφραστης αγιότητας του της αξιοσέβαστης αξιοπρέπειας Του και προ τις πεδιάδες του ξεπεσμού του ανθρώπου και της μεγάλης ανάγκης του για να σωθεί.

Επί πλέον όμως προλεγουν τα παθήματα και τη δόξα του Ενός, ο Οποίος θα ανέσυρε τον άνθρωπο απ’ την αμαρτωλή του κατάσταση και θα τον απέδιδε ξανά  στην αγκαλιά του Πατέρα.

ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

  04 

 2/ η Καινή Διαθήκη.

Τα ευαγγέλια συγκεντρώνουν την προσοχή μας στην Έλευση ,τη ζωή και το έργο του Ιησού Χριστού. Οι πράξεις διδάσκουν ότι ο Χριστός είναι το μόνο Πρόσωπο του Οποίου το όνομα πρέπει να κηρυχθεί μέχρις εσχάτων της γης. Οι Επιστολές είναι γεμάτες από βαθιές πνευματικές σκέψεις κι εγράφησαν για να εξηγήσουν τη σωτηρία του Χριστού, τη φύση της τον ορίζοντα της και τα αποτελέσματα της.

Η Αποκάλυψης σκληρή στην περιγραφή της περί κρίσεων σκορπίζοντας τον δήθεν όλεθρο στην έκθεση της περί των συνεπειών της αμαρτίας ζωγραφίζει τον τελικό θρίαμβο του Χριστού.

  Έτσι ο γραπτός Λόγος του Θεού και ο Ενσαρκωθείς Λόγος του Θεού -  ο Κύριος Ιησούς Χριστός - είναι αδιασπάστως συνδεδεμένοι.

   Γ/. Η  προέλευσης της βίβλου

 Οι Γραφές έχουν την προέλευση του στον νουν του Θεού. Αλλά εκείνο που έχει σημασία είναι ο τρόπος με τον οποίον Αυτός ενήργησε για να συνταχθούν και να συγγραφούν από ανθρώπους.

  1/. Η Παλαιά Διαθήκη,

 Σύμφωνα  με την άποψη της παραδόσεως εγράφη περίπου κατά τον εξής τρόπο: Ο Μωϋσής έγραψε τα πέντε βιβλία του Νόμου και τα τοποθέτησε μέσα στην κιβωτό της Διαθήκης. Ο Ιησούς του Ναυή πρόσθεσε σ’ αυτά το δικό του χρονογράφημα

(Ιησούς του Ναυή δ:26)  

 

26 και ο Ιησούς έγραψε αυτά τα λόγια στο βιβλίο τού νόμου τού Θεού· και παίρνοντας μια μεγάλη πέτρα, την έστησε εκεί, κάτω από τη βελανιδιά, κοντά στο αγιαστήριο του Κυρίου.

Ο δε Σαμουήλ εξακολούθησε τη συγγραφή της ιστορίας

(Α΄ Σαμουήλ 1:25)

25 Και ο Σαμουήλ είπε στον λαό τον τρόπο τής βασιλείας, και τον έγραψε σε βιβλίο, και το έβαλε μπροστά στον Κύριο. Και ο Σαμουήλ απέλυσε όλον τον λαό, καθέναν στο σπίτι του.

Μετά ταύτα αυτή η ολόκληρη βιβλιοθήκη χάθηκε. Όταν δε ξαναβρέθηκε και διαβάστηκε δημόσια προξένησε, μια αναζωπύρωση στο θρησκευτικό φρόνημα του λαού Ισραήλ.

Β΄ Βασιλέων 22:8

8 Και ο Χελκίας, ο μεγάλος ιερέας, είπε στον Σαφάν, τον γραμματέα: Βρήκα το βιβλίο τού νόμου μέσα στον οίκο τού Κυρίου. Και ο Χελκίας έδωσε το βιβλίο στον Σαφάν, και το διάβασε.

 Τότε στη σειρά αυτή προστέθηκαν τα γραπτά των πρώτων προφητών - μια γραπτών των οποίων ήσαν ενήμεροι οι μεταγενέστεροι προφήτες

Ζαχαρίας 7:12

12 Ναι, αυτοί έκαναν τις καρδιές τους σαν το διαμάντι, ώστε να μη ακούσουν τον νόμο, και τα λόγια, που ο Κύριος των δυνάμεων έστειλε με το δικό του πνεύμα, διαμέσου των προηγούμενων προφητών· γι' αυτό, μεγάλη οργή ήρθε από τον Κύριο των δυνάμεων. - κι έτσι η συλλογή βαθμηδόν επλουτίζετο.

 Η συναρμολόγησης των βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης εις ένα επίσημο Κανόνα, άρχισε αμέσως μετά την αιχμαλωσία (586 π.χ.) η λέξης «Κανών» σημαίνει σύνολο θρησκευτικών διατάξεων, ένα υποτυπώδες θα λέγαμε θρησκευτικό δίκαιο, που αποτελεί καταστατικό χάρτη πίστεως.

Γαλάτας στ:16

16 Και όσοι περπατήσουν σύμφωνα με τούτο τον κανόνα, ειρήνη επάνω σ' αυτούς και έλεος, κι επάνω στον Ισραήλ τού Θεού.

 Όταν ο Αγγαίος και μερικοί άλλοι είχαν συμπληρώσει το έργο τους έγινε αισθητή η ανάγκη μιας τυπικής συλλογής των γραπτών τα οποία ο λαός ήδη θεωρούσε ως γραπτά θείας προελεύσεως. Σύμφωνα δε με την επικρατέστερα παράδοση, Ο Έσδρας  κι ‘ ο Νεεμίας και μετά απ’ αυτούς μία ομάδα γραμματέων συμπληρώσαν την τακτοποίηση της συλλογής των βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης.

2/. Η συναρμολόγηση της Καινής Διαθήκης έγινε ως εξής:

Όταν ενεφανιζοντο τα διάφορα βιβλία της - των οποίων τα περισσότερα απευθύνονταν σε ορισμένες εκκλησίες αντιγράφονταν και τα αντίγραφα των εστέλοντο και σε άλλες εκκλησιαστικές συναθροίσεις. Επίσης εγένετο μεταξύ των εκκλησιών ανταλλαγές των βιβλίων αυτών και εγράφοντο κατάλογοι των. (περί τον τέταρτον αιώνα δημοσιεύτηκαν περίπου δεκαπέντε τέτοιοι κατάλογοι). Συν το χρόνο όχι δια ψήφου κάποιου ορισμένου εκκλησιαστικού συμβουλίου αλλά με την συγκατάθεση «της παγκοσμίου εκκλησιαστικής συνειδήσεως» ότι αυτά τα βιβλία και μόνον αυτά ήσαν ο εμπνευσμένος Λόγος του Θεού, έγινε η συναρμολόγησης της Καινής Διαθήκης όπως ακριβώς την έχουμε σήμερα.   

  Τούτο αποτελεί μια θαυμάσια απόδειξη της δυνάμεως την οποία έχει το Πνεύμα το Άγιον να διατηρεί και να διαφυλάττει

ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

05

Η ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΙΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ

κεφάλαιο 02--

Ο συγγραφέας της Βίβλου είναι το Άγιον Πνεύμα του Θεού. Οι σελίδες της είναι η αυθεντική γραπτή αποκάλυψης της θείας φύσεως και των θείων σχεδίων.

 Α΄ Η ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΘΕΙΑ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ ΤΗΣ

   Τον σοβαρό, δυστυχώς  δε και πλέον διαφιλονίκητο θέμα γύρω από την Βίβλο είναι το αν πράγματι αυτή έχει εμπνευστή ολόκληρη η εν μέρη απ’ τον Θεό. στους πρώτους αιώνας μετά Χριστόν το ζήτημα που απορρόφησε το ενδιαφέρον της εκκλησίας αφορούσε τα πρόσωπα της Τριαδικής Θεότητος. Στον δέκατο έκτο αιώνα το επίμαχο πρόβλημα ήταν η υπέρτατη εξουσία ανήκε στον Θεό ή στον Παπισμό. Στον εικοστό όμως αιώνα το θέμα της θεοπνευστίας της Βίβλου και είναι το συγκεκριμένο και οριστικό πια σημείο του αγώνος.

 Η άποψης της Θεοπνευστίας ολοκλήρου της Βίβλου την οποία σύσσωμος στο παρελθόν η εκκλησία υπεστήριζε, έχει σήμερα σε μεγάλη κλίμακα εγκαταλειφθεί. Οι άνθρωποι την υποκατέστησαν με μια αμυδρά ακρωτηριασμένη και ασθενική άποψη ότι η Βίβλος απλώς περιέχει Λόγον Θεού.

