14-9-2022--

Β΄. ΠΟΤΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ Ο ΚΟΣΜΟΣ;
ΤΟ πρώτο κεφάλαιο της Γενέσεως αφήνει να εννοήσουμε ότι η ηλικία του κόσμου είναι ολίγων χιλιάδων ετών. Αντιθέτως οι Γεωλόγοι ισχυρίζονται ότι αυτή είναι πολλών εκατομμυρίων ετών βασιζόμενοι σε ορισμένα αρχαιολογικά ευρήματα τα οποία κατ' αυτούς διαψεύδουν τις εξιστορήσεις της Βίβλου.
Πολλοί μάλιστα φοιτητές έχουν απιστήσει στο Θεό εξ' αιτίας αυτών των φαινομενικών διαψεύσεων.
Όμως η Γένεσης δεν διδάσκει τίποτα που να διαψεύδει την αλήθεια της επιστήμης.
Στο κεφάλαιο 1: το εδάφιον 2: περιγράφει την αρχική δημιουργία η οποία έγινε από ύλη που
προϋπήρχε αυτής . Και διαβάζουμε:
Γένεσης 2:
2 Και η γη ήταν άμορφη και έρημη· και σκοτάδι υπήρχε επάνω στο πρόσωπο της αβύσσου. Και Πνεύμα Θεού φερόταν επάνω στην επιφάνεια των νερών.
…………….
Όπως φαίνεται το υλικό σύμπαν θα είχε γίνει έρημο και άχρηστο από κάποια κατακλυσμιαία κρίση του Θεού. Κάποιες τυχόν ατομικές εκρήξεις μέσα στην αρχική μάζα επέφεραν τη μεγάλη και απερίγραπτη αυτή καταστροφή.
Τίποτα δεν αναφέρεται μέσα στη Γένεση σχετικά με το διάστημα του χρόνου που μεσολάβησε μεταξύ του πρώτου δημιουργικού έργου του Θεού.
…………………
Γένεσης 1:1
1 ΣΤΗΝ αρχή δημιούργησε ο Θεός τον ουρανό και τη γη. Και της αρχής του έργου Του της αναδημιουργίας.
Η περίοδος αυτή είναι τελείως ακαθόριστη.
….
Επίσης όσον αφορά τις διάφορες "ημέρες" της δημιουργίας οι οποίες έχουν ερμηνευθεί από πολλούς ως "δημιουργικές περίοδοι" δεν υπάρχουν στο βιβλίο της Γενέσεως δεδομένα τα οποία να καθορίζουν την διάρκεια κάθε μιας από αυτές.
Οι αφηγήσεις της Γενέσεως αφήνουν αρκετά μεγάλα περιθώρια χρόνου για να επέλθει η συμφωνία των πορισμάτων της αληθινής επιστήμης με αυτές.
Ας μη θορυβηθεί ας μη εξαπατηθεί λοιπόν κανείς όταν ακούσει ψευδό-επιστήμονες να κατηγορούν την Βίβλο ότι αυτή αρνείται τα γεωλογικά ευρήματα.
Γένεσης και γνήσια Γεωλογία συμφωνούν απόλυτα.
…….
Γ΄. ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΖΩΗ
Ο άνθρωπος και το περιβάλλον του δεν ήρθαν κατά τύχη στην ύπαρξη με κάποια τυχαία αλληλοχία ατόμων ύλης. Η αρχική Αιτία πάσης δημιουργίας είναι ο Θεός. Αλλά ποια άραγε μέθοδο χρησιμοποίησε αυτός για την εκτέλεση των δημιουργικών Του σκοπών;
Υπήρξε άραγε μία βαθμιαία εξέλιξης της ζωής μια σταθερή βιολογική ανάπτυξης από είδους εις είδος μια προοδευτική άνοδος από πλέον πρωτόγονες σε ευγενέστερες μορφές ζωής.
Η Βίβλος διδάσκει ότι ο Θεός δημιούργησε ex nihilo "εκ του μηδενός".
Το σύμπαν ήλθε στην ύπαρξη όχι εκ πραγμάτων "φαινομένων"
………….
Εβραίους 11:3
3 Δια-μέσου τής πίστης νοούμε ότι κτίστηκαν οι αιώνες με τον λόγο τού Θεού, ώστε αυτά που βλέπονται δεν έγιναν από εκείνα που φαίνονται.
…..
Αλλά μόνο ως αποτέλεσμα της δημιουργικής του Θεού θελήσεως και ενεργείας.
Εξετάζοντας τους των οπαδών της εξελικτικής βιολογίας οι Χριστιανοί δεν αμφισβητούν το

γεγονός ότι πράγματι λαμβάνει χώρα μέσα στα είδη κάποια αύξησης και εξέλιξης μέχρις ενός ορισμένου βαθμού. Εκείνο που δεν παραδέχονται είναι ότι μπορεί να υπάρξει φυσική μετάβασης:
1/. Από το μηδέν εις την ανόργανη κατάσταση (ύλη)
2/. Από την ανόργανο εις την οργανική (ζωή)
3/. Από την οργανική εις τον άνθρωπο.
Εις αυτά τα κρίσιμα σημεία η Χριστιανική πίστης παίρνει θέση αντίθετη προς τις ιδέες αυτές της θεωρίας της εξελίξεως.
Ούτε η βιολογία ούτε η γεωλογία ούτε η παλαιοντολογία έχουν ποτέ αποδείξει την αλήθεια της θεωρίας αυτής.
Αλλά η χριστιανική πίστης αντιτίθεται στις θεωρίες αυτές και για τον λόγο ότι όλα σχεδόν τα πορίσματα τους προσβάλλουν μεγάλες θρησκευτικές αλήθειες που έχουν άμεση σχέση με το πρόσωπο του Χριστού και με την αιώνια τύχη του ανθρώπου.
Η θεωρία της εξελίξεως (transforrmisrnus) είτε υπό τον τύπο της βαθμιαίας εξελίξεως οδηγεί σε δύο συμπεράσματα τα οποία είναι αντίθετα προς
τη διδασκαλίας των Γραφών.
