16ον -17ον -18ον - 11-1-2020---ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ ΕΚΤΟ---ΔΕΚΑΤΟ ΕΒΔΟΜΟ ΔΕΚΑΤΟ ΟΓΔΟΟ Από Τον Κόσμο Της Αγίας Γραφής ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ Μετάφερα Σ .Φίλου της Αγ. Γραφής

Iδού έρχομαι ταχέως !!!

Iδού έρχομαι ταχέως !!!


Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ—Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ—Ο ΠΙΣΤΟΣ
   «Διότι εφανερώθει η χάρις του Θεού η σωτήριος εις πάντας τους ανθρώπους διδάσκουσα ημάς να αρνηθώμεν την ασέβειαν και τα κοσμικάς επιθυμίας και να ζήσωμεν προσμένοντες σωφρόνως και δικαίως και ευσεβώς εν τω παρόντι καιρώ προσμένοντες την μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης του Μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού

(Τίτος 2:11—13).
11 Επειδή, φανερώθηκε η σωτήρια χάρη τού Θεού προς όλους τούς ανθρώπους,
12 η οποία μάς διδάσκει να αρνηθούμε την ασέβεια και τις κοσμικές επιθυμίες, και να ζήσουμε με σωφροσύνη και με δικαιοσύνη και με ευσέβεια στον παρόντα αιώνα,
13 προσμένοντας τη μακάρια ελπίδα, και την επιφάνεια της δόξας τού μεγάλου Θεού και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού·

……………
Η οικονομία της Χάριτος είναι η παρούσα οικονομία εις την οποίαν ζούμε. Εκτείνεται από του σταυρού του Γολγοθά μέχρι της δευτέρας ελεύσεως  του Χριστού. Η Χάρις του θεού περιγράφεται από τον Παύλο ως «χρηστότης και φιλανθρωπία του Σωτήρος ημών Θεού»

 (Τίτος 3:4) και ως αγαθότητας προς ημάς εν χριστώ Ιησού»
3 Επειδή, ήμασταν κάποτε κι εμείς ανόητοι, απειθείς, πλανώμενοι, καθώς ήμασταν δούλοι σε διάφορες επιθυμίες και ηδονές, ζώντας μέσα σε κακία και φθόνο, μισητοί και μισώντας ο ένας τον άλλον.
4 Όταν, όμως, φανερώθηκε η αγαθότητα και η φιλανθρωπία τού Σωτήρα μας Θεού,
5 όχι από έργα δικαιοσύνης, που εμείς
πράξαμε, αλλά σύμφωνα με το έλεός του μας έσωσε, διαμέσου λουτρού παλιγγενεσίας και ανακαίνισης του Αγίου Πνεύματος,
6 το οποίο ξέχυσε επάνω μας πλούσια, διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Σωτήρα μας·
7 ώστε, αφού δικαιωθήκαμε διαμέσου τής χάρης εκείνου, να γίνουμε κληρονόμοι σύμφωνα με την ελπίδα τής αιώνιας ζωής.
...................................

(Εφεσίους 2:7).
7 για να δείξει στους επερχόμενους αιώνες τον υπερβολικό πλούτο τής χάρης του με την αγαθότητά του σε μας εν Χριστώ Ιησού.

   Ο Θεός έσωσεν ημάς ουχί εξ έργων δικαιοσύνης τα οποία επράξαμεν ημείς αλλά κατά το έλεος Αυτού.»Διότι κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι δια της πίστεως και τούτο δεν είναι από σας Θεού το δώρον»
(Εφεσίους 8:8)
8 Επειδή, κατά χάρη είστε σωσμένοι, διαμέσου τής πίστης· κι αυτό δεν είναι από σας· είναι δώρο τού Θεού·
9 όχι από έργα, ώστε να μη καυχηθεί κάποιος.
 Η Χάρις του Θεού είναι η ευμένεια της οποίας δεν είμαστε άξιοι και η οποία παρασχέθηκε δωρεάν σε μας τους ανάξιους αμαρτωλούς.  «Ίνα δικαιωθέντες  δια της χάριτος εκείνου γίνωμεν κληρονόμοι κατά την ελπίδα της αιωνίου ζωής»

 (Τίτος 3:7).
4 Όταν, όμως, φανερώθηκε η αγαθότητα και η φιλανθρωπία τού Σωτήρα μας Θεού,
5 όχι από έργα δικαιοσύνης, που εμείς πράξαμε, αλλά σύμφωνα με το έλεός του μας έσωσε, διαμέσου λουτρού παλιγγενεσίας και ανακαίνισης του Αγίου Πνεύματος,
6 το οποίο ξέχυσε επάνω μας πλούσια, διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Σωτήρα μας·
7 ώστε, αφού δικαιωθήκαμε διαμέσου τής χάρης εκείνου, να γίνουμε κληρονόμοι σύμφωνα με την ελπίδα τής αιώνιας ζωής.

...................................
  Ο καθηγητής Σκόφιλδ λέγει ότι η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού σώζει δικαιώνει συγχωρεί λυτρώνει προσφέρει κληρονομιά αποκαθιστά εξασφαλίζει θρόνο προς τον οποίον ερχόμαστε με παρρησίας δια να λάβουμε έλεος και βοήθεια μας διδάσκει πώς να ζούμε και μας δίδει ευλογημένη ελπίδα. «Ας πλησιάζωμεν λοιπόν μετά παρρησίας δια να λαμβάνομεν έλεος και να εύρωμεν βοήθειαν εν καιρώ χρείας».

(Εβραίους 4:14--16).
14 ΕΧΟΝΤΑΣ, λοιπόν, έναν μεγάλο αρχιερέα, που έχει περάσει μέσα από τους ουρανούς, τον Ιησού, τον Υιό τού Θεού, ας κρατάμε την ομολογία.
15 Επειδή, δεν έχουμε αρχιερέα, που δεν μπορεί να συμπαθήσει στις ασθένειές μας, αλλά ο οποίος πειράστηκε σε όλα, κατά τη δική μας ομοιότητα, χωρίς αμαρτία.
16 Ας πλησιάζουμε, λοιπόν, με παρρησία στον θρόνο τής χάρης, για να πάρουμε έλεος, και να βρούμε χάρη προς βοήθεια σε καιρό ανάγκης.

.....................Ο Χριστός λέγει «αρκεί εις σοι η χάρις μου»
  Η Οικονομία της χάριτος είναι θαυμαστή διότι είναι η οικονομία του Ευαγγελίου της Χάριτος του Θεού. Ας  συγκρίνουμε την οικονομία του Νόμου την οποία διαδέχθηκε.
  Η οικονομία του Νόμου είναι Ιουδαϊκή ενώ η οικονομία της Χάριτος είναι οικονομία του Ευαγγελίου και της Εκκλησίας. Ο Ιουδαϊκός Νόμος δεν συγχέεται με την Χάρι διότι ο νόμος περιλαμβάνει τις απαγορεύσεις του Θεού ενώ η Χάρις εκθέτει τις προσφορές του Θεού. Ο Νόμος κλείνει ενώ η Χάρις ανοίγει. Ο Νόμος κατακρίνει και τον καλύτερο άνθρωπο ενώ η Χάρις δικαιώνει και τον χειρότερο. Ο Νόμος επιφέρει κατάρα και θάνατο ενώ η Χάρις συγχωρεί λυτρώνει και ζωοποιεί. Ο Νόμος  χαρακτηρίζεται από το πνεύμα του μίσους αλλ’ η Χάρις εμπνέει αγάπη ειρήνη και αίνον.

  Ο Νόμος και η Χάρις υπήρχαν αφ’ ότου πλάσθηκε ο Αδάμ αλλά κατά την διάρκεια της οικονομίας του Νόμου ο οποίος δόθηκε υπό του Μωϋσέως ο Νόμος ήταν επικρατέστερος. Τώρα όμως κατά την διάρκεια της οικονομίας της χάριτος επικρατεί η χάρις και η αλήθεια που ήλθαν δια Ιησού Χριστού
(Λουκάς 23:43+
39 Ένας, μάλιστα, από τους κακούργους που κρεμάστηκαν, τον βλασφημούσε, λέγοντας: Αν εσύ είσαι ο Χριστός, σώσε τον εαυτό σου κι εμάς.

40 Αποκρινόμενος, όμως, ο άλλος τον επέπληττε, λέγοντας: Ούτε τον Θεό δεν φοβάσαι εσύ, που είσαι μέσα στην ίδια καταδίκη;
41 Κι εμείς μεν δίκαια· επειδή, απολαμβάνουμε άξια των όσων πράξαμε· αυτός, όμως, δεν έπραξε τίποτε το άτοπο.
42 Και έλεγε στον Ιησού: Κύριε, θυμήσου με, όταν έρθεις στη βασιλεία σου.
43 Και ο Ιησούς είπε σ' αυτόν: Σε διαβεβαιώνω, σήμερα θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο.

Ρωμαίους 5:15
12 Γι' αυτό, όπως διαμέσου ενός ανθρώπου η αμαρτία μπήκε μέσα στον κόσμο, και με την αμαρτία ο θάνατος, και με τον τρόπο αυτό ο θάνατος πέρασε μέσα σε όλους τούς ανθρώπους, για τον λόγο ότι όλοι αμάρτησαν·
13 (επειδή, μέχρι τον νόμο υπήρχε στον κόσμο η αμαρτία· αμαρτία, όμως, δεν λογαριάζεται όταν δεν υπάρχει νόμος.
14 Αλλά, ο θάνατος βασίλευσε από τον Αδάμ μέχρι τον Μωυσή κι επάνω σε
όλους όσους δεν αμάρτησαν σύμφωνα με την ομοιότητα της παράβασης του Αδάμ, που είναι τύπος τού μέλλοντος.
15 Αλλά, δεν είναι όπως το αμάρτημα, έτσι και το χάρισμα· επειδή, αν για το αμάρτημα του ενός πέθαναν οι πολλοί, πολύ περισσότερο η χάρη τού Θεού και η δωρεά διαμέσου τής χάρης τού ενός ανθρώπου, του Ιησού Χριστού, περίσσευσε στους πολλούς.

.................
Α΄ Κορινθίους 6:8—11).
8 Αλλά, εσείς αδικείτε και αποστερείτε, και μάλιστα αδελφούς.
9 Ή, δεν ξέρετε ότι οι άδικοι δεν θα κληρονομήσουν τη βασιλεία τού Θεού; Μη πλανιέστε· ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτρες ούτε μοιχοί ούτε κίναιδοι ούτε αρσενοκοίτες
10 ούτε κλέφτες ούτε πλεονέκτες ούτε μέθυσοι ούτε κακολόγοι ούτε άρπαγες δεν θα κληρονομήσουν τη βασιλεία τού Θεού.
11 Και μερικοί υπήρξατε τέτοιοι· αλλά λουστήκατε, αλλά αγιαστήκατε, αλλά δικαιωθήκατε, στο όνομα του Κυρίου Ιησού, και με το Πνεύμα τού Θεού μας.
...............

