1--3--2018----(02--)-ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ (02) ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου) ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΧΩΡΙΣΜΕΝΟ ΣΤΑ ΔΥΟ 01

 02

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 13^ον

Ο Αντίχριστος

Εις το Κεφάλαιο περί Μεγάλης Θλίψεως  αναφέραμε ορισμένα πράγματα περί Αντίχριστου τώρα όμως θα μιλήσουμε περί αυτού του θέματος με περισσότερες λεπτομέρειες .

1/ Το πρώτο χαρακτηριστικό του Αντίχριστου θα είναι η άρνησης της

Ενανθρωπίσεως και της Θεότητας του Ιησού Χριστού. Α΄ Ιωάννου β:22 και Α΄ Ιωάννου δ:3 και Β΄ Ιωάννου εδαφ7.

2/ Θα θεωρεί τον εαυτό του ως Θεόν. Β: Θεσσαλονικείς β:3—8  από τον Αδάμ μέχρι τη χιλιετή βασιλεία ο διάβολος θεωρείται ως άρχων του κόσμου τούτου ή ο Θεός του Κόσμου. Β΄ Κορινθίους δ:4 Ιωάννης ιβ:31 και ις: 11. Εδώ σχετικά με την εξουσία του διαβόλου ισχύει η ίδια αρχή την οποία αναφέραμε και προηγουμένως περί σκιάς και πραγματικότητας. Η εξουσία αυτή του Σατανά δεν είναι παρά σκιά της ολοκληρωτικής αυτού εξουσίας και δυνάμεως η οποία θα λάβει χώραν κατά την Μεγάλη Θλίψι.

Όπως γνωρίζουμε κατά την πτώση του διαβόλου παρασύρθηκαν και πολλοί άγγελοι εκ των οποίων ορισμένοι ερίφθησαν εις την άββυσον (Αποκάλυψης θ:1—3 –11) και οι άλλοι είναι εκείνοι οι οποίοι εξακολουθούν να έχουν την εξουσία τόσο του κόσμου όσο και την εν επουρανίοις. (Εφεσίους β:2 +ς:12)  

Όταν ο Κύριος θα κατέλθει από τον Ουρανό εις τον αέρα και οι πιστοί θα μεταμορφωθούν για να τον συναντήσουν  τότε θα γίνει ένας πόλεμος εναντίον του διαβόλου και των πονηρών πνευμάτων που θα κατέχουν μέχρι τότε την εξουσία εν τοις επουρανίοις. Το αποτέλεσμα της μεγάλης αυτής μάχης θα είναι να θριαμβεύσει ο Χριστός με την εκκλησία Του και να ριφθεί ο διάβολος εις την γη μετά των αγγέλων αυτού (Αποκάλυψης ιβ:7—12). Αλλοίμονο δε εις εκείνους οι οποίοι  θα παραμείνουν εις την γη μετά την αρπαγή της Εκκλησίας διότι ο πονηρός θα αρχίσει τότε επί της γης το καταστρεπτικό του έργο(Αποκάλυψης ιβ:12)

Το έργο το οποίο θα κάνει ο διάβολος κατ’ αρχήν θα είναι να δημιουργήσει μια νέα θρησκεία μιμούμενος την χριστιανική θρησκεία διότι θα σχηματίσει  μια τριάδα ως είναι ο Πατήρ ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα (Αποκάλυψης ιγ:4). Εδώ βλέπουμε τα δύο πρόσωπα τον δράκοντα και τον αντίχριστο. Ο μεν δράκων ονομάζεται διάβολος και λαμβάνει την θέση του Πατέρα και ο αντίχριστος την θέση του Υιού (Αποκάλυψης ιβ:9). Για το τρίτο πρόσωπο ιδέ (Αποκάλυψης ιγ:11—18). Ας δούμε τώρα με ποιο (τίνι) τρόπο ο Αντίχριστος λαμβάνει την θέση του Υιού.

1/ Όπως ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός είπε ότι ο Πατήρ έδωκε όλη την εξουσία εις τον Υιό (Ιωάννης ε:27 + Ματθαίος ια:27 έτσι (ούτω) και ο διάβολος θα δώσει την εξουσία εις τον Αντίχριστο (Β΄ Θεσσαλονικείς9 + αποκάλυψης ιγ:4)

2/ Επίσης όπως ο Κύριος Ιησούς Χριστός δεχόταν(εδέχετο) προσκύνηση εις το πρόσωπο Του έτσι (ούτω) και ο Αντίχριστος θα απαιτήσει

Προσκύνηση (Α΄ Θεσσαλονικείς β:3—4 + Αποκάλυψης ιγ:4—8).

3/ Θα μιμηθεί επίσης τον Χριστό εις την ενσάρκωσή. (Αποκάλυψης ιζ:8). Το θηρίο αυτό το οποίο ανέβη εκ της αβύσσου είναι ο διάβολος ο οποίος ονομάζεται ο άνθρωπος της αμαρτίας και υιός της απωλείας  

(Β΄ Θεσσαλονικείς β:3) Τους αυτούς τίτλους είχε και ο Ιούδας ο οποίος ονομάζεται διάβολος και υιός της απωλείας (Ιωάννης  ς: 70 + ιζ:12).

4/ Όπως ο Χριστός απέθανε και ανέστη έτσι και ο αντίχριστος θα τον μιμηθεί εις τον θάνατο και την Ανάσταση(Αποκάλυψης ιζ: 8). Η διάρκεια της διακονίας του Κυρίου μας ήταν τρία και ήμιση έτη έτσι η εξουσία του αντίχριστου θα διαρκέσει επί τρία και μισό χρόνια (Αποκάλυψη ιγ:5).

5/ Όπως ο Χριστός είναι βασιλιάς αλλά η πραγματική βασιλεία θα είναι χιλιετηρίς  ούτω και η βασιλεία του Αντίχριστου (Ψαλμός β:6).σύμφωνα με το 11^ον εδάφιο του κεφαλαίου ιζ: της Αποκαλύψεως η βασιλεία του Αντίχριστου θα είναι κατά την Μεγάλη Θλίψι.

Όπως ο Θεός έδωσε όλη την εξουσία εις τον Ιησού Χριστό ούτω και ο διάβολος θα δώσει την εξουσία εις τον Αντίχριστο (Β΄ Θεσσαλονικείς β:9)

Εις το δέκατο τρίτο Κεφάλαιο της Αποκαλύψεως υπάρχει μία πλήρης περιγραφή περί Αντίχριστου. Εις το πρώτο εδάφιο ομιλεί δια επτά κεφαλάς. Η εξήγησης αυτού υπάρχει εις το δέκατο έβδομο κεφάλαιο όπου βλέπουμε ότι οι επτά κεφαλές ήσαν επτά βασιλείς. (Αποκάλυψης ιζ:9—10).  Εξ’ αυτών οι πέντε βασιλείς έπεσαν. Οι βασιλείς αυτοί είναι η Αίγυπτος Ασσυρία Βαβυλών Περσία Ελλάς. Όλοι αυτοί υπήρξαν κάποτε ονομασταί και ισχυραί αυτοκρατορίαι. Εις το Αποκ. ιζ:10 διαβάζουμε: «Και είναι επτά βασιλείς». Οι πέντε έπεσαν και ο ένας (εις) είναι ο άλλος δεν ήλθε ακόμα (έτι)». Εκείνος ο οποίος «είναι» ήταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ο δε «άλλος» είναι άγνωστος ποιος ακριβώς είναι δεν γνωρίζουμε. Εκείνο όμως το οποίο γνωρίζουμε είναι ότι η βασιλεία του θα διαρκέσει  δι ολίγον και μετά θα έλθει ο Αντίχριστος.

Αναφέραμε προηγουμένως ότι οι Προφήτες δεν είχαν σαφή γνώση (ξεκάθαρη) της εκκλησίας. Δι’ αυτόν το λόγο παρουσιάζουν οι προφητείες τον αντίχριστο αμέσως μετά την πρώτη έλευση του Κυρίου. ενώ εμείς γνωρίζουμε ότι μεταξύ πρώτης και δεύτερης ελεύσεως είναι η εκκλησία ο «κωλύων» όπως την ονομάζει ο απόστολος Παύλος. Ενόσω λοιπόν υπάρχει η Εκκλησία ο  «κωλύων» όπως την ονομάζει ο απόστολος Παύλος. Ενόσω λοιπόν υπάρχει Εκκλησία ο Αντίχριστος κωλύεται και δεν είναι δυνατόν να κάμη την εμφάνιση του. Β΄ Θεσσαλονικείς β:6—7 .

Εκτός από τα Κεφάλαια της Αποκαλύψεως 13 και 17 τα οποία

Περιγράφουν περί Αντίχριστου και των δέκα κεράτων  ως τα σύμβολα  των δέκα βασιλέων έχουμε και μία παρόμοια περιγραφή και εις το βιβλίο του Προφήτη Δανιήλ κεφάλαιο δεύτερο. Είναι το ενύπνιο του βασιλέως Ναβουχοδονόσορος ο οποίος είδε την χρυσή εικόνα την οποία εξήγησε ο Προφήτης του θεού Δανιήλ η εξήγησης της οποίας σχετίζεται με τα γεγονότα των εσχάτων ημερών.

…………………………………………….

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

1/ Δανιήλ β:.37—38 η χρυσή κεφαλή είναι η Αυτοκρατορία της Βαβυλώνας.

2/ Δανιήλ β:39 αι αργυραί χείρες και το αργυρούν στήθος είναι η Περσική Αυτοκρατορία.

3/ Δανιήλ β:39 η χάλκινη κοιλιά και οι χάλκινοι μηροί είναι η Ελληνική Αυτοκρατορία.

4/Δανιήλ β:40—41 αι σιδηραί κνήμαι είναι η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία η οποία αργότερα διηρέθη εις την ανατολική και Δυτική δύναμη όπως προέκτασης των κνημών είναι οι πόδες.

Επειδή ακριβώς όπως είπαμε και προηγουμένως δεν γνώριζαν οι προφήται περί της Εκκλησίας γι’ αυτό και αμέσως μετά την περιγραφή των τεσσάρων αυτοκρατοριών μας περιγράφει ο Δανιήλ το τελευταίο μέρος του σώματος της χρυσής εικόνας που είναι τα δέκα δάχτυλα η εξήγησης των οποίων σχετίζεται με τους δέκα βασιλείς της μεγάλης Θλίψεως. (Αποκάλυψης ιζ:12) αυτούς τους δέκα βασιλείς θα συντρίψει ο λίθος εκ του Όρους. (Δανιήλ β:44—45 – Αποκάλυψης ιζ:14).

Επίσης εις το  έβδομο Κεφάλαιο του Προφήτη Δανιήλ αναφέρονται και πάλι υπό μορφήν συμβόλων. Ενώ εις το δεύτερο κεφάλαιο του Δανιήλ έχουμε το σύμβολο της χρυσής εικόνας εις το έβδομο κεφάλαιο ως σύμβολο δια να μας παρουσιάσει την ως άνω αλήθεια χρησιμοποιούνται ζώα. Η εξήγησης των συμβόλων αυτών του έβδομου κεφαλαίου έχει ως εξής: 

1/ Εδάφιο 4 Λέων με πτέρυγας αετού είναι ο Βασιλεύς της Βαβυλώνας.

2/ Εδάφιο 5 Η άρκτος είναι ο βασιλεύς της Περσίας.

3/Εδάφιο 6 Η Λεοπάρδαλης με τέσσερες πτέρυγας πτηνού και τέσσερες κεφαλάς είναι ο Βασιλεύς της Ελλάδος Μέγας Αλέξανδρος.

4/ Εδάφιο 7 Το τρομερό και καταπληκτικό θηρίο με τους σιδηρούς οδόντας είναι η ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Τα λεπτομερή χαρακτηριστικά της τέταρτης βασιλείας αναφέρονται εις το ζ:23.Αι οράσεις αυταί τόσο του θηρίου όσο και της εικόνας η οποία παριστάνει τέσσερα βασίλεια δεν είναι δεν είναι ανθρώπινη ερμηνεία αλλά του Πνεύματος του Αγίου.

(Δανιήλ ζ:17). Προς το τέλος του εβδόμου Κεφαλαίου μετά από την περιγραφή και εξήγηση του θηρίου ο Προφήτης μας αναφέρει δέκα βασιλείς (Δανιήλ ζ:24) κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο που τελειώνει και η περιγραφή της χρυσής εικόνας. Οι δέκα βασιλείς θα λάβουν εξουσία κατά την μεγάλη θλίψι. Βλέπουμε ότι ο Προφήτης δεν μας αναφέρει τίποτα περί Εκκλησίας αλλά μας μεταφέρει κατ’ ευθείαν εις την περιγραφή του Αντίχριστου. Το μικρόν κέρας περί του οποίου γίνεται λόγος εις το Δανιήλ ζ:8 και αποκάλυψης ιγ:1 είναι ο ίδιος ο Αντίχριστος και η εξουσία αυτού.

Η πραγματική εξουσία του Αντίχριστου θα διαρκέσει καιρόν και ήμιση καιρού. (Δανιήλ ζ:25 και ιβ:14). Το χρονικό αυτό διάστημα αντιστοιχεί με 42 μήνες ή 1260 ημέρες δηλαδή τριάμισι χρόνια. (Αποκάλυψης ιγ:5 και ιβ:6). Κατά αυτό το διάστημα ο Αντίχριστος:

1/ Θα βλασφημεί το όνομα του Υψίστου (Δανιήλ ζ:24—25 Αποκάλυψης ιγ:5 και:

2/ Θα βασανίζει τους αγίους (Δανιήλ ζ:25 και Αποκάλυψη ιγ:5—8). Εις το όγδοο κεφάλαιο ενός ονόματος το οποίο είδε ο Προφήτης (Δανιήλ η:1—4) η ερμηνεία του οποίου δίδεται αμέσως εις τα επόμενα εδάφια

(15—16). Εις τα εδάφια (21—22) του ανωτέρω κεφαλαίου μας αναφέρει ο Λόγος του θεού ότι μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου η βασιλεία αυτού θα διαιρεθεί εις τέσσερα βασίλεια. Προς το τέλος των τεσσάρων αυτών βασιλέων θα εγερθεί ένας άλλος βασιλεύς τα χαρακτηριστικά και η βασιλεία του οποίου περιγράφονται εις τα εδάφια 23—25 του ιδίου Κεφαλαίου. Όλα δε αυτά τα γεγονότα αναφέρονται για τις έσχατες ημέρες.(Δανιήλ η:21).

Σύμφωνα με την ιστορία ο βασιλεύς αυτός ήταν ο Αντίοχος ο επιφανής ο οποίος βασίλευσε το 175 πχ. Κατά δε τον προφητικό λόγον ο Αντίοχος ο επιφανής ήταν σκιά του Αντίχριστου έχοντας τα ίδια χαρακτηριστικά με αυτόν.(Δανιήλ η:23—25 και αποκάλυψης ιγ:5—8).

Εις το ένατο Κεφάλαιο του προφήτη (Δανιήλ εις τα εδάφια 24—27 )πάλι βλέπουμε να υπάρχει μια προφητεία περί Αντίχριστου. Συγκεκριμένα μας αναφέρει εδώ ο Λόγος του Θεού για 70 εβδομάδες που συνδέονται με τον λαό του Θεού Ισραήλ και την πόλην την αγίαν. Αναμφιβόλως δεν πρόκειται περί εβδομάδων αλλά περί μιας χρονικής περιόδου η οποία αντιστοιχεί με εν έτος εκάστη μέρα(κάθε μια μέρα).(Λευιτικό κε 8) και θέλεις αριθμήσει εις αυτόν επτά εβδομάδας ετών επτάκις επτά έτη.  Ο σκοπός δια τον οποίο όρισε ο Θεός τας 70 εβδομάδας των ετών περιγράφεται καθαρά εις το εδάφιο (Δανιήλ 9:24).

Η ιστορική διάταξης και επαλήθευσης των 70 ετών έχει ως εξής. Από την εποχή που εδόθει η εντολή να κτισθεί ο Ναός υπό του βασιλέως Αρταξέρξου βασιλέως της Περσίας μέχρι περατώσεως αυτού είναι 7 εβδομάδες ετών δηλαδή 49 έτη το κτίσιμο του Ναού έγινε εν στενοχωρία μεγάλη.(Δανιήλ θ:25Νεεμίας δ:8—16 –17—18)

Κατόπιν όθεν της ιδρύσεως του Ναού και μέχρι της σταυρώσεως του Κυρίου είναι ετών 62. Αυτό σύμφωνα με την ιστορία είναι μια αλάνθαστος περιγραφή ότι δηλαδή: από της ιδρύσεως του Ναού μέχρι της σταυρώσεως Του Χριστού μεσολάβησε το χρονικό διάστημα των 434 ετών.  Μέχρι τώρα περιγράψαμε τα δύο μέρη των 70 εβδομάδων ετών δηλαδή τα επτά τα οποία αφορούν την ίδρυση του Ναού και τα 62 τα οποία αφορούν το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από της ιδρύσεως του Ναού μέχρι της σταυρώσεως του Χριστού. Μας υπολείπεται τώρα μία εβδομάδα ετών για συμπληρωθεί ο αριθμός 70. Γνωρίζουμε πολύ καλά όπως άλλωστε αναφέραμε και προηγουμένως ότι οι προφήται όταν περιγράφουν τα διάφορα γεγονότα σχετικώς με το πρόσωπο του Χριστού ότι αμέσως μετά από την περιγραφή της πρώτης ελεύσεως φέρουν ενώπιον μας τα γεγονότα της Δευτέρας Ελεύσεως του Κυρίου καθώς και περί του Αντίχριστου κλπ. Δηλαδή το περί εκκλησίας θέμα δεν το θίγουν καθόλου αλλά το παραλείπουν . και τούτο συμβαίνει όπως αναφέραμε και άλλοτε εις το γεγονός ότι εις τους προφήτες δεν είχε αποκαλυφθεί το μυστήριο της Εκκλησίας. Η τελευταία εβδομάς η εβδομηκοστή αναφέρεται στην περίοδο της Μεγάλης Θλίψεως κατά την οποία είναι η βασιλεία του αντίχριστου. Από της σταυρώσεως του Ιησού Χριστού μέχρι της ενάρξεως της τελευταίας εβδομάδας μεσολαβεί μία χρονική περίοδος η οποία είναι της Εκκλησίας. Την περίοδο αυτή την αγνοούσαν οι προφήτες διότι  όπως αναφέραμε και πιο πάνω δεν είχε αποκαλυφθεί εις τους προφήτες το μυστήριο της Εκκλησίας. Τούτο γίνεται φανερό όταν μελετήσουμε (Δανιήλ θ:25—26). Εδώ αναφέρεται ο Ιησούς Χριστός ως Ηγούμενος (…έως του Χριστού του Ηγουμένου). Αλλά και ο αντίχριστος αναφέρεται ηγούμενος (…και ο λαός του ηγουμένου όστις θέλει ελθεί θέλει αφανίσει την πόλιν και το αγιαστήριον)(Δανιήλ θ:26). 

Περί αυτού του ηγουμένου ήτοι (ο οποίος)του Αντίχριστου έχουμε   μία καθαρά περιγραφή όσον αφορά τα χαρακτηριστικά του εις το όγδοο κεφάλαιο του (Προφήτη Δανιήλ η:23—26). Εκτός τούτου ο Αντίχριστος 

Κατά την περίοδο της Μεγάλης Θλίψις θα κάνει συνθήκη μετά λαού Ισραήλ (Δανιήλ θ:27…η οποία θα διαρκέσει τριάμισι έτη  (Δανιήλ θ: 27

……………………………….

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

Και Ιωάννης ε:43). Κατόπιν αφού συμπληρωθούν τα τριάμισι έτη θα καταργηθεί η συνθήκη αυτή διότι ο λαός θα καταλάβει ότι αυτός δεν είναι εκείνος που νόμιζαν ο δε Αντίχριστος θα απαιτήσει  προσκύνηση από τον Λαό (Ματθαίος κδ:15 και Β΄ Θεσσαλονικείς 4 + Αποκάλυψης ιζ:5). Κατόπιν ο αντίχριστος προς το τέλος της εβδομάδας αυτής θα συντριφτεί και θα ριχτεί εις την λίμνη του πυρός. (Β΄ Θεσσαλονικείς β:8 και Αποκάλυψης ιθ:20).

ΔΑΝΙΗΛ ΙΑ: Επίσης εις το ενδέκατο Κεφάλαιο του Προφήτου Δανιήλ έχουμε μια άλλη περιγραφή Περί Αντιχρίστου.Δανιήλ:ια:36—45 .

ΔΑΝΙΗΛ ΙΒ: Το δωδέκατο Κεφάλαιο του Προφήτου Δανιήλ αρχίζει με την περιγραφή της Μεγάλης Θλίψεως εδάφιο 1 κατά την διάρκεια της οποίας ο Αντίχριστος θα έχει την μεγάλη ισχύ και θα εξουσιάζει επί τριάμισι χρόνια. Αυτό το γεγονός είναι που θα δώσει φόβο και τρόμο εις τους ανθρώπους κατ’ αυτήν την θλιβερή περίοδο.

Ο Αντίχριστος θα καθίσει εις τον Ναό του Θεού και θα απαιτήσει από το λαό προσκύνηση Β΄ Θεσσαλονικείς β:4.

Όλα αυτά τα γεγονότα σχετικά με την Μεγάλη Θλίψι και τον Αντίχριστο δεν αφορούσαν την χρονική περίοδο του Προφήτου Δανιήλ αλλά τις έσχατες ημέρες. Αυτά τα αποκάλυψε ο Θεός εις τον δούλο του τον Δανιήλ (Δανιήλ ιβ:4). Εκτός από τον Αντίχριστο θα εμφανιστεί και ένα άλλο πρόσωπο κατά την Μεγάλη Θλίψι και αυτό θα είναι ο ψευδοπροφήτης (Αποκάλυψης ιγ:11—12 και ιθ:20) ο οποίος θα μιμηθεί το Άγιο Πνεύμα το τρίτο Πρόσωπο της Τριαδικής Θεότητος. Θα κάμνει σημεία μεγάλα ώστε θα κατεβαίνει πυρ εκ του ουρανού εις την γη ενώπιον των ανθρώπων όπως δηλαδή και το Πνεύμα το Άγιο το οποίο παρουσιάζεται ως πυρ μέσα εις τον Λόγο του Θεού. (Αποκάλυψης ιγ:13 και Πράξεις β:3).

Επίσης όπως το Άγιο Πνεύμα δοξάζει τον Υιό έτσι και ο ψευδοπροφήτης τον Αντίχριστο. Σύγκρινε: (Αποκάλυψης ιγ:12 με Ιωάννης ις:14).

Όπως το Πνεύμα το Άγιο είναι πνεύμα αληθείας Ιωάννης ιζ:14 έτσι και ο ψευδοπροφήτης θα είναι πατήρ της απάτης και του ψεύδους.(αποκ.ιγ:14 +Β΄ Θεσσαλ.β:9). Όταν επίσης ο Κύριος λάβει την Εκκλησία Του τότε ο διάβολος θα ιδρύσει την δική του ψευδοθρησκεία μιμούμενος την Τριαδική θεότητα και θα πλανήσει τον κόσμο για να πιστέψει εις το ψεύδος.

