Iδού έρχομαι ταχέως !!!
Λουκάς 21:24)
24 Και θα πέσουν με στόμα μάχαιρας, και θα φερθούν αιχμάλωτοι, σε όλα τα έθνη· και η Ιερουσαλήμ θα είναι πατούμενη από τα έθνη, μέχρις ότου εκπληρωθούν οι καιροί των εθνών.
Ο όρος «Έθνη» περιλαμβάνει όλα τα έθνη της γης εκτός των Εβραίων.
Ως εκ τούτου όλος ο κόσμος διαιρείται σε δύο τάξεις—τους Εβραίους ή Ισραηλίτες και τα Έθνη. Οι «καιροί των Εθνών» είναι η χρονική περίοδος η οποία άρχισε το 606 π.χ. όταν η παγκόσμιος εξουσία περιήλθε στα χέρια του Ναβουχοδονόσωρ βασιλέως της Βαβυλώνας κατ’ επιταγή του Θεού
(Ιερεμίας 27:1—21).
1 ΣΤΗΝ αρχή τής βασιλείας τού Ιωακείμ, γιου τού Ιωσία, βασιλιά τού Ιούδα, έγινε αυτός ο λόγος στον Ιερεμία από τον Κύριο, λέγοντας:
2 Έτσι λέει σε μένα ο Κύριος: Κάνε για τον εαυτό σου δεσμά, και ζυγούς, και βάλ' τα επάνω στον τράχηλό σου·
3 και στείλ' τα στον βασιλιά τού Εδώμ, και στον βασιλιά τού Μωάβ, και στον βασιλιά των γιων Αμμών, και στον βασιλιά τής Τύρου, και στον βασιλιά τής Σιδώνας, διαμέσου των μηνυτών που έρχονται στην Ιερουσαλήμ προς τον βασιλιά τού Ιούδα, τον Σεδεκία·
4 και πρόστάξέ τους να πουν στους κυρίους τους: Έτσι λέει ο Κύριος των δυνάμεων, ο Θεός τού Ισραήλ: Έτσι θα πείτε στους κυρίους σας:
5 Εγώ έκανα τη γη, τον άνθρωπο, και τα ζώα που είναι επάνω στο πρόσωπο της γης, με τη μεγάλη μου δύναμη, και με τον απλωμένον βραχίονά μου· και την έδωσα σε όποιον ευδόκησα.
6 Και, τώρα, εγώ έδωσα όλους αυτούς τούς τόπους στο χέρι τού Ναβουχοδονόσορα, του βασιλιά τής Βαβυλώνας, του δούλου μου· κι αυτά τα θηρία τού χωραφιού τα έδωσα σ' αυτόν, για να τον υπηρετήσουν.
7 Και όλα τα έθνη θα δουλέψουν σ' αυτόν, και στον γιο του, και στον γιο τού γιου του, μέχρις ότου έρθει ο καιρός τής γης, κι αυτού τού ίδιου· και πολλά έθνη και μεγάλοι βασιλιάδες θα τον καταδουλώσουν.
8 Και το έθνος και το βασίλειο, που δεν θα δουλέψει σ' αυτόν, τον Ναβουχοδονόσορα, τον βασιλιά τής Βαβυλώνας, και που δεν θα βάλει τον τράχηλό του κάτω από τον ζυγό τού βασιλιά τής Βαβυλώνας, εκείνο το έθνος θα το τιμωρήσω, λέει ο Κύριος, με μάχαιρα, και με πείνα, και με μεταδοτική αρρώστια, μέχρις ότου το εξολοθρεύσω με το χέρι εκείνου.
9 Κι εσείς, μη ακούτε τούς προφήτες σας ούτε τους μάντεις σας ούτε τους ενυπνιαστές σας ούτε τους οιωνοσκόπους σας ούτε τους μάγους σας, που μιλούν σε σας, λέγοντας: Δεν θα δουλέψετε στον βασιλιά τής Βαβυλώνας·
10 επειδή, αυτοί προφητεύουν σε σας ψέμα, για να σας απομακρύνουν από τη γη σας· και για να σας διώξω, και να χαθείτε.
11 Και το έθνος, που θα βάλει τον τράχηλό του κάτω από τον ζυγό τού βασιλιά τής Βαβυλώνας, και θα δουλέψει σ' αυτόν, εκείνο θα το αφήσω να μένει στη γη του, λέει ο Κύριος, και θα την εργάζεται, και θα κατοικεί σ' αυτή.
12 Μίλησα και στον Σεδεκία, τον βασιλιά τού Ιούδα, σύμφωνα με όλα αυτά τα λόγια, λέγοντας: Φέρτε τούς τραχήλους σας κάτω από τον ζυγό τού βασιλιά τής Βαβυλώνας, και δουλέψτε σ' αυτόν και στον λαό του, και θα ζήσετε.
13 Γιατί θέλετε να πεθάνετε, εσύ και ο λαός σου, με μάχαιρα, με πείνα, και με μεταδοτική αρρώστια, όπως μίλησε ο Κύριος ενάντια στο έθνος, που δεν θα δουλέψει στον βασιλιά τής Βαβυλώνας;
14 Γι' αυτό, μη ακούτε τα λόγια των προφητών, που σας μιλούν, λέγοντας: Δεν θα δουλέψετε στον βασιλιά τής Βαβυλώνας· επειδή, αυτοί προφητεύουν σε σ
15 Επειδή, εγώ δεν τους έστειλα, λέει ο Κύριος, κι αυτοί προφητεύουν με ψέματα στο όνομά μου· για να σας διώξω, και να χαθείτε, εσείς, και οι προφήτες, που προφητεύουν σε σας.
