02-ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ-S.Cha20-1-20-1-2021

ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ του βιβλίου
Μέρος όγδοο

Μέρος όγδοο
 Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΤΟΥ ΑΔΑΜ
 Πολύ συχνά γίνονται οι εξής ερωτήσεις: "Γιατί αμαρτάνουμε τόσο συχνά; Γιατί νιώθουμε συνεχώς μέσα μας μία αμαρτωλή διάθεση; Μήπως ποτέ συνέβη τίποτε να βύθισε όλο το ανθρώπινο γένος μέσα στην αμαρτία; Η απάντησης  όλων αυτών βρίσκεται στην ιστορία της αμαρτίας του Αδάμ και στην βιβλική αποκάλυψη περί συνεπειών αυτής της αμαρτίας επάνω στην ανθρωπότητα.


 1/. Ο Αδάμ κτίσθηκε κατ' εικόνα Θεού έγινε ένα ηθικώς  ελεύθερο δημιούργημα. Κάνοντας χρήση της ελευθερίας της εκλογής όταν του ζητήθηκε η εκτέλεσης  μιας εντολής του Θεού αμάρτησε. Η παράβασης του συνίσταται κατά βάθος σε απιστία. Αρνήθηκε δηλαδή να πιστεύει στα λόγια του Θεού δεχθείς  το ψέμα του διαβόλου. Και παρακούοντας υποκατέστησε το θέλημα του Θεού δια του δικού του.


 2/. ΟΙ συνέπειες της αμαρτίας του Αδάμ απέναντι του Θεού του Δημιουργού του ήταν γι' αυτόν άκρως επιζήμιες. Ηθική διαφθορά περιέχουσα έλλειψη πηγαίας δικαιοσύνης και μία ανικανότητα επανακτήσεως της αρχικής του καταστάσεως σωματικός  και πνευματικός αποχωρισμός απ' τον Θεό και αιώνιος θάνατος ήλθαν να αντικαταστήσουν την ένδοξο αρχική του θέση.
3/. Ο Αδάμ υπήρξε η κεφαλή του ανθρώπινου γένους. Εκπροσώπησε τον άνθρωπο από πάσης πλευράς ακόμα κι απ' της πλευράς της πτώσεως.


…………………….
Ρωμαίους 5:
12 και πατέρας όσων είναι με την περιτομή, όχι μόνον σ' εκείνους που έχουν κάνει την περιτομή, αλλά και σ' εκείνους που περπατούν στα ίχνη τής πίστης τού πατέρα μας Αβραάμ, εκείνης που είχε καθώς βρισκόταν με την ακροβυστία.
13 Επειδή, η υπόσχεση προς τον Αβραάμ ή προς το σπέρμα του, ότι επρόκειτο να είναι κληρονόμος τού κόσμου, δεν έγινε με τον νόμο, αλλά με τη δικαιοσύνη που προέρχεται από την πίστη.
14 Δεδομένου ότι, αν είναι κληρονόμοι εκείνοι από τον νόμο, η πίστη ματαιώθηκε και η υπόσχεση καταργήθηκε.


15 Επειδή, ο νόμος επιφέρει οργή· για τον λόγο ότι, όπου δεν υπάρχει νόμος ούτε παράβαση υπάρχει·
16 γι' αυτό, η κληρονομία είναι διαμέσου τής πίστης, για να είναι κατά χάρη, ώστε η υπόσχεση να είναι βέβαιη σε ολόκληρο το σπέρμα, όχι μονάχα σ' εκείνο από τον νόμο, αλλά και σ' εκείνο από την πίστη τού Αβραάμ, που είναι πατέρας όλων μας,
17 (όπως είναι γραμμένο, ότι: "Σε έκανα πατέρα πολλών εθνών"), μπροστά στον Θεό που πίστεψε, ο οποίος ζωοποιεί τους νεκρούς, και καλεί τα μη υπάρχοντα ωσάν να υπάρχουν.


18 Ο οποίος, καίτοι μη έχοντας ελπίδα, πίστεψε με την ελπίδα, ότι επρόκειτο να γίνει πατέρας πολλών εθνών, σύμφωνα με εκείνο που είχε ειπωθεί: "Έτσι θα είναι το σπέρμα σου".
19 Και χωρίς να εξασθενήσει στην πίστη, δεν συλλογίστηκε το σώμα του ότι ήταν ήδη νεκρωμένο, παρόλο που ήταν περίπου 100 χρόνων, και τη νέκρωση της μήτρας τής Σάρρας·
20 ούτε δίστασε στην υπόσχεση του Θεού με την απιστία, αλλά ενδυναμώθηκε στην πίστη, δοξάζοντας τον Θεό,
21 και έχοντας την πεποίθηση ότι εκείνο που υποσχέθηκε, είναι δυνατός και να το εκτελέσει.
22 Γι' αυτό και λογαριάστηκε σ' αυτόν για δικαιοσύνη.


