20-9-2022

Δ/. Οι συνέπειες της αρνήσεως της Θεότητος του Χριστού
Και κάθε ένας που θα αρνείται την θεότητα του Ιησού Χριστού θα αποκτήσει συνείδηση των συνεπειών αυτής της αρνήσεως.
Δυστυχώς μερικοί πιστεύουν ότι η θεότητα Του είναι ζήτημα μικρής σημασίας κι είναι τόσο αφελείς ώστε να νομίζουν ότι η χριστιανική πίστης είναι επαρκείς και ικανοποιητική κι’ αν ακόμα δεχθούμε ότι ο Ιησούς δεν είναι Θεός. Μετακινούν έτσι ολόκληρο το οικοδόμημα της πίστεως τοποθετώντας το επί άλλων θεμελίων και μη ενδιαφερόμενοι παρά μόνο για τη διατήρηση εξωτερικής του μορφής.
Αν αφαιρέσουμε την αλήθεια της θεότητας του Χριστού μέσα απ’ τον Χριστιανισμό, εκείνο που μένει δεν είναι παρά μια απλή νεκρή θρησκεία με τύπους και ιεροτελεστίες χωρίς κανένα νόημα. Είναι θρησκεία ανθρώπων που έχουν μεν:
«μορφήν ευσεβείας…»
Β΄ Τιμοθέου 3:5
5 ενώ μεν έχουν μορφή ευσέβειας, όμως έχουν αρνηθεί τη δύναμή της· κι αυτούς, απόφευγέ τους.
….
Εάν λοιπόν ο Ιησούς δεν είναι Θεός τότε:
1/. Έφερε στο στόμα Του ψευδή μαρτυρία. Ήταν ψεύτης και επομένως Αυτός ο Ίδιος ένας αμαρτωλός που χρειαζόταν κάποιον άλλον να δώσει εξιλέωση για τις αμαρτίες Του. προφανώς δε δεν θα μπορούσε Αυτός να εξιλεώσει εμάς. Οι διδασκαλίες περί της αναμαρτησίας Του και του εξιλεωτικού Του έργου θα πρέπει να ήσαν χονδροειδή αποκυήματα φαντασίας.
2/. Η Βίβλος θα πρέπει να είναι ένα αναξιόπιστο βιβλίο που εισάγει ένα σύστημα θρησκείας στηριζόμενο μάλλον σε ψεύδος παρά σε αλήθεια.
Ν ο Ιησούς δεν είναι Θεός τότε η Βίβλος δεν έχει κανένα αυθεντικό κύρος και μεταβάλλεται σ’ ένα απλό βιβλίο και μάλιστα όχι αξιόπιστο.
3/. Συνήθως η άρνησης της θεότητα του Χριστού οδηγεί στην άρνηση κάθε υπερφυσικής πραγματικότητας.
Αυτό φυσικά θα απέκλειε την άσπορο σύλληψη του Χριστού Τη σωματική Του Ανάσταση και την πραγματικότητα των θαυμάτων Του. Η χριστιανική πίστης
Δεν μπορεί αφού ξεχωριστεί απ’ τα συστατικά της στοιχεία να διατηρείται ακόμα ακεραία. Στέκει ή πέφτει στην ολότητα της. Μετακίνησε μία στήλη της και θα δεις ότι ολόκληρο το οικοδόμημα της σωριάζεται. Η θεότητα του Χριστού είναι το βασικό εκείνο στοιχείο του οποίου η έλλειψης φέρει την ολοσχερή ακύρωση πίστεως.
………
Μέρος 20
Η ΕΚ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΓΕΝΝΗΣΗΣ
Ίσως καμία αλήθεια της βίβλου δεν προξένησε περισσότερες διανοητικές και πνευματικές δυσκολίες από εκείνη της εκ Παρθένου Γεννήσεως του Κυρίου μας. Άλλες αλήθειες όπως είναι η ανάστασης του Χριστού η, η εξιλέωσης των αμαρτιών μπορεί να ερμηνευτούν σωστά η λανθασμένα και κατά τον ένα ή τον άλλον τρόπο. Όσον αφορά όμως της εκ Παρθένου
Γέννησης του Χριστού δεν τίθεται καν ζήτημα τρόπου ερμηνείας της αλλά αυτή είτε είναι ένα πραγματικό γεγονός είτε δεν είναι. Είναι η λυδία λίθος που χωρίζει τη αλήθεια απ’ το ψεύδος.
Στο παρελθόν ο μεγαλύτερος για την εκκλησία του Χριστού
Προερχόταν από εξωτερικές επιθέσεις τις οποίες αυτή εφίστατο απ’ την απιστία. Σήμερα όμως η εκκλησία απειλείται εκ των έσωθεν. Δυστυχώς μερικοί απ΄ τους ισχυρούς αντιπάλους του Βιβλικού δόγματος της εκ παρθένου γεννήσεως του Κυρίου βρίσκονται μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας και είναι άνθρωποι που ομολογούν οι είναι χριστιανοί. Αμήν Συνεχίζεται
Α ΄ Η ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΚ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΓΕΝΝΗΣΗΣ
1/. Η θαυματουργική γέννησης του Κυρίου μας έχε σχέση με του Λόγου του Θεού. Η Βίβλος κατά σαφή και ιδιάζοντα τρόπο διδάσκει το δόγμα αυτό και κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Ακόμα και οι πλέον άπιστοι να ομολογήσουν ότι η βίβλος παρουσιάζει τον Ιησού Χριστό ως
Έχοντα συλληφθεί δια Πνεύματος Αγίου και γεννηθεί εκ Παρθένου Μαρίας. Αν κάποιος λοιπόν αρνείται να δεχθεί τη σχετική με το θέμα αυτό διδασκαλίας της Αγίας Γραφής είναι σαν να αρνείται το κύρος της. Οπότε θα είναι και παράλογο να εξακολουθεί να ισχυρίζεται αυτός ότι παρά ταύτα η Βίβλος αποτελεί μία επαρκεί και ακριβή πηγή πνευματικής αλήθειας. Δεν είναι δυνατό να πιστεύει κανείς στην τελειότητα αυτού του βιβλίου ενώ αρνείται να δεχθεί ορισμένα του μέρη.
2/. Το δόγμα αυτό της Βίβλου έχει σχέση με το ζήτημα υπάρξεως ή υπερφυσικού κόσμου. Κάθε ένας που απορρίπτει την εκ Παρθένου Γέννηση του Κυρίου απορρίπτει συγχρόνως και την ύπαρξη υπερφυσικής πραγματικότητας. Καμιά φορά συμβαίνει ενώ κάποιος αρνείται το δόγμα αυτό εν τούτοις πιστεύει στην ανάσταση ή την θεότητα του Χριστού. Πράγμα που σημαίνει ότι αυτό δεν θα δέχεται την υπερφυσικότητα των αληθειών αυτών όπως ακριβώς η Βίβλος την διδάσκει.
3/. Η άρνησης της εκ Παρθένου Γεννήσεως του Χριστού
Καταστρέφει ολόκληρο το οικοδόμημα της χριστιανικής πίστεως. Μας οδηγεί μάλλον μέσα στη σφαίρα της φαντασία παρά των γεγονότων και μας αποστερεί της γνώσεως του τρόπου μέσω του οποίου εισήλθε Αυτός στον κόσμο.
Εξασθενίζει σοβαρά αν όχι καταστρέφει το δόγμα της ενσαρκώσεως (Θεός εφανερώθει εν σαρκί) πάνω στο οποίο ησυχάζει η εμπιστοσύνη μας και χωρίς το οποίο η Χριστιανική πίστης δεν μπορεί να επιζήσει.
Β΄ Το Γεγονός Της Εκ Παρθένου Γεννήσεως.
Τελικά το ζήτημα αυτό τίθεται ως εξής: Ο Χριστός ή γεννήθηκε εκ παρθένου ή δεν ήλθε ποτέ στον κόσμο. Όμως το ότι ήλθε είναι γεγονός τόσο πολύ αποδεδειγμένο ώστε αυτό να στηρίζει και9 τον πρώτο μας ισχυρισμό.
Υποστηρίζοντας την ηθική ακεραιότητα και την παρθενική αγνότητα της Μαρίας
Ο Ματθαίος 1:18 λέγει:
18 ΚΑΙ η γέννηση του Ιησού Χριστού ήταν ως εξής: Αφού η μητέρα του Μαρία αρραβωνιάστηκε με τον Ιωσήφ, πριν βρεθούν μαζί, βρέθηκε έγκυος, από το Άγιο Πνεύμα.
…..
Πόσο θαυμαστά ο Θεός διατήρησε τον Ιησού απ’ την αισχύνη(ντροπή)της νοθείας! Πόσο καθαρά διακηρύσσει ότι η Μαρία δεν ήταν μία ηθικός πεσμένη γυναίκα.
Ο Ιωσήφ πίστευε ότι ο Ιησούς ήταν Υιός του Θεού. Γνώριζε ότι το Άγιο Πνεύμα ήταν Εκείνος δια του οποίου συνεληφθέν το τέκνον του. αυτή η γνώσης του μετέβαλε τις σκέψεις και τον τρόπο ενεργείας.
Σχεδίαζε ν’ απολύσει τη Μαρία από γυναίκα του αλλά ο θεός
Του μίλησε δεν δίστασε να υπακούσει στη θεία οδηγία.
Ματθαίος 1:19—20
19 Και ο άνδρας της, ο Ιωσήφ, επειδή ήταν δίκαιος, και μη θέλοντας να την εκθέσει δημόσια, θέλησε να τη διώξει κρυφά.
20 Και ενώ αυτός τα συλλογίστηκε αυτά, ξάφνου, ένας άγγελος του Κυρίου, παρουσιάστηκε σ' αυτόν σε όνειρο, λέγοντας: Ιωσήφ, γιε τού Δαβίδ, μη φοβηθείς να παραλάβεις τη Μαριάμ, τη γυναίκα σου· επειδή, αυτό που γεννήθηκε μέσα της είναι από το Άγιο Πνεύμα·
Ο Λουκάς παρέχει λεπτομέρειες περί της γεννήσεως του Ιησού τις οποίες ο Ματθαίος δεν αναφέρει. Μας λέγει κατά
Έναν όμορφο τρόπο πως ένας άγγελος προετοίμασε την Μαρία.
