16-9-2022--
Κεφάλαιο 15
.jpg)
Η ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΡΧΗ Ως ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΔΩΡΟ ΧΑΡΙΤΟΣ.
Η καρποφόρος υπηρεσία του πιστού στο Ευαγγέλιο είναι και αυτή δώρο χάριτος.
Η ελπίδα μας ότι θα τύχομε μιας πλούσιας εισόδου στον ουρανό είναι ένα δώρο χάριτος. Η διδασκαλία της χάριτος επομένως είναι εξαιρετικά πολύτιμη για τον πιστό. Διόλου δε παράδοξο το ότι ο Απ. Παύλος τόσο έντονα έγραφε για τη: «δόξα» και τα «πλούτη»της χάριτος του Θεού.
Εφεσίους 1:6
6 σε έπαινον της δόξας τής χάρης του, με την οποία μάς χαρίτωσε με τον αγαπημένο του·
….
Συμμεριζόμενοι κι εμείς λοιπόν τη χαρά που ο απόστολος ένιωθε κάτω από αυτή την αποκάλυψη ας αναζητήσουμε να εξιχνιάσουμε τα βάθη της χάριτος του Θεού.
Α΄ Η ΦΥΣΙΣ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
1/. Η χάρις είναι μία ιδιότητα του Θεού. Ο Απ. Πέτρος ονόμαζε τον ουράνιο Πατέρα «Θεόν Πάσης χάριτος»
Α΄ Πέτρου 5:10
10 Και ο Θεός κάθε χάρης, που μας κάλεσε στην αιώνια δόξα του διαμέσου τού Ιησού Χριστού, αφού πάθετε λίγο, αυτός να σας τελειοποιήσει, στηρίξει, ενισχύσει, θεμελιώσει,
….
«Εγώ είμαι ελεήμον» λέγει ο Κύριος
Έξοδος 22:27
27 επειδή, μόνον αυτό είναι το σκέπασμά του, αυτό είναι το ένδυμα της σάρκας του· με τι θα κοιμηθεί; Και όταν βοήσει σε μένα, θα τον εισακούσω· επειδή, εγώ είμαι ελεήμονας.
Έξοδος 33:19
19 Κι εκείνος είπε: Εγώ θα κάνω να περάσει μπροστά σου ολόκληρη η αγαθότητά μου, και θα κηρύξω το όνομα του Κυρίου μπροστά σου, και θα ελεήσω όποιον ελεώ, και θα δείξω οικτιρμούς σε όποιον δείχνω οικτιρμούς.
…..
Κατά τις ημέρες του Νεεμία οι Λευίτες έκαμαν μια αληθινή ομολογία.
Νεεμίας 9:15-16-17
15 Και στην πείνα τους, έδωσες σ' αυτούς ψωμί από τον ουρανό, και στη δίψα τους, έβγαλες σ' αυτούς νερό από πέτρα· και τους είπες να μπουν για να κληρονομήσουν τη γη, για την οποία ύψωσες το χέρι σου ότι θα τη δώσεις σ' αυτούς.
16 Εκείνοι, όμως, και οι πατέρες μας υπερηφανεύθηκαν, και σκλήρυναν τον τράχηλό τους, και δεν υπάκουσαν στις εντολές σου·
17 κι αρνήθηκαν να υπακούσουν και δεν θυμήθηκαν τα θαυμάσιά σου, που έκανες σ' αυτούς· αλλά, σκλήρυναν τον τράχηλό τους, και στην αποστασία τους διόρισαν αρχηγό για να επιστρέψουν στη δουλεία τους.
Αλλ' εσύ είσαι Θεός συγχωρητικός, ελεήμονας και οικτίρμονας, μακρόθυμος και πολυέλεος, και δεν τους εγκατέλειψες.
Ο προφήτης Ιωνάς βασιζόταν στο γεγονός ότι ο Θεός είναι ελεήμων.
Ιωνάς 4:2
1 Και ο Ιωνάς λυπήθηκε με μεγάλη λύπη, και αγανάκτησε.
2 Και προσευχήθηκε στον Κύριο, και είπε: Ω, Κύριε, αυτός δεν ήταν ο λόγος μου, ενώ ήμουν ακόμα στην πατρίδα μου; Γι' αυτό, πρόλαβα να φύγω στη Θαρσείς· επειδή, γνώριζα ότι εσύ είσαι Θεός ελεήμονας και οικτίρμονας, μακρόθυμος και πολυέλεος, και μετανοείς για το κακό.
Η δικαιοσύνη και αγιότητα του Θεού εκδηλώνονται με την Χάρη Του το έλεος Του τη συμπάθεια Του και την αγία Του αγάπη προς τον άνθρωπο.
2/. Χάρις είναι έργο λυτρώσεως που ο Χριστός έκαμε επάνω στο σταυρό.
Ο άνθρωπος δεν άξιζε συγχωρήσεως και ανακαινίσεως
Που θα τον έφεραν ξανά σε επικοινωνία με τον Δημιουργό του. όμως ο Θεός ρίχνοντας την τιμωρία του αμαρτωλού επάνω στο Χριστό δίνει μεν ικανότητα στις απαιτήσεις της θείας δικαιοσύνης αλλά και απαλλάσσει τον άνθρωπο απ’ την καταδίκη ενός αιωνίου θανάτου.
3/. Η χάρις αποτελεί για τον μετανοήσαντα αμαρτωλό μια τελείως καινούργια σφαίρα ζωής. Δίδοντας ο Θεός χάρη στον αμαρτωλό δια της θυσίας του Χριστού, τον μεταφέρει συγχρόνως απ’ την σφαίρα θανάτου στη σφαίρα της σωτηρίας και της αιωνίου ζωής.
Ρωμαίους 5:2
2 διαμέσου τού οποίου λάβαμε και την είσοδο με την πίστη σε τούτη τη χάρη, στην οποία στεκόμαστε· και καυχόμαστε στην ελπίδα τής δόξας τού Θεού.
Γαλάτες 1: 6
6 Θαυμάζω ότι τόσο γρήγορα μεταφέρεστε από εκείνον, που σας κάλεσε με τη χάρη τού Ιησού Χριστού, σε άλλο ευαγγέλιο·
4/. «Χάρις» είναι η λέξη που πολλές φορές χρησιμοποιείται και για να δηλώσει τα δώρα που ο Θεός επιδαψιλεύει (παρέχει πλουσιοπάροχα)επάνω στο λαό Του. Μία περίπτωσης τέτοιας χρησιμοποιήσεως της λέξεως «Χάρις» είναι εκείνη της χρηματικής εισφοράς η οποία εδόθη στον Απ. Παύλο για τους πτωχούς αδελφούς της Ιουδαίας. Επιφορτίστηκε με την ευθύνη της διαχειρίσεως της προσφοράς αυτής την οποία ο ίδιος ονομάζει «χάριν».
Β΄ Κορινθίους 8:19
19 (Και όχι μονάχα αυτό, αλλά και υποδείχθηκε από τις εκκλησίες ως συνοδοιπόρος μας μαζί με τη δωρεά αυτή, που διακονείται από μας, για τη δόξα τού Κυρίου, και σε ένδειξη της προθυμίας σας)·.
5/. Η χάρις είναι και μία απ΄ τις χριστιανικές αρετές.
Β΄ Κορινθίους 8: 7
7 Καθώς, λοιπόν, περισσεύετε σε κάθε τι, σε πίστη και λόγο και γνώση και κάθε ενδιαφέρον, και στην αγάπη σας σε μας, έτσι να ενδιαφερθείτε να περισσεύσετε και σ' αυτή τη χάρη.
….
Τα όσα λοιπόν είπαμε μπορούν να συνοψισθούν ως εξής:
Η Χάρις του Θεού ως μία ιδιότητα Του Τον έσπρωξε να δώσει χάριν στους ανθρώπους δια του σταυρικού θανάτου του Χριστού φέροντας αυτούς έτσι σε μια τέτοια κατά χάριν ζωής χορηγώντας εις αυτούς δώρα χάριτος και εμφυτεύοντας μέσα τους αρετές χάριτος.
Β΄ Ο ΦΟΡΕΑΣ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
Απ’ την εποχή του Αδάμ μέχρι σήμερα ο Θεός συμπεριφέρεται με χάρι στους ανθρώπους. Αλλά η χάρις Του αποκαλύφθηκε κυρίως δια της ενσαρκώσεως της διακονίας και του Σωτήριου έργου του Κυρίου Ιησού.
Ο Χριστός εγκαινίασε μία νέα οικονομία μία νέα περίοδο χάριτος.
Ιωάννης 1:16—17
16 Και όλοι εμείς λάβαμε από το πλήρωμά του, και χάρη επάνω σε χάρη.
17 Επειδή, και ο νόμος δόθηκε διαμέσου τού Μωυσή· η χάρη, όμως, και η αλήθεια έγινε διαμέσου τού Ιησού Χριστού.
Η Παλαιά Διαθήκη απέβλεπε προς την φανέρωση αυτής της εν Χριστώ χάριτος. Οι προφήτες του Θεού προφήτευαν «περί χάριτος…»
Α΄ Πέτρου1:9—10—11—12
9 απολαμβάνοντας το τέλος τής πίστης σας, τη σωτηρία των ψυχών·
10 για την οποία σωτηρία αναζήτησαν με επιμέλεια και ερεύνησαν οι προφήτες, που προφήτεψαν για τη χάρη, που επρόκειτο νάρθει σε σας·
11 ερευνώντας, σε ποια περίσταση και σε ποιον καιρό φανέρωνε το Πνεύμα τού Χριστού που ήταν μέσα τους, όταν από πριν έδινε μαρτυρία για τα παθήματα του Χριστού, και τις δόξες ύστερα απ' αυτά·
12 στους οποίους αποκαλύφθηκε ότι, όχι για τον εαυτό τους, αλλά για μας υπηρετούσαν αυτά, που σας αναγγέλθηκαν τώρα διαμέσου εκείνων που σας κήρυξαν το ευαγγέλιο, με το Άγιο Πνεύμα που στάλθηκε από τον ουρανό, στα οποία οι άγγελοι επιθυμούν, σκύβοντας, να εμβαθύνουν.
….
Τα δε λόγια τους έχουν εκπληρωθεί εν Χριστώ.