……………..
Α΄ Κορινθίους 15:
20 Αλλά, τώρα, ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς· έγινε η απαρχή αυτών που έχουν κοιμηθεί.
21 Επειδή, βέβαια, διαμέσου ανθρώπου ήρθε ο θάνατος, έτσι και διαμέσου ανθρώπου η ανάσταση των νεκρών.
22 Επειδή, όπως όλοι πεθαίνουν λόγω συγγένειας με τον Αδάμ, έτσι και όλοι θα ζωοποιηθούν, ερχόμενοι σε συγγένεια με τον Χριστο

Εσένα  και μένα εκπροσώπησε ο Αδάμ όταν αμάρτησε και έπεσε4/. Η αμαρτία του Αδάμ και τα φοβερά της αποτελέσματα μεταβιβάστηκα στους απογόνους του και νομίμως τουςΡωμαίους 5:

12 Γι' αυτό, όπως διαμέσου ενός ανθρώπου η αμαρτία μπήκε μέσα στον κόσμο, και με την αμαρτία ο θάνατος, και με τον τρόπο αυτό ο θάνατος πέρασε μέσα σε όλους τούς ανθρώπους, για τον λόγο ότι όλοι αμάρτησαν·

13 (επειδή, μέχρι τον νόμο υπήρχε στον κόσμο η αμαρτία· αμαρτία, όμως, δεν λογαριάζεται όταν δεν υπάρχει νόμος.14 Αλλά, ο θάνατος βασίλευσε από τον Αδάμ μέχρι τον Μωυσή κι επάνω σε όλους όσους δεν αμάρτησαν σύμφωνα με την ομοιότητα της παράβασης του Αδάμ, που είναι τύπος τού μέλλοντος.

15 Αλλά, δεν είναι όπως το αμάρτημα, έτσι και το χάρισμα· επειδή, αν για το αμάρτημα του ενός πέθαναν οι πολλοί, πολύ περισσότερο η χάρη τού Θεού και η δωρεά διαμέσου τής χάρης τού ενός ανθρώπου, του Ιησού Χριστού, περίσσευσε στους πολλούς.
16 Και η δωρεά δεν είναι όπως η κατάκριση, που έγινε διαμέσου τού ενός που αμάρτησε· επειδή, η κρίση εξαιτίας τού ενός έγινε για κατάκριση των πολλών· το χάρισμα, όμως, εξαιτίας των πολλών αμαρτημάτων έγινε για δικαίωση.


17 Επειδή, αν και για το αμάρτημα του ενός βασίλευσε ο θάνατος διαμέσου τού ενός, πολύ περισσότερο, αυτοί που παίρνουν την αφθονία τής χάρης και της δωρεάς τής δικαιοσύνης, θα βασιλεύσουν με ζωή διαμέσου τού ενός Ιησού Χριστού).
18 Όπως, λοιπόν, εξαιτίας ενός αμαρτήματος ήρθε κατάκριση σε όλους τούς ανθρώπους, έτσι και εξαιτίας μιας δικαιοσύνης ήρθε σε όλους τους ανθρώπους δικαίωση για ζωή.
19 Επειδή, όπως με την παρακοή τού ενός ανθρώπου οι πολλοί καταστάθηκαν αμαρτωλοί, έτσι και με την υπακοή τού ενός οι πολλοί θα κατασταθούν δίκαιοι.
20 Και ο νόμος παρεμβλήθηκε για να περισσεύσει το αμάρτημα. Και όπου περίσσευσε η αμαρτία, υπερπερίσσευσε η χάρη·


21 ώστε, όπως η αμαρτία βασίλευσε διαμέσου τού θανάτου, έτσι και η χάρη να βασιλεύσει διαμέσου τής δικαιοσύνης σε αιώνια ζωή, διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας.
….
Έτσι όλοι οι άνθρωποι σήμερα έχουν θνητά σώματα διεφθαρμένες ψυχές έμφυτες αμαρτωλές ροπές και επί πλέον επιβαρύνονται με την καταδίκη ενός αιωνίου θανάτου μιας αιωνίας καταστάσεως μακριά απο το Θεό.
5/. Ενώ είναι αληθές ότι οι άνθρωποι γεννούνται αμαρτωλοί και είναι εκ γενετής ένοχοι απέναντι του Θεού είναι επίσης αληθές ότι αυτοί φθάνοντας στην ηλικία της ηθικής ευθύνης εισέρχονται πια στη ζωή της συνειδητής δικής τους αμαρτίας την οποία έκδηλα διαπράττουν.


  Αλλά κι αν θα υπήρχε περίπτωσης κατά την οποία μερικοί άνθρωποι δεν θα έφεραν μέσα τους την κληρονομιά  της αμαρτίας του Αδάμ αυτοί θα γίνονταν πάλι ένοχοι δια τω αμαρτωλών τους έργων κι επομένως θα βρισκόντουσαν κάτω από την κρίση του Θεού.
…………
ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
Μεταφορά της Αγίας Γραφής Σπύρου Φίλου
48 
 Γ΄/. Η ΑΜΑΡΤΙΑ  Ως ΜΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ.
    Ο Αδάμ αντιπροσώπευσε ολόκληρη την ανθρωπότητα ανεξαρτήτου φυλετικού χρώματος συνθηκών περιστάσεων κλίματος ή μορφώσεως. 
Η αμαρτία έχει εξομοιώσει όλους τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι κάθε τόπου  και κάθε εποχής αντιμετώπισαν
Το φρικαλέο φάσμα της ανομίας. Η καρδιά του αδιαπαιδαγώγητου άγριου όπως και η καρδιά του κοσμοπολίτη τους ελέγχει για την αμαρτία τους. περί αμαρτίας εν σχέση με τον άνθρωπο η Βίβλος διακηρύσσει ότι:


