ΜΕΡΟΣ 24--1-2-2021
06-ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣS.Cha
Μεταφορά της Αγίας Γραφής Σπύρου Φίλου
ΕΚΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Το μέρος αυτό το βιβλίο στα χέρια μας καταγίνεται με την μελέτη της σωτηρίας την οποία ο Κύριος Ιησούς πέτυχε για τον αμαρτωλό. Ο Παύλος διακηρύσσει ότι ο Χριστός :
Α΄ Κορινθίους 1:30
30 Αλλά, εσείς είστε απ' αυτόν εν Χριστώ Ιησού, που έγινε σε μας σοφία από τον Θεό, και δικαιοσύνη και αγιασμός και απολύτρωση•
Τα κεφάλαια που ακολουθούν πραγματεύονται τα διάφορα δόγματα της σωτηριολογίας. Το σωτήριο έργο του Χριστού αλλάζει την εσωτερική κατάσταση του ανθρώπου, τη θέση του απέναντι του Θεού και την όψη
Τα κεφάλαια που ακολουθούν πραγματεύονται τα διάφορα δόγματα της σωτηριολογιας. Το σωτήριο έργο του Χριστού αλλάζει την εσωτερική κατάσταση του ανθρώπου, τη θέση του απέναντι του Θεού και την όψη των πραγμάτων ολόγυρα του.
Κάθε κεφάλαιο έχει και το ιδιαίτερο νόημα του και την έμφαση του. Μία κόκκινη γραμμή δε, διαγράφεται απ’ άκρου εις άκρον στο μέρος αυτό του βιβλίου. Είναι το αίμα του Χριστού που χύθηκε επάνω στο Γολγοθά η μόνη ελπίδα του αμαρτωλού. Το θέμα τούτο είτε ονομαστεί εξιλέωσης είτε λύτρωσης είτε αναγέννησης είτε δικαίωσης ένα είναι το γεγονός ότι ο σταυρός του Χριστού είναι το καταφύγιο του ανθρώπου απ’ την τρικυμία της επικείμενης οργής, η βάσης
Της μεταβολής καταστάσεως του απ΄ τον θάνατο στη ζωή το έδαφος της αιώνιας εμπιστοσύνης και η βεβαιότητα της εισόδου του στους ουρανούς. Δεν είναι λοιπόν διόλου παράδοξος η διακήρυξης του Παύλου:
Α΄ Κορινθίους 2:2
2 Επειδή, αποφάσισα να μη ξέρω ανάμεσά σας τίποτε άλλο, παρά μονάχα τον Ιησού Χριστό, κι αυτόν σταυρωμένον.
ΣΤΕΝΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ Γολγοθά είναι και ο άδειος τάφος. Την σταύρωση την ακλούθησε η ανάστασης. Ο Πατέρας έθεσε την σφραγίδα Του για πάντα πάνω επάνω στο τέλειο έργο του Υιού. Το έργο της συμφιλιώσεως που ο ο Χριστός ανέλαβε να φέρει εις πέρας είναι ήδη τέλειο με αποτέλεσμα και απόδειξη την ανάσταση Του. Η θεώρησης λοιπόν του κατορθώματος Του αυτού που πέτυχε η αγία Του θυσία για μια εχθρική προς τον Θεό ανθρωπότητα ας μας οδηγήσει άλλη μία φορά στα γόνατα σε ευγνώμονα προς Αυτόν λατρεία και υποταγή:
Αποκάλυψης 5:9
9 και ψάλλουν μια καινούργια ωδή, λέγοντας: Άξιος είσαι να πάρεις το βιβλίο, και να ανοίξεις τις σφραγίδες του• επειδή, σφάχτηκες, και μας αγόρασες στον Θεό με το αίμα σου, από κάθε φυλή και γλώσσα και λαό και έθνος•
—εξιλασμός
   Α΄ Κορινθίους 15:2—3 –4
2 διαμέσου τού οποίου και σώζεστε, με ποιον τρόπο σας το κήρυξα, αν το τηρείτε· εκτός αν πιστέψατε μάταια.