Λουκάς 1:28--32
28 Και ο άγγελος, όταν μπήκε μέσα προς αυτήν, είπε: Χαίρε, χαριτωμένη· ο Κύριος μαζί σου· ευλογημένη είσαι εσύ ανάμεσα στις γυναίκες.
29 Και εκείνη, βλέποντας, ταράχτηκε εξαιτίας τού λόγου του· και σκεφτόταν ποιος τάχα να είναι αυτός ο χαιρετισμός.
30 Και ο άγγελος της είπε: Μη φοβάσαι, Μαριάμ· επειδή, βρήκες χάρη στον Θεό.
31 Και πρόσεξε, θα μείνεις έγγειος, και θα γεννήσεις έναν γιο· και θα αποκαλέσεις το όνομά του ΙΗΣΟΥ.
32 Αυτός θα είναι μεγάλος, και θα ονομαστεί Υιός τού Υψίστου· και ο Κύριος ο Θεός θα του δώσει τον θρόνο τού Δαβίδ τού πατέρα του·
Για το μεγάλο συμβάν. Επαναλαμβάνει δε την έκθεση του Ματθαίου ότι Άγιον Πνεύμα θα έφερε στον κόσμο ένα παιδί και ότι αυτό θα ήταν ο Υιός του Θεού.
Λουκάς 1:33—35
33 και θα βασιλεύσει επάνω στον οίκο τού Ιακώβ στους αιώνες, και η βασιλεία του δεν θα έχει τέλος.
34 Και η Μαριάμ είπε στον άγγελο: Πώς θα είναι αυτό, επειδή δεν γνωρίζω άνδρα;
35 Και ο άγγελος, απαντώντας, της είπε: Πνεύμα Άγιο θάρθει επάνω σου, και δύναμη του Υψίστου θα σε επισκιάσει· γι' αυτό και εκείνο που θα γεννηθεί από σένα θα είναι άγιο, θα ονομαστεί Υιός Θεού.
36 Και πρόσεξε, η Ελισάβετ η συγγενής σου, κι αυτή συνέλαβε έναν γιο στα γηρατειά της· κι αυτός είναι ο έκτος μήνας, σ' αυτήν που αποκαλείται στείρα.
37 Επειδή, κανένα πράγμα δεν θα είναι αδύνατο στον Θεό.
38 Και η Μαριάμ είπε: Να! η δούλη τού Κυρίου· ας γίνει σε μένα σύμφωνα με τον λόγο σου. Και ο άγγελος αναχώρησε απ' αυτή.
Β΄ Το Γεγονός Της Εκ Παρθένου Γεννήσεως.
Το πνεύμα του Θεού μας πληροφορεί ότι ο κόσμος των ημερών εκείνων δεν αντιλήφτηκε την εκ Παρθένου Γέννηση και ενσάρκωση του Υιού του Θεού. Εν τούτοις αυτό δεν επιτρέπει να πάθει κάτι παρόμοιο ο μελετητής των Γραφών.(να μην αντιληφθεί) Αναφερόμενος στην γενεαλογία του Κυρίου μας ο:
Λουκάς 3:23 λέγει:
Και αυτός ο Ιησούς ήρχιζε να ήναι ως τριάκοντα ετών, ων (καθώς ενομίζετο, υιός Ιωσήφ),
23 Κι αυτός ο Ιησούς άρχιζε να είναι περίπου 30 χρόνων, ο οποίος ήταν -καθώς νομιζόταν- γιος τού Ιωσήφ…Υιός της Μαρίας κατά σάρκα αλλά Υιός Θεού συλληφθείς δια Πνεύματος Αγίου!
….
Το γεγονός της παρθένου γεννήσεως που η Βίβλος διδάσκει και αποδεικνύει δεν αποτελεί μία επινόηση που σκοπεύει να δικαιολογήσει ή και να στηρίξει την πίστη εις αυτό. Διότι η πίστης στην εκ παρθένου γέννηση είναι μάλλον αποτέλεσμα του γεγονότος αυτού. Η εκκλησία του Χριστού δια μέσου όλων των αιώνων της ιστορίας της μαρτυρεί την πίστη της στην εκ Παρθένου γέννηση του Κυρίου την οποία βασίζει πάνω στο στέρεο και αμετάβλητο αυτό γεγονός.
Αμήν
….
2022—Μέρος 32ο
2022—Μέρος 32ο
Γ΄ Προφητείες που αφορούν την εκ Παρθένου Γέννηση
Πριν επτακόσια και περισσότερα χρόνια από της γεννήσεως του Ιησού Χριστού ο προφήτης Ησαϊας προλέγει την εκ Παρθένου γέννηση:
Ησαϊας 7:14
14 Διά τούτο ο Κύριος αυτός θέλει σας δώσει σημείο ιδού, η παρθένος θέλει συλλάβει και γεννήσει υιόν, και θέλει καλεστεί το όνομα αυτού Εμμανουήλ.
Οι σκεπτικιστές προσπάθησαν να ερμηνεύσουν κατά έναν άλλο τρόπο την αφαιρώντας από την έννοια που παρέχει μιας πραγματικής εκ παρθένου γεννήσεως του Χριστού. Προσπάθησαν να αποδείξουν ότι η «παρθένος» δεν ήταν πράγματι «παρθένος» κι ότι η προφητεία δεν αφορά διόλου την γέννηση του Κυρίου μας.
Αλλά απέτυχαν. Ο Ματθαίος (του οποίου το Ευαγγέλιο αναφέρει τις περισσότερες εκπληρώσεις προφητειών)μας λέγει εν συντομία : «τούτο δε όλον έγινε…»
Ματθαίος 1:22—23
22 Και όλο αυτό έγινε για να εκπληρωθεί εκείνο που ειπώθηκε από τον Κύριο διαμέσου τού προφήτη, που έλεγε:
23 «Δέστε, η παρθένος θα συλλάβει, και θα γεννήσει έναν γιο, και θα αποκαλέσουν το όνομά του ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ», που ερμηνευόμενο σημαίνει: Μαζί μας είναι ο Θεός.
Δεν έχει λοιπόν καμιά σημασία το τι οι άνθρωποι μπορεί να πουν. Το Πνεύμα του Θεού δηλώνει ότι η εκ Παρθένου γέννησης ήταν η έμπρακτος και έγκαιρος εκπλήρωσης της προφητείας την οποία ο Ησαϊας πρόφερε πολλές εκατοντάδες χρόνια προ της πραγματοποιήσεως του γεγο9νότος αυτού μέσα στην ιστορία.
Έτσι η Βίβλος διδάσκει ότι ο Υιός του Θεού γεννήθηκε εκ παρθένου και ότι τούτο αποτέλεσε εκπλήρωσης μιας προφητείας του Ησαϊα. Έχουμε έναν αυθεντικό Λόγο. Έχουμε έναν υπερφυσικό Χριστό ο οποίος είναι μοναδικά ο Υιός του Θεού. Ο Ιησούς γεννήθηκε εκ της Παρθένου είναι Θεός «φανερωθείς εν σαρκί»
Τιμόθεος Α' 3:--Σ. Φίλος
16 Και αναντίρρητα, το μυστήριο της ευσέβειας είναι μεγάλο· ο Θεός φανερώθηκε με σάρκα, δικαιώθηκε με Πνεύμα, φάνηκε σε αγγέλους, κηρύχθηκε στα έθνη, έγινε αποδεκτός με πίστη στον κόσμο, αναλήφθηκε με δόξα. ΑμήνΔ΄ Η Σημασία της εκ Παρθένου Γεννήσεως
Η σημασία του Βιβλικού αυτού δόγματος έχει σχέση τόσο με το Πρόσωπο του Κυρίου όσο και με το έργο Του.
1/. Το πρόσωπο Του. ο Ιησούς Χριστός δεν ήταν κάποιο φάσμα.(φάσμα = φαινόμενο ή όραμα) ήταν πραγματικός άνθρωπος. Ήταν πράγματι οστούν εκ των οστών μας και σαρξ εκ της σαρκός μας. Το γεγονός ότι αυτός γεννήθηκε εκ της Μαρίας μας επιβεβαιώνει αυτή την αλήθεια.
Φιλιππησίους 2:7 Σ. φίλος
7 αλλά, κένωσε τον εαυτό του, παίρνοντας μορφή δούλου, αφού έγινε όμοιος με τους ανθρώπους·
Φιλιππησίους 2:7 Ν. Βάμβας
7 αλλ' εαυτόν εκένωσε λαβών δούλου μορφήν, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους,
….
Αλλά ο Ιησούς Χριστός δεν ήταν μόνο άνθρωπος. Ήταν και Θεός μαζί. Ένα πρόσωπο με φύσεις. Είχε μία ανθρώπινη φύση αλλά συγχρόνως είχε και μία θεία. Γι’ αυτό ονομάστηκε ο εκ παρθένου γεννηθείς Υιός Θεού Εμμανουήλ.
Ησαϊας 7:14
14 Διά τούτο ο Κύριος αυτός θέλει σας δώσει σημείο ιδού, η παρθένος θέλει συλλάβει και γεννήσει υιόν, και θέλει καλεστή το όνομα αυτού Εμμανουήλ.
Ματθαίος 1:23 Βάμβας
23 Ιδού, η παρθένος θέλει συλλάβει και θέλει γεννήσει υιόν, και θέλουσι καλέσει το όνομα αυτού Εμμανουήλ, το οποίον μεθερμηνευόμενον είναι, Μεθ' ημών ο Θεός.
Ματθαίος 1:23 Σ. φίλος
23 «Δέστε, η παρθένος θα συλλάβει, και θα γεννήσει έναν γιο, και θα αποκαλέσουν το όνομά του ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ», που ερμηνευόμενο σημαίνει: Μαζί μας είναι ο Θεός.
…..