 Με τον ισχυρισμό αυτό ότι δηλαδή η Βίβλος απλώς περιέχει Λόγον Θεού, ουσιώδη δόγματα της χριστιανικής πίστεως έχουν παραμερισθή όπως π.χ. η άσπορος σύλληψης του Χριστού , η Θεότης Του, τα θαύματα Του, η δι αντικαταστάσεως τιμωρία του αμαρτωλού, η σωματική του Κυρίου ανάστασης. Η κάμηλος της απιστίας στεγάστηκε κάτω από μια σκηνή στην οποία οδηγήθηκε δια της οδού της αρνήσεως της θεοπνευστίας της Βίβλου. Σε  πόσους στ’ αλήθεια θρησκευτικούς κύκλους σήμερα υπάρχει μόνο η κατοχή της σκηνής που βλέπει την περί Χριστού αλήθεια κι’ εκθέτει σε κίνδυνο τις πολύτιμες ψυχές!

  Για να επανακτήσει λοιπόν ο Χριστιανικός κόσμος την αξιοπρέπεια του πρέπει η εκκλησία να επιστρέψει στην πίστη ότι ο Θεός μίλησε καθαρά στον Λόγο Του, και ότι ο άνθρωπος

μακριά απ’ την αποκάλυψη Του  αυτή στερημένος πάσης ελπίδος.

…………..

ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

Η ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΙΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ

06--

    Β΄ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΙΑΣ

 

Αυτός  είναι να δώσει στον άνθρωπο έναν αλάνθαστο κανόνα πίστεως και πρακτικής ζωής. Η Βίβλος είναι θεόσταλτη. Επομένως είναι μια ουράνια πηγή πληροφοριών ένα αξιόπιστο φως στο ανθρώπινο σκοτάδι, μια αξιόπιστη φωνή απ’ τον ουρανό.

1/. Ο Ουράνιος Πατέρας μας ήθελε να γνωρίζουν τα παιδιά Του πέραν πάσης αμφιβολίας, ποιος είναι Αυτός και τι έκαμε Αυτός στέλνοντας τον Υιό Του, γι αυτό και μίλησε σαφώς στον Λόγο Του.

 2/. Ήθελε να εκθέσει το σχέδιο της σωτηρίας τόσο καθαρά ώστε ο άνθρωπος να είναι αναπολόγητος αν αρνηθεί τον Σωτήρα. Η Βίβλος είναι σαφείς. Ο καθένας μπορεί να καταλάβει τη θεόπνευστη διδασκαλία της που λέγει, ότι ο άνθρωπος  είναι ένας αμαρτωλός, ότι ο Ιησούς Χριστός απέθανε για τις αμαρτίες του κι ότι ο δρόμος προς τον ουρανό είναι η σώζουσα πίστις σ’ Αυτόν.

  3/. Ήθελε να δώσει στα τέκνα Του μια σειρά εντολών που θα τα οδηγούσε στη  ζωή της υπακοής στο θέλημα Του.

 4/. Ήθελε όλοι οι άνθρωποι παντού όπου και αν βρίσκονται να μπορούν να έχουν αυθεντικές πληροφορίες γύρω από κάθε θέμα ηθικής διανοητικής και πνευματικής ζωής.

……………………………….

ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

07

 

Γ΄ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΙΑΣ

 «Εμπνέω» έχει να πει «πνέω εντός τινός « (κάποιου). Η Βίβλος είναι θεόπνευστος έχει να πει, η Βίβλος έχει μέσα της την πνοή της γνώσεως του Θεού.

 Η ιερά οσμή του ουρανού είναι επάνω της. Την έγραψαν άνθρωποι ευθυνόμενοι από θείαν έμπνευση και πλήρεις της γνώσεως του Θεού .

 1) Η λε4ξης «θεοπνευστία» δεν είναι ισοδύναμος με την λέξη «αποκάλυψης». Και οι δύο αναφέρονται στις Γραφές αλλά δεν είναι ταυτόσημες. Αποκάλυψης είναι η απ’ ευθείας μετάδοσης ,προηγουμένως αγνώστων στον συγγραφέα αληθειών. Παραδείγματος χάριν, ο Θεός έδειξε στον Δανιήλ

 Λεπτομέρειες  του μέλλοντος, δι αποκαλύψεως.

Δανιήλ ζ: και θ:

Δανιήλ 7

1 ΚΑΤΑ τον πρώτο χρόνο τού Βαλτάσαρ, του βασιλιά τής Βαβυλώνας, ο Δανιήλ είδε όνειρο, και οράσεις τού κεφαλιού του επάνω στο κρεβάτι του· τότε, έγραψε το ενύπνιο, και διηγήθηκε το σύνολο των λόγων.

2 Ο Δανιήλ μίλησε και είπε: Εγώ θωρούσα στο όραμά μου τη νύχτα, και ξάφνου, οι τέσσερις άνεμοι του ουρανού όρμησαν μαζί επάνω στη Μεγάλη Θάλασσα.

>>> 

Δανιήλ 9

19 Κύριε, εισάκουσε· Κύριε, συγχώρεσε· Κύριε, ακροάσου, και πράξε· μη καθυστερήσεις, για χάρη σου, Θεέ μου· επειδή, το όνομά σου επικλήθηκε επάνω στην πόλη σου, κι επάνω στον λαό σου.

20 Και ενώ εγώ μιλούσα ακόμα, και προσευχόμουν, και εξομολογιόμουν την αμαρτία μου, και την αμαρτία τού λαού μου Ισραήλ, και πρόσφερα την ικεσία μου μπροστά στον Κύριο τον Θεό μου για το άγιο βουνό τού Θεού μου,

21 και ενώ εγώ μιλούσα ακόμα στην προσευχή μου, ο άνδρας Γαβριήλ, που είχα δει στην όραση αρχικά, πετών

>>> 

Αλλά το Άγιο Πνεύμα έκαμε κάτι περισσότερο απ’ αυτό. Ενέπνευσε τους Βιβλικούς συγγραφείς τους έδιδε βέβαια όταν

Χρειαζόταν κάποια ειδική αποκάλυψη όμως κατά βάση τους κατεύθυνε στην εκλογή γνωστού ιστορικού υλικού. Πάντα δε Αυτός επόπτευε στην πορεία της αποκτήσεως, συλλογής και συνθέσεως του υλικού αυτού. Έτσι  το προϊόν όλων αυτών των ενεργειών του Πνεύματος  είναι αλάνθαστο και άξιο να χαρακτηρισθεί ως ο Λόγος του Θεού.

ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

08

  2) Θεοπνευστία δεν είναι απλός  ένας φωτισμός. Το Άγιον Πνεύμα φωτίζει μια ψυχή πριν αυτή καταλάβει κάποια αλήθεια.

Α΄ Κορινθίους β:10-12

10 Σε μας, όμως, ο Θεός τα αποκάλυψε διαμέσου τού Πνεύματός του· δεδομένου ότι, το Πνεύμα ερευνάει τα πάντα, και τα βάθη τού Θεού.

11 Επειδή, ποιος από τους ανθρώπους γνωρίζει αυτά που είναι μέσα στον άνθρωπο, παρά μονάχα το πνεύμα τού ανθρώπου που είναι μέσα του; Έτσι, και εκείνα που είναι μέσα στον Θεό δεν τα γνωρίζει κανένας, παρά μονάχα το Πνεύμα τού Θεού.

12 Εμείς, όμως, δεν λάβαμε το πνεύμα τού κόσμου, αλλά το Πνεύμα που προέρχεται από τον Θεό, για να γνωρίσουμε εκείνα που χαρίστηκαν σε μας από τον Θεό.

>>> 

 Αλλά όταν μιλάμε περί Θεοπνευστίας της Βίβλου διόλου δεν εννοούμε αυτό το είδος της πνευματικής κατανοήσεως. Δεν εννοούμε δηλαδή ότι απλώς οι διανοητικές ικανότητες των συγγραφέων ζωογονήθηκαν ή ότι καθαρίσθηκαν τα πνευματικά του μάτια. Η Θεοπνευστία  τους ήταν κάτι πολύ διαφορετικό, όχι μόνο σε βαθμό αλλά και σε είδος, από τις διανοητικές δυνάμεις των συνήθων ανθρώπων ή ακόμα από την πνευματική οξυδέρκεια άλλων. Η Θεοπνευστία των συγγραφέων της Βίβλου ήταν κάτι το μοναδικό ήταν ειδική άμεσος αξιόπιστος φέρουσα ζωή και εμπνέουσα τον εσωτερικό άνθρωπο. 

   3) «Θεοπνευστία» δεν είναι «υπαγόρευση». Πολλές περικοπές της Βίβλου υπαγορεύθηκαν κατά γράμμα απ’ τον Θεό. Τότε ο Θεός έθετε τα λόγια Του στο στόμα των συγγραφέων οι οποίοι τα πρόφεραν ακριβώς όπως Εκείνος τα 

Έβαζε στα χείλη τους. Οι δέκα εντολές επί παραδείγματι ,εγράφησαν «με τον δάκτυλο του Θεού»

Έξοδος λα:18

18 ΚΑΙ έδωσε στον Μωυσή, αφού τελείωσε να μιλάει σ' αυτόν επάνω στο βουνό Σινά, δύο πλάκες τού μαρτυρίου, πέτρινες πλάκες, γραμμένες με το δάχτυλο του Θεού.

ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

09

 «H γραφή ήτο μορφή Θεού»

Έξοδος λβ:16

Γραμμένη για τους αναγνώστες του βιβλίου της Εξόδου.

Όταν ο Δαβίδ έδωσε εις τον υιόν του τον Σολομώντα το θείο σχέδιο του ναού είπε: «Τα πάντα….ο Κύριος εφανέρωσε γράψας δια χειρός αυτού προς εμέ πάντα τα έργα του σχεδίου»

Α΄ Χρονικών κη:19

19 Όλα, είπε ο Δαβίδ, τα φανέρωσε ο Κύριος, γράφοντάς τα σε μένα με το χέρι του, όλα τα έργα τού σχεδίου.

Άλλοτε πάλι οι συγγραφείς ανέφεραν αλήθειες χωρίς καν να τις καταλαβαίνουν

Α΄ Πέτρου α: 11

(Βάμβα)11 ερευνώντες εις τίνα ή ποίον καιρόν εφανέρωνε το εν αυτοίς Πνεύμα του Χριστού, ότε προεμαρτύρει τα πάθη του Χριστού και τας μετά ταύτα δόξας·

(Φίλου)11 ερευνώντας, σε ποια περίσταση και σε ποιον καιρό φανέρωνε το Πνεύμα τού Χριστού που ήταν μέσα τους, όταν από πριν έδινε μαρτυρία για τα παθήματα του Χριστού, και τις δόξες ύστερα απ' αυτά·

  Οπωσδήποτε όμως η φυσιολογική ενέργεια της Θεοπνευστίας ήταν κατά κανόνα διαφορετική. Το Άγιο Πνεύμα έλεγχε τις σκέψεις και τις κρίσεις των συγγραφέων, επιτρέποντας ες αυτούς να εκφράζονται με ορολογία αντανακλώσα τις

ιδιαίτερες του καθενός χαρακτηριστικές γραμμές.

 Οι συγγραφείς δεν ήσαν αυτόματα. Διατηρούσαν το ύφος, την προσωπικότητα και την αυτοσυνειδησία τους.

Οι προσωπικές τους δυνάμεις δεν ατονούσαν αλλά μάλλον οξύνονταν. Το Άγιο Πνεύμα διέτασσε την συγγραφή , ενώ ο Μωϋσής ,ο Ιωάννης ,ο Πέτρος παρέμεναν οι ίδιοι καθώς έγραφαν. Λόγω δε ακριβώς της αυστηρής της αυθεντικής εποπτείας του Αγίου Πνεύματος επί της συγγραφής των βιβλίων, η βίβλος αποτελείόντως3 τον θεόπνευστο Λόγο του Θεού.

4) Η «Θεοπνευστία» της Βίβλου δεν μας αναγκάζει να παραδεχτούμε ότι ο Θεός εγκρίνει κάθε κατάσταση η οποία αναφέρεται μέσα σ’ αυτή.

Αυτό είναι προφανές. Πως επί παραδείγματι, ο Παντοδύναμος ήτο δυνατόν να εγκρίνει ως αγαθές ενέργειες του διαβόλου εναντίον του Ιώβ ή ακόμα κι εκείνες των φίλων του; Όμως η Θεοπνευστία της Βίβλου εγγυάται ότι ‘όλα τα γεγονότα με τις λεπτομέρειες των που περιγράφονται  εις αυτήν είναι διατυπωμένα μετά ακριβείας.

5) Η Βίβλος δεν είναι «εν μέρει Θεόπνευστος ή μόνον πνευματικώς»  Είναι Θεόπνευστος σε κάθε θέμα το οποίον πραγματεύεται τόσο ιστορικό ή γεωλογικό όσο και ηθικό ή πνευματικό. Είναι Θεόπνευστος  «και εις το σύνολον της» και κατά λέξιν»

Α΄ Κορινθίους β:13

13 Τα οποία και μιλάμε, όχι με διδαγμένα λόγια ανθρώπινης σοφίας, αλλά διδαγμένα από το Άγιο Πνεύμα, συγκρίνοντας τα πνευματικά προς τα πνευματικά.

 

ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

10 

Δ΄ Ο ΒΙΒΛΙΚΟΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΙΑΣ

 1) Οι Απόστολοι ισχυρίζονται ότι η βίβλος είναι θεόπνευστος.

Ο Παύλος γράφει: «Όλη η Γραφή είναι Θεόπνευστος»…

 Β΄ Τιμοθέου γ:16

16 Ολόκληρη η γραφή είναι θεόπνευστη, και ωφέλιμη για διδασκαλία, για έλεγχο, για επανόρθωση, για διαπαιδαγώγηση, που γίνεται με δικαιοσύνη·

17 για να είναι ο άνθρωπος του Θεού τέλειος, ετοιμασμένος για κάθε έργο αγαθό.

Και ο Πέτρος προσθέτει: «διότι δεν ήλθε  προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου αλλ’ υπ’ του Πνεύματος του Αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άνθρωποι του Θεού.

Β΄ Πέτρου α:21

21 Επειδή, δεν ήρθε ποτέ προφητεία από θέλημα ανθρώπου, αλλά, οδηγούμενοι από το Άγιο Πνεύμα, μίλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.

α) Η Π. Διαθήκη. Οι συγγραφείς της Π. Διαθήκης ήσαν βέβαιοι  ότι εκείνα τα οποία έγραφαν ήταν ο Λόγος του Θεού. Η φράσης

«ούτω λέγει Κύριος»  και οι παρόμοιες άλλες εκφράσεις αναφέρονται πάνω από  διακόσιες φορές στην Π. Διαθήκη. Οι  προφήτες πίστευαν ότι ο Θεός μιλούσε με τα λόγια τους.

Ο Δαβίδ «ο γλυκύς   ψαλμωδός του Ισραήλ» εισήγαγε την προφητική έκφραση: «Πνευμα Κυρίου λάλησε δι εμού και ο λόγος αυτού ήλθεν επί της γλώσσης μου. Ο Θεός του Ισραήλ είπε προς εμέ, ο Βράχος του Ισραήλ λάλησε:»….

Β΄ Σαμουήλ κγ:1-3

1 ΚΑΙ αυτά είναι τα τελευταία λόγια τού Δαβίδ:

Ο Δαβίδ, ο γιος τού Ιεσσαί, είπε, και ο άνδρας που ανεβάστηκε ψηλά,

Ο χρισμένος τού Θεού, και ο γλυκός ψαλμωδός τού Ισραήλ, είπε:

2 Το Πνεύμα τού Κυρίου μίλησε μέσα από μένα, και ο λόγος του ήρθε επάνω στη γλώσσα μου.

3 Ο Θεός τού Ισραήλ μού είπε, ο Βράχος τού Ισραήλ μίλησε, και είπε:

Αυτός που εξουσιάζει επάνω σε ανθρώπους, ας είναι δίκαιος, εξουσιάζοντας με φόβο Θεού· 

Ο Ησαϊας έγραψε: «και είπε ο Κύριος προς εμέ…διότι ούτος λάλησε ο Κύριος προς εμέ»

Ησαϊας η:1:11

11 Επειδή, έτσι μου μίλησε ο Κύριος, με ισχυρό χέρι, και με δίδαξε να μη περπατάω στον δρόμο αυτού τού λαού, λέγοντας:

Ο Ιερεμίας είπε: «Και εξέτεινε Κύριος την χείρα αυτού  και ήγγισε το στόμα μου και είπε  Κύριος προς εμέ. Ιδού έθεσα τους λόγους μου εν τω στόματι σου»

Ιερεμίας α: 9 Και ο Κύριος άπλωσε το χέρι του, και άγγιξε το στόμα μου· και ο Κύριος μου είπε: Δες, έβαλα τα λόγια μου στο στόμα σου.

Ιερεμίας ε: 14 Γι' αυτό, έτσι λέει ο Κύριος, ο Θεός των δυνάμεων: Επειδή μιλάτε αυτό τον λόγο, προσέξτε, εγώ θα κάνω τα λόγια μου στο στόμα σου φωτιά, κι αυτό τον λαό ξύλα, και θα τους καταφάει.

Ιερεμίας ζ: 27 Γι' αυτό, θα τους μιλήσεις όλα αυτά τα λόγια, και δεν θα σε ακούσουν· και θα φωνάξεις προς αυτούς, αλλά δεν θα σου απαντήσουν.

Ιερεμίας ιγ:  12 Γι' αυτό, θα τους μιλήσεις τούτο τον λόγο: Έτσι λέει ο Κύριος, ο Θεός τού Ισραήλ: Κάθε ασκός θα γεμίσει από κρασί· κι αυτοί θα σου πουν: Μήπως, πραγματικά, δεν γνωρίζουμε ότι κάθε ασκός θα γεμίσει από κρασί;

 Εις τον Ιεζεκιήλ είπε ο Κύριος: «Ύπαγε είσελθε εις τον οίκον του Ισραήλ και λάλησον τους λόγους προς αυτούς»

Ιεζεκιήλ γ: 4 Και μου είπε: Γιε ανθρώπου, πήγαινε, μπες μέσα στον οίκο τού Ισραήλ, και μίλησε σ' αυτούς τα λόγια μου.

