Iδού έρχομαι ταχέως !!!
Αδελφοί μου και φίλοι μου βάζω μέσα όλα τα εδάφια για να μην ψάχνετε τις γραφές σας και αποσπάτε την προσοχή σας η κουραζόσαστε. Αυτό το λέγω διότι ξέρω ότι είναι ανάγκη να υπάρχουν τα εδάφια από μένα. Πάντα έχω δίπλα μου την Γραφή μου και ψάχνω. Αυτό είναι αλήθεια ότι κουράζει.
…..
Ματθαίος 3:8 Κάντε, λοιπόν, καρπούς άξιους της μετάνοιας·
Ματθαίος 7:17 Έτσι, κάθε καλό δέντρο κάνει καλούς καρπούς· ενώ το σαπρό δέντρο κάνει κακούς καρπούς.
18 Δεν μπορεί ένα καλό δέντρο να κάνει κακούς καρπούς ούτε ένα σαπρό δέντρο να κάνει καλούς καρπούς.
19 Κάθε δέντρο που δεν κάνει καλό καρπό κόβεται και ρίχνεται στη φωτιά.
20 Επομένως, από τους καρπούς τους θα τους γνωρίσετε.
Ματθαίος 7:17 Έτσι, κάθε καλό δέντρο κάνει καλούς καρπούς· ενώ το σαπρό δέντρο κάνει κακούς καρπούς.
18 Δεν μπορεί ένα καλό δέντρο να κάνει κακούς καρπούς ούτε ένα σαπρό δέντρο να κάνει καλούς καρπούς.
19 Κάθε δέντρο που δεν κάνει καλό καρπό κόβεται και ρίχνεται στη φωτιά.
20 Επομένως, από τους καρπούς τους θα τους γνωρίσετε.
ΔΕΥΤΕΡΑ ΚΡΙΣΙΣ—ΤΟΥ ΕΓΩ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ
(03)
Η κρίσις αυτή είναι του ΕΓΩ του πιστού. Ο κριτής είναι ο ίδιος ο πιστός. Αυτός ως παιδί του Θεού έχει αποδεχθεί τον ιλασμό (εξιλέωση) του Χριστού αναγεννήθηκε και έλαβε πνευματική φύση. Η φύση αυτή δεν εξαφανίζει την παλαιά αδαμική φύση αλλά προστίθεται εις αυτήν ως νέα φύση.
Έτσι ο πιστός κατέχει δύο φύσεις οι οποίες ανταγωνίζονται η μία κατά της άλλης.
Εις τον αγώνα αυτό ο Χριστιανός πρέπει να κρίνει εαυτόν καθ’ εκάστην ημέρα (κάθε ημέρα) και να οδηγείται από το Πνεύμα το Άγιο. Η φύσις εκείνη του Χριστιανού εις την οποία επιτρέπει να ενεργεί εις την ζωή του είναι και η υπερισχύουσα. (Αναγέννησης)
(Α΄ Κορινθίους ια: 28—34 (11:28-34)Βάμβας
27 Ώστε όστις τρώγη τον άρτον τούτον ή πίνη το ποτήριον του Κυρίου αναξίως, ένοχος θέλει είσθαι του σώματος και αίματος του Κυρίου.
28 Ας δοκιμάζη δε εαυτόν ο άνθρωπος, και ούτως ας τρώγη εκ του άρτου και ας πίνη εκ του ποτηρίου·
29 διότι ο τρώγων και πίνων αναξίως τρώγει και πίνει κατάκρισιν εις εαυτόν, μη διακρίνων το σώμα του Κυρίου.
30 Διά τούτο υπάρχουσι μεταξύ σας πολλοί ασθενείς και άρρωστοι, και αποθνήσκουσιν ικανοί.
31 Διότι εάν διεκρίνομεν εαυτούς, δεν ηθέλομεν κρίνεσθαι·
32 αλλ' όταν κρινώμεθα, παιδευόμεθα υπό του Κυρίου, διά να μη κατακριθώμεν μετά του κόσμου.
33 Ώστε αδελφοί μου, όταν συνέρχησθε διά να φάγητε, περιμένετε αλλήλους·
34 εάν δε τις πεινά, ας τρώγη εν τη οικία αυτού, διά να μη συνέρχησθε προς κατάκρισιν. Τα δε λοιπά, όταν έλθω, θέλω διατάξει.
(Α΄ Κορινθίους (11:28-34)Σ. Φίλος
27 Ώστε, όποιος τρώει τούτον τον άρτο ή πίνει το ποτήρι τού Κυρίου με ανάξιο τρόπο, θα είναι ένοχος του σώματος και του αίματος του Κυρίου.
28 Ας δοκιμάζει, λοιπόν, ο άνθρωπος τον εαυτό του, και έτσι ας τρώει από τον άρτο, και ας πίνει από το ποτήρι.