Η λέξης Εμμανουήλ προέρχεται από την εβραϊκή γλώσσα και σημαίνει: «Μεθ’ ημών ο Θεός».
Ο ίδιος ο Θεός λοιπόν έλαβε το σχήμα της αμαρτωλής σαρκός. Ο Θεός σκήνωσε μεταξύ των ανθρώπων. Ο Θεός ενεδύθει την σάρκα. Ο Θεός ο Ίδιος είναι «μεθ’ ημών»!
Η εκ παρθένου γέννησης Του αποδεικνύει την θεότητα Του. και όντως είναι Θεός.
Α΄ Ιωάννου 5:
20 Ξέρουμε, όμως, ότι ο Υιός τού Θεού ήρθε, και μας έδωσε νόηση για να γνωρίζουμε τον αληθινό· και είμαστε σε ενότητα με τον αληθινό, με τον Υιό του, τον Ιησού Χριστό· αυτός είναι ο αληθινός Θεός, και η αιώνια ζωή.
Ο Ιησούς ήταν αναμάρτητος. Η εκ παρθένου γέννησης Του το επιβεβαιώνει. Γεννήθηκε εκ γυναικός χωρίς να έχει κανέναν επίγειο πατέρα.
Έζησε κάτω από το νόμο. Αλλά σαν τον Αδάμ προ της πτώσεως δεν έφερε μέσα Του καμία προπατορική αμαρτία .
Ήλθε να πληρώσει το νόμο. Η ζωή Του που άρχισε χωρίς αμαρτία και διατηρήθηκε αναμάρτητη. Ως Θεός δεν ήταν δυνατόν να αμαρτήσει. Κατ’ εξαίρεση παρέμεινε πραγματικά ένας άνθρωπος που δεν διέπραξε αμαρτία και τον οποίο ο νόμος δεν μπόρεσε να κατηγορήσει ως ένοχο. Χωρίς να φοβάται την απάντηση μπορούσε να ρωτήσει: «τις με ελέγχει..»
Ιωάννης 8: 46
46 Ποιος από σας με ελέγχει για αμαρτία; Αν, όμως, σας λέω αλήθεια, γιατί εσείς δεν με πιστεύετε;
Ο δε Πιλάτος είπε: «ουδέν έγκλημα ευρίσκω…»
Λουκάς 23:4
4 Και ο Πιλάτος είπε στους αρχιερείς και στα πλήθη: Δεν βρίσκω κανένα έγκλημα σε τούτο τον άνθρωπο.
Ιωάννης 18:38
38 Ο Πιλάτος λέει σ' αυτόν: Τι είναι αλήθεια; Και μόλις το είπε αυτό, βγήκε πάλι έξω προς τους Ιουδαίους, και τους λέει: Εγώ δεν βρίσκω σ' αυτόν κανένα έγκλημα·
Ιωάννης 19:4—6
4 Και ο Πιλάτος ξαναβγήκε έξω, και τους λέει: Δέστε, σας τον φέρνω έξω, για να γνωρίσετε ότι δεν βρίσκω σ' αυτόν κανένα έγκλημα.
5 Ο Ιησούς, λοιπόν, βγήκε έξω ξανά, φορώντας το αγκάθινο στεφάνι και το πορφυρένιο ιμάτιο. Και ο Πιλάτος λέει σ' αυτούς: Να! ο άνθρωπος.
6 Και όταν οι αρχιερείς και οι υπηρέτες τον είδαν, κραύγασαν, λέγοντας: Σταύρωσέ τον, σταύρωσέ τον.
Ο Πιλάτος λέει σ' αυτούς: Πάρτε τον εσείς, και σταυρώστε τον· επειδή, εγώ δεν βρίσκω σ' αυτόν κανένα έγκλημα.
…..
2/. Το έργο Του. η εκ παρθένου γέννησης του Ιησού μας έδωσε ένα θείο Λυτρωτή του οποίου η ζωή έφερε λύτρωση και εξιλέωση απ’ την αμαρτία. Ένας Ιησούς που θα είχε γεννηθεί εν αμαρτία και που μετά θα γινόταν ένοχος αμαρτίας δεν θα ήταν δυνατόν Αυτός να εξιλεώσει αμαρτίες άλλων.
Η φύσης της λυτρώσεως απαιτεί να είναι αναμάρτητη η προσφορά περί αμαρτίας και χωρίς ελάττωμα ή κηλίδα.
«Διότι τον μη γνωρίσαντα αμαρτίαν…»
Β΄ Κορινθίους 5:21
21 Επειδή, εκείνον που δεν γνώρισε αμαρτία, τον έκανε για χάρη μας αμαρτία, για να γίνουμε εμείς δικαιοσύνη τού Θεού διαμέσου αυτού.
Απόρθητο φρούριο της πίστεως πιστός φύλακας της ενσαρκώσεως και της αναμαρτησίας του Κυρίου μας είναι η εκ Παρθένου Γέννησης Του.
Μέρος = 21=
Η Αναμαρτησία Του Ιησού
Η αναμαρτησία του Ιησού είναι αλληλένδετη με τη Χριστιανική πίστη. Είναι αδύνατο να τη διασαλεύσεις χωρίς να καταστραφεί ολόκληρο το οικοδόμημα της Αληθείας. Μόνο η απιστία την αρνείται ενώ ο αμαρτωλός που ζητά σωτηρία προσπαθεί να ανασκευάσει κάθε πλάνη του γύρω από αυτή.
Α΄ Η Έννοια της αναμαρτησίας.
Για να γνωρίσει κάποιος τι είναι αναμαρτησία πρέπει πρώτα να καταλάβει την αντίθετη έννοια τι είναι δηλαδή αμαρτωλότητα. (αμαρτωλός) Η αμαρτωλότητα είναι η έλλειψης εναρμονίσεως της θελήσεως του ανθρώπου με το θέλημα του Θεού ή η αντίθεσης της προς αυτό. Συνεπάγεται εκτροπή απ΄ τον ορθό δρόμο της ζωής και εκλογή του δρόμου του κακού. Η αμαρτία δεν είναι μια απλώς εξωτερική πράξεις παρ’ όλο που τη βλέπουμε να διαπράττεται μάλλον στην εξωτερική ζωή του ανθρώπου και υπό μορφή απάτης ψεύδους κλοπής ή ασέλγειες. Όμως όλες οι εξωτερικές πράξεις προέρχονται από μέσα μας (έσωθεν).
Τα εσωτερικά ελατήρια του ανθρώπου καθορίζουν την αχρειότητα της εξωτερικής του πράξεως. Μερικές φορές πράξεις που δείχνουν ότι δεν είναι πολύ αμαρτωλές στην πραγματικότητα έχουν τις ρίζες τους μέσα βαθειά και φρικτή ρυπαρότητα (βρωμιά λερώνω βρωμίζω)
Αντίθετα εγκληματικές πράξεις όπως είναι η δολοφονία κάτω από ειδικές συνθήκες μπορεί να είναι στην ουσία λιγότερο αξιοκατάκριτες από άλλες που δεν θεωρούνται εγκληματικές.
Όμως γεγονός είναι ότι πίσω από όλες αυτές υπάρχουν ελατήρια της αμαρτωλότητος που έχουν τις ρίζες τους μέσα στην καρδιά του ανθρώπου.
Η έννοια της αναμαρτησίας είναι κατά την Γραφή ακριβώς η αντίθετος της έννοιας αμαρτωλότητας
Αναμαρτησία έχει να πει εναρμόνισης με κάθε τι το αγαθό και το άγιο.
Μπορούμε να την ορίσουμε ως την κατάσταση ζωής της οποίας ο Θεός είναι το κέντρο της υπάρξεως. Αυτή δεν αποκλείει το ενδεχόμενο της αμαρτίας. Ο άνθρωπος Ιησούς ήταν αναμάρτητος κατά το ότι αν και υπήρχε γι’ Αυτόν η πιθανότητα να αμαρτήσει και παρ’ όλον που πειράχθηκε
«κατά πάντα καθ’ ομοιότητα ημών»
Εν τούτοις αντιστάθηκε στον πειρασμό και έτσι εξετέλεσε
Πλήρως τον νόμο του Θεού.
Β΄ Διάφορες Μαρτυρίες Περί Της Αναμαρτησίας Του Ιησού.
1/. Η Μαρτυρία του ίδιου περί της αναμαρτησίας Του.
Ο Κύριος μας είχε μία οξύτατη αντίληψη της αμαρτίας των άλλων. Αυτή η αντίληψης Του δεν ήταν ολιγότερο οξεία και ως προς τον Εαυτό Του. Όλοι οι άνθρωποι συνήθως παραδέχονται ότι διαπράττουν σφάλματα και αμαρτίες στη ζωή τους. Ο Ιησούς όμως ούτε ποτέ παραδέχθηκε κάτι τέτοιο για τον εαυτό Του ούτε ποτέ ένιωσε την ανάγκη να ζητήσει συγχώρεση για κάποια Του αμαρτία. Ποτέ Του δεν εξεδήλωσε
Την ανάγκη μετανοίας ή αναγεννήσεως του Εαυτού Του παρ’ όλον που συνεχώς μιλούσε και για τα δύο αυτά βλέποντας την ανάγκη των άλλων. Η ζωή Του ήταν καθαρή. Δεν έκανε ποτέ κάποια κακή σκέψη ή πράξη για την οποία μετανοούσε. Δεν χρειάζονταν να αναγεννηθεί για την βασιλεία του Θεού, διότι ήταν Αυτός αναμάρτητος Βασιλιάς της.
«τις από σας με ελέγχει…»
Ιωάννης 8: 46
46 Ποιος από σας με ελέγχει για αμαρτία; Αν, όμως, σας λέω αλήθεια, γιατί εσείς δεν με πιστεύετε;
Ποιος άλλος θα τολμούσε ποτέ να κάμει αυτήν την ερώτηση; Ο ίδιος λοιπόν ο Χριστός μαρτύρησε περί της τέλειας Του αναμαρτησίας
Ιωάννης 8: 29
29 Και εκείνος που με απέστειλε είναι μαζί μου· ο Πατέρας δεν με άφησε μόνον· επειδή, εγώ κάνω πάντοτε τα αρεστά σ' αυτόν.