Το πρώτο συμπέρασμα της είναι ότι ο άνθρωπος σιγά -σιγά
Εξελίσσεται προς την κατεύθυνση της τελειότητας και επομένως δεν χρειάζεται αναγέννηση.
Το δεύτερο είναι ότι ο Ιησούς πόρρω (μακριά σε απόσταση-πόρρω απέχει) απέχον κατ' αυτήν της καταστάσεως του τέλειου Θεού και ανθρώπου δεν ήταν παρά σκαλοπάτι της ανθρώπινης εξελίξεως-θαυμαστό για τη σημερινή εποχή -κι επομένως αυτός δεν μπορεί να είναι ένας Σωτήρας
Σ' αυτά ακριβώς τα σημεία διαφωνεί απολύτως ο Χριστιανός.
Η ιστορία της δημιουργίας του βιβλίου της Γενέσεως συναρπάζει τον ερμηνευτή διότι ακριβώς στα τρία βασικά αντιλεγόμενα σημεία χρησιμοποιείται η αυτή Εβραϊκή
λέξεις : "Bara" που σημαίνει "δημιουργώ"
μεταξύ αυτών των σημείων ο Θεός επενέβαινε δημιουργών.
Τα τρία δηλαδή αυτά στάδια διαδέχονταν το ένα το άλλο δια μιας πάντοτε δημιουργικής του Θεού ενέργειας. Έτσι ο Θεός έφερε στην ύπαρξη ότι προηγουμένως ποτέ δεν υπήρχε.
1/. Η δημιουργία του κόσμου.
"1 Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην".
Γένεσης 1: 1 ΣΤΗΝ αρχή δημιούργησε ο Θεός τον ουρανό και τη γη.
2/. Η δημιουργία ζωής.
Όταν η γη ετοιμάστηκε για κατοικητήριο ζωντανών δημιουργημάτων,
……
Γένεσης 1:
21 Και δημιούργησε ο Θεός τα μεγάλα κήτη, και κάθε έμψυχο που κινείται, τα οποία γέννησαν με αφθονία τα νερά σύμφωνα με το είδος τους, και κάθε πουλί φτερωτό σύμφωνα με το είδος του. Και ο Θεός είδε ότι ήταν καλό.
3/. Η δημιουργία ανθρώπινης ζωής.
Όταν ο Θεός αποφάσισε να δημιουργήσει τον
άνθρωπο δεν χρησιμοποίησε κάποιο άλλο κατώτερο τύπο ζωής για να τον παραγάγει αλλά η δημιουργία Του ήταν κάτι το τελείως νέο.
Γένεσης 1: 27 Και ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο σύμφωνα με τη δική του εικόνα· σύμφωνα με την εικόνα τού Θεού τον δημιούργησε· αρσενικό και θηλυκό τούς δημιούργησε·
Δ΄. ΓΙΑΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ;
Οι Γραφές αποκαλύπτουν τρεις τουλάχιστον λόγους για τους οποίους ο Θεός έφερε στην ύπαρξη την οικουμένη.
1/. Για την ευχαρίστηση Του.
Έκρινε καλό να δημιουργήσει κι ένιωθε ευχαρίστηση δημιουργώντας. Κάτι μέσα στη φύση Του (δημιουργός) προκάλεσε εις Αυτόν την επιθυμία να δημιουργήσει. Ο Ιωάννης στο αποκαλυπτικό του όραμα που του δόθηκε είδε τους εικοσιτέσσερις πρεσβυτέρους πεσμένους ενώπιον του θρόνου του Θεού λέγοντας:
Αποκάλυψής 4:
11 Άξιος είσαι, Κύριε, να πάρεις τη δόξα και την τιμή και τη δύναμη· επειδή, εσύ έκτισες τα πάντα και για το θέλημά σου υπάρχουν και κτίστηκαν.
2/. Για την δόξα Του-
Η αρχική δημιουργία τραγούδησε τον ύμνο του Δημιουργού της.
………
Ιώβ 38
7 όταν τα άστρα τής αυγής έψαλλαν μαζί, και όλοι οι γιοι τού Θεού αλάλαζαν;(καλό είναι να μελετήσουμε όλο το κεφάλαιο αυτό)
Η οικουμένη ήταν ένα κόσμημα του Θεού μία αποκάλυψης των τελειοτήτων Του. όσον αφορά δε τον άνθρωπο ο παντοδύναμος Θεός διακηρύσσει:
………
Ησαΐας 43:
7 όλους όσους ονομάζονται με το όνομά μου· επειδή, τους δημιούργησα για τη δόξα μου· τους έπλασα και τους έκανα.
3/. Για να έχει επαφή με τον άνθρωπο.
Ο Θεός τοποθέτησε τον πρώτο άνθρωπο μέσα σε περιβάλλον συντελεστικό για την διατήρηση μιας τέλειας μεταξύ τους επικοινωνίας. Ο Θεός είναι πνεύμα. Για να μπορεί δε ο άνθρωπος να έχει αληθινή επαφή με Αυτόν ήταν απαραίτητο να είναι κι αυτός πνεύμα. Οπότε ο θεός δημιούργησε τον άνθρωπο "κατ' εικόνα εαυτού". Αυτό όμως σημαίνει μεταξύ άλλων ότι απ αρχής ο άνθρωπος ήταν ένα ελεύθερο ηθικό δημιούργημα. Είχε ελευθερία εκλογής. Δεν ήταν ένα αυτόματο μηχάνημα οπότε και θα ήταν ανίκανο να έχει επικοινωνία με τον Θεό αλλά μπορούσε να εκλέξει μεταξύ καλού και κακού. Όταν λοιπόν αυτός κάποτε εξέλεξε (διάλεξε) το κακό επήλθε αμέσως η ηθική του πτώσης που σαν συνέπεια είχε τον ερχομό της οργής του Θεού επάνω του και επάνω σε όλη τη δημιουργία. Η επικοινωνία μεταξύ θεού και ανθρώπου διεκόπη-πράγμα που προκάλεσε και το βιβλικό σχέδιο περί λυτρώσεως-για ν' αρχίσει πάλι δια της "νέας εν Χριστώ κτίσεως".