1/. Ουδείς= (κανείς) θα μπορέσει να ξεφύγει την ενοχή της αμαρτίας.
Ησαϊας 53:
6 Όλοι εμείς πλανηθήκαμε σαν πρόβατα· στραφήκαμε κάθε ένας στον δικό του δρόμο· ο Κύριος, όμως, έβαλε επάνω σ' αυτόν την ανομία όλων μας.
……..
Ρωμαίους 1:18
18 Επειδή, οργή του Θεού αποκαλύπτεται από τον ουρανό επάνω σε κάθε ασέβεια και αδικία ανθρώπων, που κατακρατούν την αλήθεια με μέσα αδικίας.
……..
23 επειδή πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού,
Ρωμαίους 3:23
23 δεδομένου ότι, όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού·
……
Το όλο θέμα των χωρίων της προς Ρωμαίους επιστολής είναι ότι όλοι οι άνθρωποι Εθνικοί και Ιουδαίοι βρίσκονται μέσα στην αμαρτία.  Το συμπέρασμα του απ. Παύλου επ' αυτού (επάνω σ' αυτό )είναι οριστικό:


………..
Ρωμαίους 3:22-23-
22 δικαιοσύνη, όμως, του Θεού, διαμέσου τής πίστης στον Ιησού Χριστό, προς όλους κι επάνω σε όλους εκείνους που πιστεύουν· επειδή, δεν υπάρχει διαφορά·
23 δεδομένου ότι, όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού·
24 ανακηρύσσονται, όμως, δίκαιοι, δωρεάν, με τη χάρη του, διαμέσου τής απολύτρωσης που έγινε με τον Ιησού Χριστό·
25 τον οποίο ο Θεός προκαθόρισε ως μέσον εξιλέωσης διαμέσου τής πίστης, με βάση το αίμα του, προς φανέρωση της δικαιοσύνης του, για την άφεση των αμαρτημάτων, που έγιναν στο παρελθόν, μέσα στη μακροθυμία τού Θεού·
…………

2/. Οι άνθρωποι πάσης ηλικίας υπόκεινται(κατω) στην αμαρτία = (βρίσκονται κάτω από το βάρος της αμαρτίας)
Το βρέφος ενώ γεννιέται την φέρνει μέσα του.
Ο Δαβίδ φωνάζει:
Ψαλμός 51:5
5 Δες, είχα συλληφθεί με ανομία, και με αμαρτία με γέννησε η μητέρα μου.
…….

Ο νέος γνωρίζει πολύ καλά πως η αμαρτία του είναι ένα συνεχές εμπόδιο για τη ζωή του. Ο ηλικιωμένος ομολογεί ότι αυτή τον ακολούθησε κατά βήμα σ' όλη του τη ζωή και προβλέπει ότι αυτή τον συνοδεύει και μέχρι του τάφου. 
3/. Η αμαρτία περικλείει κάθε άνθρωπο
διότι  έχει περικλείσει και ολόκληρη την ανθρωπότητα. Τούτο βέβαια σημαίνει ότι περικλείει εσένα κα μένα.
Θα αρνηθούμε άραγε να αναγνωρίσουμε την πραγματικότητα της ζωής μας; Θα την δικαιολογούμε και θα την ανεχόμαστε ή θα την ομολογήσουμε όπως έκανε ο Δαβίδ ζητώντας συγχρόνως του έλεος του Κυρίου για συγχώρηση και καθαρισμό;
…………
Ψαλμός 51: 1-3
ΕΛΕΗΣΕ με, ω Θεέ, σύμφωνα με το μεγάλο σου έλεος· σύμφωνα με το πλήθος των οικτιρμών σου, εξάλειψε τα ανομήματά μου.
2 Πλύνε με περισσότερο και περισσότερο από την ανομία μου, και από την αμαρτία μου καθάρισέ με.
3 Επειδή, τα ανομήματά μου εγώ γνωρίζω, και η αμαρτία μου είναι μπροστά μου συνεχώς.

ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
Μεταφορά της Αγίας Γραφής Σπύρου Φίλου
Δ΄ Η ΕΚΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΑΡΔΙΑ
 Η Αγία Γραφή διακηρύσσει όχι μόνο την καθολικότητα= (ιδιότητα του καθόλου )της αμαρτίας αλλά και κάτι περισσότερο. Μιλά προς τους ανθρώπους για την έκταση αυτή  που έχει πάρει πάνω στην ανθρώπινη ζωή. Εισβάλλει  σε κάθε καρδιά κι από κει διαφθείρει και παραμορφώνει ολόκληρη τη ζωή έτσι που οι άνθρωποι να γίνονται επαναστάτες απέναντι του Δημιουργού τους.
 Αυτή η αχρειότητα της καρδιάς θα έπρεπε να είναι διαπιστωμένη από κάθε άνθρωπο για τον εαυτό του. Τούτο βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει το ενδεχόμενο κάποιος άνθρωπος να είναι σχετικός ηθικός είναι νομοταγής πολίτης ή ένας ή ένας καλός πατέρας. Ούτε επίσης σημαίνει ότι όλοι οι άνθρωποι είναι εξίσου αμαρτωλοί σε έκδηλη αμαρτία ή εσωτερική σκέψη. Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός ευυπόληπτων αμαρτωλών!  Ανθρώπινη αθλιότης είναι η αδιαφορία του ανθρώπου για τον Θεό. Δεν υποτάσσεται στον Δημιουργό του και ούτε Του αποδίδει τον σεβασμό που Του   
Ανήκει. Μόνος του έχει αποξενωθεί απ' τον Θεό χωρίς καν να τον ενδιαφέρει κατά πόσο αυτό είναι επιβλαβές για τον εαυτό του. Μόνος του έχει κάμει αυτή την εκλογή:
………..
Ρωμαίους 8:7
7 Επειδή, το φρόνημα της σάρκας είναι έχθρα στον Θεό· για τον λόγο ότι, στον νόμο τού Θεού δεν υποτάσσεται, αλλά ούτε μπορεί.
…………
Ε΄ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ
 1/. Εξευτελισμός. Όλα τα προσόντα της ψυχής και του σώματος του ανθρώπου είναι ηθικώς διεστραμμένα. Η φύσης του είναι διεφθαρμένη οι επιθυμίες του μολυσμένες η πνευματική του όρασης τυφλή η θέλησης του κατευθυνόμενη μακριά απ΄ τον Θεό.
………
Ρωμαίους 1:29-32
29 επειδή, είναι γεμάτοι από κάθε αδικία, πορνεία, πονηρία, πλεονεξία, κακία· είναι γεμάτοι από φθόνο, φόνο, φιλονικία, δόλο, κακοήθεια·
30 ψιθυριστές, κατάλαλοι, με μίσος για τον Θεό, υβριστές, υπερήφανοι, αλαζόνες, εφευρετές κακών, απειθείς στους γονείς,