(Β΄ Θεσσαλ.β:11 + Ρωμ.α:25). Σκοπός λοιπόν του ψευδοπροφήτη θα είναι να δοξάσει τον Αντίχριστο και να κάμει τους ανθρώπους να τον προσκυνήσουν δια μια εικόνος την οποία θα κατασκευάσει γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο(Αποκ.ιγ:15)όσοι δεν προσκυνήσουν θα φονευτούν όσοι     

Όμως προσκυνήσουν θα λάβουν το χάραγμα.(Αποκ.ιγ:16 + ιθ:9 + ιθ:20).

Όλοι αυτοί που έλαβαν το χάραγμα δεν θα δυνηθούν να μετανοήσουν αλλά θα είναι καταδικασμένοι για την αιώνια απώλεια.(Αποκ.ιδ:9—11).

Κατόπιν όλης αυτής της τρομερής περιγραφής πόσο πρέπει να δοξάζουμε και να ευχαριστούμε τον Θεό εμείς τα παιδιά του διότι απαλλαχθήκαμε από όλα αυτά τα δεινά που πρόκειται να λάβουν χώραν και πόσο όμως μεγάλη είναι η ευθύνη την οποία έχομε απέναντι όλων των ανθρώπων οι οποίοι ευρίσκονται ακόμη εις την πλάνη και είναι καταδικασμένοι δια τον αιώνιο θάνατο: Αυτούς λοιπόν τους ανθρώπους καλούμαστε δια του Λόγου του Θεού να αρπάξομε εκ του πυρός και να τους οδηγήσουμε εις τον δρόμο της Αιωνίου Ζωής. (Ιούδας 22—23) 

ΗΣΑΪΑΣ ΙΔ: Ο Προφήτης Ησαϊας μας περιγράφει επίσης ορισμένα πράγματα σχετικά με τον αντίχριστο εις το δέκατο τέταρτο κεφάλαιο του βιβλίου του. βεβαίως εις το Κεφάλαιο αυτό ο προφήτης μας ομιλεί για την Βαβυλώνα η εικόνα όμως αυτή είναι σκιά εκείνων που πρόκειται να συμβούν εις τις έσχατες ημέρες. Ήδη έχομε αναφέρει ότι η Βαβυλώνα θα ιδρυθεί εκ νέου και ο βασιλεύς αυτής θα είναι ο Αντίχριστος. Δια τούτο τον Αντίχριστο ομιλεί εδώ ο Προφήτης ως σκιά εκείνων που θα συμβούν.

Δια την ισχύν αυτού του βασιλέως εις τον λαόν ομιλεί ο Προφήτης

(Ησα.ιδ:6—16 –17 ).\ και δια την απαίτηση αυτού να ανεβεί μέχρι του θρόνου του Θεού (Ησα. ιδ:13). Τέλος βλέπουμε να περιγράφει ο Προφήτης την πτώση αυτού(Ησα.ιδ:9—11 –16 )τον οποίο ονομάζει υιόν της αυγής αλλά τον ίδιο τίτλο δίδει ο Λόγος του Θεού και εις τον Ιησού Χριστό ιδέ (Ησαϊας ιδ:12 και Β΄ Πέτρου α:19). Επίσης ο Προφήτης ονομάζει τον Αντίχριστο «κλάδον βδελυκτόν (Ησα.ιδ:19) όπως δηλαδή αποκαλεί δια του ιδίου προφήτου(Ησα.ια:1 και νγ:2 επίσης Ιερεμ.κγ:5 και Ζαχαρ.γ:8). Η τελευταία προσπάθεια του Αντιχρίστου θα είναι να μαζέψει όλα τα έθνη και να κάμει μεγάλο πόλεμον εναντίον του Χριστού

(Αποκ.ις:12—16 ). Τελικά όμως θα συντριβή ο αντίχριστος και ο ψευδοπροφήτης και θα ριφθούν εις την λίμνη του πυρός.(Αποκ.ι:11—16).

Ο πόλεμος αυτός θα λάβει χώραν εις τα Ιεροσόλυμα (Ζαχ.ιδ:4

+β:4—5—12). Επειδή δε ο αντίχριστος το γνωρίζει αυτό θα συνάξει όλην την δύναμιν αυτού προς τα εκεί.(Ζαχ,ιδ:1—2 13— + ιβ:9 και Ιωήλ β:1—11). Είναι τόσα πολλά τα οποία περιγράφει ο Λόγος του θεού περί της Μεγάλης Θλίψεως και γενικά περί εσχάτων καιρών ώστε δεν μας μένει χρόνος να τα αναφέρουμε όλα. Εκείνο το οποίο πρέπει να γνωρίζουμε είναι να μένουμε άγρυπνοι μέχρις εκείνης της ημέρας και να εργαζώμεθα για την  

Σωτηρία όσο το δυνατόν περισσοτέρων ψυχών.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 14^ον

Ευκαιρίαι Μετανοίας Κατά Την Μεγάλην Θλίψιν

Σύμφωνα με την προηγούμενη περιγραφή σχετικά με την τρομερότητα της Μεγάλης Θλίψεως  θα απορούσε ο αναγνώστης μας σχετικά με το Κεφάλαιο αυτό της μετανοίας κατά την Μεγάλη Θλίψι. Εκ πρώτης όψεως αν και φαίνεται δικαιολογημένη η απορία αυτή εν τούτοις όμως σύμφωνα με τον Λόγον του Θεού θα υπάρξει μία τέτοια περίπτωσης Μετανοίας κατά την Μεγάλην Θλίψιν. Η επικρατούσα γνώμη είναι ότι με τον ερχομό του κυρίου και με την αρπαγή της Εκκλησίας κλείνει οριστικός η Θύρα της χάριτος και παύει κάθε ευκαιρία μετάνοιας. Η ιδέα όμως αυτή είναι λανθασμένη διότι ο Θεός και μέσα στην οργή Του έχει και έλεος για τους ανθρώπους. Ο Λόγος του θεού έχει πολλά να μας πη σχετικά με αυτό. Ο Κύριος με τον ερχομό Του κατά την Δευτέραν Του έλευση θα δώσει μεγάλη ευκαιρία εις τους ανθρώπους για Μετάνοια.

Εις το Βιβλίο της αποκαλύψεως διαβάζουμε τα εξής: Αποκ.δ:3 «και ήτο ίρις κύκλω του θρόνου ομοία κατά την θέαν με σμάραγδο». Η ίρις δηλαδή το ουράνιο τόξο συμβολίζει την ειρήνη και την ευσπ0λαχνία του Θεού όπως γνωρίζουμε από την Παλαιάν Διαθήκην.

Το δε ότι ο Ιωάννης μας αναφέρει την ίριδα πέριξ του Θρόνου του Θεού αυτό σημαίνει ότι κατά την Μεγάλη Θλίψι θα υπάρχει έλεος δια τους ανθρώπους. Είναι δηλαδή μία προφητική εικόνα αυτή που μας περιγράφει ο Ιωάννης εις την αποκάλυψη και αναφέρεται εις τους έσχατους καιρούς.

Εκτός αυτού έχουμε πλήθος παραδειγμάτων από τον Λόγον του Θεού σχετικά με τα την ευκαιρία μετανοίας κατά την Μεγάλη Θλίψι.

1/ Αποκ. ζ: 1—8 «Ποιοι είναι οι 144.000 σφραγισμένοι; Αυτό το ερώτημα δημιουργείται όταν διαβάζουμε προσεκτικά την περικοπή αυτή. Πολλές ερμηνείες υπάρχουν και πολλές απαντήσεις έχουν δοθεί μέχρι τώρα εις το ερώτημα αυτό. πχ οι Σαββατισταί ισχυρίζονται ότι αυτοί είναι εκείνοι που θα αποτελέσουν τον αυτόν και όταν τον συμπληρώσουν τότε θα έλθει ο Χριστός». Αναμφισβήτητα αυτή η ιδέα είναι πεπλανημένη και ανόητη. Πρώτα από όλα αυτοί που θα αποτελέσουν τον αριθμό 144.000 δεν θα ανήκουν εις τις ημέρες μας αλλά εις τον καιρό της Μεγάλης Θλίψεως και δεύτερον αυτοί θα είναι από τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ(12Χ12==144) Αποκ.ζ:4—8 επίσης Ιεζεκιήλ θ: …. Δεν έχουμε λοιπόν δικαίωμα να διεκδικούμε τον αριθμό αυτό σήμερα την στιγμή που τόσο καθαρά μας ομιλεί ο λόγος του Θεού. Αυτοί λοιπόν οι 144.000 αφού μεταμορφωθούν θα παρασταθούν ενώπιον του εσφαγμένου αρνίου και θα ψάλλουν την νέα ωδή πέριξ του θρόνου.

Το ότι λέγει ο Ιωάννης ότι αυτοί οι 144.000 δεν εμολύνθησαν με γυναίκες δεν σημαίνει ότι θα είναι ανύπανδροι διότι ο γάμος δεν θεωρείται πράξης ανήθικος (Εβραίους ιγ:4) αλλά επειδή θα υπάρξει μεγάλη ανηθικότης και

Διαφθορά (Αποκ.θ:21) αυτοί θα είναι εκείνοι που δεν θα έχουν παρασυρθεί στην  ανηθικότητα αυτή και κράτησαν τους εαυτούς τους καθαρούς.

2/ Αποκάλυψης ζ:9—17 Εδώ βλέπουμε ότι εκτός από τους 144.000 θα μετανοήσουν και άλλοι κατά την Μεγάλη Θλίψι. Πολλοί άνθρωποι τρέχουν εις διαφόρους πηγάς δια να εξηγήσουν  την απαρίθμηση του λαού και δίνουν είπαμε διάφορες ερμηνείες. Ο Λόγος όμως του Θεού ομιλεί τόσο καθαρά ώστε είναι περιττό να βγάλουμε συμπεράσματα λανθασμένα εάν διαβάσουμε προσεκτικά το έβδομο κεφάλαιο της αποκαλύψεως είναι αρκετό να μας βγάλει από το δίλλημα και να μας λύση την απορία αυτήν.

(Αποκ.ζ:14) ούτοι είναι οι ερχόμενοι εκ της Θλίψεως της Μεγάλης. Πλην των 144.000 θα μετανοήσουν και άλλοι κατά την Μεγάλην Θλίψιν ο αριθμός των οποίων είναι αδύνατον να αριθμηθεί (Αποκ.ζ:9). Και αυτοί όμως οι 144.000 καθώς και ο αναρίθμητος αυτός ο λαός θα αρπαγή  εις τον αέρα αφού μεταμορφωθούν και θα βρεθούν πέριξ του θρόνου κρατούντες φοίνικας σύμβολο νίκης και θριάμβου επειδή θα έχουν θριαμβεύσει εναντίον του Αντίχριστου. (Αποκ.ζ:9).

3/ Αποκάλυψης ια:3—14. Οι δύο μάρτυρες που εστάλησαν δια να κηρύξουν μας δίδουν να καταλάβουμε ότι υπάρχει πιθανότης μετανοίας διότι σκοπός του κηρύγματος ή του Ευαγγελισμού είναι η μετάνοια των  ανθρώπων. (Αποκ.ια:3—4 + Ζαχ.δ:11—14 + Αποκ.ια:6 + Δευτερ. λδ: 11). Το ερώτημα όμως που δημιουργείται όμως που δημιουργείται ποιοι θα είναι οι δύο αυτοί μάρτυρες. Την απάντηση μας δίδει το έκτο εδάφιο.

Εκείνος που είχε εξουσία να μη βρέξει ήταν ο Ηλίας Α΄ Βασιλ. Ιζ:1 + Ιακ.ε:17 και εκείνος που είχε εξουσία επί των υδάτων ήταν ο Μωϋσής Έξοδ.ζ:20. Η διάρκεια της μαρτυρίας αυτών θα είναι τρία χρόνια και εξ μήνες (Αποκ.ια:3) μετά το πέρας της διακονίας αυτών ο Αντίχριστος θα τους θανατώσει (Αποκ.ια:7)τα δε πτώματα αυτών θα μείνουν εις την πλατεία της Πόλεως των Ιεροσολύμων (Αποκ.ια:8)ημέρας τρεις και ήμιση (Αποκ.ια:11). Το εδάφιο 13 μας λέγει ότι αποτέλεσμα της διακονίας των δύο αυτών μαρτύρων θα είναι να δώσουν δόξα εις τον Θεό του ουρανού (Αποκ.ια:13).

4/ Αποκάλυψης ιδ:6—7). Η μεγαλύτερη και σπουδαιότερη απόδειξη ότι θα υπάρξει ευκαιρία μετανοίας κατά την Μεγάλην Θλίψιν είναι ότι ο Θεός θα στείλει άγγελον εξ ουρανού να κηρύξει αιώνιον Ευαγγέλιον (αποκ.ιδ:6).

Η λέξις ευαγγέλιο θα πει καλή αγγελία. Είναι το μήνυμα του Θεού προς τους ανθρώπους για να μετανοήσουν.

Όπως αναφέραμε προηγουμένως το να υπάρχει κήρυγμα ευαγγελίου σημαίνει ότι θα υπάρχουν και άνθρωποι που θα μετανοήσουν.

5/ Αποκάλυψης κ:4 . Επίσης μία άλλη κατηγορία ανθρώπων που θα μετανοήσουν κατά την Μεγάλην Θλίψιν θα είναι εκείνοι που δεν έλαβαν το χάραγμα. Η διαφορά των ανθρώπων αυτών εν σχέση με τους άλλους τους οποίους αναφέραμε είναι ότι αυτοί θα θανατωθούν και θα αναστηθούν και θα βασιλεύσουν με τον Ιησού Χριστό χίλια έτη ενώ οι άλλοι θα μεταμορφωθούν.  

Με όλα αυτά που αναφέραμε δεν σημαίνει ότι πρέπει να αμελήσουμε το τόσο σπουδαίο θέμα της σωτηρίας μας διότι ίσως υπάρξουν αναγνώστε που μετά από την μελέτη αυτού του κεφαλαίου σκεφθούν με επιπολαιότητα και πουν εφ’ όσον θα υπάρξει ευκαιρία μετανοίας εν τη Μεγάλη Θλίψι τότε δεν είναι ανάγκη να βιαστούμε. Είναι πολύ επικίνδυνη αυτή η σκέψη διότι κατ’ αρχήν δεν γνωρίζουμε εάν θα ζήσουμε έως έλθει ο Κύριος. Είναι δυνατόν σήμερα ή αύριο να μας καλέσει ο κύριος.

Κατόπιν είδαμε ότι όλοι αυτοί που θα μετανοήσουν θα περάσουν προηγουμένως από μεγάλη δοκιμασία και φρικτά βάσανα το σπουδαιότερο είναι ότι εκείνοι που θα μετανοήσουν  κατά την διάρκεια της Μεγάλης Θλίψεως δεν θα ανήκουν εις την Εκκλησία αλλά εις την οικονομία των έργων. Τι είναι εκείνο το οποίο σε εμποδίζει και δεν σε αφήνει να μετανοήσεις τώρα; Πρέπει να γνωρίζει κάθε αναγνώστης ότι για όλους εμάς σήμερα ισχύει αυτό που λέγει ο Κύριος δια του Λόγου Του.

«Σήμερον εάν της φωνής αυτού ακούσητε με σκληρύνητε τας καρδίας σας» (Εβραίους γ: 7—8) .

Το ότι θα σωθούν άνθρωποι κατά την Μεγάλη Θλίψι αυτό δεν μας το αναφέρει ο Λόγος του Θεού για να σκληρυνώμεθα  αλλά για να ιδούμε το θαυμαστό έλεος του Θεού και την ευσπλαχνία Εκείνου ο Οποίος αγαπά τον αμαρτωλό και χρησιμοποιεί κάθε τρόπο για να τον φέρει εις το σημείο της μετανοίας. Το μεγαλύτερο προνόμιο για τον άνθρωπο είναι να γνωρίσει τον Θεό και την αγάπη Εκείνου και να γίνει μέτοχος της αγιότητας του κυρίου.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 15^ον

Η Αναζωπύρωσις Του Λαού Ισραήλ Και Η Αποκατάστασης Αυτού.

Ως εκλεκτός Λαός. Πράξεις ιε:16

Το θέμα αυτό είναι πολύ σοβαρό και σπουδαίο κθ’ ότι μετά λύπης μας παρατηρούμε ότι υπάρχουν εσφαλμέναι ιδέαι περί της αποκαταστάσεως

 Του λαού Ισραήλ γεγονός το οποίον απορρίπτουν πολλοί. Συγκεκριμένα η παρερμηνεία και η σύγχυσης η οποία γίνεται μεταξύ πολλών ερμηνειών της Βίβλου είναι ότι όλες τις υποσχέσεις του Θεού περί του Ισραήλ τις αποδίδουν εις την Εκκλησία.

Είναι ανάγκη συνεπώς να μελετήσουμε το θέμα αυτό υπό το φως του Λόγου του Θεού. Στο βιβλίο του Δευτερονομίου κεφ.28:64—68 υπάρχει μία περιγραφή περί της αποπλανήσεως και απορρίψεως του λαού Ισραήλ. Βεβαίως δεν αναφέρεται συγκεκριμένα εις την αιχμαλωσία της Βαβυλώνας αλλά ομιλεί γενικά περί διασκορπίσεως και της πλάνης του λαού γεγονός το οποίο άρχισε από το 70 μχ και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Πράγματι βλέπουμε και σήμερα ακόμα τον λαό αυτόν του Θεού να είναι περιφρονημένος καταδιωκόμενος και βασανιζόμενος μεταξύ όλων των Εθνών. Η κατάστασης όμως αυτή δεν θα διαρκέσει για πάντα αλλά Δόξα στον Κύριο που μέσα στο αιώνιο σχέδιο Του έχει την αποκατάσταση του λαού Του και την επαναφορά αυτού εις την ευθείαν οδόν δια του ελέους και της αγάπης του Θεού. Ησαϊας νδ:7—8 + Ρωμαίους ια:25—27 + Πράξεις ιε:16 . Δεν είναι μόνον η Π.Δ. η οποία ομιλεί για το θέμα αυτό αλλά και η Κ.Δ. ομιλεί καθαρά για την αποκατάσταση του Λαού του Θεού. Όπως πχ Ματθαίος  κγ:37—39. Αυτή η προφητεία του Κυρίου δεν εξεπληρώθει εισέτι πρόκειται να εκπληρωθεί όμως όταν κατά την  χιλιετή βασιλεία κατέλθει ο Κύριος ενδόξως. Βεβαίως εις το Ευαγγέλιο Ματθ.κα:9 βλέπουμε τα πλήθη να υποδέχονται τον Κύριο μετά Βαΐων και φοινίκων και να φωνάζουν :»Ωσαννά τω Υιώ Δαβίδ ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου».

Αυτό έγινε πριν προφέρει ο Κύριος τα λόγια εκείνα στην Ιερουσαλήμ τα οποία αναφέραμε προηγουμένως. Οπόταν δεν πρέπει να γίνει καμιά παρεξήγησης και να νομίζουμε ότι το Ματθαίος κα:9 είναι η εκπλήρωσης του Ματθαίος κγ:37—39.

Όπως λοιπόν αναφέραμε εις την αρχή η αποκατάστασης του λαού Ισραήλ θα γίνει όταν ο Κύριος κατέλθει εν δόξη κατά την χιλιετή Βασιλεία Του.

Σχετικά με τον αριθμός χίλια έτη τα οποία αναφέρομε πολλοί έχουν την εντύπωση ότι ο αριθμός χίλια είναι συμβολικός και ότι δυνατόν να σημαίνει χιλιάδες έτη ή μία χρονική περίοδος της οποίας η συγκεκριμένη διάρκεια δεν είναι γνωστή. Η σκέψης αυτή είναι λανθασμένη καθότι

Χίλια έτη είναι πραγματικός αριθμός και όχι συμβολικός. Αποκάλυψης κα:4. Το ότι δε η αποκατάστασης του Λαού Ισραήλ θα γίνει κατά την χιλιετή Βασιλεία αυτό μας το αναφέρει καθαρά ο Λόγος του Θεού εις τα ακόλουθα εδάφια:

 Ησαϊας α:26—27 +β:2—5 +δ:2—6 + κ:20—22 + ια:11—16 +ιβ:1—6 +ιδ:1—3 + κε:8—10 + κζ:6—12 –13.

Υπάρχουν ακόμη πλείστα άλλα εδάφια τα οποία μας αναφέρουν σχετικά με τον χρόνο της αποκαταστάσεως του Λαού Ισραήλ ι οποία θα γίνει κατά την χιλιετή βασιλεία. Ο Λόγος του Θεού μας ομιλεί επίσης για τον τρόπο με τον οποίο θα επαναφέρει και θα αποκαταστήσει τον Λαό Του. Ησαϊας λα:4—7 . Η αποκατάστασης αυτή θα είναι παντοτινή διότι ο Λόγος του Θεού λέγει ότι ο Λαός του Κυρίου δεν θέλει αισχυνθεί πλέον. Ησαϊας νβ:10 +νδ:1—17 . Για περισσότερες πληροφορίες περί του θέματος αυτού τα ακόλουθα εδάφια θα μας βοηθήσουν πολύ.

Ησαϊας: ξ:1—2 +ξα:3—11 + ξβ:1—22 + ξε:8—10—17—25 +ξς:7—14 –19 –23 .

Ιερεμίας: γ:14—19 + ις:14—16 + κγ:3—8 + λ:8—24 + λα:1—40 + λβ:36—44 +μς: 27—28 + ν:4—7 +17—20.

Ιεζεκιήλ: ς:8—10 +ια:16—22 +κ:33—34 + κη:25—26 + λδ:11—31 +λς:1—38 +λζ:1—28 +λθ:23—29.

Ωσηέ: β:14—23 +γ:4—5 + ι:10—11 +ιδ:1—9.

Ιωήλ: β:23—26 γ:11—21.

Αμώς: θ:11—15.

Αβδιού: α:17—21.

Μιχαίας: β:12—13.

Σοφονίας: γ:9—20.

Ζαχαρίας: ιδ:1—21.

Μαλαχίας: γ:1—4.

Όλα τα ανωτέρω εδάφια δεν εξεπληρώθησαν ακόμα θα εκπληρωθούν όμως κατά την χιλιετή βασιλεία όταν ο Κύριος θα κατέλθει ενδόξως.

Όταν ομιλούμε περί αποκαταστάσεως του λαού Ισραήλ πρέπει να έχουμε πάντοτε υπ’ όψιν μας ότι όλες οι προφητείες δεν αφορούν τους αποθανόντας Ιουδαίους αλλά τους ζώντας.

