25-2-2021

Η ΒΡΟΧΗ S.Cha
01-

τι κι’ αν βρέχει τι κι’ αν βρέχει η καρδιά μου πάντα σε Εσένα τρέχει, τι κι’ αν η βροχή πέφτει με μουσκεύει και το κρύο της νερό κτυπάει την ψυχή μου. Όμως η σκέψη μου πάντα σε σένα  τρέχει και σου ακουμπά
με ελπίδα την καρδιά.
.............................
Η  ζωή μου όλη είναι μια βροχή που όλο βρέχει κι εγώ πάντα σαν το ελάφι τρέχει να βρει καταφύγιο
Κάτω από των δέντρων τα φύλα. Όλο το δάσος είναι μια σιγανή βροχή και είναι βάλσαμο σε όλη την φύση.
......................................
η βροχή μου θυμίζει ότι έχω μόνο εσένα Κύριε, καταφύγιο  και δεν φοβάμαι κανένα ούτε την βροχή ούτε το χαλάζι τι κι αν φυσάει ο αγέρας. Έχω  πάντα αποκούμπι σε Εσένα κι’ όταν η βροχή έρχεται
...........................
Αναγγέλλοντας την με αγέρα δυνατό Και μου βρέχει την ψυχή μου παίρνω ανάσες πολλές και ελπίδες σταθερές ότι Εσύ είσαι μαζί μου. Και   μου θυμίζει η βροχούλα την αγάπη σου που πέφτει σιγανά
.............................................
Μέσα στην καρδιά μου όπως εκείνη στα φυτά και τα
και τρέφει έτσι κι εγώ παίρνω παρηγοριά  και ελπίδα για να προχωρώ μπροστά χωρίς να με τρομάζει ο δυνατός αγέρας μα ούτε το χαλάζι.
................................................
Σαν το χώμα το διψασμένο από του ήλιου τις δυνατές αχτίδες είναι η καρδιά μου σαν και όταν έρθει η βροχή δέχεται το πότισμα της. Η  αγάπη Σου όλα τα σκεπάζει και μου δίνει δύναμη όλα να τα αντέχω
.....................................................
και όλα να τα υπομένω. Η  βροχή της αγάπης Σου όλα τα ποτίζει και τα ανασταίνει. Χωρίς Εσένα τίποτα δεν είναι ωραίο η ζωή με Εσένα είναι ένας κήπος με τριαντάφυλλα και η βροχή της αγάπης Σου Όλα τα δίνει ζωή.
.............................
Χωρίς  βροχή δεν υπάρχει ζωή ούτε όμορφη εποχή. Χωρίς  βροχή τίποτα στην φύση δεν ζει. Έτσι και χωρίς Εσένα Κύριε άνθρωπος δεν ζει. Η  βροχή είναι στην φύση ζωή και όλα ποτίζοντας τα δίνει ζωή και τα  ανασταίνει.
..............................
Έτσι  κι εσύ είσαι μέσα στην δική μου ζωή μια βροχούλα ανάστασης και ζωής. Όταν  περάσει η βροχή όλος ο κήπος ανθίζει και στα πέταλα τους τα λουλούδια  έχουν την δροσοσταλίδα της.
.................................
Με  την βροχή ανασταίνεται ο κόσμος όλος δροσίζεται
από την κάψα της ανομβρίας όταν έρχεται η βροχή παίρνουμε ζωή και το βρέξιμο της γίνεται ανάσα δροσιάς και πνοή. Φεύγει  του ήλιου το καύμα
που έκοβε την ανάσα.
....................................
τώρα η βροχή δρόσισε την πλάση όλη με το νερό δροσίστηκε ήπιαν νερό ζώα και πουλιά
ποτιστήκαν τα κλαδιά των δέντρων και ήπιαν νερό οι ρίζες τους. Έτσι κι εγώ ένιωσα την δική σου δροσιά της βροχής.
.................................

Ξεδίψασα όταν ήρθα σε  Εσένα όπως το ελάφι που πήγε στην πηγή. Πήρα νερό από το χέρι Σου και αγάπη από την δική Σου καρδιά. Πήρα ανάσα από την ανάσα Σου και αγάπη από την αγάπη Σου
.................................

Πριν έρθεις στην ζωή μου είχα ξεραΐλα και ήμουν διψασμένος άνθρωπος μέχρι που ήρθες Εσύ σαν την βροχή πότισες κάθε μου πτυχή και μου έδωσες ζωή. Με έβαλες κάτω από τις φτερούγες σου.
.....................................
Πήρα παρηγοριά και ελπίδα αληθινή πήρα ουρανό γαλάζιο καθαρό μα και ουρανό εκεί που είσαι Εσύ.
Υπόσχεση αιώνιας αγάπης χωρίς να ψάχνω μέσα στον κόσμο να την βρω.
................................

..............................