Ιεζεκιήλ γ: Ο οίκος, όμως, Ισραήλ δεν θέλει να σε ακούσει, για τον λόγο ότι, δεν θέλουν να ακούσουν εμένα· επειδή, ολόκληρος ο οίκος Ισραήλ είναι σκληρομέτωπος και σκληρόκαρδος.

Ο Μιχαίας διαπίστωσε ότι ο λόγος του προήρχετο απ’ τον Θεό:

«Αλλ’ εγώ βεβαίως είμαι πλήρης δυνάμεως δια του Πνεύματος του Κυρίου, και κρίσεως και ισχύος δια να απαγγείλω εις τον Ιακώβ την παράβαση αυτού και εις τον Ισραήλ την αμαρτία αυτού».

Μιχαίας γ: 8 Αλλά εγώ, βέβαια, είμαι γεμάτος δύναμη διαμέσου τού πνεύματος του Κυρίου, και κρίση, και ισχύ, για να αναγγείλω στον Ιακώβ την παράβασή του, και στον Ισραήλ την αμαρτία του.

Ο Αβακούμ άκουσε τον Θεό να ομιλεί: «Γραψον την όρασιν και έκθεσον αυτήν επί πινακιδίων ώστε τρέχων να αναγινώσκει τις αυτήν» (Αβακούμ β:2)

Επιπλέον οι συγγραφείς  της Καινής Διαθήκης πολύ συχνά ισχυρίζονται ότι οι συγγραφείς της Παλαιάς Διαθήκης ήσαν θεόπνευστοι.                                                        

Εβραίους 1:

1 Ο ΘΕΟΣ, τον παλιό καιρό, αφού, πολλές φορές και με πολλούς τρόπους, μίλησε στους πατέρες μας διαμέσου των προφητών, σ' αυτές τις έσχατες ημέρες μίλησε σε μας διαμέσου τού Υιού,

Οι προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης περί Χριστού επί παραδείγματι

 Ματθαίος 1:22

22 Και όλο αυτό έγινε για να εκπληρωθεί εκείνο που ειπώθηκε από τον Κύριο διαμέσου τού προφήτη, που έλεγε:

Ματθαίος 2:15

15 και ήταν εκεί μέχρι τον θάνατο του Ηρώδη· για να εκπληρωθεί αυτό που ειπώθηκε από τον Κύριο διαμέσου τού προφήτη, λέγοντας: «Από την Αίγυπτο κάλεσα τον γιο μου».

Το Άγιο Πνεύμα μίλησε δια στόματος Δαβίδ.

Πράξεις 1:16

16 Άνδρες αδελφοί, έπρεπε να εκπληρωθεί η γραφή αυτή, που το Άγιο Πνεύμα είχε προείπει διαμέσου τού στόματος του Δαβίδ για τον Ιούδα, ο οποίος έγινε οδηγός σ' αυτούς που συνέλαβαν τον Ιησού·

Και δια Ησαϊου του προφήτου προς τους πατέρες μας.

Πράξεις 28:25

25 Και καθώς ήσαν ασύμφωνοι αναμεταξύ τους, αναχωρούσαν, αφού ο Παύλος είπε έναν λόγο, ότι: Καλά μίλησε το Πνεύμα το Άγιο στους πατέρες μας διαμέσου τού προφήτη Ησαϊα

…………………

ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

11 

 β/. Η Καινή Διαθήκη.

Ο Παύλος πίστευε ότι τα λόγια του ήταν ο Λόγος του Θεού:

Α΄ Κορινθίους 14:37

37 Αν κάποιος νομίζει ότι είναι προφήτης ή πνευματικός, ας μάθει εκείνα που σας γράφω, ότι είναι εντολές τού Κυρίου·

Και πάλι: Α΄ θεσσαλονικείς 2:13

13 Γι' αυτό κι εμείς ευχαριστούμε αδιάκοπα τον Θεό ότι, όταν παραλάβατε τον λόγο τού Θεού, που ακούσατε από μας, τον δεχθήκατε όχι ως λόγον ανθρώπων, αλλά, (όπως, αληθινά, είναι), ως λόγον Θεού, ο οποίος και ενεργείται ανάμεσα σε σας που πιστεύετε.

Ο Απόστολος γνώριζε ότι το ευαγγέλιο του ήταν αποκάλυψης από τον Θεού και πάντοτε έτσι την χαρακτήριζε.

Εις τους Γαλάτας 1:11—12 έγραψε:

11 Αλλά, αδελφοί, σας κάνω γνωστό ότι το ευαγγέλιο που κηρύχθηκε από μένα δεν είναι ανθρώπινο·

12 επειδή, ούτε εγώ το παρέλαβα από άνθρωπο ούτε το διδάχθηκα, αλλά διαμέσου αποκάλυψης του Ιησού Χριστού.

Α΄ Κορινθίους 11: 23

23 Επειδή, εγώ παρέλαβα από τον Κύριο εκείνο το οποίο και παρέδωσα σε σας, ότι ο Κύριος Ιησούς κατά τη νύχτα που παραδινόταν, έλαβε άρτον,

Α΄ Κορινθίους 15:1-4

1 ΣΑΣ φανερώνω δε, αδελφοί, το ευαγγέλιο, που σας κήρυξα, το οποίο και παραλάβατε, στο οποίο και στέκεστε·

2 διαμέσου τού οποίου και σώζεστε, με ποιον τρόπο σας το κήρυξα, αν το τηρείτε· εκτός αν πιστέψατε μάταια.

3 Επειδή, εν πρώτοις, σας παρέδωσα εκείνο, το οποίο και παρέλαβα, ότι ο Χριστός πέθανε εξαιτίας των αμαρτιών μας σύμφωνα με τις γραφές·

4 και ότι θάφτηκε, και ότι την τρίτη ημέρα αναστήθηκε, σύμφωνα με τις γραφές·

  Ο Σίμων Πέτρος διακηρύττει ότι τα γραπτά των Αποστόλων είναι θεόπνευστα όπως και εκείνα των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης. Προτρέπει τους αναγνώστες του να ενθυμούνται :

Β΄ Πέτρου 3:1-2

1 ΑΥΤΗ είναι ήδη η δεύτερη επιστολή που σας γράφω, αγαπητοί, με τις οποίες διεγείρω με υπόμνηση την ειλικρινή σας διάνοια·

2 για να θυμηθείτε τα λόγια, που προηγούμενα μιλήθηκαν από τους άγιους προφήτες, και την παραγγελία τη δική μας, των αποστόλων τού Κυρίου και Σωτήρα·

Το ότι οι Απόστολοι πίστευαν πως ήσαν θεόπνευστοι φαίνεται κι από την κοινή απόφαση της πρώτης εκκλησιαστικής συνόδου στην Ιερουσαλήμ:

Πράξεις 15:28

28 Επειδή, φάνηκε εύλογο στο Άγιο Πνεύμα και σε μας, να μη επιβάλουμε σε σας κανένα βάρος περισσότερο, εκτός από τούτα τα αναγκαία,

…………………

ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

12

 2/. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός επιβεβαίωνε την θεοπνευστία της Βίβλου.

α/. Αρνητικά:

Δεν απέρριψε την κρατούσα αντίληψη των συγχρόνων Του Ιουδαίων, ότι τα Γραπτά της παλαιάς Διαθήκης ήσαν ο Λόγος του Θεού.  Επέπληττε μεν τους Φαρισαίους για την υποκρισία τους αλλά ποτέ και για την αντίληψή τους αυτήν περί Γραφών.

Η σιωπή Του έδειχνε συγκατάθεση. Ο Ιησούς ήταν ο μεγάλος Διδάσκαλος των αιώνων. Αυτός  είναι η αιώνια αλήθεια. Αν  λοιπόν έβλεπε ότι οι Ιουδαίοι είχαν κάποια εσφαλμένη αντίληψη ως προς αυτό αμέσως τους διόρθωνε.

 β/. Θετικά:

χωρίς διόλου να σχολιάσει την τρέχουσα αντίληψη περί του ζητήματος  αυτού ο Χριστός όχι απλώς την δεχόταν αλλάκαι την επισφράγιζε, λέγοντας: ο Λόγος του Θεού δεν δύναται να αναιρεθεί

Ιωάννης 10:35 

35 Αν εκείνους είπε θεούς, προς τους οποίους έγινε ο λόγος τού Θεού, και η γραφή δεν μπορεί να αναιρεθεί·

Επισφράγισε το θείο κύρος του νόμου:

Ματθαίος 5: 18

18 Επειδή, σας διαβεβαιώνω, μέχρις ότου παρέλθει ο ουρανός και η γη, ένα γιώτα ή μία κεραία δεν θα παρέλθει από τον νόμο, έως ότου όλα εκπληρωθούν.