Μετά από την αποκατάσταση του Λαού Ισραήλ ο λαός αυτός τότε σύμφωνα με τον Λόγο του Θεού θα γίνει κεφαλή όλων των Εθνών και όχι ουρά(Δευτερονόμιο κη:13). Επίσης θα γίνει ο δυνατότερος όλων των εθνών Ησαϊας ξ:5—6 +11—17 +  ξα:6. θα γίνει επίσης ο επίσημος  λαός των Εθνών Ησαϊας ξ:1—4 + 15—19—22 + ξα:7—10 –11 + ξβ:45 Πολυάριθμος και πολυπληθείς λαός Ησαϊας ξ:22 +ξα:9 +

+Ζαχαρίας η:4—5. ο πιο θρησκευτικός λαός που θα οδηγεί τα Έθνη εις τον Θεό. Μιχαίας δ:1—5 + Ησαϊας β:2—5 + Ζαχαρίας η:20—23 + Ρωμαίους ια:12—15. Εάν τα μελετήσουμε  όλα αυτά τα εδάφια τότε θα αποφύγουμε την πεπλανημένη διδασκαλία των οπαδών της Εβδόμης ημέρας οι οποίοι λέγουν ότι το Σάββατο είναι δι’ όλους τους ανθρώπους και ότι όστις δεν φυλάττει το Σάββατο θα απολεσθή. Η διδασκαλία όμως αυτή δεν είναι εκ του Λόγου του Θεού. Το Σάββατο εδόθη εις τον Λαό Ισραήλ ως αιωνία διαθήκη και σημείο. Έξοδος λα:12—17 Δευτερονόμιο ε:15 + Ιεζεκ.κ:10—12. Μετά όμως από την πτώση του Λαού και την απόρριψη αυτού υπό του θεού το σημείο τούτο περί Σαββάτου αφηρέθη

Ωσηέ β:11 + γ:4—5. Η Εκκλησία τώρα έχει ως πυξίδα και οδηγό την Νέα Διαθήκη η οποία όχι μόνον δεν ενθαρρύνει τους πιστούς δια την τήρηση του Σαββάτου αλλά αυστηρός απαγορεύει τούτο. Κολοσσαείς β:16 και Β΄ Κορινθίους γ:7—11.  Κατά την περίοδον της χιλιετούς βασιλείας θα επανέλθει το Σάββατο. Έξοδος λα:12—17.

«Και θέλουσι φυλάττει οι υιοί Ισραήλ το Σάββατον δια να εορτάζωσιν αυτό εις τας γενεάς αυτών εις διαθήκην αιώνιο». Επίσης Ησαϊας ξς:23 +νη:12—14 +να: 1—8.

Κατά την περίοδον τα Έθνη θα φωτισθούν από τον Λαό Ισραήλ και πολλοί εξ’ αυτών θα επιστρέψουν εις τον Κύριον και θα φυλάττουν το Σάββατο ακολουθούντες το παράδειγμα του Λαού του Θεού όπως ακριβώς συνέβη και καθ’ όλην την ιστορία του Ισραήλ εις τις περιπτώσεις κατά τις οποίες ο Λαός του Θεού ερχόταν σε επαφή με ξένους λαούς.

Μέχρι τώρα αναφέραμε και βεβαιώσαμε μέσα από τον Λόγο του Θεού ότι όντως θα γίνει αποκατάστασης του Λαού Ισραήλ και η επιστροφή αυτού.

Τώρα θα εξετάσουμε τον τρόπο δια του οποίου θα γίνει αυτή η αποκατάστασης. Ο Λαός του Θεού θα επιστρέψει με θρήνο και με συντριβή πραγματική Ζαχαρίας ΙΒ:10—14 «Και θέλουσιν επιβλέψη προς εμέ τον οποίον εξεκέντησαν». Αυτό θα γίνει την στιγμή κατά την οποία θα κατέλθει ο Κύριος ενδόξως Ζαχαρίας ιγ:1. Μετά την αρπαγή όσοι εκ του Λαού Ισραήλ θα ευρίσκονται εν ζωή και δεν θα έχουν απολεσθεί κατά την διάρκεια της Μεγάλης Θλίψεως δηλαδή το 1/3 του λαού όσοι θα είναι στην Ιερουσαλήμ θα εναπολειφθή και θα σωθεί. Ζαχαρίας ιγ:1—8 –9.

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

Εν τω μεταξύ ο Λαός δεν θα είναι συγκεντρωμένος όλος εις τα Ιεροσόλυμα. Εκείνοι οίτινες θα είναι διασκορπισμένοι εις τα πέρατα της γης θα κληθούν από τον Κύριο δια να ελεηθούν και να ενωθούν μαζί Του. Ζαχαρίας β:8—13.  Εκτός από τον Λαό Ισραήλ θα επιστρέψουν και άλλες     

    Πολλές ψυχές διάφορα Έθνη και φυλές. Όλοι αυτοί που θα σωθούν θα ακολουθήσουν το παράδειγμα του λαού του Θεού Ισραήλ.

Ζαχαρίας η:2—23. ίσως μερικοί από τους αναγνώστες οι οποίοι μελετούν τα λόγια αυτά κάμουν την εξής σκέψη. Γιατί  ο Θεός να ελεήσει τον λαό αυτό και να ενδιαφερθεί γι’ αυτούς τόσο πολύ; Και όμως δεν πρέπει να ξεχνάς φίλε αναγνώστη ότι ο λαός του Θεού πέρασε και περνά από τόσα και τόσα δεινά παθήματα και ταλαιπωρίες και ο Θεός έκαμε αιώνιον διαθήκην με τον λαό αυτόν. Εκείνο λοιπόν το οποίο έχομε να πράξομε είναι να χαρούμε για την αποκατάσταση του λαού αυτού και δια την σωτηρία του οίκου Ιακώβ. Πρέπει λοιπόν αντί να αγανακτούμε και να διατυπώνουμε διάφορες ερωτήσεις καλύτερα θα είναι να προσευχόμαστε για τον λαό αυτόν. Ησαϊας  ξβ:6—7. Δεν πρέπει να λησμονούμε επίσης ότι και σήμερα ακόμη υπάρχουν Εβραίοι διασκορπισμένοι εις όλα τα μέρη του κόσμου και έχουμε μία γενική επιθυμία εις την καρδιά τους να επιστρέψουν εις την  πατρίδα τους. μάλιστα υπάρχουν οργανώσεις οι οποίες προσπάθησαν να πάρουν τα εδάφη της Παλαιστίνης με διάφορους τρόπους πχ οι Σιωνιστές με το εθνικιστικό πνεύμα τους των οποίων πρόεδρος ήταν ο Δόκτωρ Χέρζεϊ ο οποίος προσεφέρθει να αγοράσει από τον Σουλτάν Χαμίτ Χαν τα Ιεροσόλυμα πλην δεν το κατόρθωσε. Όταν όμως θα έλθει το πλήρωμα του χρόνου ο Κύριος θα δώσει στο λαό Του τα εδάφη αυτά άνευ χρημάτων και θα πραγματοποιηθεί εδώ ο Λόγος του (Θεού)Κυρίου ο Οποίος λέγει: «Ουχί δια δυνάμεως ουδέ δια ισχύος αλλά δια πνεύματός μου λέγει Κύριος των δυνάμεων»Ζαχαρίας ε:5.

Ευχαριστούμε τον Κύριο για τα σχέδιά Του τα οποία έχει σχεδιάσει προ καταβολής κόσμου και τα οποία εκπληροί εις τον ορισμένο χρόνο Ρωμαίους ια:29. Άς μη λησμονούμε επίσης το Ζαχαρίας β:8 για να μην αμαρτάνομε εναντίον του Θεού και του Λαού του.

Ας υψώσουμε λοιπόν την φωνή μας μαζί με την φωνή του Αποστόλου Παύλου και ας πούμε: «Ω! βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού» Ρωμαίους ια:33—36.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»’

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 16^ον   

Γεγονότα Τα Οποία Πρόκειται Να Συμβώσι Ολίγον Προ Της Χιλιετηρίδος.

Προ της χιλιετηρίδος  θα λάβουν χώραν μερικά γεγονότα τα οποία θα μελετήσουμε εις τούτο το κεφάλαιο για να εννοήσουμε καλύτερα τα

Περί χιλιετηρίδος τα οποία θα περιγράψουμε εις το Κεφάλαιο .

1/ Το πρώτο γεγονός το οποίο θα συμβεί λίγο πριν της χιλιετηρίδας θα είναι η αντίστασης του Αντιχρίστου και του ψευδοπροφήτη μετά μεγάλης δυνάμεως εναντίον του Χριστού και της Εκκλησίας που θα κατέρχεται. Αποκάλυψης ις:13—16  + ιθ:11—21.

Πρέπει δε να σημειώσουμε ότι μέσα εις τους βασιλείς αυτούς και τους ηγεμόνας που αναφέρουν τα εδάφια Αποκ.ις:12+ιθ:18 θα συμπεριλαμβάνονται όλοι οι βασιλείς της γης μόνον όμως της ανατολής πέραν του Ευφράτου ποταμού. Το αποτέλεσμα της μάχης αυτής θα είναι να ριφθούν ζώντες εις την λίμνην του πυρός ο αντίχριστος και ο ψευδοπροφήτης οι δε λοιποί οπαδοί του θα φονευθούν δια της ρομφαίας της εξερχομένης εκ του στόματος του καθημένου επί του ίππου και πάντα τα όρνεα θέλουσι χορτασθεί εκ των σαρκών αυτών.(Αποκάλυψης ιθ:21)

Εν τω μεταξύ ο άρχων ο πρώτος εκ των τριών ο διάβολος θα δεθεί με άλυσιν και θα ριφθεί εις την άβυσον επί χίλια έτη. (Μετά δε από την χιλιετή βασιλεία θα λυθεί δι’ ολίγον καιρόν δια να πλανήσει πολλούς και κατόπιν θα ριφθεί και εκείνος εις την λίμνη του πυρός). Ας σκεφθούμε για λίγο φίλε αναγνώστη τι ευλογία και τι ευδαιμονία θα βασιλεύει κατά το διάστημα αυτό που ο διάβολος θα είναι δεμένος επί χίλια έτη: Πρώτα-πρώτα δεν θα υπάρχει αμαρτία ούτε δε και επιθέσεις του πονηρού. Δεν θα υπάρχει αγάπη χαρά ειρήνη. Ασθένειες και ταλαιπωρίες δεν θα βασανίζουν τους ανθρώπους. Φόβος δεν θα υπάρχει ούτε αγωνία ούτε ταραχή. Οι βοιωτικές μέριμνες και το καθημερινό άγχος θα δώσουν την θέση τους στην πραγματική αυτάρκεια και γαλήνη διότι και ο κόσμος και η κούραση και ο πόνος είναι συνέπεια της αμαρτίας.

Σκέψου φίλε αναγνώστη όταν απουσιάσει ο διάβολος από το περιβάλλον του ανθρώπου οποία αλλαγή θα λάβει χώραν! Δεν θα ήθελες και συ να βρεθείς μαζί με τους πιστούς που θα συμβασιλεύσουν με τον Κύριο επί χίλια έτη; Να  μία ευκαιρία η οποία δίδεται να προετοιμασθείς από τώρα και να δεχθείς μέσα στην καρδιά σου την βασιλεία του Θεού μακάριοι είναι οι πιστοί οι οποίοι θα αναστηθούν και θα δοθεί δωρεάν σε κάθε ψυχή που θα την ζητούσε ειλικρινά.

2/ Το γεγονός το οποίο αναφέραμε εις το προηγούμενο Κεφάλαιο σχετικά με την αποκατάσταση του Ισραήλ θα λάβει χώραν προ της χιλιετηρίδος. Ζαχαρίας ιβ:10 και ιγ:1.

3/ Επίσης το σπουδαιότερο εξ’ όλων των γεγονότων τα οποία θα λάβουν χώραν λίγο προ της χιλιετούς βασιλείας θα είναι η ανάστασης των φονευθέντων που δεν προσκύνησαν το θηρίο και δεν έλαβαν το χάραγμα δια να συμβασιλεύσουν μετά του Κυρίου. (Αποκ. κ:4). Η ανάστασης αυτή ονομάζεται πρώτη ανάστασης.(Αποκ.κ:5—6). Εν τω μεταξύ καθώς θα κατέλθει η εκκλησία μας λέγει ο Ιωάννης εις την αρχή του τέταρτου εδαφίου οι πιστοί θα καθίσουν επί θρόνων και θα δοθεί εις αυτούς το δικαίωμα της κρίσεως. Το ερώτημα το οποίο δημιουργείται είναι τούτο: γιατί η ανάστασης αυτή ονομάζεται πρώτη και όχι εκείνη η οποία θα λάβει χώραν κατά την αρπαγή της Εκκλησίας. Η απάντηση βρίσκεται εις το

Α΄ Κορινθίους ιε:23 «έκαστος κατά την ιδίαν τάξιν. Ο Χριστός είναι η απαρχή έπειτα όσοι είναι του Χριστού εν τη παρουσία  αυτού». Η εξήγησης του εδαφίου αυτού είναι η εξής:

Η πρώτη ανάστασης περιλαμβάνει μία σειρά διαδοχικών αναστάσεων αρχής γινομένης από της αναστάσεως του Χριστού γι’ αυτό καλείται απαρχή ακολουθεί η αρπαγή και τελειώνει με την Ανάσταση των φονευθέντων που αναφέραμε λίγο προηγουμένως οι οποίοι αποτελούν το τέλος της αναστάσεως των πιστών.(Αποκ.κ:6).

Η ανάστασης των πιστών θα είναι ομοία με την ανάσταση του Κυρίου πχ όπως ο Χριστός μετά την ανάσταση έφαγε και ήπιε Λουκ.κδ:41—43) εφανερώθει αιφνιδίως εις τους μαθητάς κεκλεισμένων των θυρών Ιωαν.κ:19—20 και Πράξ.ι:41. Έτσι και οι πιστοί θα έχουν την ικανότητα να τρώγουν όχι όμως εξ’ ανάγκης όπως συμβαίνει τώρα. Θα δύνανται επίσης να εμφανίζονται χωρίς κανένα περιορισμό(άνευ ουδενός περιορισμού).  Επίσης όπως ο Χριστός μετά την ανάσταση του εξακολουθούσε να φέρει ανθρώπινο σώμα(Λουκ.κδ:39—40) έτσι και οι πιστοί θα αναστηθούν με σώμα άφθαρτο και ένδοξο της αναστάσεως.(Φιλιπ.γ:21). Όταν ο Λόγος του Θεού αναφέρει πρώτη ανάσταση αυτό σημαίνει ότι υπάρχει και δεύτερη τοιαύτη.(τέτοια). Εκείνους που θα λάβουν μέρος εις την πρώτη ανάσταση αποκαλεί ο Λόγος του Θεού μακάριους είναι ο πιστοί οι οποίοι θα αναστηθούν για να συμβασιλεύσουν με τον Κύριο.(Αποκ.κ:6). Το ότι οι πιστοί θα φέρουν σώμα μετά την ανάσταση αυτό μας το βεβαιώνει ο Λόγος του Θεού πολύ καθαρά.(Αποκ.κ:4). «…. Και είδον τας ψυχάς των πεπελεκισμένων». Ο Ιωάννης όταν λέγει ψυχάς εδώ εννοεί ανθρώπινες υπάρξεις με σώμα και ψυχή. Πολλές φορές βλέπουμε ότι αναφέρεται και το σώμα πχ (Πράξ..β:41 +κζ:37 +ζ:14). Έτσι λοιπόν και στην (Αποκ.κ:4) πρόκειται περί σώματος και ψυχής περί ανθρωπίνων υπάρξεων.

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

Οι υπόλοιποι νεκροί δηλαδή οι άπιστοι οι οποίοι δεν θα λάβουν μέρος εις

Την πρώτην ανάσταση θα παραμείνουν επί χίλια έτη και κατόπιν δια να κριθούν (Αποκ.κ:2-5). Υπάρχουν πολλά εδάφια τα οποία μας μιλούν καθαρά δια τις δύο αναστάσεις. Εις την Κ.Δ. διαβάζουμε την φράση

«εκ νεκρών» Ρωμ.α:4 + Α΄ Πέτρ.α:3 πράγμα που σημαίνει ότι ο Κύριος ανεστήθη  και οι νεκροί παραμένουν. Την ίδια αλήθεια παρατηρούμε και εις την πρώτη ανάσταση των πιστών οι οποίοι θα αναστηθούν εκ των νεκρών. Όταν πχ ο Απ. Παύλος  λέγει ότι θα αναστηθεί εκ των νεκρών σημαίνει ότι οι νεκροί θα παραμείνουν εις τας θέσεις των και εκείνος θα εγερθεί μεταξύ όλων των πιστών Φιλιπ.γ:11.

Η ανάστασης των απίστων θα διαφέρει από την ανάσταση των δικαίων.Λουκ.κ:14 + ψαλμ.α:5. Μεταξύ των δύο αυτών αναστάσεων θα υπάρξει μια χρονική περίοδος χιλίων ετών περί αυτής της αλήθειας δεν υπάρχει καμία  αντίρρησης μέσα στον Λόγο του Θεού. Βέβαια από ανθρώπινης πλευράς υπάρχουν αντίθετες γνώμες τις οποίες και θα εξετάσουμε με οδηγό τον Λόγο του Θεού.

1/ Η μεγαλυτέρα απόδειξης την οποίαν φέρουν πολλοί δια να απορρίψουν την χρονική περίοδο η οποία θα μεσολαβήσει μεταξύ των δύο αναστάσεων στηρίζεται στο Ιωάν.ε:28—29.  «Και θέλουσι εξέλθει οι πράξαντες τα αγαθά εις ανάσταση ζωής οι δε πράξαντες τα φαύλα εις ανάσταση κρίσεως».  Εδώ ισχυρίζονται όλοι αυτοί ότι δεν υπάρχει ουδεμία χρονική περίοδος μεσολαβούσα μεταξύ των δύο αναστάσεων. Τα λόγια αυτά είναι προφητικά και εις τις προφητείες όπου ήδη έχουμε αναφέρει δεν υπάρχει διάκρισης χρόνου. Δύο γεγονότα είναι δυνατόν να αναφέρονται ως ένα το ένα κατόπιν του άλλου. Και όμως δυνατόν να μεσολαβεί μεγάλο χρονικό διάστημα μεταξύ τους. εις το εδάφιο 24 διαβάζουμε: «Αληθώς –αληθώς σας λέγω ότι ο ακούων τον λόγον μου και πιστεύων εις τον πέμψαντά με έχει ζωήν αιώνιον και εις κρίσιν δεν έρχεται αλλά μετέβη εκ του θανάτου εις την ζωήν».(Ιωάννης ε:24).

Εδώ πρόκειται δια πνευματικήν ανάσταση και όχι σωματική. Ο Κύριος μιλάει για κείνον ο οποίος θα ακούσει τον Λόγον Του και θα πιστέψει. Αυτός  μεταβαίνει την ίδια στιγμή εκ του θανάτου εις την ζωήν. Τούτο εξηγείται καθαρότερα εις το επόμενο εδάφιο. «Αληθώς –αληθώς σας λέγω ότι έρχεται ώρα και ήδη είναι ότι οι νεκροί θέλουσιν ακούσει την φωνήν του Υιού του Θεού και οι ακούσαντες θέλουσι ζήσει».

Η φράσης αυτή «και ήδη είναι» δεν σημαίνει βέβαια ότι έγινε καμία σωματική ανάστασης αλλά πνευματική. Όποιος ακούσει τον Λόγον του Θεού και πιστεύει θα αναστηθεί πνευματικά.

 Επανερχόμενοι εις το Ιωάννης ε:28—29 βλέπουμε ότι πρόκειται περί σωματικής αναστάσεως και όχι πνευματικής. Όταν ο Κύριος λέγει «διότι έρχεται ώρα» καθ’ ήν πάντες «εν τοις μνήμασι θέλουσι ακούσει την φωνήν αυτού» η ώρα αυτή δεν είναι διάστημα 60 λεπτών αλλά μία ορισμένη χρονική περίοδος. Η φράσης αυτή βρίσκεται εις το Ιωάν.4^Ον Κεφάλαιο εδάφ.23.

«πλην έρχεται ώρα και ήδη είναι ότι οι αληθινοί προσκυνηταί θέλουσι προσκυνήσει τον Πατέρα εν πνεύματι και αληθεία».(Ιών.δ:23)

Η πνευματική όμως αυτή προσκύνησης και λατρεία συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Άρα η ώρα για την οποία μιλούσε ο Κύριος αντιπροσώπευε το χρονικόν αυτό διάστημα από την στιγμή εκείνη μέχρι της αρπαγής της Εκκλησίας.  Υπάρχουν και άλλα εδάφια μέσα στον Λόγο του Θεού τα οποία μιλούν για την ώρα την ημέρα αλλά δεν πρόκειται περί μιας πραγματικής ώρας ή 24 ωρών. Εις τον Ψαλμό 95:8—10 βλέπουμε ότι η ημέρα για την οποία μιλάει ο Ψαλμωδός αναφέρεται εις περίοδον 40 ετών (Ψαλμ.95: εδάφιο 8—10).  Εβραίους γ:7—9.  Εις την προς

 Ρωμαίους επιστολήν μία ημέρα αντιπροσωπεύει 1.500 χρόνια (Ρωμαίους ι:21) «…όλη την ημέρα άπλωσα τα χέρια μου προς ένα λαό που απειθεί και αντιμιλάει». (Εις την επιστολή Β΄ Κορινθίους ς:2 διαβάζουμε δια ημέραν Σωτηρίας. Επειδή λέει: «Σε καιρό δεκτό σε εισάκουσα και σε ημέρα σωτηρίας σε βοήθησα δες τώρα είναι καιρός ευπρόσδεκτος δες τώρα είναι ημέρα σωτηρίας). Ο Απ. Παύλος δεν αναφέρεται εις μία συγκεκριμένη ημέρα 24 ώρα αλλά δι’ όλη την περίοδο της χάρητος.

2/ μία Δευτέρα αντίρρησης που φέρουν πολλοί για να απορρίψουν την αλήθεια περί του μεσολαβούντος χρονικού διαστήματος της αναστάσεως πιστών και απίστων στηρίζεται εις το Δανιήλ ιβ:2. «Και πολλοί εκ των κοιμωμένων εν τω χώματι της γης θέλουσι εξεγερθεί οι μεν εις αιώνιον ζωήν οι δε εις ονειδισμό και εις καταισχύνη αιώνιον».

Εδώ όμως βλέπουμε να απορρίπτει την θεωρία των αντιφρονούντων και όχι να την υποστηρίζει διότι όταν λέγει: «πολλοί εκ των κοιμωμένων»σημαίνει ότι δεν θα αναστηθούν δια μιας οι κοιμώμενοι αλλά εξ αυτών θα εγερθούν πολλοί εις αιώνιον ζωή. Οι δε υπόλοιποι θα εξεγερθούν εις ονειδισμό και καταισχύνη αιώνιο όχι όμως απαραίτητο την ίδια στιγμή διότι τότε η γενική διαιρετική «εκ των κοιμωμένων» θα ήταν περριτή. Μία άλλη απόδειξης την οποία φέρουν περί του θέματος αυτού είναι (Ματθαίος κδ:29—31 .) ο αδελφός το έχει κε:31—32). Κατ’ αρχήν το γεγονός αυτό θα λάβει χώραν

 Όταν θα κατεβεί ο Κύριος ενδόξως και καθίσει εις τον Θρόνο Του επί της γης προ της χιλιετηρίδος. Εδώ όμως δεν υπάρχει θέμα αναστάσεως διότι δεν λέγει ο Κύριος θέλουσι αναστηθή. Αλλά «θέλουσι συναχθεί» (εδάφιο 31). Ως εκ τούτο δεν συζητείται καθόλου αυτό καθ’ ότι είναι εκτός του θέματος μας. Επίσης η φράσης « πάντα τα Έθνη» αν και φαίνεται γενική περιλαμβάνουσα όλους τους ανθρώπους εν τούτοις ο λαός του Θεού Ισραήλ δεν συμπεριλαμβάνεται εις την φράση αυτή.