Ρωμαίους 5:15—16—17
15 Αλλά, δεν είναι όπως το αμάρτημα, έτσι και το χάρισμα· επειδή, αν για το αμάρτημα του ενός πέθαναν οι πολλοί, πολύ περισσότερο η χάρη τού Θεού και η δωρεά διαμέσου τής χάρης τού ενός ανθρώπου, του Ιησού Χριστού, περίσσευσε στους πολλούς.
16 Και η δωρεά δεν είναι όπως η κατάκριση, που έγινε διαμέσου τού ενός που αμάρτησε· επειδή, η κρίση εξαιτίας τού ενός έγινε για κατάκριση των πολλών· το χάρισμα, όμως, εξαιτίας των πολλών αμαρτημάτων έγινε για δικαίωση.
17 Επειδή, αν και για το αμάρτημα του ενός βασίλευσε ο θάνατος διαμέσου τού ενός, πολύ περισσότερο, αυτοί που παίρνουν την αφθονία τής χάρης και της δωρεάς τής δικαιοσύνης, θα βασιλεύσουν με ζωή διαμέσου τού ενός Ιησού Χριστού).
……
Ο χαρακτήρας η διδασκαλία και το πάθος του Κυρίου ήσαν μία αποκάλυψης της χάριτος του Θεού. Όταν «ο Λόγος έγινε σαρξ» ήτο πλήρης χάριτος και αληθείας».
Ιωάννης 1:14
14 Και ο Λόγος έγινε σάρκα, και κατοίκησε ανάμεσά μας, (και είδαμε τη δόξα του, δόξαν ως μονογενή από τον Πατέρα), γεμάτος χάρη και αλήθεια.
….
Η χάρις του Θεού ήταν επ’ Αυτόν (επάνω σ’ Αυτόν) από την παιδική Του ηλικία.
Λουκάς 2:40
40 Το δε παιδί αύξανε, και δυναμωνόταν στο πνεύμα, γεμίζοντας με σοφία· και χάρη Θεού ήταν επάνω του.
….
Ο ψαλμωδός προφήτευσε περί της ελεύσεως του Μεσσία:
«Ξεχύθηκε χάρις εις τα χείλη σου· διά τούτο σε ευλόγησε ο Θεός εις τον αιώνα».
ΨΑΛΜΟΙ 45:2
2 Εσύ είσαι ωραιότερος από τους γιους των ανθρώπων· χάρη ξεχύθηκε στα χείλη σου· γι' αυτό, σε ευλόγησε ο Θεός στον αιώνα.
….
Όταν ο Χριστός κήρυττε «22 Και πάντες εμαρτύρουν εις αυτόν και εθαύμαζον διά τους λόγους της χάριτος τους εξερχομένους εκ του στόματος αυτού»..
Λουκάς 4:22
22 Και όλοι έδιναν μαρτυρία γι' αυτόν, και θαύμαζαν για τα λόγια τής χάρης, που έβγαιναν από το στόμα του, και έλεγαν: Δεν είναι αυτός ο γιος τού Ιωσήφ;
….
Αλλά φυσικά ο σωτήριος θάνατος Του ήταν η πιο θαυμάσια εκδήλωσης της θείας χάριτος.»Τον δε… Ιησούν βλέπομεν…
Εβραίους 2:9
9 Αλλά βλέπουμε τον Ιησού για λίγο ελαττωμένον έναντι των αγγέλων, εξαιτίας τού παθήματος του θανάτου, στεφανωμένον με δόξα και τιμή, για να γευτεί θάνατο για χάρη κάθε ανθρώπου, διαμέσου τής χάρης τού Θεού.
…..
Ως συνέπεια του λυτρωτικού έργου του Χριστού χάρις τώρα περισσεύει
Ρωμαίους 5:17—20
17 Επειδή, αν και για το αμάρτημα του ενός βασίλευσε ο θάνατος διαμέσου τού ενός, πολύ περισσότερο, αυτοί που παίρνουν την αφθονία τής χάρης και της δωρεάς τής δικαιοσύνης, θα βασιλεύσουν με ζωή διαμέσου τού ενός Ιησού Χριστού).
18 Όπως, λοιπόν, εξαιτίας ενός αμαρτήματος ήρθε κατάκριση σε όλους τούς ανθρώπους, έτσι και εξαιτίας μιας δικαιοσύνης ήρθε σε όλους τους ανθρώπους δικαίωση για ζωή.
19 Επειδή, όπως με την παρακοή τού ενός ανθρώπου οι πολλοί καταστάθηκαν αμαρτωλοί, έτσι και με την υπακοή τού ενός οι πολλοί θα κατασταθούν δίκαιοι.
20 Και ο νόμος παρεμβλήθηκε για να περισσεύσει το αμάρτημα. Και όπου περίσσευσε η αμαρτία, υπερπερίσσευσε η χάρη·
…..
Και βασιλεύει «δια της δικαιοσύνης εις ζωήν αιώνιον δια Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών».
Ρωμαίους 5:21
21 ώστε, όπως η αμαρτία βασίλευσε διαμέσου τού θανάτου, έτσι και η χάρη να βασιλεύσει διαμέσου τής δικαιοσύνης σε αιώνια ζωή, διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας.
….
Στο σχέδιο του Θεού μία νέα περίοδος έχει αρχίσει. Τα ευχάριστα νέα που πρέπει να ανακοινωθούν είναι:»το ευαγγέλιο της χάριτος του Θεού»
Πράξεις 20:24
24 όμως, δεν φροντίζω για κανένα απ' αυτά ούτε έχω πολύτιμη τη ζωή μου, παρά το να τελειώσω τον δρόμο μου με χαρά, και τη διακονία, που πήρα από τον Κύριο Ιησού, να διακηρύξω το ευαγγέλιο τής χάρης τού Θεού.
……
Ο Κύριος δίνει μαρτυρία με «τον λόγον της χάριτος αυτού.»
Πράξεις 14:3
3 Αρκετό καιρό, λοιπόν, διέμειναν μιλώντας με παρρησία για τον Κύριο, ο οποίος έδινε μαρτυρία στον λόγο τής χάρης του, και έδινε να γίνονται σημεία και τέρατα διαμέσου των χεριών τους.
Πράξεις 20:32
32 Και τώρα, αδελφοί, σας αφιερώνω στον Θεό και στον λόγο τής χάρης του, ο οποίος μπορεί να εποικοδομήσει και να δώσει σε σας κληρονομιά ανάμεσα σε όλους τούς αγιασμένους.
….
Το Άγιον Πνεύμα αποκαλύπτεται ως το: «Πνεύμα της χάριτος»
Εβραίους 10: 29
29 στοχάζεστε πόσο χειρότερης τιμωρίας θα κριθεί άξιος αυτός που καταπάτησε τον Υιό τού Θεού, και νόμισε κοινό το αίμα τής διαθήκης με το οποίο αγιάστηκε, και έβρισε το πνεύμα τής χάρης;
….
Η αντίθεσης μεταξύ νόμου και χάριτος είναι πάρα πολύ μεγάλη. Ο νόμος προκαλεί τον αμαρτωλό φανερώνει την ανομία του τον καταδικάζει σε θάνατο. Η χάρις τον αναζητεί
Και του χορηγεί δικαιοσύνη την οποία αυτός δε θα μπορούσε κατ’ άλλον τρόπον να αποκτήσει.
Ιωάννης 1:17
17 Επειδή, και ο νόμος δόθηκε διαμέσου τού Μωυσή· η χάρη, όμως, και η αλήθεια έγινε διαμέσου τού Ιησού Χριστού.
Ρωμαίους 6:14
6 γνωρίζοντας τούτο, ότι ο παλιός μας άνθρωπος συσταυρώθηκε, για να καταργηθεί το σώμα τής αμαρτίας, ώστε να μη είμαστε πλέον δούλοι τής αμαρτίας.
….
Το γεγονός ότι ο άνθρωπος δια των έργων του νόμου δεν μπορεί να σωθεί και ότι μόνη η χάρης του Θεού εν Χριστώ
Δίδει τη λύτρωση τονίζεται συνεχώς μέσα στη Γραφή.
(Μελέτησε το κεφάλαιο όλο της προς Ρωμαίους 11:)
Ρωμαίους 11:6
14 ίσως παρακινήσω σε ζηλοτυπία αυτούς που είναι σάρκα μου, και σώσω μερικούς απ' αυτούς.
Εφεσίους 2:8
8 Επειδή, κατά χάρη είστε σωσμένοι, διαμέσου τής πίστης· κι αυτό δεν είναι από σας· είναι δώρο τού Θεού·
9 όχι από έργα, ώστε να μη καυχηθεί κάποιος.
Τίτος 3:5
5 όχι από έργα δικαιοσύνης, που εμείς πράξαμε, αλλά σύμφωνα με το έλεός του μας έσωσε, διαμέσου λουτρού παλιγγενεσίας και ανακαίνισης του Αγίου Πνεύματος,
Ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος φορέας της θείας χάριτος.
Γ΄ ΟΙ ΔΕΚΤΕΣ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
1/. Οι ηγέτες της πρώτης Εκκλησίας πειραματίστηκαν την αφθονία της χάριτος του Θεού.
«Και μετά δυνάμεως μεγάλης»...
Πράξεις 4: 33
33 Και οι απόστολοι απέδιδαν με μεγάλη δύναμη τη μαρτυρία τής ανάστασης του Κυρίου Ιησού· και μεγάλη χάρη ήταν επάνω σε όλους αυτούς.
Ο Παύλος συχνά ισχυριζόταν ότι ένας δέκτης της χάρητος του Θεού και ότι η πνευματική του καρποφορία οφειλόταν
Αποκλειστικά στη χάρη αυτή. «Μιλούσε και έγραφε:»
«Διότι λέγω διά της χάριτος της εις εμέ δοθείσης)…
Ρωμαίους 12:3
3 Επειδή, με τη χάρη που μου δόθηκε, λέω σε κάθε έναν που είναι ανάμεσά σας, να μη φρονεί ψηλότερα απ' ό, τι πρέπει να φρονεί, αλλά να φρονεί ώστε να σωφρονεί, σύμφωνα με το μέτρο τής πίστης, που ο Θεός μοίρασε σε κάθε έναν.