Ιωάννης 17:19
19 Και για χάρη τους εγώ αγιάζω τον εαυτό μου, για να είναι κι αυτοί αγιασμένοι μέσα στην αλήθεια.
2/. Μαρτυρία απ΄ τα στόματα άλλων ανθρώπων.
Οι άνθρωποι συνήθως ομιλούν με τα καλύτερα λόγια για την ζωή των φίλων τους. μία καλή γνώμη την οποία έχουν για το πρόσωπο κάποιου φίλου τους, πολλές φορές τους εμποδίζει να βλέπουν τα σφάλματα τους. Στην περίπτωση του Κυρίου μας δεν θα αναφερθούμε διόλου στις μαρτυρίες των στενών Του φίλων αλλ’ αντιθέτως θα παρουσιάσουμε την μαρτυρία ανθρώπων οι οποίοι είτε δεν είχαν κανένα λόγο για να Τον υποστηρίξουν είτε ήσαν εμπαθείς πολέμιοι Του
α) ο Πόντιος Πιλάτος.
Ο Ρωμαίος επίτροπος που αντιπροσώπευε ολόκληρη την εξουσία μιας ισχυρής αυτοκρατορίας κάθισε να δικάσει τον Κύριο μας Ιησού Χριστό. Αφού άκουσε τις μαρτυρίες των άλλων και τις μελέτησε ανήγγειλε την ετυμηγορία: «Εγώ δεν ευρίσκω…»
Ιωάννης 18:39
38 Ο Πιλάτος λέει σ' αυτόν: Τι είναι αλήθεια; Και μόλις το είπε αυτό, βγήκε πάλι έξω προς τους Ιουδαίους, και τους λέει: Εγώ δεν βρίσκω σ' αυτόν κανένα έγκλημα·
β) Η γυναίκα του Πόντιου Πιλάτου.
Σαφώς η γυναίκα αυτή δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για το ποια θα ήταν η τύχη του Ιησού. Αλλά έντρομη απο ένα όνειρο που είδε και το οποίο ασφαλώς προκλήθηκε από το ότι γνώριζε πως κάποιο έγκλημα θα διαπράττονταν και ότι η δικαιοσύνη θα παραβιαζόταν έστειλε την εξής είδηση στο σύζυγο της: «άπεχε του δικαίου εκείνου».
Ματθαίος 27:19
19 Και ενώ καθόταν επάνω στο βήμα, η γυναίκα του έστειλε κάποιον προς αυτόν, λέγοντας: Άπεχε από εκείνον τον δίκαιο· επειδή, πολλά έπαθα γι' αυτόν σήμερα σε όνειρο.
γ) Ο ληστής στο σταυρό.
Ο ταλαίπωρος αυτός κακούργος που ήταν ένας πραγματικά ένοχος και που μόνος του το ομολογούσε πέρασε τις τελευταίες του ώρες στην παρουσία του Υιού του Θεού. Απαντώντας στις ύβρεις που ξεστομιζόταν εναντίον του συγκαταδίκου του ομολόγησε: «ούτος όμως ουδέν…»
Λουκάς 23:41
41 Κι εμείς μεν δίκαια· επειδή, απολαμβάνουμε άξια των όσων πράξαμε· αυτός, όμως, δεν έπραξε τίποτε το άτοπο.
δ) Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης.
Ποιος άλλος θα μπορούσε ευκολότερα ν’ ανακαλύψει αμαρτία στον Ιησού απ΄ τον άνθρωπο που Τον πρόδωσε;
Επί δυόμιση χρόνια ο Ιούδας είχε την ευκαιρία να παρατηρεί
Τη ζωή του Ιησού. Περπατούσε με τον Κύριο συζητούσε μαζί Του άκουγε τα λόγια της χάριτος που έβγαιναν απ τα αμόλυντα χείλη Του. Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος που έβλεπε τον Ιησού να κάμνει θαύματα που καθόταν δίπλα Του στο τραπέζι που Τον παρακολουθούσε προσευχόμενο και ασφαλώς θα πρόσεχε τη στενή αγία επαφή Του με τον Πατέρα, τον όταν κάποτε σήκωσε το δάκτυλο της κατηγορίας δεν κατηγόρησε τον Ιησού αλλά τον προδότη εαυτό του κι φώναξε: «ήμαρτον παραδώσας αίμα αθώον»
Ματθαίος 27: 4
3 Τότε, ο Ιούδας, αυτός που τον παρέδωσε, βλέποντας ότι καταδικάστηκε, αφού μεταμελήθηκε επέστρεψε στους πρεσβύτερους τα 30 αργύρια,
4 λέγοντας: Αμάρτησα, επειδή παρέδωσα αθώο αίμα. Και εκείνοι είπαν: Και σε μας, τι; Αφορά εσένα.
5 Και ρίχνοντας τα αργύρια μέσα στον ναό, αναχώρησε· και φεύγοντας κρεμάστηκε.
ε) Ο φρουρός της Ρωμαϊκής φρουράς. Ο εκατόνταρχος αυτός συχνά διέτασσε την εκτέλεση καταδίκων που ήταν μελλοθάνατοι. Έβλεπε συχνά ανθρώπους να πεθαίνουν. Στο Γολγοθά ήταν αυτόπτης μάρτυς της αγωνίας του θανάτου τριών ανθρώπων αλλά μόνο για ένα μπόρεσε να πει τούτα τα λόγια που έδωσαν δόξα εις τον Θεό: «Ούτος ο άνθρωπος ήταν δίκαιος».
Λουκάς 23:47
47 Και βλέποντας ο εκατόνταρχος αυτό που έγινε δόξασε τον Θεό, λέγοντας: Ο άνθρωπος αυτός ήταν πραγματικά δίκαιος.
…..
3/. Μαρτυρία απ’ τις επιστολές της Καινής Διαθήκης.
Υπάρχουν άφθονες μαρτυρίες περί της αναμαρτησίας του Ιησού μέσα σ’ αυτές.
Β΄ Κορινθίους 5:21
21 Επειδή, εκείνον που δεν γνώρισε αμαρτία, τον έκανε για χάρη μας αμαρτία, για να γίνουμε εμείς δικαιοσύνη τού Θεού διαμέσου αυτού.
Εβραίους 4:15
15 Επειδή, δεν έχουμε αρχιερέα, που δεν μπορεί να συμπαθήσει στις ασθένειές μας, αλλά ο οποίος πειράχτηκε σε όλα, κατά τη δική μας ομοιότητα, χωρίς αμαρτία.
…..
Α΄ Πέτρου 2:21--22--23
21 Δεδομένου ότι, σε τούτο προσκληθήκατε, επειδή και ο Χριστός έπαθε για χάρη σας, αφήνοντας παράδειγμα σε σας, για να ακολουθήσετε τα ίχνη του·
22 ο οποίος «δεν έκανε αμαρτία ούτε βρέθηκε δόλος στο στόμα του».
23 Ο οποίος, καθώς τον λοιδορούσαν, δεν ανταπέδιδε λοιδορίες, πάσχοντας δεν απειλούσε, αλλά παρέδινε τον εαυτό του σ' αυτόν που κρίνει δίκαια·
24 ο οποίος τις αμαρτίες μας βάσταξε ο ίδιος στο σώμα του επάνω στο ξύλο, για να ζήσουμε στη δικαιοσύνη, αφού πεθάναμε ως προς τις αμαρτίες· «με την πληγή τού οποίου γιατρευτήκατε».
…..
Εβραίους 7:26--27
26 Επειδή, τέτοιου είδους αρχιερέας έπρεπε σε μας: Όσιος, άκακος, αμόλυντος, ξεχωρισμένος από τους αμαρτωλούς, και ο οποίος έγινε ψηλότερος από τους ουρανούς·
27 αυτός δεν έχει ανάγκη καθημερινά, όπως οι αρχιερείς, να προσφέρει πρωτύτερα θυσίες για χάρη των δικών του αμαρτιών, έπειτα για χάρη τού λαού· επειδή, το έκανε αυτό μια φορά για πάντα, όταν πρόσφερε τον εαυτό του·
Γ΄ Επιχειρήματα Εναντίον Της Αναμαρτησίας του Ιησού
1/. Άρνησης της δυνατότητας αναμαρτησίας. Σύμφωνα με τη άποψη αυτή ουδείς ποτέ άνθρωπος υπήρξε αναμάρτητος επομένως κι ο Ιησούς ως άνθρωπος κι αυτός δεν ήταν δυνατόν να απέφυγε τελείως την αμαρτία.
Αυτή είναι μία σκέψης την οποία κάνουν μερικοί που αρνούνται την θεότητα του Κυρίου. Σύμφωνα λοιπόν με αυτήν το εξής ερώτημα τίθεται σε κάθε χριστιανό: Ο Ιησούς ήταν αναμάρτητος; Ναι ή όχι; Μέση απάντησης δεν υπάρχει. Την απάντηση τη δίδει ο Λόγος του Θεού ο οποίος διακηρύσσει ότι ο Ιησούς ως ενσαρκωθείς Υιός του Θεού ήταν πράγματι αναμάρτητος.
2/. Άρνησης της αληθείας ότι ο Ιησούς πειράχθηκε «καθ’ ομοιότητα ημών» στηριζομένη στο ότι η ύπαρξης τέτοιων πειρασμών προϋποθέτει την ύπαρξη αμαρτωλότητας. Η Βίβλος διδάσκει και τους πειρασμούς του Ιησού. Διατείνεται ότι ο Ιησούς πειράχθηκε κατά πάντα καθ’ ομοιότητα ημών χωρίς αμαρτία.
Εβραίους 4:15
14 ΕΧΟΝΤΑΣ, λοιπόν, έναν μεγάλο αρχιερέα, που έχει περάσει μέσα από τους ουρανούς, τον Ιησού, τον Υιό τού Θεού, ας κρατάμε την ομολογία.
15 Επειδή, δεν έχουμε αρχιερέα, που δεν μπορεί να συμπαθήσει στις ασθένειές μας, αλλά ο οποίος πειράστηκε σε όλα, κατά τη δική μας ομοιότητα, χωρίς αμαρτία.