31 χωρίς σύνεση, παραβάτες συμφωνιών, άσπλαχνοι, ασυμφιλίωτοι, ανελεήμονες·
32 οι οποίοι, ενώ γνωρίζουν τη δικαιοσύνη τού Θεού, ότι εκείνοι που πράττουν τέτοιου είδους πράγματα είναι άξιοι θανάτου, όχι μονάχα τα πράττουν, αλλά και επιδοκιμάζουν με ευχαρίστηση εκείνους που τα πράττουν.
2/. Καταδίκη. Μία μόνη παράβασης  του Νόμου καθιστά τον άνθρωπο ένοχο. Κάθε  αμαρτία δε που διεπράχθη είναι άξια καταδίκης και απαιτείται οπωσδήποτε να δοθεί γι' αυτήν κάποια τιμωρία. Αυτό έχει να πει ότι ο νόμος του Θεού είναι
αμετάκλητος.  
Ρωμαίους 3:19
19 Και ξέρουμε ότι όσα λέει ο νόμος, μιλάει προς εκείνους που είναι κάτω από τον νόμο· ώστε να φράξει κάθε στόμα, και ολόκληρος ο κόσμος να γίνει υπόδικος στον Θεό.
 
3/. Αποχωρισμός απ' τον Θεό που σημαίνει θάνατος.
Ο Κύριος είναι φύση Άγιος. Δεν δύναται λοιπόν να έχει επικοινωνία με όχι άγια δημιουργήματα.
………
Αμώς 3:
3 Μπορούν δύο να περπατήσουν μαζί, αν δεν είναι σύμφωνοι;
………….
Αποχωρισμός απ' τον Θεό έχει να πει θάνατος. Οι άνθρωποι εκ φύσεως είναι: "νεκροί..)
Εφεσίους 2:1
1 Κι εσάς, που ήσασταν νεκροί, εξαιτίας των παραβάσεων και των αμαρτιών, σας ζωοποίησε·
Ρωμαίους  5:21
21 ώστε, όπως η αμαρτία βασίλευσε διαμέσου τού θανάτου, έτσι και η χάρη να βασιλεύσει διαμέσου τής δικαιοσύνης σε αιώνια ζωή, διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας.
Ρωμαίους 6:23
23 Επειδή, ο μισθός τής αμαρτίας είναι θάνατος· το χάρισμα, όμως, του Θεού αιώνια ζωή διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας.
"η ψυχή η αμαρτήσασα αυτή θέλει αποθάνει".
Ιεζεκιήλ 18:4
4 Δέστε, όλες οι ψυχές είναι δικές μου· όπως η ψυχή του πατέρα, έτσι και η ψυχή τού γιου, είναι δική μου· η ψυχή που αμάρτησε, αυτή θα πεθάνει.
Ακόμα κι ο φυσικός θάνατος τον οποίον οι άνθρωποι  υφίστανται, (ή θα υποστούν ή δέχονται)τον αποχωρισμό δηλαδή του πνεύματος απ΄ το σώμα, και είναι κι αυτός ο χωρισμός αποτέλεσμα της αμαρτίας. 
…………………….
ΣΤ΄ Η ΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ
 