Ρωμαίους 15:15
15 Όμως, σας έγραψα, αδελφοί, με κάπως περισσότερη τόλμη, ως υπενθύμιση σε σας, για τη χάρη που δόθηκε σε μένα από τον Θεό,
Ήταν ένας «σοφός αρχιτέκτων» «κατά την χάριν του Θεού την δοθείσα εις εμέ»
Α΄ Κορινθίους 3:10
10 Εγώ, σύμφωνα με τη χάρη τού Θεού, που μου δόθηκε, σαν σοφός αρχιτέκτονας, έβαλα το θεμέλιο· άλλος, όμως, οικοδομεί επάνω σ' αυτό· κάθε ένας, πάντως, ας βλέπει πώς οικοδομεί επάνω σ' αυτό.
Η άφθονη καρποφορία του ήταν αποτέλεσμα χάριτος.
Α΄ Κορινθίους15—10
10 Αλλά, με τη χάρη τού Θεού είμαι ό, τι είμαι· και η χάρη του σε μένα δεν έγινε μάταιη, αλλά κοπίασα περισσότερο απ' όλους αυτούς· όμως, όχι εγώ, αλλά η χάρη τού Θεού, που ήταν μαζί μου.
ΓΑΛΑΤΕΣ 2:9
9 και αφού γνώρισαν τη χάρη που δόθηκε σε μένα, ο Ιάκωβος και ο Κηφάς και ο Ιωάννης, που θεωρούνται ότι είναι στύλοι, έδωσαν το δεξί τους χέρι σε μένα και στον Βαρνάβα σε ένδειξη συμμετοχής, για να πάμε, εμείς μεν στα έθνη, αυτοί δε σ' αυτούς που είχαν κάνει την περιτομή·
…..
Η διακονία του εις τα έθνη ήταν εκ χάριτος
Εφεσίους 3:8
8 Σε μένα, τον πλέον ελάχιστο από όλους τούς αγίους, δόθηκε αυτή η χάρη, να ευαγγελίσω ανάμεσα στα έθνη τον ανεξιχνίαστο πλούτο τού Χριστού,
….
Πράγματι όσον αφορά την όλη του ζωή ο Απ. Παύλος μπορούσε να πει: «αλλά χάριτι Θεού είμαι ότι είμαι·»
Α΄ Κορινθίους 15:10
10 Αλλά, με τη χάρη τού Θεού είμαι ό,τι είμαι· και η χάρη του σε μένα δεν έγινε μάταιη, αλλά κοπίασα περισσότερο απ' όλους αυτούς· όμως, όχι εγώ, αλλά η χάρη τού Θεού, που ήταν μαζί μου.
….
Ποτέ δεν έπαυε να ευχαριστεί τον Θεό του προς τον Οποίο κάποτε υπήρξε «βλάσφημος και διώκτης και υβριστής».
Α΄ Τιμοθέου 1:13-14
12 Και ευχαριστώ τον Ιησού Χριστό, τον Κύριό μας, που με ενδυνάμωσε, ότι με θεώρησε πιστό, και με έταξε στη διακονία,
13 εμένα που άλλοτε ήμουν βλάσφημος, και διώκτης και υβριστής· ελεήθηκα, όμως, επειδή, καθώς ήμουν σε άγνοια, έπραξα μέσα σε απιστία·
14 αλλά η χάρη τού Κυρίου μας υπερπερίσσευσε με πίστη και αγάπη που υπάρχει στον Ιησού Χριστό.
….
2/. Τα μέλη των αποστολικών εκκλησιών έλαβαν επίσης πλούσιες επιχορηγήσεις της χάριτος του Κυρίου.
Ο Απ. Παύλος έγραφε στην εκκλησία Κορίνθου.
«Δυνατός δε είναι ο Θεός να περισσεύσει πάσαν χάριν εις εσάς,».
Β΄ Κορινθίους 9:8
8 Είναι, όμως, δυνατός ο Θεός να σας δώσει με περίσσεια κάθε χάρη, ώστε έχοντας πάντοτε κάθε αυτάρκεια, σε κάθε τι, να περισσεύετε σε κάθε έργο αγαθό·
Σε δέκα τουλάχιστον επιστολές του απευθύνει χαιρετισμό προς τους παραλήπτες τους με την ευχή όπως η χάρις του Θεού μένει επάνω τους.
Φιλιππησίους 1:7
7 Όπως είναι δίκαιο σε μένα να φρονώ τούτο για όλους σας, επειδή σας έχω στην καρδιά μου, και είστε όλοι εσείς, και στα δεσμά μου και στην απολογία, και στην επιβεβαίωση του ευαγγελίου, συγκοινωνοί μου στη χάρη·
….
Γιατί οι εκκλησίες της Μακεδονίας ήσαν γενναιόδωρες; Διότι χάρις του Θεού απαντά ο Παύλος είχε δοθεί πλουσίως εις αυτούς.
Β΄ Κορινθίους 8:1-2
1 ΣΑΣ γνωστοποιούμε δε, αδελφοί, τη χάρη τού Θεού, που έχει δοθεί στις εκκλησίες τής Μακεδονίας·
2 ότι η περίσσεια τής χαράς τους, ενώ δοκίμαζαν μεγάλη θλίψη, και η βαθιά τους φτώχεια ανέδειξε με περίσσεια τον πλούτο τής γενναιοδωρίας τους.
….
Ήξερε τι έλεγε στους αγαπητούς φίλους της Εφέσου όταν έγραφε:
Εφεσίους 4:7
7 Σε κάθε έναν, μάλιστα, από μάς δόθηκε η χάρη σύμφωνα με το μέτρο τής δωρεάς τού Χριστού.
………
Δ΄ ΟΙ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
Η Χάρις του Θεού είναι στενώς συνδεδεμένη με τη σωτηρία και την υπηρεσία του πιστού. Η απαρίθμησης των ανεργιών της χάριτος του Θεού προς τον άνθρωπο μας προσκαλεί ένα βαθύ θαυμασμό. Μεταξύ αυτών είναι και οι παρακάτω τις οποίες συνοπτικά αναφέρομε.
1/. Η εκλογή του πιστού γίνεται εκ χάριτος. Αυτό είναι μεγάλο μυστήριο αλλά και μία καθαρή διδασκαλία της βίβλου.
Ρωμαίους 11:5-6
5 Έτσι, λοιπόν, και στον τωρινό καιρό απέμεινε κάποιο υπόλειμμα, σύμφωνα με εκλογή κατά χάρη.
6 Αν, όμως, είναι κατά χάρη, δεν είναι πλέον από έργα· επειδή, τότε η χάρη δεν γίνεται πλέον χάρη. Αν, όμως, είναι από έργα, δεν είναι πλέον χάρη· επειδή, το έργο δεν είναι πλέον έργο.
…..
2/. Η σωτηρία είναι μία πράξης χάριτος.
Διότι εφανερώθη η χάρις του Θεού η σωτήριος
Τίτος 2:11
11 Επειδή, φανερώθηκε η σωτήρια χάρη τού Θεού προς όλους τούς ανθρώπους,
Στην Σύνοδο της Ιερουσαλήμ ο Παύλος ισχυρίστηκε ότι:
Πράξεις 15:11
11 Αλλά, διαμέσου τής χάρης τού Κυρίου Ιησού Χριστού πιστεύουμε ότι θα σωθούμε, όπως ακριβώς και εκείνοι.
Ο ίδιος έχει γράψει επίσης το χωρίο: «Διότι κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι διά της πίστεως·»
Εφεσίους 2:8
8 Επειδή, κατά χάρη είστε σωσμένοι, διαμέσου τής πίστης· κι αυτό δεν είναι από σας· είναι δώρο τού Θεού·
3/. Η δικαίωσης είναι το αποτέλεσμα της χάριτος του Θεού προς τον αμαρτωλό.
Ρωμαίους 3:24
24 ανακηρύσσονται, όμως, δίκαιοι, δωρεάν, με τη χάρη του, διαμέσου τής απολύτρωσης που έγινε με τον Ιησού Χριστό·
Τίτος 3:7
7 ώστε, αφού δικαιωθήκαμε διαμέσου τής χάρης εκείνου, να γίνουμε κληρονόμοι σύμφωνα με την ελπίδα τής αιώνιας ζωής.
Τούτο σημαίνει ότι η αποδοχή μας από τον Θεό δεν στηρίζεται στον καλό μας χαρακτήρα ή στα έργα μας αλλά στην αποκαλυφθείσα κυρίαρχο και αγαθή χάρη του Θεού
04/. Κάθε τι που ο σωσμένος κατέχει είναι επίσης δώρο χάριτος: εν Χριστώ «έχωμεν την απολύτρωση διά του αίματος…»
Εφεσίους 1:7-8
7 με τον οποίο έχουμε την απολύτρωση διαμέσου τού αίματός του, την άφεση των αμαρτημάτων, σύμφωνα με τον πλούτο τής χάρης του·
8 από την οποία έκανε να περισσεύσει σε μας με κάθε σοφία και φρόνηση, 05/. Η πίστης καθ’ εαυτή είναι επίσης δώρο της χάριτος του Θεού. Οι Χριστιανοί της Αχαΐας είχαν πιστέψει «δια της χάριτος»..
Πράξεις 18:27
27 Και επειδή ήθελε να περάσει στην Αχαΐα, οι αδελφοί έγραψαν προς τους μαθητές, προτρέποντας να τον δεχθούν· ο οποίος, όταν ήρθε, ωφέλησε πολύ εκείνους που με τη χάρη είχαν πιστέψει.
06/.
Η κλήσης ενός στη ζωή της πίστεως και της μαρτυρίας του Κυρίου είναι εκ της χάριτος. Ο Παύλος εντόνως το διακηρύσσει γράφοντας: «Ότε δε ηυδόκησεν ο Θεός…και καλέσας διά της χάριτος αυτού…να αποκαλύψη τον Υιόν αυτού εν εμοί..»
