Iδού έρχομαι ταχέως !!!
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΥΧΙΚΟΣ ΜΑΙΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2005
Πάντοτε ευπρόσδεκτη
Αλληλογραφία
με τους Αναγνώστες
1
ΕΡΩΤΗΣΗ:
Κάνατε λόγο πρόσφατα για το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών. Ποια είναι η γνώμη σας γι’ αυτό;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: :
Το ίδιο το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (ΠΣΕ) δηλώνει πως
«είναι η μεγαλύτερη περιεκτική οικουμενική οργάνωση του κόσμου σκοπός της οποίας είναι η προώθηση της χριστιανικής ενότητας στην πίστη, μαρτυρία και διακονία στον κόσμο. Ιδρύθηκε το 1948, συγκεντρώνει σήμερα περισσότερες από 340 Προτεσταντικές, Ορθόδοξες, Αγγλικανικές και άλλες Εκκλησίες σε περισσότερες από 100 χώρες, που αντιπροσωπεύουν πάνω από 550 εκατομμύρια Χριστιανούς. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, μολονότι δεν είναι Εκκλησία-μέλος, συνεργάζεται με το ΠΣΕ».
Η αναφορά του «Τ» στο ΠΣΕ έγινε απλά και μόνο για να δείξει την υποκριτική στάση και διπλοπροσωπία ορισμένων θρησκευτικών ηγετών της χώρας μας (Ορθοδόξων και Διαμαρτυρομένων), οι οποίοι ενίοτε μεν παρουσιάζονται ως “φίλοι”, όπως π.χ. στο ΠΣΕ, συνήθως όμως συμπεριφέρονται μεταξύ τους ως “εχθροί” στο χώρο της λειτουργίας και συνύπαρξής τους.
Αυτό και μόνο θα μπορούσε να είναι σαφής ένδειξη που δικαιολογημένα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το ΠΣΕ δεν είναι ικανό ΝΑ ΕΝΩΣΕΙ τις διάφορες εκκλησίες και τα μέλη τους, ούτε θα μπορέσει ποτέ να οδηγήσει σε ΕΝΟΤΗΤΑ πίστης.
Επιπλέον απόδειξη της σύγχυσης και ασυνέπειας που επικρατεί στην Ελλαδική Εκκλησία είναι το γεγονός ότι δεν έχει ενιαία θέση απέναντι στο ΠΣΕ. Ενώ φιλοξένησε αυτό το Μάιο στην Αθήνα Συνέδριο του ΠΣΕ με την ευλογία της Ιεράς Συνόδου, σε «Διορθόδοξο Θεολογικό Συνέδριο» με θέμα «Οικουμενισμός: Γένεση-Προσδοκίες-Διαψεύσεις», που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη (μόλις τον Σεπτέμβριο του 2004) διακηρύχθηκαν απολύτως αντίθετες θέσεις μεταξύ των οποίων και οι εξής:
8. Από τον διαχριστιανικό στον διαθρησκειακό συγκρητισμό.
Διαπιστώθηκε επίσης ότι ο Οικουμενισμός, μετά την επιτυχία που είχε στους διαχριστιανικούς διαλόγους με τις θεωρίες των «κλάδων», των «αδελφών εκκλησιών» και της «βαπτισματικής θεολογίας», έχει ήδη περάσει στην επόμενη επιδίωξη των σχεδιαστών της «Νέας Εποχής», στην διαθρησκειακή ενότητα, με την προβολή της όντως δαιμονικής θέσεως ότι ο Χριστός δεν είναι η μόνη οδός σωτηρίας, η ζωή, το φως και η αλήθεια· και οι άλλες θρησκείες είναι οδοί σωτηρίας, ώστε στο τέλος να επιβληθεί η πανθρησκεία του Αντιχρίστου στα πλαίσια της παγκοσμιοποιήσεως και της Νέας Τάξεως Πραγμάτων. Οι πυκνούμενες και ενισχυόμενες από Χριστιανούς ηγέτες, και μερικούς Ορθοδόξους, διαθρησκειακές συναντήσεις και οι διαθρησκειακοί διάλογοι έχουν οδηγήσει σε ανεπίτρεπτο συγκρητισμό, αποτελούν άρνηση του Ευαγγελίου και προσβολή των Αγίων Μαρτύρων και Ομολογητών της πίστεως, των οποίων το μαρτύριο και η ομολογία υπέρ της μοναδικής αληθείας χάνουν πλέον κάθε νόημα, μεταβάλλονται δε και αυτοί εις ανοήτους «φουνταμενταλιστάς».
