04---ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ
( BILLY GRAHAM) ΒΑΜΒΑ ΚΑΙ (μεταφορά Αγ. Γραφής Σ. Φίλου)
ΚΕΦΑΛΑΙΟN ΤΕΤΑΡΤΟΝ
Το βιβλίο το αγόρασα το 1970
01
Η ΑΜΑΡΤΙΑ
Ρωμαίους 3: 23---Βάμβας
23 επειδή πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού,
Ρωμαίους 3: 23--- Σ. φίλος
23 δεδομένου ότι, όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού·
*
Δίκαιος και στοργικός εάν είναι ο Θεός τότε γιατί υπάρχει τόση κακία τόσα δεινοπαθήματα και θλίψεις; Πως εισέδυσαν εις τον κόσμον όλα αυτά τα μίση; Διατί εδημιουργήσαμεν ψευδή είδωλα; Διατί λατρεύομεν την πλεονεξίαν και τα προσωπικά μας συμφέροντα; Πως το ανθρώπινο γένος το οποίον έπλασε ο
Θεός κατά την ιδίαν Αυτού εικόνα εβυθίση τόσο βαθειά εις την διαφθορά, ώστε να παραστεί ανάγκη να δοθούν αι Δέκα Εντολαί με την απαίτηση να φυλάττονται; Διατί ώφειλεν ο Θεός να στείλει τον ίδιον Αυτού Υιόν δια να μας σώσει; Πως τα πλάσματα του Θεού είναι γεμάτα από τόσας αισχράς επιθυμίας και κακίας.
**
Δια να το καταλάβουμε και να δούμε διατί το ένα έθνος εγείρεται εναντίον άλλου έθνους διατί οικογένειες είναι διχασμένες διατί κάθε εφημερίδα είναι γεμάτη από ειδήσεις βιαίων πράξεων βαρβαρότητες και μίσους είναι να ανατρέξουμε εις αυτήν ταύτην αρχήν δημιουργίας του ανθρώπου. Οφείλουμε να ανατρέξουμε εις την ιστορίαν του Αδάμ εις τον κήπον της Εδέμ εις το πρώτον κεφάλαιον της Γενέσεως.
Μερικοί λέγουν ότι η τόσον κοινή ιστορία της δημιουργίας δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας μύθος. Λέγουν ότι είναι απλώς ένας τρόπος δια να εξηγήσουν εις τα παιδιά μια εύλογον απορίαν των. Αλλ’ αυτό δεν είναι αληθές. Η Αγία Γραφή μας λέγει ακριβώς τι συνέβη εν αρχή και διατί ο άνθρωπος βάδισε
Σταθεράς από τότε εις τον δρόμον της ιδίας αυτού καταστροφής.
Διότι ο Θεός εδημιούργησεν αυτόν τον κόσμο ως ένα τέλειον σύνολον. Εδημιούργησεν τον ωραίον και αρμονικόν κόσμον τον οποίον απέρριψεν ο άνθρωπος τον τέλειον κόσμον τον οποίον λαχταρούμε να βρούμε πάλιν τον κόσμον τον οποίον όλοι αναζητούμε.
**
Εις αυτόν τον τέλειον κόσμον έθεσεν ο Θεός ένα τέλειον άνθρωπον. Ο Αδάμ ήτο τέλειος διότι τίποτε από εκείνα που κάμνει ο Θεός δεν είναι κατώτερον του τελείου και εις αυτόν τον τέλειον άνθρωπον παρεχώρησε ο Θεός το πολυτιμότερον των δώρων—το
Δώρον της ελευθερίας. Του έδωσε την ελευθερίαν εκλογής.
Ο πρώτος άνθρωπος δεν ήτο τρωγλοδύτης ούτε κανένα ζώον του δάσους στερούμενον ενάρθρωου φωνής ούτε προσεπάθει να εξουδετερώσει τους κινδύνους της ζούγκλας και να υποτάξει τα θηρία του αγρού. Ο Αδάμ είχε δημιουργηθεί με πλήρη ανάπτυξη διανοητική και φυσική. Περιεπάτει μετά του Θεού και είχε κοινωνία μετ’ Αυτού. Προωρίζετο να είναι βασιλεύς επί της γης κυβερνών κατά το θέλημα του Θεού.
**
Αυτή λοιπόν ήτο η θέσης του Αδάμ εις τον κήπον της Εδέμ θέσης τελείου ανθρώπου, του πρώτου ανθρώπου και του μόνου επιγείου πλάσματος εις το οποίον είχε δώσει ο Θεός το ανεκτίμητον δώρον της ελευθερίας. Ο Αδάμ είχε πλήρηελευθερίαν—ελευθερίαν
Να εκλέγει ή να απορρίπτει ελευθερίαν να υπακούει εις τας εντολάς του Θεού ή να ζει αντιθέτως προς αυτάς ελευθερίαν να καταστήσει τον εαυτόν του ευτυχή ή δυστυχή.
Διότι δεν ικανοποιεί την ζωήν η απλή κατοχή της ελευθερίας αλλ’ εκείνο που εν τη ελευθερίαν μας εκλεγομεν δια να πράξωμεναυτό
Καθορίζει εάν θα αποκτήσαμε ή όχι ειρήνη μεταξύ μας και με τον Θεόν.
**
Αυτή είναι η πραγματική όψης του προβλήματος διότι από την στιγμή που ένας άνθρωπος θα αποκτήσει ελευθερία αντικρίζει δύο δρόμους. Η ελευθερία είναι χωρίς σημασία εάν δεν υπάρχει παρά μόνον ένας δρόμος δια να ακολουθήση. Η ελευθερία περιλαμβάνει το δικαίωμα της εκλογής όπως καθορίσει καθένας την ιδικήν του πορεία ή την ιδικήν του δράσιν.
Όλοι γνωρίζουμε άνδρας και γυναίκας που είναι έντιμοι όχι τόσον λόγω ελευθερίας εκλογής άλλα διότι δεν τους παρουσιάζεται ευκαιρία να δείξουν το εναντίον.
Όλοι γνωρίζουμε ανθρώπους οι οποίοι καυχώνται ότι είναι καλοί και τούτο συμβαίνει διότι το περιβάλλον των και ο τρόπος της ζωής τους συγκρατούν από το να εκδηλωθούν κακοί. Δεν δυνάμεθα να ισχυρισθούμε ότι ενθιστάμεθα εις τους πειρασμούς εφόσον κανείς πειρασμός δεν παρουσιάζεται εναντίον μας.
Συνεχίζεται
……………………………..
**
04---ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ
( BILLY GRAHAM) ΒΑΜΒΑ ΚΑΙ (μεταφορά Αγ. Γραφής Σ. Φίλου)
ΚΕΦΑΛΑΙΟN ΤΕΤΑΡΤΟΝ
Το βιβλίο το αγόρασα το 1970
02
Η ΑΜΑΡΤΙΑ
Ρωμαίους 3: 23---Βάμβας
23 επειδή πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού,
Ρωμαίους 3: 23--- Σ. φίλος
23 δεδομένου ότι, όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού·
*
Ο Θεός δεν έθεσεν εις τον Αδάμ ένα τέτοιο περιορισμό. Του χάρισε ελευθερία εκλογής και του παρέσχε κάθε ευκαιρία δια να την ασκήσει. Επειδή ο θεός δεν ηδύνατο να κάμει τίποτε κατώτερο του τελείου δια τούτο επροίκισε τον Αδάμ με πλήρες δικαίωμα ελευθέρας εκλογής ώστε να αποδείξει εάν ήθελε ή όχι να υπηρετήσει τον Θεόν.
