ΕΚΔΟΣΗ 7η ΘΡΗΣΚΕΙΑ Η ΧΡΙΣΤΟΣ; Έκδοση 7η
Εκδόσεις «οι Νικητές»Κατερίνη (M.R.HAAN
ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑ
03 19—6—2016---
ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑ
Υπάρχουν δυο ευαγγέλια στον κόσμο: το ευαγγέλιο των έργων και το ευαγγέλιο της πίστεως. Ο Λόγος του Θεού λέγει ότι η σωτηρία έγινε. Ο Σατανάς λέγει η σωτηρία είναι με τα έργα.Κτυπητό παράδειγμα βρίσκουμε την περίπτωση του Αδάμ και της Εύας. Ύστερα από την αμαρτία τους «ανοίχτηκαν τα μάτια και των δύο και κατάλαβαν ότι ήταν γυμνοί…» (Γένεσης 3:7)
Τη στιγμή που αμάρτησαν γνώρισαν ότι έχασαν το κάλυμμα της αθωότητας και τα προστατευτικά ρούχα της αναμαρτησίας τους. Αντί όμως να στραφούν στον Θεό στράφηκαν στη θρησκεία στα δικά τους έργα. Και η πραγματική ιστορία τους μας μιλά: «Αφού έραψαν φύλλα συκιάς έκαμαν ζώνες πάνω τους». (Γένεσης 3:7)
αντί να κράξουν στο Θεό για έλεος και χάρη ζήτησαν σωτηρία και κάλυψη της αμαρτίας τους με τα έργα των χεριών τους. Αυτή η αρχική ενέργεια των πρωτόπλαστων διαιωνίστηκε από όλους τους απογόνους τους.
Ο άνθρωπος από ενστίκτου του γνωρίζει και αισθάνεται ότι είναι γυμνός και χρειάζεται κάλυμμα. Επειδή όμως είναι διεφθαρμένος και τυφλός από την αμαρτία ζητά κάλυμμα με τις δικές του προσπάθειες. Κάθε θρησκεία που έχει γνωρίσει ο κόσμος είναι σιωπηλή μαρτυρία στο γεγονός ότι ο άνθρωπος συνεχώς ψάχνει για κάτι που μπορεί να ικανώσει να σταθεί αντρόπιαστα στην παρουσία του Δημιουργού του. ο άνθρωπος είναι αθεράπευτα θρησκευόμενος. Όλη η ανθρωπότητα αναγνωρίζει την ύπαρξη κάποιας ανώτερης δυνάμεως. Μόνο ο άφρονας λέγει στην καρδιά του «δεν υπάρχει Θεός».
Ο άνθρωπος όχι μόνο αισθάνεται ότι υπάρχει Κριτής που τον βλέπει αλλά γνωρίζει ακόμη ότι ο ίδιος είναι ένοχος και μολυσμένος γι αυτό και προσπαθεί να καθησυχάσει τη φωνή της συνειδήσεως του. καταβάλλει κάθε προσπάθεια για να εξιλεώσει τον εαυτό του με τις θρησκευτικές του τελετουργίες και θυσίες. Από το Βόρειο Πόλο ως το Νότο από τις παγωμένες ερημικές περιοχές ως τα θερμά κλίματα των τροπικών χωρών ο άνθρωπος επινοεί τις θρησκείες του για να καλύψει τη γυμνότητα του. «Ράβει φύλλα συκιάς για να καλύψει τον εαυτό του.
Η ειδωλολάτρισσα μάνα που παίρνει το βρέφος της από τη ζεστή και γεμάτη αγκαλιά της και που με απόγνωση το ρίχνει στους κροκόδειλους το κάνει από άγνοια και μόνο στην αναζήτηση της σαν το Αδάμ και την Εύα για να καθησυχάσει την ταραγμένη από την ενοχή καρδιά της. Ο άνθρωπος της παλιάς εποχής έριχνε το γιο του στα ανοιχτά σαγόνια του θεού της φωτιάς Μολώχ ή ο φτωχός κάτοικος της Ανατολής που τα μεσάνυχτα πηγαίνει στον τάφο του αγαπητού του και τοποθετεί ένα πιάτο ρύζι βρεγμένο με το δικό του αίμα ή ο σκοτισμένος ειδωλολάτρης που βάζει τον εαυτό του κάτω απ’ όλα τα βασανιστήρια και τις τρομερές ενέργειες του μάγου—όλα αυτά και πολλά άλλα δεν είναι παρά μόνο εκφράσεις της παγκόσμιας κραυγής της ανθρώπινης καρδιάς για κάτι που θα εξιλεώσει την αμαρτία και θα δώσει ειρήνη και ανάπαυση στην ένοχη συνείδηση και την πονεμένη καρδιά.
Η έκφραση «φορώ φύλλα συκιάς» δεν αποδίδεται μόνο στους ειδωλολάτρες. Είναι η αιτία της ατέλειωτης αυξήσεως των θρησκειών και των τελετουργιών ακόμα και των φωτισμένων εθνών του κόσμου. Αναμφίβολα οι προσπάθειες τους είναι ειλικρινείς. Δεν τους κατακρίνουμε ή αποθαρρύνουμε. Επιθυμούμε να τους δείξουμε καλύτερο τρόπο. Οι πρωτόπλαστοι ήταν θρησκευόμενοι και αναμφίβολα ειλικρινείς. Τα έργα τους όμως δεν μπορούσαν να τους βοηθήσουν σε τίποτα. Τα φύλλα συκιάς μπορούσαν να καλύψουν μόνο ένα μέρος του σώματος τους. Δεν μπορούσαν όμως ν’ αφαιρέσουν την αμαρτία ή να φέρουν ειρήνη στις ταραγμένες καρδιές τους.