Γαλάτες 1:
15 Και όταν ο Θεός ευδόκησε, αυτός που με ξεχώρισε από την κοιλιά τής μητέρας μου, και με κάλεσε διαμέσου τής χάρης του,
16 για να αποκαλύψει τον Υιό του μέσα σε μένα, για να τον κηρύττω ανάμεσα στα έθνη, αμέσως δεν συμβουλεύθηκα σάρκα και αίμα·
07/. Τα πνευματικά χαρίσματα δίνονται κατά χάριν. Μέλη του σώματος της εκκλησίας έχουν: «Έχοντες δε χαρίσματα…»
Ρωμαίους 12
6 Έχοντας, μάλιστα, διάφορα χαρίσματα, σύμφωνα με τη χάρη που δόθηκε σε μας, είτε προφητεία, ας προφητεύουμε σύμφωνα με την αναλογία τής πίστης·
….
Η προφητεία η υπηρεσία η ικανότητα της διδασκαλίας ή της προτροπής το πνεύμα της θυσίας η ικανότητα διακυβερνήσεως είναι όλα αυτά χαρίσματα τα οποία χορηγεί ο Θεός στον λαό Του.
08/. Η πνευματική δύναμης που διαθέτει ο πιστός στις ώρες της ανάγκης και η ελπίδα είναι όλα από χάρι. Όταν ο Απ. Παύλος πειραζόταν από ένα σκόλοπα στην σάρκα άκουσε τον Κύριο να του λέγει: «Αρκεί εις σε η χάρις μου·…»
Β΄ Κορινθίους 12:--9
8 Για το ζήτημα αυτό παρακάλεσα τον Κύριο τρεις φορές, για να απομακρυνθεί από μένα·
9 και μου είπε: Αρκεί σε σένα η χάρη μου· επειδή, μέσα σε αδυναμία, η δύναμή μου φανερώνεται τέλεια. Με βαθύτατη ευχαρίστηση, λοιπόν, θα καυχηθώ περισσότερο στις αδυναμίες μου, για να κατοικήσει μέσα μου η δύναμη του Χριστού.
10 Γι' αυτό, αρέσκομαι στις αδυναμίες, στις ύβρεις, στις ανάγκες, στους διωγμούς, στις στενοχώριες για χάρη τού Χριστού· επειδή, όταν είμαι αδύνατος, τότε είμαι δυνατός.
…….
Είναι ένδοξη η αλήθεια του εδαφίου: «Αυτός δε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός…»
Β΄ Θεσσαλονικείς 2:16—17
16 Και ο ίδιος ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός και ο Θεός και Πατέρας μας, που μας αγάπησε και έδωσε αιώνια παρηγορία και ελπίδα αγαθή διαμέσου τής χάρης του,
17 είθε να παρηγορήσει τις καρδιές σας, και να σας στηρίξει σε κάθε λόγο και έργο αγαθό.
Ε΄ ΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ
ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
Περιβαλλόμενος απ’ την τρυφερή χάρι του Θεού και υποστηριζόμενος αδιάκοπα απ’ αυτήν, ο πιστός εκθέτει στην καθημερινή του ζωή τις δόξες αυτής της χάριτος. Δεν πρέπει να ξεχνάει ούτε στιγμή ότι σώθηκε διατηρείται και ενδυναμώνεται δια της χάρητος.
1/. Πρέπει αυτός ν’ απηχεί τη μελωδία που ο Θεός έβαλε στην καρδιά «εν χαριτι ψάλλων» εις τον Κύριο»
Κολοσσαείς 3:16
16 Ο λόγος τού Χριστού ας κατοικεί μέσα σας πλούσια, με κάθε σοφία· διδάσκοντας και νουθετώντας ο ένας τον άλλον, με ψαλμούς και ύμνους και πνευματικές ωδές, ψάλλοντας με χάρη από την καρδιά σας στον Κύριο.
2/. Πρέπει να ομιλεί με χάρι, κι όταν ακόμα χρειαστεί να μιλήσει με έμφαση. «Ο λόγος σας ας είναι…»
Κολοσσαείς 4:6
6 Ο λόγος σας ας είναι πάντοτε με χάρη, αρτυμένος με αλάτι, για να ξέρετε πώς πρέπει να αποκρίνεστε προς κάθε έναν ξεχωριστά.
3/. Πρέπει να θεωρεί τα χαρίσματα του και το πνευματικό του έργο ως επιχορηγήσεις θείας χάριτος. Οι πιστοί πρέπει να είναι «καλοί οικονόμοι…»
Α΄ Πέτρου 4:10 Κάθε ένας, ανάλογα με το χάρισμα που πήρε, υπηρετείτε ο ένας τον άλλον σύμφωνα μ' αυτό, ως καλοί οικονόμοι τής πολυειδούς χάρης τού Θεού.
4/. Ανταποκρινόμενος στην χορηγηθείσα εις αυτόν χάρι του Θεού ο Χριστιανός πρέπει να περισσεύει στην χάρι της γενναιοδωρίας προς τους άλλους.
Β΄ Κορινθίους 8: 6-7
6 ώστε, παρακαλέσαμε τον Τίτο, όπως άρχισε, έτσι και να τελειώσει σε σας κι αυτή τη χάρη.
7 Καθώς, λοιπόν, περισσεύετε σε κάθε τι, σε πίστη και λόγο και γνώση και κάθε ενδιαφέρον, και στην αγάπη σας σε μας, έτσι να ενδιαφερθείτε να περισσεύσετε και σ' αυτή τη χάρη.
…..
Το έλεος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού είναι εκείνο που τον ώθησε να γίνει πτωχός για χάρι μας.
Β΄ Κορινθίους 8: 9
9 επειδή, ξέρετε τη χάρη τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ότι, ενώ ήταν πλούσιος, έγινε για σας φτωχός, για να γίνετε εσείς πλούσιοι με τη φτώχεια εκείνου.
….
Επομένως θα πρέπει κι εμείς να φαινόμαστε γενναιόδωροι στις ανάγκες των αδελφών μας.
5/. Αντί να παραμείνει στάσιμο το παιδί του Θεού στην απόκτηση και αύξηση των Χριστιανικών αρετών. Θα πρέπει μάλλον να αυξάνεται, «εις την χάριν...»
Β΄ Πέτρου 3:18
18 Αυξάνεστε δε στη χάρη και στη γνώση τού Κυρίου μας και Σωτήρα, του Ιησού Χριστού. Σ' αυτόν ας είναι η δόξα και τώρα και στην ημέρα τού αιώνα. Αμήν.
6/. Πάνω από όλα ο Χριστιανός πρέπει να είναι πάντοτε ευγνώμων εις τον Θεό για την αποκάλυψη της εν Χριστώ χάριτος.
Β΄ Κορινθίους 4:15
15 Επειδή, τα πάντα είναι για σας· ώστε, η χάρη που πλεόνασε, εξαιτίας τής ευχαριστίας των περισσότερων, να περισσεύσει για τη δόξα τού Θεού Οφείλει εις τον Θεό τη ζωή του την αναπνοή του την υγεία του τη σωτηρία του την ευτυχία του και την αιώνια του ευδαιμονία. Ας είναι πάντοτε ο ύμνος του:
….
Η χάρις η χάρις τι δώρο Κυρίου Θνητών η ελπίδα πιστών η ζωή.
.................................
116/. Χάρις τι έργον γεμάτη αγάπη
1/. Χάρις τι έργον γεμάτη αγάπη Που σε ενώνει με τον Θεό
Αυτή σε σώζει και σου ανοίγει τον ουρανό.
..............................
2/. Κοίτα το αίμα για σένα τρέχει Για σε πληρώνει αμαρτωλέ Αυτό σε πλένει και σου χαρίζει Τον ουρανό
…..
3/. Έλα στη χάρη με αμελήσεις Και συ ν’ ανοίξεις ναι την καρδιά Θα βρεις γαλήνη και την ειρήνη Με τον Θεό.
…..
Επωδός
Χάρις τι έργον γεμάτη αγάπη Που σε ενώνει με τον Θεό
αμην
…..
Δόξα
……
132/. Τι θαυμαστή η χάρη
1/. Τι θαυμαστή η χάρη του Ιησού χριστού
Πώς να την περιγράψω; Τα χείλη τι να πουν;
έσπασε τα δεσμά μου με ελευθέρωσε
και τι νέα ζωή αυτός μου Χάρισε.
……………….
Επωδός
Απαράμιλλη η θεία Χάρη Πιο βαθιά κι απ’ τους Ωκεανούς
Ω θαυμαστή επαρκείς και για με
Ναι και για με Πιο πλατιά απ’ τους ορίζοντες μου
Πιο μεγάλη κι απ’ τη ζωή Ω δόξα και τιμή
στο ‘Όνομα του εσαεί!!
…………………
2/. Τι θαυμαστή η χάρη προς όλους τους θνητούς!
Χαρίζει ελευθερίαΚαρδιάς, ψυχή και νου
Φέρνει ζωή και καινούργια, θεία και θαυμαστή
Μια ζωή νίκης και ελπίδα ευτυχή.
...................
Μέρος =16=
Η ΣΥΓΧΩΡΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ
Η συγχώρησης αποτελεί την απάντηση του Θεού της αμαρτίας. Λύνει τα προβλήματα της ενοχής. Θεραπεύει την πληγωμένη καρδιά του αμαρτωλού. Ανανεώνει τη σχέση του με τον Πατέρα. Γεμίζει όλη την ύπαρξή του με αγάπη για τον Σωτήρα. Του προβάλλει ένα νέο ορίζοντα ελπίδος και χαράς.
Η συγχώρεσης είναι ο προαπαιτούμενος όρος κάθε ευλογίας και προόδου στην χριστιανική ζωή.
Οι αμαρτίες μας αν και είναι πολλές και θλιβερές όμως πρέπει αυτές να συγχωρεθούν. Η συγχώρεσης είναι η ένδοξη αυγή που ανατέλλει μετά τη νύκτα της απελπισίας, η γαλήνη που επακολουθεί της τρικυμίας η ειρήνη μετά την μάχη.
«..διότι ελεήμων είμαι, λέγει Κύριος· δεν θέλω φυλάττει την οργήν διαπαντός…»
Ιερεμίας 3:12
12 Πήγαινε και διακήρυξε αυτά τα λόγια προς τον βορρά, και πες: Γύρνα, Ισραήλ, η αποστάτρια, λέει ο Κύριος, και δεν θα κάνω να πέσει η οργή μου επάνω σας· επειδή, είμαι ελεήμονας, λέει ο Κύριος· δεν θα φυλάττω την οργή για πάντα.
….