Ότε ο Αδάμ ετέθη εις τον κήπον της Εδέμ ήτο χωρίς αμαρτίαν και η αθωότης του χωρίς κηλίδα. Ολόκληρος η δημιουργία ευρίσκετο ενώπιον του. Η μέχρι της στιγμής εκείνης άγραφος ιστορία του ανθρωπίνου γένους απλώνετε κάτω από τα χέρια του σαν ένα μεγάλο φύλλο καθαρής περγαμηνής που περίμενε από αυτόν να γράψει το πρώτον κεφάλαιο τον περίμενε να προσδιορίσει ποιόν δρόμο θα έπαιρναν αι μέλουσσαι γενεαί.
**
το σκυλακι του αδ. Τάσου Αμιογλου
το σκυλακι του αδ. Τάσου Αμιογλου
Ο Θεός είχε τελειώσει το έργον Του. Είχε δημιουργήσει ένα επίγειων παράδεισο πλούσιο σε κάθε τι που θα εχρειάζετο ο άνθρωπος. Είχε δημιουργήσει έναν τέλειο άνθρωπο καθ’ ομοίωση Του. Είχε προικίσει αυτόν τον άνθρωπο με νουν και ψυχήν και του είχε δώσει τέλεια ελευθερία να χρησιμοποιεί τον νου του και να διαθέσει την ψυχή του ως θα έκρινε σκόπιμο. Έπειτα σαν σοφός Πατέρας που ήτο ο Θεός περίμενε να δει τι εκλογή θα έκαμε το παιδί του.
Αυτό ήτο δοκιμή! Αυτή ήτο η στιγμή κατά την οποίαν ο Αδάμ θα έκαμνε χρήση της ελευθέρας θελήσεως του προς εκλογήν του ορθού ή του εσφαλμένου δρόμου—όχι διότι δεν υπήρχε άλλος δρόμος ενώπιον του παρά μόνο ένας αλλά διότι αυτόν θα ήθελε.
**
Έκαμε την εκλογήν του. Υπέστη τας συνεπείας και χάραξε τον δρόμο που όφειλε να ακολουθήσει ολόκληρη η ανθρωπότητα.
Ρωμαίους 5: 18---Βάμβας
18 Καθώς λοιπόν δι' ενός αμαρτήματος ήλθε κατάκρισις εις πάντας ανθρώπους, ούτω και διά μιας δικαιοσύνης ήλθεν εις πάντας ανθρώπους δικαίωσις εις ζωήν.
Ρωμαίους 5: 18--- Σ. Φίλος
18 Όπως, λοιπόν, εξαιτίας ενός αμαρτήματος ήρθε κατάκριση σε όλους τούς ανθρώπους, έτσι και εξαιτίας μιας δικαιοσύνης ήρθε σε όλους τους ανθρώπους δικαίωση για ζωή.
*
Διότι ο Αδάμ ήτο η αρχική πηγή της οποίας προήλθε το ανθρώπινο γένος. Εξεπήδησεν από την γην σαν μια κρυστάλλινη πηγή και του επετράπη να εκλέξει εάν ήθελε να γίνει ένας ποταμός που κυλά ανάμεσα σε χαρούμενα και καρποφόρα πράσινα λειβάδια, ή ένα ακάθαρτος χείμαρρος που ορμά πάντα επί των βράχων και αναταράσσεται μέσα σε βαθείς κρημνούς—ψυχρός και ελεεινός καθ’ εαυτόν και ανίκανος να φέρει χαράν και καρποφορίαν εις τα περίχωρα της πορείας του.
**
Δεν είναι ο Θεός εκείνος κατά του οποίου πρέπει να στραφεί η
Μορφή δια την τραγικήν κατάστασιν εις την οποίαν ευρίσκεται έκτοτε ο Κόσμος. Το σφάλμα είναι εξ’ ολοκλήρου του Αδάμ ο οποίος έκαμε την εκλογήν του και προτίμησε να ακούσει μάλλον
Τα ψευδή του Πειραστού παρά την αλήθευαν του Θεού! Η ιστορία του ανθρωπίνου γένους από την ημέραν εκείνην και μέχρι σήμερον είναι η ιστορία της ματαίας προσπάθειας του ανθρώπου δια να ανακτήσει την θείαν εκείνην η οποία εχάθη εξ’ αιτίας του Αδάμ!
Αλλά θα πείτε «Αυτό είναι άδικον. Γιατί να υποφέρωμεν ημείς σήμερον επειδή αμάρτησε ο πρώτος άνθρωπος προ τόσων χιλιάδων ετών; Γιατί δεν αποκατεστάθη το ανθρώπινον γένος κατά τα χρόνια που πέρασαν έκτοτε; Γιατί πρέπει να τιμωρούμεθα κάθε ημέρα της ζωής μας;»
**
Ας γυρίσουμε πάλι στην εικόνα του ποταμού—του ψυχρού σκοτεινού ποταμού που κυλά εις το βάθος της τρομακτικής χαράδρας. Γιατί αυτός δεν στρέφει την πορεία του οπίσω εις τα θερμά χαρούμενα λιβάδια που βρίσκονται από πάνω του; Γιατί δεν εγκαταλείπει τον θλιβερό του δρόμο για να γίνει και πάλιν το ευτυχισμένο ρυάκι που κελάρυζε τόσο ευχάριστα όταν αυτομάτως ανέβλυσε από την γη; Δεν το κάμνει διότι δεν ημπορεί! Δεν έχει δύναμη μέσα του να κάμνει τίποτα άλλο από εκείνο που κάμνει πάντοτε. Μια φορά που κατρακύλησε στο σκοτάδι κάτω από τις απότομες πλαγιές δεν μπορεί να ανυψωθεί πλέον προς την φωτεινή και ηλιόλουστη επιφάνειας της γης. Υπάρχουν τα μέσα δια των οποίων θα μπορούσε να ανυψωθεί ο τρόπος είναι εύκολος αλλ’ ο ποταμός δεν γνωρίζει πώς να τα χρησιμοποιήσει.
Συνεχίζεται
**
04---ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ
( BILLY GRAHAM) ΒΑΜΒΑ ΚΑΙ (μεταφορά Αγ. Γραφής Σ. Φίλου)
ΚΕΦΑΛΑΙΟN ΤΕΤΑΡΤΟΝ
Το βιβλίο το αγόρασα το 1970
03
Η ΑΜΑΡΤΙΑ
**
Ένα θαύμα περιμένει πάντοτε έτοιμο για να βγάλει το ποτάμι της ανθρωπότητος έξω από την αθλιότητα του και να το επαναφέρει και πάλιν εις την θερμή κοιλάδα της ειρήνης αλλ’ η ανθωπότης δεν βλέπει αυτό το θαύμα ούτε το προσέχει. Φρονεί ότι δεν μπορεί να κάμει τίποτα άλλο παρά να συνεχίσει τον διεστραμένον δρόμο της έως ότου στο τέλος εξαφανιστεί μέσα στον ωκεανό της καταστροφής.
Η ιστορία του ποταμού είναι ιστορία του ανθρώπου απο την εποχή του Αδάμ ιστορία ελιγμών περιστροφών και συνεχώς βαθύτερου καταποντισμού μέσα εις τα τρομακτικά σκοτάδια. Αν και υψώνουμε την φωνή μας και κράζουμε προς βοήθεια εν τούτοις εσκεμμένως εκλεγομεν τον εσφαλμένο δρόμο όπως έπραξε και ο Αδάμ. Εις την απελπισία μας στρεφόμεθα κατά του Θεού και Τον αιτιώμεθα δια τα δεινά μας.