3 Επειδή, εν πρώτοις, σας παρέδωσα εκείνο, το οποίο και παρέλαβα, ότι ο Χριστός πέθανε εξαιτίας των αμαρτιών μας σύμφωνα με τις γραφές·
4 και ότι θάφτηκε, και ότι την τρίτη ημέρα αναστήθηκε, σύμφωνα με τις γραφές·
  Η εξιλέωσης της αμαρτίας στην καρδιά του Ευαγγελίου.
Η ένδοξη αυτή αλήθεια συχνά παρανοείται και παρερμηνεύεται. Τούτο είναι πολύ τραγικό, διότι έξω από την εξιλέωση την οποία ο Σωτήρας μας πέτυχε στο σταυρό ο άνθρωπος είναι ένας χαμένος αμαρτωλός χωρίς ελπίδα και καταδικασμένος σε αιώνιο αποχωρισμό από τον Θεό.
 Ο απόστολος Παύλος πίστευε ότι το δόγμα του εξιλασμού είναι ουσιώδες και γι’ αυτό το περιλαμβάνει στον κλασσικό ορισμό που του έδωσε περί του Ευαγγελίου στα πρώτα εδάφια του 15 κεφαλαίου της Α΄ προς Κορινθίους επιστολής. Παρ’ όλα αυτά όμως οι άνθρωποι προσπάθησαν να υπεκφύγουν τον ορισμό αυτό ή οποιονδήποτε να εξασθενήσουν τη δυνατή του επίδραση μέσα στην ανθρώπινη καρδιά .
Α΄ Κορινθίους  15:
1 ΣΑΣ φανερώνω δε, αδελφοί, το ευαγγέλιο, που σας κήρυξα, το οποίο και παραλάβατε, στο οποίο και στέκεστε·
2 διαμέσου τού οποίου και σώζεστε, με ποιον τρόπο σας το κήρυξα, αν το τηρείτε· εκτός αν πιστέψατε μάταια.
3 Επειδή, εν πρώτοις, σας παρέδωσα εκείνο, το οποίο και παρέλαβα, ότι ο Χριστός πέθανε εξαιτίας των αμαρτιών μας σύμφωνα με τις γραφές·
4 και ότι θάφτηκε, και ότι την τρίτη ημέρα αναστήθηκε, σύμφωνα με τις γραφές·
  Πως το πέτυχαν αυτό; Το πέτυχαν διαδίδοντας θεωρίες περί εξιλασμού που δεν περιέχουν στοιχεία αληθείας όμως είναι επικίνδυνες είτε λόγω της εσφαλμένης διατάξεως των αληθειών που περιέχουν είτε διότι παραβλέπουν ή αρνούνται πολλές φορές τα βασικά στοιχεία του Βιβλικού εξιλασμού χωρίς τα οποία η όλη αλήθεια χάνει την πραγματική της σημασία.  Προφυλαχτείτε απ’ αυτές τις πλανημένες και καταστρεπτικές δια την ψυχή ανθρώπινες διδασκαλίες.
  Μια απ’ τις θεωρίες αυτές ισχυρίζεται ότι ο θάνατος του Χριστού στο Γολγοθά «εξιλεώνει» κατά το ότι ασκεί μια «ηθική επίδραση» πάνω στην πνευματικώς  ευαίσθητη ψυχή. Ο άνθρωπος κατ’ αυτήν μαθαίνει τα ανιδιοτελή παθήματα του Κυρίου και παρακινεί έτσι να μιμηθεί το παράδειγμα της υπομονής Του.  Είν’ αλήθεια ότι ο Κύριος μας—μας άφησε παράδειγμα της υπομονής στην ώρα της δοκιμασίας.
Α΄ Πέτρου 4:1
 1 Επειδή, λοιπόν, ο Χριστός έπαθε κατά σάρκα για χάρη μας, οπλιστείτε κι εσείς το ίδιο φρόνημα· δεδομένου ότι, αυτός που έπαθε κατά σάρκα, έπαυσε από την αμαρτία·
…..