29 Επειδή, αυτός που τρώει και πίνει με ανάξιο τρόπο, τρώει και πίνει κατάκριση στον εαυτό του, μη διακρίνοντας το σώμα τού Κυρίου.
30 Γι' αυτό, υπάρχουν ανάμεσά σας πολλοί ασθενείς και άρρωστοι, και πεθαίνουν αρκετοί.
31 Επειδή, αν διακρίναμε τον εαυτό μας, δεν θα κρινόμασταν.
32 Αλλά, όταν κρινόμαστε, παιδαγωγούμαστε από τον Κύριο, για να μη κατακριθούμε μαζί με τον κόσμο.
33 Ώστε, αδελφοί μου, όταν συνέρχεστε για να φάτε, περιμένετε ο ένας τον άλλον.
34 Αν όμως κάποιος πεινάει, ας τρώει στο σπίτι του, για να μη συνέρχεστε προς κατάκριση. Τα δε υπόλοιπα, θα τα διατάξω, όταν έρθω.
και Ρωμαίους ιδ: 13)(14:13) Βάμβας
13 Λοιπόν ας μη κρίνωμεν πλέον αλλήλους, αλλά τούτο κρίνατε μάλλον, το να μη βάλλητε πρόσκομμα εις τον αδελφόν ή σκάνδαλον.
και Ρωμαίους(14:13) Σ. Φίλος
13 Λοιπόν, ας μη κρίνουμε πλέον ο ένας τον άλλον· αλλά, κρίνετε μάλλον τούτο, το να μη βάζετε πρόσκομμα στον αδελφό ή σκάνδαλο.
Η κρίσις του ΕΓΩ είναι ακόμη η ηθική κατάκρισις του πιστού στρεφομένη μάλλον κατά του εαυτού του επειδή επιτρέπει στους δικούς του δρόμους και συνήθειες να ενεργούν παρά εναντίον προς αυτούς τους δρόμους και συνήθειες του.
Εάν παραμελείτε η κρίσις του ΕΓΏ τότε επεμβαίνει ο Κύριος για να κρίνει και το αποτέλεσμα της κρίσεως Του είναι παιδεία όχι όμως κατάκρισις. «Αλλ’ όταν κρινώμεθα παιδευόμεθα υπό του Κυρίου δια να μη κατακριθώμεν μετά του κόσμου».
Η πνευματική φύσις αναπτύσσετε όταν οδηγείται ελεύθερα υπό του Αγίου Πνεύματος. Η Αύξησης ενισχύεται με τηνμελέτη του Λόγου του Θεού την υπακοή εις Αυτόν την χριστιανική υπηρεσία και κοινωνία μετά των πιστών ως και με προσευχή και την ευχαριστία.
Η σαρκική φύσις υπερισχύει όταν ο άνθρωπος ενδιαφέρεται περισσότερο περί του τι σκέπτεται ο κόσμος γι’ αυτόν παρά τι σκέπτεται ο Θεός.
Με την προσπάθεια να αρέσει στον κόσμο ο άνθρωπος γίνεται υπερήφανος και εγωιστής και έτσι αμαρτάνει. Ο Θεός δύναται να τιμωρήσει και θα τιμωρήσει τους αμαρτάνοντας
(Εβραίους ιβ:3-14)(12:1-14)Βάμβας
3 Διότι συλλογίσθητε τον υπομείναντα υπό των αμαρτωλών τοιαύτην αντιλογίαν εις εαυτόν, διά να μη αποκάμητε χαυνούμενοι κατά τας ψυχάς σας.
4 Δεν αντεστάθητε έτι μέχρις αίματος αγωνιζόμενοι κατά της αμαρτίας,
5 και ελησμονήσατε την νουθεσίαν, ήτις λαλεί προς εσάς ως προς υιούς, λέγουσα· Υιέ μου, μη καταφρονής την παιδείαν του Κυρίου, μηδέ αθυμής ελεγχόμενος υπ' αυτού.
6 Διότι όντινα αγαπά Κύριος παιδεύει και μαστιγόνει πάντα υιόν, τον οποίον παραδέχεται.
7 Εάν υπομένητε την παιδείαν, ο Θεός φέρεται προς εσάς ως προς υιούς· διότι τις υιός είναι, τον οποίον δεν παιδεύει ο πατήρ;
8 Εάν όμως ήσθε χωρίς παιδείαν, της οποίας έγειναν μέτοχοι πάντες, άρα είσθε νόθοι και ουχί υιοί,
9 έπειτα τους μεν κατά σάρκα πατέρας ημών είχομεν παιδευτάς και εσεβόμεθα αυτούς· δεν θέλομεν υποταχθή πολλώ μάλλον εις τον Πατέρα των πνευμάτων και ζήσει;
10 Διότι εκείνοι μεν προς ολίγας ημέρας επαίδευον ημάς κατά την αρέσκειαν αυτών, ο δε προς το συμφέρον ημών, διά να γείνωμεν μέτοχοι της αγιότητος αυτού.