Αμφισβητούμε την σοφία Του και την δικαιοσύνη Του.
Ευρίσκομεν σφάλματα εις το έλεος και εις την αγάπη Του.
**
Λησμονούμε ότι ο Αδάμ ήτο ο αρχηγός του ανθρωπίνου γένους όπως ένας πρόεδρος είναι αρχηγός της Κυβερνήσεως. Όταν ενεργή ο Πρόεδρος ενεργεί εις την πραγματικότητα ο λαός που τον εξέλεξε.
Όταν λαμβάνει μία απόφαση η απόφασης αυτής θεωρείται ως απόφασης ολοκλήρου του λαού.
Ο Αδάμ κατέχει θέση κεφαλής του ανθρωπίνου γένους. Όταν αυτός απέτυχε όταν υπέκυψε εις τον πειρασμό και έπεσε έπεσαν μαζί όλαι αι γενεαί που θα ήρχοντο διότι η Αγία Γραφή εκθέτει ολοκάθαρα ότι αι συνέπειαι της αμαρτίας του Αδάμ θα επιπίπτουν επί όλων των απογόνων του. Γνωρίζομαι όλοι πολύ καλά την πικρή αλήθεια του τρίτου κεφαλαίου της Γενέσεως εδάφια 17-19- τα οποία περιγράφουν τας τραγικάς συνεπείας που έφερε εφ’ ημάς όλων η ενέργεια του Αδάμ:
Γένεσης 3: 17-19--- Βάμβας
17 Προς δε τον Αδάμ είπεν, Επειδή υπήκουσας εις τον λόγον της γυναικός σου, και έφαγες από του δένδρου, από του οποίου προσέταξα εις σε λέγων, Μη φάγης απ' αυτού, κατηραμένη να ήναι η γη εξ αιτίας σου· με λύπας θέλεις τρώγει τους καρπούς αυτής πάσας τας ημέρας της ζωής σου·
18 και ακάνθας και τριβόλους θέλει βλαστάνει εις σέ· και θέλεις τρώγει τον χόρτον του αγρού·
19 εν τω ιδρώτι του προσώπου σου θέλεις τρώγει τον άρτον σου, εωσού επιστρέψης εις την γην, εκ της οποίας ελήφθης· επειδή γη είσαι, και εις γην θέλεις επιστρέψει.
Γένεσης 3: 17-19--- Σ. Φίλος
17 Και στον Αδάμ είπε: Επειδή υπάκουσες στον λόγο τής γυναίκας σου, και έφαγες από το δέντρο, από το οποίο σε είχα προστάξει λέγοντας: Μη φας απ' αυτό, καταραμένη να είναι η γη εξαιτίας σου· με λύπες θα τρως τους καρπούς της όλες τις ημέρες τής ζωής σου·
18 αγκάθια δε και τριβόλια θα βλαστάνει σε σένα· και θα τρως το χορτάρι τού χωραφιού·
19 με τον ιδρώτα του προσώπου σου θα τρως το ψωμί σου, μέχρις ότου επιστρέψεις στη γη, από την οποία πάρθηκες· επειδή, γη είσαι και σε γη θα επιστρέψεις.
**
Και προς την Εύα είπε ο Θεός:
Γένεσης 3: 16--- Βάμβας
16 Προς δε την γυναίκα είπε, Θέλω υπερπληθύνει τας λύπας σου και τους πόνους της κυοφορίας σου· με λύπας θέλεις γεννά τέκνα· και προς τον άνδρα σου θέλει είσθαι η επιθυμία σου, και αυτός θέλει σε εξουσιάζει.
Γένεσης 3: 1--- Σ. Φίλος
16 Και στη γυναίκα είπε: Θα υπερπληθύνω τις λύπες σου και τους πόνους της κυοφορίας σου· με λύπες θα γεννάς παιδιά· και στον άνδρα σου θα είναι η επιθυμία σου, κι αυτός θα σε εξουσιάζει.
Με άλλους λόγους εξ’ αιτίας της πρωταρχικής εκείνης αμαρτίας του Αδάμ η γη η οποία άλλοτε περιείχε μόνον ωραία και ωφέλημα φυτά τώρα παράγει εκτός των καλών και κακά τοιαύτα. Ο άνδρας ο οποίος άλλοτε δεν είχε παρά να βαδίσει εντός του Παραδείσου και
Να απλώσει το χέρι του δια να λάβει τροφή όστις δεν είχε ανάγκη ενδύματος και στέγης τώρα πρέπει να μοχθεί όλες τις ημέρες της ζωής του δια να εξασφαλίσει αυτές τις ανάγκες εις τον εαυτό του και την οικογένεια του. Η γυναίκα η οποία ήτο άλλοτε το πλέον ελεύθερον από φροντίδες πλάσμα είναι τώρα φορτωμένη από λύπες και
πόνους και οι δύο δε άνδρας και γυναίκα ευρίσκονται υπό ποινή πνευματικού και φυσικού θανάτου.
πόνους και οι δύο δε άνδρας και γυναίκα ευρίσκονται υπό ποινή πνευματικού και φυσικού θανάτου.
**
Η αμαρτία εισήλθεν εις το ανθρώπινο γένος δια του Αδάμ και η ανθρωπότης αγωνίζεται έκτοτε χωρίς να ελευθερωθεί από αυτήν. Η Αγία Γραφή διδάσκει ότι ο Θεός ειδοποίησε τον Αδάμ προτού αμαρτήσει ότι εάν έτρωγαν από του ξύλου της γνώσεως και του καλού και του κακού θα απέθνησκαν εξάπαντος. Η Γραφή μας λέγει επίσης ότι ο Θεός παρήγγειλε εις τον Αδάμ και την Εύα να αυξάνονται και να πληθύνονται και να γεμίσουν την γη. Αλλά παρ’ όλον ότι είχαν δημιουργηθεί κατ’ εικόνα του Θεού μετά την πτώση, ο Αδάμ και η Εύα γέννησαν παιδιά κατά την ιδικήν τους εικόνα και ομοίωση. Κατά συνέπεια ο Κάιν και ο Άβελ είχαν μολυνθεί με την θανατηφόρο νόσο της αμαρτίας την οποίαν κληρονόμησαν από τους γονείς τους και η οποία μετεδόθη έκτοτε εις άλας τας γενεάς.
Είμεθα όλοι αμαρτωλοί εκ κληρονομίας και όσον και αν θέλουμε να προσπαθήσουμε δεν μπορούμε να αποφύγουμε τις συνέπειες που απορρέουν από την γέννηση μας.