Όμως χαρακτηρίζοντας κάποιος ως πρωτεύον αυτό το δευτερευούσης σημασίας αποτέλεσμα της θυσίας του Γολγοθά διαστρέφει τον Λόγο του Θεού. Εκείνο που έκαμε επάνω στο σταυρό ο Χριστός είναι κάτι πολύ περισσότερο από το να μας διδάξει υπομονή στα παθήματα. Εξιλέωσε τις αμαρτίες μας.
   Μια άλλη θεωρεία υποστηρίζει ότι το αίμα του Χριστού που χύθηκε επάνω στο σκληρό σταυρό έχει τη σημασία της θυσίας κι αυτής της ζωής του ανθρώπου ακόμα προς χάριν των άλλων.
Παράδειγμα που καλείτε να μιμηθεί ο κάθε άνθρωπος αν θέλει να λέγεται χριστιανός. Μην εξαπατηθείτε να νομίσετε ότι πράγματι αυτή είναι η κεντρική έννοια του Ευαγγελίου. Φυσικά ο πιστός έχει λάβει ζωή ως αποτέλεσμα του θανάτου του Ιησού Χριστού. Φυσικά πρέπει να ζει μια ζωή αυταπαρνήσεως και υπηρεσίας.
Αλλά αυτά δεν αποτελούν την κύρια έννοια του εδαφίου:
«…ότι ο Χριστός απέθανε διά τας αμαρτίας ημών κατά τας γραφάς»
Κορινθίους Α' 15:3
3 Επειδή, εν πρώτοις, σας παρέδωσα εκείνο, το οποίο και παρέλαβα, ότι ο Χριστός πέθανε εξαιτίας των αμαρτιών μας σύμφωνα με τις γραφές·
……..
Α΄ Η Σημασία Του Εξιλασμού
Τρεις έννοιες εμπεριέχονται στον εξιλασμό που έχουν στενή σχέση με την έννοια της αμαρτίας.
 1/. Η έννοια της «συγκαλύψεως». Το αίμα του Ιησού Χριστού που χύθηκε στο σταυρό καλύπτει τις αμαρτίες αυτού πιστεύει. Έξω απ΄ το αίμα του Σωτήρος οι αμαρτίες του ανθρώπου παραμένουν ανοικτές εκτεθειμένες στην δυσαρέσκεια και την κρίση του Θεού. Αλλά το αίμα προσφέρεται να τις καλύψει. Ευρισκόμενος ο αμαρτωλός κάτω απ’ τη σκέπη του αίματος ή κάτω απ’ τη σκιά του σταυρού όπως συνήθως λέγομαι είναι απολύτως ασφαλής.
2/. Η έννοια της  «συγκαλύψεως»δια της πληρωμής της τιμωρίας. Ο αμαρτωλός απομακρύνθηκε απ΄ τον Δημιουργό Του. Η κρίσης η οποία έπεσε πάνω στον αγαπητό Υιό του Θεού και η ικανοποίησης που αποδόθηκε στη θεία δικαιοσύνη δια της τιμωρίας Του το έλυσε το πρόβλημα της αποστασίας του ανθρώπου. Έτσι αποκαταστάθηκε η διακοπείσα μεταξύ Θεού και ανθρώπου σχέσης και επήλθε μία πλήρης μεταξύ τους συμφιλίωσης.
 3/. Η έννοια «της αντικαταστάσεως». Ο Χριστός πέθανε όχι σαν ένας μάρτυρας για κάποια «ιδέα» ούτε σαν ένας πιστός οπαδός μιας θρησκείας ούτε ακόμα σαν ένας προφήτης που επισφράγιζε με το αίμα του τη μαρτυρία του αλλά σαν ένας αντικαταστάτης των αμαρτωλών. Πέθανε στη δική μας θέση. Πήρε  επάνω Του το θάνατο που εμείς αξίζαμε.  Κινούμενος από θεία αγάπη για τον αμαρτωλό δέχθηκε Αυτός να υποστεί το θανατηφόρο κτύπημα.
Ησαϊας 53:3—7  
3 Καταφρονημένος και απορριμμένος από τους ανθρώπους· άνθρωπος θλίψεων και δόκιμος ασθένειας· και σαν άνθρωπος από τον οποίο κάποιος αποστρέφει το πρόσωπο, καταφρονήθηκε, και τον θεωρήσαμε σαν ένα τίποτα.