16 Μίλησα και στους ιερείς, και σε ολόκληρο αυτό τον λαό, λέγοντας: Έτσι λέει ο Κύριος: Μη ακούτε τα λόγια των προφητών σας, που προφητεύουν σε σας, λέγοντας: Δέστε, τα σκεύη τού οίκου τού Κυρίου θα επανέλθουν σε λίγο από τη Βαβυλώνα· επειδή, αυτοί προφητεύουν σε σας ψέμα.
17 Μη τους ακούτε· δουλέψτε στον βασιλιά τής Βαβυλώνας, και θα ζήσετε· γιατί να ερημωθεί αυτή η πόλη;
18 Και αν αυτοί είναι προφήτες, και αν ο λόγος τού Κυρίου είναι μαζί τους, ας παρακαλέσουν τώρα τον Κύριο των δυνάμεων, ώστε τα σκεύη που έχουν εναπομείνει στον οίκο τού Κυρίου, και στο παλάτι τού βασιλιά τού Ιούδα, και στην Ιερουσαλήμ, να μη πάνε στη Βαβυλώνα.
19 Επειδή, έτσι λέει ο Κύριος των δυνάμεων για τους στύλους, και για τη θάλασσα, και για τις βάσεις, και για τα υπόλοιπα σκεύη, που εναπέμειναν σ' αυτή την πόλη·
20 τα οποία ο Ναβουχοδονόσορας, ο βασιλιάς τής Βαβυλώνας, δεν πήρε, όταν έφερε αιχμάλωτο από την Ιερουσαλήμ στη Βαβυλώνα τον Ιεχονία, τον γιο τού Ιωακείμ, τον βασιλιά τού Ιούδα, και όλους τούς άρχοντες του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ·
21 μάλιστα, έτσι λέει ο Κύριος των δυνάμεων, ο Θεός τού Ισραήλ, για τα σκεύη, που εναπέμειναν στον οίκο τού Κυρίου, και στο παλάτι τού βασιλιά τού Ιούδα και στην Ιερουσαλήμ·
22 αυτά θα μετακομιστούν στη Βαβυλώνα, και θα είναι εκεί μέχρι την ημέρα κατά την οποία θα τα επισκεφθώ, λέει ο Κύριος· τότε θα τα επαναφέρω, και θα τα αποκαταστήσω σ' αυτό τον τόπο.
………
Και όταν ο Ναβουχοδονόσωρ εισέβαλε εις την Παλαιστίνη και έφερε τους Ιουδαίους αιχμάλωτους εις την Βαβυλώνα κατέστρεψε δε συγχρόνως τον Ιουδαϊκό Ναό της Ιερουσαλήμ. Η αιχμαλωσία αυτή των Ιουδαίων υπήρξε το αποτέλεσμα της παρακοής των εις τας εντολάς του Θεού και της στροφής των προς την ειδωλολατρία. Οι καιροί των Εθνών θα εξακολουθήσουν μέχρι της Αποκαλύψεως του Ιησού Χριστού.
Υπάρχει διαφορά μεταξύ της περιόδου που ονομάζεται «Καιροί των Εθνών» και του όρου «Πλήρωμα των Εθνών»
Το πλήρωμα των εθνών αναφέρεται εις την ολοκλήρωση της ομάδας εκείνης των ανθρώπων απ’ τα έθνη οι οποίοι απαρτίζουν την Εκκλησία του Χριστού. Η περίοδος αυτή της Εκκλησίας άρχισε κατά την Πεντηκοστή και θα εξακολουθήσει μέχρι την αρπαγή της.(της Εκκλησίας). Ο Παύλος λέγει «τύφλωσης κατά μέρος έγινε εις τον Ισραήλ εωσού εισέλθει το πλήρωμα των Εθνών»
(Ρωμαίους 11:25-26).
25 Επειδή, δεν θέλω να αγνοείτε, αδελφοί, το μυστήριο τούτο (για να μη υψηλοφρονείτε), ότι στον Ισραήλ έγινε τύφλωση κατά ένα μέρος, μέχρις ότου μπουν μέσα όλα τα έθνη·
26 και έτσι, ολόκληρος ο Ισραήλ θα σωθεί, όπως είναι γραμμένο: «Από τη Σιών θάρθει ο Λυτρωτής, και θα αποδιώξει τις ασέβειες από τον Ιακώβ.
………………..
Κατά τα τελευταία έτη ελάχιστος αριθμός των Εβραίων έχουν
πιστέψει εις τον Χριστό μέχρις ότου μετά την Αρπαγή κατάλοιπο ένα μέρος εκ του συνόλου του Ισραήλ θα επιστρέψει εις τον Κύριο και Μεσσία και θα μαρτυρήσει περί Αυτού.
(Ρωμαίους 11:2-3-4—5
2 Ο Θεός δεν απέρριψε τον λαό του, που τον προγνώρισε. Ή, δεν ξέρετε τι λέει η γραφή για τον Ηλία; Πώς μιλάει στον Θεό ενάντια στον Ισραήλ, λέγοντας:
3 «Κύριε, θανάτωσαν τους προφήτες σου, και κατέσκαψαν τα θυσιαστήριά σου· και εναπέμεινα μόνος εγώ, και ζητούν την ψυχή μου».