  Ο Ιησούς Χριστός ήλθε ερχομένης της οικονομίας της χάριτος να πληρώσει (εκπληρώσει)τον νόμο του Θεού. Ο Ψαλμωδός ομιλεί περί του Νόμου του Θεού λέγοντας «Αλ’ εν τω νόμω του Κυρίου είναι το θέλημα Αυτού και εν τω Νόμω αυτού μελετά ημέραν και νύκτα»  
(Ψαλμός 1:1-2).  
1 ΜΑΚΑΡΙΟΣ ο άνθρωπος, που δεν περπάτησε σε θέλημα ασεβών, και σε δρόμο αμαρτωλών δεν στάθηκε, και σε καθέδρα χλευαστών δεν κάθησε·
2 αλλά, στον νόμο τού Κυρίου είναι το θέλημά του, και στον νόμο του μελετάει ημέρα και νύχτα.

.............
  Ο Νόμος εδόθη εις την περίοδο της ανθρώπινης κυβερνήσεως εξ’ αιτίας των παραβάσεων. Ο θεός έδωκε τον Νόμο εις τον Μωϋσή δια να φέρει τον ένοχο άνθρωπο εις συναίσθηση της αμαρτίας του. «Όσοι είναι εξ έργου Νόμου υπό κατάραν είναι» (Γαλάτας 3:10) «διότι εξ’ έργων Νόμου δεν θέλει δικαιωθή ουδεμία σαρξ ενώπιον αυτού δια του Νόμου γίνεται η γνώρισις της αμαρτίας».
 Γαλάτας 3:10-13)

 10 Δεδομένου ότι, όσοι είναι από έργα του νόμου, είναι κάτω από κατάρα· επειδή, είναι γραμμένο: «Επικατάρατος καθένας που δεν εμμένει σε όλα τα γραμμένα μέσα στο βιβλίο του νόμου, ώστε να τα πράξει».
11 Ότι διαμέσου τού νόμου δεν ανακηρύσσεται δίκαιος κανένας μπροστά στον Θεό, είναι φανερό· επειδή, «ο δίκαιος διαμέσου τής πίστης, θα ζήσει».

12 Και ο νόμος δεν στηρίζεται στην πίστη· αλλά, «ο άνθρωπος, που τα πράττει αυτά, θα ζήσει διαμέσου αυτών».
13 Ο Χριστός μάς εξαγόρασε από την κατάρα τού νόμου, καθώς έγινε κατάρα για χάρη μας· επειδή, είναι γραμμένο: «Επικατάρατος καθένας που κρεμιέται επάνω σε ξύλο».
(Ρωμαίους 3:20).
20 Επειδή, από έργα τού νόμου δεν θα δικαιωθεί μπροστά του καμιά σάρκα· για τον λόγο ότι, διαμέσου τού νόμου δίνεται σαφής γνώση τής αμαρτίας.
21 Τώρα, όμως, χωρίς τον νόμο, φανερώθηκε η δικαιοσύνη τού Θεού, έχοντας τη μαρτυρία τού νόμου και των προφητών·

22 δικαιοσύνη, όμως, του Θεού, διαμέσου τής πίστης στον Ιησού Χριστό, προς όλους κι επάνω σε όλους εκείνους που πιστεύουν· επειδή, δεν υπάρχει διαφορά·
23 δεδομένου ότι, όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού·
24 ανακηρύσσονται, όμως, δίκαιοι, δωρεάν, με τη χάρη του, διαμέσου τής απολύτρωσης που έγινε με τον Ιησού Χριστό·

25 τον οποίο ο Θεός προκαθόρισε ως μέσον εξιλέωσης διαμέσου τής πίστης, με βάση το αίμα του, προς φανέρωση της δικαιοσύνης του, για την άφεση των αμαρτημάτων, που έγιναν στο παρελθόν, μέσα στη μακροθυμία τού Θεού·
....................................
Α΄ Κορινθίους 15:56)
Ο άνθρωπος δεν δικαιούται(δικαιώνεται) εξ’ έργων Νόμου αλλά δια της πίστεως εις τον Ιησούν Χριστό
 (Γαλάτας 3:26) Ο Νόμος δεν είναι εκ πίστεως
 (Γαλάτας 3:12). «Πριν δε έλθει η πίστις εφρουρούμεθα υπό τον Νόμον…Ώστε ο νόμος έγινε παιδαγωγός ημών εις τον Χριστόν δια να δικαιωθώμεν εκ πίστεως αφού όμως ήλθεν η πίστις δεν είμεθα πλέον υπό παιδαγωγόν».

(Γαλάτας 3:23—25).    
  «Περιπατείται κατά το Πνεύμα και δεν θέλετε εκπληροί την
Επιθυμίαν της σαρκός» (Γαλάτας ε:16)  ο Παύλος λέγει προς τους πιστούς «Η αμαρτία δεν θέλει σας κυριεύσει επειδή δεν είσθε υπό νόμον αλλ’ υπό χάριν» (Ρωμαίους α:14).
  Η οικονομία της χάριτος είναι θαυμαστή διότι είναι οικονομία της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού. Η Εκκλησία είναι το ζων σώμα του Ιησού Χριστού ο οργανισμός εις τον οποίο ο Χριστός είπε: «Θέλω οικοδομήσει την Εκκλησία μου».
Το να είναι κανείς μέλος της μεγάλης αυτής οικογενείας των πιστών οι οποίοι λυτρώθηκαν με το πολύτιμο αίμα του Χριστού αποτελεί μία ανεκτίμητη πείρα.
   Η Χριστιανική εκκλησία περιλαμβάνει προσκεκλημένους ανθρώπους εκ των έξω αδιάφορο εάν προέρχονται εξ’ Ιουδαίων ή εξ’ Εθνικών.
  Διαρκούσης της Οικονομίας της εκκλησίας τόσο οι Ιουδαίοι που σώζονται δια του Χριστού όσο και οι Εθνικοί έχουν την δυνατότητα να μετέχουν εξ’ ίσου των υποσχέσεων του Θεού προς την Εκκλησία. Ο Θεός προσκαλεί κατά θαυμαστό τρόπο τον λαό Του εκ μέσου όλων των εθνών και της γης. Οι προσκεκλημένοι τούτοι πρέπει να αναγεννηθούν και να βαπτισθούν δια του Αγίου Πνεύματος. Αυτό είναι το μυστήριο της εκκλησίας.

  Η οικονομία της Χάριτος είναι επίσης θαυμαστή διότι είναι οικονομία του Αγίου Πνεύματος. Κάθε σεσωσμένος λαμβάνει το Άγιο Πνεύμα.
  Κάθε άνθρωπος που γεννάται εις τον κόσμο είναι εκ φύσεως τέκνον οργής και νεκρός εν τη αμαρτία και ελευθερώνεται εκ της καταστάσεως αυτής δια της αναγεννήσεως. Η αναγέννηση καταργεί τον Πνευματικό θάνατο που κληρονομήσαμε από τον Αδάμ και αποτελεί την αρχή της πνευματικής ζωής του πιστού στο Χριστό. Ο Θεός δίδει το Άγιο Πνεύμα εις τους δικούς του την στιγμή που πιστεύουν εις την ανάσταση Αυτού εκ των νεκρών δια την δικαίωση τους.

  Η οικονομία της χάριτος είναι θαυμαστή ακόμη διότι είναι κατ’ εξοχήν οικονομία του ευαγγελισμού. Ο αντικειμενικός σκοπός της σωτηρίας ψυχών. Το να συμμετέχει κανείς σε ένα κύκλο πιστών εκ της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού οι οποίοι έχουν ως αντικείμενο τον ευαγγελισμό ψυχών τούτο αποτελεί μία μεγάλη ευλογία.
  Μέσα εις το σχέδιο του Θεού περί Σωτηρίας κατά την οικονομία αυτήν της χάριτος είναι πρόσκλησης εκ του κόσμου των ανθρώπων εκείνων οι οποίοι θα αποτελέσουν την Εκκλησία του Χριστού κατά της οποία πύλαι άδου δεν μπορούν να κατισχύσουν =(νικήσουν να ή να έχουν την τελική νίκη—αι Πύλαι άδου).

   Οι προσκεκλημένοι αυτοί αποτελούν ένα σώμα την Εκκλησία έχουν ένα Πνεύμα το Άγιο Πνεύμα και οικοδομούνται επί ενός θεμελίου του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας.
  Η κοσμική Εκκλησία της σήμερον αδυνατεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της ανθρώπινης ψυχής διότι δεν θέλησε να αναγνωρίσει το μυστικό της σοφίας και δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος κατά την παρούσα οικονομία Αυτού.

  Η Εκκλησία μένει άνευ ελπίδος εάν δεν διοικείται από το Άγιο Πνεύμα.
  Μέσα εις την κοσμική Εκκλησία μπορούν να υπάρχουν άνθρωποι με δράσι και ενθουσιασμό όπως το να βοηθήσουν την ανθρωπότητα αλλά το έργο τους στερείτε πνευματικών αποτελεσμάτων.
  Ο σαρκικός νους δεν αντιλαμβάνεται τα πράγματα του Θεού διότι δεν έχει επαφή με το Άγιο Πνεύμα. Το Πνεύμα είναι εκείνο που ζωοποιεί.
Η λαμπάς του σαρκικού ανθρώπου δεν έχει έλαιο το οποίο σημαίνει το Άγιο Πνεύμα. Αυτοί οι άνθρωποι μη έχοντας έλαιο εις τις λαμπάδες τους δεν θα είναι έτοιμοι όταν έλθει ο ΝΥΜΦΙΟΣ.
  Οι αυτοαποκαλούμενες συγχρονισμένες Εκκλησίες βρίσκονται μάλλον εις το στρατόπεδο του Σατανά. Προσπαθούν να κάμνουν το καλό αλλά δεν περιέχουν πνευματική βοήθεια. Δεν έχουν αναγεννηθεί σε ζωή αιώνιο.
  Το αποκάλυψης γ:1 λέγει «Εξεύρω τα έργα σου ότι το όνομα
έχεις ότι ζεις και είσαι νεκρός».
Ο Σατανάς παρουσιάζεται σε αυτές τις Εκκλησίες ως άγγελος φωτός και οι διάκονοι αυτού παρουσιάζονται ως διάκονοι δικαιοσύνης αλλ’ αγνοούν την πραγματικότητα την χάρι του Αγίου Πνεύματος.
  Ο Σατανάς εφευρίσκει συνεχώς νέα θρησκευτικά συστήματα που στερούνται της βοηθείας του Αγίου Πνεύματος  συστήματα που απευθύνονται εις την ξεπεσμένη ανθρώπινη φύσι και απορρίπτουν την αναγέννηση.