16 Ας πλησιάζουμε, λοιπόν, με παρρησία στον θρόνο τής χάρης, για να πάρουμε έλεος, και να βρούμε χάρη προς βοήθεια σε καιρό ανάγκης.
….
Εκ τούτου συμπεραίνουμε πρώτον ότι παρ’ όλους τους πειρασμούς που Αυτός υπέστη δεν αμάρτησε και ότι υπήρξε περίπτωσης να πειραχτεί χωρίς να αμαρτήσει.
Ο απλός δελεασμός τον οποίο το πνεύμα του κόσμου ασκεί επάνω μας δεν είναι καθ’ εαυτόν αμαρτία. Μόνο όταν η καρδιά παρασυρθεί ή καταληφθεί απ΄ τον δελεασμό αυτό τότε δημιουργείται αμαρτία. Ως μία πραγματική ανθρώπινη ύπαρξης ο Ιησούς αντιμετώπισε όλους του πειρασμούς που κι εμείς αντιμετωπίζουμε αλλά διακρίθηκε από όλους μας κατά το ότι Αυτός αντιστάθηκε σ’ αυτούς και έζησε μία αγία και τελείως αναμάρτητη ζωή.
……………
Δ΄ ποιες θα ήταν οι συνέπειες εάν ο Ιησούς δεν ήταν αναμάρτητος.
Εάν ο Ιησούς υπήρξε αμαρτωλός:
1/. Δεν μπορούσε να ήταν Αυτός ο Υιός του Θεού.
Του οποίου την αναμαρτησία επί δύο χιλιάδες χρόνια τώρα διακηρύσσει η αποστολική πίστης.
2/. Δεν μπορούσε να ήταν Αυτός ο Υιός του ανθρώπου και το πρωτότυπο του τέλειου ανθρώπου.
3/. Δεν μπορούσε να γίνει Αυτός θυσία για τις αμαρτίες μας, κι επομένως ο τέλειος Σωτήρας και Λυτρωτής των αμαρτωλών.
4/. Η εκκλησία Του δεν θα είχε κανένα στέρεο θεμέλιο πάνω Στο οποίο να στηριχτεί η δε χριστιανική πίστης θα έχανε το έδαφος πάνω στο οποίο στηρίζεται.
…..
Ε΄ Τα συμπεράσματα εκ της αναμαρτησίας του Ιησού
1/. Ο Ιησούς ήταν πράγματι η προσωπική αποκάλυψης του Αγίου Θεού κι’ επομένως δεν ήταν δυνατόν να είχε αμαρτήσει.
2/. Αυτός είναι Μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπου. Αυτός είναι αναμάρτητος και αθώο θύμα που προσεφέρθει για την εξιλέωση των αμαρτιών μας. Η αναμαρτησία Του ήταν εκείνη που πέτυχε την λύτρωση την οποία όλες οι προγενέστερες θυσίες δεν μπορούσαν να πετύχουν.
Α΄ Πέτρου 1:18—19
18 ξέροντας ότι δεν λυτρωθήκατε από τη μάταιη πατροπαράδοτη διαγωγή σας με φθαρτά, ασήμι ή χρυσάφι,
19 αλλά με το πολύτιμο αίμα τού Χριστού, ως αμνού χωρίς ψεγάδι και χωρίς κηλίδα·
3/. Αυτός ίδρυσε μια παγκόσμιο κοινωνία την εκκλησία των λυτρωμένων.
Μια ουράνια αγία κοινωνία την οποία άνθρωποι ποτέ δεν μπόρεσαν να σχηματίσουν και την οποία μόνο ένας αναμάρτητος Σωτήρας μπόρεσε να φέρει στην ύπαρξη.
Τα θαύματα
Το θέμα των θαυμάτων για πολλούς αιώνες υπήρξε το πεδίον μιας συνεχούς διαμάχης μεταξύ των ερευνητών της Βίβλου.
Το θέμα αυτό έχει συζητηθεί δια μέσου των αιώνων και μάλιστα έχουν γραφτεί αμέτρητα βιβλία σχετικά με αυτό.
Ο αυτοαποκαλούμενος «επιστημονικός νους» του εικοστού αιώνος έχει επίμονα ασχο9ληθεί με το θέμα αυτό χωρίς να μπορέσει ποτέ να δώσει κάποια συγκεκριμένη και ικανοποιητική απάντηση.
Μπορούμε όμως να απλοποιήσουμε κατά κάποιο τρόπο το πρόβλημα των θαυμάτων, παραδεχόμενοι ότι η πίστης ή η απιστία εις αυτά γενικώς προέρχεται από μία προδιάθεση της καρδιάς και του νου να παραδεχτεί ή να αρνηθεί τη δυνατότητα της θαυματουργίας. Πολλοί επιστήμονες έχουν μία a priori πίστη στο ακατόρθωτο της πραγματοποιήσεως θαυμάτων. Όταν αντιμετωπίζουν την είδηση κάποιου θαύματος το αποκλείουν αμέσως ή το αποδίδουν κατά ένα δικό τους τρόπο και τούτο διότι έχουν την προκατάληψη ότι δεν είναι δυνατόν να συμβαίνουν θαύματα. Ο χριστιανός και
Εκείνος ξεκινά από μία πίστη, αλλά από την πίστη στη δυνατότητα πραγματοποιήσεως θαυμάτων. Επειδή αυτός πιστεύει στον Θεό το υπερφυσικό δεν αποτελεί γι’ αυτόν πέτρα σκανδάλου. Και επειδή υπολογίζει σ’ έναν Παντοδύναμο Θεό ο Οποίος μπορεί να κάμει ότι τον ευχαριστεί γι’ αυτό τα θαύματα δεν είναι εμπόδια στο δρόμο της πίστεως του. δεν προσπαθεί ν’ αποκλείσει ή να παρερμηνεύσει τα θαύματα που αναφέρονται στην Βίβλο. Απλώς τα δέχεται.
Τώρα πρέπει να γίνει απ όλους παραδεκτό ότι η πίστης στα θαύματα μπορεί να οδηγήσει κάποιον στο να αποκαλεί θαύματα ορισμένα συμβάντα τα οποία στην πραγματικότητα να μην είναι τοιαύτα. Όταν λόγου χάριν ένας άνθρωπος επιζήσει ενός αυτοκινητικού δυστυχήματος μερικοί σπεύδουν να χαρακτηρίσουν τη διάσωσή του ως ένα θαύμα. Αναμφίβολα σε πολλές περιπτώσεις η διάσωσης ανθρώπου από ορισμένα δυστυχήματα που συμβαίνουν οφείλεται σε θεία πρόνοια χωρίς όμως αυτή να περιέχει κάποια θαυματουργική ενέργεια. Η θεία πρόνοια επεμβαίνει αδιάκοπα στη ζωή των ανθρώπων και σ’ όλες τις εκδηλώσεις της. Αλλά πρέπει προσεκτικά να ξεχωρίσουμε τη θεία πρόνοια απ’ τα θαύματα ώστε οι αντιφρονούντες προς εμάς να παύσουν να νομίζουν ότι εμείς λανθασμένα χαρακτηρίζουμε ως θαύματα, θαύματα γεγονότα θείας μόνο πρόνοιας. Είναι ακριβώς τόσο μεγάλο λάθος το να αποκαλούμε θαύμα κάτι που δεν είναι θαύμα, όσο είναι και να το αρνηθούμε κάτι ότι είναι θαύμα. Όταν αυτό στην πραγματικότητα είναι. Και στις δύο περιπτώσεις προσέρχεται πλάνη. Η δε πλάνη είναι πάντοτε πλανά, κι όταν ακόμα λέγεται με σκοπό δήθεν να βοηθήσει την αλήθεια του Θεού. Αλλά τότε εγείρεται η εξής ερώτησης: « Τι είναι το θαύμα και σε τι αυτό διαφέρει απ’ την θεία πρόνοια»;
Α΄ Ο Ορισμός Του Θαύματος
1/. Το θαύμα έχει ορισθεί ως «μία φυσική ενέργεια που δεν μπορεί να αποδοθεί σε καμία απ’ τις αναγνωρισμένες λειτουργίες της φύσεως ούτε και σε ανθρώπινη πράξη ενδεικτική υπεράνθρωπου δυνάμεως μία θαυμαστή πράξης που φανερώνει δύναμη ανωτέρα απ’ τις κανονικές δυνάμεις της φύσεως».
2/. Η θεία πρόνοια αφ’ ετέρου περιέχει το στοιχείο της διατηρήσεως και οδηγίας. Το σύμπαν ολόκληρο υποτάσσεται στο θέλημα του Θεού. Δια της υποταγής αυτής που περικλείει τη λειτουργία των φυσικών νόμων, επέρχεται η διατήρησης της υπάρξεως ολοκλήρου του σύμπαντος. Η ιδέα της οδηγίας περικλείει σκοπό και επίβλεψη και δηλώνει ότι το τέλος και τα μέσα για να φθάσουμε σ’ αυτό βρίσκονται μέσα στον κύκλο της θείας πρόνοιας. Όλες αυτές οι ενέργειες μέσα στις γραμμές της σοφίας και της αγιότητα του Θεού.
Κι ενώ μπορεί να συμβαίνουν θαύματα μέσα στη σφαίρα της θείας πρόνοιας, αυτά είναι μάλλον εξαιρέσεις παρά κανόνες.
Έτσι ο άνθρωπος λόγου χάριν που γλυτώνει απ’ τον θάνατο σε κάποιο αυτοκινητιστικό δυστύχημα γλυτώνει δια της προνοίας του Θεού και όχι κάποιου θαύματος.
Η σώζουσα δύναμης της πρόνοιας του Θεού δηλώνεται με τα εξής χωρία Γραφής:
Νεεμίας 9:6
6 Εσύ αυτός είσαι ο μόνος Κύριος· εσύ δημιούργησες τον ουρανό, τους ουρανούς των ουρανών, και ολόκληρη τη στρατιά τους, τη γη, και όλα όσα είναι επάνω σ' αυτή, τις θάλασσες, και όλα όσα είναι μέσα σ' αυτές, κι εσύ ζωοποιείς όλα αυτά· κι εσένα προσκυνούν οι στρατιές των ουρανών.