4 Αλλά, τι του αποκρίνεται ο Θεός; «Άφησα στον εαυτό μου 7.000 άνδρες, που δεν έκαμψαν το γόνατο στον Βάαλ».
Αποκάλυψης 7:1—8).
1 ΚΑΙ ύστερα απ' αυτά είδα τέσσερις αγγέλους να στέκονται επάνω στις τέσσερις γωνίες τής γης, που κρατούσαν τούς τέσσερις ανέμους τής γης, για να μη πνέει ο άνεμος επάνω στη γη ούτε επάνω στη θάλασσα ούτε επάνω σε κάθε δέντρο.
2 Και είδα έναν άλλον άγγελο που ανέβηκε από την ανατολή τού ήλιου, έχοντας τη σφραγίδα τού ζωντανού Θεού· και έκραξε με δυνατή φωνή προς τους 4 αγγέλους, στους οποίους δόθηκε να βλάψουν τη γη και τη θάλασσα,
3 λέγοντας: Μη βλάψετε τη γη ούτε τη θάλασσα ούτε τα δέντρα, μέχρις ότου σφραγίσουμε τους δούλους τού Θεού μας επάνω στα μέτωπά τους.
4 Και άκουσα τον αριθμό των σφραγισμένων· 144.000 ήσαν σφραγισμένοι από κάθε φυλή των γιων Ισραήλ·
5 από τη φυλή τού Ιούδα, 12.000 σφραγισμένοι· από τη φυλή τού Ρουβήν, 12.000 σφραγισμένοι· από τη φυλή τού Γαδ, 12.000 σφραγισμένοι·
6 από τη φυλή τού Ασήρ 12.000 σφραγισμένοι· από τη φυλή τού Νεφθαλείμ, 12.000 σφραγισμένοι· από τη φυλή τού Μανασσή, 12.000 σφραγισμένοι·
7 από τη φυλή τού Συμεών, 12.000 σφραγισμένοι· από τη φυλή τού Λευί, 12.000 σφραγισμένοι· από τη φυλή τού Ισσάχαρ, 12.000 σφραγισμένοι· από τη φυλή τού Ζαβουλών, 12.000 σφραγισμένοι·
8 από τη φυλή τού Ιωσήφ, 12.000 σφραγισμένοι· από τη φυλή τού Βενιαμίν 12.000 σφραγισμένοι.
………………
«Το πλήρωμα των Εθνών»αποτελεί την ολοκλήρωση των σκοπών του Θεού καλούντος εκ μέσου των εθνών ένα λαό δια να ανήκει εις τον Χριστό—την Εκκλησία.
Κατά την διάρκεια αιχμαλωσία της Βαβυλώνας άκμασαν δύο προφήτες ο Ιεζεκιήλ και ο Δανιήλ οι οποίοι έγραψαν δια την ιστορία του Εθνικού κόσμου μεταξύ των οποίων κυριότερος είναι ο Δανιήλ.
Ο Δανιήλ επέβη μέγας προφήτης διότι μέσα στην καρδιά του
αποφάσισε να μη εκκλίνη από του Θεού και ο Θεός τον χρησιμοποίησε. Ενώ βρισκόταν σε ξένη γη δεν ντρεπόταν ή φοβόταν να ομολογεί τον Θεό και εμπιστεύεται εις Αυτόν.
Ο Δανιήλ έγινε τοιουτοτρόπως ο ακόλουθος Βασιλέων έλαβε μεγάλη εξουσία στην Βαβυλώνα και αναγνωρίσθηκε ως ο πρώτος των σοφών. Και παράλληλα μίλησε με αγγέλους και ο Θεός τον ικάνωσε να ερμηνεύσει το όραμα της εικόνας του Ναβουχοδονόσωρ όπως και τις δικές του οράσεις το σύνολο των οποίων δίδει την προφητική εικόνα της εξελίξεως των Εθνών και «Των καιρών των εθνών».
Η εικόνα του δεύτερου κεφαλαίου του Δανιήλ αναφέρεται εις το διάγραμμα ευθύς μετά την αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα. Το όνειρο του Ναβουχοδονόσωρ και οι οράσεις του Δανιήλ στο έβδομο κεφάλαιο έχουν παρόμοια ερμηνεία. Η εικόνα του ονείρου συνίστατο από τέσσερα διάφορα μέταλλα τα οποία αντιπροσωπεύουν τέσσερις κοσμοκρατορίες. Κάθε μέταλλο που διαδέχεται το προηγούμενο ήταν μεν κατώτερης αξίας παρουσίαζε όμως μεγαλύτερη δύναμη.
Η βαβυλωνιακή βασιλεία παρουσιάζεται στην εικόνα με την
χρυσή κεφαλή και εις την όραση του Δανιήλ με το θηρίο που ήταν όμοιο με λέοντα και είχε πτέρυγας αετού.
Η Μηδοπερσική βασιλεία παρουσιάζεται εις την εικόνα με το στήθος και τους βραχίονες αυτής εξ’ αργύρου και εις την όραση του Δανιήλ με το θηρίο που ήταν όμοιο με άρκτο και σηκώθηκε κατά το ένα πλάγιο (την Περσία εννοεί) και είχε τρεις πλευρές στο στόμα αυτού μεταξύ των οδόντων αυτού.(Το θηρίο= εννοεί την Μηδοπερσική βασιλεία).