   Τα κύρια χαρακτηριστικά των συστημάτων αυτών του Σατανά είναι η λατρεία ειδώλων και η εκμετάλλευσης πράγματα τα οποία μισεί ο Θεός.
  Η Εκκλησία έχει ανάγκη να ιδεί τον Ιησού και να Τον γνωρίσει ως μόνο Σωτήρα της. Ο Χριστός πρέπει να παρουσιάζεται εις την ζωή και τις πράξεις των πιστών Χριστιανών.
   Κάθε αναγεννημένος άνθρωπος κατά την οικονομία αυτή της χάριτος είναι κάτοχος δύο φύσεων μιας την οποία κατέχει εκ γενετής και η οποία είναι εξ’ ολοκλήρου διεφθαρμένη και μιας άλλης της νέας φύσεως η οποία προέρχεται εκ του Θεού δια της αναγεννήσεως και είναι εξ’ ολοκλήρου αγαθή.
  Ο καθηγητής Σκόφιλδ λέγει ότι εκείνοι που δεν έχουν αναγέννηση μπορεί να είναι μορφωμένοι ικανοί με καλή διάθεση γενναιόφρονες αξιαγάπητοι ακόμη και θρησκευτικοί άνθρωποι. Εν  τούτοις όμως κανείς εξ’  αυτών δεν ζητεί να κατανοήσει το θέλημα του Θεού να υπακούσει εις Αυτόν να
αρέσκει εις Αυτόν και να έχει κοινωνία μετ’ Αυτού.

  Οι άνθρωποι που δεν έχουν αναγεννηθεί στερούνται των ευλογιών που απορρέουν από την θυσία του Χριστού και απορρίπτουν τον λόγο Αυτού.
  Συχνά παρουσιάζονται γεμάτοι από συμπάθεια προς τις συμφορές και προς όλους τους ανικανοποίητους πόθους της ανθρωπότητας αλλ’ η πραγματικότης είναι ότι από την καρδιά των ανθρώπων αυτών που δεν εγεννήθησαν «εξέρχονται οι διαλογισμοί οι κακοί πορνεία φόνοι κλοπαί πλεονεξία πονηρία δόλος ασέλγεια βλέμμα πονηρό βλασφημία υπερηφάνεια αφροσύνη. 
Πάντα ταύτα τα πονηρά έσωθεν εξέρχονται και μολύνουν τον άνθρωπο»(Μάρκος ζ:22—23). 
    « Ο φυσικός όμως άνθρωπος δεν δέχεται τα του Πνεύματος του Θεού διότι είναι μωρία εις αυτόν και δεν δύναται να γνωρίσει αυτά διότι πνευματικός ανακρίνονται»
(Α΄ Κορινθίους β:14).
  « Διότι το φρόνημα της σαρκός είναι έχθρα προς τον Θεό επειδή εις το νόμο του Θεού δεν υποτάσσεται αλλ’ ουδέ δύναται όσοι δε είναι της σαρκός δεν δύνανται να αρέσωσιν εις τον Θεόν».(Ρωμαίους η:7—8).
  Ο χριστιανός έχει δύο φύσεις. Δια της γεννήσεως λαμβάνει ανθρώπινη φύση. Ο πιστός εξακολουθεί να φέρει τον παλαιό άνθρωπο. Η αναγέννησης είναι μια νέα δημιουργία μας νέας φύσεως και όχι η αναμόρφωσης της παλαιάς. Ο Νικόδημος ήταν ηθικός και θρησκευτικός άνθρωπος αλλ’ ο Χριστός του είπε: «Εάν τις δεν γεννηθεί άνωθεν δεν δύναται να ίδει την βασιλείαν του Θεού».(Ιωάννης γ:3).

  «Διότι πάντες είσθε υιοί Θεού δια της πίστεως της εν Χριστώ Ιηού» (Γαλάτας γ:26).
   Εξ αντιθέτου εάν δεν έχετε πίστιν εις τον Ιησού Χριστό δεν είσθε τέκνα Θεού. Εάν κανείς δεν αναγεννηθεί και δεν εισέλθει εις την οικογένεια του Θεού δεν έχει το δικαίωμα να ονομάζει τον Θεό Πατέρα Του.
  Ο Θεός δεν είναι Πατήρ όλων των ανθρώπων ούτε  όλοι οι άνθρωποι είναι αδελφοί προς αλλήλους από πνευματικής πλευράς. «Διότι κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι δια της πίστεως και τούτο δεν είναι από σας  Θεού το δώρον» (Εφεσίους β:8 και Γαλάτας γ:6και ς:15).
   Όλα τα μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού είναι αναγεννημένα είναι αδελφοί εν Χριστώ και ο Θεός είναι πατέρας αυτών. (Α΄ Πέτρου β:9—12).

   Η ιδιότητα του Θεού ως Πατέρας αποκαλύπτεται μόνο εις την Εκκλησία του Ιησού Χριστού. Οπότε εάν ένας είναι στον Χριστό είναι νέο κτίσμα τα παλιά παρήλθαν και ιδού τα πάντα έγιναν νέα. (Β΄ Κορινθίους ε:17).
   «Μετά του Χριστού συνεσταυρώθην. Ζω δε ουχί εγώ αλλ’ ο Χριστός ζει εν εμοί καθ’ ο δε τώρα ζω εν σαρκί ζω εν τη πίστη του Υιού του Θεού όστις με ηγάπησε και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ εμού» (Γαλάτας β:20).
«Διότι απεθάνετε και η ζωή σας είναι κεκρυμμένη μετά του Χριστού εν τω Θεώ. Όταν  ο Χριστός η ζωή ημών φανερωθεί τότε και σεις μετ’ αυτού θέλετε φανερωθεί εν δόξη».
(Κολοσσαείς γ:3—4).
   «Όστις έχει τον υιόν έχει την ζωήν όστις δεν έχει τον Υιόν του Θεού την ζωήν δεν έχει». (Α΄ Ιωάννου ε:12)
   Εν τούτοις οι δύο φύσεις η παλαιά και η νέα την οποία αποκτά κάποιος δια της αναγεννήσεως συνυπάρχουν εις τον πιστό.
Μεταξύ των δύο αυτών φύσεων υφίσταται σύγκρουσης όπως και δια μέσου των αιώνων υφίσταται μεταξύ του Θεού και του Διαβόλου δια την απόκτηση των ανθρώπινων ψυχών. Η σαρξ και το πνεύμα αντιμάχονται το ένα προς το άλλο. Ο μόλις επιστρέψας εις τον Χριστόν όπως και ο προ πολλού τοιούτος ο οποίος έχει το θάρρος εις την δύναμη της θελήσεως του δοκιμάζουν δυσκολία να εισέλθουν εις το νόημα εις το νόημα της ζωής εξ’ αιτία αυτής της συγκρούσεως.
  Μόνο η δύναμης του Πνεύματος του Αγίου μπορεί να διαλύσει αυτήν την σύγχυση. «Περιπατείτε κατά το Πνεύμα και δεν θέλετε εκπληροί την επιθυμία της σαρκός» (Γαλάτας ε:16).

  Η οικονομία της Χάριτος είναι και οικονομία της Εκκλησίας.
  Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού έχει ζωή αιώνιο. Ο θείος αυτός οργανισμός υπήρχε στα σχέδια του Θεού που προ καταβολής κόσμου  αλλ’ έλαβε υπόσταση μετά την ανάληψη
του Χριστού. Επί του διαγράμματος και εις την θέση της οικονομίας της Χάριτος σημειούται η Εκκλησία ως ιδρυθείσα κατά την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος και εξακολουθούσα να υπάρχει επί της γης μέχρι της αρπαγής.
Η Εκκλησία του Χριστού δεν είναι εκ της γης αλλ’ εκ του ουρανού (Εφεσίους α:3). Τα μέλη της είναι ξένοι και παρεπίδημοι εις τον κόσμο αυτό.
  Επί του διαγράμματος αναφέρονται τα ονόματα των επτά Εκκλησιών της Ασίας ως περιγράφονται εις το βιβλίο της Αποκαλύψεως κεφάλαια 2—και 3.
   Ένα βιβλίο του L.S.Harrison υπό του τίτλου «Τα θαυμάσια της Μεγάλης Αποκαλύψεως» δίδει μία σαφή εικόνα των επτά τούτων εκκλησιών.
Οι  επτά επιστολές προς τις Εκκλησίες  αυτές δίδουν την χρονολογική και προφητική εικόνα των επτά περιόδων της οικονομίας της Εκκλησίας ως και μία επταπλή αγγελία προς την Εκκλησία. Οι επτά αστέρες που σημειούνται επί του διαγράμματος και άνω των Εκκλησιών αντιπροσωπεύουν τους αγγέλους των Εκκλησιών τούτων (Αποκάλυψης α:12—16). Ο Ιωάννης είδε τον ευλογητό του Κύριο ημών ιστάμενο εν τω μέσω των Εκκλησιών  και ενδεδυμένο ως μέγας Αρχιερεύς.
Οι οφθαλμοί Αυτού ήσαν ως «Φλοξ πυρός» και «οι πόδες αυτού όμοιοι με χαλκολίβανον». Και οι δύο αυτές εκφράσεις είναι συμβολικές της κρίσεως. Επτά αστέρες ήσαν εν τη δεξιά αυτού αντιπροσωπεύοντας τις αγγελίες προς τις Εκκλησίες. «Και εκ του στόματος αυτού εξήρχετο ρομφαία δίστομος οξεία» σύμβολον του δικαιώματος όπως κάμνει χρήσιν.

  Εις εκάστην επιστολή προς τις Εκκλησίες ο Κύριος λέγει: «Γνωρίζω τα έργα σου». Και εις τις επιστολές αυτές ο Κύριος αναφέρει προφητικός τις πνευματικές συνθήκες που θα επικρατούσαν κατά τις επτά διαδοχικές περιόδους της παρούσης οικονομίας της Εκκλησίας.
  Η Εκκλησία της Εφέσου το 95 μ.Χ. αναφέρεται εις τα χωρία Αποκάλυψης 6:1—7. Έφεσος σημαίνει «επιθυμητός». Εις την  επιστολή προς την Εκκλησία της Εφέσου περιγράφεται η αγάπη του Κυρίου προς την Εκκλησία Του. παράλληλα ο
Κύριος κατακρίνει την πρώτη αυτήν Εκκλησία διότι άφησε την πρώτη αγάπη και λησμόνησε την φωνή του Αγίου πνεύματος. Η υπόσχεση του Κυρίου προς την εκκλησία τούτη είναι: «εις τον νικώντα θέλω δώσει εις αυτόν να φάγει εκ του ξύλου της ζωής το οποίο είναι εν μέσω του παραδείσου του Θεού».