**
Έχομεν μετέλθει κάθε μέσον δια να επανακτήσουμε την θέση που έχασε ο Αδάμ. Προσπαθήσαμε δια της παιδείας της φιλοσοφίας της θρησκεία της οργανωμένης Πολιτείας να απορρίψουμε τον ζυγό της διαφθοράς και της αμαρτίας. Ζητήσαμε με την βοήθεια με την βοήθεια του περιορισμένου λόγω της αμαρτίας μυαλού μας να κάνουμε εκείνα τα οποία ήθελε ο Θεός να πράξει ο άνθρωπος με την αγνή σκέψη η οποία μόνο άνωθεν μπορεί να προέρχεται. Τα ελατήρια μας ήσαν καλά και μερικές προσπάθειες μας ήσαν αξιέπαινες αλλ’ όλες ναυάγησαν πολύ μακριά του σκοπού τους. Όλες οι γνώσεις μας όλες οι εφευρέσεις μας όλη η ανάπτυξης μας και τα φιλόδοξα σχέδια μας προωθούν εις ελάχιστον μόνον βαθμό πριν επανέλθουμε και πάλιν εις το σημείο από το οποίο ξεκινήσαμε. Διότι εξακολουθούμε να κάμνομε το ίδιο σφάλμα που έκανε ο Αδάμ—εξακολουθούμε την προσπάθεια μας να γίνουμε βασιλείς με το δικό μας δίκαιον και με την δική μας δύναμη αντί να υπακούσουμε εις τους νόμους του Θεού Προτού προσάψουμε εις τον Θεό την κατηγορία ότι είναι άδικος διότι επέτρεψε εις την αμαρτία να καλύψει τον κόσμο, ας εξετάσουμε προσεκτικότερα την κατάσταση.
**
Ο Θεός με την άπειρη του συμπόνια έστειλε τον Υιόν Του για να μας δείξει πώς να ελευθερωθούμε από τις δυσκολίες μας.
Έστειλε τον Υιό Του για να λάβει πείραν των ιδίων πειρασμών που αντιμετώπισε ο Αδάμ και να θριαμβεύσει κατ’ αυτών. Ο Σατανάς προσέφερε εις τον Χριστό δύναμη και δόξα εάν θα ήθελε να εγκαταλείψει τον Θεό, όπως ακριβώς τα προσέφερε εις τον Αδάμ δια της Εύας.
Η μεγάλη διαφορά ήταν ότι ο Ιησούς Χριστός αντιστάθηκε εις τον πειρασμό. Όταν ο διάβολος Του έδειξε όλα τα βασίλεια της οικουμένης και Του υπεσχέθη όλη την δόξαν των εάν θα ήθελε να ακολουθήσει τον Σατανά αντί του Θεού, ο ευλογημένος Κύριος ημών είπε:
Ματθαίος 4:10--- Βάμβας
0 Τότε ο Ιησούς λέγει προς αυτόν· Ύπαγε, Σατανά· διότι είναι γεγραμμένο, Κύριον τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει.
Ματθαίος 4:10--- Σ. Φίλος
10 Τότε, ο Ιησούς λέει σ' αυτόν: Πήγαινε, σατανά· επειδή είναι γραμμένο: «Τον Κύριο τον Θεό σου θα προσκυνήσεις και μονάχα αυτόν θα λατρεύσεις».
*
Θριάμβευσε τελείως εναντίον του Πειρασμού δια να φανερώσει εις όλους τους ανθρώπους όλων των επερχομένων γενεών τον αναμάρτητων χαρακτήρα Του.
Λόγω της αδυναμίας μας και της διεφθαρμένης φύσεως μας αποδείξαμε ότι είμεθα γνήσια τέκνα του Αδάμ και ακολουθήσαμε πιστώς τα βήματα του. Ενδεχόμενον να καταρώμεθα τον Αδάμ αλλ’ εξακολουθούμε να τον μιμούμεθα!
Δεν περνά ούτε μία ημέρα που να μη μας παρουσιάζεται η ευκαιρία να εκλέξουμε μεταξύ των δελεαστικών υποσχέσεων του Διαβόλου και του βεβαίου Λόγου του Θεού. Κάθε ημέρα έχομε την ευκαιρία να πλησιάσουμε και εμείς και άλλοι ακόμη περισσότερο προς τον ωραίο Παράδεισο τον οποίον απεστερήθει ο Αδάμ. Λαχταρούμε να έλθει η ημέρα κατά την οποίαν η απογοήτευσης η ασθένεια και ο θάνατος θα εξαφανιστούν—αλλά δεν υπάρχει πιθανότης να επαληθεύσει αυτό το όνειρο εφόσον παραμένουμε τέκνα του Αδάμ χωρίς αναγέννηση. Κάτι πρέπει να γίνει για τις αμαρτίες μας. Εις τα παρακάτω κεφάλαια θα δούμε ότι ο Θεός έκαμε κάτι εν σχέση με το βασικό αυτό πρόβλημα της ανθρωπότητας.
**
04---ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ
( BILLY GRAHAM) ΒΑΜΒΑ ΚΑΙ (μεταφορά Αγ. Γραφής Σ. Φίλου)
ΚΕΦΑΛΑΙΟN ΤΕΤΑΡΤΟΝ
Το βιβλίο το αγόρασα το 1970
04
Η ΑΜΑΡΤΙΑ
Ανέκαθεν και μέχρι σήμερα η ασεβής αναζήτησης δυνάμεως εκ μέρους του ανθρώπου η απόφασης του να χρησιμοποίηση το προνόμιο του της ελευθέρας εκλογής δια τους εγωιστικούς του σκοπούς τον έφεραν εις το χείλος της καταστροφής.
Τα ερείπια και τα συντρίμματα πολλών πολιτισμών βρίσκονται διασκορπισμένα επάνω στην επιφάνεια της γης άφωνοι μάρτυρες της ανικανότητας του ανθρώπου να οικοδομήσει ένα μόνιμο κόσμο χωρίς τον Θεόν. Νέα συντρίμματα και νέες αθλιότητες δημιουργούνται καθημερινώς και όμως ο άνθρωπος εξακολουθεί να βαδίζει τον ολέθριο δρόμο του.
Εν τω μεταξύ ο Θεός με το άπειρον έλεος Του, παρακολουθεί αυτήν την κατάσταση και περιμένει με υπομονή και συμπάθεια που ξεπερνά κάθε αντίληψη.
Περιμένει να προσφέρει προσωπική σωτηρία και ειρήνη προς όλους εκείνους που θα προσέλθουν εις το έλεος Του. Ο ίδιος δρόμος που έθεσε ο Θεός ενώπιον του Αδάμ ευρίσκεται ακόμη και ενώπιο μας.
Είμαστε ακόμη ελεύθεροι να εκλέξουμε.
Ζούμε εις μίαν περίοδο χάριτος κατά την οποία ο Θεός εμποδίζει να έλθει η τιμωρία της οποίας τόσο δικαίως είμεθα άξιοι.
Η παρουσία της αμαρτίας εμποδίζει τον άνθρωπο από του να είναι ευτυχείς. Ο άνθρωπος ουδέποτε υπήρξε ικανός να επιτύχει την ιδανική ευτυχία την οποία ονειρεύεται εξ αιτίας της αμαρτίας. Κάθε σκοπός και κάθε πολιτισμός τον οποίον οικοδομεί αποτυγχάνει εις το τέλος και περιέρχεται εις αφάνεια και λήθη διότι τα έργα του ανθρώπου γίνονται όλα με ασέβεια και αδικία.
**
Τα ερείπια που ευρίσκονται γύρω μας αυτήν την στιγμή είναι εύγλωττοι μάρτυρες για την αμαρτία που γεμίζει τον κόσμο.
Φαίνεται ότι ο άνθρωπος έπαυσε να βλέπει τον πάντοτε παρόντα
Νόμο της αιτίας και του αποτελέσματος ο οποίος ενεργεί εις όλα τα επίπεδα του σύμπαντος. Τα αποτελέσματα είναι ολοφάνερα αλλά φαίνεται ότι η αιτία που ευρίσκεται εις το βάθος τούτων είναι ολιγότερων φανερό. Η διάψευσης ίσως της συγχρόνου φιλοσοφίας περί «προόδου» είναι εκείνη η οποία θολώνει την όραση του ανθρώπου.