1/. Αν δεν μεσολαβήσει κάτι στη ζωή του ανθρώπου το οποίο να σώσει απ' τις συνέπειες της αμαρτίας του η θέσης του τελικά θα είναι πολύ τραγική. Ο αποχωρισμός του απ' τον Θεό θα γίνει αιώνιος, ο εξευτελισμός του θα είναι πλήρης.
Θα περάσει όλη την αιωνιότητα στην κόλαση "όπου…"
…………
Μάρκος 9:44
44 όπου "το σκουλήκι τους δεν πεθαίνει, και η φωτιά δεν σβήνει".
…………
Όμως ο άνθρωπος μόνος του δεν δύναται (δεν μπορεί δεν έχει δύναμη) Να θεραπεύσει την κατάσταση του. Είναι ανίσχυρος
Να απελευθερώσει τον εαυτό του απ' την αμαρτία, να τον απαλλάξει απ' τις συνέπειες της να τον σώσει απ' την καταστροφή που τον περιμένει. Μόνο ο Θεός μπορεί να κάμει το έργο αυτό.
2/. Αν ο άνθρωπος θέλει να σωθεί,
ο μόνος τρόπος μέσω του οποίου θα πάρει τη σωτηρία του είναι εκείνος δια του Ιησού Χριστού. Δόξα εις τον Θεό για τον Υιό Του που  δύναται να σώσει "εις το παντελές…"
……
Εβραίους  7: 25
25 Γι' αυτό, μπορεί και να σώζει ολοκληρωτικά αυτούς που προσέρχονται στον Θεό διαμέσου αυτού, ζώντας πάντοτε για να μεσιτεύσει για χάρη τους.
…..
Και τον πιο ακάθαρτο και ελεεινό άνθρωπο και να τον κάμει ένα παιδί του Θεού.
…………………..
ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
Μεταφορά της Αγίας Γραφής Σπύρου Φίλου
50 
Κεφάλαιο δέκατον τρίτον "13"
 
Ο Νόμος του Θεού
  Η σωτηρία είναι κατά χάριν.
Η Αγία Γραφή διδάσκει ότι παρ' όλον που ο νόμος δεν μπορεί να σώσει τον άνθρωπο εν τούτοις κατέχει μία πρωτεύουσα θέση στο τέλειο σχέδιο του Θεού περί ανθρώπου.
 
Α΄ Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ
 
1/. Ο νόμος του Θεού είναι αποκεκαλυμμένη έκφραση του θελήματος Του. Το θέλημα Του αυτό φανερώνεται μέσα στην ανθρώπινη συνείδηση.
……….
Ρωμαίους 2:14-16
14 Επειδή, όταν οι εθνικοί, που δεν έχουν νόμο, κάνουν από τη φύση τους εκείνα που ανήκουν στον νόμο, αυτοί, ενώ δεν έχουν νόμο, οι ίδιοι είναι νόμος στον εαυτό τους·
15 οι οποίοι δείχνουν το έργο τού νόμου να είναι γραμμένο μέσα στις καρδιές τους, έχοντας τη συνείδησή τους να συμμαρτυρεί, και τους λογισμούς να κατηγορούν ή και να απολογούνται αναμεταξύ τους)·
16 κατά την ημέρα, όταν ο Θεός θα κρίνει τα κρυφά των ανθρώπων διαμέσου τού Ιησού Χριστού, σύμφωνα με το ευαγγέλιό μου.
…….
Αλλά κυρίως και πλέον σαφώς (ξεκάθαρα) εις τον Λόγον του Θεού.
2/. Ο ηθικός νόμος περικλείεται μέσα στις δέκα εντολές και αναφέρεται στο βιβλίο της :
Εξόδου 20: και Δευτερονομίου 5:6--21
Έξοδος 20:
1 ΚΑΙ ο Θεός μίλησε όλα αυτά τα λόγια, λέγοντας:
2 Εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός σου, που σε έβγαλε από τη γη τής Αιγύπτου, από οίκο δουλείας.
3 ΜΗ έχεις άλλους θεούς εκτός από μένα.
4 ΜΗ κάνεις για τον εαυτό σου είδωλο μήτε ομοίωμα κάποιου, από όσα είναι στον ουρανό επάνω ή όσα είναι στη γη κάτω ή όσα είναι στα νερά κάτω από τη γη·
5 μη τα προσκυνήσεις μήτε να τα λατρεύσεις· επειδή, εγώ ο Κύριος ο Θεός σου είμαι Θεός ζηλότυπος, που ανταποδίδω τις αμαρτίες των πατέρων επάνω στα παιδιά, μέχρι τρίτης και τετάρτης γενεάς εκείνων που με μισούν·
6 και κάνω έλεος σε χιλιάδες γενεές εκείνων που με αγαπούν, και τηρούν τα προστάγματά μου.
7 ΜΗ πάρεις το όνομα του Κυρίου τού Θεού σου μάταια· επειδή, δεν θα αθωώσει ο Κύριος εκείνον που παίρνει μάταια το όνομά του.