  Η Εκκλησία των Σμυρναίων 95—315 μ.Χ. στην αποκάλυψη β:8—11 αντιπροσωπεύει την περίοδο των διωγμών υπό την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία την οποία χαρακτηρίζουν μεγάλα παθήματα. Δέκα αυτοκράτορες επεχείρησαν να συντρίψουν την Εκκλησία χωρίς να το κατορθώσουν. Η υπόσχεσης του Κυρίου προς την Εκκλησία αυτή ήταν: «γίνου πιστός μέχρι θανάτου και θέλω σοι δώσει το στέφανο της ζωής.
  Η Εκκλησία της Περγάμου 315—500 μ.Χ.
Αποκάλυψης β:12—17 σημαίνει «κοινωνία γάμου» και κοσμική Ανάδειξη. Προηγουμένως η  Εκκλησία ήταν στον κόσμο αλλά δεν ήταν εκ του κόσμου. Αργότερα εισήλθαν εις την Εκκλησία πολλά εκ του Ιουδαϊσμού και ετέθει αυτή υπό αυτοκρατορική εύνοια.
Η υπόσχεσης προς την Εκκλησία της περιόδου αυτής ήταν: «Εις τον νικώντα θέλω δώσει εις αυτόν ψήφο λευκή και επί την ψήφο όνομα νέο γεγραμμένον το οποίο ουδείς γνωρίζει ει μη ο λαμβάνων»
  Η εκκλησία των Θυατείρων 500—1000 μ.χ. στην Αποκάλυψη β: 24—25—27—28—29    σημαίνει «Θυσίαν και η αγγελία του Κυρίου προς την εκκλησία αυτή ήταν: «Όσοι δεν έχουσι την διδαχήν ταύτην και οίτινες δεν εγνώρισαν τα βάθη του Σατανά ως λέγουσι δεν θέλω βάλει εφ’ ημάς άλλο βάρος πλην εκείνο το οποίον έχετε κρατήσατε εωσού έλθω».

  Η Εκκλησία των Σάρδεων 1500—1800 μ.Χ. στην Αποκάλυψη γ: 1—16 περιλαμβάνει την περίοδο της Αναμορφώσεως κατά την οποία εν τούτοις ολίγοι έμειναν αμόλυντοι. Η υπόσχεσης του Κυρίου προς την Εκκλησία αυτή είναι: «Ο νικών ούτος θέλει ενδυθή ιμάτια λευκά και δεν θέλει εξαλείψει το όνομα αυτού εκ του Βιβλίου της ζωής και θέλω ομολογήσει το όνομα αυτού ενώπιον του Πατρός μου και ενώπιον των αγγέλων αυτού».
  Η Εκκλησία της Φιλαδέλφειας στην

Αποκάλυψη γ: 7—13 αναφέρεται εις την περίοδον του
19ου  αιώνος και σημαίνει «αγάπη προς τους αδελφούς». Η περίοδος αυτή είναι περίοδος Ιεραποστολών. Η ιστορία των Χριστιανών Ιεραποστόλων οι σκοποί τους οι θυσίες τους οι περιπέτειες τους οι νίκες τους η αφοσίωσης τους εις την υπόθεση της Εκκλησίας του Χριστού είναι πραγματικότητα που ανυψώνουν και εμπνέουν.  Κατά την περίοδο αυτή της εξαπλώσεως του Ευαγγελίου δια των ιεραποστόλων εμφανίζονται άνθρωποι όπως ο Δαβίδ Λίβιγκστον ο οποίος είχε ο οποίος είχε την μεγαλοψυχία να θυσιαστεί ενώ εξερευνούσε την μαύρη Ήπειρο της Αφρικής με την ελπίδα της απελευθερώσεως ψυχών που ζούσαν στο σκότος της αμαρτίας.

  Εκεί υπηρέτησαν περιώνυμοι Ιεραπόστολοι όπως και άλλοι μεταξύ των Ινδικών φυλών μέσα εις τα δάση της Βορείου Αμερικής. Άλλοι πάλι  ταξίδεψαν προς τις κοραλλιογενείς νήσους Του Ειρηνικού Ωκεανού ενώ ο Χούδσον Ταίηλορ ίδρυσε την Εσωτερική Ιεραποστολή της Κίνας ένας άνθρωπος πλήρης Πνεύματος Αγίου και πίστεως με σπάνιας δυνάμεως και προσευχής
με θαυμάσιες οργανωτικές ικανότητες με ενεργητική πρωτοβουλία και με μεγάλη επιρροή επί των ανθρώπων. Εκατοντάδων τέτοιων ανθρώπων θα μπορούσαμε να αναφέρουμε που υπήρξαν ισχυρής πίστεως  εργάτες εις την υπόθεση της Χριστιανικής εκκλησίας κατά την περίοδο αυτήν της Ιεραποστολικής δράσεως και οι οποίοι απέδειξαν ότι ο Θεός δύναται να εργασθεί σε όλες τις εποχές δια της ζωής ταπεινών αφιερωμένων και αυτοθυσιαζόμενων πιστών ανδρών και γυναικών.

  Εις την εκκλησία της ιεραποστολικής δράσεως ο Κύριος δεν βρίσκει σφάλματα και δίδει εις αυτήν  την υπόσχεση: «Ιδού έθεσα ενώπιον σου θύραν ανεωγμένην και ουδείς δύναται να κλείσει αυτήν. Όστις νικά θέλω κάμει αυτόν στύλον εν τω ναώ του Θεού μου».
       «»»»»»»»»»»»»»»

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ ΕΒΔΟΜΟ

                  ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ

« ουχί δια δυνάμεως ουδέ δια ισχύος αλλά δια του Πνεύματος μου λέγει ο Κύριος των δυνάμεων».(Ζαχαρίας δ:6).
  «Και ότε ήλθεν της Πεντηκοστής ήσαν άπαντες ομοθυμαδόν εν τω αυτό τόπω. Και εξαίφνης έγινεν ήχος εκ του ουρανού ως ανέμου βιαίως φερομένου και εγέμισεν όλον τον οίκον όπου ήσαν καθήμενοι. Και εφάνησαν εις αυτούς διαμεριζόμεναι γλώσσαι ως πυρός και εκάθισαν εις ένα έκαστον αυτών. Και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου. Και ήρχισαν να λαλώσι ξένας γλώσσας καθώς το Πνεύμα έδιδεν εις αυτούς να λαλώσι».
           

  Το Άγιο Πνεύμα είναι το τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος ως αναφέρεται επί κεφαλής του διαγράμματος και υφίσταται ανέκαθεν απ’ αρχής.
  Κατά τους χρόνους της ιστορίας της Π.Δ. το Άγιον Πνεύμα επήρχετο επάνω σε θεοσεβείς ανθρώπους και ειργάζετο θαυμασίως δι αυτών. Το έργο του Αγ. Πνεύματος ήταν δημιουργικό έργο καθοδηγήσεως και θείας ενεργείας. Οι εκδηλώσεις του Πνεύματος γινόταν αναλόγως των περιστάσεων και με ορισμένο πάντοτε σκοπό. Η έκφρασης εις την Π.Δ. για τις εκδηλώσεις αυτές είναι:
«Το Πνεύμα το Άγιον επήλθε»

    Το Άγιο Πνεύμα κατηύθυνε την ζωή των πιστών ανθρώπων όπως ο Ενώχ ο Ιώβ ο Αβραάμ ο Μωϋσής ο Δανιήλ ο Ηλίας ο Ελισσαιέ.
    Εις το βιβλίο του Ησαϊα μα:10 ο Κύριος λέγει: «Μη φοβού διότι εγώ είμαι μετά σου μη τρόμαζε διότι εγώ είμαι ο θεός σου σε ενίσχυσα μάλιστα σε βοήθησα μάλιστα σε υπερασπίθην δια της δεξιάς της δικαιοσύνης μου».

    Αργότερα όταν ο Χριστός ήταν εδώ στη γη μίλησε προς τους μαθητές Του περί του Αγίου Πνεύματος και αποκάλυψε προς αυτούς ότι Αυτός έπρεπε να απέλθει και ότι το Πνεύμα το Άγιο θα ερχόταν προς αυτούς για να μείνει μαζί τους.(Ιωάννης ιδ:17). Και  πάλι είπε: «Συμφέρει εις εσάς να απέλθω  εγώ διότι εάν δεν απέλθω ο Παράκλητος δεν θέλει ελθεί προς εσάς αλλ’ αφού απέλθω θέλω πέμψει αυτόν προς εσάς (Ιωάννης ις:7). Ώστε η επιφοίτησης του Αγίου Πνεύματος  εις την εκκλησία εξαρτιόταν

από την ανάληψη του Ιησού Χριστού. Η επιφοίτησης σημειούται επί του διαγράμματος κατά την οικονομίαν της χάριτος εν συνεχεία προς την ανάληψη του Ιησού Χριστού. Ο Χριστός γνώριζε ενώ ήταν επί της γης ότι πρέπει να απέλθει και να λάβει την θέσιν Του εις τα δεξιά του Θεού όπου ευρίσκεται τώρα. Γνώριζαν  ότι θα ήταν για μας ο Μέγας Αρχιερεύς κατά την τάξιν Μελχισεδέκ για να μεσιτεύει για μας οι οποίοι Τον ακολουθούμε.

   Ο Ιησούς αναλήφθηκε καθώς είπε εις τους ουρανούς αλλά προ της αναλήψεως Του εξεπλήρωσε την μεγάλη αποστολή της ζωής Του. έδωσε την ζωή Αυτού αντί πολλών. Έγινε θυσία δια της προσφοράς του επί του Σταυρού χυθέντος αίματος Αυτού διότι ήταν ο αμνός ο αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτία του κόσμου. Μας αγαπά τόσο πολύ ώστε έκαμε ιλασμό(καθαρισμό) περί των αμαρτιών μας. «Μεγαλυτέραν ταύτης αγάπην δεν έχει ουδείς του να βάλει τις(κάποιος0 την ψυχήν αυτού υπέρ των φίλων αυτού»

(Ιωάννης ιε:13).
   Ο Ιησούς ανέστη εκ νεκρών έγινεν απαρχή των κεκοιμημένων.
Νίκησε την αμαρτία και τον θάνατο και τώρα ζει δια παντός. Τον δεχόμαστε ως Σωτήρα μας πιστεύοντες εις Αυτόν. «Πίστευσον εις τον Κύριον Ιησούν Χριστόν και θέλεις σωθή συ και ο οίκος» (Πράξεις ις:31)
   Ο Ιησούς Χριστός έστειλε μετά την ανάληψη Του το Άγιο Πνεύμα τον Παράκλητο όπως υποσχέθηκε κατά την ημέρα της Πεντηκοστής ώστε να κατοικεί στις καρδιές των δικών Του.
το Άγιο Πνεύμα ανέλαβε το υπούργημα του Παράκλητου να όπως είχε φανερώσει ο Ιησούς περί της αποστολής του και ήταν ο αντιπρόσωπος του επί της γης δια να μένει μετά των πιστών Του. Το Άγιο Πνεύμα είναι ο Χριστός χωρίς τους περιορισμούς της σαρκός και του υλικού κόσμου. Ο Σταυρός του Γολγοθά άνοιξε την πηγή από την οποία ανέβλυσαν επάνω στους μαθητές οι ευλογίες της Πεντηκοστής.