Ο άνθρωπος ίσως προσκολλάται εις την αντίληψη ότι το ανθρώπινο γένος προχωρεί βραδέως αλλ’ ασφαλώς προς την
Υψίστην τελειοποίηση διότι είναι γοητευμένος με αυτήν την ανόητον θεωρία που έπλασε περί προόδου.
Πολλοί φιλόσοφοι θα ισχυρίζονται επίσης ότι η παρούσα παγκόσμιος τραγωδία δεν είναι παρά ένα επεισόδιο εις την πρόοδο
Προς τα άνω και θα αναφέρονται εις άλλας περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας οπότε η προοπτική εφαίνετο τόσον ψυχρά και αι συνέπειαι τόσον απελπιστικαί. Οι φιλόσοφοι θα τολμούσαν να είπουν ότι οι θλιβεραί συνθήκαι μέσα εις τας οποίας ζώμεν τώρα δεν είναι άλλο παρά αι ωδίνες μιας καλυτέρας αύριον.
Ότι οι άνθρωποι είναι ακόμη παιδιά που ψηλαφούν και προσκόπτουν κατά μήκος του παιδιού κήπου της υπάρξεως και ευρίσκονται πολύ μακριά ακόμη από του να είναι ώριμες και με πλήρη αντίληψη υπάρξεις πράγμα το οποίον θα αποκτήσουν έπειτα από πολλούς αιώνας!
**
Η Αγία Γραφή όμως αποκαλύπτει εκείνο το οποίον η επιστήμη φαίνεται απρόθυμος να παραδεχτεί ότι εις την δημιουργία παρουσιάζεται ένας Δημιουργός και ένας φθοροποιός. Ο άνθρωπος αιτιάται τον Θεόν δια το έργον του φθοροποιού και λησμονεί ότι ο κόσμος μας δεν είναι σήμερον όπως τον έκαμε ο Θεός αλλ’ ότι υφίσταται τας συνεπείας μιας καταστροφής. Ο Θεός έκαμε τον άνθρωπο αθώον αλλ΄ η αμαρτία εισήλθε και τον έκαμε φαύλον. Κάθε εκδήλωσης κακού είναι αποτέλεσμα βασικής αμαρτίας—της
Αμαρτίας η οποία παρέμενε αμετάβλητος από της στιγμής που για πρώτη φορά εισήλθεν εις το ανθρώπινο γένος. Είναι ενδεχόμενον εκδηλώνεται κατά διαφόρους τόπους , αλλά βασικώς είναι η ίδια η αμαρτία η οποία κάνει ένα άγριον της Αφρικής να παραμονεύει εις ένα μονοπάτι της ζούγκλας περιμένοντας το θύμα του, με το δόρυ στο χέρι και έναν καλογυμνασμένο μορφωμένο αεροπόρο να πετά επάνω από την ίδια ζούγκλα έτοιμος να βομβαρδίσει ένα ανύποπτο χωριό.
Οι δύο αυτοί άνθρωποι χωρίζονται μεταξύ τους από αιώνες μορφώσεως. Για να μπορεί να λεχθεί ότι είναι πάρα πολύ «προοδευμένος» από τον άλλον ο ένας έχει όλα τα πλεονεκτήματα του υπό ανθρώπου ανασκευασθέντος πολιτισμού, ενώ ο άλλος βρίσκεται ακόμη σε «πρωτόγονη» κατάσταση. Και όμως διαφέρουν πράγματι τόσο πολύ; Δεν κινούνται τάχα και οι δύο από φόβο και έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους συνανθρώπους τους; Δεν έχουν
Τάχα αποφασίσει και οι δύο να επιτύχουν εγωιστικά τους σκοπούς των επί ζημία αδελφών των; Άρα γε μια βόμβα είναι ολιγότερος αγρία και κτηνώδης ή περισσότερο πολιτισμένη από ένα γυμνό δόρυ; Μπορούμε να βρούμε μία λύση εις τα προβλήματα μας εφόσον και οι δύο ο πλέον «πρωτόγονος» και ο πλέον«προοδευμένος» μεταξύ μας είναι πρόθυμοι μάλλον να σκοτώσουν παρά να αγαπήσουν τον πλησίον τους;
**
Όλη η θλίψη όλη η πικρία όλ η βία η τραγωδία ο πόνος και η αισχύνη (ντροπή) της ιστορίας του κόσμου συνοψίζονται εις αυτήν τη μικράν λέξι—αμαρτία. Δεν είναι κοινή λέξις δεν είναι ασφαλώς λέξις της μόδας τώρα πλέον είναι όμως μια τρομερή αληθινή λέξις.
Οι άνθρωποι δεν αρέσκονται να τους λέγουν ότι είναι αμαρτωλοί, έστω και αν οι γονείς των οι πρόγονοι των υπήρξαν αμαρτωλοί.
Εν τούτοις η Γραφή διακηρύττει:
ΡΩΜΑΙΟΥΣ 3: 22-23--- Βάμβας
22 δικαιοσύνη δε του Θεού διά πίστεως Ιησού Χριστού εις πάντας και επί πάντας τους πιστεύοντας· διότι δεν υπάρχει διαφορά·
23 επειδή πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού,
ΡΩΜΑΙΟΥΣ 3: 22-23--- Σ. Φίλος
22 δικαιοσύνη, όμως, του Θεού, διαμέσου τής πίστης στον Ιησού Χριστό, προς όλους κι επάνω σε όλους εκείνους που πιστεύουν· επειδή, δεν υπάρχει διαφορά·
23 δεδομένου ότι, όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού·
*
Η Γραφή διακηρύττει ότι κάθε άτομο επί της γης είναι ένας αμαρτωλός στα μάτια του Θεού και όταν ακούω κανένα να αποστρέφεται ένα τόσο βαρύ χαρακτηρισμό ενθυμούμαι την ιστορία του επιτρόπου της εκκλησίας ο οποίος πήγε μια μέρα να μιλήσει στον ιεροκήρυκα του περί αμαρτίας και του είπε: «Διδάσκαλε όλο το εκκλησίασμα θα επιθυμούσαμε να μη μιλάτε πολύ και τόσο ανοικτά περί της αμαρτίας. Φρονούμε ότι εάν σας ακούουν τα παιδιά μας να ασχολείστε τόσο πολύ με αυτό το θέμα θα γίνουν όλα πολύ ευκολότερα αμαρτωλά. Διατί δεν την ονομάζετε «σφάλμα»
Ή δεν λέγεται ότι οι νέοι μας κάμνουν συχνά χρήσιν «κακής χρήσεως;» Αυτό ημπορείτε να το κάμνετε, αλλά παρακαλούμε μη ομιλείτε τόσον ανοικτό ανοικτά δια την αμαρτία».