Κολοσσαεις 1:17
17 κι αυτός είναι πριν από όλα, και όλα συντηρούνται διαμέσου αυτού·
Εβραίους 1:3
3 αυτός, που είναι το απαύγασμα της δόξας και ο χαρακτήρας τής υπόστασής του, και βαστάζει τα πάντα με τον λόγο τής δύναμής του, αφού διαμέσου τού εαυτού του έκανε καθαρισμό των αμαρτιών μας, κάθισε στα δεξιά τής μεγαλοσύνης στα υψηλά·
Ψαλμός 104:
1 ΕΥΛΟΓΕΙ, ω ψυχή μου, τον Κύριο.
Κύριε, Θεέ μου, μεγαλύνθηκες υπερβολικά· τιμή και μεγαλοπρέπεια είσαι ντυμένος·
2 αυτός που περιτυλίγεται το φως σαν ιμάτιο, αυτός που απλώνει τον ουρανό σαν καταπέτασμα·
3 αυτός που στεγάζει με νερά τα υπερώα του· αυτός που κάνει τα σύννεφα δική του άμαξα· αυτός που περπατάει επάνω σε φτερούγες ανέμων·
………………..
Β΄ η Μοναδικότητα των Θαυμάτων Του Ιησού.
1/. Τα θαύματα του Κυρίου μας είχαν σκοπό να μαρτυρήσουν για την θεότητα Του και να επικυρώσουν τα λόγια Του και το Πρόσωπο Του.
Ιωάννης 2:11
11 Αυτή την αρχή των θαυμάτων έκανε ο Ιησούς στην Κανά τής Γαλιλαίας, και φανέρωσε τη δόξα του, και πίστεψαν σ' αυτόν οι μαθητές του.
Ιωάννης 22:31
31 Τούτα, όμως, γράφτηκαν, για να πιστέψετε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Υιός τού Θεού, και πιστεύοντας να έχετε ζωή στο όνομά του.
2 /.Τα θαύματα του Ιησού διέφεραν απ΄ τα θαύματα των προφητών και των αποστόλων. Οι προφήτες έκαναν θαύματα με την δύναμη που τους διδόταν απ’ τον Θεό, καθώς οι ίδιοι το διαβεβαίωναν. Οι απόστολοι απέδιδαν στη δύναμη του Θεού κι όχι στη δική τους, τα θαύματα. Αλλά ο Ιησούς
Εκτελούσε θαύματα από έμφυτη δύναμη την οποία είχε.
Είχε Ισχύν και την Εξουσία μέσα Του.
Επίσης ο Μωϋσής απέδωσε το θαύμα της απελευθερώσεως του λαού Ισραήλ απ΄ τα χέρια των Αιγυπτίων, όχι σε δική του δύναμη αλλά στη δύναμη του Θεού:
Έξοδος 14:13
13 Και ο Μωυσής είπε στον λαό: Μη φοβάστε· σταθείτε, και βλέπετε τη σωτηρία τού Κυρίου, που θα κάνει σε σας σήμερα· επειδή, τους Αιγυπτίους, που είδατε σήμερα, δεν θα τους δείτε πλέον, ποτέ·
…
Όταν ο Σίμων Πέτρος ανακηρύχθηκε ως ένας θαυματοποιός…
Πράξεις 3:12
12 Και βλέποντας ο Πέτρος, αποκρίθηκε στον λαό: Άνδρες Ισραηλίτες, γιατί θαυμάζετε γι' αυτό; Ή, γιατί ατενίζετε σε μας, σαν, από δική μας δύναμη ή ευσέβεια, να κάναμε να περπατάει αυτός;
…
Ο Λουκάς δηλώνει ότι ο Θεός έκαμνε μεγάλα θαύματα Δια των χειρών του Παύλου
Πράξεις 19:11
11 Και ο Θεός, διαμέσου τού Παύλου, έκανε μεγάλα θαύματα·
Αυτά δεν ήταν το αποτέλεσμα κάποιας έμφυτης μέσα στον Παύλο δυνάμεως αλλά μιας άνωθεν χορηγουμένης σε αυτόν.
Ήταν ο Θεός που ενεργούσε δια του Παύλου κι όχι ο Παύλος αφ’ εαυτού του.
O Ιησούς σύμφωνα με τα όσα αναφέρουν τα χρονικά των Ευαγγελίων έκαμε περί τα 35 έως 40 θαύματα εν όλω. Ησύχασε την τρικυμία έκαμε τον τυφλό ν’ αναβλέψει τον χωλό να περπατήσει τον κωφάλαλο να μιλήσει. Όταν ερωτήθηκε σχετικά με το μεγαλύτερο θαύμα Του τη συγχώρηση των αμαρτιών διακήρυξε παρρησία ότι κατείχε το δικαίωμα και τη θεία δύναμη να επεμβαίνει κα στο ζήτημα της ανομίας των ανθρώπων. Ας θυμηθούμε ότι στην Μεγάλη ιεραποστολική εντολή την οποία έδωσε περιέρχονταν και τα λόγια: Ματθαίος 28:18
18 Και καθώς ο Ιησούς τους πλησίασε, τους μίλησε, λέγοντας: Δόθηκε σε μένα κάθε εξουσία στον ουρανό και επάνω στη γη.
…στην πραγματικότητα το θέμα των θαυμάτων αποτελεί εξάρτημα ενός άλλου θέματος, «Ποιος ήταν ο Ιησούς και ποιο ήταν το έργο Του;» αν τον θεωρήσουμε ως ένα θείο πρόσωπο και Τον δεχθούμε ως τον Υιόν του Θεού και Σωτήρα, τότε τα θαύματα δεν μας προξενούν κανένα σκάνδαλο. Αλλά μόνον όταν το πρόσωπο Του και το έργο Του τίθεται υπό αμφισβήτηση τότε οι άνθρωποι προσκόπτουν στα θαύματα Του. είναι εκδήλωσης της αποστατημένης απ΄ τον Θεό καρδιάς το ότι πολλοί ζητούν να δουν θαύματα απ’ τον Ιησού, ν’ αποκτήσουν δηλαδή χειροπιαστή μαρτυρία περί του προσώπου Του, για να πιστέψουν ότι αυτός είναι πράγματι ο Υιός του Θεού.
….
Γ ΄ Η Έκτασης των Θαυμάτων Του Ιησού
Τα θαύματα τα οποία ο Κύριος μας έκανε πόσο εκτεταμένη ήταν η δύναμης Του επάνω:
1/. Στις δυνάμεις της φύσεως. Καθησύχασε τη θύελλα. «Τότε σηκωθείς επετίμησε τους ανέμους και την θάλασσαν, και έγεινε γαλήνη μεγάλη».
Ματθαίος 8: 26--27
26 Και τους λέει: Γιατί είστε δειλοί, ολιγόπιστοι; Τότε, καθώς σηκώθηκε, επιτίμησε τους ανέμους και τη θάλασσα, και έγινε μεγάλη γαλήνη.
27 Και οι άνθρωποι θαύμασαν, λέγοντας: Τι είδους άνθρωπος είναι αυτός, που και οι άνεμοι και η θάλασσα τον υπακούν!
2/. Στα δαιμόνια.
Μάρκος 5:12-13
12 και όλοι οι δαίμονες τον παρακάλεσαν, λέγοντας: Στείλε μας στα γουρούνια, για να μπούμε μέσα σ' αυτά.
13 Και ο Ιησούς αμέσως τους το επέτρεψε. Και αφού τα ακάθαρτα πνεύματα βγήκαν, μπήκαν μέσα στα γουρούνια· και η αγέλη όρμησε προς τον γκρεμό στη θάλασσα (ήσαν δε μέχρι 2.000), και πνίγονταν μέσα στη θάλασσα.
Ματθαίος 8:28--32
7 Και οι άνθρωποι θαύμασαν, λέγοντας: Τι είδους άνθρωπος είναι αυτός, που και οι άνεμοι και η θάλασσα τον υπακούν!
28 Και όταν ήρθε στην απέναντι όχθη, στη χώρα των Γεργεσηνών, τον συνάντησαν δύο δαιμονιζόμενοι, καθώς έβγαιναν από τα μνήματα, υπερβολικά άγριοι, ώστε κανένας δεν μπορούσε να περάσει από εκείνον τον δρόμο.
29 Και ξάφνου, έκραξαν, λέγοντας: Τι είναι ανάμεσα σε μας και σε σένα, Ιησού, Υιέ τού Θεού; Ήρθες εδώ προ καιρού για να μας βασανίσεις;
30 Και μακριά απ' αυτούς υπήρχε μια αγέλη από πολλά γουρούνια, που έβοσκε.
31 Και οι δαίμονες τον παρακαλούσαν, λέγοντας: Αν μας βγάλεις, επίτρεψέ μας να πάμε στην αγέλη των γουρουνιών.
32 Και τους είπε: Πηγαίνετε. Και εκείνοι, αφού βγήκαν, πήγαν στην αγέλη των γουρουνιών. Και ξάφνου, ολόκληρη η αγέλη των γουρουνιών όρμησε προς τον γκρεμό στη θάλασσα, και πνίγηκαν μέσα στα νερά.
33 Και εκείνοι που τα έβοσκαν έφυγαν, και καθώς ήρθαν στην πόλη ανήγγειλαν τα πάντα, και εκείνα για τους δαιμονιζόμενους.
34 Και ξάφνου, ολόκληρη η πόλη βγήκε έξω σε συνάντηση του Ιησού· και όταν τον είδαν, τον παρακάλεσαν να φύγει από τα όριά τους.
Ματθαίος 9:32--33
32 Και ενώ αυτοί έβγαιναν έξω, ξάφνου, έφεραν σ' αυτόν έναν δαιμονιζόμενο κουφό.
33 Και αφού βγήκε το δαιμόνιο, ο κουφός μίλησε· και τα πλήθη θαύμασαν, λέγοντας ότι: Ποτέ δεν φάνηκε ένα τέτοιο πράγμα στον Ισραήλ.