Όταν ο Θεός επισκέφθηκε τον Αδάμ και την Εύα πιο ύστερα στον κήπο της Εδέμ αυτοί κρύφτηκαν. Παραλυμένοι από φόβο και τρόμο προσπάθησαν να ξεφύγουν από το Θεό. Η θρησκεία τους απότυχε και χρειαζόταν κάτι παραπάνω ο Θεός τώρα ήταν έτοιμος να τους αποκαλύψει. Και έχομε όλη την ιστορία σ’ ένα μικρό εδάφιο που πολλές φορές το παραβλέπουμε: «Και έκαμε Κύριος ο Θεός εις τον Αδάμ και εις την γυναίκα αυτού δερματίνους και ενέδυσεν αυτούς». (Γένεσης 3:21).
Τα φύλλα συκιάς δεν έκαναν. Έτσι ο θεός ήρθε και τους αποκάλυψε έναν άλλο τρόπο τον ένα και μόνο αποδεκτό τρόπο.
Τρία πράγματα διδάσκονται σ’ αυτό το σύντομο εδάφιο.
α/. Η Σωτηρία είναι έργο του Θεού και όχι του ανθρώπου.
Ο Θεός ο ίδιος προμήθευσε τη θυσία.
β/. Πρέπει να γίνει με το θάνατο ενός αθώου αντικαταστάτη.
γ/. Πρέπει να γίνει με το χύσιμο αίματος. Ο Θεός τα ζητά όλα αυτά και τίποτα λιγότερο. Κάθε θυσία που αποτυγχάνει ν’ ανταποκριθεί σ’ αυτούς τους τρεις όρους δεν μπορεί να εξιλεώσει την αμαρτία. Η θυσία όμως που ανταποκρίνεται στους όρους αυτούς γίνεται αποδεκτή.
Αυτή η τριπλή αλήθεια φανερώνεται και στην περίπτωση του Κάϊν και του Άβελ. Την βλέπουμε ακόμη στο Πασχαλινό Αρνί τις θυσίες του Ισραήλ και σ’ όλες τις προσφορές των τελετουργιών του Ισραήλ. Στο τέλος ο Θεός έστειλε τον Ένα στον οποίο δείχνανε όλα τον Κύριο Ιησού Χριστό τον τέλειο άγιο αμνό του Θεού. Εκείνος όταν ήρθε εκπλήρωσε και τους τρεις όρους.
ΕΚΔΟΣΗ 7η ΘΡΗΣΚΕΙΑ Η ΧΡΙΣΤΟΣ; Έκδοση 7η
Εκδόσεις «οι Νικητές»Κατερίνη (M.R.HAAN
ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑ
04 19—6—2016---
1/. Ήταν το δώρο του Θεού και ήρθε όχι με τα έργα των ανθρώπων. «Διότι τόσον πολύ αγάπησε ο Θεός τον Κόσμο ώστε έδωκεν τον υιόν του τον μονογενή δια να μη χαθεί όποιος πιστεύει εις αυτόν αλλά να έχει ζωήν αιώνιον».(Ιωάννης 3:16).
2/. Η σωτηρία πρέπει να έλθει με το θάνατο ενός αθώουαντικαταστάτη. Ο Χριστός εκπλήρωσε αυτόν τον όρο γιατί ήταν αθώος. Κανένα ψεγάδι δεν βρέθηκε Σ’ Αυτόν. Δεν γνώρισε αμαρτία κι όμως έγινε αμαρτία για μας σηκώνοντας τις αμαρτίες μας στο Σώμα Του στο Σταυρό. Ο Πέτρος είπε γι Αυτόν: «Αμαρτίαν δεν έκανε ούτε ευρέθηκε δόλος εις το στόμα του».
(Α΄ Πέτρου 2:22).
3/. Η σωτηρία πραγματοποιείται με το χύσιμο αίματος του αθώου αντικαταστάτη. Ο Χριστός έχυσε το αίμα Του για μας ώστε εμείς να μπορούμε να ελευθερωθούμε από την αμαρτία. Ο απ. Πέτρος λέει ότι δεν λυτρωθήκαμε με «κάτι φθαρτόν σαν το ασήμι ή το χρυσάφι…
αλλά με το πολύτιμον αίμα του Χριστού σαν αμνού χωρίς μώμον η κηλίδα» (Α΄ Πέτρου 1:18—19).
Το Γένεσης γ:21 που μας λέγει για την αρχική θυσία με την οποία ο Θεός κάλυψε τη γύμνια των πρωτόπλαστων δεν ήταν παρά μια εικόνα και ένας τύπος του ερχόμενου Λυτρωτή του Κυρίου Ιησού. Ο Ιωάννης βαπτιστής όταν Τον είδε αναφώνησε:
Να ο Αμνός του Θεού που σηκώνει την αμαρτίαν του κόσμου» (Ιωάννης 1:29).
Ο άγγελος είπε στην Παρθένο Μαρία: « Τον Οποίον θα ονομάσεις Ιησούν διότι Αυτός θα σώσει τον λαόν Του από τις αμαρτίες του»
(Ματθαίος 1:21).