8 ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ την ημέρα του σαββάτου, για να την αγιάζεις·
9 έξι ημέρες να εργάζεσαι, και να κάνεις όλα τα έργα σου·
10 η ημέρα, όμως, η έβδομη είναι σάββατο του Κυρίου τού Θεού σου· μη κάνεις σ' αυτή κανένα έργο, ούτε εσύ ούτε ο γιος σου ούτε η θυγατέρα σου ούτε ο δούλος σου ούτε η δούλη σου ούτε το κτήνος σου ούτε ο ξένος σου, που βρίσκεται μέσα στις πύλες σου·
11 επειδή, σε έξι ημέρες δημιούργησε ο Κύριος τον ουρανό και τη γη, τη θάλασσα, και όλα όσα βρίσκονται σ' αυτά· και κατά την έβδομη ημέρα αναπαύθηκε· γι' αυτό ο Κύριος ευλόγησε την ημέρα τού σαββάτου, και την αγίασε.
12 ΤΙΜΑ τον πατέρα σου και τη μητέρα σου, για να γίνεις μακροχρόνιος επάνω στη γη, που σου δίνει ο Κύριος ο Θεός σου.
13 ΜΗ φονεύσεις.
14 ΜΗ μοιχεύσεις.
15 ΜΗ κλέψεις.
16 ΜΗ ψευδομαρτυρήσεις ενάντια στον πλησίον σου με ψεύτικη μαρτυρία.
17 ΜΗ επιθυμήσεις το σπίτι τού πλησίον σου· μη επιθυμήσεις τη γυναίκα τού πλησίον σου· ούτε τον δούλο του ούτε τη δούλη του ούτε το βόδι του ούτε το γαϊδούρι του ούτε κάθε τι που είναι του πλησίον σου.
Δευτερονόμιο 5:6--21
6 Εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός σου, που σε έβγαλα από τη γη τής Αιγύπτου, από οίκο δουλείας.
7 ΜΗ έχεις άλλους θεούς, εκτός από μένα.
8 ΜΗ κάνεις για τον εαυτό σου είδωλο ούτε ομοίωμα κάποιου, από όσα είναι επάνω στον ουρανό ή όσα είναι κάτω στη γη ή όσα είναι μέσα στα νερά κάτω από τη γη·
9 μη τα προσκυνήσεις ούτε να τα λατρεύσεις· επειδή, εγώ ο Κύριος ο Θεός σου είμαι Θεός ζηλότυπος, που ανταποδίδω τις αμαρτίες των πατέρων επάνω στα παιδιά, μέχρι τρίτη και τέταρτη γενεά, εκείνων που με μισούν….κλπ
3/. Ο ηθικός νόμος περικλείεται μέσα στις δέκα εντολές και αναφέρεται στο βιβλίο της :
Εξόδου 20: και Δευτερονομίου 5:6--21
ΣΤΗΝ Καινή  Διαθήκη και ιδίως στην επί του όρους Ομιλία του Χριστού ο νόμος κατά ένα θείο τρόπο επεξηγείται και ερμηνεύεται ελέγχοντας  έτσι τόσον τα εσωτερικά  ελατήρια όσον και τις εξωτερικές πράξεις των ανθρώπων.
Οι δέκα εντολές μπορούν να υποδιαιρεθούν σε δύο ομάδες:
Στις τέσσερις που αναφέρονται στη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό και στις άλλες έξη που αναφέρονται στη σχέση του ανθρώπου  με τον πλησίον του. Βασίζονται αφ' ενός στον χαρακτήρα και τις προθέσεις του Θεού, αφ' ετέρου στην κατάσταση του ανθρώπου ως ενός ξεπεσμένου δημιουργήματος του Θεού.
4/. Οι δικαστικές και τελετουργικές διατάξεις της Παλαιάς Διαθήκης είναι κατηγορίας άλλης από εκείνης των διατάξεων του ηθικού νόμου.
Αυτές αποτείνονται σ' έναν ορισμένο λαό τους Ιουδαίους και σε ορισμένη περίοδο της Ιστορίας τους.
 Ενώ ο ηθικός νόμος(10 εντολές) ρυθμίζει τα της σχέσεως κάθε ανθρώπου με τον Θεό και με τον συνάνθρωπο του και σε οποιαδήποτε εποχή.
5/. Ο νόμος του Θεού δεν είναι άξιος μόνον μιας απλής  εκτιμήσεως εκ μέρους του ανθρώπου.
Ο Απόστολος Παύλος διακηρύσσει ότι "ο νόμος είναι άγιος και η εντολή αγία και δικαία και αγαθή.
……..
Μάλλον το επικυρώνει.
………
Ρωμαίους 7:12
12 Ώστε, ο μεν νόμος είναι άγιος, και η εντολή άγια και δίκαιη και αγαθή.
………………….
ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
Μεταφορά της Αγίας Γραφής Σπύρου Φίλου
51 
 
