1--3--2018----ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ (01) ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

01--

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

Εξεδόθη το 1909==Μετάφρασης εκ της Τουρκικής.

Συμβουλή του αντιγράφων να επιβεβαιώνεται τα εδάφια διότι αρκετά τα δίνει το βιβλίο λάθος ίσως να είναι τυπογραφικά λάθη. Πάντως όσα μπόρεσα τα διόρθωσα. Και άλλα τα προσπέρασα.

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΠΟΣΤΑΝΤΖΟΓΛΟΥ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ

Η καρδιά μου είναι πλήρης χαράς διότι η Μελέτη περί της δευτέρας Ελεύσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού βρήκε απήχηση στις καρδιές των πιστών.

Περί της σπουδαιότητας της αλήθειας της μελέτης τούτης αν και αναφέρεται εις το παρόν βιβλίο εν τούτοις θέλω να πω ολίγα τινά δηλαδή πως επέδρασε η αλήθεια αυτή στην ατομική μου ζωή.

Προ πέντε ετών περίπου στο έτος 1905 άρχισα τη μελέτη της αλήθειας του Χριστού.

Όταν προχωρούσα στη μελέτη αυτή απόλαυσα ευλογίες τις οποίες είναι αδύνατο να περιγράψω. Το νου μου  την διάνοια μου την καρδιά μου και τα αισθήματά μου ανεβίβασεν η μελέτη αυτή εις ανώτερα επίπεδα.

Η Γραφή την οποία μελετούσα δεν ήταν πλέον για μένα κάτι το κρυμμένο αλλά με αποκαλύφθηκε – όπως προσεύχεται ο Παύλος δια τους Εφεσίους.

(Εφεσίους 1:17-18)

17 διά να σας δώση ο Θεός του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο Πατήρ της δόξης, πνεύμα σοφίας και αποκαλύψεως εις επίγνωσιν αυτού,

18 ώστε να φωτισθώσιν οι οφθαλμοί του νοός σας, εις το να γνωρίσητε ποία είναι η ελπίς της προσκλήσεως αυτού, και τις ο πλούτος της δόξης της κληρονομίας αυτού εις τους αγίους,

…..

Με μεγάλην συγκίνηση  άφησα την Βίβλο  την οποία κρατούσα στα χέρια μου και μελετούσα και με κατάνυξην είπα «Τι θαυμαστόν Βιβλίο είναι τούτο»!

Μετά την αναγέννηση μου η συστηματική μελέτη της αλήθειας του βιβλίου τούτου «Περί της Δευτέρας ελεύσεως του Σωτήρα»τέτοια πνευματική πρόοδο μου έφερε ώστε η γνώσης μου περίσσευσε με θεία δύναμη με περιέβαλε. Η αλήθεια ότι ο Σωτήρ μου θα παρουσιασθεί αιφνιδίως δια την σωτηρίαν αθανάτων ψυχών με ωθούσε με περισσότερον ζήλον εις προσευχήν εις αφιέρωση  και εις δράσι.

Πολλάκις σκεπτόμουν ότι όταν ο Χριστός  έλθη που και πως θα με εύρη. Η σκέψης αυτή με υποχρέωσε να μένω άγρυπνος και έβαζε βάρος στην καρδιά μου δια τους αμαρτωλούς.

Όπου και αν κήρυξα περί του θέματος τούτου η ενέργεια του Αγίου πνεύματος ήταν μεγάλη για την αφύπνιση (ξύπνημα)των πιστών ώστε να οπλιστούν με την πανοπλία του Θεού.

Το γεγονός τούτο με ώθησε να γράψω τις αλήθειες τούτες σε βιβλίο για να φθάσει σε χέρια πολλών ανθρώπων.

Με την πεποίθηση ότι το βιβλίο τούτο θα γίνει ευλογία σε πολλές ψυχές άρχισα στην Ταρσό της Κιλικίας την 10^ην  Ιουλίου 1908 να το γράφω.  

Ένα χρόνο περίπου διήρκεσε η συγγραφή του διότι κατά το διάστημα αυτό επισκεπτόμουν διάφορες Εκκλησίες και συναθροίσεις και έτσι γίνονταν συμμελέτη επί των αληθειών αυτών με μεγαλύτερη επιμέλεια.

Τέλος την 1^ην  Αυγούστου 1909 βρέθηκα εις Κωνσταντινούπολη όταν τελείωσα το έργον και τυπώθηκε σε βιβλίο.

Αφιερώνεται το βιβλίο τούτο με προσευχή και την πεποίθηση ότι όποιος μελετήσει  προσοχή  το περιεχόμενο του θα ευλογηθεί

 (Ρωμαίους 8: 18)

  18 Επειδή, θεωρώ ότι τα παθήματα του παρόντα καιρού δεν είναι άξια να συγκριθούν με τη δόξα που πρόκειται να αποκαλυφθεί σε μας. 

                                                       

 Χαράλαμπος Μποσταντζόγλου.

«»»»»»»»»»»»»»»»»

FB.28-2-2018--

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

02

Η  ΔΕΥΤΕΡΑ  ΕΛΕΥΣΗΣ  ΤΟΥ  ΧΡΙΣΤΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 1^ον

Πως εγράφη η Αγία Γραφή

Πριν μελετήσουμε το θέμα περί ελεύσεως του Χριστού είναι ανάγκη να γνωρίζουμε πως εγράφη η Αγία Γραφή.

Πρέπει δηλαδή να έχουμε ορθή γνώσι περί αυτού του θέματος. Υπάρχουν βέβαια ιδέες που αντίκεινται (εναντιώνονται)  προς αυτό. Βέβαια όλα αυτά δεν μπορεί να είναι ορθά

Εμείς θα προσπαθήσουμε να βρούμε την ακριβή ιδέα μελετώντας τον λόγον του Θεού. μεταξύ των θεολόγων υπάρχουν τρεις διαφορετικές γνώμες επ’ αυτού (επάνω σ’ αυτό)

Η πρώτη γνώμη είναι οι Προφήτες και οι απόστολοι άνευ της εμπνεύσεως του Αγίου Πνεύματος έγραψαν τα διάφορα βιβλία τους με τη δική τους ικανότητα.

Ασφαλώς δεν μπορούμε να δεχθούμε την ιδέα αυτή και ούτε την μελετούμε καθόλου.

Δεν δεύτερη γνώμη είναι ότι το Πνεύμα το Άγιο ναι μεν ενέπνευσε τους Προφήτες και  τους αποστόλους αλλά ούτοι (αυτοί) έγραφαν σύμφωνα με το δικό τους τρόπο τα λόγια δηλαδή δεν ήταν κατά λέξιν η Θεοπνευστία αλλά στην ουσία.

Δηλαδή οι Απόστολοι χρησιμοποίησαν λέξεις και προτάσεις σύμφωνα με την δική τους κρίσι ανάλογα με την μόρφωση που είχαν και τις συνθήκες υπό τις οποίες ζούσαν.

Η Τρίτη γνώμη είναι ότι το Πνεύμα το Άγιο εις τους προφήτες και τους Αποστόλους ενέπνευσε την Θείαν γνώση δια να εκφράσουν δε αυτήν την γνώσιν  έδιδε εις αυτούς προτάσεις και λέξεις. Όχι μόνο ενέπνευσε αλλά το Πνεύμα το Άγιο είναι Εκείνο που έδιδε και τις λέξεις και τις προτάσεις.

Τώρα θα προσπαθήσουμε να αποδείξουμε ότι μόνον η τελευταία γνώμη είναι η μόνη ακριβής και ορθή γνώμη διότι μόνο αυτή είναι σύμφωνη με τον Λόγον του Θεού.

Σε συμβουλεύω να πάρεις την Γραφή σου στα χέρια και όπως οι Βερροιείς εφάνησαν ευγενέστεροι των Θεσσαλονικέων και ερευνούσαν με επιμέλεια τας Γραφάς έτσι να κάνεις κι εσύ.

 (Πράξης 17:11)

11 Αυτοί, όμως, ήσαν ευγενέστεροι από εκείνους στη Θεσσαλονίκη, επειδή δέχθηκαν τον λόγο με κάθε προθυμία, εξετάζοντας καθημερινά τις γραφές, αν έτσι έχουν αυτά.

…..

Ας προσέξουμε πρώτα την ομολογία των κάτωθι μαρτύρων.

Α/ Μωϋσής:

Έξοδος 4:10-20. Ο Θεός είπε στον Μωϋσή: « Ύπαγε λοιπόν τώρα και εγώ θέλω είσθαι μετά του στόματός σου και θέλω σε διδάξει ότι μέλλεις να λαλήσεις».

10 Και ο Μωυσής είπε στον Κύριο: Παρακαλώ, Κύριε· εγώ δεν είμαι άνθρωπος του λόγου ούτε από χθες ούτε από προχθές, ούτε από τη στιγμή που μίλησες στον δούλο σου· αλλά, είμαι βραδύστομος και βραδύγλωσσος.

11 Και ο Κύριος του είπε: Ποιος έδωσε στόμα στον άνθρωπο; Ή, ποιος έκανε τον άλαλο ή τον κουφό ή εκείνον που βλέπει ή τον τυφλό; Όχι εγώ ο Κύριος;…

.. 14 Και ο θυμός τού Κυρίου άναψε ενάντια στον Μωυσή· και είπε: Δεν υπάρχει ο Ααρών ο αδελφός σου ο Λευίτης; Ξέρω ότι αυτός μπορεί να μιλάει καλά· και μάλιστα, δες, βγαίνει σε συνάντησή σου, και όταν σε δει, θα χαρεί στην καρδιά του·

15 εσύ, λοιπόν, θα μιλάς σ' αυτόν, και θα βάζεις τα λόγια στο στόμα του· κι εγώ θα είμαι μαζί με το στόμα σου, και με το στόμα εκείνου, και θα σας διδάξω ό,τι πρέπει να κάνετε:

16 Κι αυτός θα μιλάει στον λαό αντί για σένα· κι αυτός θα είναι σε σένα αντί για στόμα, ενώ εσύ θα είσαι σ' αυτόν αντί για Θεός·

17 πάρε, όμως, στο χέρι σου αυτή τη ράβδο, με την οποία θα κάνεις τα σημεία…

…19 Και ο Κύριος είπε στον Μωυσή στη Μαδιάμ: Πήγαινε, επίστρεψε στην Αίγυπτο· επειδή, πέθαναν όλοι οι άνθρωποι εκείνοι που ζητούσαν την ψυχή σου.

20 Τότε, παίρνοντας ο Μωυσής τη γυναίκα του, και τα παιδιά του, και αφού τα κάθισε επάνω σε γαϊδούρια, επέστρεψε στη γη της Αιγύπτου· και ο Μωυσής πήρε τη ράβδο τού Θεού στο χέρι του.

Επίσης έξοδος στο κεφάλαιο 34:27 έξοδος διαβάζουμε:

«Και είπε Κύριος προς τον Μωϋσήν. Γράψον εις σεαυτόν τους λόγους τούτους διότι κατά τους λόγους τούτους έκαμα διαθήκην προς σε και προς τον Ισραήλ».

27 ΚΑΙ ο Κύριος είπε στον Μωυσή: Γράψε για τον εαυτό σου αυτά τα λόγια· επειδή, σύμφωνα με τα λόγια αυτά έκανα διαθήκη σε σένα, και στον Ισραήλ.

Β/ Δαβίδ: Β΄ Σαμουήλ 23:2. «Πνεύμα Κυρίου ελάλησε δι’ εμού και ο Λόγος αυτού ήλθεν επί της γλώσσης μου».

2 Το Πνεύμα τού Κυρίου μίλησε μέσα από μένα, και ο λόγος του ήρθε επάνω στη γλώσσα μου.

Γ/ Σολομών: Παροιμίες 30:5-6 «Πας ο λόγος του Θεού είναι δεδοκιμασμένος είναι ασπίς εις τους πεποιθότας επ’ αυτόν. Μη προσθέσης εις λόγους αυτού. Μήποτε  σε ελέγξει και ευρεθείς ψεύτης».

5 Κάθε λόγος τού Θεού είναι δοκιμασμένος· είναι ασπίδα σ' εκείνους που εμπιστεύονται σ' αυτόν.

6 Μη προσθέσεις στα λόγια του· μήπως σε ελέγξει, και βρεθείς ψεύτης.

………………….

Δ/ Ιερεμίας: «…..και πάντα όσα σε προστάξω θέλεις ειπεί».

Ιερεμίας 1: 7

7 Και ο Κύριος μου είπε: Μη λες: Είμαι παιδί· επειδή, θα πας σε όλους, στους οποίους θα σε αποστείλω· και θα πεις όλα όσα σε προστάξω.

 Ιερεμίας 36:1-2 «….και γράψον εν αυτώ πάντας τους λόγους τους οποίους ελάλησα προς σε»

1 ΚΑΙ στον τέταρτο χρόνο τού Ιωακείμ, γιου του Ιωσία, βασιλιά τού Ιούδα, έγινε ο λόγος αυτός στον Ιερεμία από τον Κύριο, λέγοντας:

2 Πάρε για τον εαυτό σου έναν τόμο βιβλίου, και γράψε μέσα σ' αυτόν όλα τα λόγια που μίλησα σε σένα ενάντια στον Ισραήλ, και ενάντια στον Ιούδα, και ενάντια σε όλα τα έθνη, από την ημέρα που μίλησα σε σένα, από τις ημέρες τού Ιωσία, μέχρι σ' αυτή την ημέρα·

Ε/ Ζαχαρίας: Ζαχαρίας 7:7 «Δεν είναι ούτοι οι λόγοι τους οποίους ο Κύριος ελάλησε δια των προτέρων προφητών»;

7 Δεν είναι αυτά τα λόγια, που ο Κύριος μίλησε με τους προηγούμενους προφήτες, όταν η Ιερουσαλήμ ήταν κατοικημένη και σε ευημερία, και οι πόλεις της ολόγυρα σ' αυτή, όταν ήταν κατοικημένο το μεσημβρινό και το πεδινό μέρος;

Στ/ Βαλαάμ: Αριθμοί 22:38. «….έχω την δύναμιν να λαλήσω τι; Όντινα λόγον Βάλη ο  Θεός εις το στόμα μου τούτον θέλω λαλήσει».

38 Και ο Βαλαάμ είπε στον Βαλάκ: Να, ήρθα σε σένα· έχω, μήπως, τώρα τη δύναμη να μιλήσω κάτι; Όποιον λόγο βάλει ο Θεός στο στόμα μου, αυτόν θα μιλήσω.

Επίσης: Αριθμοί 23:12-16 και εδάφιο 12 «….δεν πρέπει να προσέξω ότι ο Κύριος έβαλε εις το στόμα μου τούτο να είπω»; Εδάφιο 16: « Και συνήντησεν ο Κύριος τον Βαλαάμ και έβαλε λόγον εις το στόμα αυτού».

12 Κι εκείνος απαντώντας είπε: Δεν πρέπει να προσέξω ό,τι ο Κύριος έβαλε στο στόμα μου, τούτο να πω;…

..16 Και ο Κύριος συνάντησε τον Βαλαάμ, και έβαλε λόγο στο στόμα του, και είπε: Επίστρεψε στον Βαλάκ, και πες του ως εξής.

Ζ/ Παύλος: Α΄ Κορινθίους 2:13.»…αλλά με διδακτούς του Πνεύματος του Αγίου».\

13 Τα οποία και μιλάμε, όχι με διδαγμένα λόγια ανθρώπινης σοφίας, αλλά διδαγμένα από το Άγιο Πνεύμα, συγκρίνοντας τα πνευματικά προς τα πνευματικά.

 Α΄ Θεσσαλονικείς 2: 13. «…ότι παραλαβόντες τον Λόγον του Θεού τον οποίον ηκούσατε παρ’ ημών εδέχθητε αυτόν ουχί ως λόγον ανθρώπων αλλά (καθώς είναι αληθώς )ως λόγον Θεού».

….

13 Γι' αυτό κι εμείς ευχαριστούμε αδιάκοπα τον Θεό ότι, όταν παραλάβατε τον λόγο τού Θεού, που ακούσατε από μας, τον δεχθήκατε όχι ως λόγον ανθρώπων, αλλά, (όπως, αληθινά, είναι), ως λόγον Θεού, ο οποίος και ενεργείται ανάμεσα σε σας που πιστεύετε.

Η/ Ιησούς Χριστός: Ιωάννης 14:10-24. «…Τους λόγους τους οποίους εγώ λαλώ προς υμάς απ’ εμαυτόν δεν λαλώ αλλ’ ο πατήρ ο μένων εν εμοί εκτελεί τα έργα».

 10 Δεν πιστεύεις ότι εγώ είμαι σε ενότητα με τον Πατέρα, και ο Πατέρας είναι σε ενότητα με μένα; Τα λόγια που εγώ μιλάω σε σας, δεν τα μιλάω από τον εαυτό μου· αλλά, ο Πατέρας που μένει σε ενότητα με μένα, αυτός εκτελεί τα έργα…

…23 Ο Ιησούς αποκρίθηκε και του είπε: Αν κάποιος με αγαπάει, θα φυλάξει τον λόγο μου, και ο Πατέρας μου θα τον αγαπήσει, και θάρθουμε σ' αυτόν, και θα κατοικήσουμε μέσα σ' αυτόν.

24 Εκείνος που δεν με αγαπάει, δεν φυλάττει τα λόγια μου. Και ο λόγος που ακούτε, δεν είναι δικός μου, αλλά του Πατέρα που με απέστειλε.

Ιωάννης 14: εδάφιο 24 «και ο λόγος τον οποίον ακούετε δεν είναι ιδικός μου αλλά του πέμψαντός με Πατρός».

24 Εκείνος που δεν με αγαπάει, δεν φυλάττει τα λόγια μου. Και ο λόγος που ακούτε, δεν είναι δικός μου, αλλά του Πατέρα που με απέστειλε.

Μάρκος: Μάρκος 7:8-13

Εδάφιο 9. «…αθετείτε την εντολήν του Θεού…»

Εδάφιο 10. «…Διότι ο Μωϋσής είπε…»

Εδάφιο 13. «…ακυρούντες τον Λόγον του Θεού χάριν της παραδόσεως σας».

Όλο το 7—13 του Μάρκου

7 και μάταια με σέβονται, διδάσκοντας διδασκαλίες, εντολές ανθρώπων».

8 Επειδή, ενώ αφήσατε την εντολή τού Θεού, κρατάτε την παράδοση των ανθρώπων, πλύσεις ξύλινων δοχείων και ποτηριών, και άλλα πολλά τέτοια παρόμοια κάνετε.

9 Και τους έλεγε: Ωραία αθετείτε την εντολή του Θεού, για να τηρείτε την παράδοσή σας.

10 Επειδή, ο Μωυσής είπε: «Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου». Και: «Όποιος κακολογεί τον πατέρα ή τη μητέρα, να θανατώνεται οπωσδήποτε».

11 Εσείς, όμως, λέτε: Αν κάποιος άνθρωπος πει στον πατέρα ή στη μητέρα: Κορβάν, δηλαδή, δώρο είναι, ό,τι αν επρόκειτο να ωφεληθείς από μένα, αυτό αρκεί·

12 και δεν τον αφήνετε τίποτε να κάνει στον πατέρα του ή στη μητέρα του,

13 ακυρώνοντας τον λόγο τού Θεού εξαιτίας τής παράδοσής σας, που παραδώσατε· και κάνετε πολλά τέτοια παρόμοια.

Αυτή η περικοπή είναι σπουδαία διότι εδώ βλέπουμε

 ο Λόγος του Μωϋσή και ο Λόγος του Θεού να χρησιμοποιούνται εναλλάξ πράγμα που μας δίνει να καταλάβουμε ότι ο λόγος του Μωϋσέως και Λόγος Θεού είναι Ένα και το αυτό πράγμα δηλαδή Λόγος Θεού.

Ιωάννης 8:40. «…την αλήθειαν την οποίαν ήκουσα παρά του Θεού».

40 Τώρα, όμως, ζητάτε να με θανατώσετε, έναν άνθρωπο που σας μίλησα την αλήθεια, την οποία άκουσα από τον Θεό· αυτό ο Αβραάμ δεν το έκανε.

Ιωάννης 17:3. «….διότι τους λόγους τους οποίους μοι έδωκας- έδωκα εις αυτούς»

3 Κι αυτή είναι η αιώνια ζωή, το να γνωρίζουν εσένα τον μόνον αληθινό Θεό, και εκείνον τον οποίον απέστειλες, τον Ιησού Χριστό.

………………….

FB.28-2-2018--

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

03

Θ/ Απόστολοι

Ματθαίος 10:14-15.

14 Και όποιος δεν σας δεχθεί ούτε ακούσει τα λόγια σας, βγαίνοντας έξω από το σπίτι ή από την πόλη εκείνη, ξετινάξτε τη σκόνη από τα πόδια σας.

15 Σας διαβεβαιώνω: Ελαφρότερη θα είναι η τιμωρία κατά την ημέρα τής κρίσης στη γη των Σοδόμων και των Γομόρρων, παρά σ' εκείνη την πόλη.

Λουκάς 10:16

16 Όποιος ακούει εσάς, ακούει εμένα· και όποιος αθετεί εσάς, αθετεί εμένα· και εκείνος που αθετεί εμένα, αθετεί αυτόν που με απέστειλε.

Ιωάννης 13:20

20 Σας διαβεβαιώνω απόλυτα, όποιος δέχεται αυτόν που θα αποστείλω, δέχεται εμένα· και όποιος δέχεται εμένα, δέχεται αυτόν που με απέστειλε.

Ιωάννης17:20

20 Και δεν παρακαλώ μονάχα γι' αυτούς, αλλά και για εκείνους που θα πιστέψουν σε μένα διαμέσου τού λόγου τους·

Από την μαρτυρία όλων αυτών που αναφέραμε βλέπουμε πολύ καθαρά ότι οι και οι φράσεις και λέξεις δίδονται απ’ ευθείας από το Πνεύμα του Θεού. Ως συμπέρασμα όλων αυτών που αναφέραμε σχετικά με την Θεοπνευστία της Αγίας Γραφής ας θυμηθούμε τα λόγια του αποστόλου Παύλου που απηύθυνε στον νεαρό εργάτη του ευαγγελίου Τιμόθεου.

Β΄ Τιμόθεος 3: 15-17.

15 και ότι, από βρέφος γνωρίζεις τα ιερά γράμματα, που μπορούν να σε

16 Ολόκληρη η γραφή είναι θεόπνευστη, και ωφέλιμη για διδασκαλία, για έλεγχο, για επανόρθωση, για διαπαιδαγώγηση, που γίνεται με δικαιοσύνη·

17 για να είναι ο άνθρωπος του Θεού τέλειος, ετοιμασμένος για κάθε έργο αγαθό.

…

 Σοφίσουν  σε σωτηρία διαμέσου τής πίστης εν Χριστώ Ιησού.

 όταν έλεγε ο δούλος του Θεού Παύλος ότι όλη η Γραφή είναι Θεόπνευστος εννοούσε δηλαδή η Γραφή που έχουμε κι’ εμείς στα χέρια μας η μετάφρασης των Ο  (Εβδομήκοντα). Ήδη  δια την Καινή Διαθήκην αναφέραμε πολλές εσωτερικές μαρτυρίες ότι όντως είναι ο Λόγος του Θεού. για κάνουμε πιο σαφή και καθαρή την μελέτη μας αυτή πρέπει να γνωρίζουμε και να πιστεύουμε ότι κάθε παιδί του Θεού είναι όργανο στην υπηρεσία του Αγίου Πνεύματος και όχι να θεωρούμε το Άγιον Πνεύμα όργανο στην δική μας υπηρεσία.

Εάν λοιπόν δεχθούμε το πρώτο άρα οι Προφήτες και οι Απόστολοι ως όργανα του Αγίου Πνεύματος έγραφαν ότι εκείνο τους υπαγόρευε και όχι ότι εκείνοι ήθελαν.

Α΄ Πέτρου 1:11 – «ερευνώντες εις τίνα ή ποίον καιρόν εφανέρωνε το εν αυτοίς Πνεύμα του Χριστού.

11 ερευνώνας, σε ποια περίσταση και σε ποιον καιρό φανέρωνε το Πνεύμα τού Χριστού που ήταν μέσα τους, όταν από πριν έδινε μαρτυρία για τα παθήματα του Χριστού, και τις δόξες ύστερα απ' αυτά·

Β΄ Πέτρου 1:20-21 – «….εξεύροντες ότι ουδεμία προφητεία της Γραφής γίνεται εξ’ ιδίας του προφητεύοντος διασαφήσεως. Διότι δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου αλλ’ υπό του Πνεύματος του Αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού».

20 ξέροντας πρώτα τούτο, ότι καμιά προφητεία τής γραφής δεν γίνεται από την προσωπική εξήγηση εκείνου που προφητεύει.

21 Επειδή, δεν ήρθε ποτέ προφητεία από θέλημα ανθρώπου, αλλά, οδηγούμενοι από το Άγιο Πνεύμα, μίλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.

Το Ευαγγέλιο Είναι ο Λόγος Του Θεού

Α΄ Θεσσαλονικείς 2: 13.  Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Λόγος του Θεού.

