Iδού έρχομαι ταχέως !!!
07
Ο Χρυσόστομος όμως ορθά κάνει λόγο για δύο "περιβόλαια" -ένα φυσικό (η κόμη) και ένα δεύτερο, επιπρόσθετο, (το κάλυμμα)- και αναρωτιέται εύλογα: "Ει αντί περιβολαίου δέδοται [η κόμη], τίνος ένεκεν δει περιβόλαιον έτερον προστιθέναι;" (=Εάν λοιπόν η κόμη έχει δοθεί αντί για σεμνό πέπλο, για ποιο λόγο θέλει να προσθέσουμε και άλλο κάλυμμα;). Και δίνει ο ίδιος την απάντηση: "Ώστε μη από της φύσεως μόνον, αλλά και από της προαιρέσεως την υποταγήν ομολογείν". (=Ώστε όχι μόνο από τη φύση [δηλαδή κατ’ ανάγκην] αλλά και από την εσωτερική της διάθεση να ομολογεί [με το κάλυμμα της κεφαλής της] την υποταγή [στον άντρα της]). Από τα παραπάνω είναι προφανές ότι το να φοριούνται ως δήθεν "κάλυμμα" διακοσμητικά καπέλα δεν είναι σύμφωνο με το πνεύμα της περικοπής, αφού έτσι αντί να συμβολίζεται ταπείνωση μάλλον επιδιώκεται επιπλέον δόξα.
16 Ει δε τις δοκεί φιλόνεικος είναι, ημείς τοιαύτην συνήθειαν ουκ έχομεν, ουδέ αι εκκλησίαι του Θεού. 16 Αν όμως κάποιος θέλει να είναι φιλόνικος, εμείς δεν έχουμε τέτοια συνήθεια, ούτε οι εκκλησίες του Θεού.
Όπως παρατηρήσαμε, ο Παύλος προσπάθησε να θεμελιώσει τις απόψεις του αναφορικά με το κάλυμμα κεφαλής κατά την δημόσια προσευχή αντρών και γυναικών, στηριζόμενος όχι μόνο σε λογικά αλλά επίσης σε θεολογικά και μεταφυσικά επιχειρήματα και είναι πέρα από κάθε αμφιβολία ότι δεν θα το έκανε αυτό αν ο λόγος για το κάλυμμα κεφαλής ήταν μόνο απλό ζήτημα τοπικής ή εποχικής συνήθειας.
Φτάνοντας εντούτοις στο τέλος της έκθεσης των θέσεών του, και έχοντας ήδη μακρόχρονη πείρα με τους ανθρώπους που αποτελούσαν τις εκκλησίες, ήταν σχεδόν βέβαιος ότι θα υπήρχαν κάποιοι απρόθυμοι να συμμορφωθούν με τη διδασκαλία του. Καθώς όμως δεν θεωρούσε το εξεταζόμενο θέμα ως σωτηριακό (παρά την σπουδαιότητά του), γι’ αυτό και κλείνει την αναφορά του με τούτη την τελευταία πρόταση που μιλάει για δύο ομάδες: Στη μία ανήκει ο Απόστολος και οι Εκκλησίες του Θεού, ενώ στην άλλη ανήκει κάθε "φιλόνεικος", και αφήνει με τον τρόπο αυτό στους πιστούς την ευθύνη να διαλέξουν μόνοι τους σε ποια από τις δύο θα κατατάξουν τον εαυτό τους.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1] Η φράση "κατά κεφαλής έχων", σημαίνει "να έχει σκεπασμένο το κεφάλι". Ο Θεοφύλακτος ερμήνευσε: "Κατά κεφαλής... ίνα ανέλη ου μόνον το κατακαλύπτεσθαι ιματίω αλλά και κόμη^ και ο κομών γαρ κατά κεφαλής έχει την κόμην δηλαδή". (=`’Γράφει `κατά κεφαλής’ ...ώστε να αφαιρέσει όχι μόνο το σκέπασμα του ιματίου αλλά και τα μακριά μαλλιά, διότι κι εκείνος που έχει μακριά μαλλιά στην πραγματικότητα σκεπάζει το κεφάλι του). [Επιστροφή στο κείμενο]
[2] Ο Χριστός αναφέρεται και ως "η κεφαλή του σώματος, της εκκλησίας^ όστις είναι αρχή" (Κολ. 1/α/18). [Επιστροφή στο κείμενο]
[3] Συνεπώς οι ακραίες θέσεις που επιβάλλουν κάλυμμα κεφαλής σε όλες ανεξαρτήτως τις γυναίκες, είτε αυτό αφορά ένα μαντήλι, είτε διακοσμητικό καπέλο, είτε πέπλο, δεν προκύπτουν από την αποστολική διδασκαλία. Το ίδιοι ισχύει και για την εικόνα που βλέπει κανείς σε μερικές εκκλησίες όπου συναντάμε κοριτσάκια στην αγκαλιά της μητέρας τους να σκεπάζονται με μαντήλια, ούτε και η πρακτική του να βάζει και να βγάζει η γυναίκα το μαντήλι της κάθε φορά που αρχίζει ή τελειώνει η προσευχή που γίνεται από άλλο πρόσωπο. (Το ίδιο ισχύει και για ομάδες που υποχρεώνουν το κάλυμμα της κεφαλής σε όλη της διάρκεια της Θείας Κοινωνίας). Αυτές οι μάλλον αυθαίρετες εφαρμογές έγιναν αφορμή να περιφρονηθεί η αποστολική οδηγία και κάθε ομάδα (ακόμη και κάθε άτομο) να αποφασίζει και να πράττει "κατά βούλησιν", καταργώντας έτσι τον αποστολικό έπαινο, ότι "κρατείτε τας παραδόσεις, καθώς παρέδωκα εις εσάς" (Α' Κορ. 11/ια/2). [Επιστροφή στο κείμενο]
............