  Ο Χριστός είπε: «Θέλω οικοδομήσει  την Εκκλησία Μου».
Η Εκκλησία ιδρύθηκε την ημέρα της Πεντηκοστής. Το Άγιο
Πνεύμα ήλθε τότε ως αντιπρόσωπος του Χριστού δια να οικοδομήσει την Εκκλησία την Νύμφη  του Αρνίου να κατευθύνει αυτήν  και να μένει εν αυτή (μαζί με την εκκλησία)εφ’ όσον θα βρίσκεται επί της γης μέχρι της αρπαγής.

  Το Άγιο Πνεύμα ήλθε επίσης δια να ελέγξει τον κόσμο περί αμαρτίας περί δικαιοσύνης και περί κρίσεως.
  Κατά την Πεντηκοστή η ζωή των μαθητών που ήσαν συνηγμένοι μεταμορφώθηκε δια του Αγίου Πνεύματος. Νέα δύναμης ήλθε να εργαστεί μέσα στις καρδιές τους. ο φόβος εξαφανίστηκε και αυτοί μίλησαν περί της αλήθειας

  Ο Χριστός ενώ ακόμη ήταν επί της γης είπε προς τους μαθητάς Του: «Ο Παράκλητος το Πνεύμα το Άγιο το οποίο θέλει πέμψει ο Πατήρ εν τω ονόματι Μου εκείνος θέλει σας διδάξει πάντα και θέλει σας υπενθυμίσει πάντα όσα είπαν προς εσάς»
(Ιωάννης ιδ: 26)
  Η Γραφή κάμνει λόγο στις (Πράξεις δ:31) περί μιας άλλης ομάδας πιστών οι οποίοι έλαβαν το Άγιο Πνεύμα. «Μετά δε την δέηση αυτών εσείσθει ο τόπος όπου ήσαν συνηγμένοι και επλήσθησαν άπαντες
Πνεύματος Αγίου και ελάλουν τον λόγον του Θεού μετά παρρησίας..(33) και μετά δυνάμεως μεγάλης απέδιδαν την μαρτυρία της αναστάσεως  του Κυρίου Ιησού. Η χριστιανική Εκκλησία σήμερα είναι πλήρης του Αγίου Πνεύματος. Αυτό κατοικεί εις το σώμα του κάθε πιστού  διότι είναι ναός του ζώντος Θεού τον διδάσκει και τον εμπνέει εις την προσευχή. Το Άγιο Πνεύμα αποκαλύπτει  όσα ο Χριστός δεν μας είπε
ζωοποιεί τα θνητά ημών σώματα προικίζει τον πιστό με ικανή ενεργητικότητα και δύναμη για να εργάζεται πάντοτε περισσότερο. Όταν ο χριστιανός πληρούται δια του Αγίου Πνεύματος λαμβάνει το χάρισμα της δυνάμεως του Χριστού. Όταν κανείς δεν έχει το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να κάμνει έργον Χριστού διότι η ζωή του στερείται δυνάμεως.

 Το Άγιο Πνεύμα είναι του Θεού το Πνεύμα της Αληθείας ως επίσης και το Πνεύμα του ελέγχου της μαρτυρίας της δυνάμεως της ζωής του αγιασμού της βοήθειας της σοφίας της ελευθερίας της πραότητας της αγάπης της χάριτος της αποκαλύψεως της προφητείας της λογικής δόξας.
 Εν τω πληρώματι του Πνεύματος υπάρχει αφθονία σοφίας πλούτου και δυνάμεως. Ο πληρωμένος υπό του Αγίου Πνεύματος άνθρωπος αποτελεί το υπόδειγμα της
τελειότητας που μας παρουσιάζει ο Θεός δια την ζωή μας. Ένας τέτοιος άνθρωπος ζει κοντά στον Θεό και ευχαριστιέται που έχει κοινωνία μαζί με Αυτόν. Από την σχέση αυτή αντλεί όλη την απαιτούμενη ετοιμασία και δύναμη προς υπηρεσία.
  Η πείρα των πεπληρωμένων υπό του Πνεύματος ανθρώπων ανδρών και γυναικών εκδηλώνεται κατά πολλούς τρόπους εφ’ όσον ζουν με το Θεό. κάθε πιστός πρέπει να έχει κάποιαν  ώραν που θα ευρίσκεται μόνος μετά του Θεού.

 Η κοινωνία αυτή με τον Θεό είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί είτε μέσα εις το δωμάτιο είτε κατά την ώραν της μελέτης είτε έξω σε ένα κήπο είτε μέσα εις τα ωραία δάση. Γίνεται να πραγματοποιηθεί βαθιά πρωί ή κατά την ώραν που αρχίζει το λυκόφως ενώ βρίσκεται σε μια βάρκα εις την ήσυχη θάλασσα. Ακόμη και σε ένα ψηλό βουνό η κατά μήκος μιας ήσυχης παραλίας ή ακόμη και στη μέση ενός μεγαλόπρεπου ωκεανού.

  Όταν είμαστε κατ’ ιδίαν μόνοι με τον Θεό τότε μπορούμε να καταλάβουμε και να συλλάβουμε τους μυστικούς εκείνους
φθόγγους  που αναδίδονται από όλα τα πράγματα και είναι γεμάτοι από θείαν δύναμιν. Κάποιος λέγει: «Ο Κύριος μου έφυγε προς τα δάση» αλλά και εκ των δασών έρχεται πάλιν έτοιμος προς υπηρεσία.

  Τα δώρα και τα υπουργήματα του Αγίου Πνεύματος είναι πολλά. Κατωτέρω αναφέρουμε μερικά από αυτά.
  1==Το Άγιο Πνεύμα είναι δημιουργός της αναγεννήσεως
       (Ιωάννης γ: 5—6 ).
  2==Εστάλη υπό του Χριστού παρά του Πατρός
        (Ιωάννης ιε: 26)
  3==Είναι δώρο του Πατρός (Νεεμίας θ:20).
  4==Εστάλη εν τω ονόματι του Χριστού (Ιωάννης ιδ:26).
  5==Μαρτυρεί περί του Χριστού (Ιωάννης ιε:26).
  6==Εδόθει εκ παραλλήλου προς την υπερύψωαιν του Χριστού

      (Ψαλμός ξη:18).
  7==Μεταδίδει την αγάπην του Θεού (Ρωμαίους ε:3—8)
  8==Εδόθη προς διδασκαλίαν (Νεεμίας θ:20).
  9==Εμπνέει ελπίδα (Ρωμαίους ιε:15)
10==Μένει πάντοτε μετά των Αγίων (Ιωάννης ιδ:16—17).
11== Διδάσκει τους πιστούς (Ιωάννης ιδ:26).
12== Οικοδομή την Εκκλησία (Πράξεις θ:31)
13==Αγιάζει την Εκκλησία (Ιεζεκιήλ  λζ:28—
       Ρωμαίους ιε:16).
14==Είναι Παρήγορος της Εκκλησίας(Πράξεις θ:31).
15== Εδόθη δια της μεσιτείας του Χριστού (Ιωάννης ιδ:16)
16==Είναι η πηγή της σοφίας (Ησαϊας ια:12).
17== Δίδεται εις απάντηση της Προσευχής (Λουκάς ια:12).
18== Αγωνίζεται κατά της αμαρτίας(Γένεσης ς:3)

19==Εδόθη κατόπιν υποσχέσεως (Πράξεις β:38—39).
20== Δίδεται εις τους μετανοούντας και πιστεύοντας
        (Πράξεις β:38)
21== Δίδεται εις τους πειθαρχούντας εις τον Θεόν
        (Πράξεις ε:32).
22== Αναγεννά τον Πιστό (Ρωμαίους η).
23== Εδόθη εις τα Έθνη (Πράξεις ι:43—45).
24== Αποκτάται δια της πίστεως (Γαλάτας γ:14).
25== Αποτελεί απόδειξη της μετά του Χριστού ενότητας
        (Α΄ Ιωάννου γ:24).


26== Εδόθη ως εγγύηση της συνεχούς ευμενείας του Θεού
        (Ιεζεκιήλ λθ:29).
27== Οδηγεί εις πάσαν την αλήθειαν (Ιωάννης ις:13)
28== Αποκαλύπτει τα του Χριστού (Ιωάννης ις:14).
29== Κατευθύνει τα βήματα του πιστού (Πράξεις ις:6—7).
30== Διερευνά τα πάντα (Ρωμαίους ια:33—34).
31== Ενισχύει τους πιστούς εις το να υπομένουν τους διωγμούς
         και απαντούν όταν κρίνονται (Μάρκος ιγ: 11).

32== Δημιουργεί και προσφέρει ζωή (Ιώβ λγ:4).
33== Συμπαραστέκεται και βοηθά στις αρρώστιες μας.
         (Ρωμαίους η:26)
34== Προσκαλεί και αποστέλλει τους υπηρέτες Του

        (Ησαϊας μη:16)
35== Οδηγεί που πρέπει να κηρύξουμε
         (Α΄ Κορινθίους β:13 και Πράξεις ις:6—10).
36== Διδάσκει τι πρέπει να κηρύττομε (Α΄ Κορινθίους β:13
37== Κατευθύνει τις αποφάσεις της Εκκλησίας (Πράξεις ιε:26)

38== Ενδυναμώνει τους ασχολουμένους εις το κήρυγμα ΄
         (Α΄ Κορινθίους ιβ:8).
39== Μίλησε δια των προφητών(Πράξεις α:16)
40== Αναγγέλλει τα μέλλοντα (Λουκάς β: 26).
41== Είναι η πηγή θαυματουργικής δυνάμεως(Ματθαίος ιβ:28)
42== Βαπτίζει τους πιστούς εις έν σώμα την Εκκλησίαν
        (Α΄ Κορινθίους  ιβ:13)
43== Ο κόσμος δεν δύναται να Το λάβει (Ιωάννης ιδ:17)

44== Το έργον του Θεού δεν γίνεται δι’ ανθρώπινης δυνάμεως
         αλλά δια του Αγίου Πνεύματος (Ζαχαρίας δ:6).
  Τα εμβλήματα του Αγίου Πνεύματος είναι διάφορα όπως η περιστερά. (Ματθαίος γ:16) το πυρ το οποίο φωτίζει καθαρίζει και Θερμαίνει (Ματθαίος γ:11) το έλαιον το οποίο συμβολίζει το χρίσμα της αφιερώσεως θεραπεύει και εξαγνίζει
(Ψαλμός με :7)
  Η βροχή η οποία αναζωογονεί και δίδει ευφορία η σφραγίδα  η οποία επισημοποιεί και εξασφαλίζει την γνησιότητα η φωνή η οποία οδηγεί ομιλεί και προτρέπει (Ησαϊας ς:8)
το ύδωρ το οποίο καθαρίζει και χορηγείται δωρεάν (Ιωάννης γ:5) ο άνεμος ο οποίος Είναι ισχυρός ελεύθερος και ζωογόνος (Ιωάννης γ: 8).
  Μεταξύ του Αγίου Πνεύματος και του πονηρού πνεύματος του Διαβόλου υφίσταται ανέκαθεν ανταγωνισμός και αντίκεινται προς άλληλα. Η σαρξ οδηγημένη από τον διάβολο επιθυμεί ενάντια του Πνεύματος και το Πνεύμα ενάντια της σαρκός.