Ο Κύριος μας για την αμαρτωλή που φίλησε τα πόδια Του και άλειψε με μύρο είπε: «συγκεχωρημέναι είναι αι αμαρτίαι αυτής αι πολλαί,»
Λουκάς 7:47
47 Γι' αυτό, σου λέω, συγχωρημένες είναι οι πολλές αμαρτίες της· επειδή, αγάπησε πολύ· σε όποιον, όμως, λίγο συγχωρείται, λίγο αγαπάει.
……
Α΄ Σε ποιες περιπτώσεις θα εμποδιζόταν η χορήγηση συγχώρεσης.
1/. Εάν αγνοούνταν η αμαρτία. Ο Θεός θα μπορούσε να την αγνοήσει. Αλλ’ αυτό θα αποτελούσε άρνηση στον Λόγο του και περιφρόνηση στον άγιο Του νόμο. Ο Παντοδύναμος ποτέ δεν θα παραβλέψει την ανομία του ανθρώπου. Ποτέ δεν θα έλθει σε συνεννόηση με τον αμαρτωλό.
Η αμαρτία αξίζει και θα λάβει θάνατο χωρίς να μπορέσει να τον αποφύγει. Ένας Θεός που θα αγνοούσε την αμαρτία δεν θα ήταν ο Θεός της Βίβλου.
2/. Εάν συμβιβαζόταν η αμαρτία. Ίσως κάποιος σκεφθεί
Ότι Ο Θεός θα μπορούσε να λύση το πρόβλημα της αμαρτίας ερχόμενος σε διαπραγματεύσεις με το αμαρτωλό. Ότι θα μπορούσε δηλαδή να δεχθεί για πληρωμή της αμαρτίας την προσφορά του καλού χαρακτήρα ενός ανθρώπου ή διαφόρων καλών έργων του κι έτσι μετρώντας τα καλά και τα καλά του ανθρώπου ή διαφόρων καλών έργων του, κι έτσι μετρώντας τα καλά και κακά του ανθρώπου αν θα’ έβρισκε τα πρώτα περισσότερα θα έπρεπε να παρατιόνταν από κάθε τιμωρία για την αμαρτία.
Όμως αυτό δε θα μπορούσε ποτέ να γίνει. Το να προέβαινε ο Θεός σε μια τέτοια συναλλαγή με δημιουργήματα που έχουν στασιάσει εναντίον Του, τούτο θα σήμαινε ότι Αυτός αρνείται τον χαρακτήρα της αγιότητας και δικαιοσύνης Του.
Η τιμωρία της αμαρτίας πρέπει να πληρωθεί. Η ιερότητα του νόμου πρέπει να υποστηριχθεί. Η δικαιοσύνη του Θεού πρέπει να υπερασπισθεί. Με μόνο τρόπο μπορούν να ικανοποιηθούν όλες αυτές οι θείες απαιτήσεις δια της συγχωρήσεως των αμαρτιών.
….
Β΄ Η ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΩΣ
1/. Από της πλευράς του ανθρώπου. Αν δεν τακτοποιούνταν το πρόβλημα της αμαρτίας του ανθρώπου αυτός θα παρέμενε μέσα α’ αυτή θα λογιζόταν ως ένας εχθρός του Θεού και θα ήταν καταδικασμένος σε αιώνια απελπισία.
Το Χριστιανικό κήρυγμα απ’ το οποίο θα έλειπε το ουσιώδες στοιχείο της συμφιλιώσεως του ανθρώπου με το Θεό θα αποτελούσε μια πρόκληση και ένα σκάνδαλο για τους ανθρώπους. Διότι θα ήταν μάταιο γι αυτούς να προσπαθούσαν ν’ αποκτήσουν τις Χριστιανικές αρετές αν πρώτα δεν συμφιλιωνόταν με τον Θεό. Ο δέσμιος που είναι καταδικασμένος σε θάνατο λίγο ενδιαφέρεται να δει κάποιο όμορφο ηλιοβασίλεμα. Το ενδιαφέρον του είναι κυρίως στραμμένο στο πως θα βρει αν είναι δυνατόν ένα τρόπο απαλλαγής και απελευθερώσεως. Έτσι κι οι άνθρωποι που θα ήθελαν να ζήσουν απελευθερωμένη απ τη δύναμη του κακού και πλούσια σε χριστιανικές εκδηλώσεις θα πρέπει να ξέρουν ότι η συγχώρησης των αμαρτιών τους είναι το πρωταρχικό και ουσιώδες στοιχείο της ελευθερίας τους.
2/. Από της πλευράς του Θεού. Όπως ακριβώς η συγχώρεση είναι ουσιώδες στοιχείο για την απαλλαγή των ανθρώπων απ΄ την ποινή της αμαρτίας άλλο τόσο είναι ουσιώδες και από την πλευρά του Θεού. Η καρδιά της αγάπης του ουράνιου Πατέρα μας επιθυμεί να εναγκαλιστεί τον αποστατημένο αμαρτωλό αποκαθιστώντας έτσι την σχέση Του μαζί του. διότι οποιαδήποτε αποκατάσταση μεταξύ Θεού και ανθρώπου που δεν θα βασιζόταν στη συγχώρεση των αμαρτιών θα ασύμφωνος προς την φύση τις ιδιότητας την αγιότητα, και την δικαιοσύνη του Θεού.
Επομένως αν ο Θεός θα είχε να φέρει ανθρώπους στον ουρανό είναι αναγκαίο να προηγηθεί η συχώρεσης των αμαρτιών τους.
Γ Η ΦΥΣΗΣ ΤΗΣ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΩΣ
«Συγχωρώ» Σημαίνει κυρίως «παρέχω συγνώμη» ή «απαλλάσσομαι απ’ το πάθος της εκδικήσεως»
Η συγχώρεσης των αμαρτιών είναι η καρδιά του Ευαγγελίου.
Η αποστολή του Χριστού είχε κύριο σκοπό της την τακτοποίηση της αμαρτίας του ανθρώπου. Οι απόστολοι μπροστά σ’ ένα εχθρικό πλήθος διεκήρυτταν:
«τούτον ο Θεός ύψωσε διά της δεξιάς αυτού Αρχηγόν και Σωτήρα, διά να δώση μετάνοιαν εις τον Ισραήλ και άφεσιν αμαρτιών.».
Πράξεις 5:31
31 Αυτόν, ο Θεός τον ύψωσε με το δεξί του χέρι, αρχηγό και σωτήρα, για να δώσει μετάνοια στον Ισραήλ και άφεση αμαρτιών.
Ο Παύλος κήρυττε στην Αντιόχεια της Πισιδίας : «Διά τούτου κηρύττεται προς εσάς άφεσης αμαρτιών».
Πράξεις 13:38
38 Ας είναι, λοιπόν, γνωστό σε σας, άνδρες αδελφοί, ότι διαμέσου αυτού κηρύττεται προς εσάς άφεση αμαρτιών·
…..
Η συγχώρεσης είναι θείο προνόμιο για τον άνθρωπο.
Είναι μία πράξης την οποία εκτελεί ο Θεός.
«Εάν ομολογώμεν τας αμαρτίας ημών, είναι πιστός και δίκαιος, ώστε να συγχωρήση εις ημάς τας αμαρτίας και καθαρίση ημάς από πάσης αδικίας».
Α΄ Ιωάννου 1:9
9 Αν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία.
….
Όταν ο Υιός του Θεού βρισκόταν σωματικός στη γη θεράπευσε έναν παράλυτο και παρρησία συνέδεσε το θαύμα αυτό με την δύναμη Του να συγχωρεί αμαρτίες. Και είπε:
«Αλλά διά να γνωρίσετε ότι εξουσίαν έχει ο Υιός του ανθρώπου επί της γης να συγχωρεί αμαρτίας, τότε λέγει προς τον παραλυτικό· Εγερθείς σήκωσον την κλίνην σου και ύπαγε εις τον οίκον σου».
Ματθαίος 9:6
6 Αλλά, για να γνωρίσετε ότι ο Υιός τού ανθρώπου έχει εξουσία επάνω στη γη να συγχωρεί αμαρτίες, (λέει τότε στον παράλυτο): Μόλις εγερθείς, σήκωσε το κρεβάτι σου, και πήγαινε στο σπίτι σου.
…….
Δ΄ Η ΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Όταν ο Θεός συγχωρεί έναν αμαρτωλό η συγνώμη είναι πλήρης. Το πρόβλημα της αμαρτίας τακτοποιείται. Αυτή η αλήθεια απεικονίζεται κατά διαφόρους τρόπους μέσα στις Γραφές.
1/. Αν εξαιρέσουμε τη μία εκείνη κατά την γραφή μη συγχωρούμενη αμαρτία ακόμα και η πιο βδελυρή ανομία μπορεί να συγχωρεθεί. Μεγαλύτερο έγκλημα απ’ την σταύρωση του υιού του Θεού δεν έχει ποτέ διαπραχθεί.
Κι όμως ο Ιησούς προσευχήθηκε για τους φονιάδες Του:
« Ο δε Ιησούς έλεγε· Πάτερ, συγχώρησον αυτούς· διότι δεν εξεύρουσι τι πράττουσι. Διαμεριζόμενοι δε τα ιμάτια αυτού, έβαλον κλήρον».
Λουκάς 23:34
34 Και ο Ιησούς έλεγε: Πατέρα, συγχώρεσε τους· επειδή, δεν ξέρουν τι κάνουν. Και καθώς διαμοιράζονταν τα ιμάτιά του, έβαλαν κλήρο.
….
2/. Ο Ουράνιος Πατέρας μας συγχωρεί την διάπραξη μιας αμαρτίας όσες φορές και αν επαναληφθεί. Ο Πέτρος ρώτησε τον Κύριο α θα έπρεπε να συγχωρήσει επτά φορές τον αδελφό του. «Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Δεν σοι λέγω έως επτάκις, αλλ' έως εβδομηκοντάκις επτά».
Ματθαίος 18:22
22 Ο Ιησούς λέει σ' αυτόν: Δεν σου λέω μέχρι επτά φορές, αλλά μέχρι 70 φορές επτά.
…..
Με την απάντηση αυτή ο Κύριος μας απηχούσε την τρυφερή καρδιά του Θεού.