[Πηγή: www.orthodoxnet.gr/conf/porismata.html]
Κείμενα του ΠΣΕ όσο και η μέχρι σήμερα πολιτεία του, κάνουν προφανές ότι ελάχιστα συμβάλλει στην ουσία της χριστιανικής πίστης. Σκοπός του είναι μάλλον η καλλιέργεια αμοιβαίας ΑΝΟΧΗΣ μεταξύ των εκκλησιών μελών και η ενιαία εκπροσώπησή τους απέναντι στις πολιτικές δυνάμεις του
Επίσης, όπως έγραψαν σε σχετικό υπόμνημάτους προς τον Αρχιεπίσκοπο πολλοί Έλληνες κληρικοί, τα κίνητρα της Ιεράς Συνόδου για την αποδοχή του ως άνω συνεδρίου ήταν:
...καθαρώς κοσμικά: «ενίσχυση μεταολυμπιακής θέσης της Ελλάδος στον κόσμο», απόδειξη ότι «η Εκκλησία έχει την ικανότητα να συνεργάζεται αρμονικά με τις ελληνικές πολιτειακές αρχές» κ.ά. Φοβούμεθα ότι λόγοι προβολής, προσωπικές φιλοδοξίες και ιδιοτελείς στόχοι κρύβονται πίσω από την απόφαση αυτή, ενώ εκείνοι που την έλαβαν δείχνουν να διακατέχονται από ανησυχία, ανασφάλεια, μειονεξία και φόβο μήπως η Εκκλησία μας χαρακτηρισθεί εσωστρεφής και φονταμενταλιστική. Γι’ αυτό και προτίμησαν να γίνουν αρεστοί στον κόσμο…
Μετά από τα παραπάνω εμείς διατυπώνουμε τις εξής απορίες:
(1) Τι θέση μπορούν να έχουν στο ΠΣΕ τόσο η Ελλαδική Ορθόδοξη Εκκλησία όσο και η Ελληνική Ευαγγελική Εκκλησία, όταν η πρώτη αντιμετωπίζει τη δεύτερη ως επικίνδυνη αίρεση και η δεύτερη ως ευαγγελιστικό αγρό;
(2) Όταν, σύμφωνα με τα πορίσματα του μνημονευθέντος Συνεδρίου της Θεσσαλονίκης, «το λεγόμενο “Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών”, ως φορέας, από την αρχή μέχρι σήμερα, του Προτεσταντικού Οικουμενισμού, είναι υπό αληθή εκκλησιολογική έννοια “Παγκόσμιο Συμβούλιο αιρέσεων και σχισμάτων”» τι σχέση μπορεί να έχει η Ελλαδική Εκκλησία με το ΠΣΕ;
Κάποιοι θα πρέπει να απαντήσουν σ’ αυτά τα ερωτήματα με ειλικρίνεια και τιμιότητα. Μέχρι τότε πολλοί φόβοι και επιφυλάξεις δικαιολογούνται. |
2
Το περιοδικό μας παρακολούθησε ένα μέρος από τις εργασίες τού συνεδρίου του ΠΣΕ και θα αναφέρει τις εντυπώσεις του στο επόμενο τεύχος. |
Όποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να μάθει περισσότερα στην επίσημη ιστοσελίδα του Συνεδρίου στη διεύθυνση:
< www.mission2005.org >
__________________________
3
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ
Οφείλουμε να συγχαρούμε δημόσια και να ευχαριστήσουμε τον αναγνώστη κ. ΛΑΜΠΡΟΥ ΜΙΧΑΗΛ (Σουηδία) για τη σταθερή επί πολλά χρόνια αποστολή αλληλογραφίας δύο φορές το χρόνο (ΠΑΣΧΑ και ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ). Είναι έτσι από τους πιο πιστούς αναγνώστες μας και, οπωσδήποτε, ο πιστότερος από εκείνους του εξωτερικού.
Ο Θεός να τον έχει καλά! |
…………………………………………