Β΄ ΤΟ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΝΑ ΣΩΣΕΙ
 
1/. Η σωτηρία δεν δίδεται δια του νόμου. Ο νόμος του Θεού απλώς θέτει ενώπιον μας το υπόδειγμα μιας τέλειας ζωής. Αυτό όπως ο Ιησούς μεταγενέστερα το δίδαξε και το περιέγραψε λεπτομερώς είναι πολύ σαφές και συγκεκριμένο. Οι προσταγές του νόμου "δεν θέλεις…" ή "θέλεις…" παρ' όλον που υπονοούν την βράβευση της υπακοής εν τούτοις δεν μπορούν να σώσουν τον αμαρτωλό εξ' αιτίας της αδυναμίας του τελευταίου να τις εκτέλεση. "Ο νόμος ουδέν έφερε εις το τέλειον"  
Εβραίους 7:19
19 (επειδή, ο νόμος δεν έφερε τίποτε στο τέλειο), προστέθηκε όμως μια καλύτερη εισαγωγή ελπίδας, διαμέσου τής οποίας πλησιάζουμε τον Θεό.
  Αυτή η αλήθεια τονίζεται συνεχώς μέσα στον Λόγο του Θεού.
Ο Παύλος γράφει: "εξ' έργων νόμου…"
Ρωμαίους 3:20
20 Επειδή, από έργα τού νόμου δεν θα δικαιωθεί μπροστά του καμιά σάρκα· για τον λόγο ότι, διαμέσου τού νόμου δίνεται σαφής γνώση τής αμαρτίας.
Η επιστολή προς Γαλάτας ονειδίζει (ονείδισα =μέμφομαι κατηγορώ) την αντίθετη άποψη λέγοντας ότι παρ' όλον που ο νόμος διετάχθη "δι' αγγέλων δια χειρός μεσίτου" όμως δεν μπόρεσε να δικαιώσει ούτε έναν αμαρτωλό και να του χορηγήσει ζωή.
Γαλάτας 3:19-20
19 Γιατί, λοιπόν, δόθηκε ο νόμος;
Προστέθηκε εξαιτίας των παραβάσεων, μέχρις ότου έρθει το σπέρμα, προς το οποίο είχε γίνει η υπόσχεση, που διατάχθηκε από αγγέλους διαμέσου ενός μεσίτη.
20 Και ο μεσίτης δεν είναι για έναν· ο Θεός, όμως, είναι ένας.
…………..
2/. Κι αν ο νόμος μπορούσε να σώσει και πάλιν εμείς δεν θα μπορούσαμε να σωθούμε λόγω της αδυναμίας μας να τον τηρήσουμε. Η δυσκολία αυτή συνοψίζουμε στα εξής
Λόγια του Απ. Παύλου:
Ρωμαίους 7:14
14 Επειδή, ξέρουμε καλά ότι ο νόμος είναι πνευματικός· εγώ, όμως, είμαι σαρκικός, πουλημένος κάτω από την εξουσία τής αμαρτίας.
Ο ίδιος λίγο παρακάτω γράφει:
Ρωμαίους 7:22-23
22 Επειδή, βρίσκω μεν ευχαρίστηση στον νόμο τού Θεού κατά τον εσωτερικό άνθρωπο·
23 όμως, βλέπω μέσα στα μέλη μου έναν άλλο νόμο, που αντιμάχεται στον νόμο τού νου μου, και με αιχμαλωτίζει στον νόμο τής αμαρτίας, που είναι μέσα στα μέλη μου.
3/. Ο νόμος του Θεού διαφωτίζει τον άνθρωπο όσον αφορά την φύσιν και το θέλημα του Παντοδύναμου. Όμως δεν του χορηγεί δύναμη να ανταπεξέλθει στους πνευματικούς αγώνας της ζωής. Του δείχνει μεν το δρόμο αλλά δεν μπορεί να τον σώσει. Του αποκαλύπτει τον εαυτό του και την κατάσταση του αλλά δεν μπορεί να τον απελευθερώσει απ' αυτήν. Τον προστάζει να πετάξει χωρίς όμως και του δίνει φτερά.  Είναι ο καταστατικός χάρτης μιας τέλειας ζωής που γίνεται συχνά και πρόξενος απελπισίας. Η σάρκα τον θεωρεί κακόβουλο διότι είναι διεστραμμένη.
 
4/. Ένα μεγάλο μέρος σύγχρονου χριστιανικού κηρύγματος έχει ως θέμα του την σωτηρία δια των έργων.
Δυστυχώς ωθεί τους ανθρώπους στην εκτέλεση έργων δίχως να τους δείχνει την αδυναμία προς τούτο. τους τοποθετεί κάτω από την κυριαρχία του νόμου, ο οποίος αδυνατεί να σώσει.
Όμως οι δόξες(η γνώμη) του ευαγγελίου της Χάρητος είναι το μόνο αντίδοτο στην αποτυχημένη προσπάθεια των έργων του ανθρώπου.
5/. Ο Χριστός είναι η πλήρωσης του νόμου. «το αδύνατον εις τον νόμον…»
Ρωμαίους 8:3
3 Επειδή, το αδύνατο στον νόμο, καθότι ήταν ανίσχυρος εξαιτίας τής σάρκας, ο Θεός, στέλνοντας τον δικό του Υιό με ομοίωμα σάρκας αμαρτίας, και σε σχέση με την αμαρτία, κατέκρινε την αμαρτία στη σάρκα
………
Γ΄ ΤΟ ΕΡΓΟΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ
…………
1/. Ο νόμος αντανακλά την φύσιν του Θεού
Μία έκθεσης του θελήματος Του δείχνει ακριβώς ποιος είναι Αυτός. Το θέλημα Του είναι καθρέφτης του προσώπου Του, που δείχνει πόσο Μοναδικός είναι κι’ επομένως πόσο άξιος αγάπης και λατρείας απ’ τον λαό Του. ο Θεός είναι επίσης ένας «ζηλότυπος Θεός».  Δεν ανέχεται να υπάρχει στη σφαίρα της λατρείας των όντων κανείς αντίζηλος Του. Είναι απολύτως δίκαιος και συγχρόνως πολύ εύσπλαχνος.
Είναι άγιος καθαρός ευθύς.
Οι διατάξεις του νόμου Του αφήνουν να διακρίνονται μερικές απ’ τις βασικές Του ιδιότητες.
…………….
2/. Ο νόμος ρυθμίζει τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων.
Καθιστά τον άνθρωπο ικανό να εκτιμά τις ηθικές αξίες στη ζωή.
Κατ’ αυτόν το να τιμά τους γονείς του είναι πάντοτε δίκαιο, ή αντίθετα το να τους περιφρονεί είναι άδικο. Το να σέβεται την ανθρώπινη ζωή είναι κάτι υψηλό ή το να μη σέβεται είναι ζωώδες. Η καθαρότης είναι αρετή η ακαθαρσία είναι αμαρτία.
Το να εκτιμά κανείς την περιουσία του άλλου είναι καλό το να την επιβουλεύεται είναι απάνθρωπο. Το να λέει την αλήθεια είναι αξιέπαινο το να ψεύδεται είναι εγκληματικό. Ο νόμος του Θεού είναι ο θεμέλιος λίθος της ηθικής ζωής του ανθρώπου.
…………………..
 ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
Μεταφορά της Αγίας Γραφής Σπύρου Φίλου
52 
……………
3/. Ο νόμος αποκαλύπτει την αμαρτία. «Δια του νόμου…»
Ρωμαίους 3:20
20 Επειδή, από έργα τού νόμου δεν θα δικαιωθεί μπροστά του καμιά σάρκα· για τον λόγο ότι, διαμέσου τού νόμου δίνεται σαφής γνώση τής αμαρτίας.
…………
Η συνείδησης μπορεί να κατακρίνει μία ολέθρια πράξη. Αλλά ο νόμος προσδιορίζει τη βαρύτητα της την κατηγορία στην οποία ανήκει κι έτσι φέρει εις το φως το βαθμό της βδελυρότητα της, (αηδία της)  Ο Απ. Παύλος γράφει:
Ρωμαίους 7:7
7 Τι θα πούμε, λοιπόν; Ο νόμος είναι αμαρτία;
Μη γένοιτο· αλλά, δεν γνώρισα την αμαρτία, παρά διαμέσου τού νόμου· επειδή, και την επιθυμία δεν τη θα γνώριζα, αν ο νόμος δεν έλεγε: «Μη επιθυμήσεις».
………..
Έτσι ο νόμος γίνεται «η δύναμη της αμαρτίας».
Α΄ Κορινθίους 15: 56
56 Το δε κεντρί τού θανάτου είναι η αμαρτία· και η δύναμη της αμαρτίας ο νόμος.
…………………..
Ρωμαίους  5:20
20 Και ο νόμος παρεμβλήθηκε για να περισσεύσει το αμάρτημα. Και όπου περίσσευσε η αμαρτία, υπερπερίσσευσε η χάρη·
Και μεταβάλλεται εις παιδαγωγό μας, ο οποίος μας δείχνει καθαρά την αποστασία μας απειλεί ότι θα μας περάσει από κάποια κρίση μας φέρνει σε πλήρη απογοήτευση και μας οδηγεί «εις τον Χριστόν για να δικαιωθούμε εκ πίστεως»
Γαλάτας 5:24
24 Και όσοι είναι τού Χριστού, σταύρωσαν τη σάρκα μαζί με τα πάθη και τις επιθυμίες.
Ρωμαίους 5
1 Αφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού,
 