3/. Η απόστασης στην οποία ο Θεός απομακρύνει από μας τις αμαρτίες μας είναι ανυπολόγιστη.
«Όσον απέχει η ανατολή από της δύσεως, τόσον εμάκρυνεν αφ' ημών τας ανομίας ημών.».
Ψαλμός103:12
12 Όσο απέχει η ανατολή από τη δύση, τόσο μακριά έστειλε από μας τις ανομίες μας.
Αυτός είναι ένας παραστατικός τρόπος εκφράσεως του γεγονότος ότι όταν ο Θεός συγχωρεί αμαρτίες τις απομακρύνει τελείως από προσώπου Του.
4/. Οι αμαρτίες μας συγχωρούνται τελείως. Ο Θεός δεν ξεχωρίζει ορισμένες χονδροειδείς αμαρτίες τις οποίες μόνο να συγχωρεί. Συγχωρεί : «πάντα τα πταίσματα μας».
«Και εσάς, όντας νεκρούς εις τα αμαρτήματα και την ακροβυστίαν της σαρκός σας, συνεζωοποίησε μετ' αυτού, συγχωρήσας εις εσάς πάντα τα πταίσματα»,
Κολοσσαεις 2:13
13 Κι εσάς, που ήσασταν νεκροί στα αμαρτήματα και στην ακροβυστία τής σάρκας σας, σας ζωοποίησε μαζί του, καθώς σας συγχώρεσε όλα τα πταίσματα,
5/. Οι αμαρτίες μας λησμονούνται. Όταν αυτές συγχωρούνται εξαλείφονται όχι μόνο απ’ τα αρχεία του Θεού αλλά κι απ’ το βιβλίο των ενθυμήσεων Του.
«Εξήλειψα ως πυκνήν ομίχλην τας παραβάσεις σου, και ως νέφος τας αμαρτίας σου· επίστρεψον προς εμέ· διότι εγώ σε ελύτρωσα».
Ησαϊας 44:22
22 Εξάλειψα τις παραβάσεις σου, σαν πυκνή ομίχλη, και τις αμαρτίες σου, σαν σύννεφο· γύρνα σε μένα· επειδή, εγώ σε λύτρωσα.
….
Ένα σύννεφο είναι ικανό να εμποδίσει τις ακτίνες του ήλιου να φωτίσουν να ενθαρρύνει το πουλί να κελαηδήσει, α μην αφήσει το ρόδο να ξεδιπλώσει τα πέταλα του. έτσι και οι αμαρτίες μας είναι σύννεφα που κάνουν τη ζωή σκοτεινή
Και μελαγχολική. Ο Θεός όμως δύναται να τα διαλύει! Κανένα σύννεφο όταν διαλυθεί δεν ξανασχηματίζεται ακριβώς με το ίδιο σχήμα. Έτσι κι οι αμαρτίες μας εκείνες που κάποτε συγχωρήθηκαν έχουν πια τελείως ξεχαστεί. Η βάσης της νέας μας με τον Θεό συμφωνίας βρίσκεται στην υπόσχεση:
«διότι θέλω συγχωρήσει την ανομίαν αυτών και την αμαρτίαν αυτών δεν θέλω ενθυμείσθαι πλέον».
ΙΕΡΕΜΙΑΣ 31:34
34 Και δεν θα διδάσκουν πλέον κάθε ένας τον κοντινό του, και κάθε ένας τον αδελφό του, λέγοντας: Γνωρίστε τον Κύριο· επειδή, όλοι αυτοί θα με γνωρίζουν, από τον πιο μικρό ανάμεσά τους μέχρι τον πιο μεγάλο ανάμεσά τους, λέει ο Κύριος· επειδή, θα συγχωρήσω την ανομία τους, και δεν θα θυμάμαι πλέον την αμαρτία τους.
Ε΄ ΤΟ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΩΣ
1/. Το έλεος του Θεού την χορηγεί. Η συγχώρησης του αμαρτωλού πηγάζει απ’ την φύση του Θεού. Ο ουράνιος πατέρας μας είναι άγιος και δίκαιος.
Το θέλημα Του εκτελείται και η δικαιοσύνη Του επικρατεί. Είναι όμως κι’ ελεήμων. Η ιδιότητα Του δε αυτή Τον ώθησε ν’ αναζητήσει τρόπους με τους οποίους θα διεκδικούσε όλες τις απαιτήσεις του χαρακτήρα Του και των σκοπών του και συγχρόνως θα χορηγούσε στον αμαρτωλό λύση για την άφεση των αμαρτιών του.
«Εις Κύριον τον Θεόν ημών είναι οι οικτιρμοί και αι αφέσεις· διότι αποστατήσαμε απ' αυτού»,
Δανιήλ 9:9
9 Στον Κύριο τον Θεό μας είναι οι οικτιρμοί και οι αφέσεις· επειδή, αποστατήσαμε απ' αυτόν,
2/. Η θυσία του Χριστού είναι η πηγή της.
Η συγχώρεσης γίνεται μόνο δια θυσίας.
«…χωρίς χύσεως αίματος δεν γίνεται άφεσις.»
Εβραίους 9:22
22 Και σχεδόν με αίμα καθαρίζονται όλα σύμφωνα με τον νόμο, και χωρίς χύσει αίματος δεν γίνεται άφεση.
….
Ένα θύμα για τη θυσία έπρεπε να εξευρεθεί. Και ο Θεός στην άπειρη σοφία Του και αγάπη Του για μας προσέφερε τον μονογενή Του Υιό. Να γίνει Εκείνος το θύμα. Έντονα ο Παύλος το διακηρύττει:
Πράξεις 13: 37—38 –39
37 Εκείνος, όμως, τον οποίο ο Θεός ανέστησε, δεν είδε φθορά.
38 Ας είναι, λοιπόν, γνωστό σε σας, άνδρες αδελφοί, ότι διαμέσου αυτού «Χριστού» κηρύττεται προς εσάς άφεση αμαρτιών·
39 και από όλα, από όσα δεν μπορέσατε διαμέσου τού νόμου τού Μωυσή να δικαιωθείτε, διαμέσου τούτου, «Χριστού» καθένας που πιστεύει, ανακηρύσσεται δίκαιος.
….
Η άφεσης του αμαρτωλού δεν στηρίζεται πάνω στο χαρακτήρα ή στη διδασκαλία ή στο παράδειγμα του Ιησού, αλλά πάνω στο χυμένο αίμα Του.
Εφεσίους 1:6—7
6 σε έπαινον της δόξας τής χάρης του, με την οποία μάς χαρίτωσε με τον αγαπημένο του·
7 με τον οποίο έχουμε την απολύτρωση διαμέσου τού αίματός του, την άφεση των αμαρτημάτων, σύμφωνα με τον πλούτο τής χάρης του·
Α΄ Ιωάννου 1:7
7 Αν, όμως, περπατάμε μέσα στο φως, όπως αυτός είναι μέσα στο φως, έχουμε κοινωνία ο ένας με τον άλλον, και το αίμα τού Ιησού Χριστού, του Υιού του, μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία.
ΣΤ’ ΟΙ ΟΡΟΙ ΤΗΣ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΩΣ
Ο Θεός έχει ήδη κάμει το μέρος Του. ο αμνός έχει θυσιαστεί.
Η θυσία έχει γίνει δεκτή. Αλλά ποιος είναι ο ρόλος τον οποίο
Πρέπει να παίξει ο άνθρωπος για την απόκτηση της συγχωρήσεως; Δύο είναι οι τάξεις των ανθρώπων που την χρειάζονται:
1/. Εκείνοι που την χρειάζονται για να σωθούν. Όσοι επιθυμούν να εισέλθουν στην οικογένεια του Θεού πρέπει να δεχθούν την δια του Χριστού εξιλέωση της αμαρτίας τους.
Δια της πίστεως (εμπιστοσύνης) στις διακηρύξεις του Θείου Λόγου-(αυτό είναι κλειδί που ανοίγει την θύρα της Σωτηρίας)
Πρέπει αφού πρώτα αναγνωρίσουν την αμαρτωλή τους κατάσταση να δεχθούν τον Υιό του Θεού ως Σωτήρα τους. αυτός είναι ο μόνος δρόμος της συγχωρήσεως και σωτηρίας.
2/. Εκείνοι που τη χρειάζονται για τη διατήρηση συνεχούς με το Θεό επικοινωνίας. Αυτοί έχουν ανάγκη καθημερινού καθαρισμού. Αν και είναι αυτοί αιωνίως σεσωσμένοι όμως λερώνονται ενώ διασχίζονταν σκοτεινό δρόμο της ζωής. Οι κηλίδες τους βάζουν προσκόμματα στην επικοινωνία τους με τον Θεό. Καθημερινές αμαρτίες χρειάζονται καθημερινή μετάνοια εξομολόγηση και συγχώρηση. Ανομολόγητες αμαρτίες είναι ένα σαράκι στην πρόοδο του χριστιανού. Πιστέ μένε πιστός σ’ αυτό το σημείο! Να μετανοείς, ομολογείς, και α επικαλείσαι το αίμα του Χριστού, να διατηρείς την λεωφόρο της επικοινωνίας σου με τον Θεό καθαρή και χωρίς εμπόδια. « Εάν ομολογούμε»…
Α΄ Ιωάννου 1:9
9 Εάν ομολογούμε τας αμαρτίας ημών, είναι πιστός και δίκαιος, ώστε να συγχωρήσει εις ημάς τας αμαρτίας και καθαρίσει ημάς από πάσης αδικίας.
Β΄ χρονικών 7:14
14 και ο λαός μου, επί τον οποίον εκλήθη το όνομά μου, ταπεινώσωσιν εαυτούς και προσευχηθώσι και εκζητήσωσι το πρόσωπόν μου και επιστρέψωσιν από των οδών αυτών των πονηρών, τότε εγώ θέλω επακούσει εκ του ουρανού και θέλω συγχωρήσει την αμαρτίαν αυτών και θεραπεύσει την γην αυτών.
…….