13 Γι' αυτό κι εμείς ευχαριστούμε αδιάκοπα τον Θεό ότι, όταν παραλάβατε τον λόγο τού Θεού, που ακούσατε από μας, τον δεχθήκατε όχι ως λόγον ανθρώπων, αλλά, (όπως, αληθινά, είναι), ως λόγον Θεού, ο οποίος και ενεργείται ανάμεσα σε σας που πιστεύετε.

Α΄ Ιωάννου 3:14.

14 Εμείς γνωρίζουμε ότι έχουμε μεταβεί από τον θάνατο στη ζωή, επειδή αγαπάμε τους αδελφούς· εκείνος που δεν αγαπάει τον αδελφό του, μένει μέσα στον θάνατο.

….

Καθώς εν τη ζωή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού υπάρχουν ανθρώπινα στοιχεία το ίδιο ακριβώς και στην Αγία Γραφή υπάρχουν ανθρώπινα στοιχεία.

Καθώς τα ανθρώπινα αυτά στοιχεία δεν μπορούν να αφαιρέσουν την ιδιότητα του Θεού έτσι στην Αγ. Γραφή δεν δύναται τα ανθρώπινα αυτά στοιχεία να επηρεάσουν  την Θεοπνευστία της Αγ. Γραφής. Ο Ιησούς Χριστός ως άνθρωπος δεν είχε σφάλμα ή αμαρτία εν τη ζωή Του ούτω και εις τον Λόγον του θεού δεν δυνάμεθα να βρούμε σφάλματα ή ελλείψεις μέσα σ’ αυτόν.

Ο Λόγος όντως είναι μεν γραμμένος από ανθρώπους αλλά ενεπνεύσθη από το Πνεύμα του Θεού. Θείον Βιβλίο σε ανθρώπινη γλώσσα. Έτσι ο Λόγος του Θεού είναι Θεόπνευστος λέξιν προς λέξιν και δεν μπορεί κανείς να εύρη εις αυτόν λάθη και σφάλματα.

Αν και πολλοί θεολόγοι δεν μπορούν να το δεχθούν αυτό και θεωρούν εκείνους που το πιστεύουν ως αμαθείς και οπισθοδρομικούς αλλά ο Λόγος του Θεού λέγει: «Οστις δεν δεχθεί την βασιλείαν του Θεού ως παιδίον δεν θέλει εισέλθει εις αυτήν»

Μάρκος 10:15

15 Σας διαβεβαιώνω: Όποιος δεν δεχθεί τη βασιλεία τού Θεού σαν παιδί, δεν μπορεί να μπει μέσα σ' αυτή.

…

Πράγμα  που σημαίνει ότι όποιος δεν δεχθεί  τον Λόγο του Θεού λέξιν προς λέξιν δεν θα εισέλθει εις την Βασιλεία του Θεού .Ο Απόστολος Παύλος λέγει επίσης σχετικά με αυτό ότι «να μη φρονείτε υπέρ ότι είναι γεγραμμένον»

Α΄ Κορινθίους 4: 6

6 Κι αυτά, αδελφοί, τα μετέφερα στον εαυτό μου και στον Απολλώ ως παράδειγμα, για σας· για να μάθετε διαμέσου τού παραδείγματός μας να μη φρονείτε περισσότερο από ό,τι είναι γραμμένο, για να μη υπερηφανεύεστε ο ένας υπέρ τού ενός, ενάντια στον άλλον.

……

Και  φέρνει ως παράδειγμα τον εαυτόν του και όλους τους πιστούς. Ως εκ τούτου και ημείς δεν πρέπει να φρονούμε περισσότερα απ’ ότι γράφει ο Λόγος του Θεού εάν πραγματικά υπακούσομε στα λόγια του Κυρίου μας και ακολουθούμε την Θεία αποκάλυψη.

Η γνώμη αυτή περί Θεοπνευστίας του Λόγου του Θεού είναι σταθερά και ασάλευτος διότι ιστάμεθα επί την πέτραν που είναι ο Χριστός και όχι στην άμμο. Εάν το Πνεύμα το Άγιον δεν είναι ο συγγραφεύς των λέξεων και των προτάσεων τότε δεν θεωρείται καθόλου ως συγγραφεύς της Γραφής.

Εάν δεν δεχθούμε αυτή την διδασκαλία περί Θεοπνευστίας της Γραφής τότε βρισκόμαστε εμπρός πολλών προβλημάτων και η μελέτη μας γίνεται δυσκολότερη διότι εφ’ όσον δεν θα γνωρίζουμε ποιες λέξεις και ποιες προτάσεις είναι του Παύλου ή του Ησαϊα  και ποιες του Πνεύματος του Θεού δημιουργούμε μία αφορμή για να συζητείται ο Λόγος του Θεού από πολλούς.  Γι’ αυτό και βλέπουμε να υπάρχει σήμερα σύγχυσης και χάος μεταξύ των θεολόγων τόσο στην Ευρώπη όσο και εις τη Αμερική. Σ’ αυτούς όλους απευθύνεται ο λόγος του θεού όταν λέγει: «Λέγοντες ότι είναι σοφοί εμωράνθησαν»

Ρωμαίους 1:22.

22 Ενώ έλεγαν ότι είναι σοφοί, έγιναν μωροί.

……

Την στιγμή που ανακάλυψα ότι ο Λόγος του Θεού είναι Θεόπνευστος αισθάνθηκα μια ανεκλάλητη και ανέκφραστη χαρά.  Η χαρά δε αυτή μέρα με τη μέρα αυξάνει και η ζωή μου οικοδομείται πάνω σ’ αυτή την σταθερή και ευλογημένη διδασκαλία διότι ο Λόγος του Θεού λέγει: «Κράτει το υπόδειγμα των υγιαινόντων λόγων τους οποίους ήκουσας παρ’ εμού μετά πίστεως και αγάπης εν Χριστώ Ιησού».

Φίλε αναγνώστη σύμφωνα με τα ανωτέρω περί του Λόγου του θεού μείνε σταθερός εις αυτήν την διδασκαλία. Όσον αφορά δε περί της αυθεντίας του Λόγου του Θεού δυνάμεθα να πούμε τα εξής:

Πρώτον ο ίδιος ο Κύριος μας Ιησούς Χριστό πίστευε

ότι η Πεντάτευχος γράφθηκε από τον Μωϋσή

Ιωάννης 5:46-47

46 Επειδή, αν πιστεύατε στον Μωυσή, θα πιστεύατε σε μένα· δεδομένου ότι, για μένα εκείνος έγραψε.

47 Αλλά, αν σε όσα εκείνος έγραψε δεν πιστεύετε, πώς θα πιστέψετε στα δικά μου λόγια;

Πίστευε  επίσης την ιστορικότητα του Αδάμ και της Εύας.

 Ματθαίος ιθ:4-6 παράβαλε το με Γένεση β:14.

Επίσης ο Κύριος πίστευε εις την ιστορικότητα του Άβελ

Λουκάς 11:51

51 από το αίμα τού Άβελ, μέχρι το αίμα τού Ζαχαρία, εκείνου που φονεύθηκε ανάμεσα στο θυσιαστήριο και στον ναό· ναι, σας λέω, θα εκζητηθεί απ' αυτή τη γενεά.

παράβαλε το Γένεσης 4:8.

8 Και ο Κάιν είπε στον Άβελ τον αδελφό του: Πάμε στην πεδιάδα· κι ενώ ήσαν στην πεδιάδα, αφού ο Κάιν σηκώθηκε ενάντια στον αδελφό του, τον φόνευσε.

………………….

1—3—2018---ΦΒ

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

04

Επίσης τον κατακλυσμό του Νώε

Ματθαίος 24:37-38-39

37 Και καθώς ήσαν οι ημέρες τού Νώε, έτσι θα είναι και η παρουσία τού Υιού τού ανθρώπου.

38 Επειδή, όπως στις ημέρες πριν από τον κατακλυσμό έτρωγαν και έπιναν, νυμφεύονταν και νύμφευαν, ως την ημέρα κατά την οποία ο Νώε μπήκε μέσα στην κιβωτό·

39 και δεν κατάλαβαν, μέχρις ότου ήρθε ο κατακλυσμός, και τους σήκωσε όλους· έτσι θα είναι και η παρουσία τού Υιού τού ανθρώπου·

Παράβαλε το Γένεσης 6:13.

13 Και ο Θεός είπε στον Νώε: Το τέλος κάθε σάρκας ήρθε μπροστά μου, επειδή η γη γέμισε ολοκληρωτικά αδικία απ' αυτούς· και δες, θα εξολοθρεύσω αυτούς και τη γη.

Πίστευε  επίσης στην ιστορικότητα

 των Σοδόμων και Γομόρρων

 Λουκάς 17:28-32

28 Παρόμοια, και όπως έγινε κατά τις ημέρες τού Λωτ· έτρωγαν, έπιναν, αγόραζαν, πουλούσαν, φύτευαν, οικοδομούσαν·

29 και κατά την ημέρα που ο Λωτ βγήκε έξω από τα Σόδομα, έβρεξε φωτιά και θειάφι από τον ουρανό, και τους εξολόθρευσε όλους·

30 κατά τον ίδιο τρόπο θα είναι κατά την ημέρα που θα φανερωθεί ο Υιός τού ανθρώπου.

31 Κατά την ημέρα εκείνη, όποιος βρεθεί επάνω στην σταράτσα, και τα σκεύη του είναι μέσα στο σπίτι, ας μη κατέβει για να τα πάρει· και όποιος είναι στο χωράφι, το ίδιο, ας μη επιστρέψει προς τα πίσω.

32 Να θυμάστε τη γυναίκα τού Λωτ.

παράβαλε το Γένεσης 19:24-25-26

24 Και έβρεξε ο Κύριος επάνω στα Σόδομα και τα Γόμορρα θειάφι και φωτιά από τον Κύριο του ουρανού·

25 και κατέστρεψε αυτές τις πόλεις, και όλα τα περίχωρα, και όλους τους κατοίκους των πόλεων, και τα φυτά τής γης.

26 Αλλ' η γυναίκα του, πίσω απ' αυτόν, καθώς κοίταξε ολόγυρα, έγινε στήλη από αλάτι.

Επίσης στην καιομένη βάτο

Έξοδος 3:

2 Και ο άγγελος του Κυρίου φάνηκε σ' αυτόν μέσα σε φλόγα φωτιάς, από το μέσον τής βάτου, και είδε, και να, η βάτος καιγόταν από τη φωτιά, αλλ' η βάτος δεν κατακαιγόταν.

Στην ιστορικότητα του Ιωνά

Ματθαίος 12:40

38 Τότε, μερικοί από τους γραμματείς και τους Φαρισαίους απάντησαν, λέγοντας: Δάσκαλε, θέλουμε να δούμε από σένα ένα σημείο.

39 Και εκείνος, απαντώντας, τους είπε: Πονηρή και μοιχαλίδα γενεά ζητάει σημείο· αλλά, σημείο δεν θα της δοθεί, παρά μονάχα το σημείο τού προφήτη Ιωνά.

40 Επειδή, όπως ο Ιωνάς ήταν στην κοιλιά τού κήτους τρεις ημέρες και τρεις νύχτες, έτσι θα είναι και ο Υιός τού ανθρώπου στην καρδιά τής γης τρεις ημέρες και τρεις νύχτες.

και Ιωνάς 1:4

4 Ο Κύριος, όμως, σήκωσε δυνατόν άνεμο επάνω στη θάλασσα, και έγινε μεγάλη φουρτούνα μέσα στη θάλασσα, και το πλοίο κινδύνευε να συντριφτεί.

Το ίδιο πράγμα το επανέλαβε ο Κύριος

 Ματθαίος 12:41

41 Άνδρες Νινευίτες θα αναστηθούν στην κρίση μαζί μ' αυτή τη γενεά, και θα την κατακρίνουν· επειδή, μετανόησαν στο κήρυγμα του Ιωνά· και δέστε, εδώ είναι κάτι περισσότερο από τον Ιωνά.

42 Η βασίλισσα του Νότου θα σηκωθεί κατά την κρίση μαζί μ' αυτή τη γενεά, και θα την κατακρίνει· επειδή, ήρθε από τα πέρατα της γης για να ακούσει τη σοφία τού Σολομώντα· και δέστε, εδώ είναι κάτι περισσότερο από τον Σολομώντα.

και Ιωνάς 3:1-3

1 ΚΑΙ έγινε λόγος τού Κυρίου στον Ιωνά, τον γιο τού Αμαθί, λέγοντας:

2 Σήκω, πήγαινε στη Νινευή, τη μεγάλη πόλη, και κήρυξε εναντίον της· επειδή, η ασέβειά τους ανέβηκε μπροστά μου.

3 Και ο Ιωνάς σηκώθηκε για να φύγει από το πρόσωπο του Κυρίου, προς τη Θαρσείς, και κατέβηκε στην Ιόππη· και βρήκε ένα πλοίο, που πήγαινε στη Θαρσείς, και έδωσε τον ναύλο του, κι ανέβηκε σ' αυτό, για να πάει μαζί τους στη Θαρσείς, για να φύγει από το πρόσωπο του Κυρίου.

Που σημαίνει ότι δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για την ύπαρξη του Ιωνά και του κήτους όπως πολλοί σήμερα δυσκολεύονται να το πιστέψουν. Ο Κύριος μας όμως δεν είχε καμιά δυσκολία να δεχθεί ως αληθινό και ιστορικό το γεγονός αυτό.

Ο Ιησούς Χριστός επίστευε επίσης την ιστορικότητα του Δανιήλ

Ματθαίος 24:15.

15 Όταν, λοιπόν, δείτε το βδέλυγμα της ερήμωσης, για το οποίο μίλησε ο προφήτης Δανιήλ, να στέκεται στον άγιο τόπο, (εκείνος που διαβάζει, ας καταλαβαίνει).

……

 Αυτό  λοιπόν το βιβλίο το έχουμε στα χέρια μας όπως το είχε και ο ίδιος ο Κύριος μας ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο

Λουκάς 24:45-48.

45 Τότε, διάνοιξε τον νου τους, για να καταλάβουν τις γραφές.

46 Και τους είπε: Έτσι είναι γραμμένο, και έτσι έπρεπε να πάθει ο Χριστός, και να αναστηθεί από τους νεκρούς την τρίτη ημέρα,

47 και να κηρυχθεί στο όνομά του μετάνοια και άφεση αμαρτιών σε όλα τα έθνη, ξεκινώντας από την Ιερουσαλήμ.

48 Κι εσείς είστε μάρτυρες γι' αυτά.

49 Και δέστε, εγώ στέλνω την υπόσχεση του Πατέρα μου επάνω σας· κι εσείς καθίστε στην πόλη, την Ιερουσαλήμ, μέχρις ότου ντυθείτε δύναμη από ψηλά.

……

Όποιος λοιπόν δεν πιστεύει ότι το βιβλίο αυτό είναι εκείνο το οποίον παρέδωσε ο ίδιος ο Θεός κάμνει τον Θεό ψεύτη.

………………….

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

05

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 2^ον

 Η μέθοδος της ερμηνείας του Λόγου του Θεού πρέπει να είναι μία και όχι τόσοι μέθοδοι που οι άνθρωποι κυκλοφορούν και διδάσκουν. Αυτή λοιπόν η μία και μοναδική μέθοδος πρέπει να βρίσκεται μέσα στον ίδιο τον Λόγο του Θεού όπως θα δούμε στην συνέχεια της μελέτης μας αυτής διαφορετικά θα φέρουμε σύγχυση στην περίπτωση του Πύργου της Βαβέλ.

Α / Η ερμηνεία της Γραφής ευρίσκεται εντός της Βίβλου και ο ερμηνευτής είναι ο ίδιος ο Λόγος του Θεού.

Το βιβλίο αυτό ότι λέγει αυτό είναι και ότι θέλει να τονίσει αυτό τονίζει ώστε ότι ακριβώς λέγει η Γραφή αυτό πρέπει να δεχθούμε.

Β/ Ότι δήποτε λοιπόν γράφει ο Λόγος του Θεού εμμέσως ή αμέσως την ερμηνεία του θα την βρούμε πάλι από τα συμφραζόμενα.

Εάν δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε  ίσως διότι δεν μας δίδονται περισσότερες πληροφορίες τότε θα το δεχθούμε όπως έχει.

Αναμφιβόλως μέσα στην βίβλο υπάρχουν σύμβολα αλληγορίες παραβολές εάν λοιπόν στην προκείμενη περίπτωση θέλουμε να ερμηνεύσουμε αυτά τα σύμβολα ή τις παραβολές τότε θα

συμβουλευτούμε πάλι τον Λόγον του Θεού δια της συγκρίσεως των διαφόρων εδαφίων. Διαφορετικά θα τα δεχθούμε όπως αναφέρονται. Παραδείγματος χάριν εις το:

 Ησαϊα 7:20 «Το ξυράφιον το μεμισθομένον» το ερμηνεύει ο Ησαϊας και λέγει ότι είναι ο βασιλεύς της Ασσυρίας. Μας το εξηγεί λοιπόν καθαρά και δεν μας αφήνει σε απορία.

…….

20 Και κατά την ίδια ημέρα, ο Κύριος θα ξυρίσει με το ξυράφι, που είναι μισθωμένο από την πέρα πλευρά του ποταμού, μαζί με τον βασιλιά τής Ασσυρίας, το κεφάλι, και τις τρίχες των ποδιών· θα αφαιρέσει ακόμα και το πηγούνι.

Στον Ματθαίο 13:

την Δευτέρα παραβολή την ερμήνευσε ο Κύριος με λεπτομέρεια. Αλλά για τον κόκον συνάπεως Ματθαίος ιγ:31-32 που δεν το εξήγησε ο Κύριος έχουμε το δικαίωμα  να προσπαθήσουμε να το ερμηνεύσουμε. Και δεν είναι ανάγκη να ερμηνευθεί διότι όπως ο Κύριος είπε πρόκειται περί παραβολής .πχ. Για τα πετεινά του ουρανού μας ομιλεί. Ο Κύριος στο Ματθαίος 13:4 επίσης στο εδάφιο 19. Άρα από αυτά τα σημεία μπορούμε να  εξηγήσουμε τα πετεινά του ουρανού τα οποία φαίνεται καθαρώς να είναι τα τέκνα του πονηρού.

Η ερμηνεία λοιπόν της παραβολής αυτής είναι η εξής: ότι η βασιλεία των ουρανών θα αυξηθεί θαυμασίως αλλά κάτω από την στέγη αυτής θα υπάρχουν και οι υιοί του πονηρού.

Επίσης στην Αποκάλυψη κεφ.κα:18 διαβάζουμε τα εξής: «Και η Πόλης χρυσίον καθαρόν ομοία με ύαλον  καθαρόν». Επίσης Αποκάλυψης κα:στο εδάφιο 21 διαβάζουμε:  «Και η πλατεία της πόλεως χρυσίον καθαρόν ως ύαλος διαφανής».

Όταν ο Λόγος του Θεού  λέγει ύαλος δεν μιλάει περί πραγματικής ύαλου αλλά ως ύαλος δηλαδή παίρνει χαρακτηριστικά και τις ιδιότητες του γυαλιού για να μας προσφέρει μια ορισμένη αλήθεια όπως πχ. Η ύαλος είναι καθαρά εδάφιο 18 και διαφανείς εδάφιο 21 έτσι και ο χρυσός είναι καθαρός και διαφανής ως ύαλος είναι δηλαδή μια μεταφορική ή συμβολική έννοια δεν γίνεται δηλαδή λόγος εδώ περί υάλου αλλά περί χρυσού ή ύαλος αναφέρεται ως συμβόλου οπότε άλλη ερμηνεία εδώ δεν χωρεί.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ Α΄20

Εδώ ο Κύριος αναφέρει ότι οι επτά αστέρες και οι επτά λυχνίες είναι μυστήριον πλην όμως προχωρεί και δένει ερμηνεία και μας εξηγεί ποιοι ήταν οι επτά αστέρες και ποιες οι επτά λυχνίες. Εδώ βλέπουμε ότι ο Λόγος του θεού περιέχει και την ερμηνεία. Εάν δεν δίνονταν η ερμηνεία τότε έπρεπε να ανατρέξουμε πάλι στο Λόγο του Θεού για να ιδούμε με τι εξηγείται η συμβολική αυτή έννοια των αστέρων και των λυχνιών την όμως που υπάρχει τούτο δηλαδή σαφής εξήγησης είναι περιττή  κάθε άλλη προσπάθεια.  Είναι αρκετά λοιπόν τα λίγα αυτά παραδείγματα να βοηθήσουν κάθε αναγνώστη να προχωρήσει μόνος του στην έρευνα των Γραφών έχοντας πάντα υπόψη του τα λόγια του Αποστόλου Παύλου στο Α΄ Κορινθίους β:13.

Εάν κάθε ερμηνευτής της Βίβλου είπε υπ’ όψη του όλα αυτά και ερευνούσε το Λόγο του Θεού κατ΄ αυτόν τον τρόπο τότε δεν θα φτάναμε ποτέ στο σημείο να έχουμε τόσες ερμηνείες όσες και ο αριθμός των ερμηνευτών.

Είναι επόμενο λοιπόν να φθάσουν σ’ αυτά  τα άκρα οι διάφοροι ερμηνευταί διότι δεν θέλουν να αναγνωρίσουν  την σπουδαιότερη αλήθεια που είναι η Θεοπνευστία της Αγίας Γραφής λέξις προς λέξιν. Εάν αυτό πιστεύαμε όλοι τότε κάθε εξωτερική βοήθεια για την ερμηνεία του Λόγου του Θεού θα ήταν περιττή.

Αλλά για να αφήσουμε τον ίδιο τον Λόγο του θεού να μας εξηγήσει τις διάφορες αλήθειες που περιέχει χρειάζεται χρόνος πολύς και υπομονή μεγάλη. Αυτό δεν είναι απλώς μια θεωρία αλλά μια ζωντανή πείρα του γράφοντος καθώς διακονούμε τον Λόγο του Θεού καθ’ όλην την διάρκεια της ζωής μας.

Πιστεύω ότι κάθε ειλικρινής μελετητής του Λόγου του Θεού εάν ακολουθήσει τον τρόπο αυτό της έρευνας θα ευλογηθεί από τον Κύριο.

ΦΒ 1-3-2018

 «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

06

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 3^ΟΝ

Η ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΣ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ

ΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Πριν αρχίσουμε την μελέτη του ως άνω θέματος θα πρέπει πρώτα να πούμε λίγα πράγματα για την σπουδαιότητα και την μεγάλη σημασία που έχει το γεγονός της ελεύσεως του Ιησού Χριστού.

Α / Εις την Καινή Διαθήκη σε κάθε 25 εδάφια το ένα εδάφιο αναφέρεται εις την έλευση του Κυρίου Ιησού Χριστού. Με άλλα λόγια σε 260 κεφάλαια της Καινή Διαθήκης 318 (τριακόσιες δέκα οκτώ)φορές αναφέρεται το γεγονός της Ελεύσεως του Χριστού.

Εφ’ όσον λοιπόν το Άγιο Πνεύμα τόσο συχνά αναφέρει αυτό σημαίνει ότι είναι πολύ σοβαρό και σπουδαίο και αξίζει μιας προσεκτικής και επισταμένης λεπτομερούς  μελέτης εκ του Λόγου του Θεού.

Β / Εις την Παλαιά Διαθήκη το θέμα αυτό αναφέρεται 8(οκτώ) φορές περισσότερο απ’ ότι αναφέρεται οποιοδήποτε άλλο σοβαρό θέμα όπως είναι η σωτηρία η σταύρωσης τα Πάθη κλπ.

Πράγμα που σημαίνει ότι εφ’ όσον το Άγιο Πνεύμα ομιλεί για το θέμα αυτό περισσότερο και από την Σωτηρία μας θα πρέπει να έχει μεγάλη σπουδαιότητα διότι αν ο Κύριος δεν πρόκειται να έρθει και αυτή  η σωτηρία μας θα ήταν χωρίς νόημα και χωρίς καμιά σπουδαιότητα.

Γ / στο πρώτο κεφάλαιο και στο πρώτο εδάφιο του βιβλίου της Αποκαλύψεως εξηγείται ότι αποκάλυψης σημαίνει φανέρωσης του κρυπτού περί της δευτέρας ελεύσεως του Χριστού. Η ίδια η λέξις αποκάλυψης αναφέρεται Α’  Κορινθίους α:7 και Β΄ Θεσσαλονικείς α:7.

Η Δευτέρα Έλευσης του Χριστού σύμφωνα με την λέξι αυτή είναι η φανέρωσης του κεκρυμμένου Ιησού Χριστού.

Ολόκληρο το βιβλίον της Αποκαλύψεως ομιλεί   γι’ αυτό το σπουδαίο θέμα. Εάν το Άγιο Πνεύμα αφιέρωσε ολόκληρο βιβλίο με 22 κεφάλαια για το σπουδαίο αυτό θέμα της δευτέρας ελεύσεως δεν αξίζει τον κόπο για ένα αναγνώστη να μελετήσει το σπουδαίο και ευλογημένο αυτό θέμα;

Δ / Εάν το θέμα της ελεύσεως του Χριστού δεσπόζει μέσα στον Λόγο του Θεού περισσότερο από κάθε άλλο θέμα όπως ο Αγιασμός η Αφιέρωσης η Πίστης η αύξησης και λοιπά σημαίνει ότι μέσα στην καρδιά του Θεού είχε μια εξέχουσα θέση το θέμα αυτό. Δεν πρέπει λοιπόν και κάθε πιστό παιδί του θεού να δώσει μια πρέπουσα θέση στην καθημερινή του μελέτη επί του θέματος αυτού;

Ε / Την σπουδαιότητα του θέματος αυτού μας την αναφέρει ο ίδιος ο Λόγος του Θεού όταν λέγει: «Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι ο Κύριος είναι πλησίον»(Αποκάλυψης α:3). 