Η Ελληνική αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου παρουσιάζεται στην εικόνα με την κοιλιά αυτής και τους μηρούς αυτής εκ του χαλκού και εις την όραση του Δανιήλ με θηρίο όμοιο με πάρδαλη έχοντας τα νότα του τέσσερις πτέρυγας και τέσσερις κεφαλές που αντιπροσωπεύουν την εις τέσσερα κράτη διαίρεση της βασιλείας αυτής.
Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία παρουσιάζεται στην εικόνα με τις κνήμες εκ σιδήρου και τα πόδια αυτής μεν εκ σιδήρου μέρος δε εκ πηλού και εις την όραση του Δανιήλ με ένα θηρίο τρομερό και καταπληκτικό και ισχυρό σφόδρα(=( ορμητικός βίαιος εξαιρετικά ισχυρός )και είχε μεγάλους οδόντας κατέτριβε και κατασυνέτριβε και καταπατούσε το υπόλοιπο με τους πόδας αυτού και αυτό ήταν διαφορετικό πάντων των θηρίων των προ αυτού και είχε δέκα κέρατα.
Η ιστορία των Εθνών μόλις είχε περάσει την περίοδο των κνημών της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας όταν αυτή καταστράφηκε. Η ιστορία της αυτοκρατορίας αυτής δεν έφθασε στην περίοδο των ποδών και των δέκα δακτύλων της εικόνας του ονείρου του Ναβουχοδονόσωρ. Οι δέκα δάκτυλοι των οποίων μέρος ήταν εκ σιδήρου και μέρος εκ πηλού αντιπροσώπευαν την περίοδο των δέκα βασιλείων της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας υπό την τελική μορφή τα οποία μέλλουν να συντριφθούν υπό του αποκοπέντος «λίθου άνευ χειρών». «εθεώρεις εωσού απεκόπη λίθος άνευ χειρών και χτύπησε την εικόνα επί τους πόδας αυτής τους εκ σιδήρου και πηλού και κατασύντριψε αυτούς». Τότε ο σίδηρος ο πηλός ο χαλκός ο άργυρος και ο χρυσός κατασυντρίφτηκαν μαζί και έγιναν ως λεπτό άχυρο αλωνιού θερινού. Και ο άνεμος σήκωσε αυτά και κανένας τόπος δε βρέθηκε γι αυτούς ο δε λίθος αυτός που χτύπησε την εικόνα έγινε όρος μεγάλο και γέμισε όλη την γη».
Ως εκ τούτου η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία η οποία κατεστράφη πρόκειται να αναβιώσει και πάλι δια να εκπληρωθεί η προφητεία της εικόνας του ονείρου του Ναβουχοδονόσωρ και να τερματιστούν οι καιροί των Εθνών. Έτσι λέγουν ο Δανιήλ και ο Ιωάννης εις την Αποκάλυψη του. οι Αυτοκρατορίες σηκώνονται και πέφτουν κατ’ επιταγήν του Θεού και κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να μεταβάλει το σχέδιο του θεού εν σχέση με τους «Καιρούς των Εθνών» όπως αναφέρεται προφητικώς εις
την αγία Γραφή.
Εκείνος που μελετά τις Γραφές πρέπει να παρακολουθήσει τις σχετικές παραπομπές που αναφέρονται εις τον Δανιήλ και εις την αποκάλυψη περί ιστορίας των Εθνών όπως αυτή αποκαλύπτεται εις την εικόνα του Ναβουχοδονόσωρ στις οράσεις του Δανιήλ και εις την Αποκάλυψη του Ιωάννου.
Έτσι αντιλαμβανόμαστε καλύτερα τις προφητείες της Γραφής οι οποίες μας μιλούν περί του τέρματος της περιόδου των καιρών των Εθνών.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ
«Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον Μονογενή δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν αλλά να έχει ζωήν αιώνιον. Επειδή δεν απέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού εις τον κόσμον δια να κρίνει τον κόσμον αλλά δια να σωθή κόσμος δι’ αυτού».
(Ιωάννης 3:16—19).
16 Επειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας ο οποίος πιστεύει σ' αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή.
17 Δεδομένου ότι, ο Θεός δεν απέστειλε τον Υιό του στον κόσμο, για να κρίνει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος διαμέσου αυτού.
18 Όποιος πιστεύει σ' αυτόν, δεν κρίνεται· όποιος, όμως, δεν πιστεύει, έχει ήδη κριθεί, επειδή δεν πίστεψε στο όνομα του μονογενή Υιού τού Θεού.
19 Κι αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά.
»»»»»»»»»»»»»
«Εάν ομολογήσεις δια του στόματος σου τον Κύριο Ιησού και πιστεύσεις εν τη καρδία σου ότι ο Θεός ανέστησεν αυτόν εκ νεκρών θέλεις σωθεί».
(Ρωμαίους 10:9-10-11).
9 ότι, αν με το στόμα σου ομολογήσεις Κύριο, τον Ιησού, και μέσα στην καρδιά σου πιστέψεις ότι ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς, θα σωθείς·
10 επειδή, με την καρδιά πιστεύει κάποιος προς δικαιοσύνη, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρία·
11 δεδομένου ότι, η γραφή λέει: «Καθένας που πιστεύει σ' αυτόν, δεν θα ντροπιαστεί».
»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Μονογενής Υιός του θεού. γεννήθηκε εκ Πνεύματος Αγίου υπό της Παρθένου Μαρίας εις την Βηθλεέμ της Ιουδαίας. Είναι το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος.