11 Πάσα δε παιδεία προς μεν το παρόν δεν φαίνεται ότι είναι πρόξενος χαράς, αλλά λύπης, ύστερον όμως αποδίδει εις τους γυμνασθέντας δι' αυτής καρπόν ειρηνικόν δικαιοσύνης.
12 Διά τούτο ανορθώσατε τας κεχαυνωμένας χείρας και τα παραλελυμένα γόνατα,
13 και κάμετε εις τους πόδας σας ευθείας οδούς, διά να μη εκτραπή το χωλόν, αλλά μάλλον να θεραπευθή.
14 Ζητείτε ειρήνην μετά πάντων, και τον αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον,
(Εβραίους 12:1-14)Σ. Φίλος
3 Γι' αυτό, συλλογιστείτε αυτόν που υπέμεινε μια τέτοια αντιλογία στον εαυτό του από τους αμαρτωλούς, για να μη αποκάμετε, αποθαρρύοντας τις ψυχές σας.
4 Δεν αντισταθήκατε ακόμα μέχρις αίματος, αγωνιζόμενοι ενάντια στην αμαρτία·
5 και λησμονήσατε τη νουθεσία, που μιλάει σε σας ως προς γιους, λέγοντας: «Γιε μου, μη καταφρονείς την παιδεία τού Κυρίου· ούτε να αποθαρρύνεσαι, όταν ελέγχεσαι απ' αυτόν.
6 Επειδή, όποιον ο Κύριος αγαπάει, τον περνάει από παιδεία· και μαστιγώνει κάθε γιο τον οποίο παραδέχεται».
7 Αν υπομένετε την παιδεία, ο Θεός συμπεριφέρεται απέναντί σας ως προς γιους· επειδή, ποιος γιος υπάρχει, τον οποίο ο πατέρας του δεν τον παιδαγωγεί;
8 Αν, όμως, είστε χωρίς παιδεία, της οποίας όλοι έγιναν μέτοχοι, άρα είστε νόθοι και όχι γιοι.
9 Έπειτα, τους μεν πατέρες μας κατά σάρκα τούς είχαμε παιδαγωγούς, και τους σεβόμασταν· δεν θα υποταχθούμε πολύ περισσότερο στον Πατέρα των πνευμάτων, και θα ζήσουμε;
10 Επειδή, εκείνοι μεν για λίγο καιρό μάς παιδαγωγούσαν, σύμφωνα με την αρέσκειά τους· ο Θεός, όμως, για το συμφέρον μας, για να γίνουμε μέτοχοι της αγιότητάς του.
11 Κάθε παιδεία, βέβαια, για μεν το παρόν δεν φαίνεται ότι είναι πρόξενος χαράς, αλλά λύπης· έπειτα, όμως, σ' αυτούς, που διαμέσου αυτής γυμνάστηκαν, αποδίδει ειρηνικό καρπό δικαιοσύνης.
12 «Γι' αυτό, ανορθώστε τα εξασθενημένα χέρια και τα παραλυμένα γόνατα».
13 Και «κάντε στα πόδια σας ίσιους δρόμους»· ώστε, το χωλό να μη εκτραπεί, αλλά μάλλον να θεραπευθεί.
14 Επιδιώκετε ειρήνη με όλους, και τον αγιασμό, χωρίς τον οποίο κανένας δεν θα δει τον Κύριο·
(Α΄ Ιωάννου α:9).1:9 Βάμβας
Καμιά παρακοή οσονδήποτε μικρή δεν είναι ατιμώρητη. «Εάν ομολογώμεν τας αμαρτίας ημών είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει τας αμαρτίας εις ημάς τας αμαρτίας και καθαρίσει ημάς από πάσης αδικίας»
Ιωάννου Α' 1:9 σ. Φίλος
Αν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία.
(Ρωμαίους ιδ:22).14:22 Βάμβας
Όταν ασκούμε την δικαία κρίσι επί του εαυτού μας η πνευματική φύσις δεσπόζει της σαρκικής φύσεως. «Μακάριος όστις δεν κατακρίνει εαυτόν εις εκείνο το οποίο αποδέχεται»
(Ρωμαίους 14:22). Σ. Φίλος
22 Εσύ έχεις πίστη· έχε την μέσα σου, μπροστά στον Θεό· μακάριος είναι εκείνος που δεν κατακρίνει τον εαυτό του σ' εκείνο που αποδέχεται.
«»»»»»»»»