Ε΄. ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η " ΝΕΑ ΚΤΙΣΗΣ"
1/. Για τον άνθρωπο "νέα κτίσης" σημαίνει επανάκτησης εκείνου που έχασε στην Εδέμ. Ο άνθρωπος είναι πια εκ φύσεως ένα ξεπεσμένο δημιούργημα. Δεν δύναται να ευαρεστήσει τον Θεό. Δεν αντανακλά πια την δόξα του Θεού.
Βρίσκεται κάτω απ' την τρομερή ανάγκη μιας ανανεώσεως της υπάρξεως του την οποία μόνον ο Θεός θα μπορούσε να κάμει.
Εκείνος ο Οποίος θαυματουργικά έπλασε τον άνθρωπο απ' το χώμα και τον προόρισε να γίνει σύμμορφος της δόξας Του εξακολουθεί να είναι παντοδύναμος και γεμάτος αγάπη γι αυτόν. Τούτο μας αποδεικνύει το γεγονός ότι για να επανασυνδέσει τον άνθρωπο με τον Εαυτό Του έστειλε τον αγαπητό Του υιό να γίνει Σωτήρας μας ώστε όλοι εκείνοι που θα έθεταν την εμπιστοσύνη τους σ' Αυτόν να γεύονται την μεγάλη Του ανακαινιστική δύναμη.
…..
Β΄ Κορινθίους 5:17
17 Γι' αυτό, αν κάποιος είναι εν Χριστώ, είναι καινούργιο κτίσμα· τα αρχαία πέρασαν,δέστε, τα πάντα έγιναν καινούργια.
Εφεσίους 2: 10 Επειδή, δικό του δημιούργημα είμαστε, καθώς κτιστήκαμε στον Ιησού Χριστό για καλά έργα, που ο Θεός προετοίμασε, για να περπατήσουμε μέσα σ' αυτά
2/. Για την οικουμένη "νέα κτίσης" σημαίνει ένας νέος ουρανός και νέα γη.
Λόγω της πτώσεως του ανθρώπου η δημιουργία βρέθηκε κάτω απ' την οργή του Θεού.
Γένεσης 3:17--19 Και στον Αδάμ είπε: Επειδή υπάκουσες στον λόγο τής γυναίκας σου, και έφαγες από το δέντρο, από το οποίο σε είχα προστάξει λέγοντας: Μη φας απ' αυτό, καταραμένη να είναι η γη εξαιτίας σου· με λύπες θα τρως τους καρπούς της όλες τις ημέρες τής ζωής σου·
18 αγκάθια δε και τριβόλια θα βλαστάνει σε σένα· και θα τρως το χορτάρι τού χωραφιού·
19 με τον ιδρώτα του προσώπου σου θα τρως το ψωμί σου, μέχρις ότου επιστρέψεις στη γη, από την οποία πάρθηκες· επειδή, γη είσαι και σε γη θα επιστρέψεις.
Ρωμαίους 8:22 Επειδή, ξέρουμε καλά ότι ολόκληρη η κτίση στενάζει, και συμπάσχει με ωδίνες, μέχρι και τώρα.
….
Υποτάχθηκε στην ματαιότητα.
………….
Όμως κάποια μέρα και αυτή η κτίσης θα ελευθερωθεί από την δουλεία της φθοράς
Ρωμαίους 8:20-21
"21 με την ελπίδα ότι, και η ίδια η κτίση θα ελευθερωθεί από τη δουλεία τής φθοράς, και θα μεταβεί στην ελευθερία τής δόξας των παιδιών τού Θεού".
….
Η δυστυχία της γης δεν θα υπάρχει πλέον. Η φύσης δεν θα είναι πια δεσμευμένη κάτω από το νόμο της θείας οργής. Κάποια μέρα ο Θεός θα ασκήσει άλλη μία φορά την δημιουργική του δύναμη. Θα δημιουργήσει κάτι νέο.
……………
Ησαΐας  65:17 Επειδή, δέστε, κτίζω καινούργιους ουρανούς, και καινούργια γη· και δεν θα υπάρχει μνήμη των προηγούμενων ούτε θα' ρθουν στον νου.
Β΄ Πέτρου 3:10-13
10 Θάρθει, όμως, η ημέρα τού Κυρίου, σαν κλέφτης μέσα στη νύχτα· κατά την οποία οι ουρανοί θα παρέλθουν με ορμητικό συριστό ήχο, και τα στοιχεία, καθώς θα καίγονται, θα διαλυθούν, και η γη, και τα έργα που βρίσκονται σ' αυτή, θα κατακαούν.
11 Επειδή, λοιπόν, όλα αυτά διαλύονται, ποιοι πρέπει να είστε εσείς σε άγια διαγωγή και ευσέβεια,
12 προσμένοντας και σπεύδοντας στην παρουσία τής ημέρας τού Θεού, κατά την οποία οι ουρανοί, καθώς θα φλέγονται, θα διαλυθούν, και τα στοιχεία, ενώ θα καίγονται, θα χωνευτούν;
13 Όμως, σύμφωνα με την υπόσχεσή του, καινούργιους ουρανούς και καινούργια γη προσμένουμε, στους οποίους δικαιοσύνη κατοικεί.
Κεφάλαιο 12
Το πρόβλημα της αμαρτίας
Αμαρτία είναι η λέξης που διαχωρίζει την ευτυχία απ' την δυστυχία την ελευθερία απ' την δουλεία τον Ουρανό απ' την Κόλαση.
Οι άνθρωποι μπορεί ν' αρνούνται να δεχθούν την ύπαρξη της ή να μετριάζουν την επίδραση της ή ακόμα να προσπαθούν να παραβλέπουν τις συνέπειες της. Εντούτοις αυτή παραμένει μια ψυχρή σκληρή φρικώδεις πραγματικότητας αποχωρίζοντας την ψυχή απ' τον Θεό της.
Το γεγονός της αμαρτίας αποδεικνύεται απ' τις εξής τρεις πηγές.
Πρώτον, η ιστορία μαρτυρεί σαφώς (ξεκάθαρα) για την ύπαρξη της και την επίδραση της επάνω στους ανθρώπους. Καθ' όλον το διάστημα της ιστορίας του ανθρώπου ,πόλεμοι ταραχές αρρώστιες και θάνατοι πλεονάζουν επί της γης.