Επί του διαγράμματος η γέννησης του Χριστού εικονίζεται δι’ ενός αστέρος και η σταύρωσης Του δι’ ενός σταυρού. Μετά τον σταυρό ακολουθούν η ανάστασης και η ανάληψης Του. Ο Ιησούς Χριστός ήτο απ’ αρχής. Επί τη γης έζησε περίπου 33 έτη. Τώρα ζει εις τα δεξιά του Θεού και εις όλη την αιωνιότητα.
Η κοινωνία εκείνη ήταν το υπόδειγμα κοινωνίας την οποία ζητεί ο Θεός από τον άνθρωπο. Όταν ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο του έδωκε ικανότητα ώστε να έχει κοινωνία μαζί Του. Δυστυχώς ο άνθρωπος υποχώρησε στον πειρασμό αμάρτησε και είχε πλέον ανάγκη Σωτήρος ο οποίος θα τον επανάφερε εις την κοινωνία μετά του Θεού με την υψηλή αποστολή να γίνει Σωτήρας του ανθρώπου να ελευθερώσει αυτόν από τα δεσμά της αμαρτίας και να τον επαναφέρει προς τον Θεό.
Την Τρίτη ημέρα ανέστη εκ νεκρών νικώντας δια του θανάτου Του τον θάνατο. Μετά την Ανάσταση ου εθεάθη επί της γης υπό της Μαρίας της Μαγδαληνής και των μαθητών Του.
Συνανεστράφη και συνομίλησε μαζί τους επί 40 ημέρες μετά την ανάσταση Του κατόπιν δε ανελήφθη εις τους Ουρανούς όπου τώρα κάθεται εις τα δεξιά του Θεού. Βρίσκεται εκεί ως ο Αρχιερεύς ημών «κατά την τάξη Μελχισεδέκ» (Εβραίους 6:18-19-20).
18 ώστε, διαμέσου δύο πραγμάτων αμετάθετων, στα οποία είναι αδύνατον να πει ψέματα ο Θεός, να έχουμε ισχυρή παρηγοριά όσοι καταφύγαμε στο να κρατήσουμε την ελπίδα που βρίσκεται μπροστά μας·
19 την οποία έχουμε, ως άγκυρα της ψυχής και ασφαλή και βέβαιη, και η οποία μπαίνει μέσα στο εσωτερικό τού
καταπετάσματος·
20 όπου ο Ιησούς μπήκε μέσα ως πρόδρομος, για χάρη μας, καθώς έγινε αρχιερέας στον αιώνα, σύμφωνα με την τάξη Μελχισεδέκ.
………………………….
Η έκφρασης αυτή «κατά την τάξη» αναφέρεται εις το βασιλικό αξίωμα και εις το αμετάθετο της Ιεροσύνης του Χριστού εις τον αιώνα (Εβραίους ζ: 23—24 και Γένεσης ιδ: 18). Τώρα ο Χριστός μεσιτεύει υπέρ ημών των τέκνων του Θεού. Επειδή Αυτός ζει θέλομε ζήσει και εμείς διότι σωθήκαμε με το αίμα Του και ανήκουμε εις Αυτόν. Ο Χριστός θα έλθει και πάλι να κρίνει ζώντας και νεκρούς.
Ο τυφλός κόσμος ουδέποτε θα μπορέσει να βγει από το σκότος παρά μόνο όταν ανοίξει τα μάτια του προς την αληθινή έννοια της αποστολής και της δυνάμεως του Ιησού Χριστού και μετανοήσει εκ των πονηρών αυτού οδών αποδεχόμενος Αυτόν ως Λυτρωτή και Σωτήρα του. ο Χριστός είναι ο μόνος δυνάμενος να λυτρώσει τον χαμένο κόσμο από τον θάνατο και να δώσει την ζωή.
Αυτό είναι το Ευαγγέλιο οι καλές αγγελίες της Γραφής.
Η Παλαιά Διαθήκη περιλαμβάνει πολλές κατηγορηματικές προφητείες που αφορούν την γέννηση την ζωή την διακονία τον θάνατο την ανάσταση την ανάληψη και την υπερύψωση του Χριστού. Πολλές από τις Προφητείες αυτές εκπληρώθηκαν όπως αναφέρεται εις την Καινή Διαθήκη. «Και αρχίσας από του Μωϋσέως και πάντων των προφητών διηρμήνευεν εις αυτούς τα περί των γεγραμμένα εν πάσαις ταις Γραφαίς»(Λουκάς κδ: 27).
Αναφέρουμε εδώ μερικές από αυτές τις προφητείες της Π.Δ. και την εκπλήρωση τους εις την Κ.Δ.