Επίσης Αποκ. στο κεφάλαιο κβ:7 διαβάζουμε: «Ιδού έρχεται ταχέως μακάριος όστις φυλάττει τους λόγους της προφητείας του βιβλίου τούτου».  Σε καμιά άλλη προφητεία  ή για κανένα άλλο βιβλίο της Γραφής δεν αναφέρεται αυτό ο μακαρισμός παρά μόνο για την προφητεία που σχετίζεται με τον ερχομό του Κυρίου γι’ αυτό και το βιβλίο αυτό της Αποκαλύψεως μακαρίζεται επειδή αναφέρει τους προφητικούς λόγους σχετικά τον ερχομό του κυρίου.

αυτός και μόνον ο μακαρισμός μας επικυρώνει την σπουδαιότητα της προφητείας περί της ελεύσεως του Χριστού.

Στ / Εκείνος ο οποίος προσμένει τον Κύριο έχει κάθε ευλογία και κάθε χάρισμα από τον Θεό είναι μία θαυμαστή υπόσχεσης του λόγου του Θεού

( Α΄ Κορινθίους α:7). Ποιος λοιπόν χριστιανός δεν θα ήθελε  να γίνει μέτοχος της ειδικής αυτής ευλογίας και του θείου χαρίσματος;

Εκείνοι όμως οι πιστοί που δεν προσμένουν την έλευση του Κυρίου στερούνται της ευλογίας και του χαρίσματος Αυτού. Αυτό σημαίνει ότι δεν μελετούν τόσο όσο πρέπει το σπουδαίο αυτό θέμα οπότε πως είναι δυνατόν να προσμένουν τον Κύριο;

Ζ / Τόσο οι Απόστολοι του Κυρίου όσο και η πρώτη Αποστολική Εκκλησία έδιδαν μεγάλη σημασία στο θέμα γι’ αυτό και περίμεναν την έλευση του Κυρίου.(Φιλιππισίους γ:20 και Α΄ Θεσσαλονικείς α:10). Επίσης καθώς διαβάζουμε την εκκλησιαστική Ιστορία βλέπουμε ότι καθ’ όσον οι πιστοί περίμεναν την Έλευση του Κυρίου μας και έδιδαν μεγάλη σπουδαιότητα στο θέμα αυτό ελάμβαναν από  τον Κύριο πνευματικήν αναζωπύρωση. Δυστυχώς πολλές Εκκλησίες αγνοούν το θέμα αυτό και μάλιστα ειρωνεύονται εκείνους που ασχολούνται με αυτό θεωρώντας τους οπισθοδρομικούς και στενοκέφαλους. Φίλε αναγνώστη είθε με τα 7 αυτά παραδείγματα να σε ωθήσει το Πνεύμα του Θεού να καταλάβεις την σπουδαιότητα του θέματος αυτού.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

07

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 4^ΟΝ

Η σχέσης Του Ερχομού Του Κυρίου

Με Την Καθημερινή Ζωή Του Πιστού

Πολλοί θεωρούν την διδασκαλία αυτή ότι είναι μόνο για τους θεολόγους και παραμελούν  να μελετούν το Λόγο του Θεού προσεκτικά και περί ελεύσεως του Χριστού. Εάν όμως ήξεραν πόση μεγάλη αξία και τι μεγάλη σπουδαιότητα έχει το θέμα αυτό για κάθε πιστό δεν θα παραμελούσαν την μελέτη αυτή. Η σπουδαιότης του θέματος έγκειται εις το ότι συμβάλλει όχι μόνο στην γνώση του Λόγου αλλά και στην εν Χριστώ πρακτική ζωή διεγείρει επίσης τον ζήλον και το ενδιαφέρον για μια πνευματική υπηρεσία.

Πιστεύομε ότι ένας καλός και ειλικρινής μελετητής της Βίβλου δεν διαφωνεί στο ζήτημα αυτό άλλωστε θα το αποδείξουμε στο Κεφάλαιο αυτό με διάφορα παραδείγματα που θα αναφέρουμε.

Πάρε πχ την Αγία Γραφή στα χέρια σου και πρόσεξε τα εδάφια.

1/ Η διδασκαλία αυτή συμβάλλει στην επαγρύπνηση του πιστού.

Ματθαίος κδ:42-51 και κε:1-13. Βλέπουμε λοιπόν ότι ο πιστός πρέπει να προσδοκά με αγρυπνία τον Κύριο.

2/ Επίσης η διδασκαλία αυτή του ερχομού του Κυρίου γεμίζει το πνεύμα του πιστού και τον οδηγεί σε προσευχή. Μάρκος ιγ:33-37  και Λουκάς κα:31-36.

3/ Κάνει τον πιστό συνεπή στην υπηρεσία που του ανέθεσε ο Κύριος. Λουκάς ιβ:35-47

4/ Φυλάττει τον πιστό από το κοσμικό φρόνημα και τον καθιστά προσεκτικό στην εν γένει ζωή και συμπεριφορά του Λουκάς κ:1-34

5/ Δίνει παρηγοριά και ελπίδα στον πιστό εν καιρώ θλίψεως και δοκιμασίας. Ιωάννης ιδ:1-3 και Πράξεις α: 11.

6/ Συμπληρώνει τα διάφορα κενά στην πνευματική ζωή  του πιστού και δίδει τα αναλογούντα εις τον καθένα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος.

Α΄ Κορινθίους α:  4-5-7- Εάν λοιπόν δεν μελετά ο πιστός το θέμα αυτό στερείται του ειδικού αυτού χαρίσματος.

7/ Φυλάττει τον πιστό από τον κίνδυνο του να κρίνη τους άλλους .

Α΄ Κορινθίους δ:5

8/ Δεν είναι ευλογία μόνο για τον εργάτη του Κυρίου αλλά να βοηθήσει   κάθε πιστό πώς να οδηγεί ψυχές στα πόδια Εκείνου μετά φόβου και σπουδής μεγάλης Β΄ Κορινθίους ε:10-11 ώστε να διαφεύγουν από την οργή του κυρίου. Αυτό προσπάθησε να κάνει ο δούλος του Θεού Παύλος καθ’ όλην την διάρκεια της διακονίας του πείσει τους ανθρώπους να φύγουν από την οργή του Θεού και να έλθουν στο έλεος και την χάριν του Χριστού.

9/ Φυλάττει τον πιστό άμεμπτον και αγνό αποτελεί με άλλα λόγια η γνώσης αυτή ένα ασάλευτο βράχο και ασφαλές καταφύγιον για την διατήρηση και φύλαξη των αγίων μέχρι της Ελεύσεως του Χριστού. Φιλιππισίους α:6-10 και Α΄ Θεσσαλονικείς ε:23-24.  Εκείνος λοιπόν θα φυλάξει τον πιστό και όχι η ικανότητα του πιστού. Αυτό δίνει παρηγοριά και θάρρος στις δυσκολίες και δοκιμασίες.

Ιούδας 24 και Α΄ Πέτρου α:3-5

10/ Η διδασκαλία αυτή είναι επίσης το μοναδικό όπλο που βοηθά τον πιστό να αντιμετωπίσει τον  παλαιό άνθρωπο και να θανατώσει τα έργα της σαρκός δια της δυνάμεως της Αναστάσεως του Χριστού.

Κολοσσαείς γ:1-5 Εφ’ όσον περιμένουμε τον ερχομό του Κυρίου πρέπει και οφείλουμε να αγωνιζόμαστε εναντίον των επιθυμιών της σαρκός για

 να είμαστε άμωμοι και καθαροί την ημέρα εκείνη.

11/ δίδει παρηγοριά στους πιστούς. Α΄ Θεσσαλονικείς δ:18 και ε:11. Αντικείμενο της παρηγοριάς αυτής είναι ο ερχομός του Χριστού κατά τον οποίον θα αρπαχθούν οι πιστοί και θα απαλλαγούν από τον κόσμο αυτόν.

12/ Εις εκείνους οι οποίοι επιποθούν την έλευση του Κυρίου ο Θεός υπόσχεται στέφανον δικαιοσύνης. Β΄ Τιμοθέου δ: 8. Όποιος λοιπόν θέλει να πάρει τον στέφανον αυτό πρέπει να επιποθή την έλευση του Κυρίου. Αλλά δια να επιποθή κανείς αυτήν θα πρέπει να μελετά δια την έλευση του Χριστού διότι όσο μελετά κανείς τόσο αυξάνει και ο πόθος του.

13/ Η διδασκαλία αυτή καλλιεργεί την υπομονή και την μακροθυμία των πιστών Ιάκωβοςε:7-8.

14/ Η έλευση του Χριστού αποτελεί την ελπίδα του πιστού. Β΄ Πέτρου 3:13-14-15 και Α΄ Πέτρου 3:13-14-15-αυτή είναι η Ελπίδα του πιστού η παρουσία του Κυρίου. Ρωμαίους η:24-2. Ο πιστός εσώθη με την ελπίδα αυτή του ερχομού του Κυρίου.  Τίτος β:13 Μακάριοι λοιπόν οι πιστοί που έχουν αυτήν την ελπίδα.

Η πίστης μας συνδέει με τον Θεό η αγάπη με τους συνανθρώπους η δε ελπίδα αποτελεί άγκυρα της ψυχής ασφαλή τε και βεβαία για τον ερχομό του Κυρίου Εβραίους στ:19.

Η ζωή του ανθρώπου αποτελείται από τα τρία αυτά στοιχεία: Την πίστη την αγάπη και την ελπίδα.. εάν δεν υπάρχει η ελπίδα του ερχομού του Κυρίου τότε απουσιάζει το εν τρίτο της πνευματικής ζωής του πιστού και βρίσκεται σε πνευματική ύφεση.

15/ Η διδασκαλία αυτή οδηγεί τον πιστό σε μια υγειά εν Χριστώ ζωή. Β΄ Πέτρου 3: 11-14. «οποίοι πρέπει να είσθε σεις εις πολίτευμα άγιον και ευσέβειαν».

16/ Αυτή η διδασκαλία είναι μέσον καθαρισμού του πιστού. Α΄ Ιωάννου γ:2-3. Είθε όλοι οι πιστοί να αναγνωρίζουν την σπουδαιότητα του αγιασμού διότι τότε θα ευρισκόμεθα πράγματι μακράν του κόσμου αυτού και του μολισμού. Β΄ Κορινθίους ζ: 1

17/ Η μελέτη της διδασκαλίας αυτής οδηγεί τον πιστό στον πρακτικό λόγο και στην φύλαξη αυτού. Αποκάλυψης κβ:7. Δεν πρέπει λοιπόν να παραμελούμε την μελέτη του βιβλίου διότι ο Κύριος είναι εγγύς.(κοντά)

Αποκάλυψης κβ: 10 επίσης Αποκάλυψης α:3

Ύστερα από όλα αυτά που είδαμε βλέπουμε ότι η μελέτη αυτή έχει προσφέρει πολλά στην πρακτική ζωή του πιστού και όποιος παραμελεί το θέμα τούτο βρίσκεται μακράν του Πνεύματος του Θεού.

 Είθε να ανοίξουν τα μάτια τους οι πιστοί και να ιδούν την αξία του θέματος τούτου στην προσωπική τους ζωή τότε θα αγαπούν τον Θεό και θα είναι συνεπείς σε όλες αυτές τις αλήθειες που αναφέραμε. Ακολουθείτε λοιπόν την αλήθεια αυτή και ποτέ δεν θα μετανοήσετε.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 5^ον

 

Τρόπος Της Ελεύσεως Του Ιησού Χριστού.

Έως τώρα η αντιλογία πολλών σχετικά με τον ερχομό του κυρίου είναι ως προς τον τρόπο με τον οποίο θα έλθει ο Κύριος.

Επί αιώνες τώρα η ιδέα των διαφόρων θεολόγων σχετικά με το ζήτημα αυτό ήσαν ποικίλε. Δύο κύριαι ιδέαι  που κυκλοφόρησαν είναι οι ακόλουθοι.

α/ Μεταχιλιαστική βασιλεία.

β/ Προχιλιαστική βασιλεία 

Οι πρώτοι ισχυρίζονται ότι με την διδασκαλία του Ευαγγελίου ο κόσμος θα πιστέψει και θα απολαμβάνει την χιλιετηρίδα πριν έλθει ο Χριστός.

Οι δεύτεροι ισχυρίζονται ότι ο κόσμος θα χειροτερεύει όλο και περισσότερο έως ότου έλθει ο  Χριστός ο οποίος θα ιδρύσει την χιλιετή βασιλείαν Του επί της γης.

Στο κεφάλαιο αυτό θα αποδείξουμε ότι η πρώτη διδασκαλία είναι ψευδής και αντίθετη με όσα ο Λόγος του Θεού λέγει ενώ αντιθέτως η Δευτέρα διδασκαλία είναι ορθή και σύμφωνη με τον Λόγον του θεού εις την οποία και θα στηρίξουμε τις σκέψεις στο θέμα περί ελεύσεως του Χριστού.

Ο Λόγος του Θεού είναι σαφής και καθαρός στις διατυπώσεις και δεν υπάρχει τίποτα το λανθασμένο ούτε και μπορεί να δεχθεί και τις δύο αυτές διδασκαλίες οι οποίες είναι αντίθετες η μία προς την άλλην διότι ο Λόγος του Θεού δεν φάσκει και αντιφάσκει.

Η γνώσης της διδασκαλίας αυτής βοηθάει τον άνθρωπο και τον διαφωτίζει για να έχει σαφή και καθαρή ιδέα περί του ερχομού του Κυρίου. χρειάζεται όμως μεγάλη υπομονή εις την μελέτη αυτής της διδασκαλίας για να καταλάβουμε αφ’ ενός και να ευλογηθούμε αφ’ ετέρου. Ως εγχειρίδιο και μοναδικό βοήθημα στην μελέτη μας πρέπει να έχουμε τον Λόγο του Θεού και μάλιστα πάντοτε ανοικτό μπροστά για να κάνουμε χρήση των εδαφίων.

synexizetai

……………………………………

08

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΧΑΡΤΟΥ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

(Μόνο που δεν θα τον έχω το χάρτη εγώ μέσα διότι θ’ άπρεπε νάχω

 την φωτοτυπία του)

   

Το σημειούμενο δι αστέρος σημείο σημαίνει την γέννηση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Η από του αστέρος και μέχρι του σταυρού απόστασης δείχνει την επίγειο ζωή Του ο δε σταυρός την Σταύρωση Του. το υπ’ αριθμόν 1(ένα) τόξο παριστάνει την ανάληψη του Ιησού Χριστού το δε υπ’ αριθμόν 2(δύο) τόξο συμβολίζει την έλευση του Αγίου Πνεύματος κατά την ημέρα της Πεντηκοστής.

Το εμφανιζόμενο εις τον χάρτη σχήμα υπ’ αριθμόν 3(τρία) παρουσιάζει την περίοδο της Εκκλησίας από της Πεντηκοστής μέχρι της ελεύσεως του Χριστού. Κατά τον Λόγο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού (Ματθαίος

ις:18) η φερόμενη ως Εκκλησία δεν είχε ακόμη οικοδομηθεί ούτε είχε  φανερωθεί εις τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης.(Εφεσίουςγ:21)

Η Εκκλησία ήτο μυστήριον κεκρυμμένον εν τω Θεώ φανερωθέν το πρώτον εις τον Απόστολον Παύλο (Εφεσίουςγ:1-9). Στο δε των πράξεων των Αποστόλων το κεφάλαιο β: εδάφιο 47 σαφώς δεικνύεται ότι: ο Κύριος προσέθετε τους σωζομένους εν τη Εκκλησία.

Εκ των ανωτέρω αποδεικνύεται ότι η έναρξης της εκκλησίας επραγματοποιήθη την ημέρα της Πεντηκοστής.

Η περίοδος διαρκείας της Εκκλησίας έχει ένα ιδιαίτερο αριθμόν χρόνου.

(Ρωμαίους ια:25 ομοίως πράξεις ιε:14 και αποκάλυψης ε:9)

Όταν εκπληρωθεί ο αριθμός της Εκκλησίας ο Χριστός θα κατεβεί από τον θρόνο του Πατρός εις τον αέρα ως δεικνύεται εις τον αριθμόν 4(τέσσερα).

Το δε τόξο υπ’ αριθμόν 5 (πέντε)εικονίζει την κάθοδο του Ιησού Χριστού για να συναντήσει την Εκκλησία Του.

Το τόξο υπ’ αριθμόν 6(έξη) συμβολίζει την ανάσταση των κοιμηθέντων εν Κυρίω το δε τόξο 7(επτά) συμβολίζει την μεταμόρφωση εν ριπή οφθαλμού των ζώντων εν Χριστώ πιστών οι οποίοι εν συνεχεία θα αρπαγούν εν νεφέλαις εις τον αέρα.(Α΄ Θεσσαλονικείς  δ:14-15-16-17). Η σημειούμενη γραμμή υπ’ αριθμόν 8(οκτώ) παριστάνει την περίοδον της μεγάλης θλίψεως.(Ματθαίος κδ:21 και Λουκάς κα:35). Κατά την διάρκεια της περιόδου της μεγάλης θλίψεως θα παρουσιαστεί ο Αντίχριστος όστις ονομάζεται θηρίον (αποκάλυψης ολόκληρο το κεφάλαιο ιγ: ). Ομοίως

(Β΄ Θεσσαλονικείς  β:3 )αντίχριστος ονομάζεται ο άνθρωπος της αμαρτίας και ο υιός της απωλείας.(Β΄ Θεσσαλονικείς β:3). Κατά το διάστημα της μεγάλης θλίψεως θα υπάρχει ακόμη ευκαιρία μετανοίας οι δε μετανοήσαντες θα αρπαγούν και αυτοί όπως η Εκκλησία εις τον αέρα. Αυτά δεικνύονται στα τόξα υπ’ αριθμόν 9(εννέα)και 10(δέκα) Αποκάλυψης Ζ:…λεπτομερής ανάλυσης των ανωτέρω εξελίξεων θα ακολουθήσει εις τα επόμενα κεφάλαια.

Τα δε αναγραφόμενα στο βιβλίο της Αποκαλύψεως από το Κεφ. στ: και μέχρι το ιθ:… θέλουν εκπληρωθεί διαρκούσης της περιόδου της μεγάλης θλίψεως.  Και όπως αναγράφονται στο βιβλίο Εξόδου Κεφάλαια ζ: μέχρι ιβ: οι επισκεφθείσες πληγές τους Αιγυπτίους έτσι και κατά την περίοδον της μεγάλης θλίψεως οι πληγές  εκείναις  δεν είναι παρά μόνον σκιά των επερχόμενων δεινών. Το τόξο υπ’ αριθμόν 11(έντεκα) συμβολίζει την κάθοδον του Χριστού εις την γη μαζί με όλους τους πιστούς. Για  να ιδρύσει την χιλιετή βασιλεία Του μετά το τέλος της μεγάλης θλίψεως.

Κατά το διάστημα της καθόδου μαζί με τα στρατεύματα Του και την Εκκλησία θα αντιμετωπίσει αντίσταση εκ μέρους του Αντίχριστου.  Τόσο ο Αντίχριστος όσο και ο ψευδοπροφήτης κατά το διάστημα της αντιστάσεως θα συλληφθούν και θα ριφθούν ζωντανοί πρώτοι από όλους στην λίμνη του πυρός που φλέγεται με πυρ και θείον. (θείο= θειάφι (το)ουσιαστικό το θείο(χημικό στοιχείο) ( ελληνικό λεξικό του Τεγόπουλος--Φυτράκης)

Οι δε υπόλοιποι θα θανατωθούν με ρομφαίας εξερχόμενες εκ του στόματος του Αρνίου.(Αποκάλυψης ιθ:19-21. επίσης ο διάβολος ο αρχαίος όφι καλούμενος και σατανάς θα δεθεί επί διάστημα χιλίων ετών και θα ριφθεί εις την άβυσσο.(Αποκάλυψης κ:1-2). Το τόξο υπ’ αριθμόν 12 (δώδεκα) συμβολίζει εκείνους οι οποίοι δεν δέχθηκαν να προσκυνήσουν τον αντίχριστο και να λάβουν το χάραγμα του θηρίου. Αυτοί θα αναστηθούν για να συμβασιλεύσουν κατά την χιλιετηρίδα μαζί με το Χριστό. (Αποκάλυψης κ:4). Το ημικύκλιο το σημειούμενο δια στιγμάτων ερχόμενο από το σημείο του σταυρού και μέχρι της ιδρύσεως της χιλιετηρίδος δείχνει το διάστημα χρόνου κατά τον οποίο ο Θεός απέρριψε τον λαόν Ισραήλ.

(Ματθαίος κγ:37-38).

Κατά την κάθοδο του Χριστού εκ του ουρανού για να ιδρύσει την χιλιετή βασιλεία Του οι Εβραίοι θα ιδούν αυτόν και θα θρηνήσουν με μετάνοια. Θα διανοίξουν τις καρδιές τους και θα τον δεχθούν. (Ζαχαρίας  ιβ:10 και ιγ: 1). Κατόπιν της αποδοχής του Χριστού ως Σωτήρα ο λαός Ισραήλ

Θα έχει ευλογημένη θέση στη χιλιετή βασιλεία.(Ησαϊας ξστ:19)

Μετά την λήξη της χιλιετηρίδας ο διάβολος και πάλι θα λυθεί για λίγο διάστημα και θα πλανήσει και τα Έθνη εις τα τέσσερα σημεία της γης ειδικότερα δε το Γωγ και τον Μαγώγ για να τους ξεσηκώσει σε πόλεμο εναντίον του Χριστού.  (Αποκάλυψης κ:7-10). Όλος δε ο στρατός αντιστάσεως του Σατανά θα εξολοθρευτεί διότι θα ριφθεί πυρ εξ ουρανού και θα κατακαεί. Η γραμμή επί του χάρτου υπ’ αριθμόν 14(δεκατέσσερα) δείχνει το γεγονός ότι ο Σατανάς θα ριφθεί εις την λίμνη του πυρός. Το τόξο υπ’ αριθμόν 15(δεκαπέντε) δείχνει ότι άπαντες (όλοι) οι αμαρτωλοί νεκροί από του Αδάμ και μέχρι τέλους της χιλιετηρίδος θα αναστηθούν για να κριθούν ενώπιον του Λευκού Θρόνου του Κυρίου (Αποκάλυψης κα:1)

Το υπ’ αριθμόν 17 (δεκαεπτά) τετράγωνο δείχνει την Νέα Ιερουσαλήμ  κατά την κάθοδόν της εκ του ουρανού εις τον αέρα. Η γραμμή υπ’ αριθμόν 18 (δεκαοκτώ)δείχνει  την αιωνιότητα.

Άπασαι( Όλες οι περιγραφές ) αι περιγραφαί του σχεδίου θα αναπτυχθούν με λεπτομέρεια κατά κεφάλαιον και εδάφια εις κατωτέρω σελίδας(στις παρακάτω σελίδες)

Για όλην αυτήν την εργασία έχομε μεγάλη ανάγκη των προσευχών σας για την πνευματική σας ανάταση όλων σας(ημών)

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 6^ον

Περί Εκκλησίας

Πολλά θέματα της Αγίας Γραφής κυκλοφορούν με λανθασμένη ερμηνεία μεταξύ αυτών είναι και η διδασκαλία περί Εκκλησίας. Όπως για όλα τα θέματα έτσι και για την εκκλησία υπάρχει μέσα στον Λόγο του Θεού μια θεμελιώδης και αλάνθαστος διδασκαλία. Η διδασκαλία αυτή της Εκκλησίας είναι η πλέον θεμελιώδης και ριζική διδασκαλία της Αγίας Γραφής. Όταν δεν έχουμε ορθή γνώση περί του θέματος αυτού όσον αφορά την Εκκλησία τούτο σημαίνει ότι σε πολλά θέματα της Γραφής της Γραφής πλανώνται. Όπως πχ οι Σαββατισταί ευρίσκονται σε πλάνη λόγω του ότι δεν έχουν ορθή γνώσι περί Εκκλησίας πχ, καθώς διαβάζουν στην Παλαιά Διαθήκη περί Ισραήλ αυτά προσπαθούν να εφαρμόσουν κατά γράμμα στην Εκκλησία. Υπάρχουν όμως και πολλοί θεολόγοι και μελετηταί της βίβλου που δεν έχουν εννοήσει το θέμα αυτό περί Εκκλησίας και έχουν λανθασμένη ιδέα περί αυτής. Ενώ ο Λόγος του Θεού μας ομιλάει πολύ καθαρά για τρεις τάξεις ανθρώπων: τους Ιουδαίους τους Εθνικούς και την Εκκλησία όταν αυτό το αντιληφθούμε και μπορούμε χωρίς καμιά δυσκολία να ξεχωρίζουμε τις τρεις αυτές κατηγορίες τότε δεν θα έχουμε πλανημένες ιδέες περί Εκκλησίας. (Α΄ Κορινθίους ι:32)

Κάθε μία από τις κατηγορίες αυτές έχει ξεχωριστό ξεκίνημα. Οι Ιουδαίοι πχ άρχισαν από τον Αβραάμ. Γένεσης ιβ: και Μαλαχίας η δε εκκλησία άρχισε κατά την ημέρα της Πεντηκοστής Πράξεις β:47 οι δε υπόλοιποι αποτελούν τα Έθνη. Βέβαια αυτά τα θέματα περί εκκλησίας είναι πολύ βαριά και αναγνωρίζω την αδυναμία μου καθώς και την ανεπάρκεια γνώσεως πλην όμως εκείνο που διδάσκομαι  μέσα από τον Λόγο του Θεού αυτό θα προσπαθήσω με την χάρι του Θεού να αναπτύξω.