Ολόκληρη η δημιουργία φέρει ανεξίτηλα τα ίχνη του κακού. Οι σελίδες της ιστορίας έχουν αμαυρωθεί με τα αποτελέσματα του.
Δεύτερον η συνείδησης του ανθρώπου μαρτυρεί
για την αμαρτωλή του κατάσταση. Ουδείς όσο κι α φαίνεται καλός μπορεί ειλικρινά να ομολογήσει ότι είναι απαλλαγμένος από φθόνο ή υπερηφάνεια ή ασέλγεια ή απληστία ή κακία ή μίσος. Ένας ειλικρινείς άνθρωπος χαρακτηρίζει τα πράγματα με το πραγματικό τους όνομα δεν θα διστάζει να παραδεχθεί την αμαρτωλότητα της φύσεως του και των έργων του.
Τρίτον οι Γραφές διαρκώς μαρτυρούν για την πραγματικότητα της αμαρτίας που υπάρχει σ' αυτόν τον κόσμο. Απ' την αρχή ως το τέλος ο Λόγος του θεού αντιμετωπίζει ρεαλιστικά το πρόβλημα αυτό και δίδει τις κατάλληλες λύσεις του.
Παρακολουθεί κατά πόδας την πορεία και την εξέλιξη της αμαρτίας ενώ ταυτοχρόνως σκιαγραφεί και το περί λυτρώσεως σχέδιο του Θεού κατά το οποίο οι άνθρωποι ελευθερώνονται απ' την κατάρα της αμαρτίας δηλαδή τον θάνατο.
Α΄. ΦΥΣΙΣ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ
1/. Η αμαρτία είναι αδύνατο
να συμμορφωθεί με τον νόμο του Θεού που είτε αρνητικώς είτε θετικώς δια παραλείψεως ή διαπράξεως. Η φύσης της μπορεί να κατανοηθεί μόνο κάτω απ' το φως του νόμου του Θεού που είναι ένας τέλειος κανόνας περί του καλού και του κακού και που δόθηκε στην ανθρωπότητα απ' τον Θεό τον Ίδιο. Ο νόμος αυτός καθ' εαυτόν είναι μια έκφρασης της φύσεως και των ιδιοτήτων του Θεού.
Ώστε όταν οι άνθρωποι αποτυγχάνουν να ζήσουν σύμφωνα με αυτόν ή όταν τον καταπατούν ενεργούν εχθρικά κατά του παντοδυνάμου. Η αμαρτία είναι πράξης αξιόμεμπτος (αξιοκατάκριτος) και συνεπάγεται τιμωρία.
Η βιβλική αντίληψης περί αμαρτίας δηλούται με τις λέξεις που αυτή χρησιμοποιεί για να την περιγράψει. Ο Εβραϊκός όρος σημαίνει: εκτρέπομαι απ' την ευθείαν οδόν".
Ο Ελληνικός όρος σημαίνει: "αστοχώ" "αποτυγχάνω εις τι" (σε κάτι).
Η ύπαρξης της αμαρτίας αποδεικνύει την ύπαρξη ενός κανόνος δια του οποίου πρέπει να βαθμολογούνται οι πράξεις των ανθρώπων. Ο Παύλος το θέτει αποστομωτικά:
Ρωμαίους 4:15
15 Επειδή, ο νόμος επιφέρει οργή· για τον λόγο ότι, όπου δεν υπάρχει νόμος ούτε παράβαση υπάρχει·
….
Κι ο Ιωάννης προσδιορίζει την αμαρτία ως ανομία.
Α΄. Ιωάννου 3:4
4 Καθένας που πράττει την αμαρτία, πράττει και την ανομία· επειδή, η αμαρτία είναι η ανομία.
Ως αθέτηση του νόμου.
2/. Η αμαρτία εμφανίζεται με δύο τρόπους
α/. Ως ενεργώς πράξης. Παραδείγματος χάριν κάποιος λέγει ένα ψέμα, κλέβει κάτι που δεν είναι δικό του εξαπατά κάποιον για προσωπικό όφελος φονεύει από μίσος ή επιδεικνύει υπερηφάνεια.
Αυτές είναι προσωπικές πράξεις που αποχωρίζουν τον άνθρωπο απ' τον Θεό κι απ' τους συνανθρώπους του.
β/. Ως αμαρτωλή θέλησης. Κάτω και πέραν όλων των αμαρτωλών ενεργειών του ανθρώπου υπάρχει μία φύσης κατά βάση αμαρτωλή που βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο.
Η καρδιά είναι η πηγή των κακών του πράξεων. Η ηθική αχρειότητα της καρδιάς του και η διεφθαρμένη του διάθεσης είναι πηγή απ' την οποία πηγάζουν όλες του οι αμαρτωλές ενέργειες. Η αμαρτία πηγάζει από μια έμφυτη ροπή που υπάρχει μέσα του. Η αμαρτία "βασιλεύει".
…………..
Ρωμαίους 6:12 Ας μη βασιλεύει, λοιπόν, η αμαρτία στο θνητό σας σώμα, ώστε να υπακούτε σ' αυτή σύμφωνα με τις επιθυμίες του·
Γαλάτες 5:17 Επειδή, η σάρκα επιθυμεί ενάντια στο Πνεύμα, και το Πνεύμα ενάντια στη σάρκα· αυτά, μάλιστα, αντιμάχονται το ένα προς το άλλο, ώστε εκείνα που θέλετε, να μη τα πράττετε.
Ο Παύλος γράφει:
Ρωμαίους 7:23 όμως, βλέπω μέσα στα μέλη μου έναν άλλο νόμο, που αντιμάχεται στον νόμο τού νου μου, και με αιχμαλωτίζει στον νόμο τής αμαρτίας, που είναι μέσα στα μέλη μου.
Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΤΟΥ ΑΔΑΜ
Πολύ συχνά γίνονται οι εξής ερωτήσεις: "Γιατί αμαρτάνουμε τόσο συχνά; Γιατί νιώθουμε συνεχώς μέσα μας μία αμαρτωλή διάθεση; Μήπως ποτέ συνέβη τίποτε να βύθισε όλο το ανθρώπινο γένος μέσα στην αμαρτία; Η απάντησης όλων αυτών βρίσκεται στην ιστορία της αμαρτίας του Αδάμ και στην βιβλική αποκάλυψη περί συνεπειών αυτής της αμαρτίας επάνω στην ανθρωπότητα.