4 Αυτός, στην πραγματικότητα, βάσταξε τις ασθένειές μας, και επιφορτίστηκε τις θλίψεις μας· ενώ, εμείς τον θεωρήσαμε τραυματισμένον, πληγωμένον από τον Θεό, και ταλαιπωρημένον.
5 Αυτός, όμως, τραυματίστηκε για τις παραβάσεις μας· ταλαιπωρήθηκε για τις ανομίες μας· η τιμωρία, που έφερε τη δική μας ειρήνη, ήταν επάνω σ' αυτόν· και διαμέσου των πληγών του γιατρευτήκαμε εμείς.
6 Όλοι εμείς πλανηθήκαμε σαν πρόβατα· στραφήκαμε κάθε ένας στον δικό του δρόμο· ο Κύριος, όμως, έβαλε επάνω σ' αυτόν την ανομία όλων μας.
7 Αυτός ήταν καταθλιμμένος και βασανισμένος, αλλά δεν άνοιξε το στόμα του· φέρθηκε σαν αρνί σε σφαγή, και σαν άφωνο πρόβατο μπροστά σ' εκείνον που το κουρεύει, έτσι δεν άνοιξε το στόμα του.
  Εξιλέωσης δι’ αντικαταστάσεως είναι εκείνο ακριβώς που η Βίβλος διδάσκει.
Β΄ αντίληψης Περί Εξιλασμού Στην Παλαια Διαθήκη (συνέχεια)
  Ο Χριστός πέθανε για τις αμαρτίες μας «κατά τας Γραφάς».
Το όλο σύστημα θυσιών και ιερατείο της Π. Διαθήκης ήταν η σκιά του έργου της σωτηρίας του Χριστού. Οι έννοιες που παραπάνω αναφέραμε—οι σχετιζόμενες με την αμαρτία—αποτελούν και τη σκιαγράφηση της βάση θυσίας λατρείας των Εβραίων. Οι διάφορες απεικονίσεις της Π. Διαθήκης μας βοηθούν να καταλάβουμε πληρέστερα τη σημασία του θανάτου του Χριστού. Δύο απ’ αυτές είναι οι πιο ζωντανές:
 1/. Το Πάσχα των Εβραίων.
Έξοδος 12 3—14
3 Να μιλήσετε σε ολόκληρη τη συναγωγή τού Ισραήλ, λέγοντας: Τη δέκατη ημέρα αυτού του μήνα ας πάρουν για τον εαυτό τους κάθε ένας ένα αρνί, σύμφωνα με τις οικογένειες των πατριών τους, ένα αρνί για κάθε οικογένεια.
4 Αν, όμως, εκείνοι που είναι στην οικογένεια είναι λιγοστοί για το αρνί, αυτός και ο γείτονάς του, που είναι πλησιέστερος στο σπίτι του, ας το πάρουν σύμφωνα με τον αριθμό των ψυχών· κάθε ένας θα συγκαταριθμείται για το αρνί, ανάλογα με όσο του χρειάζεται να φάει.
5 Και το αρνί σας θα είναι τέλειο, αρσενικό, χρονιάρικο· από τα πρόβατα ή από τις κατσίκες θα το πάρετε.
6 Και θα το διαφυλάττε μέχρι τη 14η ημέρα τού ίδιου μήνα· και τότε, ολόκληρο το πλήθος τής συναγωγής τού Ισραήλ θα το σφάξει προς την εσπέρα.
7 Και θα πάρουν από το αίμα και θα βάλουν επάνω στους δύο παραστάτες, κι επάνω στο ανώφλι τής θύρας των σπιτιών, όπου θα το φάνε.
8 Και θα φάνε το κρέας εκείνη τη νύχτα, ψητό στη φωτιά· με άζυμα, και με χόρτα πικρά, θα το φάνε·
9 μη φάτε απ' αυτό ωμό ούτε βραστό σε νερό, αλλά ψητό σε φωτιά· το κεφάλι του μαζί με τα πόδια του και μαζί με τα εντόσθιά του·
10 και μη αφήσετε υπόλοιπο απ' αυτό μέχρι το πρωί· και ό,τι περισσεύσει απ' αυτό μέχρι το πρωί, κάψτε το στη φωτιά.