  Είδε τον Εαυτό Του ως την εκπλήρωση των προφητειών της Παλαιάς Διαθήκης

Λουκάς 24: 25-27

25 Κι αυτός είπε σ' αυτούς: Ω, ανόητοι και βραδείς στην καρδιά στο να πιστεύετε σε όλα όσα μίλησαν οι προφήτες·

26 δεν έπρεπε ο Χριστός να τα πάθει αυτά, και να μπει μέσα στη δόξα του;

27 Και αφού άρχισε από τον Μωυσή και από όλους τούς προφήτες, τους εξηγούσε τα γραμμένα για τον εαυτό του σε όλες τις γραφές.

Ακόμα επικύρωνε εκ των προτέρων και την γνησιότητα της Καινής Διαθήκης Λέγοντας εις τους μαθητές Του ότι το Άγιο Πνεύμα θα τους διαφύλαττε από λάθη κατά την συγγραφή της.

Ιωάννης 16:13

13 αλλά, όταν έρθει εκείνος, το Πνεύμα τής αλήθειας, θα σας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια· επειδή, δεν θα μιλήσει από τον εαυτό του, αλλά θα μιλήσει όσα πρόκειται να ακούσει, και θα σας αναγγείλει τα μέλλοντα.

3/. Κι’ εμείς πιστεύουμε ότι ο Χριστός και οι Απόστολοι δίδαξαν.

Αυτό είναι το υψηλό και το άγιο έδαφος πάνω στο οποίο στάθηκε η Εκκλησία δια μέσου των αιώνων.

Ε. οι Συνέπειες της Θεοπνευστίας

1/. Αρνούμενος κανείς το δόγμα της Θεοπνευστίας της Βίβλου είναι σαν να αρνείται τα λόγια του Χριστού και των αποστόλων. Μια τέτοια άρνησης θέτει σε αμφισβήτηση ακόμα και την ακεραιότητα του Προσώπου του Υιού του Θεού.

2/. Δεχόμενος κανείς τη Θεοπνευστία της Βίβλου είναι σαν να παίρνει θέση δίπλα στους αγίους στους Αποστόλους και στους μάρτυρες όλων των αιώνων και συντελεί έτσι στην διαιώνιση της μαρτυρίας του Αγίου Πνεύματος μέσα στις καρδιές των ανθρώπων ότι η Βίβλος είναι πράγματι ο Λόγο του Θεού.

3/. Ο λαός του Θεού πρέπει να μελετά αυτό το άγιο Βιβλίο με πολύ προσοχή και σεβασμό. Πρέπει να χαίρεται για το ότι ο Θεός μίλησε δι’ αυτού και να φιλοτιμείται να περιπατεί κάτω από το φως της αποκαλύψεως του.

ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

13 

03--κεφάλαιο

  Γιατί πιστεύουμε στην Βίβλο

  Σήμερα τα μεγαλύτερα ερωτήματα του Χριστιανικού κόσμου στρέφονται γύρω απ’ την  Βίβλο. Αν αυτό το βιβλίο είναι μόνο μια έκθεσης της θρησκευτικής έρευνας του Εβραϊκού λαού κι αν έχει μόνο σχέση με τις ελπίδες τους τις φιλοδοξίες τους και τα όνειρά τους που θα πραγματοποιούνταν στην ανεύρεση του αληθινού Θεού και στην απόκτηση σχέσεως μαζί Του τότε δεν μπορεί αυτό να είναι Λόγος του Θεού υπό την έννοια τουλάχιστον που χρησιμοποιούμε τον όρο αυτό στην ανά χείρας μελέτη μας.

 Πιστεύουμε ότι ολόκληρη η Βίβλος, απ’ την Γένεση μέχρι την Αποκάλυψη είναι ο Λόγος του Θεού προς όλους τους ανθρώπους.  Είναι το βιβλίο που περιέχει τα σχέδια του Θεού για αυτούς και είναι αλάνθαστο στο σύνολο του και σε κάθε μέρος .

  Το να λέγομε  απλώς πιστεύουμε ότι η Βίβλος είναι ο Λόγος του Θεού είναι κάτι τελείως διαφορετικό από το να εκθέτουμε τους λόγους για τους οποίους το πιστεύουμε. Ένας λόγου χάριν το πιστεύει στηριζόμενος σε κάποια πραγματική βάση.

  Κάποιος άλλος το πιστεύει σαν πόρισμα μιας εκτεταμένης

Έρευνας στα αρχαιολογικά. Κάποιος τρίτος ακολουθώντας τα συμπεράσματα μιας εξαντλητικής εσωτερικής εξετάσεως της Βίβλου μέσα στα πλαίσια της ανωτέρας και κατωτέρας κριτικής. Άλλοι πάλι δι’ ενός συνδυασμού των προηγούμενων  και άλλων ακόμη λόγων. όμως γιατί πιστεύουν οι Χριστιανοί ότι η Βίβλος είναι πράγματι ο Λόγος του ζώντος Θεού;

…………

Α΄ Η  Μαρτυρία του Χριστού και των Αποστόλων.

  Πιστεύουμε ότι ο Ιησούς είναι Θεός. Ομολογούμε εμπιστοσύνη στην πάνσοφο εξουσία Του. Επίσης πιστεύουμε ότι τα λόγια των Αποστόλων είναι αυθεντικά. Ο Ιησούς λοιπόν και οι Απόστολοι εν συνεχεία όλοι μαρτυρούν ότι οι Γραφές είναι ο Λόγος του Θεού.

Β΄ Η Εσωτερική Μαρτυρία Του Πνεύματος

  Εις τον φυσικό κόσμο τα πράγματα αποκαλύπτονται κατά ένα φυσικό τρόπο.

Οι αντιδράσεις εις το υλικό βασίλειο αποτελούν συν τοις άλλοις και ανταποκρίσεις σε διάφορα αίτια.

  Προφανώς αυτές δεν παρουσιάζονται εάν δεν υπάρχουν ορισμένα αίτια. Ένας τυφλός δεν προσφέρει ουδεμία ανταπόκριση μπροστά σ’ ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα, όπως ένας κωφός άκουσμα μιας μελωδίας του Βάγκνερ ή του Μπαχ.

Επίσης ένας νεκρός καθόλου δεν αντιδρά σ’ ένα οιουδήποτε είδους αίτιο.

   Ότι λοιπόν ισχύει στο φυσικό κόσμο ισχύει και στον πνευματικό. Άνθρωποι που είναι πνευματικώς νεκροί δεν ανταποκρίνονται στα διάφορα αίτια.

  Αλλά όταν ένας άνθρωπος γίνει χριστιανός το Άγιο Πνεύμα

εγκαθιστά την κατοικία Του μέσα στην καρδιά του.

  Τότε ο πιστός ζει και πνευματικώς  και φυσικώς πάντοτε ικανός να ανταποκρίνεται στη μαρτυρία του Πνεύματος του Θεού. Μέσα στο πνεύμα του. Το  Άγιο Πνεύμα τον βεβαιώνει ότι η Βίβλος είναι ο Λόγος του Θεού. Αυτή η μαρτυρία είναι γνωστή από τον Λόγο του Θεού ως «μαρτυρία του Αγίου Πνεύματος» έτσι ο Παύλος διακηρύσσει: «Τα οποία και λαλούμε ουχί με διδακτούς λόγους…

Α΄ Κορινθίους 2:13-15

13 Τα οποία και μιλάμε, όχι με διδαγμένα λόγια ανθρώπινης σοφίας, αλλά διδαγμένα από το Άγιο Πνεύμα, συγκρίνοντας τα πνευματικά προς τα πνευματικά.

14 Ο φυσικός άνθρωπος, όμως, δεν δέχεται αυτά που ανήκουν στο Πνεύμα τού Θεού· επειδή είναι σ' αυτόν μωρία, και δεν μπορεί να τα γνωρίσει· για τον λόγο ότι, ανακρίνονται με πνευματικό τρόπο.

15 Ενώ μεν ο πνευματικός άνθρωπος ανακρίνει τα πάντα, αυτός όμως δεν ανακρίνεται από κανέναν.

Ιωάννου Α' 5

6 Αυτός είναι που ήρθε διαμέσου νερού και αίματος, ο Ιησούς Χριστός· όχι μονάχα διαμέσου του νερού, αλλά διαμέσου του νερού και του αίματος· και το Πνεύμα είναι που δίνει τη μαρτυρία, για τον λόγο ότι το Πνεύμα είναι η αλήθεια.

   Φιλόλογοι και επιστήμονες με αντικειμενικότητα σκέψεως μπορεί να υποβοηθήσουν την πίστη κάποιου περί θεοπνευστίας της Βίβλου. Αλλά περισσότερο από όλους αυτούς είναι το άγιο Πνεύμα, ο κάτοικος της καρδιάς του πιστού, το οποίον μαρτυρεί περί της αληθείας και της τελειότητας της Βίβλου. Ας μην ξεχνάμε επομένως ότι η μαρτυρία του Πνεύματος που καθιστά μια ψυχή ικανή να γνωρίσει ότι η Βίβλος είναι πράγματι ο Λόγος του Θεού είναι μια μαρτυρία ανεκτίμητου αξίας.

