19--2-- 17---ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ--ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ

Iδού έρχομαι ταχέως !!!

Iδού έρχομαι ταχέως !!! 


μια βόλτα στα υψώματα  του χωριού μας

ΑΜΑΡΤΙΑ –ΣΑΤΑΝΑΣ-ΠΟΛΕΜΟΣ

«Η αμαρτία είναι ανομία».(Ιωάννης γ:4).»Εις τον όστις λοιπόν εξεύρει να κάμνει το καλόν και δεν κάμνει εις αυτόν αμαρτία».
(Ιάκωβος δ:17)
«Παν ότι δεν γίνεται εκ πίστεως είναι αμαρτία»
(Ρωμαίους ιδ:23)
«Η δεδομένη όμως εις τας ηδονάς ενώ ζει είναι νεκρά»
Α΄ Τιμοθέου ε:6).

  Ο Σατανάς έφερε την αμαρτία και είναι ο πατήρ του ψεύδους. Αυτός είναι που πειράζει και καταστρέφει τους ανθρώπους καθ’ όλους τους αιώνας.
  Η Γραφή τον παρουσιάζει ως τον Άρχοντα του αιώνος τούτου και τον θεό του κόσμου τούτου. Αυτός είναι ο αρχηγός μεγάλης στρατιάς δαιμονίων τα οποία ενεργούν ως απεσταλμένοι του.

(Ματθαίος ζ:22 και κε:41).
   Ο Σατανάςαναφέρεται εις την Αγία Γραφή με  διάφορα ονόματα. Ονομάζεται Εωσφόρος(Ησαϊας δ:12)Σατανάς(Αποκάλυψηςβ:9) ο άρχων της εξουσίας του αέρος
(Εφεσίους β:2) ο Διάβολος(Αποκάλυψης κ:2) ο Δράκων (Αποκάλυψης ιβ:3) Βεελζεβούλ (Ματθαίος ιβ:24)Βελίαλ
(Β΄ Κορινθίους στ:15) Αβαδδών και απολλύων (Αποκάλυψηςθ:11) Ο Θεός του κόσμου τούτου
(Β΄ Κορινθίους δ:4) ο Όφις
(Γένεσης γ:1) ο Αντίχριστος (Α΄ Ιωάννηςβ:18).
  Αντιθέτως προς όλα αυτά τα ονόματα πρέπει να γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει παρά μόνο ένας αληθινός Θεός ο Παντοδύναμος Θεός ο Δημιουργός του ανθρώπου και του κόσμου ολόκληρου και ότι κάθεται εις τον θρόνο Του δια παντός ως κυβερνήτης του σύμπαντος. Ο Θεός παρακαλεί τον άνθρωπο να εγκαταλείψει το δρόμο της αμαρτίας να αποστραφεί τον Σατανά και να ελευθερωθεί από την αμαρτία και τον θάνατο δια του Ιησού Χριστού του Αμνού του Θεού του αίροντος την αμαρτία του κόσμου του μόνου χορηγού της Αιωνίου Ζωής.

  Όταν ο άνθρωποςελευθερωθεί από την δουλεία του Σατανά δια της αναγεννήσεως  το αισθάνεται και το γνωρίζει. Γνωρίζει ότι μετέβη από εκ του θανάτου εις την ζωήν και ότι έγινε δεκτός ως μέλος του σώματος του Χριστού της Εκκλησίας κατά της οποίας αι πύλαι του άδου δεν θέλουσι κατισχύσει.
  Ο Σατανάς προσπαθεί συνεχώς να δράσει εις την ζωήν των πιστών εν αντιθέσει προς την δύναμιν του Αγίου Πνεύματος.
Προσπαθεί επίσης με τον δικό του απατηλό τρόπο να κλείσει τα μάτια εκείνων που του ανήκουν ώστε να μη μπορέσουν να αντιληφθούν ότι η ζωή των είναι ανίσχυρος εάν δεν αναγεννηθούν και καθαριστούν από της αμαρτίας δια του αίματος του Ιησού Χριστού.
  Η αμαρτία γεννάται μέσα στην ψυχή του ανθρώπου την έδρα των πόθων του και την εστία του δικού του θελήματος. Η αμαρτία συλλαμβάνεται με το μάτι του αμαρτωλού που αποτελεί το παράθυρο της ανθρώπινης ψυχής. Το αποτέλεσμα της αμαρτίας εκδηλώνεται στα λόγια του ανθρώπου που αποτελούν το περίσσευμα της καρδιάς. Αργότερα η αμαρτία εκφράζεται σε όλες τις εκδηλώσεις του ανθρώπου που αποτελούν την εικόνα των σκέψεων του. Τέλος η αμαρτία κατακτά την πορεία του ανθρώπου και όλες τις ενέργειες του σώματος του εις τρόπον ώστε να προδίδετε αυτός και να είναι γνωστός ως ένας μεμολυσμένος αμαρτωλός. Ο άρχων του κόσμου τούτου ενθρονίζεται στην καρδιά του αμαρτωλού και τον καθιστά οπαδό του. ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος δυνάμενος να συντρίψει την δύναμη της αμαρτίας και του Σατανά.

