8--11--2018---01--ΚΑΙ 02---Ο Χριστός είναι η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή

Iδού έρχομαι ταχέως !!!

Iδού έρχομαι ταχέως !!! 
 ΤΟΠΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΣΕΡΡΩΝ ΣΤΑ ΑΚΡΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ


Ο Χριστός είναι η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή
01--

 Robert Murray M'Cheyne

“Του λέει ο Ιησούς: Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή. Κανείς δεν πάει κοντά στον Πατέρα εκτός αν περάσει από μένα” (Ιωάν. 14,6).
Eνας ηλικιωμένος σοφός είπε ότι πολλές φορές όταν ο Θεός είναι κοντά μας με άφθονες τις ευλογίες Του για μας, τότε είναι που εμείς αμαρτάνουμε ακόμη περισσότερο. Αυτό κάνει την αγάπη Του να φαίνεται ακόμη μεγαλύτερη
Στα λόγια του Ιησού στο Ιωάν 14,6 βρίσκουμε ένα σχετικό παράδειγμα. Ποτέ άλλοτε η καρδιά του Χριστού δεν ήταν τόσο γεμάτη από τρυφερή και κυρίαρχη αγάπη για τους μαθητές Του, από τη στιγμή που τους είπε, “Ας μην ταράζεται η καρδιά σας”. Είχαν πολλούς λόγους για να είναι ταραγμένη η καρδιά τους.
Τους είχε πει ότι θα τους αφήσει. Τους είχε πει ότι κάποιος θα Τον προδώσει, κάποιος άλλος θα Τον αρνηθεί, ότι θα τους προσβάλλουν εξ αιτίας Του εκείνο το ίδιο βράδυ. Ισως ακόμη να νόμιζαν ότι θα άφηνε γιατί ήταν θυμωμένος μαζί τους. Οποια όμως κι’ αν ήταν η αιτία της ταραχής τους, η αγκαλιά του Χριστού ήταν ξέχειλη από αγάπη και τα λόγια Του ήταν σταγόνες μόνο από το ξεχείλισμα της αγάπης Του: “Ας μην ταράζεται η καρδιά σας. Να’χετε πίστη στο Θεό, και σ’ εμένα να’χετε πίστη”. Ποτέ πριν κανείς δεν είχε ψιθυρίσει τέτοια λόγια πιστής τρυφερότητας σ’ αυτόν τον παγωμένο κόσμο. Κι’ όμως, πόσο ψυχρή, σκοτεινή και φτωχή ήταν η ερώτηση με την οποία ο Θωμάς διέκοψε τα θεϊκά λόγια:
“Κύριε, δεν ξέρουμε πού πηγαίνεις πώς λοιπόν μπορούμε να ξέρουμε την οδό που οδηγεί εκεί;” Αλλά και με πόση κατανόηση αντιμετωπίζει ο Χριστός αυτήν την ψυχρότητα! Με πόση αγάπη ξεκινάει από το άλφα της σωτηρίας και απαντά και μάλιστα με το παραπάνω στο Θωμά! Του δίνει πολύ περισσότερα απ’ όσα εκείνος ζητά ή σκέπτεται. Εκείνος ρώτησε για τον τόπο και το δρόμο, και ο Χριστός του απάντησε “εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή. Κανείς δεν πάει κοντά στον Πατέρα εκτός αν περάσει από μένα”. Αυτή μπορεί να θεωρηθεί μια πλήρης περιγραφή του ευαγγελίου της σωτηρίας. Ας δούμε λοιπόν τα διάφορα τμήματά της.
…………………………….

Ο Χριστός είναι η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή
02--

 Robert Murray M'Cheyne

 Ο Χριστός είναι η Οδός. “Εγώ είμαι η οδός… Κανείς δεν πάει κοντά στον Πατέρα…” κτλ. Ολόκληρη η Γραφή διακηρύττει ότι από τη φύση μας δεν έχουμε πρόσβαση στον Πατέρα. Είμαστε από τη φύση μας γεμάτοι αμαρτία, ενώ ο Θεός είναι από τη φύση Του απεριόριστα άγιος – αποστρέφεται την αμαρτία. Οπως ακριβώς από τη φύση του ένα ευαίσθητο φυτό απομακρύνεται από το άγγιγμα του ανθρώπινου χεριού, έτσι ο Θεός, από την ίδια Του τη φύση, απομακρύνεται από το άγγιγμα της αμαρτίας. Είναι αιώνια αποχωρισμένος από τους αμαρτωλούς.
Τα μάτια Του είναι τόσο καθαρά που δεν ανέχεται την ανομία.
Αυτό το έδειξε παραστατικά στον Αδάμ και τους πατριάρχες. Οσο ο Αδάμ περπατούσε δίκαια, ο Θεός ήταν μέσα σ’αυτόν, περπατούσε μαζί του και είχε κοινωνία μ’ αυτόν. Οταν όμως ο Αδάμ έπεσε, “ο Θεός έδιωξε τον άνθρωπο έβαλε στα ανατολικά του κήπου τα χερουβίμ και το πύρινο περιστρεφόμενο ξίφος, για να φυλάνε το δρόμο που οδηγούσε στο δένδρο της ζωής”. Αυτό το πύρινο ξίφος ανάμεσα στα χερουβίμ ήταν ένα θαυμάσιο έμβλημα του Θεού – του δίκαιου Θεού που μισεί την αμαρτία. Στη βάτο, εμφανίστηκε στον Μωϋσή σαν “πύρινη φλόγα”.
Εδώ όμως εμφανίζεται ανάμεσα στα χερουβίμ σαν ξίφος – ένας δίκαιος Θεός που μισεί την αμαρτία. Προσέξτε ότι αυτό το πύρινο ξίφος ήταν περιστρεφόμενο για να εμποδίζει την είσοδο από κάθε πλευρά προς το δένδρο της ζωής. Αν δεν γυρνούσε προς κάθε πλευρά – αν άφηνε κάποιο μονοπάτι ελεύθερο – ο Αδάμ θα είχε τρυπώσει μέσα από αυτό το μονοπάτι και θα κατάφερνε να φθάσει μέχρι το δένδρο της ζωής. Μάταια όμως! Οποιο δρόμο κι’ αν δοκίμασε, μυστικό, στενό, απότομο και δύσκολο, όσο αθόρυβα κι’ αν προσπάθησε να γλιστρίσει μέσα, βρήκε μπροστά του το πύρινο ξίφος που έμοιαζε να του λέει “Πώς μπορεί να δικαιωθεί ο άνθρωπος μπροστά στον Θεό; Από τα έργα του νόμου δεν μπορεί να δικαιωθεί καμιά σάρκα”. Ο Αδάμ θάπρεπε να παραιτηθεί από τις μάταιες προσπάθειές του να βρει το δρόμο του στη ζωή. Γιατί εκ φύσεως ο άνθρωπος δεν έχει πρόσβαση στο Θεό.






Ο ΑΡΗΣ ΜΟΥ

..............