1/. Ο Αδάμ κτίσθηκε κατ' εικόνα Θεού έγινε ένα ηθικώς ελεύθερο δημιούργημα. Κάνοντας χρήση της ελευθερίας της εκλογής όταν του ζητήθηκε η εκτέλεσης μιας εντολής του Θεού αμάρτησε. Η παράβασης του συνίσταται κατά
βάθος σε απιστία. Αρνήθηκε δηλαδή να πιστεύει στα λόγια του Θεού δεχθείς το ψέμα του διαβόλου. Και παρακούοντας υποκατέστησε το θέλημα του Θεού δια του δικού του.
2/. ΟΙ συνέπειες της αμαρτίας του Αδάμ απέναντι του Θεού του Δημιουργού του ήταν γι' αυτόν άκρως επιζήμιες. Ηθική διαφθορά περιέχουσα έλλειψη πηγαίας δικαιοσύνης και μία ανικανότητα επανακτήσεως της αρχικής του καταστάσεως σωματικός και πνευματικός αποχωρισμός απ' τον Θεό και αιώνιος θάνατος ήλθαν να αντικαταστήσουν την ένδοξο αρχική του θέση.
3/. Ο Αδάμ υπήρξε η κεφαλή του ανθρώπινου γένους. Εκπροσώπησε τον άνθρωπο από πάσης πλευράς ακόμα κι απ' της πλευράς της πτώσεως.
…………………….
Ρωμαίους 5: 12 και πατέρας όσων είναι με την περιτομή, όχι μόνον σ' εκείνους που έχουν κάνει την περιτομή, αλλά και σ' εκείνους που περπατούν στα ίχνη τής πίστης τού πατέρα μας
Αβραάμ, εκείνης που είχε καθώς βρισκόταν με την ακροβυστία.
13 Επειδή, η υπόσχεση προς τον Αβραάμ ή προς το σπέρμα του, ότι επρόκειτο να είναι κληρονόμος τού κόσμου, δεν έγινε με τον νόμο, αλλά με τη δικαιοσύνη που προέρχεται από την πίστη.
14 Δεδομένου ότι, αν είναι κληρονόμοι εκείνοι από τον νόμο, η πίστη ματαιώθηκε και η υπόσχεση καταργήθηκε.
15 Επειδή, ο νόμος επιφέρει οργή· για τον λόγο ότι, όπου δεν υπάρχει νόμος ούτε παράβαση υπάρχει·
16 γι' αυτό, η κληρονομία είναι διαμέσου τής πίστης, για να είναι κατά χάρη, ώστε η υπόσχεση να είναι βέβαιη σε ολόκληρο το σπέρμα, όχι μονάχα σ' εκείνο από τον νόμο, αλλά και σ' εκείνο από την πίστη τού Αβραάμ, που είναι πατέρας όλων μας,
17 (όπως είναι γραμμένο, ότι: "Σε έκανα πατέρα πολλών εθνών"), μπροστά στον Θεό που πίστεψε, ο οποίος ζωοποιεί τους νεκρούς, και καλεί τα μη υπάρχοντα ωσάν να υπάρχουν.
18 Ο οποίος, καίτοι μη έχοντας ελπίδα, πίστεψε με την ελπίδα, ότι επρόκειτο να γίνει πατέρας πολλών εθνών, σύμφωνα με εκείνο που είχε ειπωθεί: "Έτσι θα είναι το σπέρμα σου".
19 Και χωρίς να εξασθενήσει στην πίστη, δεν συλλογίστηκε το σώμα του ότι ήταν ήδη νεκρωμένο, παρόλο που ήταν περίπου 100 χρόνων, και τη νέκρωση της μήτρας τής Σάρρας·
20 ούτε δίστασε στην υπόσχεση του Θεού με την απιστία, αλλά ενδυναμώθηκε στην πίστη, δοξάζοντας τον Θεό,
21 και έχοντας την πεποίθηση ότι εκείνο που υποσχέθηκε, είναι δυνατός και να το εκτελέσει.
22 Γι' αυτό και λογαριάστηκε σ' αυτόν για δικαιοσύνη.
Α΄ Κορινθίους 15: 20 Αλλά, τώρα, ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς· έγινε η απαρχή αυτών που έχουν κοιμηθεί.
21 Επειδή, βέβαια, διαμέσου ανθρώπου ήρθε ο θάνατος, έτσι και διαμέσου ανθρώπου η ανάσταση των νεκρών.
22 Επειδή, όπως όλοι πεθαίνουν λόγω συγγένειας με τον Αδάμ, έτσι και όλοι θα ζωοποιηθούν, ερχόμενοι σε συγγένεια με τον Χριστό·
Εσένα και μένα εκπροσώπησε ο Αδάμ όταν αμάρτησε και έπεσε.
4/. Η αμαρτία του Αδάμ και τα φοβερά της αποτελέσματα μεταβιβάστηκα στους απογόνους του και νομίμως τους
Ρωμαίους 5:
12 Γι' αυτό, όπως διαμέσου ενός ανθρώπου η αμαρτία μπήκε μέσα στον κόσμο, και με την αμαρτία ο θάνατος, και με τον τρόπο αυτό ο θάνατος πέρασε μέσα σε όλους τούς ανθρώπους, για τον λόγο ότι όλοι αμάρτησαν·
13 (επειδή, μέχρι τον νόμο υπήρχε στον κόσμο η αμαρτία· αμαρτία, όμως, δεν λογαριάζεται όταν δεν υπάρχει νόμος.
14 Αλλά, ο θάνατος βασίλευσε από τον Αδάμ μέχρι τον Μωυσή κι επάνω σε όλους όσους δεν αμάρτησαν σύμφωνα με την ομοιότητα της παράβασης του Αδάμ, που είναι τύπος τού μέλλοντος.