«Πάντα τα έθνη πλην του λαού Ισραήλ. Η σύναξης αυτή των Εθνών θα γίνει για κρίση χάριν του Υιού του Θεού. (Ιωήλ γ:1—2 + β:32). Η κρίση αυτή δεν σημαίνει ότι δεν πρόκειται περί σωτηρίας αποδοχής ή απορρίψεως του Χριστού αλλά εδώ πρόκειται περί κρίσεως εις το έργον της συμπεριφοράς των εθνών. Δηλαδή απέναντι των αδελφών των ελάχιστων κατά την διάρκεια της Μεγάλης Θλίψεως.

Οι αδελφοί αυτοί είναι ο εκλεκτός λαός του Θεού είναι εκείνοι για τους οποίους ήλθε ο κύριος αλλά δεν εδέχθηκαν αυτόν. Ιωά.α:11 + Ρωμαίους θ:3—5. το αποτέλεσμα της κρίσεως αυτής θα είναι τα εξής: Τα μεν πρόβατα εκ των Εθνών θα κληρονομήσουν την ετοιμασμένη προ καταβολής κόσμου  βασιλείαν. (Ματθ.κ:34) οι δε υπόλοιποι εκ των εθνών θα καταδικαστούν εις αιώνιον θάνατον.(Ματθαίος κε:41). Πριν προχωρήσουμε εις την μελέτη μας θα ήταν πολύ καλό να κάνουμε μερικές σκέψεις σχετικά με την κατάσταση και την μορφή εις την οποία βρίσκεται ο Ιησούς Χριστός εις τα δεξιά του Πατρός. το σοβαρό ερώτημα το οποίο τίθεται είναι υπό ποια μορφή βρίσκεται ο Υιός του Θεού εις τα δεξιά του Πατρός πνευματική ή σωματική;

Εις το ερώτημα αυτό καλούμαστε  να απαντήσουμε με οδηγό και πάλι τον Λόγο του Θεού διότι υπάρχει μεγάλη μερίδα ανθρώπων οι οποίοι έχουν διαφορετικές γνώμες οι οποίοι δεν έχουν βιβλική τοποθέτηση.

Κατ’ αρχήν στα εδάφια Ιωάν.α:1—2—14 + Α΄ Τιμοθ.γ:16 βλέπουμε να περιγράφεται καθαρά η ενσάρκωσης του Θεού ο οποίος Θεός έλαβε δούλου μορφή παίρνοντας την ανθρώπινη σάρκα εξ’ ού και η ενσάρκωσης. Την σάρκα αυτή και το σώμα το ανθρώπινο ποτέ έκτοτε δεν το απέβαλε. Δεν μας λέγει πουθενά ο Λόγος του Θεού σχετικά με την απόρριψη της σάρκας του Χριστού. Επίσης εις το Α΄ Τιμοθ.β:5 βλέπουμε να μας αναφέρει ο Λόγος του Θεού ότι ο Μεσιτεύων αυτήν την στιγμή υπέρ ημών είναι Θεός και άνθρωπος.

Εάν ο Χριστός άφησε το σώμα Του προ της αναλήψεως Του όπως πιστεύουν μερικοί τότε πως θα τον ιδούν πάσαι αι φυλαί της γης όταν θα έλθει εκ των νεφελών την ημέραν της δευτέρας Αυτού Ελεύσεως.

(αποκ.α:7 + Ζαχ.ιβ:10 + ιγ:6). Το σώμα αυτό με το οποίο αναλήφθηκε ο Κύριος και ευρίσκεται αυτή την στιγμή εις τα δεξιά του Πατρός ήταν και είναι το ένδοξο σώμα της Αναστάσεως το οποίο δεν έχει καμιά δυσκολία εις το να αναγνωρισθεί αλλά έχει όλη τη δύναμη να κάνει ότι δήποτε και να εμφανίζεται κατά οιονδήποτε τρόπον. (Λουκ.κεφ.κδ:39—43.+ Πράξ.ι:41). Το ίδιο αυτό σώμα της Αναστάσεως θα δώσει ο Θεός και στους πιστούς τους οποίους θα έχει κοντά Του αιωνίως.(Φιλιπ.γ:21)

Αυτή η σκέψης είναι κάτι το οποίο τιμά και δοξάζει τον πιστό. Γνωρίζουμε σε ποια ταπεινωτική κατάσταση έφερε  η αμαρτία τον άνθρωπο. Αλλά ο Θεός όμως δεν μας άφησε στην θλιβερή αυτή κατάσταση έστειλε το Υιόν Του ο οποίος άφησε όλη Του την δόξα και εισήλθε(ήρθε) εδώ κάτω στην γη για να ανυψώσει εμάς τους ανάξιους και αμαρτωλούς και να μας κάνει να είμαστε όμοιοι με την δόξαν Εκείνου.(του Χριστού).

Όποτε το σκεπτόμαστε αυτό πρέπει η καρδιά μας να πλημμυρίζει από χαρά και ευγνωμοσύνη προς Εκείνον ο οποίος ενώ ήταν πλούσιος επτώχευσε για να πλουτήσουμε εμείς. Γι’ αυτό η φωνή μας υψώνεται και ενώνεται με την φωνή του Παύλου ο οποίος είπε:  «Ω! βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού πόσον ανεξερεύνητοι είναι αι κρίσεις  Αυτού και ανεξιχνίαστοι αι οδοί Αυτού»Ρωμαίους ια:33.

 «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 17^ον

Η Χιλιετηρίς. Η Βασιλεία Του Ιησού Χριστού.

Σε πολλούς ανθρώπου φαίνεται παράξενη η αλήθεια αυτή περί της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού επί της γης. Είναι λυπηρό διότι όλοι αυτοί δέχονται την βασιλεία του Χριστού ως πνευματική βασιλεία μόνο.

Σύμφωνα με τον Λόγο του Θεού ο Ιησούς Χριστός κατοικεί σήμερα εις τις καρδιές των πιστών δια του Αγίου Πνεύματος υπέρ των οποίων μεσιτεύει εις τα δεξιά του Πατρός. Ο κόσμος όμως ο οποίος δεν πιστεύει Τον Χριστό (κείται εν τω πονηρώ άρχων δε αυτού είναι ο θεός του κόσμου τούτου).

Β΄ Κορινθίους δ:4. Όταν όμως ο Κύριος έρθει για να βασιλεύσει επί της γης  τότε θα γίνει ο κυρίαρχος όλων ο δε πονηρός ο άρχων του κόσμου(Ιωάν.ιβ:31) θα δεθεί για να εξουσιάσει εξ’ ολοκλήρου επί χίλια έτη ο Μέγας Βασιλεύς και Κύριος των Κυρίων Ιησούς Χριστός. (Αποκ.ιθ:16).Αυτήν την αλήθεια θα προσπαθήσουμε να βεβαιώσουμε δια πολλών αποδείξεων εκ του Λόγου του Θεού.

(ΛΟΥΚΑΣ α:32—33). Εδώ ο Λόγος του Θεού μας βεβαιώνει προφητικώς ότι ο Χριστός θα βασιλεύσει εις τον θρόνο του Πατρός αυτού Δαβίδ. Η προφητεία αυτή δεν εκπληρώθηκε ακόμα διότι ο Χριστός δεν βασίλευσε ποτέ επί της γης. Αυτό θα πραγματοποιηθεί εις την χιλιετηρίδα (Αποκ.κ:4).

ΗΣΑΪΑΣ θ:6—7. Την ίδια αλήθεια μας βεβαιώνει εδώ ο Προφήτης Ησαϊας καθώς ομιλεί δια τον θρόνο του Δαβίδ και για την βασιλεία του άρχοντα της Ειρήνης. Επίσης: (Ησαϊας ια:1—5 + Ιερ.κγ:5—6 +λγ:14—17 + Αμώς θ:11 + Αβδιού α: + Μιχ.δ:7—8 + Ζαχ.ιδ:9 + Αποκ.ια:15). 

 Από την άλλην πλευρά βλέπουμε ότι την ιδέα την οποία είχαν οι Εβραίοι περί της Βασιλείας του Χριστού επί της γης δεν την διέψευσε  ούτε την κατέκρινε ο Κύριος αλλά την ανεθάρινε.Ματθ.κ:20—23. επίσης η ερώτησης την οποία έθεσε ο Πιλάτος εις τον Κύριο ήταν πολύ σημαντική και σπουδαία. Σπουδαιότερη όμως ήταν η απάντησης την οποία έδωκε ο κύριος προς αυτόν: Ιωάννης ιη:37 +Πραξ.α:4—7. Την ίδια περίπου απάντηση έδωσε ο Κύριος εις τους μαθητάς Του.  δεν μίλησε εναντίον της αλήθειας αυτής σχετικώς με την βασιλεία Του αλλά απλώς είπε προς αυτούς ότι δεν δύναται να «γνωρίζωσι» τον χρόνον κατά τον οποίον θα πραγματοποιηθεί η αλήθεια αυτή.

Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο Χριστός εγεννήθη για να βασιλεύσει Ιωάν.ιη:37. Ο καιρός όμως της βασιλείας αυτής δεν είχε έλθει ακόμη. Πας βασιλεύς έχει την έδρα του τον βασιλικό θρόνον αυτού. Ο Θρόνος του Ιησού Χριστού θα είναι εις τα Ιεροσόλυμα. Ιερμ.γ:17 + Μιχ.δ:7 + Ζαχ.η:1—5. Κατά την περίοδο της βασιλείας αυτής ο λαός Ισραήλ θα έχει μεγάλη τιμή και υψηλή θέση του Θρόνου του Δαβίδ θα είναι ο άρχων των λαών υπό την εξουσία του Χριστού. Ιερεμ.λ:9 + Ιεζ.λδ:23—24 +

λζ:21—24.  Επίσης κατά την χιλιετηρίδα οι πιστοί θα απολαύσουν μεγάλη τιμή και δόξα σύμφωνα με τις υποσχέσεις του Κυρίου. θα δοθεί εις αυτούς το προνόμιο να καθίσουν επί των δώδεκα θρόνων δια να κρίνουν τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ. Λουκ κβ:29—30. Επίσης η κρίσης αυτή θα επεκταθεί και εις τα Έθνη. Οι πιστοί θα εξουσιάζουν και θα κρίνουν τα έθνη ολόκληρον τον κόσμο. Α΄Κοριν.ς:2 + Αποκ.θ:26—27 + ε:10. Εκείνο όμως το οποίο ελκύει την προσοχή μας κατά την περίοδο αυτή είναι η πόλης των Ιεροσολύμων η οποία και θα αποτελέσει το κέντρο όπου θα

λάβουν χώρα όλα τα γεγονότα και όπου θα είναι  ο θρόνος του Χριστού που αναφέραμε έως τώρα. Αξίζει λοιπόν ο κόπος να στρέψομε την προσοχή μας εις το κέντρον  αυτό και να ιδούμε τι μας περιγράφει  ο Λόγος του Θεού δια την πόλην των Ιεροσολύμων εν σχέσει με τη χιλιετή βασιλεία.

Ο Προφήτης Ζαχαρίας μας αναφέρει κατ’ αρχήν ότι η Πόλης των Ιεροσολύμων θα είναι ατείχιστος λόγω του μεγάλου μεγέθους ο δε Κύριος θα είναι ο πύρινος τοίχος αυτής. Ζαχ.β:4—5 όπως ακριβώς συνέβη με τον Λαό Ισραήλ εις την έρημο επί 40 έτη κατά την διάρκεια των οποίων «ο Κύριος προεπορεύετο του Λαού την ημέραν εν στύλω νεφέλης και την νύκτα εν στύλω πυρός».(έξοδος ιγ:21—22. επίσης η Ιερουσαλήμ θα είναι η πόλης της αληθείας και το άγιο όρος Ζαχ. Η:3.

Ο Προφήτης Ησαϊας περιγράφει το μεγαλείο και την δόξα της Πόλεως με ωραίες ζωηρές εικόνες. Ησα.ξβ:1—3. επίσης η πόλις θα υψωθεί υπεράνω των βουνών δια να θεωρούν όλοι οι άνθρωποι τον θρόνο και την δόξα αυτής.Ηας.β:2 + Μιχ.δ;1—2. Ο ναός θα οικοδομηθεί εκ νέου και θα επαναλειτουργήσει Ιερεμ.λ:18. Εις το 47^ον κεφάλαιο του Ιεζεκιήλ περιγράφεται ειδικώς η κληρονομιά της γης Χαναάν εις τις 12 φυλές του Ισραήλ η οποία θα περιλαμβάνει την έκταση από του Νείλου ποταμού μέχρι του ποταμού Ευφράτη.

ΓΕΝΕΣΗΣ ιε: 18—21 .Η υπόσχεσης αυτή μένει απραγματοποίητος μέχρι τώρα διότι ποτέ μέχρι σήμερα δεν έφθασε ο Λαός του Θεού έως τον Ευφράτη ποταμό. Θα εκπληρωθεί όμως αυτή η υπόσχεσης κατά την χιλιετή βασιλεία. Το ευχάριστο και το πλέον αξιοσημείωτο γεγονός είναι ότι ποτέ δεν θα καταστραφεί ο ναός ούτε και ο Λαός θα αποστατήσει πλέον. Το Πνεύμα το Άγιο θα εκχυθεί πλουσίως επί πάσαν σάρκα. Ιωήλβ:28—32. βεβαίως η προφητεία αυτή εξεπληρώθει ως σκιά την ημέρα της Πεντηκοστής Πράξ.β:16—20. κατά την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος. Η πραγματική όμως και ολοκληρωτική εκπλήρωσης θα γίνει κατά την περίοδο της χιλιετούς βασιλείας. Το αποτέλεσμα θα είναι ότι πολλοί άνθρωποι θα αφυπνιστούν και θα συρρέουν εις τα Ιεροσόλυμα και θα γίνει μεγάλη αναζωπύρωσης Ησαϊας β: 2—5 + ια:9 + Μιχ. δ:1—4.

Το σπουδαιότερον εξ’ όλων είναι ότι δεν θα επιστρέψει κανείς εξ’ αυτών εις τα οπίσω αλλά θα διάγουν εν ειρήνη δια παντός. Ησα.β:4 + Μιχ.δ:3.

Τότε θα είναι που θα πραγματοποιηθεί η προφητεία περί των Εθνών τα οποία θα θελήσουν να ακολουθήσουν τον Λαό Ισραήλ για να λατρεύσουν τον Θεόν. Ζαχ. Η:20—23.

Επίσης κατά την διάρκεια της χιλιετούς βασιλείας θα πραγματοποιηθεί και η προφητεία σχετικά με την αποκατάσταση της φύσεως και απαλλαγή αυτής από την επιρροή και τις συνέπειες της αμαρτίας. Ρωμ.η:19—22.  Η μεταβολή αυτή θα γίνει επί της βροχής η οποία θα πίπτει άφθονα και ο σίτος θα πολλαπλασιαστή. Ο άρτος και όλοι οι καρποί της γης θα ευρίσκονται εν αφθονία. Τα λιβάδια θα έχουν άφθονη νομή (βοσκότοπος) και τα ζώα θα έχουν πλούσια τροφή.

……………………………..

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

  Το φως της  σελήνης θα αυξηθεί και θα γένει ως το φως του ήλιου το φως του ήλιου θα επταπλασιαστή. Ησαϊας λ:23—26. επίσης η Έρημος θα βλαστήσει και θα φέρει πλουσίους καρπούς. Ησαϊας λε: 1—2—6 –7 και μα:19—20. Τα όρη και οι λόφοι θα αντηχήσουν από χαρά και αγαλλίαση τα δε δένδρα θα τα δέντρα θα επικροτήσουν τας χείρας.(Ησαϊας νε:12).

Η μεταβολή αυτή θα επέλθει και εις τα ζώα τα οποία θα ημερέψουν και θα εξευγενιστούν ακόμη πλέον τα άγρια εξ’ αυτών  θα αλλάξουν και ημερεύσουν πχ ο λύκος θα συγκατοικεί με το αρνίον. Τα αγριότερα ζώα θα δύνανται να συγκατοικούν και να συζούν με τα ήμερα και κατοικίδια ζώα.(Ησαϊαςια:5—9+ ξε:25). Θα γίνει δηλαδή αποκατάστασης της φύσεως του φυτικού και ζωικού κόσμου και θα λάβουν όλη την μορφήν την οποία είχαν πριν η αμαρτία εισέλθει εις τον κόσμον. Πράγματι προ της εισδοχής της αμαρτίας ο Θεός είχε δώσει εντολή να έχουν ως τροφήν τόσον τα ζώα όσον και οι άνθρωποι τους καρπούς των δένδρων και το χλωρόν χόρτον. Κανένα ζώο δεν ήταν σαρκοφάγο(Γένεσηςα:30). Μετά όμως από την πτώση ο θεός επιτρέπει το κρέας των ζώων να γίνει τροφή όπως και το χλωρό χόρτο(Γεν.θ:3). Ακόμη και εις τα διάφορα ορυκτά της γης θα παρουσιαστεί μεταβολή. Ο χαλκός θα αντικατασταθεί με χρυσόν ο δε σίδηρος με άργυρον κλπ.(Ησαϊαςξ:17).  Πάσα ασθένεια εις το ανθρώπινο σώμα θα εξαλειφθεί και θα υπάρχει πλήρης υγεία και ζωή εις τον άνθρωπο. Ησαϊας λε:3—5 διότι η ασθένεια είναι έργο του διαβόλου και συνέπεια της αμαρτίας.(Λουκάς. Ιγ:16 + Πράξεις 38: +Α΄ Ιωάννου γ:8) όπως επίσης και ο θάνατος θα καταργηθεί διότι είναι στόχος και έργο του διαβόλου.(Ησαϊας κε:7—8 + Εβραίους β:14).

Κατά την διάρκεια της χιλιετούς βασιλείας θα υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων. Την Εκκλησία θα την αποτελούν οι λυτρωμένοι φέροντες ουράνιο σώμα το ένδοξο δηλαδή σώμα αναστάσεως και εκείνοι που θα διέλθουν ζώντες την Μεγάλη Θλίψι και θα φέρουν γήϊνο σώμα χάριν των οποίων θα γίνει η χιλιετής βασιλεία (Ματθ. κε: 34—36).

Για κείνους οι οποίοι θα υπάγονται εις την πρώτην κατηγορία δεν θα

Ισχύει ο γάμος. Θα πραγματοποιηθεί αυτό το οποίο είπε ο Κύριος:»Ούτε νυμφεύονται».(Λουκάς κ:35). Δια την άλλην κατηγορία των ανθρώπων οίτινες φέρουν γήϊνα σώματα θα συνεχίσει κανονικά ο ρυθμός της ζωής. Γεγονός το οποίο σημαίνει ότι θα νυμφεύουν και θα νυμφεύονται.(Ιερ.λγ:10—1 + Ησα.ξε:23 + Ζαχ.η:3—5). Πράγματι θα συνεχίσει ο πολλαπλασιασμός δι’ αυτήν την κατηγορία ανθρώπων διότι γνωρίζουν ότι μετά το πέρας της Μεγάλη Θλίψεως πολλοί λίγοι θα έχουν απομείνει ζωντανοί διότι οι περισσότεροι θα έχουν πεθάνει από τις διάφορες ταλαιπωρίες και τα φρικτά βασανιστήρια καθώς επίσης και από τις επανειλημμένες λυσσώδεις επιθέσεις του διαβόλου.

Το ερώτημα όμως το οποίο δημιουργείται και η μεγάλη απορία προβάλλεται είναι η εξής: Εφ’ όσον θα απομείνουν ζώντες τόσο λίγοι μετά την Μεγάλη Θλίψι τότε μας λέγει ο Λόγος του Θεού ότι όταν μετά την χιλιετή Βασιλεία λυθεί ο διάβολος θα πλανήσει τόσους πολλούς των οποίων ο αριθμός θα είναι ως η άμμος της θάλασσας.

Η απάντησης είναι πολύ εύκολα να δοθεί. Οι λίγοι αυτοί οι οποίοι θα έχουν απομείνει κατά την Μεγάλη Θλίψι θα έχουν πολλαπλασιαστή και θα έχουν φθάσει τον αριθμό της άμμου της θάλασσας διότι θα νυμφεύονται θα τεκνοποιούν και δεν θα αποθνήσκουν.(Πεθαίνουν).

Παρ’ όλο όμως που είπαμε ότι δεν θα υπάρχει θάνατος εν τούτοις θα υπάρξει κάποια εξαίρεσης. Όπως μετά την πτώση παρ’ όλον ότι επήλθε ο θάνατος εις το ανθρώπινο γένος ως καρπός και μισθός της αμαρτίας υπήρχε εξαίρεσης ανθρώπων οι οποίοι δεν πέθαναν (πχ. ο Ενώχ και ο Ηλίας) έτσι και στην χιλιετή Βασιλεία παρ’ όλο ότι θα βασιλεύει ζωή εν τούτοις θα υπάρχει και εξαίρεσης ανθρώπων οι οποίοι δεν θα γευτούν θάνατο.(Ησαϊας ξε:19—20. Θα είναι εκείνοι οι οποίοι θα απειθούν και δεν θα συμμορφούνται με την ήσυχη ατμόσφαιρα όπου θα επικρατεί. Γι’ αυτό θα κρατεί ο Χριστός σιδηρά ράβδο δια να κτυπά και να συντρίβει εκείνους οι οποίοι απειθούν Ψαλμός β:9 + αποκ.ιθ:15(Αυτό το κομμάτι βρίσκεται στη σελίδα του βιβλίου 91).

Όπως δηλαδή οι πρωτόπλαστοι διατάραξαν και μόλυναν τον όμορφο και καθαρό τόπο του παραδείσου με την παρακοή τους και ως τιμωρία γεύτηκαν θάνατο έτσι και εκείνοι οι οποίοι θα παρακούσουν κατά την χιλιετή Βασιλεία θα τιμωρηθούν δια του θανάτου διότι τότε ο Χριστός θα είναι ο δίκαιος Κριτής (Ησαϊας λβ:1). Ενώ τώρα είναι αμνός του Θεού μακρόθυμος και πολυέλεος Β: Πέτρου γ:9. Επίσης κάτι το οποίο είναι πράγματι άξιον προσοχής είναι ότι καθ’ όλην την διάρκεια της χιλιετούς

Βασιλείας δεν θα υπάρχει πόλεμος και μάχες αλλά θα επικρατεί αιώνιος ειρήνη και ασφάλεια διότι εκείνος ο οποίος θα βασιλεύσει θα είναι ο άρχων της Ειρήνης.(Ησαϊας β:4 +ια:9 +Μιχ.γ:3—4.