Η γραμμή υπ’ αριθμόν 3(τρία) του χάρτου δείχνει την περίοδο της Εκκλησίας.

………….

1/  Η ΑΡΧΗ  ΤΗΣ  ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Α/ Η  Εκκλησία άρχισε την ημέρα της Πεντηκοστής προ δε αυτής εκκλησία δεν υφίστατο.(υπήρχε) Ματθαίος ις:18. Εδώ πρέπει να προσέξουμε τον μέλλοντα χρόνο «θα οικοδομήσω» δεν είπε ο Κύριος οικοδόμησα ή οικοδομώ αλλά θα οικοδομήσω αναφέρεται δηλαδή σε μια πράξη μελλοντική πράγμα που σημαίνει ότι ούτε προ Χριστού αλλά ούτε και κατά την χρονική περίοδο της ενσαρκώσεως του Κυρίου υπήρχε Εκκλησία. (Εφεσίουςγ:1-9) και ιδιαίτερα τα εδάφια 5-6 και 9-τα οποία μας ομιλούν καθαρά ότι το μυστήριο της Εκκλησίας δεν αποκαλύφθηκε προηγουμένως σε κανένα(ουδένα).Το μυστήριο λοιπόν τούτο εις το να πιστέψουν τα Έθνη και να γίνουν σύσσωμα και συμμέτοχα και συγκληρονόμοι με τον Χριστό είναι η εκκλησία (εφεσίους α:22-23και δ:15-16 όπως και ρωμαίους η:17).

Ο Λόγος του θεού λέγει ότι η εκκλησία είναι μέγα μυστήριο. (Εφεσίους ε:32) γι’ αυτό διαβάσαμε προηγουμένως (Εφεσίους γ:6)  ότι το μυστήριο δεν αποκαλύφθηκε στις προηγούμενες γενεές. Αυτό το μυστήριο βλέπουμε τώρα πολύ καθαρά στο Εφεσίους ε:32 ότι είναι η εκκλησία. Ο δε απόστολος Παύλος μας λέγει ότι είχε ειδική αποστολή από τον Θεό να αποκαλύψει το μυστήριο της εκκλησίας. Ο δε Απόστολος Παύλος μας λέγει ότι είχε ειδική αποστολή από το Θεό να αποκαλύψει το μυστήριο της Εκκλησίας προς τους ανθρώπους Εφεσίους γ:2. επομένως στην Παλαιά Διαθήκη δεν είναι δυνατόν να βρούμε καμιά προφητεία περί Εκκλησίας. Ούτω (αυτή) η  αρχή της εκκλησίας είναι η ημέρα της Πεντηκοστής. Πράξεις β: 47 και εδώ με το κήρυγμα του Πέτρου βλέπουμε να επαληθεύονται τα λόγια του Κυρίου που είπε στον Πέτρο ότι επί τούτης (ταύτης) της Πέτρας θέλω οικοδομήση την Εκκλησία μου.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

2/ ΤΙ ΕΙΝΑΙ  ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Α/ Η Εκκλησία είναι το σώμα του Χριστού. Εφεσίους α:22-23 και δ:16.

Το να είμεθα εμείς οι άνθρωποι σώμα Χριστού αυτό είναι πραγματικά μυστήριο.(Α΄ Κορινθίους ιβ:27)

Β / Η Εκκλησία επίσης είναι νύμφη του Χριστού. (Εφεσίους ε:23-32)

Τώρα όμως πριν έλθει ο Νυμφίος η Εκκλησία είναι αρραβωνιασμένη με τον Χριστό. (Β΄ Κορινθίους ια:2 ). Κατά την αρπαγή  όμως της  Εκκλησίας (Α  Θεσσαλονικείς δ:16-17) εις τον αέρα θα γίνει ο γάμος.

( Αποκάλυψης ιθ:7-9). Αυτό είναι το μεγαλύτερο μυστήριο που κανείς δεν μπορεί να περιγράψει αλλ’ ούτε να συλλάβει.

Γ / Η Εκκλησία είναι ένα σώμα που αποτελείται από ψυχές λελυτρωμένες εκ πάσης φυλής και γλώσσας και λαού και έθνους (Αποκάλυψης ε:9) είναι ένας συγκεκριμένος αριθμός  (Πράξεις ε:11). Βέβαια τον ορισμένο αυτό αριθμό δεν τον αποκάλυψε ο Θεός εις στους ανθρώπους.

Κατά την διάρκεια της περιόδου της Εκκλησίας εδόθη τύφλωσης στον λαό Ισραήλ έως ότου έλθη το πλήρωμα των Εθνών. (Ρωμαίους ια: 25) πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να γίνεται σύγχυσης μεταξύ Εκκλησίας και λαού Ισραήλ διότι η εκκλησία είναι ξεχωριστό σώμα και όχι μόνον αυτό αλλά η Εκκλησία και ο Λαός Ισραήλ είναι δύο αντίθετες τάξεις.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ==== =ΙΣΡΑΗΛ

                                       Ισραήλ ============Εκκλησία

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

1/ αρχή ======== ===Γένεσης ιβ:1========Εβραίους γ:1+ Φιλιπ.δ:20                          

2/Επίγειος κατάστασης =================ουράνιος

3/ πλούτος =========Γέν.κδ:35===========Ματθ.η:20+Κορ.δ:1

4/ Δύναμης και ======Δευτ.κη:7===========Μάρκ.ι:24+Ιακ. Β:5

Ισχύς==============================================                   

5/ σχέσεις με τους ====Δευτ.ζ:1-2===========Ιωάν.ις:2+Ματθ.ε:44

Εχθρούς =============================Α΄ Κορ.δ:12-13

6/ Στάσης κατά====== Έξοδος κα: 24-25======Α΄ Κορ.δ:12-13

της αδικίας

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

Είπαμε όμως ότι τρεις είναι  οι κατηγορίες των ανθρώπων και όχι δύο. Γι’ αυτό είναι καλό να συμπεριλάβουμε τώρα τους εθνικούς για να δούμε τις σχέσεις μεταξύ των τριών(Α΄ Κορινθίους ι:32).

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

Ισραήλ============ Εθνικοί============= Εκκλησία

Ρωμ. Θ:4-5=========Εφες.β:11-12==========Εφες. Α:22-23

Ιωάν.δ:22==========Εφες.δ:17-18==========Εφες. Ε:25-32

Ρωμ.γ:1-2==========Μαρκ.ζ:27-28=========Α΄ Πέτρ. Β:9

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

Το Ευαγγέλιο ομιλεί περισσότερο δια τον Ισραήλ και την εκκλησία εν σχέση δε μ’ αυτούς αναφέρει και τους εθνικούς.

Ο Ισραήλ άρχισε από το ιβ: Γενέσεως μέχρι του Προφήτου Μαλαχία προ δε αυτής της περιόδου όλοι οι άλλοι ήταν Εθνικοί.

Όταν λοιπόν μελετούμε τον Λόγον του Θεού κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν θα εφαρμόζουμε τις υποσχέσεις του Θεού προς τον Λαό Ισραήλ ως προς την Εκκλησία. Αι υποσχέσεις δια την εκκλησία οι επαγγελίες και η δόξα αναφέρονται στις Πράξεις β: μέχρι την Αποκάλυψη. Τα τέσσερα Ευαγγέλια αποτελούν την γέφυρα μεταξύ Παλαιάς και Νέας Διαθήκης.

Είναι πολύ λυπηρό να βλέπουμε διάφορους θεολόγους και μελετητές της Βίβλου τις υποσχέσεις του Θεού που ήταν για τον Ισραήλ να τις εφαρμόζουν στην Εκκλησία.

Παραδείγματος χάριν η Ιερουσαλήμ η Σιών δεν είναι για την Εκκλησία αλλά μπορεί να παραδειγματιστεί η Εκκλησία από αυτά

(Β΄ Τιμοθέουγ:15+Ρωμαίους 15:4+ Α΄ Κορινθίους ι:6-11). Πλην όμως δεν αφορούν αυτήν άμεσα. Τα ιδιαίτερα όμως σημεία της είναι από τις Πράξεις των Αποστόλων έως την Αποκάλυψη.

Ίσως κάποιος αναφέρει ότι υπάρχουν μέσα εις τον Λόγον του Θεού εδάφια τα οποία ευρίσκονται εις την Π.Δ. που αναγράφουν την λέξι Εκκλησία όπως είναι (Ψαλμός κβ:22-25 και  Εβραίους β:12).

Ο Δαβίδ όμως αυτό το έλεγε χωρίς να έχει υπ’ όψιν του την έννοια «Εκκλησία». Η έννοια εκκλησία είναι απλώς σύναξης ανθρώπων για κάποιο ορισμένο σκοπό και όχι απαραίτητα Εκκλησία δηλαδή νύμφη του Χριστού. Άλλωστε και στην ΚΔ έχουμε περιπτώσεις κατά τις οποίες συναθροίζεται ο λαός για ένα ορισμένο σκοπό πλην αυτό δεν σημαίνει ότι αποτελούν Εκκλησία δηλαδή το σώμα του Χριστού διότι έχουμε περιπτώσεις κατά τας οποίας δεν είναι δυνατόν οι ειδωλολάτραι να αποτελούν Εκκλησία του Χριστού. (Πράξεις ιθ:25-39).

Άλλωστε υπάρχουν και άλλες συνώνυμες λέξεις με αυτήν της Εκκλησίας όπως σύναξης συνέλευσης συγκέντρωσης και άλλες.

Υπ’ αυτήν την έννοια αναφέρεται η λέξις Εκκλησία εις την Π.Δ. και εις την ΚΔ. Όταν πρόκειται περί συνάξεως απίστων(Πράξεις ιθ:5-25-39).

Τόσο ο Δαβίδ όσο και άλλοι της ΠΔ δεν γνώριζαν ότι ο Χριστός θα ίδρυε Εκκλησία εκ πάσης φυλής και γλώσσας και λαού και έθνους που θα αποτελούσε το σώμα Του και θα εκκαλείτο Νύμφη του Χριστού

(Α΄ Πέτρου α:11).

Ο Στέφανος επίσης χρησιμοποιεί την φρασεολογία εκκλησία της Ερήμου αναφερόμενος βέβαια εις τον λαό Ισραήλ πλην ο λαός Ισραήλ δεν είναι βέβαια η Νύμφη του Χριστού. Ο λαός Ισραήλ ελευθερώθηκε από τη γη της Αιγύπτου για ένα ορισμένο σκοπό για να απολαύσει την γη της επαγγελίας τούτο όμως δεν σημαίνει ότι αποτελεί το σώμα του Χριστού. Διότι όπως ήδη έχουμε αναφέρει εις την ΠΔ δεν είχε ακόμα αποκαλυφθεί το Μυστήριο της Εκκλησίας. Αυτό το μυστήριο αποκαλύφθηκε μόνον εις τον Απόστολο Παύλο και εις τους Προφήτες της ΚΔ (Εφεσίους γ:5-6).

Είπαμε μέχρι τώρα τον χρόνο  εις τον οποίο άρχισε η Εκκλησία αλλά δεν αναφέραμε τον χρόνο κατά τον οποίο θα τελειώσει ή θα λήξει η περίοδος της Εκκλησίας. Η Εκκλησία  άρχισε κατά την ημέρα της Πεντηκοστής. (Πράξεις β:47 ) και είναι ένα μυστήριο κεκρυμμένο εν τω Θεώ και όταν συμπληρωθεί ο αριθμός της (Πράξεις ιε:14+Ρωμαίους ια:25) θα αρπαγή εν ριπή οφθαλμού αφού μεταμορφωθούν οι εν χριστώ αποθανόντες και οι ζώντες (Α΄ Θεσσαλονικείς β:16-17) και θα συναντηθούν με τον Κύριο εις τον αέρα και θα μείνουν εκεί ένα ορισμένο χρονικό διάστημα.

Ο Κύριος είχε σκοπό κατά την επί της γης διακονία Του να έλθει και να υπηρετήσει τους δικούς Του δηλαδή τον λαό Ισραήλ αλλά οι δικοί Του τον απέρριψαν(Ιωάννης α:11-12 )  γι’ αυτό και Εκείνος τους εγκατέλειψε προσωρινά και άνοιξε μια άλλη σελίδα στο αιώνιο σχέδιο της σωτηρίας και αυτή ήταν η σελίδα των Εθνικών.  Παραμέρισε δηλαδή τον λαό Ισραήλ έως ότου πληρωθεί ο αριθμός των Εθνών.(Ρωμαίους ια:11-25).

Εις το κατά Ματθαίον ευαγγέλιο διαβάζουμε τα λόγια του Κυρίου προς τον λαό Του: «Διότι σας λέγω δεν θέλετε με ιδεί εις το εξής εωσού είπητε ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου». επίσης το ίδιο αναφέρεται εις τας (Πράξεις ιγ:45-48). Εις  τον χάρτη από το Σταυρό μέχρι το 13(δεκατρία) η διακεκομμένη γραμμή δείχνει την περίοδο της Εκκλησίας.

Ο προφήτης Ζαχαρίας μας αναφέρει τον χρόνο κατά τον οποίο συναντούμε και πάλι τον λαό Ισραήλ μετά την απόρριψη του. είναι τότε που ο Χριστός θα κατέλθει ένδοξος με την Εκκλησία Του και οι Ισραηλίται εκείνοι δηλαδή οι οποίοι τον εξεκέντησαν θέλουσιν επιβλέψει προς αυτόν και θέλουσι πενθήσει και λυπηθεί. (Ζαχαρίας ι:10 + ιγ:1)

Είναι λυπηρό το φαινόμενο  που παρουσιάζεται σήμερα μεταξύ των θεολόγων οι οποίοι πιστεύουν ότι με το κήρυγμα και με τις διάφορες προσπάθειες που καταβάλουν όλος ο κόσμος θα πιστέψει. Αλλά ο Λόγος του Θεού μας λέγει ότι ο κόσμος είναι εν τω πονηρώ και θα γίνει ακόμη χειρότερος (Ιωάννης ε:19 + Β΄ Τιμόθεου γ:1-5 + Α΄ Τιμόθεου δ: 1-3 ).

Μέσα από αυτόν τον κόσμο ο Θεός θα καλέσει πολλούς προς σωτηρίαν  τους οποίους θα καταστήσει βασιλείς και ιερείς (Αποκάλυψης α:5-6

+ 5:9-10 και Α¨ Πέτρουβ:9-10).

Ούτω λοιπόν τόσο η προσευχή όσο και η προσπάθεια κάθε παιδιού του θεού είναι να προσκαλεί προς σωτηρίαν άτομα. Επειδή όμως δεν γνωρίζουμε ποια είναι τα άτομα αυτά ρίχνουμε τα δίχτυα σε όλον  τον κόσμο για να κερδίσουμε τις ψυχές αυτές.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 7^ον

Η  Αρπαγή   Της   Εκκλησίας

Εις τα προηγούμενα κεφάλαια αναφέρουμε για την αρπαγή της εκκλησίας. Εις το παρόν Κεφάλαιο θα περιγράψουμε το θέμα αυτό με λεπτομέρεια. Υπάρχει μια εσφαλμένη διδασκαλία σχετικώς με τον ερχομό του Κυρίου κατά την οποία πιστεύουν πολλοί ότι γενικά θα γίνει η συντέλεια του αιώνος θα βρεθούν πιστοί και άπιστοι ενώπιον του βήματος του Χριστού θα γίνει η κρίσις θα βραβευτούν οι πιστοί και θα τελειώσουν τα πάντα.  Δηλαδή μια πολύ γενική ιδέα της ελεύσεως του Χριστού και της κρίσεως. Ο  Λόγος του Θεού λέγει κάτι το πολύ διαφορετικό. Διότι επανειλημμένως  ο Λόγος Του Θεού μας λέγει να περιμένουμε την Έλευση

του Χριστού και να αγρυπνούμε διότι θα έλθει ως κλέπτης εν νυκτί. Όταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός θα κατεβεί από το Θρόνο Του θα σαλπίσει η εσχάτη σάλπιγξ και όλοι οι εν Χριστώ αποθανόντες θα αναστηθούν και οι ζώντες θα μεταμορφωθούν εν ριπή οφθαλμού και θα αρπαγούν εις τον αέρα εις απάντησιν του   Κυρίου. (Α΄ Κορινθίουςιε:51-52 + Α΄ Θεσσαλονικείς δ: 16-18). Τα ακόλουθα εδάφια (Ματθαίος κδ:39-41 και Λουκάς ιζ:34-37) μας αναφέρουν πότε θα συμβούν τα γεγονότα της αρπαγής της εκκλησίας. Μια άλλη γνώμη είναι ότι θα προηγηθούν σημεία προ της αρπαγής της εκκλησίας. Αυτή είναι λανθασμένη γνώμη. Την στιγμή που ο λόγος του θεού λέγει ότι ο Κύριος θα έλθει ως κλέπτης εν νυκτί (μέσα στη νύχτα) δεν μας καθορίζει χρόνο ούτε σημεία καιρών. (Ματθαίος κδ: 36-41 και Λουκάς ιβ:32-37). Όπως δηλαδή θα συνεχίζει κανονικά η ζωή του κόσμου θα έλθει έξαφνα  ο Κύριος και όσοι θα είναι του Κυρίου αυτοί θα αρπαχθούν και άλλοι θα μείνουν μαζί και οι ψευτο-ευσεβείς και οι  κίβδηλοι χριστιανοί.(Β΄ Τιμόθεου γ:5).

Έτσι λοιπόν από την Πεντηκοστή μέχρι την αποκάλυψη του Κυρίου οφείλουν όλοι οι πιστοί να περιμένουν και να αγρυπνούν για τον ερχομό του Κυρίου. (Λουκάς κα:35 διότι εκείνη η ημέρα θα έλθει αιφνιδίως. (Μάρκος ιγ:33-37). Αν και δεν θα υπάρχει βέβαια σημείον κατά την αρπαγή. Θα υπάρχουν εξ’ αντιθέτου πολλά σημεία κατά την αποκάλυψη του Χριστού (Ματθαίος κδ:29-30) πριν πατήσει ο Κύριος επί της γης θα θρηνήσουν πάσαι αι φυλαί της γης.(Αποκάλυψη α:7). 

Μετά την αρπαγή θα γίνει μεγάλη θλίψις για όσους θα ζουν επί της γης και θα εκπληρωθούν όλα τα γραμμένα εις το έκτο Κεφάλαιο της Αποκαλύψεως μέχρι του δέκατου ενάτου  κεφαλαίου του ιδίου βιβλίου(Αποκάλυψη). Όταν ο Κύριος έλθει να πάρει την εκκλησία οι κοσμικοί θα ακούσουν την σάλπιγγα αλλά δεν θα καταλάβουν. Όπως  άκουσαν την φωνή του Θεού άκουσαν και δεν κατάλαβαν

(Ιωάννης ιβ:28-29). Επίσης το ίδιο συνέβη με τους ακολούθους του Παύλου (Πράξεις θ: 7). Ο κόσμος θα ακούσει την σάλπιγγα αλλά δεν θα καταλάβει περί τίνος πρόκειται. Μετά όμως την αρπαγή τότε θα αντιληφθούν και θα εκτιμηθούν τα γεγραμμένα περί της αρπαγής. Τότε θα γίνει μεγάλος θρήνος διότι έχουν χάσει οι άνθρωποι ξαφνικά τα αγαπητά τους και προσφιλή πρόσωπα.

Στο διάστημα αυτό οι πιστοί θα ευρίσκονται εις τον αέρα εν ασφαλεία με τον Κύριο και θα εκπληρωθούν τα λόγια (Αποκάλυψηςγ:10).

Αλλοίμονο μόνο εις εκείνους που θα μείνουν χωρίς φως μετά την μεγάλη εκείνη θλίψη. Επειδή ακριβώς δεν θα υπάρχει κανένα σημείο περί αρπαγής γι’ αυτό οι πιστοί  πρέπει να αγρυπνούν διότι η ημέρα εκείνη θα επέλθει αιφνιδίως.  

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ  8^ΟΝ

                                                                                                                      

Τα Δύο Βήματα Της Ελεύσεως Του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού.

ΠΑΡΟΥΣΙΑ=========== ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ

Το πρώτο βήμα είναι όταν ο Κύριος θα έλθει να παραλάβει την εκκλησία Του. είναι η στιγμή κατά την οποία ο Κύριος θα αφήσει  τον θρόνον Του Πατρός εις τον οποίον ευρίσκεται αυτή η στιγμή και θα κατέλθει να πάρει την Εκκλησία Του η οποία θα τον συναντήσει εις τον αέρα. Κανείς δεν θα αντιληφθεί την επίσκεψη αυτή του Κυρίου παρά μόνον οι πιστοί οι οποίοι θα μεταμορφωθούν και θα πάρουν το ένδοξο σώμα της αναστάσεως με το οποίο θα παρουσιαστούν ενώπιον του Κυρίου αφού προηγηθεί η ανάστασης των νεκρών πιστών.

Έτσι όλοι οι πιστοί ζώντες και νεκροί θα συναντήσουν τον Κύριο εις τον αέρα. Α΄ Θεσσαλονικείς δ:15-17 και Α΄ Κορινθίους ιε:51-53.

Η λέξις «απάντησης» δηλαδή συνάντησης δεν μας λέγει ότι ο Χριστός θα μείνει με την εκκλησία Του στον αέρα αλλά θα κατέλθει για να βασιλεύσει επί της γης (Λουκάς  α:32-33 και Ιερεμίας κγ:5 και Ζαχαρίας θ:10).

Επίσης σύμφωνα με την υπόσχεση που έχει δώσει ο Κύριος και οι πιστοί θα βασιλεύσουν με τον Χριστό.(Λουκάς κβ:23-30 και Α΄ Κορινθίουςς:2 και Αποκάλυψης ε:9-10).

Αυτό το πρώτο βήμα της ελεύσεως είναι η αρπαγή  της εκκλησίας. Όταν γίνει η αρπαγή δεν θα ιδεί ο κόσμος τον Χριστό.

Το τι ακριβώς θα γίνει και πόσο θα μείνουν οι πιστοί με το Χριστό στον αέρα θα το εξετάσουμε λεπτομερώς εις τα επόμενα κεφάλαια.

Όταν θα αρπαγή η εκκλησία θα γίνει στον κόσμο μεγάλη θλίψις (Ματθαίος κδ:21 και Λουκάς κα:35) η δε υπόσχεσης του Κυρίου για τους πιστούς είναι ότι θα τους φυλάξει από την θλίψι αυτή γι’ αυτό θα συναντήσει την Εκκλησία Του εις τον αέρα.(Αποκάλυψης γ:10).

Μετά το τέλος της θλίψεως θα φανεί το σημείο του Υιού του ανθρώπου το οποίον σημαίνει ότι ο Κύριος θα αποκαλυφθεί εις όλους τους ανθρώπους και θα θρηνήσουν τότε πάσαι αι φυλαί της γης(Ματθαίος κδ:29-30 και Ιούδας 14-15). Ο σκοπός που θα κατέλθει ο Κύριος με την εκκλησία Του είναι δια να εκδικήσει εκείνους που δεν θα τον γνωρίσουν και δεν θα υποταχθούν εις αυτόν.(Β΄ Θεσσαλονικείς α:9-10 και Αποκάλυψης ιθ:11-21και Ψαλμός β:9-10). Αυτό είναι το δεύτερο βήμα δηλαδή η αποκάλυψης του Κυρίου εις όλους τους ανθρώπους. Δια να κάνουμε πιο απλό το θέμα των δύο βημάτων της ελεύσεως παραθέτουμε τον Πίνακα με τα αντίστοιχα εδάφια.

ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ================= ΔΕΎΤΕΡΟ ΒΗΜΑ

Αρπαγή  Παρουσίας ============== Αποκάλυψης

Α΄ Κορινθίους ιε:23 ======Α  Κορινθίους .α:7 και Ματθαίος  Κδ:29-30

Α΄ Θεσσαλονικείς γ:13 ====Α΄ Πέτρου α:7-13

Α΄ Θεσσαλονικείς.ε:15 ====Ιούδας 14-15

Α΄ Θεσσαλονικείς ε: 13 === Αποκάλυψης α: 7

Ιάκωβος ε:1-8===========Αποκάλυψης ιθ:11-21

Α΄ Ιωάννου β:18=======================================

Εις την ΠΔ έχομε πολλά εδάφια δια την έλευση του Κυρίου επειδή όμως

Η εκκλησία ήταν κρυμμένη εν τω Θεώ οι προφήτες δεν έβλεπαν. Το μόνο που έβλεπαν ήταν δύο βουνά μεταξύ των οπίων ήταν κοιλάδα την οποία δεν έβλεπαν. Η κοιλάδα αυτή ήταν η εκκλησία.

