135/. ΕΞ’ ΑΓΑΠΗΣ ΚΙ ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑΣ
01/. Εξ’ αγάπης κι’ ευσπλαχνίας
Ο Χριστός επί της γης
Ήλθεν όπως εκ της θείας
Τιμωρίας και οργής
Δυστυχείς ανθρώπους σώσει
Κι’ αιωνίως ευτυχείς
Ημάς πάντας καταστήσει
Επειδή μας αγαπά.
…………………………
Επωδός
Ο Χριστός μας αγαπά (δις)
Δι’ ο ούτος ως θυσία
Προσενέχθ’ εις τον σταυρό
Ίνα η οργή η θεία
Λάβει τον εξιλασμό
…………………………
02/. Αν και Κύριος των πάντων
και μονάρχης του παντός
αν και ποιητής των πάντων
ο εκ Ναζαρέτ Χριστός
εν μορφή κατήλθε δούλου
ίνα Άρη την αράν
την αράν του κόσμου όλου
επειδή μας αγαπά.
……………………….
03/. Ω Αυτός εταπεινώθη
Ως ουδείς άλλος ποτέ
Εχλευάσθ’ εμαστιγώθη
Και ¨ προφήτευσον Χριστέ
Ποιος σ’ ερραπησε;¨ Του είπαν.
Ταύτα πάσχει ο αμνός
Του Θεού υπέρ ανθρώπων
Επειδή μας αγαπά.
………………………
04/. Εις τον κήπο δοκιμάζει
Αγωνία τρομερά
Και προς τον Πατέρα κράζει
Ν’ αποφύγει την αράν.
Κι’ ένεκεν αυτής εκρέει
Ο ιδρώς αιματηρός
Κι’ επί σταυρού εκπνέει
Ο Χριστός οδυνηρός.
………………………
05/. Ω! αγάπη θαυμασία
Η αγάπη του Χριστού!
Ω! αγάπη εξαισία
Η του θείου Λυτρωτού!
Είναι άγνωστα τα βάθη
Της αγάπης Του αυτής
Ως ανέκφραστα τα πάθη
Που υπέστη επί γης
…………………………
136 Ω ΚΕΦΑΛΗ ΑΓΙΑ
01/. Ω Κεφαλή αγία, απείρως θλιβερά
Υπό χειρών ανόμων επλήγης φοβερά.
Ακάνθαις εστεμμένη ωχρά, αιμοσταγής
Ο στόχος ήσο μίσους και χλευασμών της γης.
……………………………
02/. Βεβαρυμμένη λύπες και πόνοις φευ! Δεινός
Η δόξα εστεμμένη ποτέ εν ουρανοίς.
Αδύνατος νυν κλίνεις εν μέσω εμπαιγμών
Εν αγωνία φθίνεις προς θάνατον στυγνό
…………………………..
03/. Πως ούτως ηλλοιώθης ω πάνσεπτος μορφή;
Οδύνη πως ετρώθης η ηγεμονική;
Φευ! Η οργή η θεία επήλθεν επί Σε
Επέπεσε βαρεία την γην εσάλευσε.
…………………………..
04/. Ω άπειρος αγάπη είναι η Ση χριστέ!
Τις δύναται να ειπεί ότι αυτήν ποτέ
Θνητός θα εννοήσει εδώ επί της γης
Ή θα καταμετρήσει το μέγεθος αυτής;
……………………………
05/. Ναι πάσαν υπερβαίνει την γνώσιν των σοφών
Και πάντων των πλασμάτων, αγγέλων και θνητών.
Αυτής το ύψος πλάτος και βάθος δεν χωρεί
Συλλογισμός ανθρώπου και νυν και εσαεί.
……………………………….
140 Μες στην οδύνη
1/. Μες στην οδύνη και χωρίς συμπόνια
Μ’ ένα στεφάνι με σκληρά αγκάθια
Με μια πορφύρα μες την καταφρόνια
Σ’ είδα Χριστέ μου.
……………………….
02/. Για να με σώσεις μες απ’ το σκοτάδι
Την καταδίκη βάσταξε για μένα
Για να βρω εγώ απ’ τον Θεό τη χάρη.
Τον λυτρωμό
…………………………
03/. Με την καρδιά μου όλο σε δοξάζω
Για την αγάπη που έδειξες για μένα
Τα ίχνη Σου μες τη ζωή κοιτάζω
ω Κύριε. Μου
………………………….