Ο Ιεροκήρυξ προχώρησε και κατέβασε από ένα ράφι ένα μπουκάλι με δηλητήριο και το έδειξε εις τον επισκέπτη του. Το μπουκάλι έφερε μια μεγάλη επιγραφή με μεγάλα κόκκινα γράμματα. «Δηλητήριο! Μη αγγίσετε». Τι θέλετε να κάμω;» ρώτησε ο ιεροκήρυξ. Φρονείτε ότι θα ήταν φρόνιμο για μένα να ξεκολλήσω αυτήν την ειλικρινή επιγραφή και να βάλω μια άλλη με τις λέξεις: «Εσάνς Πίππερμαν;» δεν αντιλαμβάνεστε ότι όσο ηπιότεροι είναι οι λέξεις της επιγραφής τόσο περισσότερο επικίνδυνο γίνεται το δηλητήριο;»
**
Η αμαρτία η απαράλλακτη αμαρτία που επέφερε την πτώση του Αδάμ είναι εκείνη εξ αιτίας της οποίας υποφέρομε σήμερον και θα μας προξενήσει ακόμη μεγαλύτερη ζημία παρά ωφέλεια εάν προσπαθήσουμε να τη στολίσουμε με μια φανταστική περισσότερο ελκυστική επιγραφή. Δεν χρειαζόμεθα μια καινούργια λέξη γι’ αυτήν. Εκείνο που χρειαζόμεθα είναι να μάθουμε τι σημαίνει η λέξης την όποιαν ήδη έχομε. Διότι αν και είναι βέβαιον ότι η αμαρτία επικρατεί σήμερον εις τον κόσμο υπάρχουν πλήθη ανθρώπων που αγνοούν τελείως την πραγματική σημασία. Εις τον δρόμο επιστροφής προς τον Θεό πολλών ανθρώπων στέκεται η παρωδηγημένη και μισοφωτισμένη άποψης περί αμαρτίας.
Εκείνο που εμποδίζει πολλούς χριστιανούς να ζήσουν την αληθινή ζωή του Χριστού είναι η έλλειψης της πραγματικής γνώσεως περί αμαρτίας.
Ένα παλιό ρητό λέγει: «κάθε ένας που ομιλεί για τον ουρανό δεν πηγαίνει εκεί» και το ίδιον πράγμα αληθεύει περί της αμαρτίας. Κάθε ένας που ομιλεί περί αμαρτίας δεν έχει σαφή αντίληψη του τι σημαίνει και όμως είναι υψίστης σπουδαιότητας το να έχουμε εξοικειωθεί με την Γραφική άποψη επί της διδασκαλίας περί αμαρτίας.
Ίσως επιχειρήσουμε να κρίνουμε επιπόλαια περί αμαρτίας και να αναφερόμαστε περί αυτής ως «ανθρώπινης αδυναμίας».
Ίσως αποπειραθούμε να την ονομάσουμε παιγνιδάκι αλλ
Ο Θεός την ονομάζει τραγωδία. Θα θέλαμε να την παρακάμψουμε ως ένα δυστύχημα αλλ’ ο Θεός διακηρύττει ότι είναι βδέλυγμα (κάτι σιχαμερό). Ο άνθρωπος ζητά να δικαιολογηθεί για την αμαρτία αλλ’ ο Θεός ζητά να τον πείσει περί αυτής και να τον σώσει από αυτήν.
Η αμαρτία δεν είναι διασκεδαστικό παιγνίδι είναι τρομακτικό πράγμα και να το αποστρεφόμαστε. Μάθετε λοιπόν τι αποτελεί αμαρτία στα μάτια του Θεού.
**
04---ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ
( BILLY GRAHAM) ΒΑΜΒΑ ΚΑΙ (μεταφορά Αγ. Γραφής Σ. Φίλου)
ΚΕΦΑΛΑΙΟN ΤΕΤΑΡΤΟΝ
Το βιβλίο το αγόρασα το 1970
05
Η ΑΜΑΡΤΙΑ
04---ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΣΚΕΨΗ
( BILLY GRAHAM)
Η ΑΜΑΡΤΙΑ 22
Ο καθηγητής Richard Beal μας δίδει πέντε χαρακτηρισμούς της αμαρτίας.
Πρώτον. Η αμαρτία είναι ανομία ή παράβασης του νόμου του Θεού.
Α΄ Ιωάννου 3: 4--- Βάμβας
4 Πας όστις πράττει την αμαρτίαν πράττει και την ανομίαν, διότι η αμαρτία είναι η ανομία.
Α΄ Ιωάννου 3: 4--- Σ. Φίλος
4 Καθένας που πράττει την αμαρτία, πράττει και την ανομία· επειδή, η αμαρτία είναι η ανομία.
Ο Θεός καθόρισε την διαχωριστική γραμμή μεταξύ του καλού και του κακού και οπότε υπερβαίνομαι την γραμμή αυτήν στην οποία θα ευρεθώμεν ένοχοι εισόδου εις τον απαγορευμένο χώρον του κακού παραβαίνουμε τον νόμο Του. Οπότε αποτυγχάνουμε να ζήσουμε σύμφωνα με τις Δέκα εντολές ή βαδίζουμε εναντίον των διδαγμάτων της επί του Όρους Ομιλίας παραβαίνουμε τον νόμο του Θεού και είμαστε ένοχοι αμαρτίας.
Ο Ιάκωβος το αποσαφήνισε ότι είμαστε όλοι ένοχοι όταν είπε:
Ιάκωβος 1:14-15--- Βάμβας
14 Πειράζεται δε έκαστος υπό της ιδίας αυτού επιθυμίας, παρασυρόμενος και δελεαζόμενος.
15 Έπειτα η επιθυμία αφού συλλάβει, γεννά την αμαρτία, η δε αμαρτία εκτελεσθείσα γεννά τον θάνατον.
Ιάκωβος 1:14-15--- Σ. Φίλος
14 Πειράζεται, όμως, κάθε ένας, από τη δική του επιθυμία, καθώς παρασύρεται και δελεάζεται.
15 Έπειτα, η επιθυμία, αφού συλλάβει, γεννάει την αμαρτία· και η αμαρτία, μόλις εκτελεστεί, γεννάει τον θάνατο.
*
Θεωρούμαστε όλοι αμαρτωλοί διότι καταπατήσαμε τους νόμους του Θεού και παραβήκαμε όλοι τις εντολές του Αυτού.
Δεύτερον. Η Αγία Γραφή χαρακτηρίζει την αμαρτία ως αδικία. Αδικία είναι παρέκκλισης από του δικαίου αδιάφορο αν είναι η άδικος ενέργεια απαγορεύεται ρητώς ή όχι. Η αδικία έχει σχέση με τα βαθύτερα ελατήρια μας εκείνα ακριβώς τα οποία πολλές φορές προσπαθούμε να κρύψουμε από τα μάτια των ανθρώπων του Θεού. Είναι μάλλον οι άδικες διαθέσεις οι οποίες πηγάζουν από την διεφθαρμένη μας φύση παρά οι κακές πράξεις τις οποίες μας υποχρεώνει μερικές φορές(ενιοτε) να πράξουμε η δύναμις των περιστάσεων.
Ο Χριστός περιέγραψε την βαθύτερη αυτή διαφθορά όταν είπε :
Μάρκος 7:21-23--- Βάμβας
21 Διότι έσωθεν εκ της καρδίας των ανθρώπων εξέρχονται οι διαλογισμοί οι κακοί, μοιχείαι, πορνείαι, φόνοι,
22 κλοπαί, πλεονεξίαι, πονηρίαι, δόλος, ασέλγεια, βλέμμα πονηρόν· βλασφημία, υπερηφανία, αφροσύνη·
23 πάντα ταύτα τα πονηρά έσωθεν εξέρχονται και μολύνουσι τον άνθρωπον.
Μάρκος 7:21-23--- Σ. Φίλος
21 επειδή, από μέσα από την καρδιά των ανθρώπων βγαίνουν οι κακοί συλλογισμοί, μοιχείες, πορνείες, φόνοι,
22 κλοπές, πλεονεξίες, πονηρίες, δόλος, ασέλγεια, πονηρό βλέμμα, βλασφημία, υπερηφάνεια, αφροσύνη.