Η βασιλεία η οποία θα λάβει χώραν κατά την χιλιετή βασιλεία δεν θα συγκρίνεται με καμιά βασιλεία επί της γης. Τόσον  όμορφα και αρμονικά θα κυβερνά ο Κύριος επί της γης.

Δι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο οι πιστοί πρέπει να περιμένουμε με λαχτάρα την ημέρα εκείνη και μάλιστα να παρακαλούν και να προσεύχονται όπως ο Κύριος ταχύνει την Έλευση Του. Τότε θα είναι η εκπλήρωσης του: «Ελθέτω η βασιλεία Σου».

 «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 18^ον

Η Αποδέσμευσης Του Διαβόλου

Μετά από όσα έχομε αναφέρει εις το προηγούμενο Κεφάλαιο σχετικά με την ευλογημένη εκείνη περίοδο της χιλιετούς Βασιλείας το παρόν κεφάλαιον δια μερικούς αναγνώστες θα αποτελεί ίσως παρατυπία. Αληθώς ένα ερώτημα και με δικαιολογημένη μια απορία η οποία προβάλετε είναι γιατί να αποδεσμευτεί ο διάβολος και να αφεθεί ελεύθερος ώστε να κάνει και πάλι το καταστρεπτικό του έργο;  Δεν ήταν αρκετό ότι έκαμε μέχρι τώρα και μάλιστα κατά την διάρκεια της Μεγάλης Θλίψεως κατά την οποία θριάμβευσε πραγματικά χτυπώντας και καταστρέφοντας αλύπητα τις ψυχές των ανθρώπων; Γιατί να δοθεί εις αυτόν εκ νέου η ευκαιρία και μάλιστα κατόπιν μιας τόσο ευλογημένης περιόδου χιλίων ετών βασιλείας.

Η απάντησης δεν είναι και τόσο δύσκολη αρκεί να σκαφτούμε για λίγο ότι ο Θεός εις τον οποίον πιστέψαμε και τον οποίο λατρεύουμε εκ ψυχής είναι Θεός αγάπης και ελέους μακρόθυμος και πολυέλεος «μη θέλων να απολεσθώσιν τινές αλλά πάντες να έλθωσι εις μετάνοιαν».(Β΄ Πέτρου γ:9). «Διότι ο Κύριος θέλει να σωθώσιν πάντες οι άνθρωποι και να έλθωσι εις επίγνωσιν της αληθείας». (Α΄  Τιμοθέου γ:4).

Την αγάπη του αυτή και μακροθυμία ο Θεός την δεικνύει μέχρι σήμερα διότι η θύρα της Χάριτος είναι ανοικτή ακόμη. Και καθώς ήδη έχομε αναφέρει ο Κύριος έδειξε την αγάπη Του και την μακροθυμία Του κατά κάποιο ιδιαίτερο τρόπο κατά την διάρκεια της Μεγάλης Θλίψεως όπου αναρίθμητες ψυχές θα σωθούν ανταποκρινόμενες εις την πρόσκληση της αγάπης του Θεού.(Αποκάλυψης ζ:9—17).

Παρ’ όλα τούτα όμως δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι ο Θεός δεν είναι μόνο αγάπη αλλά και δικαιοσύνη. Ο Θεός είναι δίκαιος και άγιος    

Και δεν δύναται να υποφέρει την αμαρτία.(Αββακούμ α:13). Γι’ αυτό θα ανταποδώσει θλίψι σε όσους θλίβουν τους πιστούς και δεν υποτάσσονται εις το θέλημα Του. (Β΄ Θεσσαλονικείς α:6). Επίσης ο Λόγος του Θεού λέγει ότι «εάν αρνούμεθα Αυτόν και Εκείνος θέλει αρνηθεί ημάς». «Εάν απιστώμεν Εκείνος μένει πιστός. Να αρνηθεί Εαυτόν δεν δύναται». (Β΄ Τιμοθέου β:12—13). Ο Θεός μέσα στην αγάπη Του υποσχέθηκε σωτηρία και την δίδει σε εκείνους οι οποίοι θα πιστέψουν. Υποσχέθηκε όμως μέσα στην δικαιοσύνη Του ότι θα επιφέρει τιμωρία και κρίσιν σε όλους εκείνους οι οποίοι θα απειθήσουν και δεν θα δεχθούν τελικά την δωρεά του θεού. Ο Λόγος του Θεού λέγει: 

«Όστις πιστεύει εις τον Υιόν έχει ζωήν αιώνιον όστις απειθεί εις τον Υιόν δεν θέλει ιδεί ζωήν αλλ’ η οργή του θεού μένει επάνω αυτού». (Ιωάννης γ:36).Ιδού λοιπόν γιατί ο Θεός θα επιτρέψει  να λυθεί ο διάβολος μετά την χιλιετή βασιλεία διότι είναι δίκαιος και άγιος και θέλει να δοκιμάσει  για τελευταία  φορά τα έθνη  για να αποκαλυφθούν όλοι εκείνοι οι οποίοι από ανάγκη επηγγέλοντο ευσέβεια και όχι από πραγματική αγάπη προς τον Θεό. έτσι λοιπόν ο καρδιογνώστης  Θεός και δίκαιος θα κοσκινίσει για τελευταία φορά το ανθρώπινο γένος για να αποκαλυφθούν τα ενδόμυχα της καρδιάς τους δηλαδή κατά πόσο πίστευαν και ήταν υποταγμένοι σ’ Αυτόν διότι θα φανεί ότι πολλοί εξ’ ανάγκης και φόβο θα έχουν πιστέψει παρ’ όλο ότι απόλαυσαν την ευλογία και την ευδαιμονία της χιλιετούς βασιλείας.  Εναντίον όλων αυτών θα επιτεθεί ο διάβολος μετά την αποδέσμευση του. εν τω μεταξύ καθ’ όλην την διάρκεια που θα είναι δεμένος ο διάβολος θα προετοιμάζει με τους συνεργάτες του τα πονηρά πνεύματα την μεγάλη επίθεση διότι θα γνωρίζει ότι το τέλος του πλησιάζει και θα κάνει το παν για να επιφέρει κατά το δυνατόν μεγαλύτερη καταστροφή. Εδώ δε είναι το λυπηρό παρ’ όλον που γνωρίζει το τέλος του θα κάνει όλε αυτές τις ανόητες προσπάθειες μάλιστα εναντίον αυτού του ίδιου του Ιησού Χριστού τον οποίο μισεί με μίσος μεγάλο. Σχετικά με την αποδέσμευση του διαβόλου ο Λόγος του Θεού λέγει: «Και μετά ταύτα πρέπει δι’ ολίγον καιρόν να λυθεί».(Αποκάλυψης κ:3).

Ποιο ακριβώς θα είναι το συγκεκριμένο αυτό διάστημα το οποίο θα παραμείνει ελεύθερος ο διάβολος δεν γνωρίζουμε. Εκείνο που γνωρίζουμε είναι ότι θα περιέλθει εις τα 4 σημεία της γης ως λέων ωρυόμενος προσπαθώντας να πλανήσει πολλούς το δε αποτέλεσμα  θα είναι να

Πλανήσει δύο έθνη τον Γωγ και Μαγώγ.(Αποκάλυψης κ:7—8) των οποίων ο αριθμός θα είναι ως η άμμος της θάλασσας. Όλες αυτές τις απεγνωσμένες προσπάθειες θα κάνει ο διάβολος για να ικανοποιήσει την μάταιη και ανόητη φιλοσοφία του για να γίνει ίσος με τον Θεό.

Άλλωστε αυτός ήταν ο μέγας πειρασμός ο οποίος έκαμε τον διάβολο να ξεπέσει από την υψηλή του εκείνη θέση την οποία κατείχε εις την παρουσία του Θεού ως άγγελος του Υψίστου. Ήθελε να γίνει όμοιος με τον Θεό και να στήσει τον θρόνο του υπεράνω των άστρων του Θεού. (Ησαϊας ιδ:12—16 Ιεζεκιήλ κη:11—19). Αλ’ ο Θεός τιμώρησε και έρριψε αυτόν εις την γη.  Η τελική όμως τιμωρία η οποία θα είναι αιώνιος θα λάβει χώρα μετά την αποδέσμευση του και μετά από την τελευταία του προσπάθεια να πλανήσει πολλούς από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα όπως ήδη έχει έχομε αναφέρει. Μέχρι τελευταίας στιγμής όμως θα καταβάλει κάθε προσπάθεια προκειμένου να πετύχει του σκοπού του και να ικανοποιήσει την παλαιά αυτού φιλοδοξία και την οποία απόλαυσε για λίγο καιρό κατά την διάρκεια της Μεγάλης Θλίψεως.(Αποκάλυψης ιγ:). Μετά όμως από όλες αυτές τις προσπάθειες του θα έλθει αντιμέτωπος με την δίκαιη κρίσι του Θεού όπου θα νικηθεί τελικά. Και θα δοκιμάσει την τελευταία αισχύνη(ντροπή) της αποτυχίας του και το μάταιο των προσπαθειών του όπως γνωρίζουμε είχε φθάσει μέχρι σημείου προσκύνησης και από τον ίδιο τον Κύριο Ιησού Χριστό τον Υιό του Θεού του ζώντος. (Ματθαίος δ:8)

Έτσι λοιπόν ήδη ο διάβολος βρίσκεται στις τελευταίες στιγμές της ζωής του. μετά από χίλια χρόνια αποδεσμεύεται και αφίνεται ελεύθερος εις το να περιέλθει τα τέσσερα σημεία της γης και να πραγματοποιήσει για τελευταία φορά το καταστρεπτικό του έργον. Σύμφωνα με τον Λόγο του Θεού η τελευταία επιτυχία θα είναι να πλανήσει δύο μόνον έθνη τον Γώγ και τον Μαγώγ των οποίων ο αριθμός θα είναι ως η άμμος της θάλασσας. Μετά  την επιτυχία του αυτή και με το στράτευμα αυτών θα περικυκλώσει την πόλιν την ηγιασμένη με σκοπόν να επιτεθεί εναντίον του μεγάλου Βασιλέως και Υιού του Θεού Ιησού Χριστού. (Αποκάλυψης κ:7—9). Το αποτέλεσμα δε της τελευταίας ανόητης αυτής μεθόδου του διαβόλου θα είναι να πέσει φωτιά απ’ τον ουρανό για να καταστρέψει όλους τους οπαδούς του πονηρού. Ο δε διάβολος θα ριχτεί στην λίμνη του πυρός και του θείου. (Αποκάλυψης κ:10). Πόσο τρομερό αλήθεια πράγμα και πόση μεγάλη ειρωνεία να απολαύσει κανείς την ευλογημένη και μακάρια ζωή των χιλίων ετών μαζί με τον Χριστό και στο τέλος να περιφρονήσει όλα

αυτά να πλανηθεί από τον διάβολο και να τιμωρηθεί με τον αιώνιο θάνατο.

Είθε κανείς από τους αναγνώστες της μελέτης αυτής να μην ακολουθήσει το παράδειγμα όλων αυτών των επιπόλαιων ανθρώπων αλλά  να ακολουθήσουν το παράδειγμα εκείνων οι οποίοι μετά από την χιλιετή Βασιλεία που θα είναι η πρόγευσης του ουρανού να βρεθούμε όλοι γύρω από το ουράνιο τραπέζι απολαμβάνοντας αιωνίως το πρόσωπο του Κυρίου αφού βέβαια ακούσουμε όλοι το: «Εύγε δούλε αγαθέ και πιστέ…είσελθε εις την χαράν του Κυρίου σου». (Ματθαίος κε:21).

Μπορούμε συνεπώς και εμείς να γίνουμε μέτοχοι όλων αυτών των ευλογιών αρκεί να ανταποκριθούμε εις την πρόσκληση του Θεού λέγοντας:

«Ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος ιδού νυν ημέρα σωτηρίας».(Β΄ Κορινθίους στ: (ς:)2). «Πίστευσον λοιπόν εις τον Κύριον Ιησούν Χριστόν και θέλεις σωθεί και ο οίκος σου».(Πράξεις ιστ: (ις:)31).

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 19^ον

Δευτέρα Ανάστασης

Για πολλούς ανθρώπους το κεφάλαιον τούτο δεν θα είναι καθόλου επιθυμητό θα εύχονταν δε καλύτερα να το είχαμε παραλείψει. Και όμως η αλήθεια δεν πρέπει να αποκρύπτετε όσο πικρή και αν είναι. Βεβαίως αυτά τα οποία περιγράφουμε είναι πράγματα φρικτά και απογοητευτικά. Να γιατί υπενθυμίσαμε την πρόσκληση του Θεού περί σωτηρίας και επιστροφής εις το προηγούμενο κεφάλαιο για να είμαστε έτοιμοι προς συνέχιση της μελέτης μας άνευ φόβου αλλά με την προσμονή της αιωνίου ζωής.  Είναι αλήθεια ότι πολλοί άνθρωποι θεωρούν τον φυσικό θάνατο ως το πραγματικό τέλος της γης όπου τερματίζουν οι πάντες και τα πάντα. Μάλιστα αυτό αποτελεί και την επιθυμία πολλών διότι νομίζουν οι άπιστοι ότι ο θάνατος αποτελεί όχι μόνο το τέλος της ζωής αλλά και ότι θα αναπαυθούν τελικά από όλους τους κόπους και τα βάσανα της ζωής αυτής.

Εμείς δεν λαμβάνουμε υπ’ όψιν μας τις επιθυμίες ανθρώπων αλλά προσέχουμε σε εκείνα τα οποία μας λέγει ο Λόγος του Θεού. Μετά λοιπόν από την τελική κρίσι και τιμωρία του διαβόλου ακολουθεί ο μεγάλος και λευκός θρόνος του Θεού εμπρός του οποίου στέκονται όλοι οι νεκροί μικροί και μεγάλοι όσοι πέθαναν  χωρίς Χριστόν οι οποίοι θα αναστηθούν για να παρουσιαστούν εμπρός του Λευκού Θρόνου για να κριθούν. Ίσως κάποιος από τους αναγνώστες μας διερωτηθεί και πει: γιατί η ανάστασης αυτή ονομάζεται Δευτέρα την στιγμή κατά την οποία ο Λόγος του Θεού πουθενά αναφέρει περί δευτέρας αναστάσεως;

Υπενθυμίζουμε εις τον αναγνώστη μας ότι εις το εικοστό Κεφάλαιο της Αποκαλύψεως και εδάφιο 4 μας αναφέρει ο Λόγος του Θεού ότι η ανάστασης των πιστών εις την αρχή της χιλιετηρίδος ονομάζεται πρώτη ανάστασης Αποκάλυψης κ:4—5 γεγονός το οποίο σημαίνει ότι η ανάστασης των πιστών η οποία θα λάβει χώραν μετά την χιλιετή βασιλεία θα είναι η Δευτέρα ανάστασης Αποκάλυψης κ:5.

Το ότι ο Θρόνος είναι λευκός αυτό δείχνει την αγιότητα και την καθαρότητα του Θεού ως και την δικαιοσύνη Αυτού.

Αφού λοιπόν αναστηθούν όλοι οι άπιστοι και εμφανιστούν εις τον θρόνο του Θεού τότε λέγει ο Λόγος του Θεού ότι θα ανοιχτούν τα βιβλία Αποκάλυψης κ:12 εις τα οποία υπάρχουν τα πεπραγμένα εκάστου ανθρώπου. Τότε κάθε άνθρωπος θα εννοήσει τον λόγο για τον οποίο θα γίνει άξιος της δικαιοσύνης και της κρίσεως του Θεού. κάθε αμαρτωλή πράξης και κάθε κακός λόγος θα αποκαλυφθούν και θα ντροπιαστεί ο άνθρωπος για την στάση του την οποία τήρησε (κράτησε) απέναντι του Θεού και των συνανθρώπων του κατά το διάστημα της ζωής του. τότε όλοι οι άπιστοι θα αντιληφθούν ότι δικαίως τιμωρούνται διότι ο Θεός είναι Θεός αγάπης αλλά και δικαιοσύνης και κρίσεως. Μεταξύ των βιβλίων τα οποία θα ανοιχτούν θα υπάρχει και ένα το ονομαζόμενο «Το βιβλίο της ζωής» προκειμένου να κριθεί κάποιος και να καταδικαστεί είναι ανάγκη να υπάρχουν πειστικές αποδείξεις εναντίον του κατηγορούμενου. Οι μαρτυρίες εναντίον όλων εκείνων που θα εμφανιστούν εις τον θρόνο του Θεού θα είναι δύο ειδών: θετικές και αρνητικές.  

Θετικές θα είναι όλες οι αμαρτωλές πράξεις των ανθρώπων και η εν γένει στάσης τους απέναντι του Θεού τις οποίες όπως ήδη έχομε αναφέρει θα αποκαλυφθούν λεπτομερώς.(Αποκάλυψης κ:12).

Αρνητική κατηγορία εναντίον όλων αυτών θα είναι το γεγονός   ότι τα ονόματα τους δεν θα βρεθούν εις το βιβλίο της ζωής εις το οποίο γράφεται κάθε ένας ο οποίος ανταποκρίνεται εις την πρόσκληση του Θεού και αναγνωρίζει τον Χριστό ως τον μόνο Σωτήρα και λυτρωτή του. (Φιλιππισίους δ:3 +Λουκάς ι:20 + Ιωάννης ε:24).

Αυτόν τον σκοπό θα έχει το βιβλίο της ζωής να παρουσιάσει δηλαδή πλευρά την αρνητική πλευρά της μαρτυρικής καταθέσεως εναντίον των κατηγορουμένων οι οποίοι θα εμφανιστούν έμπροσθεν του Λευκού Θρόνου του Θεού.

Κατόπιν όλων αυτών των μαρτυριών των οποίων θα αγορεύσει ο Μέγας Κριτής εναντίων όλων αυτών των κατηγορουμένων τότε θα εξαγγελθεί

Η καταδικαστική απόφασης η οποία θα είναι η απόρριψης τούτων εις την λίμνη του πυρός εις τον τόπο δηλαδή της αιωνίου τιμωρίας (Αποκάλυψης κ:15)  αλήθεια τι φρικτό θέαμα θα είναι αυτό που θα αντικρύσουν όλοι αυτοί; Με τι αγωνία και με τι φόβο και τρόμο θα στέκονται έμπροσθεν του Θεού του δίκαιου Κριτού και θα ακούσουν όλες τις κατηγορίες εναντίον τους! Εκείνη  την στιγμή θα μπορεί κανείς να διακρίνει την τρομερή θλίψι και απογοήτευση που θα είναι ζωγραφισμένη εις τα πρόσωπα όλων αυτών.

Όλη δε η αγωνία και η φρίκη θα αποκορυφωθούν όταν ακούσουν να βγαίνει η καταδικαστική απόφασης η οποία θα είναι και η τελική κρίσις εναντίον τους. Εις το έκτο Κεφάλαιο της Αποκαλύψεως περιγράφεται η αγωνία και ο φόβος όλων εκείνων που με την σκέψη μόνο ότι θα κατέλθει ο Χριστός θριαμβευτής με την Εκκλησίαν Του καταλαμβάνονται από πανικό. Μάλιστα ζητούν καταφύγιο για να κρύβονται εις τα σπήλαια για να σωθούν από την οργή του Αρνίου. (Αποκάλυψης ς!15—17) αν και θα μπορούσαν να μετανοήσουν. Και όχι μόνον δεν μετανόησαν αλλά σκλήραναν την καρδιά τους περισσότερο και συμμάχησαν με τον Αντίχριστο εναντίον του Χριστού.(Αποκάλυψης ιζ:19).

Μακάρι ο Θεός να μας φυλάξει πραγματικά από το να δουν τα μάτια μας την θλιβερά αυτή εικόνα. Τα λυτρωμένα όμως παιδιά του Θεού δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα διότι τα ονόματά τους είναι γραμμένα εις το βιβλίο της ζωής με το ανεξίτηλο μελάνι του αίματος του Ιησού Χριστού του εσφαγμένου αρνίου. Δι’ όλους  όμως εκείνους οι οποίοι δεν έχουν την ευλογημένη αυτή πείρα να ονομάζονται τέκνα Θεού και των οποίων τα ονόματα δεν είναι γραμμένα εις το βιβλίο της ζωής είναι μια πολύτιμη ευκαιρία αυτή  να αφήσουν το πνεύμα του Θεού να ελέγξει αυτούς και να τους φέρει σε μετάνοια και επιστροφή. Αυτός είναι ο σκοπός του βιβλίου τούτου αγαπητέ αναγνώστη να περιγράψει τον ερχομό του Κυρίου και να μας κάνει να σκεφθούμε σοβαρά όλα αυτά τα γεγονότα τα οποία θα λάβουν χώραν το ένα κατόπιν του άλλου μέχρι της τελικής κρίσεως.

Δεν έχομε σκοπό να φοβίσουμε κανένα αλλ’ ούτε και να απογοητεύσουμε αλλά να υπενθυμίσουμε την πρόσκληση του Κυρίου ο οποίος μας καλεί να πιστεύσουμε εις τον Κύριον Ιησούν Χριστόν για να μεταβούμε από το θάνατο στην ζωή. (Ιωάννης ε:24 ). Εάν δεν έχομε κάμει το βήμα αυτό είναι ευκαιρία να το πραγματοποιήσουμε τώρα διότι ο Λόγος του Θεού λέγει: «Σήμερον εάν ακούσητε της φωνής αυτού μη σκληρύνεται τας καρδίας σας». (Εβραίους γ:15). Άλλωστε γι αυτό ο Ιησούς Χριστός κατήλθε επί της γης επειδή γνώριζε πολύ καλά την αθλιότητα και τα φοβερά αποτελέσματα της αμαρτίας και ήθελε να σώσει τον άνθρωπο από την τρομερή αυτή κατάσταση για να τον φέρει από τον θάνατο στην ζωή. Εκείνοι δε όλοι οι οποίοι έχουν ήδη την ευλογημένη πείρα της αναγεννήσεως οφείλουν να εργάζονται για την σωτηρία και επιστροφή ψυχών (Ιούδας 22—23).

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 20^ον

Γη—Νέα Γη        

(Ψαλμός ρδ:5 και Ησαϊας με:18).

Δια να αντιληφθούμε το παρόν κεφάλαιο είναι ανάγκη να γνωρίζουμε τα προηγούμενα κεφάλαια διότι εάν δεν μελετήσουμε αυτά τότε καλό είναι να μη προχωρήσουμε εις το παρόν κεφάλαιο διότι όχι μόνο δεν θα ωφεληθούμε αλλά υπάρχει κίνδυνος να μας βάλει σε πολλές σκέψεις και ανησυχίες. Υπάρχουν πολλοί θεολόγοι οι οποίοι πιστεύουν ότι η γη θα καταστραφή τελείως και δεν θα υπάρχει πλέον ζωή εν απάνω σ’ αυτήν. Όσοι δέχονται αυτή την διδασκαλία σημαίνει ότι δεν γνωρίζουν καλά την διδασκαλία της Αγίας Γραφής περί της ελεύσεως του Χριστού και επομένως στερούνται πραγματικής γνώσεως όσον αφορά την γη και την διάρκεια αυτής. Ο Λόγος του Θεού αναφέρει τρεις λέξεις:== αιών = κόσμος= και= γη. Ας μελετήσουμε λοιπόν εν συντομία τις τρεις αυτές λέξεις και ας δούμε πως εξηγεί αυτές ο Λόγος του Θεού.