15 Αλλά, δεν είναι όπως το αμάρτημα, έτσι και το χάρισμα· επειδή, αν για το αμάρτημα του ενός πέθαναν οι πολλοί, πολύ περισσότερο η χάρη τού Θεού και η δωρεά διαμέσου τής χάρης τού ενός ανθρώπου, του Ιησού Χριστού, περίσσευσε στους πολλούς.
16 Και η δωρεά δεν είναι όπως η κατάκριση, που έγινε διαμέσου τού ενός που αμάρτησε· επειδή, η κρίση εξαιτίας τού ενός έγινε για κατάκριση των πολλών· το χάρισμα, όμως, εξαιτίας των πολλών αμαρτημάτων έγινε για δικαίωση.
17 Επειδή, αν και για το αμάρτημα του ενός βασίλευσε ο θάνατος διαμέσου τού ενός, πολύ περισσότερο, αυτοί που παίρνουν την αφθονία τής χάρης και της δωρεάς τής δικαιοσύνης, θα βασιλεύσουν με ζωή διαμέσου τού ενός Ιησού Χριστού).
18 Όπως, λοιπόν, εξαιτίας ενός αμαρτήματος ήρθε κατάκριση σε όλους τούς ανθρώπους, έτσι και εξαιτίας μιας δικαιοσύνης ήρθε σε όλους τους ανθρώπους δικαίωση για ζωή.
19 Επειδή, όπως με την παρακοή τού ενός ανθρώπου οι πολλοί καταστάθηκαν αμαρτωλοί, έτσι και με την υπακοή τού ενός οι πολλοί θα κατασταθούν δίκαιοι.
20 Και ο νόμος παρεμβλήθηκε για να περισσεύσει το αμάρτημα. Και όπου περίσσευσε η αμαρτία, υπερπερίσσευσε η χάρη·
21 ώστε, όπως η αμαρτία βασίλευσε διαμέσου τού θανάτου, έτσι και η χάρη να βασιλεύσει διαμέσου τής δικαιοσύνης σε αιώνια ζωή, διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας.
….
Έτσι όλοι οι άνθρωποι σήμερα έχουν θνητά σώματα διεφθαρμένες ψυχές έμφυτες αμαρτωλές ροπές και επί πλέον επιβαρύνονται με την καταδίκη ενός αιωνίου θανάτου μιας αιωνίας καταστάσεως μακριά απο το Θεό.
5/. Ενώ είναι αληθές ότι οι άνθρωποι γεννούνται αμαρτωλοί και είναι εκ γενετής ένοχοι απέναντι του Θεού είναι επίσης αληθές ότι αυτοί φθάνοντας στην ηλικία της ηθικής ευθύνης εισέρχονται πια στη ζωή της συνειδητής δικής τους αμαρτίας την οποία έκδηλα διαπράττουν.
Αλλά κι αν θα υπήρχε περίπτωσης κατά την οποία μερικοί άνθρωποι δεν θα έφεραν μέσα τους την κληρονομιά της αμαρτίας του Αδάμ αυτοί θα γίνονταν πάλι ένοχοι δια τω αμαρτωλών τους έργων κι επομένως θα βρισκόντουσαν κάτω από την κρίση του Θεού.
…………
Γ΄/. Η ΑΜΑΡΤΙΑ Ως ΜΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ.
Ο Αδάμ αντιπροσώπευσε ολόκληρη την ανθρωπότητα ανεξαρτήτου φυλετικού χρώματος συνθηκών περιστάσεων κλίματος ή μορφώσεως.
Η αμαρτία έχει εξομοιώσει όλους τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι κάθε τόπου και κάθε εποχής αντιμετώπισαν Το φρικαλέο φάσμα της ανομίας. Η καρδιά του αδιαπαιδαγώγητου άγριου όπως και η καρδιά του κοσμοπολίτη τους ελέγχει για την αμαρτία τους. περί αμαρτίας εν σχέση με τον άνθρωπο η Βίβλος διακηρύσσει ότι:
1/. Ουδείς= (κανείς) θα μπορέσει να ξεφύγει την ενοχή της αμαρτίας.
Ησαϊας 53: 6 Όλοι εμείς πλανηθήκαμε σαν πρόβατα· στραφήκαμε κάθε ένας στον δικό του δρόμο· ο Κύριος, όμως, έβαλε επάνω σ' αυτόν την ανομία όλων μας.
Ρωμαίους 1:18 Επειδή, οργή του Θεού αποκαλύπτεται από τον ουρανό επάνω σε κάθε ασέβεια και αδικία ανθρώπων, που κατακρατούν την αλήθεια με μέσα αδικίας...23 επειδή πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού,
Ρωμαίους 3:23 δεδομένου ότι, όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού·
……
Το όλο θέμα των χωρίων της προς Ρωμαίους επιστολής είναι ότι όλοι οι άνθρωποι Εθνικοί και Ιουδαίοι βρίσκονται μέσα στην αμαρτία. Το συμπέρασμα του απ. Παύλου επ' αυτού (επάνω σ' αυτό )είναι οριστικό:
Ρωμαίους 3:22-23-
22 δικαιοσύνη, όμως, του Θεού, διαμέσου τής πίστης στον Ιησού Χριστό, προς όλους κι επάνω σε όλους εκείνους που πιστεύουν· επειδή, δεν υπάρχει διαφορά·
23 δεδομένου ότι, όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού·
24 ανακηρύσσονται, όμως, δίκαιοι, δωρεάν, με τη χάρη του, διαμέσου τής απολύτρωσης που έγινε με τον Ιησού Χριστό·
25 τον οποίο ο Θεός προκαθόρισε ως μέσον εξιλέωσης διαμέσου τής πίστης, με βάση το αίμα του, προς φανέρωση της δικαιοσύνης του, για την άφεση των αμαρτημάτων, που έγιναν στο παρελθόν, μέσα στη μακροθυμία τού Θεού·
…………
2/. Οι άνθρωποι πάσης ηλικίας υπόκεινται(κάτω) στην αμαρτία = (βρίσκονται κάτω από το βάρος της αμαρτίας)
Το βρέφος ενώ γεννιέται την φέρνει μέσα του.
Ο Δαβίδ φωνάζει:
Ψαλμός 51:5 Δες, είχα συλληφθεί με ανομία, και με αμαρτία με γέννησε η μητέρα μου.