Δ΄ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
 
1/. Ο Κύριος Ιησούς Γαλάτες 4: 4 όταν, όμως, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, ο Θεός εξαπέστειλε τον Υιό του, ο οποίος γεννήθηκε από γυναίκα και υποτάχθηκε στον νόμο·
5 για να εξαγοράσει αυτούς που ήσαν κάτω από τον νόμο, ώστε να λάβουμε την υιοθεσία.
………..
Αφού γεννήθηκε από μια εβραϊκή οικογένεια ξεπλήρωσε τις απαιτήσεις και του τελετουργικού μέρος του νόμου.
Ενώ ήταν ακόμα νήπιο φέρθηκε στον για περιτομή. Όταν έφθασε στο όριο ηλικίας του τελείου ανδρός προσεφέρθει να βαπτιστεί κι ήταν τότε που είπε στον Ιωάννη:
Ματθαίος 3:15
15 Απαντώντας, όμως, ο Ιησούς τού είπε: Άφησε, τώρα· επειδή, έτσι είναι πρέπον σε μας, να εκπληρώσουμε κάθε δικαιοσύνη. Τότε, τον αφήνει.
Κανείς δε Φαρισαίος εχθρός Του δεν μπορούσε να τον κατηγορήσει για παράβαση ή ασυνέπεια των διατάξεων του τυπικού μέρους του Νόμου.
2/. Ο σωτήρας μας όμως υπήρξε υποστηρικτής των Φαρισαϊκών ερμηνειών του Νόμου. Κάποτε  είχε πει ότι:
Ματθαίος 12:8
8 Επειδή, ο Υιός τού ανθρώπου είναι κύριος και του Σαββάτου.
Δεν ταραζόταν καθόλου όταν οι εχθροί Του Τον κατηγορούσαν για ασυνέπεια προς τον νόμο εν σχέση με ζητήματα λόγου χάριν νηστείας ή φαγητού το οποίο να έτρωγε με άπλυτα χέρια.
Ματθαίος 15:1-6
1 ΤΟΤΕ, έρχονται κοντά στον Ιησού οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι από τα Ιεροσόλυμα, λέγοντας:
2 Γιατί οι μαθητές σου παραβαίνουν την παράδοση των πρεσβυτέρων; Επειδή, δεν πλένουν τα χέρια τους, όταν τρώνε ψωμί.
3 Και εκείνος, απαντώντας, είπε σ' αυτούς: Γιατί κι εσείς παραβαίνετε την εντολή τού Θεού εξαιτίας τής παράδοσής σας;
4 Επειδή, ο Θεός έχει προστάξει, λέγοντας: «Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα·» και «εκείνος που κακολογεί τον πατέρα ή τη μητέρα, να θανατώνεται, οπωσδήποτε».
5 Εσείς, όμως, λέτε: Όποιος πει στον πατέρα ή στη μητέρα: Είναι δώρο οτιδήποτε επρόκειτο να ωφεληθείς από μένα, και μπορεί να μη τιμήσει τον πατέρα του ή τη μητέρα του.
6 Και ακυρώσατε την εντολή τού Θεού εξαιτίας τής παράδοσής σας.