1/ΑΙΩΝ: Η λέξης αιών σύμφωνα με την Αγία Γραφή αποδίδεται κατά πρώτον εις τον Θεό και εκφράζει μία σπουδαία και βασική ιδιότητα της φύσεως Του. Τα παρακάτω εδάφια μας περιγράφουν το αιώνιο του Θεού.

(Ψαλμός με:6 + Εβραίους α:8 + Ρωμαίους ις:27 + Ψαλμός 90:2 + Γαλάτας α:5 +Φιλιππισίους δ:20 +Α΄ Τιμοθέου α:17).

Επίσης η λέξης αιών αποδίδεται και εις τους πιστούς εκφράζουσα το ατελεύτητο(ατέλειωτο) της ζωής και δόξας την οποία απολαμβάνουν κοντά εις τον Αιώνιο Θεό.  (Ιωάννης γ:15—16—36 +Πράξεις ιγ:46—48 + Ρωμαίους ς:22—23 +Γαλάτας ς:8 +Α΄ Τιμοθέου α:16 +Ιούδας 21).

Τέλος η λέξης αιών και αιώνιος αποδίδεται εις τους αμαρτωλούς και απίστους οι οποίοι εν αντιθέσει με τους πιστούς θα υποστούν την αιώνιο τιμωρία. (Ματθαίος ιη:8και κε:41—46 +Β΄ Θεσσαλονικείς α:9 + Αποκάλυψης ιδ:11 Ματθαίος κε:41—46 + Αποκ.κ:10).

2/ΚΟΣΜΟΣ: Η λέξης αποδίδεται εις τα διάφορα δημιουργήματα του Θεού έμψυχα και άψυχα τα οποία βρίσκονται εις την γη. Δεν σημαίνει απαραίτητα γη ή σφαίρα αλλά όλα εκείνα τα οποία βρίσκονται εις την γη ή απαρτίζουν αυτήν. Όπως πχ βουνά ποτάμια κοιλάδες δένδρα φυτά ζώα άνθρωποι πόλεις σπίτια κινηματογράφοι θέατρα κήποι (ιδέ Α΄ Ιωάννου β:15—17 + Ματθαίος δ:8) 

3/Γη: Η λέξης γη προσδιορίζει την σφαίρα εις την οποία κατοικούμε και η οποία στρέφεται γύρω από τον εαυτό της και γύρω από τον Ήλιο.

Όσοι πιστεύουν εις την καταστροφή και την εκμηδένιση της γης επικαλούνται αυτό το οποίο λέγει ο Λόγος του Θεού.(Λουκάς κα:1). «και είδον ουρανό νέο και γη νέα διότι ο πρώτος ουρανός και η πρώτη γη παρήλθε». Όταν προσέξουμε τα παραπάνω λόγια θα αντιληφθούμε ότι κάθε τι άλλο παρά για την εξαφάνιση της γης μας μιλούν.

Το ρήμα «παρέρχομαι» σημαίνει έρχομαι και φεύγω από μία κατάσταση ή από ένα τόπο μεταβαίνω εις άλλον.

Εις το εικοστό Κεφάλαιο της Αποκαλύψεως διαβάζουμε τα εξής: «Και είδον Θρόνον λευκόν μέγαν και τον καθήμενον επ’ αυτού από προσώπου του οποίου έφυγεν η γη και ο ουρανός». (Αποκάλυψης κ:11).

Το ερώτημα που προβάλλεται εδώ είναι τούτο: Τι σημαίνει έφυγε η γη και ο ουρανός; Εξαφανίσθηκαν ή μεταβλήθηκαν; Για να απαντήσουμε εις την παραπάνω ερώτηση αρκεί να διαβάσουμε το σχετικό εδάφιο το οποίο βρίσκεται εις την Δευτέρα Επιστολή του Απ. Πέτρου   το οποίο λέγει:

«Θέλει δε ελθεί η ημέρα του Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί κθ’ ήν οι ουρανοί θέλουσι παρέλθει με συριγμό τα στοιχεία δε πυρακτούμενα θέλουσι διαλυθεί και η γη και τα εν αυτή έργα θέλουσι κατακαεί». (Β΄ Πέτρου γ:10). Το παρόν εδάφιο εξηγεί το προηγούμενο διότι αυτό λέγει εις την Αποκ. ότι : «έφυγε η γη» σημαίνει ότι πέρασε από τη φωτιά για να καθαρίσει και να πάρει νέα μορφή να γίνει δηλαδή νέα γη και νέος ουρανός. Το ότι δε λέγει ότι «τα στοιχεία πυρακτούμενα θέλουσι διαλυθεί δεν σημαίνει ότι θα εξαφανιστούν διότι διαλύομαι δεν σημαίνει εξαφανίζομαι αλλά αλλοιούμαι ή καταστρέφομαι χαλώ όχι όμως εκμηδενίζομαι.  Υπάρχουν πολλά χωρία της Αγία Γραφής τα οποία αναφέρουν μετά βεβαιότητας την διατήρηση της γης.(Ματθαίοςιθ:28 +Τίτος γ:5). Η λέξης παλιγγενεσία σημαίνει πάλιν γεννώμαι όχι όμως εξαφανίζομαι αλλά παραμένω ο ίδιος με την διαφορά αλλαγμένος. Γι’ αυτό άλλωστε  λέγει ο λόγος του Θεού: «Όθεν εάν τις είναι εν Χριστώ είναι νέο κτίσμα τα αρχαία παρήλθον ιδού τα πάντα έγιναν νέα». (Β΄ Κορινθίους ε:17). Το να γίνει ο άνθρωπος νέο κτίσμα δεν σημαίνει ότι εξαφανίζεται αλλά μεταβάλλεται αλλάζει.

Με την αναγέννηση ο άνθρωπος δεν χάνεται ούτε και εκμηδενίζεται η ύπαρξης του παραμένει η ίδια με την διαφορά ότι έχει αλλάξει. Το ίδιο μπορούμε να πούμε και για την γη. Όταν πχ λέγει ο Λόγος του Θεού ότι:

«Ο πρώτος ουρανός και η πρώτη γη παρήλθε δεν σημαίνει ότι εξαφανίστηκε αλλά άλλαξε μεταβλήθηκε παρήλθε(Πέρασε) εκείνο το οποίο την έκανε να στενάζει κάτω από το βάρος της δουλείας και της φθοράς(Ρωμαίους η:20—22). Καθαρίστηκε ελευθερώθηκε από την κατάρα της αμαρτίας και πήρε νέα μορφή. (Β΄ Πέτρος γ:13). Εκτός από τα πιο πάνω εδάφια υπάρχουν και άλλα χωρία της Αγίας Γραφής τα οποία μας μιλούν για την παντοτινή διατήρηση της γης όπως (Ησαϊας ξ:21 + Ιεζεκιήλ λζ:25 + Ματθαίος ε:5). Ο ψαλμωδός λέγει: οι δίκαιοι θέλουσι κληρονομήσει την γη και εις αυτήν θέλουσι κατοικεί εις τον αιώνα. (Ψαλμός λζ:29 ). Εδώ φαίνεται καθαρά ότι η γη θα γίνει τόπος αιώνιας κατοικίας των πιστών οι οποίοι θα αποτελούν το αιώνιο και άφθαρτο βασίλειο του Θεού με βασιλέα τον Χριστόν.(Δανιήλ β:44 +ζ:14).

Επίσης εις το βιβλίο της Αποκάλυψης διαβάζουμε: «Και έβδομος άγγελος εσάλπισε και έγιναν φωναί μεγάλαι εν τω Ουρανώ λέγουσαι: Αι βασιλείαι του κόσμου έγιναν του Κυρίου ημών και του Χριστού αυτού και θέλουσι βασιλεύσει εις τους αιώνας των αιώνων»(Αποκάλυψης ια:15).

Μιλήσαμε προηγουμένως για την χιλιετή βασιλεία η οποία αποτελεί σκιά των πιστών εις την οποία καθώς και ο προφήτης Ησαϊας λέγει δεν θα υπάρχει τέλος αλλά θα στερεωθεί έως του αιώνος..(Ησαϊας θ:7)

Ας επανέλθομε τώρα εις το εικοστό πρώτο κεφάλαιο: «Και είδον ουρανόν νέον διότι ο πρώτος ουρανός και η πρώτη γη παρήλθε και η Θάλασσα δεν υπάρχει πλέον».

Ότι αναφέραμε σχετικά με την νέα γη τα ίδια ισχύουν και για την θάλασσα η οποία θα παραμείνει παντοτινά και δεν πρόκειται να εξαλειφθεί από προσώπου της γης όπως πολλοί παραδέχονται. Όταν ο Λόγος του Θεού λέγει ότι η θάλασσα δεν υπάρχει πλέον κάθε τι άλλο παρά για την εξαφάνιση της μιλάει αλλά για το κακό και την καταστρεπτική της απειλή.

(Ιδέ Μάρκος δ:39). Ο Κύριος λέγει εις τον Λόγο Του με τον Προφήτη Ιερεμία τα εξής: «Ούτω λέγει Κύριος ο διδούς τον ήλιον ως φως της ημέρας τας διατάξεις της σελήνης και των αστέρων εις φως της νυκτός ο ταράττων την θάλασσαν και τα κύματα αυτής βομβούσι ο Κύριος των δυνάμεων το όνομα αυτού».

«Εάν αι διατάξεις αύται εκλείψωσιν από έμπροσθεν μου λέγει ο Κύριος

τότε και το σπέρμα του Ισραήλ θέλει παύσει από του να είναι έθνος

ενώπιον μου πάσας τας ημέρας».(Ιερεμίας λα:35—36).

Εδώ ο Θεός δείχνει το αδύνατον εις το να αθετήσει κάτι το οποίο είπε ή να εξαφανίσει κάτι το οποίο δημιούργησε. Άλλωστε στο βιβλίο του προφήτη Ζαχαρία όπου περιγράφονται τα όρια της βασιλείας του θεού επί της γης αναφέρεται και η θάλασσα.(Ζαχαρίας θ:10).

«Η εξουσία αυτού θα είναι από θαλάσσης έως θαλάσσης»(Ζαχ.θ:10). Όλα αυτά τα οποία αναφέραμε μέχρι τώρα όσον αφορά την γη και την Θάλασσα στηρίζονται στο Απολυτρωτικό Έργο του Χριστού ή της αποκαταστάσεως των πάντων.(Πράξεις γ:19—21).

Το έργο αυτό της απολύτρωσης ή αποκατάστασης πρέπει να γίνει διότι το σχέδιο του Θεού δεν ήταν να ζει ο κόσμος  μέσα στην αμαρτία στον πόνο και την δυστυχία. Εάν παρέμενε ο κόσμος εις αυτήν την κατάσταση τότε αυτό θα θεωρούνταν νίκη και θρίαμβος  του πονηρού. Ο Θεός τουναντίον ετοίμασε σχέδιο σωτηρίας απολύτρωσης και πλήρη αποκατάσταση των πάντων εμψύχων και αψύχων. Επίσης εάν προέβαινε εις την εξαφάνιση και εκμηδένιση τόσο της γης όσο και της Θάλασσας τότε αυτό θα θεωρούνταν και πάλι θρίαμβος του διαβόλου και ήττα του Θεού διότι θα ανάγκαζε τον Θεό να εξαφανίσει κάτι το οποίο δημιούργησε και το οποίο είδε ότι είναι λίαν καλό=(πολύ καλό) και όχι μόνον αυτό αλλά θα απεδείκνυε ο πονηρός ότι ο Θεός δεν είναι σοφός ούτε και σταθερός εις στα σχέδια Του. ενώ εμείς γνωρίζουμε ότι ο Δημιουργός Θεός και Σωτήρας του Κόσμου είναι ο Θεός Αναλλοίωτος και Αμετάβλητος εις τα σχέδια και τις αποφάσεις Του όπως επίσης και συνεπής εις τον εαυτό Του. «Να αρνηθεί εαυτόν δεν δύναται» (Τιμόθεος β:13).έτσι λοιπόν μπορούμε κατόπιν όλων των παραπάνω να ενώσουμε την φωνή μας με την φωνή του Αποστόλου των Εθνών Παύλου και να κράξομε:

«Ω βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού! Πόσον ανεξερεύνητοι είναι αι κρίσεις αυτού και ανεξιχνίαστοι αι οδοί αυτού. Διότι τις εγνώρισε τον νουν του Κυρίου; ή τις έγινε σύμβουλος αυτού;»

«Η τις έδωκε τι πρώτος εις Αυτόν δια να γίνει εις αυτόν ανταπόδοσης;».

 «Επειδή εξ’ αυτού και δι’ αυτού και εις αυτόν είναι τα πάντα αυτώ η δόξα εις τους αιώνας. Αμήν».(Ρωμαίους ια:33—36).

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

………………………………

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 21^ον

Η κατάστασης του ανθρωπίνου γένους εις την Νέα Γη

Εις τούτο το Κεφάλαιο θα μελετήσουμε και θα δούμε ότι όσοι απόλαυσαν

την χιλιετή βασιλεία θα συνεχίσουν να ζουν εις την νέα γη νυμφευόμενοι

και τεκνοποιούντες σύμφωνα δηλαδή με την πρώτη εντολή την οποία είχε δώσει ο Θεός εις τους πρωτόπλαστους. Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και γεμίσατε την γη.(Γένεσης α:28)

βέβαια αυτό ίσως για πολλούς φανεί παράξενο εκ πρώτης όψεως πλην όμως θα το εξετάσουμε κάτω από το φως του Λόγου του Θεού.

το πρώτο ερώτημα το οποίο δημιουργείται και εις το οποίο πρέπει να απαντήσουμε είναι το εξής: Ο γάμος και τεκνοποιία είναι εκ του διαβόλου ή εκ του Θεού; είναι δηλαδή αποτέλεσμα και συνέπεια αμαρτίας ή εθεσπίσθη από τον Θεό προ της πτώσεως του  ανθρώπου;

1/ Εάν είναι εκ του διαβόλου τότε έπρεπε να είχε εμποδιστεί ο γάμος από τον Χριστό καθότι ο Λόγος του Θεού λέγει: «Δια τούτο εφανερώθει ο Υιός του Θεού δια να καταστρέψει τα έργα του διαβόλου».(Ιωάννης γ:8). Εμείς γνωρίζουμε όμως ότι όχι μόνον κατήργησε ο Χριστός τον θεσμό του γάμου αλλά τον συνέστησε και τον τίμησε με την Παρουσία Του στην Κανά της Γαλιλαίας.(Ιωάννης β:1—10). Επίσης τόσο ο Χριστός όσο και οι μαθηταί συμβουλεύουν και ενθαρρύνανε τους ανθρώπους για τον γάμο. Ματθαίος ιθ:4—6) + Εβραίους ιγ:4). Ο δε απ. Παύλος λέγει χαρακτηριστικά: «Θέλω λοιπόν οι νεότεροι να υπανδρεύονται να τεκνοποιώσι». (Α΄Τιμοθέουε:14). Βλέπουμε  λοιπόν ότι κάθε άλλο παρά έργο του διαβόλου ή συνέπεια αμαρτίας είναι ο γάμος. Ο Θεός πριν ακόμη εμφανιστεί η αμαρτία εις τον άνθρωπο άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς και θέσπισε τους πρώτους δεσμούς  λέγων: «Δια τούτο θέλει αφήσει ο άνθρωπος τον πατέρα και την μητέρα αυτού και θέλει προσκολληθεί εις την γυναίκα αυτού και θέλουσι είσθαι οι δύο εις σάρκα μία». (Γένεσης β:24). Ο δε Κύριος μας Ιησούς Χριστός όχι μόνον υπεστήριξε αυτή την διδασκαλία αλλά και την συνέστησε εκ νέου λέγων: (Ματθαίος ιθ:4—6).  «Δεν αναγνώσατε ότι ο Πλάστης απ’ αρχής άρσεν και θήλυ έπλασε αυτούς; Και είπε: Ένεκεν τούτου θέλει αφήσει άνθρωπος τον πατέρα και την μητέρα και θέλει είθε οι δύο εις σάρκα μία»;

Ώστε δεν είναι πλέον δύο αλλά μία σαρξ. Εκείνο λοιπόν το οποίο ο Θεός συνέζευξε άνθρωπος ας μη χωρίζει. (Ματθαίος ιθ:4—6).

2/ Δεν είναι λοιπόν έργο του διαβόλου ο γάμος και η τεκνοποιία αλλά είναι καθαρώς  σχέδιο του Μεγάλου Δημιουργού Θεού ο οποίος «φοβερώς και θαυμασίως μας έπλασε»(Ψαλμός ρλθ:14). Κάθε μέλος του σώματος μας από το μεγαλύτερο μέχρι το πιο μικρότερο από το σπουδαιότερο και το εύσχημο μέχρι το πιο ασήμαντο και άσχημο πλάστηκαν όλα με σοφία και για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό. (A΄ Κορινθίους ιβ: 12—24).

Εάν όμως ο γάμος και η τεκνοποιία δεν ήταν εκ του Θεού τότε δεν ήταν ανάγκη να δημιουργήσει και να θέση εις το σώμα του ανθρώπου τα κατάλληλα αντίστοιχα όργανα τα οποία αποβλέπουν εις αυτόν τον αποκλειστικό υψηλό και άγιο σκοπό.

Δυνάμεθα συνεπώς να υψώσουμε όντως την φωνή μας ομού με την φωνή του ψαλμωδού και να πούμε και μείς:  «Θέλω σε υμνεί διότι φοβερός και θαυμασίως πλάσθηκε». Δυστυχώς όμως παρ’ όλον ότι ο Λόγος του Θεού μιλάει τόσο καθαρά περί γάμου εν τούτοις από τους πρώτους ακόμη αποστολικούς χρόνους αναφάνηκαν πολλοί με ανθρώπινες διδασκαλίες αντίθετες προς την ορθή διδασκαλία του Ευαγγελίου οι οποίοι εμποδίζουν τον γάμο γεγονός το οποίο ο Λόγος του Θεού αποκαλεί πνεύμα πλάνης και διδασκαλίας δαιμονίων.(Α΄ Τιμοθέου δ:1—3 ιδέ επίσης Α΄ Τιμοθέου γ:1—5).  Ας επανέλθομε και πάλι εις το σημείο από το οποίο αρχίσαμε το παρόν κεφάλαιο. Αναφέραμε ότι μετά την χιλιετή βασιλεία οι άνθρωποι θα κατοικίσουν εις τη  γη τη νέα θα συνεχίζουν την ζωή κανονικά νυμφευόμενοι και τεκνοποιούντες. Τούτο σημαίνει ότι η διαιώνιση του βίου θα συνεχίσει αιωνίως. Υπάρχουν πάρα πολλά χωρία της Αγίας Γραφής τα οποία μιλούν γι αυτό το σπουδαίο θέμα. Εφεσίους γ:20—21 + ιωήλ γ:20 + Ιεζεκιήλ λζ:25 + Γένεσης θ:12 + Ψαλμός ρβ:24—27 +Θρήνοι ε:19). «Το ο Θρόνος σου διαμένει εις γενεά και γενεά»

Εφ’ όσον ο θρόνος του θεού διαμένει αιωνίως δια μέσου των γενεών είναι εύκολο να εννοηθεί ότι η ζωή θα συνεχίσει κανονικά δια του γάμου και της τεκνοποιίας αλλιώς δεν μπορούμε να έχουμε γενεάς γενεών.

Σύμφωνα με τον Λόγο του Θεού κανείς και τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει ή να καταστρέψει τα σχέδια του Θεού. Γνωρίζουμε πχ ότι από την αρχή ακόμη της δημιουργίας ο Θεός θέσπισε τους νόμους και έθεσε διάφορους θεσμούς μεταξύ των οποίων είναι και ο θεσμός του γάμου.(Ιδέ Γένεσης α:26—28 + β:18—23—24 + Ματθαίος ιθ:4—6).  Ο διάβολος όμως με την παρακοή και την παράβαση δεν ήταν ικανός να καταστρέψει το θαυμαστό σχέδιο του γάμου. Κάθε τι που ο δημιουργός Θεός έχει συμπεριλάβει μέσα στο αιώνιο σχέδιό Του απ’ αρχής θα συνεχιστεί δια μέσου των αιώνων.

Η αμαρτία το μόνο που έκανε ήταν να μολύνει προς στιγμή τα σχέδια του Θεού και να τα επισκιάσει. Με την έλευση όμως του Υιού του Θεού δια της ενσαρκώσεως και ακόμη κατά την Δευτέρα αυτού έλευση όταν γίνει η τελική κάθαρση και αποκατάστασης και αυτής ακόμη της φύσεως δια του έργου της απολύτρωσης τότε κάθε επαφή του διαβόλου επί των έργων και

των σχεδίων του Θεού θα παύσει να υφίσταται διότι τα πάντα θα επανέλθουν στην αρχική τους κατάσταση όπως ακριβώς τα δημιούργησε ο Θεός χωρίς αμαρτία και χωρίς αμαρτία και χωρίς την παραμικρή κηλίδα ή σκιά ανομίας. Κάθε λοιπόν το οποίο είναι επηρεασμένο από την  αμαρτία θα επανέλθει εις την πρότερη του κατάσταση και αξία. (Πράξεις γ:20-21)

Το ίδιο λοιπόν θα συμβεί τόσο με την γη όσο και με τον θεσμό του γάμου και της τεκνοποιίας. Η γη θα απαλλαγεί από την επίδραση της αμαρτίας θα ελευθερωθεί η κτίσης και θα έχουμε νέα γη εις την οποία θα κατοικίσουν οι πιστοί οι πολιται του ουρανού εν δικαιοσύνη (Β΄ Πέτρου γ: 13) συνεχίζοντας την ζωή τους κανονικά καθώς θα συμβασιλεύουν αιώνια με το Μεγάλο Βασιλέα και Κύριο των Κυρίων  εις γενεάς γενεών.(Ρωμαίους η:19—25). Εφ’ όσον λοιπόν ο άνθρωπος θα επανέλθει εις την αρχική κατάσταση της δημιουργίας του όπως δηλαδή ήταν προ της πτώσεως είναι περιττό να πούμε ότι οι γενεές που έρχονται θα είναι απαλλαγμένες από την φθορά και τον θάνατο. Οι άνθρωποι θα γεννιούνται χωρίς αμαρτία και την παραμικρή κηλίδα αλλά θα είναι αγνοί και άμωμοι και θα ζουν αιώνια με αγιοσύνη και καθαρότητα.

Εις το σημείο αυτό θα πρέπει να στρέψουμε τις σκέψεις μας εις το αιώνιο σχέδιο της σωτηρίας το οποίο έφερε ο Θεός εις πέρας δια του Υιού Του και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού. Υπάρχουν άνθρωποι ακόμη και λεγόμενοι χριστιανοί οι οποίοι δεν εκτιμούν σοβαρά το απολυτρωτικό έργο του Χριστού. Συγκεκριμένα πιστεύουν πολλοί ότι το ποίμνιο του Θεού οι πραγματικοί δηλαδή σεσωσμένοι και απαλλαγμένοι από την αμαρτία και τον θάνατο θα είναι πάρα πολύ λίγοι εν συγκρίσει με τους απίστους και αμαρτωλούς. Εν μέρει αυτό είναι αλήθεια διότι το είπε ο ίδιος ο Κύριος μας όταν ήταν  στη γη.