Συγκρίνοντας το (Ησαϊας ξα:1-2με το Λουκάδ:18-20 ) βλέπουμε ανοικτά ότι με ένα «,» «κώμα» χωρίζονται τα δύο βήματα εις το (Ησαϊας ξα:2). Δια τούτο ο Χριστός πήρε την πρώτη φράση (Ευπρόσδεκτον Κυρίου ενιαυτόν). Και άφησε το δεύτερο μέρος (ημέραν εκδικήσεως) διότι το δεύτερο μέρος δεν ανήκε εις την Δευτέραν Έλευση του Χριστού δηλαδή την ημέρα της Αποκαλύψεως αυτού κατά την οποία θα κάμει εκδίκηση

(Β΄ Θεσσαλονικείς α:8).

Εν σχέση με την μελέτη της Δευτέρας Ελεύσεως του Ιησού Χριστού

Πρέπει να διακρίνουμε τις ακόλουθες αλήθειες.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

===ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ και ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

===ΕΣΧΑΤΕΣ ΗΜΕΡΕΣ και ΕΣΧΑΤΗ ΗΜΕΡΑ

Η ημέρα του Χριστού πρέπει να ξέρομε ότι ανήκει εις την αρπαγή της Εκκλησίας και ότι θα συμβεί με την εκκλησία στον αέρα. ( βλέπε: α΄ Κορινθίους α:8 + β:10+β:16 και Β΄ Κορινθίους α;14).

Η ημέρα του Κυρίου πρέπει να ξέρουμε ότι αναφέρεται πάντοτε στην περίοδο της Μεγάλης Θλίψεως  (βλέπε: Ησαϊας ιγ: 9 και Ιωήλ α:15 + β:16 και Ζαχαρίας ιδ:1).

Έσχατες Ημέρες όταν αναφέρονται εν σχέση με τον Λαό Ισραήλομιλούν πάντοτε για την αποκατάσταση του Λαού Ισραήλ (Ησαϊας β:2και Μιχαίας δ:1-4και Πράξεις ιε:15-17 και Εβραίους η:10-11και Ιερεμίας λα: 30-33).

Έσχατες Ημέρες αναφέρονται εν σχέση με την Οικονομία της Χάριτος περιγράφουν την οικτρά κατάσταση της ανθρωπότητας τα ακόλουθα εδάφια: (Β΄ Τιμόθεος γ:1-8 και Α΄ Τιμόθεος δ:1-3 και Β΄ Πέτρου γ:3-4 και Ιούδα; 17-18).

Από τις έσχατες Ημέρες πρέπει να διακρίνουμε την Έσχατη Ημέρα η οποία αναφέρεται στην ανάσταση και την τελική κρίσι.(Ιωάννης στ:39-40-44-54-και ια:24-και ιβ:48)

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

Συνεχεια απο το 8οο κεφαλαιο

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 9^ον

Αι επτά Περίοδοι της Εκκλησίας

Εις το προηγούμενο Κεφάλαιο είδαμε τι είναι εκκλησία  η οποία άρχισε κατά την ημέρα της Πεντηκοστής μέχρι της Ελεύσεως του Χριστού. Τώρα θα δούμε στο χρονικό αυτό διάστημα μέχρι δηλαδή της ελεύσεως του Χριστού τις περιόδους ή τις διαφόρους εξελίξεις οίτινες έλαβαν χώραν εις την Εκκλησία. Είναι ανάγκη για να έχουμε καλύτερη γνώση των πραγμάτων να ρίξουμε μια ματιά εις την ιστορία της Εκκλησίας εκτός βέβαια από τις προφητείες που μελετούμε. Κατ’ αρχήν είναι ανάγκη να μελετήσουμε το δεύτερο και τρίτο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως. Εις το πρώτο Κεφάλαιο της Αποκαλύψεως α: και εις τα εδάφια  9-15 βλέπουμε τον Κύριο να φανερώνεται ενδόξως εις τον Ιωάννη και να δίδει εντολή να γράψει όσα είδε και να στείλει τις επιστολές αυτές εις τις Επτά εκκλησίες Εφέσου Σμύρνης Περγάμου Θυατείρων Σάρδεων Φιλαδέλφειας και Λαοδικείας. Αι ως άνω Εκκλησίαι υπήρχαν εις την Μικράν Ασίαν. Εις μιαν των εκκλησιών αυτών έγραψε ο Απόστολος Παύλος μία επιστολή την προς Εφεσίους. Επίσης  προς Κολοσσαείς δ:15 αναφέρεται η ύπαρξης μιας Εκκλησίας εις την οποία έγραψε ο απ. Παύλος μία επιστολή η οποία δεν διεσώθη. Η Εκκλησία αυτή είναι της Λαοδικείας. Δια να αντιληφθούμε δε καλύτερα το θέμα περί των επτά Εκκλησιών πρέπει να προσέξουμε την διαίρεση όλου του βιβλίου που υπάρχει στο κεφάλαιο Αποκ.α:19 όπου λέγει: «Γράψον όσα είδες και όσα μέλλουσι να γίνωσι μετά ταύτα». 

Ο Ιωάννης είδε αυτό που μας περιγράφει στο πρώτο κεφάλαιο δηλαδή την Δόξα του Κυρίου και όλα όσα Εκείνος του φανέρωσε.

Όσα περιγράφονται στο δεύτερο και τρίτο κεφάλαιο όπου αναφέρεται η κατάστασης της Εκκλησίας ή μάλλον των εκκλησιών.

Το τέταρτο κεφάλαιο αρχίζει με την Τρίτη περίοδο της αποκαλύψεως που είναι «και όσα μέλλουσι να γίνωσι μετά ταύτα» για αυτό και αρχίζει το κεφάλαιο αυτό με την φράση  «μετά δε ταύτα» Αποκ.δ:1 και η περίοδος αυτή περιλαμβάνεται εις τα κεφάλαια δ: και κβ: της Αποκάλυψης.

Εκείνο που είδε ο Ιωάννης ήταν επτά λυχνίες και εν μέσω αυτών είδε τον Κύριο ενδόξως κρατώντα εν τη δεξιά Αυτού χειρί επτά αστέρας. Ο δε Κύριος εξήγησε ότι οι επτά αστέρες ήταν οι άγγελοι των επτά Εκκλησιών και οι επτά λυχνίες εκκλησίες.

Το βιβλίο αυτό της Αποκαλύψεως το έγραψε ο Ιωάννης το 19 μχ εις την νήσον Πάτμον. Εκείνην την εποχή υπήρχαν ήδη οι επτά Εκκλησίες τις οποίες αναφέρει στο δεύτερο και τρίτο κεφάλαιο.

Οι επτά αυτές Εκκλησίες αντιπροσωπεύουν την εκκλησία του Χριστού από την Πεντηκοστή μέχρι την Έλευση του Κυρίου. Αποτελούν δηλαδή τις επτά περιόδους που θα περάσει η εκκλησία.

Αυτές οι επτά Εκκλησίες είναι ιστορικές διότι όντως υπήρχαν την εποχή του Ιωάννου είναι δε και προφητικές διότι αντιπροσωπεύουν συμβολικώς και προφητικώς ολόκληρη την Εκκλησία του Χριστού από της ιδρύσεως της μέχρι της Ελεύσεως του Κυρίου.

Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο η εκκλησία του Χριστού είναι μυστήριο όπως ο Ίδιος το αποκάλυψε. Έδωσε όμως κάποια εξήγηση σχετικά με το μυστήριο αυτό. Ήδη αναφέραμε ότι ο Κύριος είπε ότι οι αστέρες είναι οι Άγγελοι και οι επτά λυχνίες οι επτά Εκκλησίες(Αποκάλυψης α:20)

Το σύμβολον των λυχνιών είναι παρμένο από την ΠΔ (Έξοδοςκε:3-40επίσης Εβραίους θ:2και Ζαχαρίας δ:2).

Εάν προσέξουμε θα παρατηρήσουμε ότι η λυχνία είναι μία αναφέρεται

 Δηλαδή πάντοτε στον ενικό αριθμό με την διαφορά ότι αποτελείται από επτά κλάδους ο κορμός παραμένει ο αυτός.

Το σύμβολον αυτό μας δίνει να καταλάβουμε ότι η εκκλησία του Χριστού είναι μία αλλά έχει πολλούς κλάδους οι οποίοι είναι διεσπαρμένοι εις όλα τα πέρατα της γης και διέρχεται δια μέσου διαφορετικών χρονικών περιόδων.

Αυτούς τους κλάδους με τον τόπο και τον χρόνο θα εξετάσουμε στο κεφάλαιο αυτό.

Τώρα ένα άλλο ερώτημα γεννάται είναι γιατί ο Κύριος κάνει αυτήν την προτίμηση και παίρνει τον ενικό αυτές τις συγκεκριμένες εκκλησίες τις οποίες και αναφέρει ονομαστικώς την στιγμή που υπήρχαν πολλές εκκλησίες και μάλιστα πολύ πιο σπουδαιότερες από αυτές. Γιατί λοιπόν να γίνεται αυτή τη διάκρισης; Δεν ήταν ο Χριστός η Κεφαλή και εκείνων των εκκλησιών;  Και βέβαια ήταν (Εφεσίους α:22-23 και δ:16). Αλλά ο Κύριος διάλεξε αυτές τις Εκκλησίες διότι είναι πιο αντιπροσωπευτικές της Εκκλησίας του Κυρίου. Έπρεπε ο Κύριος να πάρει μία από κάθε κατηγορία για να χαρακτηρίσει και να περιγράψει προφητικώς τις διάφορες χρονικές περιόδους της Εκκλησίας δεικνύοντας την πνευματική κατάσταση αυτής.

Ο τρόπος με τον οποίο εφανερώθει ο Κύριος εις τον Ιωάννη δείχνει καθαρά ότι ο Χριστός είναι ο Μέγας Αρχιερεύς διότι ήταν ενδεδυμένος ποδήρη χιτώνα και ήτο περιεζωσμένος με χρυσή ζώνη.

Αυτό δείχνει ότι ο Χριστός είναι πράγματι ο αρχηγός της Εκκλησίας την οποία υπηρετεί με την ιδιότητα του Αρχιερέως. Η Εκκλησία δε αυτή όπως αναφέραμε αποτελείται από πολλούς κλάδους γι’ αυτό και μιλούμε σήμερα για εκκλησίες. Πχ όταν ο Κύριος αναφέρει κάτι για την εκκλησία της Εφέσου αυτό σημαίνει ότι αφορούσαν τα λόγια αυτά την ίδια την εκκλησία της Εφέσου αλλά παράλληλα ο Κύριος μιλούσε για όλες τις εκκλησίες Του διότι το σώμα της Εκκλησίας είναι ένα.

Το ότι χρησιμοποιείται ο αριθμός επτά για τις εκκλησίες αυτό δείχνει την τελειότητα της Εκκλησίας διότι ο αριθμός επτά είναι σύμβολο της τελειότητας. Οι  εκκλησίες αυτές ευρίσκονταν πολύ κοντά η μία στην άλλη γι’ αυτό και ο Κύριος διάλεξε αυτές τις Εκκλησίες για να μιλήσει στην Εκκλησία όλων των εποχών. Τώρα θα μελετήσουμε με μεγαλύτερη λεπτομέρεια για τις Εκκλησίες αυτές και την πνευματική τους κατάσταση.  

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

1/ Έφεσος:=(Αποκάλυψηςβ:1-7) Η πόλης αυτή ήταν κοντύτερα στην Πάτμο από τις άλλες. Η πόλης αυτή την εποχή εκείνη ήταν δεύτερη μετά την Ιερουσαλήμ με εμπορική κίνηση και πολλές παραδόσεις θεωρείτο δε και το κλειδί της Μικράς Ασίας.

Στην πόλη αυτή υπήρχε και ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου που ήταν ο Ναός της Θεάς Αρτέμιδος.

Επίσης η Έφεσος ήταν φημισμένη για τα μεγαλοπρεπή παλάτια και τους ναούς της. Τώρα όμως η πόλης αυτή είναι κατεστραμμένη και ακατοίκητος. Δύο χρόνια εργάστηκε εκεί ο Απ. Παύλος ο οποίος κήρυξε και υπηρέτησε τον Κύριο. Ο Απ. Ιωάννης ήταν Πρεσβύτερος της Εκκλησίας της Εφέσου ως ότου εξορίσθηκε εις την νήσο Πάτμο. Ο Τιμόθεος επίσης ήταν πρεσβύτερος της Εκκλησίας της Εφέσου ως ότου εφονεύθη με ραβδισμούς Από ανθρώπους κατωτέρας ηθικής υποστάθμης.

Η Επιστολή προς Εφεσίους του Απ. Παύλου δείχνει την υψηλή πνευματική κατάσταση στην οποία βρισκόταν η εκκλησία στην πόλη αυτή.

Το μυστήριο της εκκλησίας απεκαλύφθει εις το Απ. Παύλο δια μέσου της επιστολής την οποία έγραψε εις αυτήν την Εκκλησία. Αν και ευρίσκετο εις υψηλή πνευματικήν κατάσταση εν τούτοις ο Κύριος λέγει δια του Ιωάννου ότι την πρώτην αγάπην άφησε και την καλεί να μετανοήσει εκ νέου. Σπουδαίος  επίσης ο έπαινος είναι του Κυρίου προς αυτή την εκκλησία δια την στάση της εναντίον των Νικολαϊτών τα έργα των οποίων και ο ίδιος μισεί. Παρ’ όλα αυτά είχε και κάτι εναντίον αυτής της Εκκλησίας όπως αναφέρεται κατωτέρω. Οι Νικολαϊται ήσαν εκείνοι οι οποίοι είχαν εξουσία επί του λαού όπως και η λέξις η ιδία το φανερώνει: (Νικώ –λαούς).

Προς το τέλος του πρώτου αιώνος άρχισε το πνεύμα της εξουσίας των επισκόπων και των κληρικών οι οποίοι θεωρούσαν τον λαό κατώτερο.

Η εκκλησία της Εφέσου απεχθάνετο και μισούσε την στάση των ανθρώπων αυτών καθώς και την διδασκαλία τους. Εκείνο όμως που έλειπε από τους Εφεσίους ήταν η πίστης η αγάπη και η ελπίδα είχε δηλαδή να επιδείξει έργο καθώς και υπομονή χωρίς όμως τις ανωτέρω αρετές. (ίδε και σύγκρινε Α΄ Θεσσαλονικείς α:3 με αποκάλυψη β:2)

Αυτή ήταν και η πνευματική κατάστασης όλων των τότε εκκλησιών σύμφωνα με την Εκκλησιαστική Ιστορία.

2/ Σμύρνης (Αποκάλυψης β:8-11). Η Σμύρνη είναι η πλουσιότερη πόλης μετά την Έφεσο προς Πάτμο και  ιδρύθη υπό του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κατά το παρελθόν ήταν η σπουδαιότερη πόλης μετά την Έφεσο. Είναι η μόνη πόλης που παραμένει μέχρι σήμερα από τις επτά Εκκλησίες της

Αποκαλύψεως. Εις την Αποκάλυψη β: είναι η πρώτη και η τελευταία φορά που αναφέρεται εκκλησία στην πόλη αυτή και δεν γνωρίζουμε πότε ιδρύθη η εκκλησία αυτή. Πιθανώς όταν ο Απ. Παύλος επεσκέφθη την Έφεσο τότε να ίδρυσε και την Εκκλησία της Σμύρνης. Δεν υπάρχει κανένας έλεγχος εναντίον της Εκκλησίας αυτής από τον Κύριο. Όχι μόνον δεν ελέγχει αλλά παρηγορεί δια την πτωχείαν των και ενθάρρυνε για τα μέλλοντα να περάσει η Εκκλησία αυτή.

Η Σμύρνη ήταν η πόλη που υπέφερε πολλούς διωγμούς. Εις αυτήν την πόλη και συγκεκριμένα εις ένα μέρος το οποίον ονομαζόταν Πάγος μαρτύρησαν 1500 άτομα και 800 μία άλλη φορά με των οποίων το αίμα βάφτηκε η γη. Επίσης και ο Επίσκοπος της Σμύρνης Πολύκαρπος μαρτύρησε  εις το ίδιο μέρος. Παράλληλα με την με την πτωχεία της είχε και άλλους διωγμούς η εκκλησία αυτή.

Επιπροσθέτως ο Κύριος δια του Ιωάννου προειδοποιεί ότι θα έχει ακόμη περισσότερους διωγμούς. Εις την ΚΔ αναφέρεται τρεις φορές η λέξις Σμύρνα ως άρωμα. (Ματθαίος β:11 + Μάρκος ιε:23 + Ιωάννης ιθ:39). Το υλικό της Σμύρνης  βγαίνει από ένα ακανθώδες δένδρο και χρησιμοποιείται για το βαλσάμωμα των νεκρών. Ώστε η Σμύρνη απέδειξε την πραγματική σημασία του ονόματος της που έφερε δια μέσου των θλίψεων και διωγμών μέχρι θανάτου η οποία έγινε πνευματική ευωδία.

Η Εκκλησία διήλθε συνεχή διωγμών μέχρι το 313 μ.Χ. μέχρι δηλαδή του Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Η περίοδος της Εκκλησίας  είναι από το τέλος του Πρώτου αιώνα μέχρι των αρχών του τέταρτου αιώνα. Από την ιστορία βλέπουμε ότι κατ’ αυτήν την περίοδο όλες οι Εκκλησίες  δοκίμασαν διωγμούς αλλά έδειξαν μεγάλη ανδρεία και πιστότητα. Εις το δεύτερο κεφάλαιο  στην Αποκάλυψη και  εδάφιο 10 αναφέρει περί θλίψεως δέκα ημερών για την Εκκλησία της Σμύρνης.(Αποκάλυψης β:10) «και θέλετε έχει θλίψιν δέκα ημερών». Η φράσης αυτή «δέκα ημερών» αποδεικνύεται από την Εκκλησιαστική Ιστορία όπου αναφέρονται οι δέκα αυτοκράτορες της Ρώμης που κατεδίωξαν την Εκκλησία. Δεν ερμηνεύεται βέβαια κατά λέξιν αλλά είναι συμβολικός αριθμός που αντιπροσωπεύει μια χρονική περίοδο με δέκα ξεχωριστές αφετηρίες οι οποίες χαρακτηρίζονται από τους δέκα αυτοκράτορες της Ρώμης.

Όπου εγράφετο η Επιστολή αυτή ήδη είχε αρχίσει ο διωγμός από τον αυτοκράτορα Νέρωνα και επερατώθη με τον διωγμό του δέκατου και τελευταίου αυτοκράτορα  Διοκλητιανού(303 μχ – 313 μ.Χ.).

Άρα οι δέκα μέρες αντιπροσωπεύουν τις δέκα περιόδους των διωγμών.

γ/ Πέργαμος αποκάλυψης β:12-17.

Η Πέργαμος ήταν 40 περίπου μίλια μακριά από την Σμύρνη. Αν και δεν ήταν περίφημη εμπορική πόλης ως η Έφεσος εν τούτοις ήταν γνωστή για τα μεγάλα κτίρια και ναούς  είχε και μία περίφημη Βιβλιοθήκη εφάμιλλων με της Αλεξάνδρειας.

Ήταν το κέντρο της ειδωλολατρίας και μάλιστα είχαν ορισμένες ημέρες για σαρκικά όργια τα οποία και θεωρούσαν ως λατρεία προς τους θεούς. Δια τούτο ο Χριστός κατηγορεί την πόλη αυτή ότι έχει τον θρόνο του διαβόλου Αποκάλυψης β: εδάφιο 13.Τίποτα δεν έχει απομείνει από όλη την ωραιότητα της πόλεως αλλά τα ωραία κτίρια και οι ναοί ετάφησαν και έγιναν σωροί ερειπίων. Παρ’ όλα αυτά υπήρχαν άνθρωποι πιστοί και ζηλωταί οι οποίοι δεν αρνήθηκαν την πίστη τους.

Επίσης υπήρχαν πολλοί οι οποίοι ακολούθησαν την διδαχή του Βαλαάμ και των Νικολαϊτών. Η λέξις Βαλαάμ σημαίνει διαφθορέας.

Η αμαρτία του Βαλαάμ ήταν να ενωθεί με τον Βαλάκ και να οδηγήσει τον λαό στην ειδωλολατρία και την ακολασία.

Στην Εκκλησία της Περγάμου υπήρχε αυτός ο συνδυασμός της διδασκαλίας  του Βαλαάμ δηλαδή των πιστών με τα της ειδωλολατρίας και της πορνείας. Εις το Αποκάλυψης β:6 που αναφέρει τα έργα των Νικολαϊτών τα οποία ο Κύριος μισεί βλέπουμε ότι τα έργα των Νικολαϊτών γίνονται διδασκαλία δηλαδή παρατηρείται πρόοδος και αύξησης  της αμαρτίας Αποκ. Β:15. Είς  την Εκκλησία της Εφέσου εξηγήσαμε ότι οι Νικολαϊται ήταν οι επίσκοποι και όλοι οι κληρικοί που ήθελαν να επιβληθούν εις τον λαό και τώρα αυτή η τάξης επισημοποιείται και οργανώνεται περισσότερο παίρνει μορφή διδασκαλίας την οποία ο Χριστός μισεί. Η περίοδος της Περγάμου περικλείεται εις την εποχή κατά την οποία ο Μέγας Κωνσταντίνος ενώθηκε με την Εκκλησία (313μ.χ.). η ένωσης του Κωνσταντίνου έφερε ζημιά εις το έργο της Εκκλησίας διότι έπαυσαν οι διωγμοί της Εκκλησίας και τώρα η Εκκλησία έ4χει επίγειο υπερασπιστή τον Μέγα Κωνσταντίνο.

Η λέξις Πέργαμος είναι σύνθετος προέρχεται από τις λέξεις  Πύργος –γάμος. Πύργος είναι καταφύγιον δηλαδή προστάτης. Αυτός λοιπόν ο Πύργος συνεδέθη δια του γάμου με την Εκκλησία και έτσι η Εκκλησία απέκτησε καταφύγιο και προστασία. Ήδη η διδασκαλία του Βαλαάμ συνέδεσε την Εκκλησία με τον κόσμο. Και αυτό αποτελούσε μια προετοιμασία δια την ένωση αυτή που ακολούθησε την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ο Θεός εις την ΠΔ θεωρεί τον χωρισμό του λαού από τον ίδιο (Ιερεμίας γ:1-9) ως μοιχεία.

Το ίδιο συνέβη και εις την Εκκλησία της Περγάμου. Από το έτος 313 μ, χ.

Αρχίζει η κυριαρχία του Παπισμού η οποία έφερε χωρισμό στον λαό από τους ίδιους και από τον Θεό.

……………………………..

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον

4/ Θυάτειρα (Αποκάλυψης β:18-29)

Η πόλης αυτή απέχει από την Πέργαμο περί τα 25  μίλια βρίσκεται δε

Ν. Δ. της Περγάμου. Εις το παρελθόν ήταν μεγάλη πόλη. Ιδρυτής της πόλεως αυτής ήταν ο Σέλευκος ο Νικάτωρ και οι κάτοικοι  ως επί το πλείστον ήσαν Μακεδόνες ασχολούνταν δε με την βυρσοδεψία την κεραμική την υφαντουργία την σκοινοιποιϊα ως και την βαφική. Ο αριθμός των κατοίκων ήταν πλέον των 30.000.

Ο Κύριος την επαινεί την εκκλησία αυτή για πολλά προτερήματα τα οποία έχει εν τούτοις λέγει ότι έχει και ολίγα να αναφέρει εναντίον της. (Αποκάλυψης β:30). Εδώ βλέπουμε να αναφέρεται συμβολικός η ειδωλολατρία (Βασίλισσα Ιεζάβελ) η οποία αντιπροσωπεύει την τελεία Παπική εξουσία η οποία κυριαρχεί επάνω στο λαό. Η Ιεζάβελ ήταν συζευγμένη με τον Ιουδαίο βασιλέα τον Αχαάβ και εισήγαγε την ειδωλολατρία εις τον Ισραήλ. Τοιουτοτρόπως και ο Παπισμός αναμιγνύοντας τον Ιουδαϊσμό με τα ειδωλολατρικά έθιμα δημιούργησε την Παπική εξουσία. Η Ιεζάβελ είναι μία γυναίκα πόρνη μοιχαλίς. Έτσι και ο Παπισμός έχοντας εξουσία των αυτοκρατόρων αναμίχθηκε με τον κόσμο και μόλυνε την Εκκλησία.(Ιάκωβοςδ:4).