……………

ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

Μεταφορά της Αγίας Γραφής Σπύρου Φίλου

Και Ν. Βάμβα       14 

 

 Γ/. Η μαρτυρία του Πειραματισμού.

    Τα τελευταία χρόνια έχουμε πολλά ακούσει περί πειραματισμού. Η πλέον συνήθης σκέψης που γίνεται σχετικά με την κριτική μιας αλήθειας ή μιας ιδέας που κυκλοφορεί

Είναι η εξής: Φέρει αυτή κανένα αποτέλεσμα;

  Κάποιος εφευρίσκει μια νέα μηχανή. Όμως  μέχρις  ότου αποδείξει ότι αυτή πράγματι κάνει έργο εκείνο που ισχυρίζεται, η μηχανή δεν γίνεται αποδεκτή απ΄ τους άλλους.

Τα φάρμακα δοκιμάζονται για να αποδειχτεί η θεραπευτική τους δύναμη. Τα αεροπλάνα τα τακξς τα αυτοκίνητα και χίλια δύο άλλα πράγματι υφίστανται κι αυτά δοκιμή. Θα αξίζουν;

Θα φέρουν αποτελέσματα που ο εφευρέτης τους ισχυρίστηκε;

   Στον τομέα ακόμα της μελέτης των θρησκειών και της συγκρίσεως μεταξύ των ρωτάμε: «κατορθώνει να κάμει ότι υπόσχεται;» και δεν είναι άδικο το να χρησιμοποιήσιμε και για τη Βίβλο τους ίδιους τρόπους δοκιμής προκειμένου να αποδείξουμε τη δύναμη της. Ασφαλώς δε αν η Βίβλος είναι πράγματι ο Λόγος του Θεού θα μπορέσει ν’  αντέξει σε

οποιανδήποτε δοκιμή. Αν είναι αληθής τότε θα πρέπει να πραγματοποιεί τον πειραματισμό ως ένα τρόπο αποδείξεως της αλήθειας της.

ψαλμός 34:8

8 Γευθείτε και δείτε ότι ο Κύριος είναι αγαθός· μακάριος ο άνθρωπος, εκείνος που ελπίζει σ' αυτόν.

  Κάθε άνθρωπος δύναται να πειραματισθεί με τον εαυτό του.

Τήρησε τους όρους που ζητάει ο Λόγος του Θεού και θα δεις αν οι υποσχέσεις του θα πραγματοποιηθούν στη ζωή σου. Επί είκοσι αιώνες διαρκώς ομολογούν άνθρωποι το γεγονός ότι στην πείρα τους βρήκαν την Βίβλο αληθινή. Μέσα σ΄ αυτήν ο Θεός υπόσχεται συγχώρηση και σωτηρία στον μετανοούντα αμαρτωλό  και πιστεύοντα στον Χριστό κι όλοι όσοι μετανόησαν και πίστεψαν απέκτησαν πράγματι την συνείδηση της συγχωρήσεως.

Υπόσχεται ειρήνη «συντετριμμένους την καρδίαν’, κι όντως αυτοί την απολαμβάνουν. Υπόσχεται πλήρωση υλικών και πνευματικών αναγκών των τέκνων Του και πράγματι αυτά την έχουν. Ποτέ κανείς δεν θα μπορέσει ν’ αποδείξει ότι η Βίβλος αδυνατεί να εκτελέσει ότι αυτή υπόσχεται. Αντιθέτως αναρίθμητοι άνθρωποι μαρτυρούν μετ’ ευλαβείας ότι η Βίβλος πραγματοποίησε στη ζωή τους ότι ακριβώς επαγγέλλεται όταν βέβαια τηρήθηκαν οι απαιτούμενοι όροι.

  Η Βίβλος επενεργεί! Κάθε τίμιος άνθρωπος που την δοκίμαζε

Θα το ανακάλυπτε για τον εαυτό του. Ο  Ιησούς άλλωστε το δίδαξε λέγοντας:

Ιωάννης 7: 17 Σ. φίλος

17 Αν κάποιος θέλει να κάνει το θέλημά του, θα γνωρίσει για τη διδασκαλία, αν είναι από τον Θεό ή αν εγώ μιλάω από τον εαυτό μου.

Ιωάννης 7: 17---Βάμβας

17 Εάν τις θέλη να κάμη το θέλημα αυτού, θέλει γνωρίσει περί της διδαχής, αν ήναι εκ του Θεού ή αν εγώ λαλώ απ' εμ’ αυτού.

Δ/. η Μαρτυρία των προφητών που εξεπληρώθησαν

     Συχνά γίνεται λόγος περί «προφητών» και «πνευματιστών» όταν οι άνθρωποι σπεύδουν να δουν φαινόμενα τα οποία είναι έξω της κοινής ανθρώπινης κατανόησης σκέπτονται ότι θα πρόκειται περί υπερφυσικών φαινομένων. Και πράγματι διαπιστώνουν πως όλα αυτά αποτελούν κάποια υπερφυσική πραγματικότητα τελείως άγνωστη στην πείρα τους. Παραδόξως  δε πιστεύουν εύκολα κάθε αλλόκοτη ιστορία που έχει σχέση με το υπερφυσικό, φθάνει αυτή να είναι τελείως άσχετη με την Χριστιανική πίστη. Όταν δηλαδή κάποιος χριστιανός τους αναφέρει κάτι του υπέρ φυσικού όπως αυτό διακηρύσσεται στη βίβλο με τις ακριβείς προφητικές εκφράσεις των ανθρώπων του Θεού, μόνο λίγοι τον πιστεύουν.

  Μία απ’ τις μεγαλύτερες μαρτυρίες ότι η Βίβλος είναι ο Λόγος του Θεού, είναι η εκπλήρωσης των προφητειών που περιέρχονται σ’ αυτήν.

Λέγοντας εκπλήρωση προφητειών εννοούμε την πραγματοποίηση στην ιστορία ορισμένων γεγονότων τα οποία προφητεύθηκαν από ανθρώπους του Θεού πολύ πριν συμβούν.

Η Βίβλος είναι γεμάτη προφητείες που έχουν  ήδη κατά γράμμα εκπληρωθεί.

Μεταξύ αυτών είναι οι εξής:

1/. Προφητείες που αφορούν τους Ιουδαίους.

 α/. Ο  διασκορπισμός τους. 

Δευτερονόμιον 28: 63-65 Σ. Φίλος

63 Και όπως ο Κύριος ευφράνθηκε σε σας στο να σας αγαθοποιεί και να σας πολλαπλασιάζει, έτσι ο Κύριος θα ευφρανθεί σε σας, στο να σας εξαλείψει, και να σας καταστρέψει· και θα αρπαχθείτε από τη γη, όπου πηγαίνετε να την κληρονομήσετε.

64 Και ο Κύριος θα σε διασπείρει σε όλα τα έθνη, από τη μια άκρη τής γης μέχρι την άλλη άκρη τής γης· και εκεί θα λατρεύσετε άλλους θεούς, που δεν γνώρισες, ούτε εσύ ούτε οι πατέρες σου, ξύλα και πέτρες.

65 Αλλά, και ανάμεσα στα έθνη αυτά, δεν θα βρεις ανάπαυση ούτε θα έχει στάση το πέλμα τού ποδιού σου· αλλ' ο Κύριος θα σου δώσει εκεί καρδιά που τρέμει, και μάτια που μαραίνονται και ψυχή που λιώνει. Ιδού σήμερα ο Ισραήλ διασκορπισμένος σ’ όλα τα σημεία της γης.

ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

15 

β/. Το όνειδός τους.

Δευτερονόμιον 28:37

37 Και θα είσαι σε έκπληξη, σε παροιμία και σε περίγελο ……………

ανάμεσα σε όλα τα έθνη, όπου και αν σε φέρει ο Κύριος.

Η προφητεία αυτή έχει εκπληρωθεί.

…….

γ/. Η κατάληψης της Ιερουσαλήμ από τα έθνη.

Λουκάς 21:24

24 Και θα πέσουν με στόμα μάχαιρας, και θα φερθούν αιχμάλωτοι, σε όλα τα έθνη· και η Ιερουσαλήμ θα είναι πατούμενη από τα έθνη, μέχρις ότου εκπληρωθούν οι καιροί των εθνών.

Αυτή η προφητεία εκπληρούται συνεχώς επί δύο χιλιάδες χρόνια.

…….

2/. Προφητείες που αφορούν τη Νινευή.

  Η αρχαία εκείνη πόλη θα ερημώνονταν.

Ναούμ 3:1-4-5-6-7

1 ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ στην πόλη των αιμάτων! Ολόκληρη είναι γεμάτη ψέμα και αρπαγή· το θήραμα δεν λείπει.