Ζ΄ η ασυγχώρητος αμαρτία
1/. Η πραγματικότητα της. Η συγχωρούσα χάρις του Θεού είναι άπειρη και συγχωρεί κάθε αμαρτία. Όμως υπάρχει αμαρτία «Θανάσιμος»
Α΄ Ιωάννου 5:16
16 Αν κάποιος δει τον αδελφό του να αμαρτάνει με αμαρτία όχι θανάσιμη, θα ζητήσει· και ο Θεός θα του δώσει ζωή, σ' εκείνους που αμαρτάνουν όχι θανάσιμα. Υπάρχει μία θανάσιμη αμαρτία· δεν λέω να παρακαλέσει για εκείνη.
….
Μία «βλασφημία» η οποία «δεν θέλει συγχωρεθεί εις τους ανθρώπους»
Ματθαίος 12:31-32
31 Γι' αυτό, σας λέω: Κάθε αμαρτία και βλασφημία θα συγχωρεθεί στους ανθρώπους· η βλασφημία, όμως, ενάντια στο Πνεύμα, δεν θα συγχωρεθεί στους ανθρώπους.
32 Και όποιος πει έναν λόγο ενάντια στον Υιό τού ανθρώπου, θα του συγχωρεθεί· όποιος, όμως, πει ενάντια στο Πνεύμα το Άγιο, δεν θα του συγχωρεθεί, ούτε σε τούτον τον αιώνα ούτε στον μέλλοντα.
…..
Η κάθε αμετανόητη ψυχή είναι ένοχος της αμαρτίας αυτής η οποία «δεν έχει συγχώρηση εις τον αιώνα»
Μάρκος 3:28—29 –30
28 Σας διαβεβαιώνω ότι, όλα τα αμαρτήματα θα συγχωρηθούν στους γιους των ανθρώπων, και οι βλασφημίες όσες βλασφημήσουν·
29 όποιος, όμως, βλασφημήσει στο Πνεύμα το Άγιο, δεν έχει συγχώρηση στον αιώνα, αλλά είναι ένοχος αιώνιας καταδίκης·
30 επειδή, έλεγαν: Έχει ακάθαρτο πνεύμα.
….
2/. Η φύσης της
α) Από αρνητικής πλευράς. Η αμαρτία αυτή δεν είναι κάποια άστατη επιθυμία κάποια αμαρτωλή τάσης ή κάποια παράβασης την οποία ο αμαρτωλός από επιπολαιότητα μπορεί να διαπράττει. Μία διαρκείς αγωνία την οποία κάποιος μπορεί να έχει φοβούμενος μήπως διαπράξει την ασυγχώρητη αυτή αμαρτία αποτελεί ένδειξη ότι αυτός είναι απαλλαγμένος απ’ αυτήν την αμαρτία. Διότι εκείνος που αμαρτάνει θανάσιμα τον χαρακτηρίζει η παντελής έλλειψης της ανάγκης να μετανοήσει γι αυτήν.
β) από θετικής πλευράς. Ο Κύριος μας ομιλεί στους ανθρώπους για μια αμαρτία που δεν μπορεί να συγχωρεθεί. Τα μέρη της Γραφής που μιλούν για την αμαρτία αυτή.
Ματθαίος 12:31-32
31 Γι' αυτό, σας λέω: Κάθε αμαρτία και βλασφημία θα συγχωρεθεί στους ανθρώπους· η βλασφημία, όμως, ενάντια στο Πνεύμα, δεν θα συγχωρεθεί στους ανθρώπους.
32 Και όποιος πει έναν λόγο ενάντια στον Υιό τού ανθρώπου, θα του συγχωρεθεί· όποιος, όμως, πει ενάντια στο Πνεύμα το Άγιο, δεν θα του συγχωρεθεί, ούτε σε τούτον τον αιώνα ούτε στον μέλλοντα.
Μάρκος 3:28—29 –30
28 Σας διαβεβαιώνω ότι, όλα τα αμαρτήματα θα συγχωρηθούν στους γιους των ανθρώπων, και οι βλασφημίες όσες βλασφημήσουν·
29 όποιος, όμως, βλασφημήσει στο Πνεύμα το Άγιο, δεν έχει συγχώρηση στον αιώνα, αλλά είναι ένοχος αιώνιας καταδίκης·
30 επειδή, έλεγαν: Έχει ακάθαρτο πνεύμα.
….
Καθιστούν σαφές το ότι βλασφημία εναντίον του Πνεύματος του Αγίου σημαίνει η οριστική ενσυνείδητη συνεχείς απόρριψης της μαρτυρίας του Παράκλητου όσον αφορά τον Χριστό. Αυτό συνεπάγεται ε ολίγοις μία τελεία και μόνιμη απάρνηση του Ευαγγελίου του Χριστού. Ποιο λοιπόν θα ήταν το μέσον δια του οποίου μία τέτοια στυγερή άρνησης της μαρτυρίας του Θεού θα μπορούσε να συγχωρεθεί;
………………………….
Η/ Το καθήκον του συγχωρεμένου αμαρτωλού.
Ας χαίρεται αυτός και ας δοξάζει τον Θεό για την ακένωτο
Πηγή της θείας αφέσεως. Ας αποδίδει στον Παντοδύναμο την πρέπουσα ευγνωμοσύνη που αρμόζει στο Άγιο και Υψηλό όνομα Του.
Κι ας ερμηνεύει με τη ζωή του την συγχωρητικότητα του Θεού συγχωρώντας τους άλλους.
Εφεσίους 4:32
32 γίνεστε δε, ο ένας στον άλλον, χρήσιμοι, εύσπλαχνοι, συγχωρώντας ο ένας τον άλλον, όπως και ο Θεός συγχώρησε εσάς διαμέσου τού Χριστού.
Ο Θεός με συγχώρησε. Έτσι ας συγχωρήσω κι εγώ τον αδελφό μου. Ο Θεός ευχαριστείται όταν τα παιδιά Του κατέχονται από ένα τέτοιο πνεύμα. αλλά θα φέρει σε κρίση όλους όσοι αρνούνται να συγχωρήσουν:
Ματθαίος 18:35
35 Έτσι και ο ουράνιος Πατέρας μου θα κάνει σε σας, αν δεν συγχωρήσετε από την καρδιά σας κάθε ένας στον αδελφό του τα παραπτώματά τους.
......................
Μέρος Τέταρτο-θέμα 17
Το πρόσωπο και το έργο του Ιησού Χριστού
Το πρόβλημα του ανθρώπου βρίσκει την λύση του στον Χριστό.
Κάποιος θα μπορούσε α γίνει ένας καλός οπαδός του Κομφούκιου ή του Βούδα χωρίς να είναι ανάγκη να έχει αυτός απαραιτήτως και κάποια προσωπική σχέση με τον ιδρυτή της θρησκείας που ακολουθεί. Τα όσα ο Κομφούκιος είπε προσδιόριζαν όχι το πρόσωπο του αλλά μόνο την διδασκαλία του. Σ’ αυτό δε το ακριβώς το σημείο η χριστιανική πίστη είναι τελείως διαφορετική από κάθε άλλη.
Το πρόσωπο η ζωή το λυτρωτικό έργο και η συνεχιζόμενη ύπαρξης του Ιησού Χριστού είναι το κέντρο της Χριστιανικής πίστεως. Ενώ δηλαδή πιστεύουμε και δεχόμαστε όλα όσα ο Ιησούς δίδαξε, όμως η ουσία της πίστεως μας είναι προσωπική μας σχέσης με Αυτόν ως Υιόν του Θεού και Σωτήρα των ψυχών μας.
Ποιος ποτέ άκουσε για τον οπαδό θρησκείας ότι η σωτηρία του είναι λόγου χάριν «εν Κομφουκίω» ή «εν τω Βούδα»
Όμως η σωτηρία του Χριστιανού είναι: «Εν τω Χριστώ».
Ο Ιησούς Χριστός υπήρχε προαιωνίως εις τον κόλπον του Πατρός πράγμα που Τον ξεχωρίζει κατά ένα μοναδικό και τέλειο τρόπο από κάθε άνθρωπο απέβαλε τις φωτεινές Του δόξες που είχε στους ουρανούς και ήλθε σ’ αυτόν τον κόσμο της δυστυχίας. «7 αλλ' εαυτόν εκένωσε λαβών δούλου μορφήν, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους…9 Διά τούτο και ο Θεός υπερύψωσεν αυτόν…
Φιλιππησίους 2:
6 ο οποίος ενώ υπήρχε σε μορφή Θεού, δεν νόμισε αρπαγή το να είναι ίσα με τον Θεό·
7 αλλά, κένωσε τον εαυτό του, παίρνοντας μορφή δούλου, αφού έγινε όμοιος με τους ανθρώπους·
8 και, καθώς βρέθηκε κατά το σχήμα ως άνθρωπος, ταπείνωσε τον εαυτό του, γινόμενος υπάκουος μέχρι θανάτου, θανάτου μάλιστα σταυρού.
9 Γι' αυτό, και ο Θεός τον υπερύψωσε, και του χάρισε όνομα, που είναι το όνομα πάνω από κάθε άλλο·
….
Το μέρος αυτό του βιβλίου μας ασχολείται αποκλειστικά με το Πρόσωπο του Ιησού. Ποιος είναι τι δίδαξε και τι επιτέλεσε για τον άνθρωπο. Μαζί με το υπόλοιπο τόμο αφιερώνεται προς δόξαν Του.
Μέρος 17
ο Ιησούς Χριστός και η Προφητεία
Η Παλαιά Διαθήκη αποτελεί την σκιά της Καινής Διαθήκης
Πολλά γεγονότα και περιστατικά που εξιστορούνται στην Καινή Διαθήκη προελέχθησαν πολύ πριν συμβούν.
Κυριολεκτικώς εκατοντάδες απ’ αυτά θα μπορούσαν να παρατεθούν για ν’ αποδείξουν αυτό τον ισχυρισμό. Έτσι η εκπλήρωσης των προφητειών αποτελεί συν τοις άλλοις και μία ακλόνητη μαρτυρία ότι η βίβλος είναι ο Λόγος του Θεού.