Η Ιεζάβελ είχε προφήτας τους οποίους ήθελε να τους υψώσει υπέρ τους προφήτας του Θεού. Κατ’ αυτόν  τον τρόπο και οι αποτελούντες τον Παπισμό θεωρούσαν τους εαυτούς των(και θεωρούν) ως μόνους αξίους της

Ερμηνείας του Λόγου του Θεού και έτσι πραγματοποιείται εκείνο που ο ίδιος ο Κύριος είπε: (Λουκάς ια:52)»Ουέ εις εσάς τους νομικούς διότι αφηρέσατε το κλειδίον της γνώσεως». Όπως η γυναίκα αυτή Ιεζάβελ φόνευσε πολλούς προφήτας του Θεού έτσι και ο Παπισμός αφήρεσε την  ζωή πολλών αγίων κατά τον Μεσαίωνα. Ο Κύριος επίσης μιλώντας παραβολικός δια την εκκλησία των Θυατείρων λέγει ότι ομοιάζει την Ιεζάβελ η οποία θεωρούσε τον εαυτό της προφήτη και δίδασκε τον λαό οδηγώντας αυτούς εις πλάνη και να πορνεύουν να τρώγουν δε  και ειδωλόθυτα αυτό δηλαδή που έκαμε και δίδασκε και ο Παπισμός ο οποίος δίδασκε (και διδάσκει) τον λαό να νηστεύουν και να τηρούν εορτές να βασανίζουν τα σώματα τους  να προσκυνούν και να προσφέρουν σαν

Άρτους της προθέσεως.(Κολοσσαείς β:16-21-22). Η λέξις Θυάτειρα είναι και αυτή σύνθετος και προέρχεται από τις λέξεις Θυγάτηρ και τηρώ (Θυγατέρα –τηρώ) που σημαίνει εξουσία της θυγατρός δηλαδή γυναικός.

(Ησαϊας γ:2). Η εξουσία της Ιεζάβελ είναι πολύ γνωστή της οποίας τα τέκνα δηλαδή οι οπαδοί της είναι όλες οι εκκλησίες της αποστασίας οι οποίες ακολουθούν βήμα προς βήμα την ίδια ακριβώς τακτική της Ιεζάβελ Αποκάλυψης β:23

5/ Σάρδεις αποκάλυψης γ:1-6

Αι Σάρδεις απέχουν περί τα 30  μίλια της νοτίως της πόλεως Θυατείρων  ευρίσκονται δε εις τους πρόποδες του ¨Όρους Τουμελούς και παρά τον ποταμόν Πακτωλό όπου υπήρχαν ψήγματα χρυσού.  Εις την πόλη αυτή είχε έδρα του ο βασιλιάς της Λυδίας Κροίσος ο οποίος ήταν πάμπλουτος. Αι Σάρδεις επίσης είναι η γενέτειρα των σοφών Θαλή Κλεόβουλου και Σώλονος. Εις την πόλη αυτή διανυκτέρευσε ο Ξέρξης όταν πολεμούσε εναντίον των Ελλήνων. Όταν κατακτήθηκε από τον Κύρο έγινε η πλουσιότερη  πόλης της Μικράς Ασίας. Αργότερα υπέστη μεγάλην καταστροφή από σεισμό και επί αυτοκράτορος Τιβερίου οικοδομήθηκε εκ νέου και έγινε μια περίφημη πόλης όχι όμως στην αρχική της δόξα.

Σήμερα οι Σάρδεις δεν είναι παρά ένας τόπος ερειπίων. Η περίοδος της εκκλησίας των Σάρδεων αντιπροσωπεύει την εποχή της Μεταρρυθμίσεως. Μία εποχή κατά την οποία ελευθερώθηκε η  Εκκλησία από τον Παπισμό και εξαρτάτο από τον Λόγο του Θεού.

Σάρδεις σημαίνει όνομα πολύτιμου λίθου τον οποίο λίθο χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι ως ένα μαγικό λίθο ο οποίος έδιδε χαρά απέρριπτε φόβους έδιδε σύνεση κλπ. Μια άλλη έννοια της λέξεως Σάρδεις είναι ερμηνεία που αποδίδεται εις την Εβραϊκή λέξη που σημαίνει «υπόλοιπον». Επίσης η λέξης Σάρδεις σημαίνει κάτι καινούργιο ή ανανέωσης.

Μια τέταρτη ερμηνεία είναι ότι Σάρδεις σημαίνει νήμα Στάθμης. Αν υπάρχουν τόσες ερμηνείες εν τούτοις δεν είναι αντίθετες η μία προς την άλλην. Και οι τέσσερες αυτές ερμηνείες ενισχύουν την κεντρική ιδέα της περιόδου που αντιπροσωπεύει η Εκκλησία αυτή δηλαδή την περίοδο της Μεταρρυθμίσεως. Και πράγματι για να επαληθευθεί αυτή  η ερμηνεία γνωρίζουμε πολύ καλά ότι για να δημιουργηθεί και να νικήσει ο Προτεσταντισμός χρειαζόταν θάρρος και τόλμη μεγάλη.

Όσοι ελευθερώθηκαν από τον Παπισμό έπρεπε να πάρουν μία καινούργια θέση και οργανωθούν σε ένα πνευματικό σώμα δι ό και έχουμε την

Ερμηνεία του νήματος της στάθμης που ρυθμίζει και αποφασίζει την ευθύτητα ενός τοίχου. Κάθε  οργανωμένο σώμα έχει τις οδηγίες τους κανονισμούς και γενικά ορισμένες αρχές από τις οποίες διέπεται έτσι και η διδασκαλία της Μεταρρυθμίσεως:

α/ Η βάσης της Πίστεως του ανθρώπου είναι η ανοικτή  Γραφή.

β/ Η δικαίωσης του ανθρώπου βασίζεται στην απλή πίστη προς τον Εσταυρωμένο Ιησού Χριστό.

γ/ Της Εκκλησίας  η Κεφαλή και ο Κύριος είναι ο αναστάς και αναληφθείς Ιησούς Χριστός.

Αν και άρχισε με ένα θαυμαστό τρόπο εν τούτοις εισήλθε ο κόσμος και πάλι στην εκκλησία και είχε ανάγκη του ελέγχου του Κυρίου η εκκλησία.(Αποκάλυψης γ:1-3). Είναι λυπηρό για μια Εκκλησία να έχει το όνομα ότι ζει ενώ εις την πραγματικότητα είναι νεκρά. Υπήρχαν όμως και μερικοί που εξακολουθούσαν να κρατούν την αλήθεια του ευαγγελίου(Αποκάλυψης γ:4).  Όσο περνούσε ο καιρός το κακό ελάμβανε διαστάσεις όλο και περισσότερο. Έτσι πραγματοποιήθηκε το (Αποκάλυψης γ:3). Δι ό και δεν βρήκε ο Κύριος τα έργα τα οποία περίμενε (Αποκάλυψης γ:2). Καθώς είπαμε η εκκλησία των Σάρδεων αντιπροσώπευε την περίοδο της Μεταρρυθμίσεως κατά την οποίαν παρ’ όλο που με θάρρος  και παρρησία αντιστάθηκαν οι πιστοί εναντίον του Παπισμού κατέληξαν δυστυχώς σ’ ένα πνεύμα τυπικισμού και αδρανείας

Γι’ αυτό το Πνεύμα του Θεού είπε στον Άγγελο της Εκκλησίας των Σάρδεων: «Εξεύρω τα έργα σου ότι το όνομα έχεις ότι ζεις και είσαι νεκρός. Γίνου άγρυπνος και στήριξον τα λοιπά τα οποία μέλουσι να αποθάνωσι…ενθυμού λοιπόν πως έλαβες και ήκουσας και φύλαττε αυτά και μετανόησον»(Αποκάλυψης γ:2-3). Ενώ λοιπόν η Εκκλησία άρχισε με το Πνεύμα στα χρόνια της Μεταρρυθμίσεως κατέληξε με την σάρκα. Δια τούτο ο Χριστός είπε «Δεν εύρηκα τα έργα σου τέλεια ενώπιον του θεού»(Αποκάλυψης γ:2).

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

6/ Φιλαδέλφεια.

Η Φιλαδέλφεια απέχει 45-60 χιλιόμετρα Ν. Α. των  Σάρδεων και ήταν κάποτε το κέντρο αγορά οίνου της Φρυγίας. Ήταν μία πυκνοκατοικημένη πόλης  η οποία όμως δοκιμάστηκε από σεισμούς.  Οι πιστοί που έμεναν στην πόλη αυτή ήταν πολύ πτωχοί και φορολογούνταν βαρειά από τις αρχές της πόλεως. Η περίοδος της Εκκλησίας της Φιλαδέλφειας ανταποκρίνεται εις την χρονολογία περίπου μετά την Μεταρρύθμιση τότε δηλαδή που έλαβε χώραν η μεγάλη κίνησης του Ευαγγελισμού.

Μετά την Μεταρρύθμιση άρχισε μία κίνησης ευαγγελισμού και αναζωπυρώσεως εις όλον τον κόσμο. Δια τον σκοπό αυτό ο Θεός ήγειρε(σήκωσε)ανθρώπους πλήρεις Πνεύματος όπως τον Ιωάννη Γουέσλεϋ Κάρολο Γουέσλεϋ Γεώργιο Γουϊτριλντ και άλλους πολλούς οι οποίοι κάλεσαν ψυχές για μετάνοια και επιστροφή. Διότι  έπρεπε να εκπληρωθεί η προτροπή του Θεού περί μετανοίας που απηύθυνε στην εκκλησία των Σάρδεων. Στην Εκκλησία λοιπόν της Φιλαδέλφειας βρίσκουμε την εκπλήρωση της σπουδαίας και σοβαρής αυτής προτροπής του Θεού.

Η  λέξης Φιλαδέλφεια είναι σύνθετος και παράγεται από τις λέξεις φιλώ που σημαίνει αγαπώ και αδελφούς.  Φιλαδέλφεια λοιπόν σημαίνει αδελφική αγάπη. η πραγματική αυτή αγάπη φανερώθηκε και πραγματοποιήθηκε με την ως άνω κίνηση του Ευαγγελισμού που αναφέραμε λίγο προηγουμένως και η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα με το ιεραποστολικό έργο που διεξάγεται σε όλο το πρόσωπο της γης. Σχετικά  με αυτό το ότι δηλαδή θα συνεχίσει το έργο αυτό της αγάπης το βλέπουμε καθαρά στα λόγια του Κυρίου που απηύθυνε στην Εκκλησία της Φιλαδέλφειας: «Ιδού έθεσα ενώπιον σου θύραν ανεωγμένην και ουδείς δύναται να κλείσει αυτήν διότι έχεις μικράν δύναμιν και εφύλαξας τον λόγον μου και δεν ηρνήθης το Όνομα μου». (Αποκάλυψης γ:8)

Τέλος ύστερα από όλα αυτά ο Κύριος έδωσε μια θαυμαστή υπόσχεση στην Εκκλησία της Φιλαδέλφειας σχετικά με την Μεγάλη Θλίψι.

¨Επειδή εφύλαξας τον λόγον της υπομονής μου και εγώ θέλω σε φυλάξει εκ της ώρας του πειρασμού ήτις μέλλει να έλθει επί της οικουμένης όλης δια να δοκιμάσει τους κατοικούντας επί της γης» (Αποκάλυψης γ:10)

7/ Λαοδίκεια.

Η Λαοδίκεια ευρίσκεται Ν. Α. της Φιλαδέλφειας και απέχει περί τα  70 χιλιόμετρα.  Το όνομα της Πόλεως δόθηκε από τον βασιλέα Σέλευκο Α΄ προς τιμήν της μητέρας του Λαοδίκης. Εις το παρελθόν η πόλη αυτή είχε καταστεί πεδίον μάχης όπου τέλος κατεστράφη τελείως. Σήμερα υπάρχει εκεί ένα μικρό χωριό οι κάτοικοι του οποίου κτίζουν τα σπίτια τους χρησιμοποιώντας ως υλικό τα ερείπια της πόλεως.

Η Λαοδίκεια είναι η τελευταία των επτά εκκλησιών πράγμα που σημαίνει ότι αντιπροσωπεύει τας παρούσας ημέρας. Σύμφωνα με τον έλεγχο του Κυρίου η εκκλησία αυτή δεν ήταν ούτε ψυχρή ούτε ζεστή. (Αποκάλυψης γ:15). Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και σήμερα μέσα στην Εκκλησία του Θεού. Οι άνθρωποι φέρουν  άνθρωποι φέρουν απλώς το όνομα του Χριστού. Έχουν κάποια φαινομενική ευσέβεια αλλά στην

Πραγματικότητα δεν είναι αυτό που δείχνουν δεν είναι ζεστοί αλλά χλιαροί. Είναι αυτό που λέγει ο Λόγος του Θεού ότι θα έλθει καιρός που οι άνθρωποι θα έχουν μορφή ευσεβείας αλλά θα στερούνται την δύναμιν αυτής. (Β΄ Τιμόθεος  γ:5). Είναι αλήθεια ότι σήμερα η εκκλησία συμβαδίζει με τον κόσμο και καυχάται ότι είναι πλούσια και έχει τα πάντα και ότι δεν ανάγκην ουδενός. (Αποκάλυψης γ:17).

Και πράγματι φαινομενικός από υλικής πλευράς η Εκκλησία σήμερα έχει τα πάντα μεγαλοπρεπείς ευκτήριους οίκους πολυτελέστατη επίπλωση καλή οργάνωση χορωδίες οι ηγέτες αυτής έχουν υψηλή μόρφωση και καλή θεολογική κατάρτιση γενικά δε είναι εξωπλησμένη με όλα τα μέσα και με κάθε είδους ευκολίες. Παρ’ όλα αυτά όμως στην πραγματικότητα η κατάσταση της Εκκλησίας είναι αξιοθρήνητη διότι εσωτερικώς και από πνευματικής πλευράς στερείται η εκκλησία πολλών ουσιωδών πραγμάτων.

Εις το 17^ον εδάφιο περιγράφεται η πραγματική κατάστασης της Εκκλησίας. «Διότι λέγεις ότι πλούσιος είμαι και επλούτησα και δεν έχω χρείαν ουδενός και δεν εξεύρεις ότι είσαι ταλαίπωρος και ελεεινός και πτωχός και τυφλός και γυμνός».( Αποκάλυψης γ:17).

Βλέπουμε λοιπόν ότι εξωτερικώς η Εκκλησία φαίνεται πούσια και ανθηρά εσωτερικώς όμως είναι άθλια και ελεεινή η κατάστασης της.

Λαοδίκεια σημαίνει δίκη δηλαδή απόφαση του λαού. Γεγονός το οποίο σημαίνει ότι ο λαός έχει τον λόγο ότι γίνεται κατά την επιθυμία των ανθρώπων. Οι ιεροκήρυκες πχ διαλέγουν τα θέματα τους και μιλούν αναλόγως προς την αρέσκεια και επιθυμία των ακροατών των και όχι σύμφωνα με την επιθυμία και την οδηγία του Πνεύματος του Θεού. δια τούτο και κύριος σκοπός των εργατών του Θεού σήμερα είναι πώς να αρέσουν εις στους ανθρώπους και όχι εις τον Θεό.

Τελειώνοντας το θέμα αυτό υπενθυμίζουμε ότι η κατάστασης της εκκλησίας των Θυατείρων και των Σάρδεων συνεχίζεται και θα συνεχιστεί μέχρι της Ελεύσεως του Χριστού. Το ίδιο συμβαίνει και με την κατάσταση που αντιπροσωπεύουν οι Εκκλησίες Φιλαδέλφειας και Λαοδικείας.

Με μόνη διαφορά ότι την μεν Φιλαδέλφεια θα πάρει κοντά του ο Κύριος δια να μη ιδούν την Μεγάλη Θλίψι(Αποκάλυψης γ:10) την δε Λαοδίκεια  η οποία αντιπροσωπεύει τους χλιαρούς δηλαδή εκείνους οι οποίοι απέκλεισαν τον Χριστό από την ζωή τους θα εξεμέσει ο Κύριος εκ του στόματος του δηλαδή θα τους απομακρίνει από κοντά του και θα τους οδηγήσει εις την Μεγάλη Θλίψι. (Αποκάλυψης γ:16)

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10^ον

Η Συνάντησης

Εις τα προηγούμενα Κεφάλαια είδαμε τι είναι Εκκλησία και πως ο απόστολος Παύλος είχε ειδική αποστολή δια το έργο αυτό. Επίσης αναφέραμε ότι ο αριθμός της εκκλησίας είναι συγκεκριμένος και όταν αυτός συμπληρωθεί ο Κύριος θα έλθει να παραλάβει την Εκκλησία Του την οποία και θα συναντήσει εις τον αέρα.

Εις το Κεφάλαιο τούτο θα μελετήσουμε σχετικά με την συνάντηση του Κυρίου εις τον αέρα δηλαδή τι ακριβώς θα γίνει και πόσο καιρό θα διαρκέσει. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι πιστοί δεν πρόκειται να κριθούν δια την παρελθούσα ζωή αυτών (Ιωάννης γ:18 και ε:24) διότι ο Κύριος  υπέστη τον Σταυρικό θάνατο ανέλαβε τις αμαρτίες μας επ’ αυτόν

(επάνω του) πράγμα που σημαίνει ότι συνεσταυρώθημεν μετ’ αυτού(μαζί με αυτόν). (Β΄ Κορινθίους ε:14).

Το πρώτο γεγονός το οποίο θα λάβει χώραν εις τον αέρα είναι ότι οι πιστοί θα κριθούν για τις αμαρτίες που έκαναν μετά την αναγέννηση τους θα εμφανιστούν δηλαδή μπροστά στο βήμα του Χριστού (Ρωμαίους ιδ: 10)

«Επειδή πάντες ημείς θέλομεν παρασταθεί εις το βήμα του Χριστού.

(β΄ Κορινθίους ε:10). Όταν λέγει «πάντες» δεν εννοεί πιστοί και άπιστοι διότι η Επιστολή αυτή και ιδίως το πρώτο Κεφάλαιο αναφέρεται εις τους πιστούς (Ρωμαίους α:1-7). «προς πάντας τους όντας εν Ρώμη αγαπητούς του Θεού προσκεκλημένους αγίους.  Επίσης εις το δέκατο κεφάλαιο βλέπουμε καθαρά ότι εις την κρίση θα παρασταθούν μόνο οι πιστοί

( Ρωμαίους 10: 10 και ιδ:10) . (είς το Ρωμαίους ιδ:10) μας ονομάζει δούλους του θεού και φανερώνει τον λόγο δια τον οποίο θα κριθούν οι πιστοί δηλαδή οι διαφορές του ενός του ενός προς τον άλλον θα τακτοποιηθούν από τον ίδιο το Θεό διότι εκείνος είναι ο μόνος Κριτής.(Ιάκωβος δ: 11-12). Δια τον λόγον αυτόν ακριβώς ο δούλος του θεού μας προτρέπει να μην κρίνουμε τον αδελφό μας διότι η κρίσις δεν  είναι δικό μας έργο.(Ρωμαίους; Ιδ:13).

Ως τέκνα του Θεού θα δώσουμε λόγο στον Θεό για την συμπεριφορά μας ο ένας προς τον άλλον( Α΄ Κορινθίους δ:5 και Β΄ Κορινθίους ε:10) διότι πάντες θέλομεν εμφανισθεί ενώπιον του Κυρίου δια να ανταμειφθώμεν έκαστος ανάλογα με τα πεπραγμένα.

Εις την ( Α΄ Κορινθίους γ:11-15) μας περιγράφει καθαρά ο Απ. Παύλος

Τον λόγον δια τον οποίο θα παρασταθούν  οι πιστοί εις το βήμα του

Κυρίου την ημέρα εκείνη κατά την οποία θα συναντήσει την Εκκλησία Του εις τον αέρα όπου αναλόγως με τα έργα ενός εκάστου θα γίνει η απόδοσης των βραβείων εκείνοι δε που δεν θα έχουν να επιδείξουν άξιον έργον το μεν έργο τους θα καταστραφεί αυτοί δε θα σωθούν ως δια πυρός.

Υπάρχουν δηλαδή δύο ειδών τρόποι οικοδομής επί το θεμέλιον που είναι ο Χριστός. Ο πρώτος τρόπος είναι ότι αυτοί τους οποίους θα αναγνωρίσει και θα επαινέσει ο Κύριος είναι εκείνοι που θα οικοδομήσουν με πραγματικά υλικά. «Χρυσό άργυρο λίθους πολύτιμους».

Ο δεύτερος τρόπος οικοδομής είναι εκείνοι που θα χρησιμοποιήσουν ως υλικά: «ξύλα χόρτο κάλαμο»…δηλαδή διότι δεν είναι σύμφωνο με το θέλημα του Κυρίου.

Καθένας λοιπόν θα παρουσιαστεί ενώπιον του Κυρίου από μικρού έως μεγάλου. Από τον ελάχιστο χριστιανό μέχρι τον Απ. Παύλο. Είναι αλήθεια ότι όλοι οι χριστιανοί θέτουν το θεμέλιο που είναι ο Χριστός όλοι δηλαδή ομιλούν δια τον Χριστό αλλά το ερώτημα είναι πως εκτελούμε το έργον αυτό οικοδομούμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού; ή ανάλογα με τις δικές μας διαθέσεις και επιθυμίες; Με Πνεύμα Θεού ή κατά την επιθυμία της σάρκας; Όλα αυτά θα μας τα φανερώσει ο Κύριος την ημέρα εκείνη κατά την οποία το πυρ θα δοκιμάσει ενός εκάστου το έργο όπως αναφέρει

Και ο Προφήτης Ησαϊας ο οποίος ομιλεί δια το πνεύμα κρίσεως και πνεύμα  καύσεως. (Ησαϊας δ:4).

Ο δε Προφήτης Μαλαχίας αναφέρει ότι ο Κύριος είναι: «ως πυρ χωνευτού και ως σμήγμα γναφέων.(Μαλαχίας γ:2).

Εκείνο το οποίον πρέπει να προσέχει κάθε παιδί του Θεού είναι ν’ αφήνει το Πνεύμα του Κυρίου να οδηγεί και να κατευθύνει το έργο εν δυνάμει Πνεύματος Αγίου Αυτού και όταν πραγματικά εκείνος μας κατευθύνει τότε θα είμεθα βέβαιοι ότι το έργο μας αποτελείται από χρυσό άργυρο και λίθους πολύτιμους διαφορετικά το έργο μας θα αποδοκιμαστεί εάν είναι με ανθρώπινα υλικά οικοδομημένο και θα συναντήσουμε τον Κύριο με φόβο για την διαγωγή και το έργο μας (Α΄ Κορινθίους γ: 11-15).

Προς τούτο πόσο προσεκτικοί πρέπει να είμαστε και με πόσο φόβο θα πρέπει να υπηρετούμε τον Κύριο και να φιλοδοξούμε να λαμβάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερα στέφανα και όχι να αρκεστούμε εις το να σωθούμε ως δια πυρός.

Ο Λόγος Του Θεού Περιγράφει Πέντε Είδη Στεφάνων.

α/ Στέφανος Άφθαρτος (Α΄ Κορινθίους θ:24-27). Είναι για κείνους που εγκρατεύονται.

β/ Στέφανος της καυχήσεως (Α΄ Θεσσαλονικείς β:19). Είναι για κείνους οι οποίοι κερδίζουν ψυχές.

γ/ Στέφανος της ζωής (Ιάκωβος α:12). Είναι για τους μάρτυρες (αποκάλυψης β:10).

δ/ Αμαράντινος Στέφανος(Α΄ Πέτρου ε:4). Είναι για τους καλούς και πιστούς εργάτες των οποίων τα χαρακτηριστικά αναφέρονται εις (Α΄ Τιμόθεος γ:3 στον Τίτο α:7-10 στην Εβραίους ιγ:17 στην Α΄ Πέτρου ε:1-4 και Α΄ Θεσσαλονικείς  β:19).

ε/ Στέφανος Δικαιοσύνης Β΄ Τιμοθέου δ: 8 είναι για όλους εκείνους που προσμένουν την Έλευση του Κυρίου.  

Πόσο λυπηρό πράγματι να στερηθείς όλους αυτούς τους Στεφάνους και να ιδείς να ζημιώνεται όλο το έργο σου. για σκέψου στ’ αλήθεια να κατείχες μια μεγάλη θέση επί της γης ακόμη να είχες μια μεγάλη και σπουδαία υπηρεσία μέσα εις την Εκκλησία και εις το τέλος να διαπιστώσεις ότι όλες οι προσπάθειες σου και όλοι οι κόποι σου θα αποδοκιμαστούν και θα βγεις ζημιωμένος χωρίς να μείνει τίποτα από όλα αυτά που κατόρθωσες επί της γης;  Πόσο λυπηρό είναι πράγματι να πυγμαχεί ο πιστός εις τον αέρα χωρίς καρπούς και αποτελέσματα και χωρίς αναγνωρίζει τίποτα ο κύριος από όλες τις προσπάθειες του. για σκέψου ακόμα πόσο μεγάλη προσβολή είναι για τον Κύριο ο οποίος έκαμε το παν για σένα να σε ιδεί εις το τέλος να ζημιώνεσαι; Με διακαεί πόθο και φλεγόμενη καρδιά παρακαλεί και προτρέπει ο Απόστολος Παύλος  να μη συμμορφωνόμαστε με τον κόσμο

(Ρωμαίους ιβ:1-2). Ακόμη αυτό αποτελούσε το κύριο θέμα εις στην προσευχή του απ. Παύλου.(Φιλιππισίους α:9-11 +Α΄ Θεσσαλονικείς δ:23-24 + Εφεσίους ε:25-27 + Β΄ Πέτρου γ:11-14).