«Εισέλθετε δια της στενής πύλης  διότι πλατεία είναι η πύλη και ευρύχωρος η οδός η φέρουσα εις την απώλεια και πολλοί είναι οι εισερχόμενοι δι’ αυτής. Επειδή στενή η πύλη και τεθλιμμένη η οδός η φέρουσα εις την ζωήν και ολίγοι είναι οι ευρίσκοντες αυτήν». (Ματθαίος ζ:13—14). Εκείνο όμως το οποίο θα πρέπει να προσέξουμε είναι ότι η σύγκρισης αυτή η οποία γίνεται εις βάρος των πιστών δεν θα συνεχιστεί εις την αιωνιότητα με την αυτήν αναλογία διότι οι πιστοί θα αποτελούν ένα τόσο ελάχιστο αριθμό και εις την αιωνιότητα τότε ο μεν Θεός θα θεωρείται ηττημένος ο δε διάβολος θριαμβευτής διότι οι οπαδοί του θα είναι απείρως περισσότεροι από τους οπαδούς του Θεού. Μη γένητο! Ο Λόγος του Θεού δεν μας αφήνει με τέτοιες απογοητευτικές αναλογίες όχι.

Ο αριθμός των πιστών ναι μεν θα είναι πολύ μικρός εδώ κάτω στη γη σε σύγκριση με τους απίστους.(Λουκάς ιβ:32) αλλά εις την νέα γη τα πράγματα θα είναι διαφορετικά διότι με την συνέχιση της ζωής δια της τεκνοποιίας οι πιστοί θα αυξάνουν χωρίς να υπάρχει φθορά και θάνατος.

Σκέψου λοιπόν αγαπητέ αναγνώστη τι σημαίνει το να συνεχίσει η αύξηση των ανθρώπων χωρίς να υπάρχει φθορά και θάνατος. Θα μπορεί να συγκριθεί ο αριθμός των απίστων που καταδικάστηκαν  στην αιώνια τιμωρία με τον αριθμό των πιστών που θα συνεχίζει να αυξάνει εις την αιωνιότητα δια της τεκνοποιίας; Είναι πράγματι κάτι το ασύλληπτο αυτό που ο νους του ανθρώπου δεν μπορεί να εννοήσει.  Εδώ λοιπόν κρύβεται όλη η δόξα του Θεού και η πολυτίμητη αξία του αίματος του αμνού του Θεού. (Εβραίους θ:12—14).  Μέσα στο Λόγο του Θεού διαβάζουμε σχετικά με την ευλογία της νέα γης και του ουρανού όπου δεν θα υπάρχει δάκρυ ούτε πένθος ούτε κραυγή  ούτε πόνος αλλ’ ούτε και θάνατος. Αλλ’ αντ’ αυτών θα υπάρχει χαρά και ευτυχία. Όλα αυτά είναι ευλογημένοι καρποί και τα θαυμαστά αποτελέσματα της δυνάμεως του αίματος του Ιησού Χριστού. Εδώ είναι όπου θα βρει την πλήρη εκπλήρωση το σημείο της προσευχής του Κυρίου που λέγει:  «γεννηθήτω το θέλημα σου ως εν ουρανώ και επί της γης». (Ματθαίος ς:10). Και όλα αυτά θα γίνουν διότι ο θεός εις τον οποίο πιστεύουμε είναι Θεός αναλλοίωτος και αμετάβλητος(Ιάκωβοςα:17 +Μαλαχίας γ: 6)εις τον οποίο ανήκει όλη η Δόξα και η Τιμή εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ==22^ον

Η Νέα Ιερουσαλήμ

Ήδη έχουμε φθάσει προς το τέλος της μελέτης μας αυτής. Η Νέα Ιερουσαλήμ αποτελεί το τέλος όλης της περιγραφής περί της Δευτέρας Ελεύσεως του Χριστού. Η Νέα Ιερουσαλήμ αποτελεί τον στέφανο για όλους τους πιστούς γι’ αυτό  και το Κεφάλαιο  τούτο είναι η σφραγίδα και ο στέφανος όλης της μελέτης μας περί της ελεύσεως του Κυρίου.

Είναι αλήθεια ότι πολλοί μιλούν περί Νέας Ιερουσαλήμ εις την πραγματικότητα όμως υπάρχει μεγάλη άγνοια όσον αφορά την πραγματική έννοια την οποία έχει η φράσης αυτή πχ πολλοί πιστεύουν ότι μετά θάνατον οι άνθρωποι θα μεταβληθούν εις πνεύματα και θα ζουν πνευματικά όντα εις την αιωνιότητα.

Δι’ όλους λοιπόν αυτούς οι οποίοι δέχονται αυτήν την διδασκαλία η μελέτη μα αυτή ίσως θα θεωρηθεί ως μία φανταστική περιγραφή που δεν είναι

δυνατόν να ανταποκριθεί στην πραγματικότητα,

είναι αλήθεια ότι δεν μπορούμε να κάνουμε λεπτομερή περιγραφή περί της αιωνιότητας διότι δεν μας αναφέρει λεπτομερώς ο Λόγος του Θεού. Πλην όμως τούτο δεν σημαίνει ότι πρέπει να σιωπήσουμε και να ασχοληθούμε με το τόσο σπουδαίο και ευλογημένο αυτό θέμα το οποίο αποτελεί την ζωντανή ελπίδα των πιστών.

Ο Λόγος του Θεού λέγει ότι:

«Τα κρυπτά ανήκουσιν εις τον Θεόν ημών τα δε αποκεκαλυμμένα εις ημάς και εις τα τέκνα ημών διαπαντός δια να εκτελέσομε πάντας τους λόγους του νόμου τούτου». (Δευτερονόμιο ιθ:29).

Παρ’ όλον ότι τα κρυπτά ανήκουν εις τον Θεόν υπάρχουν όμως και πράγματα που έχουν ήδη αποκαλυφθεί και ανήκουν εις ημάς για να γνωρίζουμε και να εκτελούμε καλύτερα τον Λόγο του Θεού.

Επίσης ο απ. Πέτρος  προσπαθώντας να περιγράψει όλα εκείνα τα οποία αποκαλύφτηκαν εις αυτόν και εις τους άλλους μαθητές και γνωρίζοντας ότι δια πολλούς θα θεωρούνταν μύθοι και φανταστικά γεγονότα βεβαιώνει τους αναγνώστες του και τους καθησυχάζει ότι δεν παραφρονεί αλλά μιλάει για πράγματα συγκεκριμένα που ο ίδιος άκουσε είδε και ψηλάφισε όλα εκείνα που αποκαλύφτηκαν εις τους μαθητές και εις αυτόν.

Ο δε Ιωάννης γράφει εις το βιβλίο της Αποκαλύψεως δια του Πνεύματος του Αγίου: (Αποκάλυψης α:3).

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή». Ο Θεός αποκάλυψε πολλά σχετικά με την Δευτέρα Έλευση του Χριστού και την αιώνια ζωή. Μέχρι εδώ στην δισκέτα Νο 01. και στο βιβλίο σελ.109.

Καλούμαστε λοιπόν όλα αυτά που αποκαλύφτηκαν να τα μελετήσουμε και να τα φυλάξουμε στην καρδιά μας. Βέβαια ότι πράγματι θα εκπληρωθούν ακριβώς όπως περιγράφει αυτό το Πνεύμα του Θεού δια του Προφητικού Λόγου. Πολλά λοιπόν έχουν αποκαλυφθεί και δια την Νέα Ιερουσαλήμ τα οποία οφείλουμε να μελετούμε και να τα φυλάγουμε περιμένοντας την εκπλήρωση αυτών. Ο Κύριος μας μεταξύ των τελευταίων λόγων που αποκάλυψε εις το Ιωάννη είπε τα εξής:

«Ιδού έρχομαι ταχέως μακάριος όστις φυλάττει τους λόγους της προφητείας του Βιβλίου τούτου». (Αποκάλυψης κβ:7).

Δια να φυλάγουμε όμως τους λόγους του Κυρίου σχετικά με τον ερχομό Του πρέπει να τους τον γνωρίζουμε. Εις αυτόν τον σκοπό αποβλέπει αυτή η μελέτη μας εις το να γνωρίσουμε καλύτερα και καθαρότερα τους λόγους

του Κυρίου και  να περιμένουμε την μακαρία εκείνη ημέρα της εκπλήρωσης του.

σύμφωνα με τον Λόγο του Θεού η αιωνιότης αποτελείται από δύο τάξεις ανθρώπων την πρώτη κατηγορία των οποίων έχουμε ήδη περιγράψει εις το 20^ον  και 21^ον Κεφάλαια της μελέτης αυτής.

Είναι οι ζώντες πιστοί στις ημέραις των οποίων θα έρθει ο Κύριος και οι οποίοι αφού αποφύγουν την μεγάλη θλίψη και απολαύσουν την χιλιετή βασιλεία του Χριστού θα συνεχίσουν να ζουν αιωνίως εις την νέα γη (Ιδέ Κεφάλαιο 20^ο και 21^ο ).

Η Δευτέρα κατηγορία των ανθρώπων είναι αυτοί που αναστήθηκαν πιστοί οι οποίοι φέρουν το ένδοξο σώμα των οποίων είναι η Νέα Ιερουσαλήμ και οι οποίοι σύμφωνα με τους λόγους του Κυρίου ούτε θα νυμφευθούν ούτε θα νυμφεύονται στην ανάσταση των νεκρών(Λουκάςκ:35).

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

Η περιγραφή της Νέας Ιερουσαλήμ βρίσκεται στο βιβλίο της Αποκαλύψεως κα:2—9—27 και κβ:1—5. Εις τα δύο αυτά κεφάλαια βλέπουμε να περιγράφεται καθαρά με κάθε λεπτομέρεια η Νέα Ιερουσαλήμ. Βέβαια υπάρχουν και άλλα χωρία της Γραφής που αναφέρουν το θέμα αυτό πχ (Εβραίους ια:10) ….και αυτό γιατί περίμενε την πόλη που θα είχε στέρεα θεμέλια και που αρχιτέκτονας και δημιουργός της θα ήταν ο Θεός… (ιδέ επίσης Αποκάλυψης κα:19 Εβραίους ια:16 και ιγ:14). Η πόλης αυτή αναμφισβήτητα είναι η άνω Ιερουσαλήμ την οποία επρόσμεναν και οι πιστοί της Παλ. Διαθήκης επειδή είχε αποκαλύψει ο Θεός εις αυτούς. (Γαλάτας δ:25—26) και ζούσαν με αυτήν την προσδοκία. Η Νέα Ιερουσαλήμ ονομάζεται επίσης «η πόλης του Θεού» (Αποκάλυψης γ:12 Εβραίους ιβ:22). Υπάρχουν πολλοί που θεωρούν την Νέα Ιερουσαλήμ ως μία συμβολική έννοια και ότι δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα δεν πρόκειται δηλαδή περί πραγματικής πόλεως με την έννοια που έχουμε εδώ κάτω στην γη.

Άλλοι πάλι πρεσβεύουν ότι η Νέα Ιερουσαλήμ είναι μία φανταστική περιγραφή του Ιωάννου την οποία χρησιμοποιούσε όσες φορές ήθελε να μιλήσει περί του Ουρανού.

Ο Λόγος του Θεού δεν ασχολείται με φαντασίες αλλά με πραγματικότητες. Ότι περιγράφει είναι εκείνο ακριβώς όπως το αναφέρει. Αλλοίμονο αν είχαμε το δικαίωμα να χωρίζουμε τον Λόγο του Θεού σε φανταστικά και

πραγματικά γεγονότα τότε θα βρισκόμασταν προ ενός μεγάλου διλήμματος ποιανού είναι από όλους αυτούς η κρίσης ορθή. Ποια δηλαδή θα είναι τα φανταστικά και ποια τα πραγματικά γεγονότα ποιος θα το διατύπωνε ορθά και ποιος απ’ όλους θα ήταν σωστός.

Ο ασφαλέστερος τρόπος για την ορθή μελέτη της Αγ. Γραφής είναι να δεχόμαστε ότι λέγει ο Λόγος του Θεού και όπως το λέγει χωρίς να αφήνουμε την σκέψη μας να βυθίζεται σε φαντασίες και δισταγμούς. 

Όταν λοιπόν ο Λόγος του Θεού περιγράφει την Άνω Ιερουσαλήμ και μας την παρουσιάζει σαν πόλη με θεμέλια και οικήματα πρέπει να πιστεύουμε ότι πράγματι περί πραγματικής πόλεως με την έννοια που ήδη γνωρίζουμε. Άλλωστε αυτό το είπε ο ίδιος ο Κύριος μας λίγο προ του Θανάτου Του όταν μίλησε στους μαθητές Αυτού για την Ουρανό.(Ιωάννης ιδ:2).

«Εν τη οικία του πατρός μου είναι πολλά οικήματα».

Αυτό το οποίο έλεγε ο Κύριος ήταν και είναι πραγματικότητα. Η Νέα Ιερουσαλήμ είναι πόλις με οικήματα και δεν είναι φανταστικός τόπος.

Βέβαια υπάρχουν περιπτώσεις κατά τις οποίες μας δίνεται το δικαίωμα μα μη δεχόμαστε ως πραγματικό κάποιο γεγονός εικόνα ή λέξης αλλά απλώς αναφέρονται σαν σύμβολα ή παρομοιώσεις.

Αυτήν όμως την διευκρίνιση την κάνει ο ίδιος ο Λόγος του Θεού οπότε δεν υπάρχει δυσκολία να διακρίνουμε τα σύμβολα της αλληγορίας καθώς και τις παρομοιώσεις από τα πραγματικά γεγονότα. Τα ακόλουθα παραδείγματα μπορούν να μας δώσουν περισσότερο φως στο ζήτημα αυτό.

(Αποκάλυψης κα: 11—18). «έχουσαν την δόξαν του Θεού και η λαμπρότης ήτο ομοία με λίθον πολύτιμον ως λίθον ίασπιν κρυσταλλίζοντα».

«και η οικοδόμησης του τείχους αυτής ήτο ίασπις και η πόλις χρυσίον καθαρόν ομοία με ύαλλον καθαράν».

Αι εισαγωγικαί λέξεις Ομοία και ως διευκρινίζουν ότι δεν πρόκειται περί πραγματικού αντικειμένου αλλά πράγματος που έμοιαζε με αυτό ήτο όμοιο ή ως ύαλον καθαράν αλλά δεν ήταν ύαλος.

Όταν όμως δεν προλογίζει ο Λόγος του Θεού ή δεν διευκρινίζει εις τον επίλογον σημαίνει ότι θα το πάρουμε όπως ακριβώς το περιγράφει.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

Όπως έχουμε  ήδη αναφέρει τα Κεφάλαια κα: και κβ: του Βιβλίου της Αποκαλύψεως περιγράφουν λεπτομερώς την Νέα Ιερουσαλήμ. Ας δούμε λοιπόν προσεκτικά την όμορφη και ευλογημένη αυτή περιγραφή της Άνω

Ιερουσαλήμ η οποία αποτελεί την ζώσα ελπίδα των  πιστών. Εις το εδάφιο 16 του εικοστού πρώτου κεφαλαίου μας δίδονται οι διαστάσεις της πόλεως των οποίων μέτρησε ο Άγγελος. Το σχήμα της πόλις ήταν τετράγωνο «Το μήκος και το πλάτος και το ύψος αυτής είναι ίσον» 12.000στάδια εκάστη πλευρά.

Σύμφωνα με τα λόγια του Κυρίου μας η πόλις αυτή θα είναι χωρισμένη σε διάφορα οικήματα(Ιωάννης ιδ:2). Η πόλις θα είναι επίσης περιτειχισμένη. Το τείχος θα έχει δώδεκα κοσμημένα θεμέλια από πολύτιμους λίθους. (Αποκ.κα:18—20) επιγεγραμμένα επ’ αυτών τα ονόματα των 12 Αποστόλων (Εδαφ.14) και δώδεκα κολώνας επί των οποίων ήτο και ένας μαργαρίτης ήσαν δε επιγεγραμμένα επ’ αυτών τα ονόματα των δώδεκα φυλών του Ισραήλ. Προς Ανατολάς πυλώνες τρεις προς Δυσμάς πυλώνες τρεις προς Βορρά πυλώνες τρεις και προς Νότο πυλώνες τρεις. Τόσο η πόλις όσο και η πλατεία ήταν με καθαρό χρυσάφι σαν ύαλος καθαρά. (Αποκ.κα:18—21). Ίσως για μερικούς αναγνώστες φανεί λίγο παράξενος και ανεξήγητος η συχνή περιγραφή των διαφόρων πολυτίμων λίθων όπως ο Χρυσός ο ίασπις ο σάπφειρος κλπ ως και η σύνδεσης αυτών με την Άνω Ιερουσαλήμ.

Η  απάντησης είναι πολύ απλή. Όσες φορές μιλάει ο Λόγος του Θεού για το κατοικητήριο του Θεού μας το παρουσιάζει πάντοτε ως κοσμημένο με πολύτιμους λίθους. Άλλωστε και ο διάβολος προ της πτώσεως του σ’ ένα παρόμοιο περιβάλλον κατοικούσε.(Ιεζεκιήλ κη:13).

Κάθε τόπος για να φωτίζεται έχει ανάγκη κάποιου μέσου που να δίνει φως όπως πχ την ημέρα έχουμε το άπλετο φως του ηλίου οι ακτίνες του οποίου φωτίζουν κάθε τόπο που πάνω του πέφτουν. Το βράδυ υπάρχει το φως της σελήνης και των αστέρων καθώς και το τεχνητό φως των ανθρώπων.

Ο τόπος όμως εκείνος τον οποίο ο Θεός έχει ετοιμάσει για τους δικούς του τους αναστάντας δηλαδή πιστούς και ο οποίος ονομάζεται Άνω Ιερουσαλήμ δεν έχει ανάγκη αυτών των μέσων να φωτίζεται αλλά αντ’ αυτών θα υπάρχει η Δόξα του Θεού και θα φωτίζει την  Αγία εκείνη πόλη της Άνω Ιερουσαλήμ (Αποκάλυψη κα:23 και κβ:5).

Τι σημαίνει αλήθεια Δόξα του Θεού; Είναι δύσκολο να απαντήσουμε εις το ερώτημα αυτό. Η Δόξα του Θεού δεν περιγράφεται. Μπορούμε όμως να δούμε περιπτώσεις κατά τις οποίες ο Θεός αποκαλύπτει την Δόξα Του στους ανθρώπους και να πάρουμε απλά μια ιδέα περί της Δόξας του Θεού.

(Έξοδος μδ:29—35 και Β΄ Κορινθίους γ:7—13).

Επίσης έχουμε τον Ιησού Χριστό ο οποίος έδειξε λίγη από τη Δόξα Του

     Επίσης έχουμε τον Ιησού Χριστό ο οποίος έδειξε λίγη από την Δόξα Του προς τους μαθητές Του.(Ματθαίος ιζ:1—2).  Ο δε Απόστολος Παύλος οδοιπορών προς την Δαμασκό είδε το Θεό εν είδη φωτός υπερβαίνοντος του ηλίου. (Πράξεις κς:13).         

Άρα εκ των ανωτέρω παραδειγμάτων συμπεραίνουμε ότι η Δόξα του Θεού είναι η λαμπρότης Του η οποία θα φωτίζει την Άνω Ιερουσαλήμ. Γνωρίζουμε ότι κάθε πόλη εδώ στη γη έχει τον ναό της.

Σύμφωνα όμως με τον Λόγο του Θεού ναός δεν θα υπάρχει εις την πόλη της Άνω Ιερουσαλήμ διότι ναός θα είναι ο ίδιος ο Θεός. (Αποκάλυψης κα:22) με τον οποίον οι πιστοί θα έχουν απ’ ευθείας επαφή διότι θα θεωρούν αυτόν πρόσωπον προς πρόσωπον (Α΄ Κορινθίους ιγ:12).

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

ΤΟ ΥΔΩΡ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ

Όπως κάθε πόλις έτσι και η μεγάλη θαυμαστή αυτή πόλις δεν θα στερείται ύδατος.(Αποκάλυψης κβ:1). Διαβάζουμε στο πρώτο εδάφιο του εικοστού δευτέρου κεφαλαίου το εξής: «Και με έδειξε καθαρόν ποταμόν ύδατος ζωής λαμπρόν ως κρύσταλλον  εξερχόμενον εκ του θρόνου του Θεού και του Αρνίου».

Όπως έχουμε ήδη αναφέρει η πόλις αυτή θα είναι τόσο μεγάλη και λαμπρά που δεν υπήρξε ποτέ όμοια αυτής και ο ποταμός ο οποίος θα διέρχεται δια μέσου αυτής θα είναι λαμπρός ως κρύσταλλον τόσο διαφορετικός που σύγκρισης δεν υπάρχει καμιά με τα ποτάμια τα οποία γνωρίζουμε. 

Εις το βιβλίο της Γενέσεως διαβάζουμε επίσης ότι από τον κήπο της Εδέμ διήρχοντο τέσσαρες ποταμοί.(Γένεσης β:10—2-12). H δε Ιερουσαλήμ ονομάζεται κήπος Θεού. (Αποκάλυψης β: 4).

Καθώς λοιπόν από τον κήπο της Εδέμ διήρχοντο ποταμοί έτσι και κήπος της Άνω Ιερουσαλήμ θα διέρχεται ποταμός  που όμοιος αυτού δεν υπήρξε ποτέ (Ψαλμός μς:4).

Εις το βιβλίο του Προφήτη Ιεζεκιήλ αναφέρεται κάποιος ποταμός αδιάβατος ο οποίος συμβολίζει τον ποταμό της Άνω Ιερουσαλήμ.(Ιεζεκιήλ μζ:3—5). Ο ποταμός αυτός της άνω Ιερουσαλήμ συμβολίζει το Πνεύμα το Άγιο το οποίο πολλάκις μέσα εις τον Λόγο του Θεού παρομοιάζετε δια του συμβόλου του ύδατος πχ ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός είπε: «Όστις πιστεύει εις Εμέ καθώς είπεν η Γραφή ποταμοί ύδατος ζώντος θέλουσι ρεύσει εκ της κοιλίας αυτού».(Ιωάννης :37—39 και δ:14).

Ο ίδιος ακριβώς χαρακτηρισμός  δίδεται και εις το ύδωρ του ποταμού της άνω Ιερουσαλήμ. «Και με έδειξεν καθαρόν ποταμόν ύδατος ζωής».