  Το Πνεύμα οδηγεί τον άνθρωπο προς τον ουρανό. «Οι καρποί του Πνεύματος είναι αγάπη χαρά ειρήνη μακροθυμία χρηστότης αγαθοσύνη πίστις πραότης εγκράτεια». Το Άγιο Πνεύμα δίδει βεβαιότητα δύναμη ασφάλεια αυταπάρνηση νίκη ευτυχία κατανόηση ικανοποίηση θάρρος εμπνέει αγίους πόθους προικίζει τον πιστό με αγαθή
επιρροή καθιστά ευτυχισμένες τις οικογένειες και εισάγει εις τον Ουρανό.
Εάν οδηγούμαστε δια του Πνεύματος δεν είμαστε κάτω από το Νόμο, ενώ η σάρκα οδηγεί προς αυτόν χωρίς να εξασφαλίζει καμία ωφέλεια εις τον άνθρωπο. Τα έργα της σαρκός είναι μοιχεία πορνεία ακαθαρσία ζηλοτυπία θυμός μάχες διχοστασίες αιρέσεις φθόνος φόνος μέθη κώμοι (κραιπάλη ακόλαστη οργιώδης ζωή) και τα όμοια τούτων.
(Γαλάτας ε: 17—21).  Οι άνθρωποι που πράττουν αυτά βασιλείαν Θεού δεν θα κληρονομήσουν. Ο φυσικός άνθρωπος δεν δέχεται τα του Πνεύματος του Θεού διότι είναι μωρία εις αυτόν και δεν μπορεί να γνωρίσει αυτά  διότι πνευματικώς ανακρίνονται. (Α΄ Κορινθίους β:14

  Η ανθρώπινη διάνοια όταν στερείται του Πνεύματος του Θεού είναι ανεπαρκείς ασταθείς και ανίσχυρος. Η φιλοσοφία των ανθρώπων είναι πιθανόν να ζητεί λύση των βασικών προβλημάτων της ζωής αλλά δίδει εις τον άνθρωπο την δύναμη να λύσει τα προβλήματα αυτά.  Ο άνθρωπος δεν δύναται δια των αισθήσεων να αντιληφθεί τα ακατάληπτα ούτε δια της λογικής να γνωρίσει τα ασύλληπτα. Η ανθρώπινη διάνοια περιβάλλεται από μεγάλα μυστήρια και έχει ανάγκη σοφίας.

  Ο άνθρωπος γνωρίζει ποιος έπρεπε να  είναι και γνωρίζει επίσης ότι αστόχησε πάντοτε τον σκοπό του. Εκείνο που χρειάζεται δεν είναι απλώς το φως αλλά κάτι περισσότερο—η δύναμης. Ο άνθρωπος αφημένος εις τον εαυτό του πιέζεται και καταβάλλεται από μεγάλες αμαρτίες.
  Έχει ανάγκη συγχωρήσεως απολυτρώσεως και απαλλαγής από την αμαρτία.
  Οι δούλοι της αμαρτίας δεν είναι ελεύθεροι.



  Η ανθρώπινη φιλοσοφία ενδεχόμενο να είναι αληθείς και να προκαλεί το μεγαλύτερο ενδιαφέρον της διανοίας αλλ’ ουδέποτε είναι επαρκείς για να φέρει τον άνθρωπο εις τον λιμένα της ειρήνης με τον Θεό. Το ασθενές φως ανθρώπινης σοφίας αδυνατεί να κοιτάξει στο ανεξερεύνητο μέλλον ή να εξιχνιάσει τα σκοτεινά άδυτα της καρδιάς του ανθρώπου.
  Η ιστορία της ανθρώπινης σκέψης φανερώνει ότι ο κόσμος δια της σοφίας δεν γνώρισε το Θεό.
  Η ειρήνη και δύναμης βρίσκονται στο Πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Το Άγιο Πνεύμα αποκαλύπτει μεγάλα μυστήρια με τέτοια απλότητα ώστε ο νεογέννητος χριστιανός μπορεί να αντιληφθεί και να θέσει εις εφαρμογή.
Οι πιστοί συγχωρούνται δια κάθε αμαρτία δια του Ιησού Χριστού διότι «ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων δια του οποίου πρέπει να σωθώμεν»
(Πράξεις δ:12).
 Εκείνο που χρειάζεται ο άνθρωπος είναι να γνωρίσει τον Παντοδύναμο Κύριο ο οποίος συγχωρεί και μεταμορφώνει την ζωή του ανθρώπου και καθιστά αυτόν τέλειο όπως ο Πατέρας ο Ουράνιος είναι τέλειος. Τότε πλέον η ελευθερία  δεν αποτελεί άλυτο πρόβλημα διότι δια του θαύματος της Χάριτος ο
σεσωσμένος άνθρωπος ελευθερώθηκε από τον νόμο της αμαρτίας. Ο νόμος του πνεύματος της ζωής εν Χριστώ Ιησού τον ελευθέρωσε από τον νόμο της αμαρτίας και του θανάτου. Τότε τα μυστήρια της ζωής που έφεραν εις αμηχανία τον άνθρωπο καθ’ όλους τους αιώνες βρίσκουν την τελική λύση δια του Αγίου Πνεύματος.
  Η πίστης αναπαύεται εις την επίγνωσιν=(επίγνωση =ακριβής και ενσυνείδητη γνώση ) του Ιησού Χριστού. Ο άνθρωπος πρέπει να τον γνωρίσει.
Η Εκκλησία πρέπει να αποκτήσει τους θησαυρούς του Αγίου Πνεύματος και οφείλει προς τούτο να ερευνά τας Γραφάς. 
   Ο Θεός φανέρωσε δια του Πνεύματος Του ότι υπάρχει ζωή για μάς διότι το Πνεύμα ερευνά τα πάντα και αυτά τα βάθη του Θεού τα οποία μας αποκαλύπτει.(Α¨ Κορινθίους β:10).
  Ο Θεός θέλει και δύναται να χρησιμοποιήσει μια εκκλησία της οποίας τα μέλη και οι ποιμένες είναι πλήρεις Πνεύματος Αγίου. Κάθε Εκκλησία της σήμερον όπως και του παρελθόντος η οποία υστερεί ως προς το υψηλό ιδεώδες της ζωής δεν δύναται να ανταποκριθεί εις την κλήση της ,οποιαδήποτε και αν είναι η οργάνωσης της.
Δυστυχώς η σύγχρονος Εκκλησία διοικείται από ανθρώπους έχει συνδεθεί με τον κόσμο και κυριαρχείται από ανθρώπους και ως εκ τούτου δεν μπορεί να είναι αρεστή εις τον Θεό. Τέτοια Εκκλησία δεν μπορεί να αντιδράσει προς σωτηρία του κόσμου εκ της αμαρτίας και να εκπληρώσει την αποστολή εις την οποία την καλεί ο Χριστός. Η σύγχρονη νεωτερίζουσα εκκλησία είναι εξασθενημένει εις πνευματική δύναμη και εις την πραγματικότητα αποκλίνει βαθμιαίως από την πνευματική αξία που προσδίδει η δια του Αγίου Πνεύματος γέννησης της.
  Η αληθής Εκκλησία του Χριστού  είναι πλήρης Πνεύματος Αγίου. Ο Θεός θέλει σήμερα τέτοια εκκλησία. «Το αυτό φρόνημα έστω εν υμίν το οποίο ήτο και εν τω Χριστώ Ιησου
.............................


ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ ΟΓΔΟΟ

Η ΔΕΥΤΕΡΑ  ΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

  «Ας μη ταράττεται η καρδία σας πιστεύετε εις τον Θεόν και εις εμέ πιστεύετε. Εν τη οικία του Πατρός μου είναι πολλά οικήματα ει δε μη ήθελον σας ειπεί υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον πάλιν έρχομαι και θέλω παραλάβει εμαυτόν δια να είσθε και σεις όπου είμαι εγώ»(Ιωάννης ιδ:1—3).
  «άνδρες Γαλιλαίοι τι ίστασθε εμβλέποντες εις τον ουρανόν; Ούτως ο Ιησούς όστις ανελήφθη αφ’ ημών εις τον ουρανόν θέλει ελθεί ούτω καθ’ όν τρόπον ίδετε αυτόν πορευόμενον εις τον ουρανόν».(Πράξεις α:11).

  «Διότι τούτο λέγομεν δια του λόγου του Κυρίου ότι ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν εις την παρουσία του Κυρίου δεν θέλομεν προλάβει τους κοιμηθέντας. Επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ’ Ουρανού με κέλευσμα με φωνή αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον Έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ’ αυτών εν νεφέλαις εις απάντηση του Κυρίου εις τον αέρα και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου».
(Α΄ Θεσσαλονικείς δ:15—17).

  Η Δευτέρα έλευσης του Χριστού είναι η «μακαρία ελπίδα» που εμπνέει την Χριστιανική Εκκλησία.  Ο λόγος του Θεού μας λέγει να ετοιμαζόμαστε (Λουκάς ιβ:31—38).να προσδοκούμε
 (Λουκάς ιβ:ε:7—8) να είμαστε πιστοί (Λουκάς ιβ:42—44). Να μακροθυμούμε (Ιάκωβος ε:7—8). Να μένομε σε Αυτόν
(Α΄ Ιωάννου β:28) να είμαστε προσεκτικοί (Ρωμαίους ιδ:58).
  Εκείνος που είναι έτοιμος να συναντήσει τον Κύριο δεν ικανοποιείται εις τούτο μόνο και την προσδοκία αλλ’ επιζητεί να μιλήσει και σε άλλους περί της ελεύσεως του Χριστού και τους βοηθάει ώστε να ετοιμάζονται και αυτοί προς συνάντηση του Κυρίου «Δια τούτο και σεις γίνεσθε έτοιμοι διότι καθ’ ήν ώραν δεν στοχάζεσθε έρχεται ο Υιός του ανθρώπου».