Υπάρχουν πολλοί οι οποίοι έχουν εσφαλμένη γνώμη για τον εαυτό τους.

Επειδή έχουν κάποιο ενδιαφέρον και δείχνουν φαινομενική κάποια ευλάβεια ή κατάγονται από πνευματικούς γονείς ότι όλα αυτά είναι αρκετά για να εξασφαλίσουν εις αυτούς την είσοδο εις τον Ουρανό.

Ο Λόγος όμως του Θεού λέγει ότι εκείνος όστις δεν έχει το πνεύμα του Χριστού δεν είναι Αυτού.(Ρωμαίους η: 9 ). Και ότι εάν δεν γεννηθεί άνωθεν δεν δύναται να ίδει την Βασιλείαν του Θεού.(Ιωάννης γ:3-5). Δηλαδή ο μη αναγεννημένος και έχων μόνο την μορφή της ευσεβείας δεν είναι δυνατόν  να παρουσιαστεί εις το βήμα του Χριστού αυτός θα παρουσιαστεί εις τον Λευκό Θρόνο για την αιώνια καταδίκη όπως θα δούμε. Επίσης εις την  (Α΄ Πέτρου δ:17-18 ). Μας αναφέρει σχετικά

Με την κρίσι των πιστών και μας λέγει εάν οι πιστοί θα κριθούν πόσο

Μάλλον οι άπιστοι και ασεβείς.

Ο δε ψαλμωδός λέγει ότι οι ασεβείς δεν θα έλθουν εις την κρίσι δηλαδή στο βήμα του Χριστού εις την σύναξη των δικαίων. (Ψαλμός  α:5 Ιδέ Α΄ Κορινθίους γ:15 + Α΄ Πέτρου δ:18). Εάν ο δίκαιος μόλις σώζεται είναι εκείνος που θα σωθεί ως δια πυρός

Ως αναφέραμε ανωτέρω ο Χριστός θα κατέλθει δια να συναντήσει την  Εκκλησία Του εις τον αέρα θα κατέλθει εκ του τρίτου ουρανού

(Β΄ Κορινθίους ιβ:2) όπου είναι ο θρόνος Του. Άρα  βλέπουμε ότι ο ουρανός έχει τρία διαμερίσματα το πρώτο εκ των οποίων είναι ο αέρας που είναι ο τόπος του θρόνου του διαβόλου(Εφεσίους  β:2 και ς:12). Μετά την αρπαγή της Εκκλησίας θα λάβει χώραν ένας μεγάλος πόλεμος και ο διάβολος θα ριφθεί εις την γη.(Αποκάλυψης ιβ:7-9).

Μετά την κρίσι και την απονομή των βραβείων η εκκλησία παρουσιάζεται υπό μορφήν 24 Πρεσβυτέρων και 4 ζώων όπως αναφέρεται

( στα κεφάλαια Αποκάλυψης 4και 5) του Βιβλίου της αποκαλύψεως.

Παρουσιάζονται 24 πρεσβύτεροι και 4 ζώα να πίπτουν ενώπιον του αρνίου έχοντας έκαστος κιθάρας και φιάλας χρυσάς που είναι σύμβολον δια τους πιστούς βραβευθέντες εις το να δοξάζουν και να υμνούν τον Κύριο το εσφαγμένο αρνίο. (Αποκάλυψης ε:8 – 10).

Το ερώτημα όμως εδώ είναι γιατί ο Λόγος του Θεού χρησιμοποιεί τους αριθμούς 24 και 4; Βέβαια οπωσδήποτε δεν ήταν 28 όλοι οι πιστοί που δόξαζαν τον Κύριο διότι λίγο πιο κάτω βλέπουμε τον Ιωάννη να μας αναφέρει και να λέγει ότι όλοι οι πιστοί ήταν εκ πάσης φυλής και γλώσσης και λαού και έθνους γεγονός το οποίο σημαίνει λαό αναρίθμητο. Όλοι δε αυτοί αναφέρονται  σε μεγάλες κατηγορίες ή τάγματα υπό

μορφή 24 και 4. τούτο σημαίνει ότι οι ανωτέρω αριθμοί δεν είναι παρά αντιπροσωπευτικοί του αριθμού των πιστών που αποτελούν το βασίλειο ιεράτευμα του Θεού. Εις την Επιστολή προς ( Εβραίους θ:23-24) μας λέγει ο Λόγος του Θεού ότι όλα εκείνα που παρήγγειλε ο Θεός δια την σκηνή του Μαρτυρίου ήταν σκιά ή τύποι. Επίσης εις το ( κεφάλαιο η:5 στην Εβραίους)βλέπουμε ότι όλα αυτά ήταν σκιά των επουρανίων και κατέστησε τον Μωϋσή προσεκτικό να κάμει κατά πάντα όσα ο Θεός υπέδειξε να κάμει δηλαδή κατά τον τύπον όπως λέγει εις την( προς Εβραίους η:5 ). Επίσης διαβάζουμε και εις το βιβλίο των Χρονικών όπου βλέπουμε τον Θεό να δίδει με λεπτομέρεια όλα τα σχέδια του Ναού εις τον Δαβίδ ο οποίος Δαβίδ έδωσε εις τον υιόν του Σολομώντα αυτά ακριβώς όπως ο θεός είχε παραγγείλει. (Α΄ Χρονικών κη:11-19).

Κατόπιν ο Δαβίδ γέρασε και έφθασε εις το τέλος της ζωής του διάλεξε

24.000 Λευίτες εις την υπηρεσία του Ναού (Α΄ Χρονικών κγ: 1-4). Επίσης  Α΄ Χρονικών κε:1-31 βλέπουμε ότι ο Δαβίδ διήρεσε εις την υπηρεσία του ναού τους υιούς Ασαφ Αιμάν και Ιεδουθάν τους ψαλτωδούς δια να έχουν την διακονία της υμνωδίας. Όλοι δε οι υμνωδοί ήσαν 288 οι οποίοι ήσαν διηρημένοι εις 24 ομάδας εκ των οποίων η κάθε μία αποτελείτο από 12 άνδρες.  Για να το αντιληφθούμε αυτό πρέπει να μελετήσουμε ολόκληρο το κεφάλαιο με μεγάλη προσοχή.

Εις το εικοστό κεφάλαιο του πρώτου βιβλίου των Χρονικών βλέπουμε πάλι τον αριθμό 24 υπό την μορφήν 16 και 8 οι πρώτοι ήταν εκ των υιών Ελεάζαρ και οι δεύτεροι εκ των υιών  Ιθάμαρ οι οποίοι ανέλαβαν την διεύθυνση του αγιαστηρίου του Οίκου του Θεού.

Ύστερα από όλα αυτά τα παραδείγματα βλέπουμε ότι όλες οι διαιρέσεις ήταν σύμφωνα με όλα όσα είχε παραγγείλει ο Θεός..

Αυτά όμως δεν πρέπει να λησμονούμε ότι είναι συμβολικά διότι είναι τύποι των επουρανίων όπως μελετήσαμε εις την προς Εβραίους επιστολή

(Εβρ. η:5 και θ:23-24). Μία παρόμοια διαίρεσης θα λάβει χώραν και μεταξύ των πιστών μετά την απονομή των βραβείων. Οι αριθμοί 24 και 4 μας δείχνουν ότι υπό την μορφή αυτή θα γίνει η διαίρεσης των ταγμάτων των ιερέων του Κυρίου ο αριθμός των οποίων θα είναι αναρίθμητος εκ πάσης φυλής και γλώσσας και λαού και έθνους .Αυτά για τον αριθμό 24 .  Ένα άλλο ερώτημα όμως το οποίο δημιουργείται είναι γιατί αυτοί οι 24 ονομάζονται  Πρεσβύτεροι; Βέβαια δεν σημαίνει ότι πρεσβύτεροι ήσαν οι μεγαλύτεροι εις την ηλικία αλλά βαθμός ή τίτλος μιας διακονίας εις το έργο του Θεού ( Α΄ Τιμόθεος α:5-7 και Β΄ Τιμ.α:6-8 και Α΄ Τιμόθεος 5:17-20).  Τόσο ο Τιμόθεος όσο και ο Τίτος παρ’ όλον ότι ήσαν νέοι ονομάζονται πρεσβύτεροι ή επίσκοποι.

Τα καθήκοντα των πρεσβυτέρων όπως αναφέρονται μέσα στον Λόγο του Θεού είναι προσκυνηταί. (αποκάλυψης δ:10-11 και ε:14 και ια:15-18) παρηγορούντες (Αποκ.ε:5) Ερμηνευταί (Αποκ.ζ:14).

Τώρα γιατί αναφέρεται ο αριθμός 4: (Αποκ.ε:8). Όπως εξηγήσαμε τον αριθμό 24 κατά τον ίδιο τρόπο μπορούμε να εργασθούμε προκειμένου να εξηγήσουμε και τον αριθμό 4. Παραδείγματος χάριν μελετούμε εις του Αριθμούς β: και βλέπουμε τον Μωϋσή να διαιρεί τον λαό εις διάφορα τάγματα τ6α οποία ήταν διηρημένα εις 4 μεγάλες ομάδες σύμφωνα με τον αριθμό των τεσσάρων σημείων του ορίζοντα όπου εις το μέσον αυτών είχαν την σκηνή του Μαρτυρίου.(Μελέτησε προσεκτικά το Αριθμούς

 Κεφάλαιο Β ).  Όπως λοιπόν γύρω της σκηνής του Μαρτυρίου ήταν συναθροισμένος  ο λαός Ισραήλ έτσι και γύρω του Θρόνου του Κυρίου θα είναι συναθροισμένοι οι πιστοί κατά τάγματα υπό την μορφή του αριθμού 4. Μετά την απονομή των βραβείων και την υπηρεσία των πιστών διηρημένων  εις τους αριθμούς 24και 4 όπως αναφέραμε θα γίνει ο γάμος του αρνίου (Αποκ. Ιθ:1-10).   Αυτόν τον γάμο ο Απ. Παύλος τον ονομάζει Μυστήριον (Εφεσίους ε:31-32). Και πράγματι είναι Μυστήριον διότι δεν μπορεί ο άνθρωπος να καταλάβει πως είναι δυνατόν η Εκκλησία να γίνει ένα με τον Κύριο.(Φιλιππισίους γ:21)και να εξομοιωθεί με αυτόν

(Α¨ Ιωάννου γ: 1-2).  Είναι πράγματι κάτι που ο νους  του ανθρώπου δεν είναι δυνατόν να συλλάβει. Κάτι το  οποίο πρέπει να προσέξουμε είναι οι πιστοί της ΠΔ δεν αποτελούν Εκκλησία δηλαδή δεν είναι νύμφη αλλά οι προσκεκλημένοι (Αποκ.ιθ:9) φίλοι του Νυμφίου  όπως ο ίδιος αποκάλεσε τον εαυτό του (Ιωάννης γ:29).

Σκεπτόμενοι λοιπόν περί Μυστηρίου της Εκκλησίας μπορούμε κι εμείς να ενώσουμε την φωνήν του δούλου του θεού Παύλου και να πούμε:

(Ρωμαίους ια:33 )  «Ω βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού!

Πόσον ανεξερεύνητοι είναι αι κρίσεις αυτού και ανεξιχνίαστοι αι οδοί αυτού!»

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

(υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 11^ον

Η Μεγάλη Θλίψις Και Ο Αντίχριστος

Ήδη εις το προηγούμενο Κεφάλαιο αναφέραμε μερικά πράγματα σχετικά με την Μεγάλη Θλίψι εις το παρόν όμως Κεφάλαιο θα ασχοληθούμε λεπτομερέστερα περί του θέματος αυτού το οποίο σχετίζεται με την έλευση του Κυρίου  μας. Περισσότερο μελετήσαμε μέχρι σήμερα τις διάφορες προφητείες οι οποίες μιλούν για την έλευση του Κυρίου δεν πρέπει όμως να ξεχνούμε ότι η Μεγάλη Θλίψις είναι κάτι το σημαντικό και εξ’ ίσου σπουδαίο σε όλο αυτό το θέμα της Δευτέρας Ελεύσεως και ειδικά πρέπει να προσέξουμε τα τρομερά γεγονότα τα οποία θα λάβουν χώρα κατά την περίοδο της Μεγάλης Θλίψεως. Δια τούτο ας μελετήσουμε με προσοχή τα ακόλουθα εδάφια.

1/ Ματθαίος κδ:21=28. Ο ίδιος ο Κύριος  μας μίλησε δια την σοβαρότητα της Μεγάλης θλίψεως –θλίψεως που ποτέ δεν έγινε αλλά ούτε πρόκειται

να γίνει. Ολόκληρο το κεφάλαιο κδ: αυτό μιλάει για την Μεγάλη θλίψι καθώς και για την καταστροφή των Ιεροσολύμων και του Ναού. Από το 21 εδάφιο μέχρι το 29 μιλάει για την Μεγάλη θλίψι από το 29 μέχρι 31 μας μιλάει για την ένδοξη Έλευση του Κυρίου που θα κατέλθει με τους πιστούς.  Εδάφιο 29: «Ευθύς δε μετά την θλίψιν των ημερών εκείνων».

2/ Δανιήλ ιβ:1 (και θέλει είσθαι καιρός θλίψεως οποία ποτέ δεν έγινε»). Το εδάφιο αυτό είναι σύμφωνο με το Ματθαίος κδ:21 με την διαφορά που αναφέρεται εις το λαό Ισραήλ ο οποίος θα υποφέρει περισσότερο από όλους τους άλλους. Επίσης εις το Λουκάς κα:34=36 είναι σύμφωνο με το Ματθαίος κδ:21και Δανιήλ ιβ:1.

3/ Αποκάλυψης γ:10. Εδώ ο Χριστός μιλάει πάλι για την Μεγάλη θλίψι την οποία ονομάζει πειρασμό και δοκιμασία. Υπόσχεται δε εις την Εκκλησία της Φιλαδέλφειας ότι θα την φυλάξει από την ώρα αυτή του πειρασμού. Αυτή η υπόσχεσης πραγματοποιείται κατά την ημέρα της αρπαγής. Από το έκτο μέχρι το δέκατο ένατο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως ο Λόγος του Θεού μιλάει για την περίοδο της Μεγάλης Θλίψεως.

4/ Αποκάλυψης ζ:14 «ούτοι είναι οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης». Αυτό το εδάφιο είναι σύμφωνο με τα προηγούμενα εδάφια τα οποία αναφέραμε όπως:Ματθ.κδ:21=Λουκ.κα:34-36= και Δανιήλ ιβ:1.

Σκοπός του βιβλίου μας δεν είναι να ερμηνεύσουμε την αποκάλυψη αλλά επειδή τα Κεφάλαια 6—19 περιγράφουν την Μεγάλη Θλίψι να προσπαθήσουμε μα δούμε τι ακριβώς θα συμβεί κατά την περίοδο αυτή. Γι’ αυτό είναι ανάγκη να μελετήσουμε με λεπτομέρεια τα πιο κάτω κεφάλαια.

α/ Αποκ.ς:3—4 «θα αφαιρεθεί η ειρήνη από τους κατοίκους».

β/ Αποκ.ς:5—6 «θα λάβει χώραν μεγάλη πείνα» Ιεζεκιήλ ιδ:13.

γ/ Αποκ.ς:7—8 «θα επέλθει θάνατος δια ρομφαίας» Ιεζεκ.ιδ:15.

δ/Αποκ. ς: 12—17 «σεισμός Μέγας».

ε/Αποκ. η:7 «χάλαζα και πυρ μεμιγμένα με αίμα».

στ/ Αποκ. η: 8—9 «πτώσης πυρός ως όρος καιόμενο».

ζ/ Αποκ. η:10—11  «πτώσης αψίνθου επί των υδάτων».

η/ Αποκ. η: 12 «αμαύρωσης του 1/3 του Ήλιου της Σελήνης και των αστέρων».

θ/ Αποκ.θ:1—11 «εμφάνισης πονηρών πνευμάτων τα οποία θα βασανίζουν τους ανθρώπους εν μορφή ακρίδων επί πέντε συνεχείς μήνας».

Ο Λόγος του Θεού λέγει ότι οι ακρίδες δεν έχουν βασιλέα (παροιμίες κ:27).  Εδώ όμως οι ακρίδες που θα εμφανιστούν θα έχουν βασιλέα του οποίου το όνομα θα είναι Απολύων πράγμα το οποίο σημαίνει ότι δεν πρόκειται περί πραγματικών ακρίδων αλλά περί πονηρών πνευμάτων τα οποία θα βασανίζουν τόσο τρομερά τους ανθρώπους που θα επιθυμούν τον θάνατο αλλά ο θάνατος δεν θα έρχεται.

Μελετήστε προσεκτικά τα παρακάτω εδάφια:

ι/ αποκ.θ:13—21 «Θάνατος του ενός τρίτου των ανθρώπων από 200.000.000 εφίππων ακαθάρτων πνευμάτων εδάφιο 16 «δύο μυριάδες μυριάδων δηλαδή 10.000 Χ 10.000 =200.000.000.

ια/ Αποκ.ια:19. Αστραπαί  βρονταί σεισμός χάλαζα  μεγάλη.

ιβ/ Αποκ. ις:3. «Μετατροπή θάλασσας σε αίμα».

ιγ/ Αποκ. ις:4—5 «Μετατροπή όλων των πόσιμων υδάτων σε αίμα».

ιδ/ Αποκ. ις: 8—9 ¨Καταστροφή των ανθρώπων δια της δυνατής καύσεως του ήλιου».

ιε/ Αποκ. ις: 17—21 «Μέγας και δυνατός σεισμός με χαλάζι».

Τα εδάφια τα οποία αναφέραμε περιγράφουν συμφορές οι οποίες θα έλθουν σε όλους γενικώς τους ανθρώπους όπως θα αναφέρουμε αργότερα.

Ο Λόγος του Κυρίου μιλώντας για την Μεγάλη Θλίψι την ονομάζει «Ημέρα του Κυρίου» (Ησαϊας β:12-21). Επίσης εις το 24 κεφάλαιο του Προφήτη Ησαϊα μελετούμε για την Μεγάλη Θλίψι όπως και στο 34 κεφάλαιο. Η προσοχή μας στην μελέτη μας αυτή πρέπει να στραφεί ιδιαίτερα εις τον Λαό Ισραήλ διότι αυτός θα αποτελέσει το κέντρο της

Μεγάλης Θλίψεως για να αντιληφθούμε τούτο πρέπει να ενθυμηθούμε τις προφητείες οι οποίες σχετίζονται με τον Λαό Ισραήλ (ιδέ Δευτερονόμιο κη:28 ). Οι περισσότερες από αυτές εκπληρώθηκαν υπάρχουν όμως και άλλες που δεν έχουν ακόμη εκπληρωθεί.

Ανάλυσης Δευτερονομίου κεφάλαιο 28 και ταξινόμησης των γεγονότων.

1/ εδάφιο 1—14 «Κληρονομιά της γης Χαναάν εάν φυλάξουν τις εντολές».

2/ εδάφιο 25—30 «εξ’ αιτίας της παρακοής των επέρχεται η τιμωρία του Θεού».

3/ εδάφιο 31 –35 «επίθεσης από εξωτερικούς εχθρούς».

4/ εδάφιο 36 —63 «Αιχμαλωσία».

Επίσης το βιβλίο των Κριτών μας αναφέρει όλες τις συνέπειες που υπέστη ο Λαός Ισραήλ από εξωτερικές δυνάμεις.  Επίσης εις το Β΄ Βασιλέων και Β΄ Χρονικών περιγράφεται η αιχμαλωσία της Βαβυλώνας.

5/ εδάφιο 64—68 «εδώ περιγράφεται η περιπλάνησης και η ταλαιπωρία του Λαού Ισραήλ από της σταυρώσεως μέχρι σήμερα.

Η εκπλήρωσης αυτών λαμβάνει χώραν εις τας ημέρας μας. Όλα δε αυτά τα οποία υπέφεραν και υποφέρουν δεν είναι δυνατόν να συγκριθούν με τα δεινά και τις συμφορές που θα υποστούν κατά την Μεγάλη Θλίψι.

Δεινά που θα υποστεί ο Λαός Ισραήλ κατά την Μεγάλη Θλίψι σύμφωνα με τις Προφητείες.

1/ Ιερεμίας λ:5—7 Ο Προφήτης  προειδοποιεί τον Λαό για τα δεινά της Μεγάλης Θλίψεως.

2/ Σοφονίας α:7—18 και β:12 Εδώ ο Προφήτης αναφέρει ότι τόσο η Ιερουσαλήμ όσο και ο Λαός θα διέλθουν (περάσουν) την Μεγάλη Θλίψι.

3/ Αμώς θ:1—10 και Μιχαίας α:2—6 .

Μέχρι τώρα μιλήσαμε για την Μεγάλη Θλίψι και τον Λαό Ισραήλ.  Τώρα θα μελετήσουμε για τον Αντίχριστο ο οποίος θα παίξει σπουδαίο ρόλο κατά την περίοδο αυτή και θα αντιληφθούμε την τρομερότητα και το μέγεθος των δεινών των ημερών αυτών.

Το θέμα αυτό είναι πολύ σπουδαίο και δια να το καταλάβουμε πρέπει να έχουμε ακριβή γνώση του τι εστί Αντίχριστος. Α΄ Ιωάννου β:18 επίσης Α΄ Ιωάννου δ:3. Τα χαρακτηριστικά του Αντίχριστου είναι ότι δεν δέχεται ότι ο Χριστός ήλθεν εν σαρκί. (δηλαδή γεννήθηκε ως άνθρωπος ενανθρώπηση).Α΄ Ιωάννου δ:3 και ότι αρνείται τον Πατέρα και τον Υιόν Α΄ Ιωάννου β:22. Και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που αρνούνται την θεότητα και την ανθρωπότητα του Χριστού. Εκείνος όμως που θα αρνηθεί και τον Πατέρα και τον Υιόν δεν ήλθε ακόμα.

Εις το Β΄ Θεσσαλονικείς β:3—12 ο Απ. Παύλος αποκαλεί τον Αντίχριστο υιόν της απωλείας και άνθρωπο αμαρτίας. Αναφέραμε ότι ο Αντίχριστος δεν έχει έλθει ακόμα και ο Απ. Παύλος μας λέγει τον λόγο για τον οποίο δεν εμφανίζεται ο αντίχριστος και ο λόγος είναι η παρουσία της Εκκλησίας την οποία  ονομάζει ο Κωλύων  Β΄ Θεσσαλονικείς β: 6—7 . Αφού αρπαγή η εκκλησία τότε θα έλθει ο αντίχριστος Α΄ Θεσσαλονικείς δ: 16—17.  Εις το κεφάλαιο ιγ: της Αποκαλύψεως έχουμε μία εκτενέστερη περιγραφή του αντίχριστου ο οποίος ονομάζεται «θηρίον» Αποκάλυψης ιγ:1 όμως εις την πραγματικότητα δεν πρόκειται περί θηρίου αλλά περί ανθρώπου(Αποκάλυψης ιζ:9—12 )τον οποίο θα προσκυνήσουν οι άνθρωποι από τους οποίους θα απαιτήσει την προσκύνηση.

Προς το παρόν θα αρκεστούμε σε αυτές τις πληροφορίες περί Αντίχριστου διότι θα μελετήσουμε λεπτομερέστερα αργότερα περί αυτού. Εκείνο το οποίο πρέπει να σημειώσουμε είναι ότι θα έλθει ένα πρόσωπο αντίθετο με το θέλημα του Θεού. εν τω μεταξύ οι πιστοί θα έχουν ήδη αρπαγή εις τον αέρα εις απάντηση του Κυρίου.

Όμως προς το παρόν έχουν μία υψηλή αποστολή και σπουδαίο καθήκον να εκτελέσουν όσο ο Θεός επιτρέπει να ζουν στον κόσμο αυτόν. Όταν σκέπτονται για την σωτηρία όσο το δυνατόν περισσοτέρων ψυχών για να ξεφύγουν από την αναμενόμενη οργή του Θεού. είναι λυπηρό όταν σκεπτόμαστε ότι εκείνοι που θα αρνηθούν να δεχθούν τον Κύριο θα παρακαλούν να πεθάνουν και δεν θα έρχεται ο θάνατος θα κράζουν προς βοήθεια και δεν θα υπάρχει ο βοηθών(κάποιος να τους βοηθήσει).

Γι’ αυτό λοιπόν είναι ανάγκη να καταβάλουν κάθε προσπάθεια οι πιστοί να αρπάξουν όσο το δυνατόν περισσότερους εκ του πυρός της Μεγάλης Θλίψεως και της αιώνιας καταδίκης (Ιούδας α:23και Δανιήλ16:3) οι άνθρωποι θα μωραθούν και θα προσκυνούν τις πέτρες. (Αποκάλυψης στ:12-17). Η μεν σκιά παρατηρείται από της Δευτέρας Ελεύσεως η δε πραγματικότης θα λάβει χώραν κατά την Δευτέραν Έλευση του Κυρίου.

Εάν αγνοήσουμε την ανωτέρω[την παραπάνω] αρχήν τότε οπωσδήποτε θα υπάρξει κίνδυνος παρεξηγήσεως και παρερμηνείας των προφητειών.