  Η αμαρτία στηνψυχή του ανθρώπου ομοιάζει με την σαπίλα ως ένα μήλο η οποία όχι μόνο καταστρέφει το μήλο αλλ’ εξαπλούται και εις όλα τα άλλα μήλα που είναι μαζί του και τα καταστρέφει επίσης. Τα καλά μήλα πρέπει να χωρίζονται από τα σάπια δια να διατηρηθούν καλά.
 Ο αναγεννημένος άνθρωπος δεν πρέπει να έχει συναναστροφή μετά των αμαρτωλών αλλά οφείλει να έχει μετά των χριστιανών. Ο αμαρτωλός άνθρωπος γνωρίζει το ορθόν αλλ’ είναι ανίσχυρος καθ’ εαυτόν να καταπολεμήσει το κακό. Δια να έχει δύναμη να πράττει το καλόν πρέπει να καθαρισθεί εκ της αμαρτίας δια του αίματος του Ιησού και να απομακρυνθεί από τον Σατανά με την δύναμη του Αγίου Πνεύματος.
  Ο Ιησούς Χριστός είναι ο μοναδικός Σωτήρας τον οποίο είχε ποτέ και έχει σήμερα ο Κόσμος. Αυτός μόνος δύναται να σώσει τον αμαρτωλό άνθρωπο από την αμαρτία τον Σατανά και τον θάνατο. Αυτός είναι επίσης ο μέγας ιατρός που μπορεί να θεραπεύσει εκείνους που Του εμπιστεύονται παρά το γεγονός ότι η κατάστασης των είναι δυνατόν να θεωρείται αθεράπευτος.


  Ο Σατανάς εδημιουργήθηαρχικώς  ως «χερούβ»κεχρισμένον δια να επισκιάζει. Ο Θεός του είχε αναθέσει μεγάλη ευθύνη και
εξουσία. Ήτο ο «Άγγελος Φρουρός» του θρόνου του Θεού. Ήτο «πλήρης σοφίας και τέλειος εις κάλλος» αφ’ ης ημέρας  εκτίσθει εωσού ευρέθη αδικία εν αυτώ. Εις τον προφήτη (Ιεζεκιήλ κεφ.κη:12—19) ευρίσκομε μία ωραία καταγραφή περί αυτού.
  Η καρδιά του Σατανά υψώθη εξ’ αιτίας του κάλλους και της εξουσίας του. Ο Σατανάς έφθειρε την σοφίαν του και κατέστη υπερήφανος και αυθάδης. Είπεν εν τη καρδία του: «θέλω αναβή εις τον ουρανόν θέλω υψώσει τον θρόνον μου υπεράνω των άστρων του Θεού και θέλω καθίσει επί το όρος της συνάξεως προς τα μέρη του βορρά θέλω αναβή επί τα ύψη των νεφελών θέλω είσθαι όμοιος του Υψίστου» (Ησαϊας ιδ: 13—14). Η συναίσθησης της δυνάμεως  και εξουσίας του τον έκαμε να ματαιοδοξήσει.
  Το εγωιστικό «θέλω» εις τα χείλη του Σατανά αποτελεί την εισαγωγή της αμαρτίας εις τον κόσμο. Έτσι ώστε να οδηγηθεί και να είναι δόλιος πονηρός άγριος σκληρός και κακός και να επαναστατήσει κατά του Θεού και της βασιλείας του Θεού. Ο Σατανάς εξέπεσε από την υψηλή θέση του μέσα εις την βασιλείαν του Θεού εξ’ αιτίας της αμαρτίας του.