2 Ακούγεται φωνή από μάστιγες, και φωνή από θόρυβο τροχών, και αλόγων που ορμούν, και αρμάτων που αναπηδούν·

3 καβαλάρη που ανεβαίνει, και ρομφαίας που γυαλίζει, και λόγχης που αστράφτει·

και πλήθος από τραυματισμένους, και μεγάλος αριθμός από πτώματα,

και δεν υπάρχει τέλος στα πτώματα· προσκόπτουν στα πτώματά τους·

4 από το πλήθος των πορνειών τής ελκυστικής πόρνης, της έμπειρης σε γοητείες,

που με τις πορνείες της πουλάει έθνη, και με τις γοητείες της φυλές.

5 Δες, εγώ είμαι εναντίον σου, λέει ο Κύριος των δυνάμεων·

και θα ανασηκώσω τα κράσπεδά σου επάνω στο πρόσωπό σου, και θα δείξω τη ντροπή σου στα έθνη, και την ατιμία σου στα βασίλεια.

6 Και θα ρίξω βδελυρή ακαθαρσία επάνω σου, και θα σε καταντροπιάσω, και θα σε καταστήσω σε θέαμα.

7 Και όλοι αυτοί που σε βλέπουν θα φεύγουν από σένα,

και θα λένε: Η Νινευή ερημώθηκε· ποιος θα τη συλλυπηθεί; Από πού θα ζητήσω παρηγορητές για σένα;

…….

Σοφονίας 2:13-14-15

13 Και θα απλώσει το χέρι του ενάντια στον βορρά, και θα αφανίσει την Ασσυρία·

και θα κάνει τη Νινευή σε αφανισμό, έναν άνυδρο τόπο, σαν έρημο.

14 Και ποίμνια θα βόσκονται στο μέσον της, όλα τα ζώα των εθνών·

και ο πελεκάνος και ο σκαντζόχοιρος θα κατοικούν στα ανώφλια της· η φωνή τους θα ηχήσει στα παράθυρα·

ερήμωση θα είναι στις πύλες, επειδή θα γυμνωθεί από τα κέδρινα έργα.

15 Αυτή είναι η ευφραινόμενη πόλη, η οποία κατοικεί αμέριμνα, που λέει στην καρδιά της: Εγώ είμαι, και εκτός από μένα δεν υπάρχει άλλη.

Πώς έγινε έρημος, κατάλυμα θηρίων! Καθένας που διαβαίνει μέσα απ' αυτή θα συρίξει, και θα κουνήσει το χέρι του.

Και που είναι σήμερα η Νινευή;

……….

3/. Προφητείες που αφορούν τη Βαβυλώνα

   Όταν η Βαβυλώνα ήταν ακόμα κοσμοκράτειρα του τότε γνωστού κόσμου είχε προφητευτεί περί αυτής ότι εντός ολίγου θα μεταβληθεί σε αιώνια ερήμωση.

Ησαίας  13:19--22

19 Και η Βαβυλώνα, η δόξα των βασιλείων, το ένδοξο καύχημα των Χαλδαίων, θα είναι όπως όταν ο Θεός είχε καταστρέψει τα Σόδομα και τα Γόμορρα·

20 ουδέποτε θα κατοικηθεί ούτε θα κατασκηνωθεί από γενεά σε γενεά· ούτε Άραβες θα στήσουν τις σκηνές τους εκεί ούτε ποιμένες θα αναπαύονται εκεί·

21 αλλά, εκεί θα αναπαύονται θηρία· και τα σπίτια τους θα είναι γεμάτα από ζώα που ολολύζουν· και στρουθοκάμηλοι θα κατοικούν εκεί, και σάτυροι θα χορεύουν εκεί·

22 και οι αίλουροι θα φωνάζουν μέσα στα ερημωμένα σπίτια τους, και τσακάλια στα παλάτια τής απόλαυσής τους· και ο καιρός της πλησιάζει νάρθει, και οι ημέρες της δεν θα μακρύνουν.

Ιερεμίας 51:37

37 Και η Βαβυλώνα θα είναι σε σωρούς, κατοικητήριο από τσακάλια, θάμβος και συριγμός, χωρίς κάτοικο.

Η δόξα της Βαβυλώνας έχει προ πολλού μεταβληθεί σε τέφρα.

……………

ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

16 

Δ/. η Μαρτυρία των προφητών που εξεπληρώθησαν

4/. Προφητείες όσον αφορά την Αίγυπτο

 Προφητεύθηκε ότι η Αίγυπτος θα γινόταν το μηδαμινώτερο βασίλειο, ότι η Ταφνης θα ερημωνόταν και ότι η Νωφ θα καταστρεφόταν.

Ιεζεκιήλ 29:15

15 Θα είναι(Αίγυπτος) το ποταπότερο από όλα τα βασίλεια· και δεν θα υψωθεί ξανά επάνω στα έθνη· επειδή, θα τους ελαττώσω, για να μη δεσπόζουν επάνω στα έθνη.

Ιερεμίας 46:19-20

19 Θυγατέρα, που κατοικείς στην Αίγυπτο, προετοιμάσου για αιχμαλωσία·

επειδή, η Νωφ θα αφανιστεί και θα ερημωθεί, ώστε να μη υπάρχει εκείνος που κατοικεί.

20 Η Αίγυπτος είναι σαν ωραιότατο δαμάλι, όμως έρχεται ο όλεθρος· έρχεται από τον βορρά.

Ιεζεκιήλ 30:16

16 Και θα βάλω φωτιά στην Αίγυπτο· η Σιν θα πάρει μεγάλον τρόμο, και η Νω θα διασπαραχθεί, και η Νωφ θα είναι καθημερινά σε αγωνία.

…….

Ποιος μπορεί ν’ αρνηθεί ότι η ιστορία έχει επιβεβαιώσει την εκπλήρωση των τρομερών αυτών διακηρύξεων της συμφοράς;

………

Ε/. Η Μαρτυρία της αρχαιολογίας

Οι άνθρωποι συχνά κοροϊδεύουν τις διάφορες Βιβλικές ιστορίες.

Υπήρξε εποχή κατά την οποία οι αποκαλούμενοι έμπειροι στα ζητήματα της αρχαιολογίας δεν πίστευαν ότι ο Αβραάμ υπήρξε ιστορικό πρόσωπο ή ότι το μέρος απ’ το οποίο αυτός καταγόταν την Ουρ των Χαλδαίων υπήρξε μία πραγματική τοποθεσία. Διακήρυτταν ότι ο Πύργος της Βαβέλ ήταν ένας μύθος και ότι η άνθρωποι επί των ημερών του Αβραάμ δεν γνώριζαν να γράφουν. Η Αρχαιολογία όμως απέδειξε την πλάνη των σκεπτικιστών αυτών και επιβεβαίωσε τις Βιβλικές αφηγήσεις κατά έναν αξιόπιστο τρόπο.

  Οπουδήποτε η Αρχαιολογία έχει φέρει εις φως κάποια ιστορική μαρτυρία αυτή έχει επιβεβαιώσει την αλήθεια της Βίβλου. Πάρα πολλές είναι οι περιπτώσεις κατά τις οποίες τα ευρήματα έχουν αποδείξει το κύρος της Βίβλου. Η Αρχαιολογία ανασκευάζει όλους τους ισχυρισμούς των κριτικών ότι η βίβλος είναι ανακριβής και γεμάτη σφάλματα.

Οι αρχαιολογικές ανακαλύψεις έχουν συντελέσει στην απόδειξη της αληθείας των Βιβλικών αφηγήσεων και στον στηριγμό της πεποιθήσεως του πιστού ότι η Βίβλος είναι αληθείς.

  Όλοι εκείνοι των οποίων οι καρδιές δεν έχουν ανοιχθεί και τα μάτια παραμένουν τυφλά «υπό του άρχοντος του κόσμου τούτου».

Όσο θα βρίσκονται σ’ αυτή την κατάσταση δεν πρόκειται να παραδεχτούν τις διάφορες εξωτερικές μαρτυρίες περί θεοπνευστίας της Βίβλου έστω κι αν αυτές είναι θα είναι μπροστά τους σαφείς και αναμφισβήτητες.

Στην ουσία το πρόβλημα αυτό είναι καθαρώς πνευματικό πρόβλημα. Οι άνθρωποι μόνο όταν αφήνουν το φως του Ευαγγελίου να λάμψει στις καρδιές τους δια του Ιησού Χριστού πιστεύουν κι ότι η Βίβλος είναι όντως ο Λόγος του Θεού. Αμήν

……………

ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

17 

04 κεφάλαιο

Η Μελέτη της Βίβλου

Τη χριστιανική ζωή τη ζουν άνθρωποι με σάρκα και αίμα. Όπως η τροφή είναι απαραίτητη για την εξακολούθηση της φυσικής

Ζωής κατά τον ίδιο τρόπο είναι απαραίτητη και για την ανάπτυξη της πνευματικής ζωής.

  Τροφής άσκησης και ανάπαυσης χρειάζονται για τη διατήρηση

Της σωματικής υγείας. Για  την πνευματική υγεία άσκησης είναι η υπηρεσία στο Ευαγγέλιο η ανανέωσης των δαπανωμένων ενεργειών γίνεται δια της προσευχής η δε τροφή είναι ο Λόγος του Θεού.