«»»»»»»»»»»»
ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ===ΕΚΠΛΗΡΩΣΗΣ
Σπέρμα γυναικός—Γένεσης γ:15==========Γαλάτας δ:4
Σπέρμα Αβραάμ—Γένεσης ιζ: 7+κβ:18=====Γαλάτας γ:16
Σπέρμα Δαβίδ—Ψαλμός ρλβ:11=========Πρ.ιγ:23+Ρωμ.α:3
Γέννησης εκ Παρθένου—Ης.ζ:14===========Λουκ.α:35
Γέννησης εν Βηθλεέμ Μιχ.ε:2==============Ματθ.β:1
Η δημόσια διακονία Του—Ησα.ξα:1—2======Λουκ.δ:16—21
Έναρξης αυτής εις Γαλιλαία—Ησα.θ:1—2====Ματθ.δ:12—16
Η είσοδος Του εις Ιεροσόλυμα—Ζαχ.θ:9======Ματθ.κα:1—5
Ο ζήλος Του—Ψαλμός ξθ:9===============Ιωαν.β:13—17
Απερρίφθη υπό των αδελφών Του ψαλ.ξθ:8===Ιωαν.11—12+ζ:5
Επροδόθη υπό φίλου—Ψαλμ.μα:9==========Ιωαν.γ:18—21
Επωλήθη αντί τριάκοντα αργύρια Ζαχ.ια:12===Ματθ.κς:15
Η σιωπή Του ενώ κατηγορείτο—Ησα.νγ:7===Ματθ.κζ:12—14
Επτύσθη και εμαστιγώθη—Ησα.ν:6====Μαρκ.ιδ:65+Ιωαν.ιθ:1
Ο χιτών Του ετέθη εις κλήρον—ψαλμ.κβ:18=====Ματθ.κζ:35
Ο εξιλαστήριος θάνατος Του—Ησα.νγ:12========Ματθ.κ28
Η σαρξ Του δεν είδε διαφθορά—Ψαλ.ις:10—11===Πραξ.β:31
Η ανάστασή Του—Ψαλμ.ις:10—11 =========Πραξ.Β:32
Η ανάληψης Του—Ψαλμ.ξη:18=============Εφεσ. Δ:8—10
Η υπερύψωσης Του—Ψαλμ.ρα:1===============Εβρ.α:3
«»»»»»»»»»»»»»
Ο αιώνιος Χριστός είναι το κύριο θέμα ολοκλήρου της Γραφής.
Ήλθε εκ σπέρματος Αβραάμ και ως τοιούτος αποτελεί την
ευλογία ολόκληρου του κόσμου. Ο σταυρός επί του οποίου έκαμε ιλασμό επί των αμαρτιών ημών είναι πηγή νέας ζωής. Καταγόταν από τον Οίκο Δαβίδ. Τοιουτοτρόπως θα γίνει ο Βασιλεύς του Ισραήλ «Ο επιθυμητός των Εθνών».
Ο Ιησούς Χριστός είναι το Άλφα και το Ωμέγα. Την καταγωγή Του βρίσκουμε εκ του Θεού εις το: (Ιωάννης α:12 και εκ του Αβραάμ εις το (Ματθαίος 1—17 ). Ο ίδιος ο Χριστός τονίζει Εαυτόν μετά του Θεού λέγων: «Εγώ και ο Πατήρ εν εσμέν».
Η Παλαιά Διαθήκη δια της ιστορίας των νόμων της των θυσιών της και των προφητειών της αποτελεί προετοιμασία δια την έλευση του Ιησού Χριστού εις τον κόσμο. Τα Ευαγγέλια αναφέρουν την φανέρωση του Χριστού εις τον κόσμο. Η Αποκάλυψης αποτελεί την συγκεφαλαίωση όλων των σχεδίων του Θεού εν τω Χριστώ και δια του Χριστού. Εις την Π.Δ. υποκρύπτεται η Κ.Δ. και εις την
Κ. Διαθήκη αποκαλύπτεται η Π. Διαθήκη.
Ο Χριστός είναι η χρυσή κλωστή της νίκης που διατρέχει το μήκος ολοκλήρου της Γραφής. Εν τω Προσώπου του Χριστού η Γραφή παρουσιάζεται μια συνεχής και αδιάσπαστος ιστορία της ανθρωπότητας εν σχέσει της προς τον Θεό. Ο Χριστός ο οποίος είναι η αλήθεια συνδέει το ένα προς άλλο τα 66 βιβλία της Γραφής εις μια προοδευτική αποκάλυψη της Αλήθειας με τελεία αρμονία εις την διδασκαλία.
Επί του διαγράμματος θα παρατηρήσετε ότι ο Χριστός ήταν Προφήτης κατά την διάρκεια της επιγείου ζωής Του. τώρα κατά την οικονομία της Εκκλησίας ήτις είναι οικονομία Χάριτος ο Χριστός Είναι ο μέγας Αρχιερεύς ημών. Και κατά την περίοδο της βασιλείας η οποία θα διαδεχθεί την περίοδο της μεγάλης θλίψεως επί της γης θα είναι ο Βασιλεύς.
Ο Χριστός θα καταστρέψει τον θάνατο.
«διότι επειδή ο θάνατος ήλθε δι’ ανθρώπου ούτω και δι’ ανθρώπου η ανάστασης των νεκρών. Επειδή καθώς πάντες αποθνήσκουσιν εν τω Αδάμ ούτω πάντες θέλουσι ζωοποιηθή εν τω Χριστώ. Έκαστος όμως κατά την ιδίαν αυτού τάξιν ο Χριστός είναι η απαρχή έπειτα όσοι είναι του Χριστού εν τη παρουσία Αυτού ύστερον θέλει είσθαι το τέλος όταν παραδώσει τη βασιλεία εις τον Θεό και Πατέρα όταν Καταργήσει πάσαν αρχήν και πάσαν εξουσίαν και δύναμιν.
Διότι πρέπει να βασιλεύσει εωσού θέση πάντας τους εχθρούς υπό τους πόδας Αυτού έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος.
( Α΄ Κορινθίουςιε:21—23). Ο Χριστός είναι το «σπέρμα της γυναικός» περί του οποίου εγένετο ο λόγος εις το (Γένεσης γ:15)».
Αυτός τελικώς θα καταστρέψει τον Διάβολο και τα έργα αυτού.