Καθώς μελετούμε το βιβλίο της Αποκαλύψεως παρατηρούμε ότι όλη η περιγραφή στρέφεται εις τα δύο πρόσωπα της Τριαδικής Θεότητας: εις τον Πατέρα και εις τον Υιόν πχ (Αποκ.κα:21—23 και καβ:3) εμείς γνωρίζουμε ότι υπάρχει και τρίτο πρόσωπο εις την Τριαδική Θεότητα το οποίο δεν αναφέρεται. Και όμως βλέπουμε και το Άγιο Πνεύμα δια του ποταμού με το νερό της ζωής. (Αποκ.κβ:1). Όπως δηλαδή το άγιο Πνεύμα έρχεται από τον Πατέρα και τον Υιό (Ιωάννης ιδ:16—17 –26 και ιε:26). Έτσι και εις την Νέα Ιερουσαλήμ ο ποταμός ο οποίος συμβολίζει το Άγιο Πνεύμα εξέρχεται από τον Θρόνο του Θεού Πατρός και του Αρνίου που είναι ο Χριστός(ΥΙΟΣ).

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Εις τις δύο όχθες του ποταμού υπάρχει το δένδρο της ζωής.(Αποκ.β:9 και γ:22)έτσι και εις την Άνω Ιερουσαλήμ. Υπάρχουν  πολλοί οι οποίοι διερωτώνται αν οι αναστάντες πιστοί θα τρώγουν ή όχι. Την απάντηση μας την δίδει το δένδρο της ζωής που υπάρχει εκατέρωθεν του ποταμού το οποίο δένδρο της ζωής θα φέρει «Καρπούς δώδεκα καθ’ έκαστον μήνα»(Αποκ.κβ:2)πράγμα που σημαίνει ότι θα είναι για την απόλαυση των πιστών. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι ο ίδιος ο Κύριος μας μετά την ανάσταση του φέρον το ένδοξο σώμα έφαγε. (Λουκάς κδ:41—43 και Πράξεις ι:41). Επίσης όπως ο Αδάμ και η Εύα έφαγαν  της γνώσεως και διώχτηκαν από τον Παράδεισο για να μη φάγουν και από το δένδρο της ζωής έτσι και τώρα στην Άνω Ιερουσαλήμ το δένδρο της ζωής θα παίξει πολύ σπουδαίο ρόλο την φορά όμως αυτή δεν θα γίνει μέσον χωρισμού και απομακρύνσεως αλλά μέσον προσεγγίσεως και ενότητας.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΌΝΟΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

Πολλά είναι τα ονόματα τα οποία αποδίδονται εις την Νέα Ιερουσαλήμ μεταξύ αυτών είναι και αυτό που μας αναφέρει το Πνεύμα του Θεού εις το εικοστό πρώτο Κεφάλαιο της Αποκαλύψεως όπου διαβάζουμε τα εξής:

«Ελθέ θέλω σοι δείξει την νύμφην του Αρνίου…την γυναίκα» και λέγεται έτσι διότι εις την αγία αυτή πόλη θα κατοικήσει η Εκκλησία η νύμφη του Χριστού του εσφαγμένου Αρνίου(Αποκ.κα:2)

 «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΘΕΣΗΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ

Το ερώτημα σχετικά με την τοποθεσία της πόλεως είναι που θα εγκατασταθεί τελικά διότι ο Λόγος του Θεού μας παρουσιάζει την Νέα Ιερουσαλήμ ως «Καταβαίνουσαν» (Αποκ.γ:12 και κα:2—10). Η Αγία Γραφή δεν λέγει πουθενά ότι θα στηθεί και θα καταλάβει ένα ορισμένο χώρο επί της γη. Εκείνο όμως το οποίο μας λέγει είναι ότι το άπλετο φως της θα φωτίζει τα έθνη των σωζωμένων γεγονός το οποίο δείχνει καθαρά ότι θα ευρίσκεται κάπου ψηλά για να φωτίζει από κει όλα τα έθνη και τους βασιλείς της νέας γης.(Αποκ.κα:24). Διαφορετικά εάν η τοποθεσία της θα ήτ-αν σε ένα ορισμένο τόπο τότε δεν θα μπορούσαν να φωτίζονται όλα τα έθνη της γης αλλά μόνο η γύρω περιοχή της πόλεως.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΣΧΕΣΕΙΣ ΝΕΑΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΜΕ ΤΗΝ ΝΕΑ ΓΗ

Ο Θεός υποσχέθηκε εις τους πιστούς αιώνια βασιλεία με Βασιλέα τον Ιησούν Χριστόν (Δανιήλ ζ:14—18—27 Αποκ.ε:10). Πράγμα που σημαίνει ότι θα υπάρχουν και υπήκοοι πολίται επί των οποίων θα βασιλεύουν οι πιστοί. Αυτοί οι υπήκοοι θα είναι οι κάτοικοι της Νέας Γης επί των οποίων θα άρχουν (Κυβερνούν)οι πιστοί της Νέας Ιερουσαλήμ (Αποκ.κα:24—26).

Η σχέσης λοιπόν που θα υπάρχει μεταξύ Νέας Ιερουσαλήμ και Νέας γης θα είναι σχέσης βασιλεύοντος και βασιλευομένου ή βασιλέως και υπηκόου(Αποκ.κα:3).

Επίσης διαβάζουμε εις τον Λόγον του Θεού τα εξής:

«Και ήκουσα φωνήν μεγάλην εκ του Ουρανού λέγουσα:

Ιδού η σκηνή του Θεού μετά των ανθρώπων και θέλει σκηνώσει μετ’ αυτών και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαοί αυτού και αυτός ο Θεός θέλει είσθαι Θεός αυτών(Αποκ.κα:3).

Εδώ βρίσκεται μία ακόμα σχέσης μεταξύ Νέας Ιερουσαλήμ και Νέας Γης είναι η παρουσία του Θεού που τιμά τον τόπο όπου βρίσκονται οι πιστοί.

Ο Θεός εσκήνωσε εν ημίν εν τω προσώπω του Υιού Του και  Σωτήρως Χριστού (Ιωάννηςα:14)πράγμα το οποίο ήταν σκιά της πραγματικής παρουσίας και κατοικίας του Θεού μετά των πιστών που θα λάβει χώραν εις την Νέα Ιερουσαλήμ και την Νέα Γη. Αποτέλεσμα δε ή καρπός της συγκατοικήσεως του Θεού μετά των πιστών θα είναι ακριβώς που μας περιγράφει το τέταρτο εδάφιο του Ιδίου κεφαλαίου όπου διαβάζουμε.

«Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών και ο Θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν

θέλουσι υπάρχει πλέον διότι τα πρώτα παρήλθον» (Αποκ.κα:4). Και αυτό θα γίνει διότι ο Θεός υπόσχεται και λέγει: «Ιδού κάμνω νέα τα Πάντα».

Είναι η τέλεια αποκατάστασης που θα γίνει εκ μέρους του Θεού διότι έτσι έπλασε ο θεός τον άνθρωπο από την αρχή να τον έχει ευτυχισμένο και χαρούμενο χωρίς πόνο και δάκρυ. Όμως η αμαρτία άλλαξε τα πάντα και έκαμε τον άνθρωπο δυστυχισμένο. Δια του Ιησού Χριστού όμως γίνονται τα πάντα νέα και επανέρχεται ο άνθρωπος εις την κατάσταση εκείνη στην οποία αρχικώς είχε δημιουργηθεί. (Πρά.γ:20).  Όλο δε αυτό είναι έργο και καρπός του εξιλαστήριου έργου του Ιησού Χριστού ο οποίος μας εξαγόρασε δια του πολύτιμου αυτού αίματος για όλην την αιωνιότητα.  Πρέπει να δοξάζουμε λοιπόν τον Κύριο για το θαυμαστό και αιώνιο αυτό έργο που έκανε στο πρόσωπο του Χριστού όπως επίσης και για όλη την αιώνια ευδαιμονία (Χαρά) που θα απολαμβάνουμε κοντά Του η οποία θα είναι πραγματική απόλαυσης και ατελείωτης Χαράς.

Αυτό αποτελεί την μακαρία ελπίδα όλων των παιδιών του Θεού γι’ αυτό και περιμένουμε με χαρά τον ερχομό του Κυρίου εκφράζοντας πολλές φορές την ζωντανή επιθυμία που συνήθιζε να εκφράζει πάρα πολύ και ο δούλος του Θεού Ιωάννης στο βιβλίο της Αποκάλυψης λέγοντας:

«Ναι έρχου Κύριε Ιησού» (Αποκ.κβ:20).

Εν τω μεταξύ έως ότου έλθει ο Κύριος καθήκον και υποχρέωση όλων των παιδιών του Θεού είναι να εργάζονται για την σωτηρία και επιστροφή και άλλων ψυχών ώστε όσο το δυνατόν περισσότεροι να απολαύσουν την αιώνια αυτή χαρά και ευτυχία με τον Παντοδύναμο Θεό. την επιθυμία αυτή του Ουρανού εκφράζει πολύ ζωντανά και ο παρακάτω ύμνος:

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

Όταν πέραν των αστέρων

άνω εις τον ουρανό

Φθάσω Κύριε θα σε ιδώ

πρόσωπον προς πρόσωπον

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

Τώρα ως δια κατόπτρου

Αινιγματωδώς ορών

Μετ’ ολίγον θα σε ίδω

Πρόσωπον προς πρόσωπον

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

Επωδός

Ναι ω Σώτερ Σου την Δόξαν

Σου το κάλλος το λαμπρόν

Θα απολαύσω θεωρών Σε

Πρόσωπον προς πρόσωπον.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

 (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι

ακούοντες τους λόγους της προφητείας και

φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι

ο καιρός είναι πλησίον».

(Αποκάλυψης 1: 3).

3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ  23^ον

Τα διαμερίσματα της Κολάσεως

Εις το τελευταίο αυτό Κεφάλαιο της μελέτης μας θα ασχοληθούμε με το σπουδαίο αυτό θέμα της Κολάσεως. Βέβαια ίσως για πολλούς να μην είναι ευχάριστο θέμα. Μάλιστα θα επιθυμούσαν ίσως πολλοί  να το παραλείψουμε. Δεν μπορούμε όμως να επιχειρήσουμε να κάνωμε κάτι που δεν μας επιτρέπει ο Λόγος του Θεού διότι όσο ασχολείται η Αγία Γραφή με το θέμα του Ουρανού καθώς επίσης της Νέας Γης άλλο τόσο ασχολείται και με το θέμα της Κόλασης και της αιώνιας τιμωρίας όλων εκείνων που τελικά θα αρνηθούν την σωτήρια πρόσκληση του θεού και θα φύγουν από τον κόσμο χωρίς να γευτούν την δωρεά του Θεού που προσφέρεται εν Χριστώ Ιησού.

Σύμφωνα λοιπόν με τον Λόγον του Θεού. όμως ο ουρανός χωρίζεται σε διάφορα μέρη (Β΄ Κορινθίους  ιβ:2) έτσι και η Κόλαση έχει διάφορα διαμερίσματα. Το πρώτο διαμέρισμα αυτής καλείται «άβυσσος» (Αποκ.κ:1—3 και θ:1—3 και Λουκάςη:31)

Ο τόπος αυτός είναι η κατοικία μερικών εκ των πεσμένων αγγέλων είναι τόπος δαιμονίων μόνον και όχι ανθρώπων. Εις τα βιβλία των Προφητών Ησαϊας και Ιεζεκιήλ διαβάζουμε σχετικά με την πτώση του Αρχαγγέλου στον αέρα ο οποίος παρέσυρε τους άλλους αγγέλους μαζί του. (Ησαϊας ιδ:12—16 και Ιεζεκ.κη:12—19) και έγινε ο άρχων του κόσμου τούτου και ο θεός του κόσμου τούτου.(Ιωάννης ιδ:30 και Β΄ Κορινθ.δ:4) και έχει ολόκληρη κοσμοκρατορία (Εφεσ. β:2 και ς:11—12). Τώρα λοιπόν εις τον αέρα κυριαρχεί ο πονηρός. Το δεύτερο διαμέρισμα της Κόλασης είναι ο «Άδης» όπου φυλάγονται τα αμετανόητα πνεύματα των ανθρώπων (Αποκ.ς:8 και Ματθαίος ια:20—24και Αριθμοί ις:33). Επίσης στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο βλέπουμε να γίνεται λόγος περί του Άδου εις την περίπτωση του Λάζαρου και του πλούσιου.(Λουκάς κα:22—23). Εδώ βλέπουμε να αποτελείται ο Άδης από δύο μέρη τα οποία χωρίζονταν με ένα αγεφύρωτο χάσμα. Εις το ένα μέρος ήσαν οι αποθανόντες πιστοί της Παλαιάς Διαθήκης και εις το άλλο οι άπιστοι και αμετανόητοι άνθρωποι.

Σύμφωνα με τον Λόγο του Θεού ακόμη και ο ίδιος ο Κύριος μας μετά το

θάνατο Του μετέβη εις τον Άδη (Πραξ.β:27—31) γι’ αυτό όταν είπε εις τον ληστή ότι θα είναι μαζί του εν τω Παραδείσω (Λουκ. κγ:48) εννοούσε το τμήμα αυτό του Άδου όπου μεταβαίνουν τα πνεύματα των πιστών της Π.Δ. Η περίπτωση αυτή του πλούσιου και του Λάζαρου είναι μια καθαρά απόδειξης της υπάρξεως του Άδου και του διαχωρισμού αυτού σε δύο μέρη(Λουκ.ις:19—31). Πολλοί νομίζουν ότι εδώ πρόκειται περί παραβολής γι αυτό και την περικοπή αυτή την ονομάζουν : η παραβολή του Πλουσίου και του Λαζάρου.

Δεν είναι δυνατόν όμως να πρόκειται περί της παραβολής κα’ ότι δεν μας λέγει τίποτα ο Ευαγγελιστής Λουκάς εις τα εισαγωγικά λόγια όπως συνήθως κάνουν οι Ευαγγελισταί όταν πρόκειται περί παραβολής. Απλώς λέγει: «Ήτο δε άνθρωπος πλούσιος».  

Τα εισαγωγικά αυτά λόγια της περικοπής μας δίνουν να καταλάβουμε ότι πρόκειται περί ενός πραγματικού γεγονότος και όχι περί παραβολής.

Άλλωστε εις την περικοπή αυτή βλέπουμε να αναφέρονται πρόσωπα και ιστορικά της Π.Δ. όπως πχ ο Αβραάμ και ο Μωϋσής πράγμα που δεν συμβαίνει στις παραβολές. Το ότι ο Χριστός μετέβη εις τον Άδη μας το αναφέρει και ο Απ. Παύλος εις την προς Εφεσίους επιστολή δ:8—9 όπου μας βεβαιώνει ότι ο Χριστός κατέβηκε  εις τα κατώτατα μέρη της γης γεγονός το οποίο δείχνει πολύ καθαρά ότι πρόκειται για τον Άδη.

Τα παραπάνω λόγια είναι παρμένα από τον (Ψαλμό ξη:18 ) και αναφέρονται εις το πρόσωπο του Ιησού Χριστού.

Μάλιστα ο Κύριος μετέβη εις τον Άδη και μετά τρεις ημέρες Ανέστη πήρε μαζί Του τους πιστούς και τους έφερε εις τον ουρανό γι’ αυτό μετά την Ανάσταση Του και ανάληψή Του έπαυσε ο Άδης να χρησιμοποιείται για τους πιστούς. Είναι μόνο τόπος για τα πνεύματα των απίστων ανθρώπων.

Αυτό μας εξηγεί ο Απ.  Παύλος πάλι στην προς Εφεσ. Επιστολή του όταν λέγει: «Αναβάς εις το ύψος ηχμαλώτευσεν αιχμαλωσίαν το δε ανέβη τι είναι ειμή ότι και κατέβη πρώτον εις τα κατώτερα μέρη της γης»(Εφεσ. Δ:8—9). Η λέξης «Ηχμαλώτευσε» εννοεί την απελευθέρωση των πιστών εκ του Άδου.

Ο ίδιος ο Κύριος που κατέβηκε εις τον Άδη ανέβηκε κατόπιν φέροντας μαζί του ως αιχμαλώτους τους πιστούς. Και τώρα όλοι οι πιστοί μεταβαίνουν απ’ ευθείας εις τον Κύριο.

Όταν πρωτομάρτυς Στέφανος λιθοβολήθηκε είπε προς τον Κύριο δια προσευχής: «Κύριε δέξου το πνεύμα μου» Πράξ. ζ: 59—60). Ο δε Απόστολος Παύλος λέγει στους Φιλιππησίους: «…έχων  μεν την επιθυμία

να αναχωρήσω και να είμαι με τον Κύριο»(Φιλιπα:23)

«Πύλαι Άδου δεν θέλουσι ισχύσει κατ’ αυτής»(Ματθαίος ις:18).

Το τρίτο διαμέρισμα της κολάσεως είναι η γέεννα.

Η λέξης «γέεννα» σχετίζεται πάντοτε με τη φωτιά (Ματθ.ε:22 και ιη:9 και Μάρκ.θ:47—48 και Ιάκ.γ:6) και είναι συνώνυμο με την «λίμνη του πυρός» (Αποκάλυψης κ:15 και ιθ:20 και κι:8).Μετά από την κρίση του Λευκού Θρόνου όσοι δεν ευρέθησαν γεγραμμένοι στο βιβλίο της Ζωής θα φερθούν εις τον τόπο αυτό της αιωνίας «Κολάσεως» τιμωρίας και βασάνου (Αποκ. ιδ: 10—11και κ:11—15).

Μετά από την κρίσι του Λευκού Θρόνου και αφού ριφθούν οι άπιστοι εις την γέεννα ή την λίμνη του πυρός τότε τα δύο πρώτα διαμερίσματα της κολάσεως τα οποία αναφέραμε προηγουμένως δηλαδή η Άβυσσος και ο Άδης θα παύσουν να υφίστανται(υπάρχουν)διότι θα δώσουν την θέση τους εις την γέεννα του  πυρός. (Αποκ .ιζ: 8 και Β΄ Θεσσαλ. β: 3—8) επίσης διαβάζουμε ότι: « Και ο θάνατος και ο Άδης ερρίφθησαν εις την λίμνη του Πυρός». (Αποκ.κ:14).

Πολλοί θεωρούν το θάνατο ως εκμηδενισμό των σωμάτων και των πνευμάτων. Σύμφωνα όμως με τον Λόγο του Θεού αυτή  η διδασκαλία είναι εσφαλμένη.  Ο ίδιος ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός είπε ότι «ο σίτος όταν αποθάνει πολύ καρπόν φέρει»(Ιωάννης ιβ:23).

Εάν λοιπόν ο σίτος πεθαίνοντας δεν εξαφανίζεται πόσο μάλλον ο άνθρωπος επίσης(Λουκάς ιε:4—8—9—24—32). Η απώλεια εδώ δεν σημαίνει εκμηδένιση αλλά απομάκρυνση. (Ματθ.ι:6).

Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι η κόλαση σημαίνει απλώς τύψεις συνειδήσεως και αρνούνται την γέενα του πυρός. Αυτή είναι μια πεπλανημένη διδασκαλία δια της οποίας ο πονηρός προσπαθεί να καθησυχάσει τους ανθρώπους και να τους πείσει ότι δεν πρόκειται να βασανιστούν αιωνίως.

Στην παραβολή όμως του σίτου και των ζιζανίων βλέπουμε τον Κύριο να εξηγεί πολύ καθαρά την πραγματική αλήθεια (Ματθ.ιγ:24—30). Η ερμηνεία της παραβολής περικλείεται εις τα εδάφια (Ματθ.ιγ:36—42).

Εις την ερμηνεία της παραβολής βλέπουμε τον Κύριο να εξηγεί όλα τα σημεία της παραβολής δηλαδή τον σπορέα τον αγρό τον εχθρό τα ζιζάνια και την εποχή του Θερισμού. Όμως στο εδάφιο 42 το οποίο αναφέρεται στην φωτιά δεν βλέπουμε να δίδει άλλην ερμηνεία αλλά επαναλαμβάνει ότι τα ζιζάνια θα ριφθούν εις το πυρ (Ματθ.ιγ:36—42). Πράγμα  που σημαίνει ότι το πυρ ή η κάμινος του πυρός δεν έχει άλλην ερμηνεία παρά αυτό ακριβώς που εννοεί. Είναι μια αλήθεια και συνάμα τραγική πραγματικότης ότι όσοι δεν θα βρεθούν εις το βιβλίο της ζωής θα τιμωρηθούν βασανιζόμενοι αιωνίως εις την γέεννα του πυρός και όχι απλώς θα τους τύπτει η συνείδησης.

Το τραγικότερο όμως θα είναι ότι όλοι οι οποίοι θα  παραμείνουν στην απιστία τους δεν θα είναι τόσο ότι θα τιμωρηθούν και θα βασανιστούν αιώνια αλλά το ότι θα στερηθούν αιώνια το πρόσωπο του Κυρίου και τον ευλογημένο εκείνον τόπο που έχει ετοιμάσει για τους δικούς Του.

Τόπος ο οποίος θα αγιάζεται και θα τιμάται αιωνίως με την παρουσία Εκείνου.  

Γι’ αυτό τον λόγο εφ’ όσον πιστεύουμε όλοι οι πιστοί ότι θα υπάρξει πράγματι ο τόπος αυτός της αιωνίου βασάνου δεν απομένει παρά να χρησιμοποιούμε κάθε ευκαιρία για την σωτηρία όσο το δυνατόν περισσότερον ψυχών και όχι να ασχολούμαστε μόνο με την αιώνια δόξα που θα απολαύσουμε κοντά στον Κύριο. Ο Λόγος του Θεού λέγει ότι ο Θεός δεν θέλει τον θάνατο των ανθρώπων.

«…αλλά πάντες να έλθωσιν εις μετάνοιαν»(Β΄ Πέτρου γ:9).

Αυτός πρέπει να είναι και ο πόθος κάθε πιστού παιδιού του Θεού. επίσης όλοι όσοι εκ των αναγνωστών αυτού του βιβλίου δεν έχουν ακόμη την βεβαιότητα της εν Χριστώ σωτηρίας αντί να επαναπαύονται  εις την ψευδή διδασκαλία περί της ανυπαρξίας της Κολάσεως και της γεέννης  του πυρός καλύτερα θα ήταν και πιο ασφαλέστερο να έλθουν το συντομότερο εις επίγνωση της αλήθειας του Ευαγγελίου η οποία αλήθεια λέγει ότι:

«ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος…το δε χάρισμα του Θεού ζωή αιώνιος δια του Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών» (Ρωμ.ς:23). Η αλήθεια λοιπόν που πρέπει να γνωρίζουμε είναι διπλή πρώτον ότι υπάρχει αιώνιος θάνατος και αιώνιος βάσανος και δεύτερον ότι υπάρχει και τρόπος διαφυγής και αυτός είναι ο υιός του Θεού και Σωτήρας του κόσμου Ιησούς Χριστός ο οποίος δύναται να σώζει εις το παντελές τους προσερχομένους εις τον Θεό.(Εβραίους ζ:25)

Εάν λοιπόν προσέλθεις και εσύ να είσαι βέβαιος ότι θα σωθείς διότι Εκείνος είπε και συνεχίζει να λέγει και σε σένα σήμερα ότι:

«Τον ερχόμενον προς εμέ δεν θέλω εκβάλει έξω» (Ιωάν.ς:37)

Εκείνο λοιπόν που απομένει είναι να πάρεις την απόφαση να έλθεις κοντά στον Κύριο για να απολαύσεις την αιώνια ζωή. ΑΜΗΝ.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»