Προς απόδειξη των ανωτέρω [των παραπάνω]ας μελετήσουμε προσεκτικά τον Λόγο του Θεού :

1/ Γένεσης γ:15. Η προφητεία αυτή εξεπληρώθει κατά την πρώτη έλευση του Κυρίου.(Γαλάτας δ:4). Η εκπλήρωσης όμως αυτή θεωρείται σκιά η πραγματικότητα βρίσκεται εις το (Εβραίους θ:28)

Από την εποχή της Πρώτης ελεύσεως έχουν παρέλθει περί τα 1970 χρόνια η εκπλήρωσης της προφητείας θα λάβει χώραν οπωσδήποτε κατά την Δευτέραν Έλευση όπως πολύ καθαρά μας το αναφέρει ο συγγραφέας της προς Εβραίους Επιστολής θ:28.

2/ Ιωήλ β:23—32. Εδώ  ο προφήτης ομιλεί για την επίσκεψη του Πνεύματος του Αγίου κατά την περίοδο της χιλιετηρίδος ο δε Απόστολος Πέτρος ομιλεί για την εκπλήρωση αυτού.(Πράξεις β:16—21 ). Κατά την ημέρα της Πεντηκοστής βέβαια ο Απόστολος δεν είπε ανακρίβειες διότι η εκπλήρωσης αυτή την οποία αναφέρει είναι σκιά η πραγματικότητα θα λάβει χώραν κατά την Δευτέραν έλευση του Κυρίου και συγκεκριμένα εις την περίοδο της χιλιετηρίδος. Τα υπόλοιπα εδάφια πράγμα το οποίον σημαίνει ότι θα εκπληρωθούν μελλοντικά. ( Αποκ.στ:12 + η:7 +θ:2 +Μιχαίας δ:1-4 +Ησαϊας β:2-5 +Ζαχαρίας η: 20-23).

3/Μαλαχίας δ:5. Εάν μελετήσουμε προσεκτικά ολόκληρο το 4^ον κεφάλαιο

Θα παρατηρήσουμε ότι ο προφήτης μιλάει για την Μεγάλη Θλίψι. Τα αντίστοιχα εδάφια εις την ΚΔ ευρίσκονται εις την Αποκάλυψη ιθ:11-21+στ:14 όπου και τοποθετείται η εκπλήρωσης.

Εδώ ο Λόγος του Κυρίου ομιλεί για τον ερχομό του Προφήτη Ηλία πριν έλθει η ημέρα του Κυρίου η Μεγάλη και Επιφανής.

Πράγματι εις την Αποκάλυψη ια:3-14 βλέπουμε να αναφέρονται δύο μάρτυρες εκ των οποίων ο ένας φαίνεται να είναι ο Ηλίας Αποκ.ια:6 και Ιάκωβος ε:17-18 αυτή είναι η πραγματικότητα της εκπλήρωσης του Μαλαχία. 

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

……………………………………….

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ  12^ον

Περί Προφητικού Λόγου Και Τρόπος Ερμηνείας Αυτού.

Εις τα προηγούμενα κεφάλαια αναφέραμε  ότι ο Λόγος του Θεού γενικώς είναι Θεόπνευστος συμπεριλαμβανομένου και του Προφητικού Λόγου λέξιν προς λέξιν. Κατά την γνώμη μου οι διάφοροι ερμηνευταί λανθάνουν περισσότερο εις τον Προφητικό Λόγον παρά εις τα τις άλλες γραφές. Προκειμένου λοιπόν να καταλάβουμε τις προφητείες υπάρχει ένα κλειδί που θα μας βοηθήσει εις την μελέτη μας. Το κλειδί αυτό βρίσκεται εις το Α΄ Κορινθίους β: 10—13 . εδάφ.13 ¨ «…συγκρίνοντας τα πνευματικά προς τα πνευματικά». Πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι προφητείες έχουν ως κύριο θέμα την πρώτη και Δευτέρα έλευση του Χριστού.

Εάν πιστεύουμε ότι οι προφητείες όπου αυτές αφορούν την πρώτη έλευση του Κυρίου  εξεπληρώθησαν δεν υπάρχει λόγος να αμφιβάλουμε για την Δευτέρα Έλευση Αυτού.  Τα παρακάτω εδάφια μας  αποδεικνύουν και μας βεβαιώνουν την πρώτη έλευση του Ιησού Χριστού.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ===================== ΕΚΠΛΗΡΩΣΗΣ

Ψαλμός κβ:16=====================  Ματθαίος κζ: 35

Έξοδος  ιβ: 46=====================  Ιωάννης  ιθ: 36

Ησαϊας ζ: 14======================  Ματθαίος ι:23—24

Μιχαίας ε: 2======================   Ματθαίος β:5

Ιερεμίας λα:15=====================  Ματθαίος β:16—18

Ωσηέ ια: 1 ======================== Ματθαίος β:15

Ψαλμός ις:10======================  Πράξεις β:31

Ησαϊας νγ:12====================== Μάρκος ιε:28

Ησαϊας νγ:9======================= Ματθαίος κζ:57

Ψαλμός ξθ:21====================== Ιωάννης ιθ:28

Εάν λοιπόν όπως είδαμε οι προφητείες περί της πρώτης Ελεύσεως εξεπληρώθησαν τότε θα εκπληρωθούν και εκείνες οι οποίες ομιλούν δια την Δευτέραν Έλευση. Καθώς μελετούμε τον προφητικό Λόγο πρέπει να προσέξουμε δύο πράγματα.

1/ Οι προφητείες έχουν δύο όψεις (μορφές) η μία είναι η σκιά και η άλλη η πραγματικότητα.

2/ οι προφητείες έχουν δύο εκπληρώσεις η μία είναι ως σκιά και η άλλη είναι ως πραγματικότητα. Υπάρχουν πολλά σημεία της αγίας Γραφής που αποδεικνύουν την αλήθεια αυτή. Θα περιοριστούμε όμως σε λίγα μόνο εδάφια αρκετά για να πεισθούμε. 

1/ Γένεσης γ:15 είναι μια προφητεία της Αγίας Γραφής περί της πρώτης ελεύσεως ως σκιά. Εις την πρώτην έλευση ο Χριστός δεν συνέτριψε την κεφαλήν του διαβόλου. Αυτό θα συμβεί εις την δευτέραν έλευση Εβραίους θ:28. Αυτή θα είναι η εκπλήρωσης της πραγματικότητας της προφητείας Αποκάλυψης 20:10.

2/ Ιωήλβ:23—32 μας περιγράφει ότι κατά την χιλιετή βασιλεία του Χριστού θα σημειωθεί μία μεγάλη πνευματική αφύπνισης και ο Θεός θα εκχέει το Πνεύμα επί πάσαν σάρκα. Κατά την Πεντηκοστή ο Απόστολος Πέτρος αναφέρει το συμβάν είναι η εκπλήρωσης της προφητείας του Ιωήλ(Πράξεις β:16—21). Ο Πέτρος δεν λανθάνει. Ότι συνέβη την ημέρα   

Της πεντηκοστής είναι εκπλήρωσης της σκιάς της προφητείας. Διότι  Ιωήλ β:30—31 δεν εκπληρώθηκε κατά την Πεντηκοστή θα εκπληρωθεί κατά την Δευτέρα έλευση του Χριστού.

3/ Μαλαχίας δ:5 αναφέρει ότι ο Θεός θα στείλει τον προφήτη Ηλία πριν έλθει η ημέρα του Κυρίου η μεγάλη και επιφανής. Όμως όταν διαβάσουμε Ματθαίος ια:13-14 + Ιεζεκιήλ ιζ:10—13 βλέπουμε τον Κύριο να βεβαιώνει τους μαθητές Του ότι ο Ηλίας ήλθε και εννοούσε τον Ιωάννη τον βαπτιστή. Από την άλλη πλευρά εις το Ιωάννης α:21 όταν ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ρωτήθηκε αν είναι ο Ηλίας εκείνος απάντησε όχι. Γεννάται λοιπόν το ερώτημα ποιος από τους δύο είπε την αλήθεια σχετικά με το πρόσωπο του Ηλία ο Κύριος ή ο Ιωάννης ο Βαπτιστής; Απάντησης: και οι δύο είπαν την αλήθεια και δια να το καταλάβουμε αυτό αρκεί να μελετήσουμε το Λουκά α:17 όπου ο Λόγος του Θεού ότι ο Ιωάννης θα έλθει εν Πνεύματι Ηλίου. Έτσι βλέπουμε πολύ καθαρά ότι η προφητεία που ευρίσκεται εις Μαλαχίαδ:5 έχει την σκιά της στο πρόσωπο του Ιωάννου του Βαπτιστού την δε πραγματικότητα κατά την ημέρα του Κυρίου την μεγάλη και επιφανή (Αποκάλυψης ια:3—14). 

4/ Ησαϊας ξα:1—3. Η περικοπή αυτή μας ομιλεί δια την έλευση του κυρίου τόσο την πρώτη όσο και την δεύτερη (Ησαϊας α:1—2 )

Την περικοπή αυτή ανέγνωσε εις την Συναγωγή της Ναζαρέτ Λουκάς δ: 16—20. Μελετών ο Κύριος  την ως άνω περικοπή σταμάτησε εις το πρώτο μέρος του δευτέρου εδαφίου εις το οποίο αναφέρεται εις την πρώτη Έλευση Του και είπε τα λόγια αυτά εξεπληρώθησαν την ώρα  αυτήν. Δεν προχώρησε  εις το δεύτερο μέρος του εδαφίου διότι δεν είχε εκπληρωθεί δεν ήλθε ακόμη ως εκδικητής.

Η εκδίκησης του Κυρίου θα γίνει κατά την Δευτέραν αυτού έλευση. (Αποκάλυψης ιθ:19—21 + Ησαϊας ξγ:1—4 + Β΄ Θεσσαλονικείς  α:7—8). Βλέπουμε λοιπόν πόσο προσεκτικός ήταν ο Κύριος καθώς  μελετούμε τον προφητικό Λόγο παρ’ όλο που ένα «,» [κώμα] χωρίζει το εδάφιο 2 εν τούτοις σταμάτησε ο Κύριος την ανάγνωση διότι από κει και κάτω δεν είχαν ακόμη εκπληρωθεί τα προφητικά λόγια που μιλούσαν για την εκδίκηση του Κυρίου. η εκπλήρωσης του δευτέρου μέρους του εδαφίου 2 θα γίνει κατά την Δευτέρα έλευση του Χριστού.

5/ Ζαχαρίας θ:9 και Ματθαίος κα:4—5 . Εάν διαβάσουμε  τα προφητικά αυτά λόγια και τα αντίστοιχα αυτών της εκπλήρωσης θα παρατηρήσουμε ότι υπάρχει μια μικρή διαφορά εις την περιγραφή. Η διαφορά αυτή μας δίνει να καταλάβουμε τι ακριβώς εξεπληρώθει και τι έμεινε ανεκπλήρωτο

Πχ εις το Ζαχαρίας θ:9 ονομάζει τον Κύριο «δίκαιο» και «σώζονται»  πράγμα που δεν αναφέρει ο Ματθαίος διότι δεν είχε έρθει κατά την πρώτη του έλευση  ο Κύριος ως δίκαιος και σωτήρας του Ισραήλ αλλά ως ταπεινός και πραϋς.  Όταν ο Χριστός εισήλθε στα Ιεροσόλυμα «πραϋς καθήμενος επί πόλου όνου και πώλου υιού υποζυγίου» εξεπληρώθει η σκιά της προφητείας του Ζαχαρίαθ:9. Η εκπλήρωσης της πραγματικότητας (δίκαιος και σώζων) θα γίνει κατά την Δευτέρα έλευση του Χριστού.(Αποκάλυψης ιθ:11—16 ).

6/ Β΄ Πέτρου α:16—18 εδώ αναφέρεται ο απόστολος Πέτρος εις το γεγονός της Μεταμορφώσεως το οποίον διαλαμβάνεται και εις τους τρεις Ευαγγελιστάς. Ματθαίος ιζ:1—8 + Μάρκος θ:1—8 +

Λουκάς θ:28—29 . Το γεγονός τούτο είναι μια σκιά της μέλλουσας δόξας που πρόκειται να φανερωθεί μελλοντικά. Και πράγματι κατά την Δευτέρα έλευση θα έλθει ο Κύριος με δύναμη και δόξα μεγάλη.

Εις το Ματθαίος [ιστ:] ις: 28 αναφέρει ο Ιησούς Χριστός  ότι είναι τινές οι οποίοι δεν θα ιδούν θάνατο «εωσού ίδωσι τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν τη βασιλεία αυτού» Ματθαίος ιζ:1 αναφέρει ότι μετά εξ ημέρας παρέλαβε τους μαθητάς Του Πέτρον Ιάκωβον και Ιωάννην τους ανέβασε εις το όρος και κατ’ ιδίαν και εκεί μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών. Ότι συνέβη εις το Όρος της Μεταμορφώσεως είναι η εκπλήρωσης της σκιάς της μέλλουσας δόξας η οποία θα πραγματοποιηθεί κατά την δευτέραν έλευση του Χριστού όπως αναφέρει ο Απόστολος Πέτρος εις Β΄ Πέτρου α:16. τα πρόσωπα τα οποία αναφέρονται εις το Όρος της Μεταμορφώσεως παριστάνουν:

==Ο Ηλίας τους μεταμορφωθέντας πιστούς που δεν θα ιδούν θάνατο.

==Ο Μωϋσής τους εν Χριστώ αποθανόντας και αναστάντας πιστούς.

==Οι μαθηταί Πέτρος Ιάκωβος και Ιωάννης εκείνους που ούτε πέθαναν ούτε μεταμορφώθηκαν και οι οποίοι θα ζήσουν στη χιλιετηρίδα.

7/ Ματθαίος 24. Το Κεφάλαιο 24 αυτό του κατά Ματθαίου Ευαγγελίου είναι πολύ σπουδαίο και για να το καταλάβουμε πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν μας όλα αυτά που είπαμε προηγουμένως δηλαδή το κλειδί για να αντιληφθούμε κάθε προφητεία είναι η σκιά και η πραγματικότητα. Πρώτα από όλα πρέπει να γνωρίζουμε περί τίνος ομιλεί το κεφάλαιο αυτό. Αν διαβάσουμε προσεκτικά τα εδάφια 2—3 θα κατανοήσουμε αυτό καλύτερα διότι όλα τα θέματα του κεφαλαίου περιλαμβάνονται κατόπιν εις τα δύο αυτά εδάφια ήτοι: [όπως:]

1/ περί της καταστροφής των Ιεροσολύμων και του ναού.

2/ Περί του σημείου της παρουσίας του Κυρίου.

3/ Περί της συντελείας του αιώνος.

Τα δύο τελευταία θέματα μιλούν περί Δευτέρας ελεύσεως του Κυρίου. Το πρώτο θέμα το οποίο αφορά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του Ναού θα το εξηγήσουμε αμέσως πιο κάτω.

Πολλοί ερμηνευταί της βίβλου πιστεύουν ότι η καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του Ναού εκπληρώθηκε το 70 μχ υπό του Αυτοκράτορος Τίτου. Σύμφωνα βέβαια με τον Προφητικό Λόγο αυτό είναι η σκιά της εκπλήρωσης της προφητείας η πραγματική καταστροφή της πόλεως θα λάβει χώραν λίγο προτού έλθει ο Χριστός ενδόξως μετά την Μεγάλη Θλίψι (Ζαχαρίας ιε: 1—2 επίσης Μιχαίας ε:9—12 Αμώς η:2—5  Ιερεμίας λ:5—7 Δανιήλ ιβ: 1 Σοφονίας β: 1—2 . Βλέπουμε λοιπόν ότι το κδ: κεφάλαιο του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου δεν εξεπληρώθει ακόμα αλλά ένα μόνο μέρος και αυτό ως σκιά.  Ολόκληρων όμως θα εκπληρωθεί κατά την Μεγάλη

Θλίψι.(Αποκάλυψης ια:2. Άλλωστε μπορούμε να το καταλάβουμε αυτό και από την καταστροφή των Ιεροσολύμων υπό του Τίτου δεν εκπληρώθηκαν Ματθ. κδ: τα εδάφια 29—31 αλλά θα γίνουν κατά την μεγάλη Θλίψι όπως αναφέρεται εις Αποκάλυψη (στ)ς: 12—13 .

8/ Ησαϊας θ:6—7 Τα εδάφια αυτά μας μιλούν για την πρώτην και Δευτέρα Έλευση του Κυρίου. Η πρώτη Έλευσης έλαβε χώραν κατά την ενσάρκωση του Υιού του Θεού εδόθη δηλαδή το παιδίον εις ημάς αλλά δεν κάθισε ακόμη εις τον θρόνο καθώς μας έλεγε το εδάφιο 7 Ησαϊας θ: Αυτό θα γίνει  κατά την χιλιετή βασιλεία. Βλέπουμε λοιπόν ότι κάθε προφητεία έχει και την σκιά και την πραγματικότητα ως προς την εκπλήρωση της.

9/ Ψαλμός β:. Ολόκληρο το Κεφάλαιο μιλάει περί Δευτέρας Ελεύσεως του Κυρίου όταν  μελετήσουμε Πράξεις δ:25—26 βλέπουμε ότι ο απόστολος Πέτρος αναφέρει τα λόγια αυτά ως να έχουν εκπληρωθεί. Ο Ψαλμός όμως τούτος δεν έχει ακόμα εκπληρωθεί διότι ο Χριστός δεν χρίσθηκε ακόμα ως Βασιλιάς και δεν κάθισε εις τον Θρόνο του Πατρός  δεν έλαβε δε το σκήπτρον της εκδικήσεως.

10/ Οι προφητείες περί της πόλεως Βαβυλών είναι πολύ σημαντικές ‘όπως Ησαϊας ιγ:. Ιερεμίας ν: και να:. Σε όλα αυτά τα κεφάλαια βλέπουμε να μιλάει ο Λόγος του Θεού για την καταστροφή της Βαβυλώνας όμως πολλά γεγονότα σχετικά με την καταστροφή της πόλεως δεν εκπληρώθηκαν ακόμα π.Χ  Ησαϊας ιγ:19—20 αυτό το γεγονός δεν πραγματοποιήθηκαν το 538 π .Χ. ούτε επί Κύρου Βασιλέως ούτε επί Δαρείου ούτε επί Αλεξάνδρου το έτος 331 π. Χ. επίσης Ιερεμίας ν:12—29 –39 – 40 και να:250—26  παρ’ όλον ότι η πόλης υπέστη τόσες πολιορκίες και καταστροφές εν τούτοις η ολοσχερής  καταστροφή δεν έγινε ακόμα. Απόδειξης ότι εξακολουθεί να κατοικείται μέχρι σήμερα. Ακόμα και ο απόστολος Πέτρος μας αναφέρει την Βαβυλώνα η οποία εξακολούθησε να υπάρχει μέχρι το 250 μ.Χ. Μέχρι το 500 μ. Χ. υπήρχε μία Ακαδημία Εβραϊκή και μάλιστα εκεί γράφτηκε το Ταλμούδ. Έτσι λοιπόν κατόπιν όλων των ανωτέρω βλέπουμε πολύ καθαρά ότι από της ιδρύσεως της Βαβυλώνας υπό του Νεβρώδ μέχρι σήμερα δεν εκπληρώθηκαν τα προφητικά λόγια Ησαϊας ιγ: και Ιερεμίας ν: και να: θα εκπληρωθούν όμως μελλοντικά κατά την Μεγάλη Θλίψι όπου Η Βαβυλών θα ανοικοδομηθεί Ζαχαρίας ε:5—11 .

Η περιοχή για την οποία μιλάει εδώ ο Λόγος του θεού είναι η Βαβυλών Γένεσης ια:2—9 και Δανιήλ α:1—2 .

Ο προφήτης λοιπόν Ζαχαρίας ε:5—1 μας λέγει υπό μορφήν παραβολής ότι κατά τον καιρό της Μεγάλης Θλίψεως εις την Σεννεαάρ θα κτιστεί μία μεγάλη εμπορική πόλης ιδέ επίσης Αποκάλυψης ιζ:5—18 . Η πόλης αυτή θα είναι η κακία και το μίσος Αποκάλυψης ιδ:8 και ιη:2. Περί δε της τελικής καταστροφής της πόλεως υπάρχει πλήρης περιγραφή εις την αποκάλυψη ιη. Τότε η εκπλήρωσης των προφητικών λόγων Ησαϊας ιγ: και Ιερεμίας ν: και να:.

11/ Η αρχή αυτή την οποία περιγράψαμε σχετικά με την σκιά και την πραγματικότητα όσον αφορά την εκπλήρωση του Προφητικού Λόγου δεν ισχύει μόνο για τα εσχατολογικά θέματα αλλά και για την Σωτηρία του πιστού καθώς και για την εν γένει εν Χριστώ ζωή. Πχ μιλούμε για την λύτρωση και δι’ απολύτρωση γεγονός το οποίο σημαίνει ότι ο πιστός μετά την Σωτηρία του ελπίζει εις μία ολοκληρωτική ευδαιμονία και ατελεύτητο χαρά εις την οποία αποβλέπει και η οποία είναι φυλαγμένη εν τοις ουρανοίς δι’ αυτόν. Α΄ Πέτρου α:4 + Εφεσίους δ:30 + Ρωμαίους η:23-25. Ο Ιησούς Χριστός μας έχει μεν ελευθερώσει από την εξουσία και τον θάνατο της αμαρτίας δεν μας έχει όμως απαλλάξει πλήρως από τις επιθέσεις του πονηρού και τους διάφορους πειρασμούς. Ενόσω φέρομε το φθαρτόν τούτο σαρκίο θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε όλους αυτούς τους πειρασμούς και το εγώ μας η ελπίδα όμως του πιστού είναι η ημέρα εκείνη κατά την οποία θα λάβει χώραν και η απολύτρωσης του σώματος κατά την οποία το φθαρτό τούτο σώμα θα ενδυθεί την αφθαρσία Ρωμαίους η:23—25 και θα απολαύσει ο Πιστός την πλήρη χαρά της σωτηρίας του Α΄ Κορινθίους ιγ:12 και Φιλιππισίους γ:21.

12/ Το απολυτρωτικό έργο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού είναι έργο

Ολοκληρωμένο και τέλειο. Όταν ο Αδάμ και η Εύα αμάρτησαν δεν μολύνθηκε μόνο η ψυχή τους από την αμαρτία αλλά και ο νους αυτών και ολόκληρο το σώμα. Με το απολυτρωτικό λοιπόν έργο του Κυρίου του νέου Αδάμ γίνεται ιλασμό(καθαρισμό) περί αμαρτίας και λυτρώνεται η ψυχή το πνεύμα καθώς και το σώμα του ανθρώπου. Εάν δεν υπήρχε αμαρτία τότε δεν θα υπήρχε ούτε αμαρτία τότε δεν θα υπήρχε ούτε αρρώστια ούτε θάνατος. Εάν μελετήσουμε προσεκτικά το Πεντηκοστό τρίτο Κεφάλαιο του προφήτη Ησαϊα νγ:4 θα δούμε ότι εκεί υπάρχει σαφής περιγραφή περί του έργου του Ιησού και των παθημάτων Του τόσο για τις αμαρτίες όσο και για τις ασθένειες μας. Ησαϊας νγ:4 και Ματθαίος η:17.

Ο Απ. Παύλος προτρέπει να δοξάζουμε τον θεό και δια του σώματος μας διότι το σώμα μας είναι Ναός του Αγίου Πνεύματος. Α΄ Κορινθίους ς:19-20 Ρωμαίους ιβ:1—2 Α΄ Θεσσαλονικείς ε:23.

Ο Ψαλμωδός σχετικά με αυτό μας λέγει: «Τον συγχωρούντα πάσας τας ανομίας σου τον ιατρεύοντα πάσας τας αρρώστιας σου» Ψαλμός ργ:3

Επίσης εις την Επιστολή του Ιακώβου διαβάζουμε σχετικά με την αντιμετώπιση της ασθένειας του σώματος Ιάκωβος ε:14—17.

Βλέπουμε λοιπόν ότι ο κύριος μας Ιησούς Χριστός είναι το παν για μας είτε αμαρτωλοί είμαστε είτε ασθενείς κατά το σώμα αρκεί να εμπιστευόμαστε τους εαυτούς μας σε Εκείνον. Όπως έχουμε αναφέρει πιο πάνω σχετικά με την σκιά και την πραγματικότητα εις τον Προφητικό Λόγο έτσι επίσης γίνεται λόγος και για την ασθένεια του  σώματος. Τελειότητα στην θεραπεία δεν υπάρχει. Μόνο όταν θα έρθει ο Κύριος τότε θα μας απαλλάξει τελείως από όλες τις αμαρτίες ασθένειες και από αυτόν ακόμα τον θάνατο. Τώρα ενόσω ευρίσκεται η ψυχή μας εις το φθαρτό τούτο σώμα θα γίνεται αυτό το οποίο λέγει ο δούλος του Θεού ο Παύλος Ρωμαίους η:23 «και ημείς αυτοί στενάζομεν εν αυτοίς περιμένοντες την υιοθεσίαν την απολύτρωσιν του σώματος» και Φιλιππισίους γ:21.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