  Μετά την αποστασία του ο Σατανάς έκαμε την γη και τον αέρα σκηνή των ανατρεπτικών του ενεργειών. Ο Κύριος είπε προς αυτόν: «Θέλω σε καταστρέψει χερούβ επισκιάζον».(Ιεζεκιήλ κη:16).  Ο Κύριος έκαμε μιαν διαθήκην εις την οποίαν υπεσχέθη την τελική καταστροφή του Σατανά δια του Σπέρματος της γυναικός(Γένεσης γ:15). Ο Θεός γνώριζε ότι το σπέρμα αυτό θα ήταν Ο Ιησούς. Ο Ιησούς έχει ήδη νικήσει την αμαρτία και τον θάνατο δια του θανάτου και της αναστάσεως Του και επίκειται ακόμη να καταστρέψει τον Σατανά και όλους τους οπαδούς του και πάντα τα έργα του (Α΄ Ιωάννου γ:8). Ο Ιησούς Χριστός και ότε ακόμη ευρίσκετο επί της γης είχε την δύναμη να εκβάλλει δαιμόνια(Ματθαίος δ:24 και η:16) Ο Σταυρός του Γολγοθά είναι σημείο όπου η ήττα του Σατανά είναι μία διαρκείς πραγματικότης εις την ζωήν του πιστού. Η θυσία εκείνη του Χριστού καθήρεσε κάθε εξουσία του Σατανά επί του ανθρώπου και επί της γης. Έτσι ο Ιησούς Χριστός είναι νόμιμος Κύριος του κόσμου.

  Όπως ο Χριστός αντέστηεις τον Διάβολο και τον νίκησε έτσι και ο Χριστιανός πρέπει να ανθίσταται εις αυτόν δια της δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος. «Αντισταθείτε εις τον Διάβολον και θέλει φύγει αφ’ ημών». Ο χριστιανός οφείλει να ενδυθεί την πανοπλία του Θεού δια να δυνηθεί να αντισταθεί εις τας μεθοδίας του Διαβόλου. «Διότι δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις σάρκα και αίμα αλλ’ εναντίον εις τας αρχάς και εναντίον εις τας εξουσίας». Ο Χριστιανός πρέπει να ενδυναμούται εν Κυρίω και εν τω κράτει της ισχύος Αυτού(Εφεσίους ς:10—18). Η πίστης εις τον Θεό είναι η νίκη που νικά τον κόσμον. Όταν είχε αποκαταστήσει την γη εις την αρχική της ωραιότητα και τελειότητα και είχε διακηρύξει ότι τα πάντα ήταν « καλά λίαν» ο Σατανάς έκαμε την δευτέρα κακόβουλο απόπειραν του να καταστρέψει το έργο του Θεού. Αυτό το κατόρθωσε με την εξαπάτηση της Εύας της μητρός των πάντων ζώντων. Με δόλιο τρόπο την έκαμε να αμφιβάλλει εις την αξιοπιστία του λόγου του Θεού. Από της στιγμής αυτής εισήλθε η αμαρτία εις τον κόσμο. Ο Χριστός είπε περί του Αγίου Πνεύματος ότι θα ήρχετο θα ήλεγχε τον κόσμον περί αμαρτίας περί αμαρτίας «διότι δεν πιστεύουσιν εις εμέ».

  Ο Σατανάς παρουσιάσθη αρχικώς εις την Εύαν ως Άγγελος φωτός. Παρουσιάσθη υπό μορφήν όφεως. Ο Σκόφηλδ λέγει: «Δεν πρέπει να φαντασθώμεν τον όφιν της Εδέμ ως ερπετό διότι η μορφή αυτή είναι το αποτέλεσμα της κατάρας επί του όφεως. Το δημιούργημα αυτό πρέπει να δεχθούμε ότι ήτο το ωραιότερο μέσα στην Εδέμ όπως και το φρονιμότερο».
  Η Εύα σιγά- σιγά επείσθη πρώτον να ακούσει τον Σατανά έπειτα να ίδει τον απηγορευμένον καρπόν και τέλος να λάβει εξ’ αυτού και να φάγει. Ο Παύλος λέγει: «Ο Αδάμ δεν ηπατήθη αλλ’ η γυνή απατηθείσα έγεινε παραβάτης».Κάποιος λέγει: « Η γυνή ημάρτησε επειδή αμφέβαλε εις τον λόγον του Θεού και ο Αδάμ έπεσε παρασυρθείς από την αγάπη που είχε βάλλει ο Θεός εις την καρδίαν του προς την βοηθόν που είχε δημιουργήσει ο Θεός εκ της πλευράς του». Ο πρώτος Αδάμ έπεσε εξ’ αγάπης. Ήτο ένας τύπος του δευτέρου Αδάμ όστις κατήλθε εκεί που ζούσε ο πεσμένος άνθρωπος «έγεινε σαρξ και εσκήνωσεν εν ημίν»
(Ιωάννης α: 14) εκένωσεν εαυτόν έλαβε δούλου μορφήν και ευρέθη κατά το σχήμα ως άνθρωπος(Φιλιππισίους β:7). «Διότι τον μη γνωρίσαντα αμαρτίαν έκαμεν υπέρ ημών αμαρτίαν δια να γείνωμεν ημείς δικαιοσύνη του Θεού δι’ αυτού»
(Β΄ Κορινθίους ε: 21)
………………