…….
Ο νέος γνωρίζει πολύ καλά πως η αμαρτία του είναι ένα συνεχές εμπόδιο για τη ζωή του. Ο ηλικιωμένος ομολογεί ότι αυτή τον ακολούθησε κατά βήμα σ' όλη του τη ζωή και προβλέπει ότι αυτή τον συνοδεύει και μέχρι του τάφου.
3/. Η αμαρτία περικλείει κάθε άνθρωπο
διότι έχει περικλείσει και ολόκληρη την ανθρωπότητα. Τούτο βέβαια σημαίνει ότι περικλείει εσένα και μένα.
Θα αρνηθούμε άραγε να αναγνωρίσουμε την πραγματικότητα της ζωής μας; Θα την δικαιολογούμε και θα την ανεχόμαστε ή θα την ομολογήσουμε όπως έκανε ο Δαβίδ ζητώντας συγχρόνως του έλεος του Κυρίου για συγχώρηση και καθαρισμό;
Ψαλμός 51: 1-3
ΕΛΕΗΣΕ με, ω Θεέ, σύμφωνα με το μεγάλο σου έλεος· σύμφωνα με το πλήθος των οικτιρμών σου, εξάλειψε τα ανομήματά μου.
2 Πλύνε με περισσότερο και περισσότερο από την ανομία μου, και από την αμαρτία μου καθάρισέ με.
3 Επειδή, τα ανομήματά μου εγώ γνωρίζω, και η αμαρτία μου είναι μπροστά μου συνεχώς.
Δ΄ Η Έκτασης της Αμαρτίας στην ανθρώπινη καρδιά
Η Αγία Γραφή διακηρύσσει όχι μόνο την καθολικότητα= (ιδιότητα του καθόλου )της αμαρτίας αλλά και κάτι περισσότερο. Μιλά προς τους ανθρώπους για την έκταση αυτή που έχει πάρει πάνω στην ανθρώπινη ζωή. Εισβάλλει σε κάθε καρδιά κι από κει διαφθείρει και παραμορφώνει ολόκληρη τη ζωή έτσι που οι άνθρωποι να γίνονται επαναστάτες απέναντι του Δημιουργού τους.
Αυτή η αχρειότητα της καρδιάς θα έπρεπε να είναι διαπιστωμένη από κάθε άνθρωπο για τον εαυτό του. Τούτο βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει το ενδεχόμενο κάποιος άνθρωπος να είναι σχετικός ηθικός είναι νομοταγής πολίτης ή ένας ή ένας καλός πατέρας. Ούτε επίσης σημαίνει ότι όλοι οι άνθρωποι είναι εξίσου αμαρτωλοί σε έκδηλη αμαρτία ή εσωτερική σκέψη. Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός ευυπόληπτων αμαρτωλών! Ανθρώπινη αθλιότης είναι η αδιαφορία του ανθρώπου για τον Θεό. Δεν υποτάσσεται στον Δημιουργό του και ούτε Του αποδίδει τον σεβασμό που Του
Ανήκει. Μόνος του έχει αποξενωθεί απ' τον Θεό χωρίς καν να τον ενδιαφέρει κατά πόσο αυτό είναι επιβλαβές για τον εαυτό του. Μόνος του έχει κάμει αυτή την εκλογή:
Ρωμαίους 8:7 Επειδή, το φρόνημα της σάρκας είναι έχθρα στον Θεό· για τον λόγο ότι, στον νόμο τού Θεού δεν υποτάσσεται, αλλά ούτε μπορεί.
Ε΄ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ
1/. Εξευτελισμός. Όλα τα προσόντα της ψυχής και του σώματος του ανθρώπου είναι ηθικώς διεστραμμένα. Η φύσης του είναι διεφθαρμένη οι επιθυμίες του μολυσμένες η πνευματική του όρασης τυφλή η θέλησης του κατευθυνόμενη μακριά απ΄ τον Θεό.
Ρωμαίους 1:29-32 επειδή, είναι γεμάτοι από κάθε αδικία, πορνεία, πονηρία, πλεονεξία, κακία· είναι γεμάτοι από φθόνο, φόνο, φιλονικία, δόλο, κακοήθεια·
30 ψιθυριστές, κατάλαλοι, με μίσος για τον Θεό, υβριστές, υπερήφανοι, αλαζόνες, εφευρετές κακών, απειθείς στους γονείς,
31 χωρίς σύνεση, παραβάτες συμφωνιών, άσπλαχνοι, ασυμφιλίωτοι, ανελεήμονες·
32 οι οποίοι, ενώ γνωρίζουν τη δικαιοσύνη τού Θεού, ότι εκείνοι που πράττουν τέτοιου είδους πράγματα είναι άξιοι θανάτου, όχι μονάχα τα πράττουν, αλλά και επιδοκιμάζουν με ευχαρίστηση εκείνους που τα πράττουν.
2/. Καταδίκη. Μία μόνη παράβασης του Νόμου καθιστά τον άνθρωπο ένοχο. Κάθε αμαρτία δε που διεπράχθη είναι άξια καταδίκης και απαιτείται οπωσδήποτε να δοθεί γι' αυτήν κάποια τιμωρία. Αυτό έχει να πει ότι ο νόμος του Θεού είναι αμετάκλητος.
Ρωμαίους 3:19 Και ξέρουμε ότι όσα λέει ο νόμος, μιλάει προς εκείνους που είναι κάτω από τον νόμο· ώστε να φράξει κάθε στόμα, και ολόκληρος ο κόσμος να γίνει υπόδικος στον Θεό.
3/. Αποχωρισμός απ' τον Θεό που σημαίνει θάνατος.
Ο Κύριος είναι φύση Άγιος. Δεν δύναται λοιπόν να έχει επικοινωνία με όχι άγια δημιουργήματα.
Αμώς 3: Μπορούν δύο να περπατήσουν μαζί, αν δεν είναι σύμφωνοι;
Αποχωρισμός απ' τον Θεό έχει να πει θάνατος. Οι άνθρωποι εκ φύσεως είναι: "νεκροί..)