11 Και θα το φάτε ως εξής· ζωσμένοι τις οσφύες σας, έχοντας τα υποδήματά σας στα πόδια σας, και τη ράβδο σας στο χέρι σας· και θα το φάτε με βιασύνη· είναι Πάσχα τού Κυρίου.
12 Επειδή, αυτή τη νύχτα θα περάσω μέσα από τη γη τής Αιγύπτου, και θα χτυπήσω κάθε πρωτότοκο στη γη τής Αιγύπτου, από άνθρωπο μέχρι κτήνος· και θα κάνω κρίσεις ενάντια σε όλους τους θεούς τής Αιγύπτου. Εγώ ο Κύριος.
13 Και το αίμα θα είναι σε σας για σημείο επάνω στα σπίτια σας, στα οποία κατοικείτε· και όταν δω το αίμα, θα σας παρατρέξω, και η πληγή δεν θα είναι σε σας για να σας εξολοθρεύσει, όταν χτυπήσω τη γη τής Αιγύπτου.
14 Και η ημέρα αυτή θα είναι σε σας σε ενθύμηση· και θα γιορτάσετε αυτή τη γιορτή στον Κύριο στις γενεές σας· ως έναν παντοτινό νόμο θα τη γιορτάζετε.
….
Σε συσχετισμό με το: Α΄ Κορινθίους 5:7
7 Καθαριστείτε, λοιπόν, από την παλιά ζύμη, για να είστε νέο φύραμα, καθώς είστε άζυμοι· επειδή, το δικό μας Πάσχα, θυσιάστηκε για χάρη μας, ο Χριστός.
….
Κατά την εποχή που ο Θεός επρόκειτο να εξαγάγει τον λαό
Του απ’ την Αίγυπτο σύμφωνα με την εντολή Του κάθε εβραϊκό σπίτι έσφαξε ένα αρνί που να μην έχει κανένα ελάττωμα και με το αίμα του άλειψε τους δύο παραστάτες και το ανώφλιον της θύρας του σπιτιού. Μετά δε τους ο Θεός:
Έξοδος 12:12
12 Διότι την νύκτα ταύτην θέλω περάσει διά μέσου της γης της Αιγύπτου και θέλω πατάξει παν πρωτότοκον εν τη γη της Αιγύπτου, από ανθρώπου έως κτήνους· και θέλω κάμει κρίσεις εναντίον πάντων των θεών της Αιγύπτου. Εγώ ο Κύριος.
13 Και το αίμα θέλει είσθαι εις εσάς διά σημείον επί των οικιών, εις τας οποίας κατοικείτε· και όταν ίδω το αίμα, θέλω σας παρατρέξει, και η πληγή δεν θέλει είσθαι εις εσάς διά να σας εξολοθρεύση, όταν πατάξω την γην της Αιγύπτου.
Έξοδος 12:22—23—24
 22 έπειτα, πάρτε μια δέσμη από ύσσωπο, και βουτήξτε την στο αίμα, που θα είναι σε μια λεκάνη· και από το αίμα που θα είναι μέσα στη λεκάνη, χτυπήστε το ανώφλι και τους δύο παραστάτες των θυρών· και κανένας από σας δεν θα βγει έξω από τη θύρα τού σπιτιού του μέχρι το πρωί·
23 επειδή, ο Κύριος θα περάσει για να χτυπήσει τους Αιγυπτίους· και όταν δει το αίμα επάνω στο ανώφλι και επάνω στους δύο παραστάτες, ο Κύριος θα παρατρέξει τη θύρα, και δεν θα αφήσει τον εξολοθρευτή να μπει μέσα στα σπίτια σας, για να χτυπήσει.
24 Και θα φυλάξετε αυτό το πράγμα ως νόμον, στον εαυτό σου και στους γιους σου, μέχρι τον αιώνα.