  Ο χριστιανός που βρίσκεται σε αυτόν τον ανήσυχο  κόσμο ευχαριστεί τον Θεό και χαίρετε δια την ετοιμασία του. Την θέση του χριστιανού αυτού εκφράζει το γνωμικό: «Επάνω σε ένα κλαδί που λυγίζει κάθεται ένα πουλί και κελαηδάει  γιατί έχει φτερούγες».
  Η Δευτέρα έλευσης του Χριστού κατέχει θέση πρωτεύουσα εις ολόκληρο Καινή Διαθήκη. Περισσότερα πράγματα αναφέρονται περί της δευτέρας ελεύσεως του Χριστού παρά για την πρώτη. Και εις την Π.Δ. γίνεται μνεία περί της Δευτέρας ελεύσεως του Χριστού είκοσι φορές περισσότερο παρά για την πρώτη. Εις κάθε τριάντα εδάφια της Κ.Δ. το ένα αναφέρεται εις την επάνοδο του Χριστού.

  Η Δευτέρα έλευσης του Χριστού αποτελεί το κλειδί δια την κατανόηση της Γραφής. Περί αυτής μίλησε ο ίδιος ο Χριστός(Ματθαίος κδ: 6—27 και κε:31—32  Ιωάννης ιδ:2—3 και κα:22). Επίσης μίλησαν οι απόστολοι (Αποκάλυψης α:7 και Α¨ Ιωάννου 28 και Ιούδα α:14—15 και Ιάκωβος ε:7 και Β΄ Πέτρος α:16 και θ:27 και Φιλήμονας γ:20—21 και Τίτος β:13 και Α΄ Κορινθίους ια:26)

  Ο Παύλος κάμνει λόγο περί της ελεύσεως του Κυρίου 50 φορές. Ακόμα και άγγελοι εκ του ουρανού μιλούν για το μεγάλο τούτο γεγονός (Πράξεις α:10—11 και Αποκάλυψης ια;3—12). Η έλευσης του Χριστού είναι η μόνη θεραπεία δια το σημερινό χάος εις το οποίο βρίσκεται ο κόσμος. Οι αλήθειες που βρίσκονται εις τον Λόγο του Θεού οδηγούν εμάς τα τέκνα Του ει το να πιστεύουμε ότι η Δευτέρα έλευσης του Χριστού είναι πλησίον επί θύραις.

Πλείστοι=(πολλοί)από τους μελετώντας την Γραφή συμφωνούν ότι έχουν εκπληρωθεί σχεδόν όλα τα σημεία τα οποία αναφέρονται εις την έλευση του Χριστού και έχουν προφητευθεί εις τον Λόγο του Θεού.
   Όταν ο Χριστός ήταν με τους μαθητές Του είπε προς αυτούς. «Όταν δε ταύτα αρχίσωσι να γίνονται ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας διότι πλησιάζει η απολύτρωσις σας» και πάλι είπε: «Και θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν Νεφέλαις μετά δυνάμεως και δόξης πολλής»(Λουκάς κα:27—28).
  Οι μαθητές είπαν προς τον Ιησού. «Ειπέ προς ημάς πότε θέλουσι γίνει ταύτα; Και τι το σημείον της παρουσίας Σου και της συντελείας του αιώνος;»

  Μόνον η παντογνωσία του Θεού δίνεται να απαντήσει εις τις ερωτήσεις αυτές και Εκείνος απάντησε εκ των προτέρων με προφητικό τρόπο. Παραθέτουμε κατωτέρω τα σημεία που αναφέρονται προφητικώς και τα οποία εισάγουν αμέσως εις την περίοδον της δευτέρας ελεύσεως του Χριστού.
  Πολλά εκ των σημείων αυτών αναφέρονται εις το 24ον κεφάλαιο του Ματθαίου και το 21ον του Λουκά δίδουν δε μία ακριβή εικόνα των συνθηκών της παρούσης περιόδου 

   1ον ==Η σημερινή κατάστασης των εθνών είναι όμοια προς εκείνη Που προηγήθηκε του κατακλυσμού. «Καθώς έγινεν εν ταις ημέραις του Νώε ούτω θέλει είσθαι και εν ταις ημέραις του ιού του ανθρώπου».(Λουκάς ιζ:26—30).
  Ο κόσμος τότε είχε απορροφηθή με τα υλικά συμφέροντα και ξέχασε τον Θεό. Στις ημέρες του Νώε συνεβαίνανε τα ακόλουθα:
  1== Αύξησης του πληθυσμού των πόλεων
  2== Πρόοδος εις τον πολιτισμό.
  3== Λατρεία του Θεού ως Δημιουργού αλλ’ όχι ως Λυτρωτού.
  4== Σύγχυσης των πιστών μετά του κόσμου.
  5==Χαλάρωσης των ηθών όσον αφορά την γυναίκα και τον γάμο.

  6== Δαιμονοπληξία.
  7== Αδιαφορία των θρησκευτικών οδηγών με αποτέλεσμα να ελαττωθούν οι περιπτώσεις ειλικρινούς μετανοίας προς τον Θεό.
  8== Οι άνθρωποι ήταν φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι
  9== Η κακία επικρατούσε σε ολόκληρο τον κόσμο όπως τις ημέρες του Νώε.
                     «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
  2ον  «Η ανομία και το έγκλημα αφθονούν. Τα περισσότερα εγκλήματα γίνονται σήμερα από τους νέους. «Εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν ελθεί καιροί κακοί».
  3ον «Επικρατούν οι ψευδόχριστοι η αποστασία εις την Εκκλησία η λατρεία δαιμονίων και οι διδασκαλίες αυτών(Α΄ Τιμοθέου δ:1).
  4ον «Οι άνθρωποι είναι κοσμικοί χλευασταί γελωτοποιούν την Γραφή και ονομάζουν τους πιστούς ανθρώπους με σκουριασμένες ιδέες».
  5ον «Διωγμοί κατά των Ιουδαίων και Χριστιανών».
  6ον ¨Παρατηρείται αύξησης της γνώσης και των συγκοινωνιών».

  «Πολλοί θέλουσι περιτρέχει και η γνώσης θέλει πληθυνθή» λέγει ο Δανιήλ. «Αι άμαξαι θέλουσι κινείσθαι με σίδηρον και λάμποντα εν τη ημέρα της ετοιμασίας αυτού και τα ελάτινα δόρατα θέλουσι σεισθή τρομερά. Αι άμαξαι θέλουσι θορυβείσθαι  εν ταις οδοίς θέλουσι συγκρούεσθαι η μία μετά της άλλης εν ταις πλατείαις η θέα αυτών θέλει είσθαι ως λαμπάδες θέλουσι τρέχει ως αστραπαί» (Ναούμ β:3—4). Η προφητεία αυτή αναφέρεται εις τα αυτοκίνητα και ελέχθη προ 2.600 χρόνια και πλέον.
  Ακόμη και περί αεροπλάνων υπάρχουν προφητείαι:
«Ως πτηνά  διαπετώμενα επί τους νεοσσούς ούτως ο Κύριος των δυνάμεων θέλει υπερασπισθεί την Ιερουσαλήμ υπερασπιζόμενος και ελευθερώνων αυτήν διαβαίνων και σώζων αυτήν».
 (Ησαϊας λα:5). Αυτή η προφητεία ελέχθη 2.667 έτη προτού εκπληρωθεί κατά το 1917 όταν ο στρατηγός Allenby κατέλαβε και ελευθέρωσε την Ιερουσαλήμ.
 Η γνώσης αυξάνει σταθερώς δια του ραδιόφωνου του τηλεφώνου του τηλεγράφου και τόσων άλλων μέσων. Όλα μαρτυρούν ότι
πλησιάζουμε προς το τέλος.
   7ον  Παρατηρείται μεγάλη συσσώρευσης πλούτου και όμως το εθνικό χρέος αυξάνει και δεν υπάρχει προσφορά εργασίας.
   8ον Σημειώνονται κοινωνικές ανωμαλίες οικονομική στενοχώρια φόβος φορολογίες βαρύτατες απεργίες ασθένειες. Όλα αυτά προηγούνται της Δευτέρας Ελεύσεως του Χριστού.
   9ον Πόλεμοι και σχέδια ειρήνης απασχολούν τον κόσμο. Και εν τω μεταξύ ο πόλεμος εξαπλώνεται.
  10ον Συνάπτονται συμμαχίες και συνασπισμοί και έτσι προπαρασκευάζουν τον δρόμο δια τον υπεράνθρωπο τον αντίχριστο.
  11ον Σεισμοί πλημμύρες επιδημίες και λιμοί είναι τα σημεία των καιρών (Ματθαίος κδ:7). Οι σεισμοί σημειώνονται τόσο συχνά αυτά τα τελευταία χρόνια ώστε οι άνθρωποι δεν παύουν να τους απαριθμούν. Και απόκειται να σημειωθεί ένας σεισμός ο μέγιστος όλων(Ζαχαρίας ιδ: 4—8). Σε πλείστα (Πολλά) μέρη και σήμερα μεγάλη πείνα υπάρχει.
  12ον Οι επικρατούσες συνθήκες προκαλούν μίσος σε πολλούς και λαμβάνουν χώραν ανατροπές και συγκρούσεις. Στον κόσμο παρατηρείται ένας γενικός αναβρασμός.
 13ον  Εκδηλώνεται αφ’ ενός μεν Πνεύμα δικτατορικό όπως και εις τις ημέρες του Ναβουχοδονόσωρ αφ’ ετέρου δε τάσης προς ομοσπονδίες όπως και στην πρώτη περίοδο της παλαιάς Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (Δανιήλ β:31—45).
 14ον  Άλλο σημείο είναι η επάνοδος των Ιουδαίων εις την Παλαιστίνη χωρίς καμία πίστη εις τον Μεσσία τους.
 15ον  Η Εκκλησία δεν ενδιαφέρεται δια την έλευση του Χριστού ενώ εξ’ άλλου σημειούται τόση αποστασία μέσα στην Εκκλησία. Ελάχιστος αριθμός ανθρώπων αποβλέπει εις την επάνοδο του Χριστού(Λουκάς ιβ:40)
 16ον  Σημεία εις τον Ουρανό.
17ον Η αληθινή Εκκλησία του Χριστού αρχίζει να καταλαβαίνει τις προφητείες της Γραφής που αφορούν την Δευτέρα έλευση του Χριστού. Ο προφητικός λόγος δεν είναι τώρα κλειστό βιβλίο όπως ήταν στο παρελθόν.
  Όλα αυτά πείθουν ότι ο καιρός της επανόδου του Χριστού είναι Κοντά. «Αγρυπνείτε λοιπόν και γίνεσθε έτοιμοι».
  Η Δευτέρα έλευσης του Χριστού λαμβάνει χώραν εις δύο στάδια.
  Πολλοί χριστιανοί περιπλέκονται εν σχέσει με το ζήτημα της
Δευτέρας ελεύσεως διότι δεν δίδουν προσοχή εις την διάκριση αυτή. Τα δύο στάδια αυτά χωρίζονται απ’ αλλήλων με μία περίοδο επτά ετών.
  Το πρώτο στάδιο επανόδου του Χριστού ονομάζεται «Αρπαγή» όπως σημειούται εις το διάγραμμα. Κατ’ αυτήν ο Χριστός έρχεται δια την Εκκλησία Του. Το δεύτερο στάδιο ονομάζεται «Επιφάνεια» ως επίσης σημειούται εις το διάγραμμα. Κατ’ αυτήν έρχεται ο Χριστός μαζί με την εκκλησία Του και με όλες τις δυνάμεις των ουρανών για να κρίνει τα έθνη και να εγκαταστήσει την βασιλεία Του επί της γης. Οι άγιοι κατά τον χρόνον της αρπαγής πηγαίνουν προς τον Χριστό δια να είναι μετ’ Αυτού επί της γης.
  Η έλευσης του Χριστού κατά την αρπαγή θα είναι αιφνίδια.  «Αγρυπνείτε λοιπόν διότι δεν εξεύρετε την ημέραν ουδέ την ώραν καθ’ ην ο Υιός του ανθρώπου έρχεται» (Ματθαίος κε:13).
  Οι άγιοι αποτελούν το σώμα του Χριστού το οποίο δεν μπορεί να διασπαστεί (δεν δύναται να διασπασθή). Η Γραφή εκθέτει ότι η Αρπαγή λαμβάνει χώραν προ της μεγάλης θλίψεως την οποία δεν πρόκειται να υποστεί η εκκλησία ως σώμα του Χριστού.
 (Λουκά κα: 36 και Β΄ Πέτρου β:9).      
   Η περίοδος των επτά ετών μεταξύ των δύο σταδίων της ελεύσεως του Χριστού είναι πλήρης από γεγονότα. Επί της γης θα εκδηλωθεί η μεγάλη θλίψης «ο καιρός της στενοχώριας του Ιακώβ» (Ιερεμίας λ:7)και στον ουρανό θα λάβει χώραν η κρίσης των έργων της Εκκλησίας «προ του βήματος του Χριστού» και ο γάμος του Αρνίου (Β΄ Κορινθίους ε:10 και Αποκάλυψης ιθ:7). Τότε ο Χριστός θα αναλάβει την βασιλεία Του: «Άς χαίρωμεν και ας αγαλλώμεθα και ας δώσωμεν εις αυτόν διότι ήλθεν ο γάμος του Αρνίου και η γυνή αυτού ητοίμασεν εαυτήν».
  Τι λέγει η Γραφή περί του τρόπου με το οποίο θα έλθει ο