Ματθαίος 15: 22—28—
21 Και ο Ιησούς, βγαίνοντας έξω από εκεί, αναχώρησε προς τα μέρη τής Τύρου και της Σιδώνας.
22 Και ξάφνου, μια γυναίκα Χαναναία, που βγήκε από εκείνα τα όρια του τόπου, κραύγασε σ' αυτόν, λέγοντας: Ελέησέ με, Κύριε, γιε τού Δαβίδ· η θυγατέρα μου δαιμονίζεται σκληρά.
23 Κι εκείνος δεν της αποκρίθηκε ούτε έναν λόγο. Και οι μαθητές του ερχόμενοι κοντά τον παρακαλούσαν, λέγοντας: Απόλυσέ την, επειδή κράζει πίσω μας.
24 Και εκείνος αποκρινόμενος είπε: Δεν στάλθηκα παρά μονάχα στα χαμένα πρόβατα του οίκου Ισραήλ.
25 Και εκείνη, καθώς ήρθε, τον προσκυνούσε, λέγοντας: Κύριε, βοήθα με.
26 Και αποκρινόμενος είπε: Δεν είναι καλό να πάρει κάποιος το ψωμί των παιδιών, και να το ρίξει στα σκυλάκια.
27 Και εκείνη είπε: Ναι, Κύριε· αλλά και τα σκυλάκια τρώνε από τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι των κυρίων τους.
28 Τότε, ο Ιησούς αποκρινόμενος είπε σ' αυτήν: Ω, γυναίκα, μεγάλη είναι η πίστη σου· ας γίνει σε σένα, όπως θέλεις. Και η θυγατέρα της γιατρεύτηκε από εκείνη την ώρα.
Ματθαίος 17: 14-18
14 Και όταν ήρθαν προς το πλήθος, τον πλησίασε κάποιος άνθρωπος γονατίζοντας σ' αυτόν,
15 και λέγοντας: Κύριε, ελέησέ μου τον γιο, επειδή παθαίνει σεληνιασμό, και υποφέρει φοβερά· με αποτέλεσμα να πέφτει στη φωτιά, και πολλές φορές στο νερό·
16 και τον έφερα στους μαθητές σου, αλλά δεν μπόρεσαν να τον θεραπεύσουν.
17 Και αποκρινόμενος ο Ιησούς, είπε: Ω, γενεά άπιστη και διεστραμμένη, μέχρι πότε θα είμαι μαζί σας; Μέχρι πότε θα σας υποφέρω; Φέρτε τον εδώ σε μένα.
ΜΑΡΚΟΣ 1:23—27
23 Και μέσα στη συναγωγή τους ήταν ένας άνθρωπος που είχε ακάθαρτο πνεύμα, και κραύγασε,
24 λέγοντας: Αλλοίμονο! Τι είναι ανάμεσα σε μας και σε σένα, Ιησού Ναζαρηνέ; Ήρθες για να μας απολέσεις; Σε γνωρίζω ποιος είσαι, ο Άγιος του Θεού.
25 Και ο Ιησούς το επιτίμησε, λέγοντας: Σώπα, και βγες έξω απ' αυτόν.
26 Και το ακάθαρτο πνεύμα, αφού τον συντάραξε και έκραξε με δυνατή φωνή, βγήκε απ' αυτόν.
27 Και όλοι έμειναν έκθαμβοι, ώστε συζητούσαν αναμεταξύ τους, λέγοντας: Τι είναι αυτό; Ποια είναι αυτή η νέα διδασκαλία; Επειδή, με εξουσία προστάζει και τα ακάθαρτα πνεύματα, και τον υπακούν.
3/. Στις αρρώστιες.
Ματθαίος 8:3
3 Και ο Ιησούς, απλώνοντας το χέρι, τον άγγιξε, λέγοντας: Θέλω, να καθαριστείς. Κι αμέσως η λέπρα του καθαρίστηκε.
Ματθαίος 12:
10 Και να! ήταν εκεί ένας άνθρωπος που είχε το χέρι του παράλυτο· και τον ρώτησαν, λέγοντας: Άραγε, επιτρέπεται σε κάποιον να θεραπεύει το Σάββατο; Για να τον κατηγορήσουν.
11 Και εκείνος είπε σ' αυτούς: Ποιος άνθρωπος από σας θα είναι, που, έχοντας ένα πρόβατο, αν αυτό πέσει σε λάκκο κατά το Σάββατο, δεν θα το πιάσει και θα το σηκώσει;
12 Πόσο, λοιπόν, διαφέρει άνθρωπος από πρόβατο! Ώστε, επιτρέπεται να αγαθοποιεί κάποιος κατά το Σάββατο.
13 Τότε, λέει στον άνθρωπο: Τέντωσε το χέρι σου. Και το τέντωσε, και αποκαταστάθηκε υγιές, όπως το άλλο.
Ματθαίος 8:5—15
5 Και όταν ο Ιησούς μπήκε μέσα στην Καπερναούμ, τον πλησίασε ένας εκατόνταρχος, παρακαλώντας τον,
6 και λέγοντας: Κύριε, ο δούλος μου κείτεται παράλυτος στο σπίτι, υποφέροντας φρικτά.
7 Και ο Ιησούς λέει σ' αυτόν: Εγώ, αφού έρθω, θα τον θεραπεύσω.
8 Και απαντώντας ο εκατόνταρχος είπε: Κύριε, δεν είμαι άξιος να μπεις κάτω από τη στέγη μου· αλλά, μονάχα πες έναν λόγο, και ο δούλος μου θα γιατρευτεί.
9 Επειδή, και εγώ είμαι άνθρωπος υπό εξουσία, έχοντας κάτω από την εξουσία μου στρατιώτες· και λέω σε τούτον: Πήγαινε, και πηγαίνει· και στον άλλον: Έλα, και έρχεται· και στον δούλο μου: Κάνε τούτο, και το κάνει.
10 Ακούγοντας δε ο Ιησούς, θαύμασε, και είπε σ' αυτούς που τον ακολουθούσαν: Σας διαβεβαιώνω, ούτε στον Ισραήλ δεν βρήκα τόσο μεγάλη πίστη.
11 Και σας λέω ότι θάρθουν πολλοί από ανατολή και δύση, και θα καθήσουν μαζί με τον Αβραάμ και τον Ισαάκ και τον Ιακώβ στη βασιλεία των ουρανών·
12 ενώ οι γιοι τής βασιλείας θα ριχτούν έξω, στο σκοτάδι το εξώτερο· εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών.
13 Και ο Ιησούς είπε στον εκατόνταρχο: Πήγαινε, και όπως πίστεψες ας γίνει σε σένα. Και ο δούλος του γιατρεύτηκε την ίδια εκείνη ώρα.
14 Και αφού ο Ιησούς ήρθε στο σπίτι τού Πέτρου, είδε την πεθερά του κατάκοιτη και να πάσχει από πυρετό.
15 Και έπιασε το χέρι της, και ο πυρετός την άφησε· και σηκώθηκε, και τους υπηρετούσε.
ΜΑΡΚΟΣ 2:3—12
1 Και ύστερα από ημέρες, ξαναμπήκε μέσα στην Καπερναούμ· και ακούστηκε ότι βρίσκεται σε ένα σπίτι.
2 Κι αμέσως συγκεντρώθηκαν πολλοί, ώστε δεν τους χωρούσαν πλέον ούτε οι χώροι κοντά στην πόρτα· και τους κήρυττε τον λόγο.
3 Και έρχονται σ' αυτόν, φέρνοντας έναν παράλυτο, που βασταζόταν από τέσσερις ανθρώπους.
4 Και επειδή δεν μπορούσαν να τον πλησιάσουν, εξαιτίας τού πλήθους, χάλασαν τη στέγη όπου ήταν, και κάνοντας ένα άνοιγμα, κατεβάζουν το κρεβάτι επάνω στο οποίο ήταν ο παράλυτος.
5 Βλέποντας δε ο Ιησούς την πίστη τους, λέει στον παράλυτο: Παιδί μου, οι αμαρτίες σου είναι σε σένα συγχωρεμένες.
6 Κάθονταν, όμως, εκεί και μερικοί από τους γραμματείς, και συλλογίζονταν μέσα στις καρδιές τους:
7 Γιατί αυτός μιλάει τέτοιες βλασφημίες; Ποιος μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες παρά μονάχα ένας, ο Θεός;
8 Κι αμέσως, επειδή ο Ιησούς κατάλαβε με το πνεύμα του ότι έτσι συλλογίζονται μέσα τους, τους είπε: Γιατί συλλογίζεστε αυτά μέσα στις καρδιές σας;
9 Τι είναι ευκολότερο να πω στον παράλυτο: Οι αμαρτίες σου είναι σε σένα συγχωρεμένες ή να πω: Σήκω, και πάρε επάνω σου το κρεβάτι σου, και περπάτα;
10 Αλλά, για να γνωρίσετε ότι ο Υιός τού ανθρώπου έχει εξουσία επάνω στη γη να συγχωρεί αμαρτίες, (λέει στον παράλυτο):
11 Σε σένα λέω: Σήκω, και πάρε επάνω σου το κρεβάτι σου, και πήγαινε στο σπίτι σου.
12 Κι αμέσως σηκώθηκε, και αφού πήρε το κρεβάτι, βγήκε έξω μπροστά σε όλους· ώστε όλοι εκπλήττονταν και δόξαζαν τον Θεό, λέγοντας, ότι: Ποτέ δεν είδαμε τέτοια πράγματα.
ΙΩΑΝΝΗΣ 4: 46—53
46 Ο Ιησούς, λοιπόν, ήρθε ξανά στην Κανά τής Γαλιλαίας, όπου είχε κάνει το νερό κρασί. Και υπήρχε ένας αυλικός τού βασιλιά, που ο γιος του ήταν ασθενής στην Καπερναούμ.