23 Όλα αυτά τα πονηρά βγαίνουν από μέσα, και μολύνουν τον άνθρωπο.
**
Τρίτον. Η αγία Γραφή εκθέτει ότι η αμαρτίααποτυγχάνει του σκοπού της ζωής.
Ο σκοπός του Θεού είναι ο Χριστός αλλ’ η αμαρτία εκτρέπει τον άνθρωπο από τον σκοπό αυτόν. Το αντικείμενο και ο τελικός σκοπός κάθε ζωής όπως την έταξε ο Θεός είναι να ζήσει με πρότυπο την ζωή του Χριστού. Εκείνος ήλθε δια να μας δείξει τι δύναται(τι μπορεί ή τι αντέχει )να επιτελέσει (πραγματοποιήσει) ο άνθρωπος εδώ επί της γης και όταν δεν κατορθώνουμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα Του αποτυγχάνουμε από τον σκοπό της ζωής και πίπτουμε(πεφτουμε0 χαμηλότερα από το θείον επίπεδο του προορισμού μας.
Τέταρτον. Η αμαρτία είναι μία μορφή παραβάσεως.
Είναι η διείσδυσης του εγώ εις την σφαίρα της θείας εξουσίας
Η αμαρτία δεν είναι άρνησης απλώς αλλ’ είναι η απουσία της αγάπης του Θεού από εκείνον που την διαπράττει. Η αμαρτία αποτελεί θετική εκλογή με την προτίμηση του εγώ αντί του Θεού.
Είναι η συγκέντρωσης της αφοσιώσεως εις την φιλαυτία (φιλαυτία-υπερβολική αγάπη για τον εαυτό μας) αντί της τάσεως με όλην μας την Καρδιά εναγκαλισθώμεν (αγκαλιάσουμε)τον Θεό.
**
Ο Εγωισμός και η φιλαυτίας (φιλαυτία-υπερβολική αγάπη για τον εαυτό μας) είναι δείγματα της αμαρτίας τόσο γνήσια όπως είναι η πλέον απατηλή και καταστρεπτική διότι υπό την μορφή αυτή είναι τόσο εύκολο να παραβλέψει κανείς την επιγραφή που φέρνει το μπουκάλι του δηλητηρίου. Εκείνοι που προσκολλώνται και συγκεντρώνουν την προσοχή τους εις του εαυτούς τους των οποίων τα βλέμματα στρέφονται μόνο εις τα δικά τους συμφέροντα και αγωνίζονται να προστατεύσουν τα δικά τους δικαιώματα—αυτοί είναι αμαρτωλοί όσον ο μέθυσος ή η πόρνη.
Ο Χριστός είπε:
Μάρκος 8:36--- Βάμβας
36 Επειδή τι θέλει ωφελήσει τον άνθρωπον, εάν κερδίσει τον κόσμον όλον και ζημιωθή την ψυχήν αυτού;
Μάρκος 8:36--- Σ. Φίλος
36 Επειδή, τι θα ωφελήσει τον άνθρωπο, αν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο, ζημιωθεί όμως την ψυχή του;
*
Δεν θα μπορούσαμε να αποδώσουμε αυτά τα λόγια με τους όρους της σύγχρονης και να πούμε: Τι θα ωφελήσει τον άνθρωπο να δημιουργήσει ένα μεγάλο βιομηχανικό κράτος ενώ αυτός θα κατατρώγεται από τον καρκίνο και δεν θα μπορεί να απολαύσει
Τίποτε από την ζωή;» Τι θα ωφελήσει ένα δικτάτορα έστω και αν κατακτήσει ένα ημισφαίριο της γης εάν πρέπει να ζει με τον συνεχή
Της σφαίρας του εκδικητικού και του εγχειριδίου του δολοφόνου;
Τι θα ωφελήσει ένα πατέρα να αναθρέψει παιδιά υπό σκληρά κηδεμονία εάν αυτά τον εγκαταλείψουν αργότερα και μείνει στην γεροντική του ηλικία; Αλήθεια η αμαρτία της φιλαυτίας είναι θανάσιμος αμαρτία.
Πέμπτον. Η αμαρτία είναι απιστία. Διότι αποτελεί ύβρη κατά της αξιοπιστίας του Θεού.
Α΄ Ιωάννου 5:10--- Βάμβας
10 Όστις πιστεύει εις τον Υιόν του Θεού έχει την μαρτυρίαν εν εαυτώ· όστις δεν πιστεύει εις τον Θεόν, έκαμεν αυτόν ψεύστην, διότι δεν επίστευσεν εις την μαρτυρίαν, την οποίαν εμαρτύρησεν ο Θεός περί του Υιού αυτού.
Α΄ Ιωάννου 5:10--- Σ. Φίλος
10 Όποιος πιστεύει στον Υιό τού Θεού, έχει μέσα του τη μαρτυρία· όποιος δεν πιστεύει στον Θεό, έκανε τον Θεό ψεύτη, επειδή δεν πίστεψε στη μαρτυρία, την οποία μαρτυρία ο Θεός έδωσε για τον Υιό του.
Η απιστία κλείνει την θύρα του ουρανού και ανοίγει την θύρα της κολάσεως. Η απιστία απορρίπτει τον Λόγον του Θεού και αρνείται τον Χριστό ως Σωτήρα.
Η απιστία κάνει τους ανθρώπους να κλείνουν τα αυτιά τους εις το Ευαγγέλιο και να αρνούνται τα θαύματα του Χριστού.
**
Η αμαρτία επισύρει την ποινή του θανάτου και κανείς άνθρωπος δεν έχει την ικανότητα να σώσει τον εαυτό του από την ποινή της αμαρτίας ή να καθαρίσει την καρδιά του από την διαφθορά της.
Άγγελοι και άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν εξιλασμό δια την αμαρτία. Το φάρμακο κατά της αμαρτίας βρίσκεται μόνο στον Ιησού Χριστό. Μόνο ο Χριστός δύναται( μπορεί) να σώσει τον αμαρτωλό από την τύχη η οποία ασφαλώς τον περιμένει.
*
Ρωμαίους 6:28--- Βάμβας
23 Διότι ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος, το δε χάρισμα του Θεού ζωή αιώνιος διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών.
Ρωμαίους 6:28--- Σ. Φίλος
23 Επειδή, ο μισθός τής αμαρτίας είναι θάνατος· το χάρισμα, όμως, του Θεού αιώνια ζωή διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας.
Ιεζεκιήλ 18:4--- Βάμβας
4 Ιδού, …ψυχή η αμαρτήσασα, αυτή θέλει αποθάνει.
Ιεζεκιήλ 18:4--- Σ. Φίλος
4 Δέστε,… η ψυχή που αμάρτησε, αυτή θα πεθάνει.
Ψαλμοί 49:7--- Βάμβας
7 ουδείς δύναται ποτέ να εξαγοράση αδελφόν, μηδέ να δώση εις τον Θεόν λύτρον δι' αυτόν·
Ψαλμοί 49:7--- Σ. Φίλος
7 κανένας δεν μπορεί ποτέ να εξαγοράσει αδελφό ούτε να δώσει στον Θεό λύτρο γι' αυτόν·
Σοφονίας 1:18--- Βάμβας
18 Αλλ' ουδέ το αργύριον αυτών ουδέ το χρυσίον αυτών θέλει δυνηθή να λυτρώση αυτούς εν τη ημέρα της οργής του Κυρίου, και πάσα η γη θέλει καταναλωθή υπό του πυρός του ζήλου αυτού· διότι θέλει κάμει συντέλειαν, μάλιστα ταχείαν, επί πάντας τους κατοικούντας την γην.