18---ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ
ΤΟΥ ΘΕΟΥ

  Έτσι ο Σατανάς προκάλεσε την πτώση του ανθρώπινου γένους αλλ’ ο Θεός εν τη απείρω αγάπη Του και εν τω ελέει Του έδωκε την υπόσχεση περί μοναδικού φαρμάκου δια την αμαρτία του ανθρώπου ότι το σπέρμα της γυναικός έμελλε να συντρίψει την κεφαλήν του όφεως. Η  υπόσχεσης του Θεού περί μέλλοντος να έλθει λυτρωμού εξεπληρώθει εις το πρόσωπο του Ιησού  Χριστού. Η Θεία γραμμή εις την Π.Δ.διέρχεται από το Σηθ τον Νώε τον Αβραάμ τον Ισαάκ τον Ιακώβ τον Ιούδα και τον Δαβίδ. Από τους Πατριάρχας αυτούς  αρχίζουν πολλαί υποσχέσεις και προφητείες περί του Ιησού Χριστού αι οποίαι εξεπληρώθησαν  κατά την γέννηση αυτού.
  Από την στιγμή που ο Σατανάς παρέσυρε την Εύα και  τον Αδάμ εις την πτώση ήρχισε να περιέρχεται ως λέων ωρυόμενος ζητών τίνα να καταπίη. Τέκνα του οι πονηροί και αμαρτωλοί (Ματθαίος ιγ:38 και Πράξεις γ:10) κατέχονται υπό του Διαβόλου (Λουκάς κβ:3) έχουσι τυφλωθεί από αυτόν (Β΄Κορινθίουςδ:4)έχουν εξαπατηθεί και παγιδευτεί υπ’ αυτού (Β΄ Βασιλέων κβ:21 και Α΄ Τιμοθέου γ:7). Ο Σατανάς ταράττει τους οπαδούς του(Α΄ Σαμουήλ ις:14) αυτοί πράττουσι τας επιθυμίας αυτού.(Ιωάννης η :44). Εν τέλει ούτοι θέλουσι τιμωρηθή μετ’ αυτού(Ματθαίου κε: 41). Κατά τους παρελθόντας αιώνας ακόμη δε και μέχρι σήμερον ο Σατανάς αντέδρασε και αντιδρά εις το σχέδιο του Θεού δια τον άνθρωπον. Ο Χριστός ουδέποτε υποχώρησε προ της δυνάμεως του πονηρού διότι ως μετέχων της Θεότητος εγνώριζε ότι η  δύναμης του Θεού είναι μεγαλυτέρα. Έτσι είπε εις τον Διάβολον: «Ύπαγε οπίσω μου Σατανά».

    Σήμερον ο Σατανάς και οι δαίμονες του είναι ελεύθεροι να πειράζουν και να κατακτούν εκείνους που παραδίδονται εις αυτόν. Ο Σατανάς τώρα οργανώνει τους δικούς του με τας αρχάς της βίας της απληστίας της φιλαυτίας της υπερηφάνειας και των
αμαρτωλών ηδονών και δεν παραλείπει ακόμη να ονομάζει τους δικούς του με ελκυστικά ονόματα δια να εξαπατήσει τον λαό του Θεού.
   Τώρα πλέον είναι ενδεχόμενο εις πάσαν στιγμή να παραλάβει ο Χριστός τους δικούς του την Εκκλησία Του δια να είναι μετ’ αυτού διότι η ώρα έφθασε. Τότε  ο Σατανάς  θα είναι απαλλαγμένος από το εμπόδιο του Αγίου Πνεύματος δια να επιφέρει την καταστροφή των ανθρώπων που θα μείνουν εις την γη κατά την περίοδον της μεγάλης θλίψεως.
   Κατά την περίοδον αυτήν θα λάβει χώραν πόλεμος εν τω Ουρανώ και ο Σατανάς μετά των αγγέλων του θέλει ριφθεί επί της γης υπό του αγγέλου Μιχαήλ. Τότε ο Σατανάς θα στραφεί πρώτον κατά των Ιουδαίων του εκλεκτού λαού του Θεού. αργότερα θα δώσει δύναμη εις το θηρίον. Εις το τέρμα της μεγάλης θλίψεως όταν ο Χριστός θα έλθει μετά των στρατιών του Ουρανού δια να κρίνει τα έθνη ο Σατανάς θα δεθεί και θα ριφθεί εις την άβυσσο όπου θα παραμείνει καθ’ όλην την περίοδον της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού

   Όταν πληρωθώσι τα χίλια έτη θέλει λυθεί ο Σατανάς και θέλει συλληφθεί και ριφθεί εις την λίμνη του Πυρός του ετοιμασμένου δι’ αυτόν και τους αγγέλους του. έτσι ο Θεός θα εκπληρώσει την υπόσχεση Του και ο Σατανάς θα λάβει την δικαίαν ανταπόδοσιν και θα συντριφθεί (Ματθαίος κε:41 και αποκάλυψης κ:10).
  Συχνά προβάλλεται από πολλούς το ερώτημα: «Διατί ο Θεός επιτρέπει τον πόλεμο»; Οι άνθρωποι αυτοί δεν αντιλαμβάνονται ότι ο πόλεμος είναι μέρος του κακού που υπάρχει σήμερα εις τον κόσμο και τούτο διότι δεν μελετούν τι λέγει ο λόγος του Θεού περί της αμαρτίας. Δεν αντιλαμβάνονται ότι οι άνθρωποι είναι αμαρτωλοί και ένοχοι και ότι επέτρεψαν εις την αμαρτία να εργάζεται ελευθέρως εις την ζωή τους. δεν παραδέχονται πόσο σοβαρά είναι η κατάστασης εν τη αμαρτία και ποιες είναι οι συνέπειες αυτής. Η αμαρτία είναι πόλεμος μέσα στη ζωή των ανθρώπων και αυτή τους φέρει εις τον πόλεμο με προς τους άλλους.
  Ο άνθρωπος πρέπει να παραδεχτεί ότι υπάρχει κάποια ανωμαλία εις την ζωή του. Θα έπρεπε είχε επηρεαστεί από τα αποτελέσματα του πολέμου και της καταστροφής ώστε να μισεί την αμαρτία να αναζητήσει τον λόγο της ανωμαλίας και να στραφεί προς τον θεό το δημιουργό και συντηρητή του ανθρώπου δια να φωτισθεί και να διδαχθεί από Αυτόν.

  «Εάν δε τις είναι ελλιπής σοφίας ας ζητεί παρά του Θεού του δίδοντος εις πάντας πλουσίως και μη ονειδίζοντος και θέλει δοθεί εις αυτόν»(Ιάκωβος α:5).
  Ο Θεός παιδεύει τον αμαρτωλό άνθρωπο και συχνά μεταχειρίζεται τον πόλεμο δια να διαπιστωθεί ζωηρότερο ότι η αμαρτία είναι πραγματικότης εις τον κόσμο. Όταν ένας λαός επιμένει εις την αμαρτία ο Θεός επιτρέπει την καταστροφή του. καταστρέφει ακόμη έθνη ολόκληρα. Εις την ιστορία της Γραφής μία εχθρική εισβολή ήτο συνήθως Θεία τιμωρία εναντίον ενός έθνους δια τας μεγάλας αμαρτίας του. Εις ορισμένες περιστάσεις Ο Θεός έδωκεν οδηγίας εις τον επίγειον λαό Του να μη φεισθή ουδενός εκ των εχθρών του εν τη μάχη. Εις το τέλος κάθε αμαρτία και κακό θα εξολοθρευτούν.
  Οι άνθρωποι που δεν μελετούν τον λόγο του θεού έχουν συνήθως εσφαλμένας αντιλήψεις περί Θεού. Πρεσβεύουν περί Αυτού ότι είναι μόνον Θεός αγάπης ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι μόνο Θεός αγάπης αλλά και Θεός δικαιοσύνης και Θεός οργής όπως μας βεβαιοί η ιστορία της Γραφής. Ο Θεός είναι Θεός δικαιοσύνης και ως εκ τούτου αντιτίθεται εις την αμαρτία και την αδικία. Επιθυμεί να παύσουν οι άνθρωποι ζώντες εις την οδό της αμαρτίας και να ακολουθήσουν την δικαιοσύνη.