47 Αυτός, μόλις άκουσε ότι ο Ιησούς ήρθε από την Ιουδαία στη Γαλιλαία, πήγε σ' αυτόν, και τον παρακαλούσε να κατέβει και να γιατρέψει τον γιο του· επειδή, επρόκειτο να πεθάνει.
48 Ο Ιησούς, λοιπόν, του είπε: Αν δεν δείτε σημεία και τέρατα, δεν θα πιστέψετε.
49 Ο αυλικός τού βασιλιά λέει σ' αυτόν: Κύριε, κατέβα πριν πεθάνει το παιδί μου.
50 Ο Ιησούς λέει σ' αυτόν: Πήγαινε, ο γιος σου ζει.
Και ο άνθρωπος πίστεψε στον λόγο που ο Ιησούς είπε σ' αυτόν, και αναχωρούσε.
51 Και ενώ αυτός ήδη κατέβαινε, τον συνάντησαν οι δούλοι του, και του ανήγγειλαν, λέγοντας, ότι: Ο γιος σου ζει.
52 Τους ρώτησε, λοιπόν, την ώρα κατά την οποία έγινε καλύτερα· και του είπαν, ότι: Χθες την έβδομη ώρα τον άφησε ο πυρετός.
53 Κατάλαβε, λοιπόν, ο πατέρας ότι αυτό έγινε κατά την ώρα εκείνη, κατά την οποία ο Ιησούς είπε σ' αυτόν, ότι: Ο γιος σου ζει· και πίστεψε αυτός και ολόκληρη η οικογένειά του.
54 Αυτό, πάλι, είναι το δεύτερο θαύμα που έκανε ο Ιησούς, καθώς ήρθε από την Ιουδαία στη Γαλιλαία.
………
4/. ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ
ΙΩΑΝΝΗΣ 11:1—14 —43--44
1 ΗΤΑΝ δε κάποιος ασθενής, ο Λάζαρος, από τη Βηθανία, από την κωμόπολη της Μαρίας και της Μάρθας τής αδελφής της…
..14 Τότε, λοιπόν, ο Ιησούς είπε σ' αυτούς ανοιχτά: Ο Λάζαρος πέθανε.
15 Και χαίρομαι για σας, για να πιστέψετε, επειδή δεν ήμουν εκεί· αλλά, ας πάμε σ' αυτόν.
16 Και ο Θωμάς, που λέγεται Δίδυμος, είπε προς τους συμμαθητές: Ας πάμε κι εμείς για να πεθάνουμε μαζί του…
.. 43 Και όταν τα είπε αυτά, κραύγασε με δυνατή φωνή: Λάζαρε, έλα έξω.
44 Και ο πεθαμένος βγήκε έξω, δεμένος τα πόδια και τα χέρια με τα σάβανα· και το πρόσωπό του ήταν ολόγυρα δεμένο με σουδάρι. Ο Ιησούς λέει σ' αυτούς: Λύστε τον, και αφήστε τον να περπατήσει.
Ματθαίος 9:18--19
18 Ενώ αυτός τούς έλεγε αυτά, ξάφνου, κάποιος άρχοντας, καθώς ήρθε, τον προσκυνούσε, λέγοντας ότι: Η θυγατέρα μου πέθανε πριν από λίγο· αλλά, έλα και βάλε επάνω της το χέρι σου, και θα ξαναζήσει.
19 Και καθώς ο Ιησούς σηκώθηκε, τον ακολούθησε, και οι μαθητές του.
20 Και ξάφνου, μια γυναίκα αιμορροούσα για δώδεκα χρόνια, αφού πλησίασε από πίσω, άγγιξε την άκρη τού ιματίου του.
21 Επειδή, έλεγε μέσα της: Αν μονάχα αγγίξω το ιμάτιό του, θα σωθώ.
22 Και ο Ιησούς γυρίζοντας, και βλέποντάς την, είπε: Έχε θάρρος, θυγατέρα μου· η πίστη σου σε έσωσε. Και η γυναίκα σώθηκε από την ώρα εκείνη.
Ματθαίος 9:23—25
23 Και όταν ο Ιησούς ήρθε στο σπίτι τού άρχοντα, και βλέποντας τους αυλητές, και το πλήθος να θορυβεί,
24 τους λέει: Αναχωρείτε· επειδή, το κοριτσάκι δεν πέθανε, αλλά κοιμάται. Και τον περιγελούσαν.
25 Και καθώς το πλήθος βγήκε έξω, μπαίνοντας μέσα, έπιασε το χέρι της· και το κοριτσάκι σηκώθηκε.
26 Και η φήμη αυτή διαδόθηκε σε όλη την περιοχή εκείνη.
Λουκάς 7 :11—17
11 Και την επόμενη ημέρα, ο Ιησούς πορευόταν σε μια πόλη που ονομαζόταν Ναϊν· και συμπορεύονταν μαζί του αρκετοί από τους μαθητές του, και ένα μεγάλο πλήθος.
12 Και καθώς πλησίασε στην πύλη τής πόλης, να! φερόταν έξω ένας νεκρός, ένας μονογενής γιος τής μητέρας του, κι αυτή ήταν χήρα· και ένα μεγάλο πλήθος από την πόλη ήταν μαζί της.
13 Και όταν την είδε ο Κύριος, τη σπλαχνίστηκε, και της είπε: Μη κλαις.
14 Και πλησιάζοντας άγγιξε το νεκροκρέβατο· και εκείνοι που το βάσταζαν στάθηκαν, και είπε: Νεανίσκε, σε σένα λέω, σήκω επάνω.
15 Και ο νεκρός ανακάθησε, και άρχισε να μιλάει· και τον έδωσε στη μητέρα του.
16 Και φόβος κατέλαβε όλους, και δόξαζαν τον Θεό, λέγοντας ότι: Ένας μεγάλος προφήτης έχει σηκωθεί ανάμεσά μας, και ότι: Ο Θεός επισκέφθηκε τον λαό του.
17 Και η φήμη αυτή γι' αυτόν διαδόθηκε σε όλη την Ιουδαία, και σε όλα τα περίχωρα.
Δ΄ η αξιοπιστία των θαυμάτων του Ιησού.
1/. Τα θαύματα του Ιησού είναι αλληλένδετα με τη όλη Αλήθεια της βίβλου και δεν μπορούν να ξεχωρ8ιστούν απ’ αυτήν.
2/. Οι εξιστορήσεις των θαυμάτων Του είναι συνοπτικές, ακριβείς και δεν περιέχουν τίποτε το παράλογο.
3/. Τα θαύματα του Κυρίου μας ενεργούντο παρρησία πολλών μαρτύρων. Μπορούσαν να μελετηθούν και να εκτιμηθούν απ’ αυτούς διότι γινόταν κατά ένα τελείως φυσικό τρόπο. Ουδείς ποτέ από εκείνους που τα έβλεπαν δεν αμφισβήτησε τη γνησιότητα των αλλά ούτε και κανείς μπόρεσε να μιμηθεί.
4/. Ο Χριστός ποτέ δεν ενήργησε θαύμα χωρίς να υπάρχει και κάποιος ιδιάζων ηθικός σκοπός.
5/. Τα θαύματα Του γίνονταν μέσα σε μια στιγμή χρόνου κι όχι σιγά—σιγά σε διάρκεια μια ολοκλήρου περιόδου χρόνου.
6/. Ο Ιησούς έδιδε μεγάλη σημασία στα θαύματα. Εν τούτοις βλέπουμε αυτά να γίνονται ολοένα και σπανιότερα προς το τέλος των αφηγήσεων των Ευαγγελίων και να εξαφανίζονται τελείως στα πρώτα χρόνια της αποστολικής περιόδου.
7/. Το να ερμηνεύσει κάποιος τα θαύματα ως απάτες ή μύθους το να αποδώσουμε σε αυθυποβολή ή σε ευπιστία των ανθρώπων, ή σε άλλες αιτίες που δεν μπορούν αμέσως να εξηγηθούν, τέτοιες ερμηνείες εγείρουν άλλα προβλήματα πολύ δυσκολότερα από εκείνα που εγείρει η χριστιανική άποψης περί θαυμάτων. Η άποψης δηλαδή που λέγει ότι τα θαύματα συνέβησαν στην πραγματικότητα και ότι ξεπλήρωναν σκοπούς τους οποίους ο Σωτήρας μας είχε υπ’ όψιν Του όταν τα εκτελούσε.
……
Ε΄ η Δυνατότης Θαυμάτων Σήμερον
Αφ’ ότου τα θαύματα έπαυσαν να γίνονται στην πρώτη Εκκλησία διάφοροι Χριστιανοί, που κατεχόταν από ένα ερευνητικό πνεύμα θέλησαν να μάθουν γιατί αυτά σταμάτησαν και εάν είναι δυνατόν να ενεργούνται και σήμερα. Στην ερώτηση τους αυτή έχουμε και μείς να παραθέσουμε τις παρακάτω απαντήσεις.
1/. Οπωσδήποτε υπάρχει μια τέτοια δυνατότητα. Ο Θεός μας είναι αμετάβλητος. Η δύναμης Του είναι η αυτή σήμερα όπως ήταν και στις ημέρες των προφητών και του Υιού Του.
2/. Αλλά τα θαύματα δεν είναι αναγκαία σήμερα. Το θαύμα ορίζεται ως ένα «υπερφυσικό γεγονός που διενεργείται δια της αμέσου επεμβάσεως του Θεού στον εξωτερικό κόσμο».
Προορίζεται να επιβεβαιώσει κάποιο μήνυμα ή να επιμαρτυρήσει για την γνησιότητα κάποιου ανθρώπου του Θεού.
Ο Θεός ακόμα ενεργεί θαυμάσια κάθε μέρα. Αλλά πρώτα επιβεβαιώνει στην ανθρώπινη συνείδηση την αλήθεια του Ευαγγελίου δια του «θαύματος» της αναγεννήσεως της καρδιάς που το αποδέχεται και μετά, απαντά στις προσευχές των τέκνων Του κι όταν Αυτός ευαρεστείται ενεργεί θαύματα που σκοπό έχουν να ευεργετήσουν τον λαό Του και να δώσουν δόξα στο Όνομα Του. Αμήν