Εφεσίους 2:1 Κι εσάς, που ήσασταν νεκροί, εξαιτίας των παραβάσεων και των αμαρτιών, σας ζωοποίησε·
Ρωμαίους 5:21
21 ώστε, όπως η αμαρτία βασίλευσε διαμέσου τού θανάτου, έτσι και η χάρη να βασιλεύσει διαμέσου τής δικαιοσύνης σε αιώνια ζωή, διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας.
Ρωμαίους 6:23
23 Επειδή, ο μισθός τής αμαρτίας είναι θάνατος· το χάρισμα, όμως, του Θεού αιώνια ζωή διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας.
"η ψυχή η αμαρτήσασα αυτή θέλει αποθάνει".
Ιεζεκιήλ 18:4 Δέστε, όλες οι ψυχές είναι δικές μου· όπως η ψυχή του πατέρα, έτσι και η ψυχή τού γιου, είναι δική μου· η ψυχή που αμάρτησε, αυτή θα πεθάνει.
Ακόμα κι ο φυσικός θάνατος τον οποίον οι άνθρωποι υφίστανται, (ή θα υποστούν ή δέχονται)τον αποχωρισμό δηλαδή του πνεύματος απ΄ το σώμα, και είναι κι αυτός ο χωρισμός αποτέλεσμα της αμαρτίας.
…………………….
ΣΤ΄ Η ΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ
1/. Αν δεν μεσολαβήσει κάτι στη ζωή του ανθρώπου το οποίο να σώσει απ' τις συνέπειες της αμαρτίας του η θέσης του τελικά θα είναι πολύ τραγική. Ο αποχωρισμός του απ' τον Θεό θα γίνει αιώνιος, ο εξευτελισμός του θα είναι πλήρης. Θα περάσει όλη την αιωνιότητα στην κόλαση "όπου…"
Μάρκος 9:44 όπου "το σκουλήκι τους δεν πεθαίνει, και η φωτιά δεν σβήνει".
…………
Όμως ο άνθρωπος μόνος του δεν δύναται (δεν μπορεί δεν έχει δύναμη) Να θεραπεύσει την κατάσταση του. Είναι ανίσχυρος
Να απελευθερώσει τον εαυτό του απ' την αμαρτία, να τον απαλλάξει απ' τις συνέπειες της να τον σώσει απ' την καταστροφή που τον περιμένει. Μόνο ο Θεός μπορεί να κάμει το έργο αυτό.
2/. Αν ο άνθρωπος θέλει να σωθεί,
ο μόνος τρόπος μέσω του οποίου θα πάρει τη σωτηρία του είναι εκείνος δια του Ιησού Χριστού. Δόξα εις τον Θεό για τον Υιό Του που δύναται να σώσει "εις το παντελές…"
……
Εβραίους 7: 25
25 Γι' αυτό, μπορεί και να σώζει ολοκληρωτικά αυτούς που προσέρχονται στον Θεό διαμέσου αυτού, ζώντας πάντοτε για να μεσιτεύσει για χάρη τους.
…..
Και τον πιο ακάθαρτο και ελεεινό άνθρωπο και να τον κάμει ένα παιδί του Θεού.
…………………..
Κεφάλαιο δέκατο τρίτον "13"
Ο Νόμος του Θεού
Η σωτηρία είναι κατά χάριν.
Η Αγία Γραφή διδάσκει ότι παρ' όλον που ο νόμος δεν μπορεί να σώσει τον άνθρωπο εν τούτοις κατέχει μία πρωτεύουσα θέση στο τέλειο σχέδιο του Θεού περί ανθρώπου.
Α΄ Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ
1/. Ο νόμος του Θεού είναι αποκεκαλυμμένη έκφραση του θελήματος Του. Το θέλημα Του αυτό φανερώνεται μέσα στην ανθρώπινη συνείδηση.
……….
Ρωμαίους 2:14-16
14 Επειδή, όταν οι εθνικοί, που δεν έχουν νόμο, κάνουν από τη φύση τους εκείνα που ανήκουν στον νόμο, αυτοί, ενώ δεν έχουν νόμο, οι ίδιοι είναι νόμος στον εαυτό τους·
15 οι οποίοι δείχνουν το έργο τού νόμου να είναι γραμμένο μέσα στις καρδιές τους, έχοντας τη συνείδησή τους να συμμαρτυρεί, και τους λογισμούς να κατηγορούν ή και να απολογούνται αναμεταξύ τους)·
16 κατά την ημέρα, όταν ο Θεός θα κρίνει τα κρυφά των ανθρώπων διαμέσου τού Ιησού Χριστού, σύμφωνα με το ευαγγέλιο μου.
…….
Αλλά κυρίως και πλέον σαφώς (ξεκάθαρα) εις τον Λόγον του Θεού.
2/. Ο ηθικός νόμος περικλείεται μέσα στις δέκα εντολές και αναφέρεται στο βιβλίο της :
Εξόδου 20: και Δευτερονομίου 5:6--21
Έξοδος 20: 1 ΚΑΙ ο Θεός μίλησε όλα αυτά τα λόγια, λέγοντας:
2 Εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός σου, που σε έβγαλε από τη γη τής Αιγύπτου, από οίκο δουλείας.
3 ΜΗ έχεις άλλους θεούς εκτός από μένα.
4 ΜΗ κάνεις για τον εαυτό σου είδωλο μήτε ομοίωμα κάποιου, από όσα είναι στον ουρανό επάνω ή όσα είναι στη γη κάτω ή όσα είναι στα νερά κάτω από τη γη·
5 μη τα προσκυνήσεις μήτε να τα λατρεύσεις· επειδή, εγώ ο Κύριος ο Θεός σου είμαι Θεός ζηλότυπος, που ανταποδίδω τις αμαρτίες των πατέρων επάνω στα παιδιά, μέχρι τρίτης και τετάρτης γενεάς εκείνων που με μισούν·
6 και κάνω έλεος σε χιλιάδες γενεές εκείνων που με αγαπούν, και τηρούν τα προστάγματά μου.
7 ΜΗ πάρεις το όνομα του Κυρίου τού Θεού σου μάταια· επειδή, δεν θα αθωώσει ο Κύριος εκείνον που παίρνει μάταια το όνομά του.
Συνεχίζεται