Σοφονίας 1:18--- Σ. Φίλος
18 Αλλ' ούτε το ασήμι τους ούτε το χρυσάφι τους θα μπορέσει να τους λυτρώσει κατά την ημέρα τής οργής τού Κυρίου· και ολόκληρη η γη θα καταναλωθεί από τη φωτιά τού ζήλου του·
επειδή, θα κάνει συντέλεια, μάλιστα γρήγορη, επάνω σε όλους εκείνους που κατοικούν τη γη.
*
Η μοναδική λύτρωσης του ανθρώπου από την αμαρτία ευρίσκεται επάνω εις ένα έρημο γυμνό λόφο που έχει σχήμα κρανίου ένας ληστής κρέμεται εις ένα σταυρό και ένας φονιάς σε άλλον και μεταξύ τους ένας Άνθρωπος που φέρει ακάνθινο στεφάνι. Αίμα τρέχει από τα χέρια Του και τα πόδια Του αίμα αναβλύζει από την πλευρά Του αίμα σταλάζει από το μέτωπο Του—ενώ εκείνοι στέκουν μπροστά στον σταυρό Του αντί παρηγοριάς Τον χλευάζουν και Τον εμπαίζουν.
**
Και ποια είναι αυτή η βασανισμένη μορφή ποιος είναι ο Άνθρωπος τον οποίον άλλοι άνθρωποι ζητούν να ταπεινώσουν και να φονεύσουν; Είναι ο Υιός του Θεού ο Άρχων της Ειρήνης, ο Απεσταλμένος των ουρανών προς την γη που την έχει υποδουλώσει η αμαρτία. Αυτός είναι Εκείνος ενώπιον του οποίου προσπίπτουν
Οι άγγελοι και σκεπάζουν τα πρόσωπα τους. Και όμως κρέμεται ενώ χύνεται το αίμα Του, εγκαταλελειμμένος επάνω στον σκληρό σταυρό.
Τι τον έφερε εις τον τόπον τούτον μαρτυρίου; Ποιος επέβαλε τα απαίσια αυτά βασανιστήρια εις τον Άνθρωπο που ήλθε να μας διδάξει την αγάπη; Σεις και εγώ το κάμαμε διότι ο Χριστός καρφώθηκε στο σταυρό για τις αμαρτίες σας και τις αμαρτίες μου.
Κατά την αθάνατο εκείνη στιγμή η ανθρωπότητα εξεδήλωσε εμπράκτως την σκοτεινότερη έκταση της αμαρτίας βυθίστηκε εις τα χαμηλότερα βάθη της και έφθασε εις τα βρωμερότερα όρια της. Δεν είναι παράδοξο ότι ο ήλιος του ήταν αδύνατο να αντέξει εις το θέαμα τούτο και σκοτίστηκε.
Απορώ πως ο Χριστός δέχτηκε να πεθάνει
Για μένα και να υψωθεί επάνω στο σταυρό!
Πως στο κεφάλι φόρεσε ακάνθινο στεφάνι
Για μένα και στο αίμα Του τη λύτρωση να βρω!
**
Αλλ’ η αμαρτία νικήθηκε επάνω στο σταυρό. Το κτύπημα που καθήλωσε τον Χριστό επάνω στο σταυρό μεταβλήθηκε σε κτύπημα δια του οποίου άνοιξαν οι πύλες για την απελευθέρωση του ανθρώπου. Το κατόρθωμα της αισχύνης (ντροπής) και του μίσους της αμαρτίας έγινε το αριστούργημα του ελέους και της συγχωρήσεως εκ μέρους του Θεού. Δια του θανάτου του αμνού του Θεού επί του σταυρού σταυρώθηκε η αμαρτία για εκείνους που πιστεύουν εις τον Χριστόν.
Ο θάνατος Του είναι το θεμέλιο της ελπίδας μας η υπόσχεσης του θριάμβου μας! Ο Χριστός «εβαστασεν εν τω σώματι Αυτού επι του ξύλου»
*
Ματθαίος 8: 17--- Βάμβας
17 διά να πληρωθή το ρηθέν διά Ησαΐου του προφήτου, λέγοντος· Αυτός τας ασθενείας ημών έλαβε και τας νόσους εβάστασεν.
Ματθαίος 8: 17--- Σ. Φίλος
17 για να εκπληρωθεί αυτό που ειπώθηκε από τον προφήτη Ησαϊα, λέγοντας: «Αυτός πήρε τις ασθένειές μας, και βάσταξε τις αρρώστιες μας».
Πέτρου Α' 2:24--- Βάμβας
424 όστις τας αμαρτίας ημών αυτός εβάστασεν εν τω σώματι αυτού επί του ξύλου, διά να ζήσωμεν εν τη δικαιοσύνη, αποθανόντες κατά τας αμαρτίας· με του οποίου την πληγήν ιατρεύθητε.
Πέτρου Α' 2:24--- Σ. Φίλος
24 ο οποίος τις αμαρτίες μας βάσταξε ο ίδιος στο σώμα του επάνω στο ξύλο, για να ζήσουμε στη δικαιοσύνη, αφού πεθάναμε ως προς τις αμαρτίες· «με την πληγή τού οποίου γιατρευτήκατε».
Τις αμαρτίες οι οποίες μας υποδούλωναν. Πέθανε υπέρ ημών και ανέστη εκ νεκρών. Επιβεβαίωσε την αλήθεια όλων των υποσχέσεων του Θεού προς τον άνθρωπο και αν και σεις θέλετε σήμερα να δεχθείτε τον Χριστό δια της πίστεως μπορείτε και σεις επίσης να σπάσετε τα δεσμά της αμαρτίας και να σταθείτε ασφαλείς και ελεύθεροι με την γνώσιν ότι δια της αγάπης του Χριστού η ψυχή σας καθαρίστηκε από την αμαρτία και σώθηκε από την καταδίκη.
Ιωάννης 3:15-18--- Βάμβας
15 διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.
16 Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.
17 Επειδή δεν απέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού εις τον κόσμον διά να κρίνη τον κόσμον, αλλά διά να σωθή ο κόσμος δι' αυτού.
18 Όστις πιστεύει εις αυτόν δεν κρίνεται, όστις όμως δεν πιστεύει είναι ήδη κεκριμένος, διότι δεν επίστευσεν εις το όνομα του μονογενούς Υιού του Θεού.
Ιωάννης 3:15-18--- Σ. Φίλος
15 για να μη χαθεί καθένας ο οποίος πιστεύει σ' αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή.
16 Επειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας ο οποίος πιστεύει σ' αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή.
17 Δεδομένου ότι, ο Θεός δεν απέστειλε τον Υιό του στον κόσμο, για να κρίνει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος διαμέσου αυτού.
18 Όποιος πιστεύει σ' αυτόν, δεν κρίνεται· όποιος, όμως, δεν πιστεύει, έχει ήδη κριθεί, επειδή δεν πίστεψε στο όνομα του μονογενή Υιού τού Θεού
Το Τέλος του Τετάρτου Κεφαλαίου
Το τριαντάφυλο σε αδέλφια και φίλους με αγάπη Χριστού
…………………………………..