Ο παλαιός ύμνος που διδαχθήκαμε περί του Χριστού και της αγάπης Του ενώ ακόμη βρισκόμαστε εις το περιβάλλον της χριστιανικής οικογενείας μας εκφράζει την ανάγκη ολοκλήρου της ζωής μας.
Πόσον μέγαν φίλον Έχομεν ω Ιησού οία χάρης και αγάπη λάμπει εν τω βίο σου….
«Ο Θεός όμως πλούσιος ων εις έλεος δια την πολλήν αγάπην αυτού με την οποίαν ηγάπησεν ημάς και ενώ ήμεθα νεκροί δια τα αμαρτήματα εζωοποίησεν ημάς μετά του Χριστού»
(Εφεσίους β:4—5).
«»»»»»»»»»
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟΝ ΠΕΜΠΤΩΝ
Ο ΤΑΦΟΣ—ΑΙ ΨΥΧΑΙ ΤΩΝ ΑΠΟΘΑΝΟΝΤΩΝ—ΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ
(Ιωάννης κ:23—29).
Προς συσχετισμό με τα αναφερόμενα εις το παρόν κεφάλαιον ας στρέψουμε την προσοχή μας εις το κάτω μέρος του Διαγράμματος όπου εικονίζονται: πρώτον ο τάφος δεύτερον η θέση για τις ψυχές των αποθανόντων δικαίων τρίτον η θέσεις για τις ψυχές των αποθανόντων αμαρτωλών τέταρτον το μέγα χάσμα μεταξύ των δύο αυτών θέσεων πέμπτον αι αναστάσεις εκ νεκρών.
Πολλοί άνθρωποι δεν διακρίνουν ότι θα πραγματοποιηθούν
χωριστές αναστάσεις εκ των νεκρών και ότι θα λάβουν χώραν περισσότερες της μια κρίσεως.
Δεν διακρίνουν ότι η Γραφή μιλά περί μιας μακράς περιόδου χιλίων ετών μεσολαβούσης μεταξύ της αναστάσεως των δικαίων κατά την δευτέραν έλευση του Χριστού και της αναστάσεως εκείνων που έπραξαν τα φαύλα δια να κριθούν ενώπιον του λευκού Θρόνου.
Το μόνο στοιχείο του ανθρώπου το οποίο πεθαίνει είναι το σώμα του.
Ο τάφος είναι ο επί της γης τόπος όπου τα σώματα των αποθανόντων δικαίων και πονηρών αποτίθενται σε αναμονή της αναστάσεως εις την οποίαν θα έχει μέρος εκάστη εκ των τάξεων αυτών.
Η ψυχή του ανθρώπου δεν πεθαίνει αλλά εξακολουθεί να ζει μετά τον θάνατο του σώματος και απέρχεται στον ετοιμασμένο τόπο γι’ αυτήν.
Ο τόπος όπου απέρχονται οι ψυχές των δικαίων ονομάζεται «Παράδεισος» εις το διάγραμμα εικονίζεται ο παράδεισος ως ευρισκόμενος υπό του τάφου κατά το διάστημα που προηγήθη της αναστάσεως του Χριστού. Αλλά μετά την ανάσταση του Χριστού τοποθετείτε εις τον Ουρανό.
Ο Χριστός πέθανε αλλά ανέστη και πάλι νίκησε τον θάνατο. Όταν το σώμα Του ανέστη εκ του τάφου ο τάφος αυτός ανοίχθηκε και η ψυχή Αυτού και το Πνεύμα επανήλθαν δια να ενωθούν με το σώμα Του επί της γης. Έτσι ο Χριστός έγινε απαρχή των κεκοιμημένων. (αρχή των αυτών που κοιμήθηκαν εν Κυρίω).
Ο Χριστός εν τη ανάσταση Του ηχμαλώτισεν αιχμαλωσίαν. Ηλευθέρωσεν τας ψυχάς των δικαίων εκ του άδου και μετατόπισε τον παράδεισον εις τους ουρανούς. Ο Παύλος ονομάζει παράδεισο τούτον τρίτον ουρανό κατοικία του Θεού(Β΄ Κορινθίους ιβ:1—4). Οι δίκαιοι όιτινες ηλευθερώθησαν υπό του Χριστού εκ του άδου μετέβησαν εις τον εν ουρανοίς παράδεισον. Ο παράδεισος αυτός φαίνεται εις το διάγραμμα μετά την ανάληψη του Χριστού. Τώρα τα πνεύματα και οι ψυχές των δικαίων πηγαίνουν κατά τον θάνατο εις τον παράδεισο εν ουρανοίς και θα παραμένουν εκεί έως ότου έλθει ο Χριστός δια να παραλάβει την εκκλησία Του κατά την αρπαγή οπότε τα σώματα των κεκοιμημένων δικαίων θα κληθώσι εκ των τάφων.
Η ιστορία του πλούσιου και του Λαζάρου που αναφέρει ο (Λουκάς κεφ.ις:19—31) βεβαιώνει ότι τα πνεύματα των αποθνησκόντων έχουν συνείδηση υπάρξεως και ότι φέρουν «ψυχικό σώμα»το οποίο τους δίδει την ικανότητα να αναγνωρίζονται υπό την μορφή που είχαν επί της γης διότι ο πλούσιος αναγνώρισε τον Λάζαρο και συνομίλησε περί αυτού μετά του Αβραάμ δια μέσου του αδιάβατου χάσματος.
Το πνεύμα δεν είναι στερημένο σώματος και το σώμα αυτό λέγεται «ψυχικόν».