 Α/. Γιατί Πρέπει Να Μελετάται η Βίβλος

 1/. Πρέπει να μελετάμε τον Λόγο του Θεού διότι αυτός είναι η πηγή της πίστεως.

Ρωμαίους 10: 17

«17 Επομένως, η πίστη είναι διαμέσου τής ακοής· η δε ακοή διαμέσου τού λόγου τού Θεού.»

2/. Η Βίβλος είναι το μέσο με το οποίο το Πνεύμα το Άγιο βεβαιώνει τις καρδιές των ανθρώπων περί των αληθειών του Θεού και αποτελειώνει το έργον του αγιασμού και την μάχαιρα του Πνεύματος ήτις είναι ο Λόγος του Θεού.

Εφεσίους 6:17

«17 και πάρτε την περικεφαλαία τής σωτηρίας, και τη μάχαιρα του Πνεύματος, που είναι ο λόγος τού Θεού»

3/. Η γνώσης του Λόγου του Θεού καθιστά κατορθωτή την αγία ζωή. «εν τη καρδία μου φύλαξα τα λόγια σου δια να μη αμαρτάνω εις Σε».

Ψαλμός 119:11

«11 Στην καρδιά μου φύλαξα τα λόγια σου, για να μη αμαρτάνω σε σένα».

4/. Η Βίβλος παρέχει φως και οδηγία στον Χριστιανό.

Ψαλμός 119: 105

105 Λύχνος στα πόδια μου είναι ο λόγος σου, και φως στα μονοπάτια μου.

5/. Μόνο ο Λόγος του Θεού δύναται να μας διαφυλάξει από σφάλματα και να μας προμηθεύει αντικειμενικά κριτήρια με τα οποία να μπορούμε να εξετάζουμε κατά πόσον είναι σωστές οι ιδέες και οι απαιτήσεις των ανθρώπων. «όλη η Γραφή είναι θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλία…»

Β΄ Τιμοθέου 3: 16-17

16 Ολόκληρη η γραφή είναι θεόπνευστη, και ωφέλιμη για διδασκαλία, για έλεγχο, για επανόρθωση, για διαπαιδαγώγηση, που γίνεται με δικαιοσύνη·

17 για να είναι ο άνθρωπος του Θεού τέλειος, ετοιμασμένος για κάθε έργο αγαθό

ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

18 

04 κεφάλαιο

Η Μελέτη της Βίβλου

Τη χριστιανική ζωή τη ζουν άνθρωποι με σάρκα και αίμα. Όπως η τροφή είναι απαραίτητη για την εξακολούθηση της φυσικής

Ζωής κατά τον ίδιο τρόπο είναι απαραίτητη και για την ανάπτυξη της πνευματικής ζωής.

  Τροφής άσκησης και ανάπαυσης χρειάζονται για τη διατήρηση

Της σωματικής υγείας. Για  την πνευματική υγεία άσκησης είναι η υπηρεσία στο Ευαγγέλιο η ανανέωσης των δαπανωμένων ενεργειών γίνεται δια της προσευχής η δε τροφή είναι ο Λόγος του Θεού.

 Α/. Γιατί Πρέπει Να Μελετάται η Βίβλος

 1/. Πρέπει να μελετάμε τον Λόγο του Θεού διότι αυτός είναι η πηγή της πίστεως.

Ρωμαίους 10: 17

«17 Επομένως, η πίστη είναι διαμέσου τής ακοής· η δε ακοή διαμέσου τού λόγου τού Θεού.»

2/. Η Βίβλος είναι το μέσο με το οποίο το Πνεύμα το Άγιο βεβαιώνει τις καρδιές των ανθρώπων περί των αληθειών του Θεού και αποτελειώνει το έργον του αγιασμού και την μάχαιρα του Πνεύματος ήτις είναι ο Λόγος του Θεού.

Εφεσίους 6:17

«17 και πάρτε την περικεφαλαία τής σωτηρίας, και τη μάχαιρα του Πνεύματος, που είναι ο λόγος τού Θεού»

3/. Η γνώσης του Λόγου του Θεού καθιστά κατορθωτή την αγία ζωή. «εν τη καρδία μου φύλαξα τα λόγια σου δια να μη αμαρτάνω εις Σε».

Ψαλμός 119:11

«11 Στην καρδιά μου φύλαξα τα λόγια σου, για να μη αμαρτάνω σε σένα».

4/. Η Βίβλος παρέχει φως και οδηγία στον Χριστιανό.

Ψαλμός 119: 105

105 Λύχνος στα πόδια μου είναι ο λόγος σου, και φως στα μονοπάτια μου.

5/. Μόνο ο Λόγος του Θεού δύναται να μας διαφυλάξει από σφάλματα και να μας προμηθεύει αντικειμενικά κριτήρια με τα οποία να μπορούμε να εξετάζουμε κατά πόσον είναι σωστές οι ιδέες και οι απαιτήσεις των ανθρώπων. «όλη η Γραφή είναι θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλία…»

Β΄ Τιμοθέου 3: 16-17

16 Ολόκληρη η γραφή είναι θεόπνευστη, και ωφέλιμη για διδασκαλία, για έλεγχο, για επανόρθωση, για διαπαιδαγώγηση, που γίνεται με δικαιοσύνη·

17 για να είναι ο άνθρωπος του Θεού τέλειος, ετοιμασμένος για κάθε έργο αγαθό

ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

19 

Β/. Πως Θα Ωφεληθούμε απ’ Τη Μελέτη Της Βίβλου 

    Αν κάποιος διαβάζει τον Λόγο του Θεού  με νου γεμάτο απ’ τις δικές του σκέψεις και με καρδιά απιστίας δεν πρόκειται να βρει σ’ αυτόν την πλήρωση των αναγκών του. Αν στην καρδιά του φιλοξενεί κάποιο μίσος εναντίον του Υιού του Θεού δεν πρόκειται να βρει μέσα σ’ αυτό το βιβλίο τροφή για την ψυχή του. Όμως ένας ειλικρινείς αρνητής της πίστεως μπορεί και να μεταπειστεί δια της μελέτης της Βίβλου. Δόξα τον Θεό γι’ αυτό! Επιπλέον δε αυτός όταν θα έχει ήδη μεταπειστεί και σωθεί δια της μελέτης του Λόγου της Γραφής θα σταθεροποιείται η πίστης του και θα αυξάνει η γνώσης του περί του προσώπου του Κυρίου Ιησού Χριστού.

  Αλλά το αληθές πνεύμα με το οποίο πρέπει να μελετάται η βίβλος μπορεί να συνοψιστεί στις εξής λέξεις.

1/. Παραδοχή. Ένας μπορεί να επιτρέπει στο Λόγο του Θεού να εισέρχεται στο νου και στην καρδιά του. Μπορεί ακόμα να κατανοεί κάθε τι που μελετά εις αυτόν χωρίς ν’ αφήνει να του διαφεύγει τίποτα από όσα συναντά. Όμως αν θέλει να ωφεληθεί πραγματικά απ’ τη βιβλική του μελέτη πρέπει να’ ανοίγει την ψυχή του για να εισέρθει και μένει μεσ’ την ψυχή μας κάποιο πρόσωπο που αγαπάμε.

 2/. Υπακοή. Δεν είναι  αναγκαίο κάποιος να υποτάσσεται σε κάτι που απλώς παραδέχεται. Η  υπακοή είναι το δεύτερο βήμα. Είναι το βήμα εκείνο που αποδεικνύει ότι αυτός αποδέχεται όσα η Αγία Γραφή εξαγγέλλει και που πάντοτε επακολουθεί της αναγεννήσεως. Αν και μπορεί να υπάρξει περίπτωσης κατά την οποία ένας αναγεννημένος άνθρωπος να μελετά τη Βίβλο χωρίς συγχρόνως να έχει την τελεία διάθεση να υπακούσει στις εντολές της. Αν θέλει λοιπόν κάποιος να ευλογηθεί να βοηθηθεί και να οικοδομηθεί δια της μελέτης του Λόγου του Θεού θα πρέπει αυτός να προχωρήσει και στο δεύτερο τούτο βήμα.

3/. Παράδοσης. Όπως κάποιος αποκτά την αλήθεια με το να την αποδεχτεί έτσι και η αλήθεια αποκτά εκείνον που θα παραδοθεί εις αυτήν. Πρέπει να κρύψει το Λόγο του Θεού μεσ’ την καρδιά του μέχρις ότου αυτός γίνει ένα μέρος της ζωής του

Και της πείρας του. Όταν επί παραδείγματι ο Θεός λέγει στον άνθρωπο να μη κλέψει πρέπει αυτός όχι απλώς να δεχτεί την αλήθεια αυτή αλλά και να την αφήσει να τον καταλάβει ώστε εμπράκτως να μη κλέψει. Αυτή άλλωστε είναι η δυνατή απόδειξη της αποτελεσματικότητας της Βίβλου στη ζωή του ανθρώπου.