Χριστός κατά την αρπαγήν;  Θα έλθει λέγει «με κέλευσμα» το οποίο θα απευθύνεται προς τους «αποθανόντας εν Χριστώ» και το οποίο θα ακούσουν αυτοί. Θα έλθει «με φωνή αρχαγγέλου» έτσι ώστε όσοι ζουν και είναι δικοί Του να αντιληφθούν την πρόσκληση  Του. Όπως οι μαθητές επί της γης είδαν τον Ιησού απερχόμενο έτσι η Εκκλησία θα Τον ιδεί ερχόμενον κατά την αρπαγή.
  Θα έλθει με «σάλπιγγα Θεού» η οποία θεωρείται η τελευταία πρόσκλησης των αποθανόντων εν Χριστώ οι οποίοι ήδη άκουσαν το κέλευσμα και οι οποίοι αναστήθηκαν εκ των λοιπών νεκρών και εξήλθαν εκ τω τάφων των.
  Η σάλπιγγα του Θεού θα είναι και τελική πρόσκλησης προς τους ζώντας κατά την ώρα εκείνη πιστούς οι οποίοι θα είναι έτοιμοι και θα μεταμορφωθούν εν ριπή οφθαλμού. Θα είναι μία πρόσκλησης προς τους δικαίους και αγίους ζώντας και νεκρούς να εγκαταλείψουν την γη και να συναντήσουν τον Κύριο και Σωτήρα τους εις τον αέρα.
  Το Άγιο Πνεύμα το οποίο είναι μετά της Εκκλησίας επί της γης από την ημέρα της Πεντηκοστής θα απέλθει(φύγει) και Αυτό.
  Τα σώματα των «αποθανόντων εν Χριστώ θα αναστηθούν εκ των νεκρών πρώτα. Τα σώματα των νεκρών που δεν θα αναστηθούν τότε ανήκουν στους «λοιπούς των νεκρών» οι οποίοι έζησαν εν (ή μέσα στην) αμαρτία. Αυτοί δεν θα ακούσουν το κέλευσμα του Χριστού διότι δεν τον γνωρίζουν. Θα παραμείνουν στους τάφους τους και δεν θα αναστηθούν παρά στην Δευτέρα ανάσταση η οποία θα λάβει χώραν μετά την χιλιετή βασιλεία και η οποία θα είναι ανάστασης κρίσεως προ του λευκού Θρόνου κρίσεως εκείνων που έπραξαν τα φαύλα.
(Ιωάννης ε:28—29 και Αποκάλυψης κ:11—15).
  «Μη θαυμάζετε τούτο έρχεται ώρα καθ’ ην πάντες οι εν τοις μνημείοις θέλουσιν ακούσει την φωνήν Αυτού».
  Η ανάστασις των αποθανόντων εν Χριστώ ομοιάζει με την ενέργειαν μαγνήτη ο οποίος μέσα από ένα σωρό ανακατεμένων μικρών τεμαχίων σιδήρου ξύλων ή καουτσούκ προσελκύει προς τον εαυτό του μόνο κομμάτια του σιδήρου τα οποία είναι συγγενή προς την φύσι του αφήνει δε όλα τα άλλα αντικείμενα που δεν μετέχουν της φύσεως του. Τοιουτοτρόπως η αρπαγή θα είναι το πρώτο στάδιο της δευτέρας ελεύσεως του Χριστού. Το πολίτευμα ημών είναι εν τοις ουρανοίς.
  Η έλευσης του Χριστού στον κόσμο ως βρέφος ονομάζεται πρώτη έλευσης του Χριστού. Ήλθε όχι δια να υπηρετηθεί αλλά δια να υπηρετήσει και να δώσει την ψυχή Αυτού αντί πολλών. Ήλθε δια να σώσει ψυχές. Έπαθε κατά σάρκα και ανελήφθη σωματικός. Έτσι και η Δευτέρα έλευσης του Χριστού θα είναι σωματική και θα έλθει δια την απολύτρωση του σώματος ανδρών γυναικών τον οποίων έσωσε τις ψυχές από την αμαρτία.
  Πολλοί διδάσκαλοι επιχειρούν να εξηγήσουν την προσωπική επάνοδο του Χριστού και αποτυγχάνουν διότι στερούνται της γνώσεως και του Πνεύματος του Λόγου του Θεού. Η Δευτέρα έλευσης του Χριστού δεν σημαίνει τον θάνατο του πιστού όπως προσπαθούν να παραστήσουν. Δεν σημαίνει ακόμα την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος κατά την Πεντηκοστή ούτε την επιστροφή του αμαρτωλού ούτε την διάδοση του Χριστιανισμού ούτε την καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Η Δευτέρα έλευσης σημαίνει εκείνο που είπε ο Ιησούς: «Πάλι έρχομαι και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν (τους αποθανόντας και ζώντας πιστούς) δια να είσθε και σεις όπου είμαι εγώ».
  Η Εκκλησία προορίζεται να παίξει σπουδαίο ρόλο εις το σχέδιο του Θεού διότι τα μέλη της θα βασιλεύσουν μετά του Χριστού.
  Η Δευτέρα έλευσης του Χριστού σημαίνει δια τον αναγεννημένο Χριστιανό ότι θα γίνει όμοιος με τον Χριστό ότι θα γίνει όμοιος με τον Χριστό ότι θα είναι μετ’ Αυτού και ότι θα βασιλεύσει
μετ’ Αυτού.     
  Δια τον Ιουδαίο ο οποίος απέρριψε τον Χριστό και τώρα καταπατείται και διώκεται η επάνοδος του Χριστού επί της γης θα σημάνει την ελπίδα μιας νέας ζωής. Οι Ιουδαίοι θα ον αναγνωρίσουν τότε και θα τον δεχθούν ως Μεσσία τους. αυτό θα αποτελέσει απαρχή αποκαταστάσεως τους εις την χώρα τους εν ειρήνη και αναδείξεως των και πάλι ως έθνος.
(Ιερεμίας ς:14—15 Ησαϊας μγ:5—7 Πράξεις ιε:14—17).
  Οι εκτάσεις της ερήμου στην Παλαιστίνη θα οικοδομηθούν θα κατοικηθούν και θα καλλιεργηθούν. Οι σχετικές (γι’ αυτό ως προς την έρημο και υπόλοιπα) οι προφητείες δεν έχουν ξεπληρωθεί ακόμα.
  Για τα έθνη η επάνοδος του Χριστού θα σημάνει την
καταστροφή του παρόντος πολιτικού συστήματος του κόσμου του οποίου ο άρχων είναι ο διάβολος (Δανιήλ ιθ:11). Θα σημάνει το τέλος των πολέμων των ταραχών και των ανατρεπτικών κινημάτων. Θα σημάνει την κρίση των εθνών της γης τον χωρισμό αυτών σε έθνη—πρόβατα και εις έθνη –ερίφια την καταστροφή των τελευταίων και την επιβίωση εν ειρήνη των εθνών—προβάτων τα οποία ονομάζονται «δίκαιοι».
(Ματθαίος κε:31—40 Μιχαίας δ:3—4 Ησαϊας β)
  Η επάνοδος του Χριστού θα σηκώσει την κατάρα από τη γη η οποία θα ανθίσει ως ρόδο θα δώσει τον καρπό της.
(Ησαϊας λε:1 ψαλμός ξζ:6). 
  Ας είμαστε λοιπόν έτοιμοι διότι «οφθαλμός δεν είδε και ωτίον δεν ήκουσε και εις καρδίαν ανθρώπου δεν ανέβησαν όσα ητοίμασεν ο Θεός εις τους αγαπώντας Αυτόν»
(Α΄ Κορινθίους β:9).
.................................