Η θέσης κάθε ψυχής μετά θάνατο εξαρτάται από την στάση την οποία τήρησε επάνω στη γη απέναντι του Σωτήρος Ιησού Χριστού. Εάν δηλαδή αποδέχθηκε τον εξιλαστήριο θάνατο του Χριστού επί του Σταυρού και εσώθη δι’ Αυτού. Εάν ο αμαρτωλός αναγεννηθεί και σωθεί ενώ βρίσκεται ακόμη εις την παρούσα ζωή ούτως ώστε το Πνεύμα του Θεού να κατοικήσει στην καρδιά του και να γίνει ναός του ζώντος Θεού τότε η ψυχή και το Πνεύμα αυτού μετά τον αποχωρισμό εκ του σώματος μεταβαίνουν εις τον παράδεισο τον τόπο που προορίζεται δια τις ψυχές των δικαίων.
Εάν ένας άνθρωπος παραμένει άνευ σωτηρίας ενώ ζει επί της γης και το κακό έχει τον θρόνο του εις την καρδιά του ώστε να μη υπάρχει θέση δια τον Θεό μέσα στη ζωή του τότε η ψυχή του απέρχεται εις τον τόπο που έχει ετοιμασθεί δια τας ψυχάς των αδίκων. Έτσι η κατάστασης ενός ανθρώπου επί της γης σωσμένου ή μη καθορίζει που θα παραμείνει το πνεύμα του μετά θάνατο ως και τον χρόνο κατά τον οποίο το σώμα του θα αναστηθεί εκ νεκρών.
Εφ’ όσον από του Αδάμ και εξής επικράτησε ο φυσικός θάνατος ο θάνατος του σώματος πρόκειται να λάβει χώραν και
φυσική ανάστασης. «Επειδή πάντες αποθνήσκει εν τω Αδάμ ούτω και πάντες θέλουσι ζωοποιηθή εν τω Χριστώ»
(Α΄ Κορινθίους ιε: 22). Εδώ και ο θάνατος και η ανάστασης αναφέρονται εις το σώμα.
Η πρώτη ανάσταση είναι ανάσταση δικαίων. Λαμβάνει χώραν εις δύο στάδια καθώς αναφέρεται εις το διάγραμμα. Το πρώτο στάδιο συμπίπτει με την αρπαγή της Εκκλησίας οπότε οι νεκροί εν Χριστώ θα αναστηθούν πρώτον ενώ τα σώματα των ανθρώπων που έζησαν στην αμαρτία θα παραμείνουν εις τους τάφους των.
Το δεύτερο στάδιο της πρώτης ανάστασης θα περιλαμβάνει τους αγίους της μεγάλης θλίψεως και θα λάβει χώραν κατά το τέλος της θλίψεως. Άγιοι αυτοί θα είναι οι ομολογήσαντες τον Χριστό κατά την περίοδο της μεγάλης θλίψεως οι μη λατρεύσαντες το θηρίον ούτε την εικόνα αυτού και οι οποίοι δεν έλαβαν το χάραμα επί των μετώπων αυτών και επί την χείρα αυτών (Αποκάλυψης κ:4). Οι ψυχές των αγίων βρίσκονται σε αναμονή της αναστάσεως των σωμάτων αυτών. Οι άγιοι αυτοί θα αναστηθούν και θα λατρεύσουν τον Χριστό ημέραν και νύκτα μέσα στο Ναό Αυτού.
(Αποκάλυψης ζ:15)
Οι χριστιανοί που θα ζουν επί της γης κατά την στιγμή της αρπαγής δεν θα ιδούν θάνατο διότι θα αρπαχθούν αμέσως δια να είναι μετά του Χριστού.
Αυτοί γεννήθηκαν δύο φορές και δεν πρόκειται να πεθάνουν καμία. Οι άνθρωποι που έχουν γεννηθεί δύο φορές και πεθάνουν θα πεθάνουν μόνο μία φορά κατά τον θάνατο του σώματος. Εκείνοι όμως που γεννήθηκαν μία φορά δηλαδή την κατά σάρκα γέννηση πρόκειται να πεθάνουν δύο φορές δηλαδή θα υποστούν σωματικό και πνευματικό θάνατο.
Εις τον Άδην θα παραμείνουν οι ψυχές των πονηρών μέχρι την Δευτέρα ανάσταση του Ιησού Χριστού. Κατά την Δευτέρα ανάσταση θα εξέλθουν εκ των τάφων τα σώματα των αδίκων και θα ενωθούν και πάλι με τις αμαρτωλές ψυχές τους και θα εμφανισθούν προ του «Μεγάλου Λευκού Θρόνου» δια κρίσι. Μετά την κρίσι θα ριφθούν εις την λίμνη του πυρός και τούτο είναι ο δεύτερος θάνατος.
Η πρώτη ανάστασης αφορά τους σωσμένους. Οι τα αγαθά
Ποιήσαντες θέλουσι εξέλθει εις ανάσταση ζωής. Η Δευτέρα ανάστασης αφορά τους πράξαντες τα φαύλα οι οποίοι θα εξέλθουν εις ανάσταση κρίσεως. (Ιωάννης ε:29).
«Μακάριος και άγιος όστις έχει μέρος εις την πρώτην ανάσταση επί τούτου ο θάνατος δεν έχει εξουσία αλλά θέλουσιν είσθαι ιερείς του Θεού και του Χριστού και θέλουσιν βασιλεύσει μετ’ αυτού χίλια έτη» (Αποκάλυψης κ:6).