Ένας μεγάλος αριθμός προφητειών της Παλαιάς διαθήκης που εξεπληρώθησαν με την γέννηση την επίγεια ζωή και τον
Θάνατο του Χριστού αποδεικνύουν σε κάθε ειλικρινή ερευνητή αφ’ ενός το κύρος του αγίου Λόγου του Θεού αφ’ ετέρου ότι το πρόσωπο στο οποίο όλες αυτές βρήκαν την εκπλήρωση τους δεν ήταν άλλο απ το Πρόσωπο του ενσαρκωθέντος Υιού του Θεού. Το Πνεύμα το Άγιο κατά ένα πάνσοφο τρόπο εξομάλυνε το δρόμο ώστε κάθε ειλικρινείς άνθρωπος να αναγνώριζε τον Λυτρωτή όταν Αυτός θα ερχόταν. Το ότι Αυτός συγκέντρωνε στο πρόσωπο Του την εκπλήρωση τόσων πολλών προφητειών τούτο θα έδινε τη δυνατότητα σε κάθε ένα να διαπιστώσει αλάνθαστα την ταυτότητα του προσώπου Του.
Κάποιος δεν θα μπορούσε να είναι Αυτός ο Μεσσίας αν εκτός των άλλων δεν γεννιόταν στην Βηθλεέμ. Αυτό άλλωστε το ήξεραν και το υποστήριζαν πάρα πολλοί εκ των Ιουδαίων. Ήξεραν ότι ο Μεσσίας έπρεπε Να είναι Ιουδαίος και ο οποίος μάλιστα να κατάγεται απ’ την φυλή του Ιούδα.
Όταν λοιπόν συγκεντρωθούν και μελετηθούν όλες οι προφητείες που αναφέρονται στο πρόσωπο και το έργο του Μεσσία που επρόκειτο να έλθει, γίνεται φανερό ότι αυτές συγκλίνουν σ’ έναν μόνο άνθρωπο απ’ όλη την ανθρωπότητα. Κι’ αυτός είναι ο από Ναζαρέτ Ιησούς.
Εκείνοι που νομίζουν πως ο Μεσσίας δεν έχει έλθει ακόμα, κι ότι επομένως η γέννησης Του θα είναι ένα μελλοντικό γεγονός, ας γνωρίζουν ότι η Παλαιά διαθήκη και τον ακριβή χρόνο στον οποίο θα ερχόταν κι ο οποίος συνέπεσε ακριβώς τη στιγμή της γεννήσεως του Ιησού Χριστού. Κανείς που θα εμφανιζόταν προ ή μετά τον προσδιορισμένο από Θεού Χρόνο θα μπορούσε να είναι ο Μεσσίας
Μόνον ο Ιησούς ήλθε στον προσδιορισμένο καιρό.
Α΄ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
1/. Θα προερχόταν απ’ τον Ισραήλ.
Αριθμοί 24:17-19
17 Θα τον δω, αλλ' όχι τώρα· θα τον θωρήσω, αλλ' όχι από κοντά· αστέρι θα ανατείλει από τον Ιακώβ, και θα αναστηθεί σκήπτρο από τον Ισραήλ,
Και θα πατάξει τους αρχηγούς τού Μωάβ, και θα εξολοθρεύσει όλους τούς γιους τού Σηθ.
18 Και ο Εδώμ θα είναι κληρονομιά, και ο Σηείρ θα είναι κληρονομιά στους εχθρούς του.
Και ο Ισραήλ θα πράξει με ισχύ.
19 Και από τον Ιακώβ θα βγει εκείνος που εξουσιάζει, και θα εξολοθρεύσει εκείνον που διασώθηκε από την πόλη.
Και πράγματι ο Ιησούς καταγόταν κατά σάρκα απ’ τον Αβραάμ, Ισαάκ, και Ιακώβ.
Ματθαίος 1:1-17
1 ΒΙΒΛΙΟ της γενεαλογίας τού Ιησού Χριστού, γιου τού Δαβίδ, γιου τού Αβραάμ.
2 Ο Αβραάμ γέννησε τον Ισαάκ· και ο Ισαάκ γέννησε τον Ιακώβ· και ο Ιακώβ γέννησε τον Ιούδα και τους αδελφούς του·
3 και ο Ιούδας γέννησε τον Φαρές και τον Ζαρά από τη Θάμαρ· και ο Φαρές γέννησε τον Εσρώμ· και ο Εσρώμ γέννησε τον Αράμ·…
..15 και ο Ελιούδ γέννησε τον Ελεάζαρ· και ο Ελεάζαρ γέννησε τον Ματθάν· και ο Ματθάν γέννησε τον Ιακώβ·
16 και ο Ιακώβ γέννησε τον Ιωσήφ, τον άνδρα τής Μαρίας, από την οποία γεννήθηκε ο Ιησούς, που λέγεται Χριστός.
17 Όλες, λοιπόν, οι γενεές από τον Αβραάμ μέχρι τον Δαβίδ είναι 14 γενεές· και από τον Δαβίδ μέχρι τη μετοικεσία τής Βαβυλώνας είναι 14 γενεές· και από τη μετοικεσία τής Βαβυλώνας μέχρι τον Χριστό είναι 14 γενεές.
2/. Θα καταγόταν απ’ την οικογένεια του Δαβίδ της φυλής του Ιούδα.
Γένεσης 49:10
10 Δεν θα εκλείψει το σκήπτρο από τον Ιούδα ούτε νομοθέτης από μέσα από τα πόδια του, μέχρις ότου έρθει ο Σηλώ· και σ' αυτόν θα είναι η υπακοή των λαών.
Ησαϊας 11:1—2
1 ΚΑΙ θα βγει ράβδος από τον κορμό τού Ιεσσαί, και κλάδος θα ανέβει από τις ρίζες του·
2 και το πνεύμα τού Κυρίου θα αναπαυθεί επάνω του, πνεύμα σοφίας και σύνεσης, πνεύμα βουλής και δύναμης, πνεύμα γνώσης και φόβου τού Κυρίου·
Ο δε Λουκάς μας ότι αυτές οι προφητείες βρήκαν την εκπλήρωση τους στο πρόσωπο του Ιησού
Λουκάς 1: 31—33
31 Και πρόσεξε, θα μείνεις έγγυος, και θα γεννήσεις έναν γιο· και θα αποκαλέσεις το όνομά του ΙΗΣΟΥ.
32 Αυτός θα είναι μεγάλος, και θα ονομαστεί Υιός τού Υψίστου· και ο Κύριος ο Θεός θα του δώσει τον θρόνο τού Δαβίδ τού πατέρα του·
33 και θα βασιλεύσει επάνω στον οίκο τού Ιακώβ στους αιώνες, και η βασιλεία του δεν θα έχει τέλος.
3/. Θα γεννιόταν στην Βηθλεέμ.
Μιχαίας 5:2
2 Κι εσύ, Βηθλεέμ Εφραθά, η μικρή, ώστε να είσαι ανάμεσα στις χιλιάδες τού Ιούδα, από σένα θα εξέλθει σε μένα ένας άνδρας για να είναι ηγούμενος στον Ισραήλ· που οι έξοδοί του είναι εξαρχής, από ημέρες αιώνα.
Λουκάς 2: 4—6—7
4 Ανέβηκε δε από τη Γαλιλαία και ο Ιωσήφ, από την πόλη Ναζαρέτ, στην Ιουδαία, στην πόλη τού Δαβίδ, που αποκαλείται Βηθλεέμ, (επειδή, αυτός ήταν από την οικογένεια και την πατριά τού Δαβίδ),
5 για να απογραφεί μαζί με τη Μαριάμ, που ήταν αρραβωνιασμένη μ' αυτόν για γυναίκα, η οποία ήταν έγγυος.
6 Και ενώ βρίσκονταν εκεί, συμπληρώθηκαν οι ημέρες για να γεννήσει·
7 και γέννησε τον γιο της τον πρωτότοκο, και τον σπαργάνωσε, και τον έβαλε να πλαγιάσει μέσα στη φάτνη· επειδή, δεν υπήρχε γι' αυτούς τόπος μέσα στο κατάλυμα.
….
Σήμερα κανείς πια δεν αρνείται ότι ο Ιησούς γεννήθηκε στην Βηθλεέμ.
4/. Θα γεννιόταν από μία παρθένο.
Ησαϊας 7:14
14 Γι' αυτό, ο ίδιος ο Κύριος θα σας δώσει ένα σημάδι· Δέστε, η παρθένος θα συλλάβει και θα γεννήσει γιο, και το όνομά του θα αποκληθεί Εμμανουήλ.
Ματθαίος 1:18—23
18 ΚΑΙ η γέννηση του Ιησού Χριστού ήταν ως εξής: Αφού η μητέρα του Μαρία αρραβωνιάστηκε με τον Ιωσήφ, πριν βρεθούν μαζί, βρέθηκε έγκυος, από το Άγιο Πνεύμα.
19 Και ο άνδρας της, ο Ιωσήφ, επειδή ήταν δίκαιος, και μη θέλοντας να την εκθέσει δημόσια, θέλησε να τη διώξει κρυφά.
20 Και ενώ αυτός τα συλλογίστηκε αυτά, ξάφνου, ένας άγγελος του Κυρίου, παρουσιάστηκε σ' αυτόν σε όνειρο, λέγοντας: Ιωσήφ, γιε τού Δαβίδ, μη φοβηθείς να παραλάβεις τη Μαριάμ, τη γυναίκα σου· επειδή, αυτό που γεννήθηκε μέσα της είναι από το Άγιο Πνεύμα·
21 και θα γεννήσει έναν γιο, και θα αποκαλέσεις το όνομά του Ιησού· επειδή, αυτός θα σώσει τον λαό του από τις αμαρτίες τους.
22 Και όλο αυτό έγινε για να εκπληρωθεί εκείνο που ειπώθηκε από τον Κύριο διαμέσου τού προφήτη, που έλεγε:
23 «Δέστε, η παρθένος θα συλλάβει, και θα γεννήσει έναν γιο, και θα αποκαλέσουν το όνομά του ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ», που ερμηνευόμενο σημαίνει: Μαζί μας είναι ο Θεός.
….
5/. Ο χρόνος της ελεύσεως Του ήταν ακριβώς προσδιορισμένος.
Δανιήλ 9: 24—26
24 Εβδομήντα εβδομάδες διορίστηκαν για τον λαό σου, και για την άγια πόλη σου, ώστε να συντελεστεί η παράβαση, και να τελειώσουν οι αμαρτίες, και να γίνει εξιλέωση για την ανομία, και να εισαχθεί αιώνια δικαιοσύνη, και να σφραγιστεί η όραση και η προφητεία και να χριστεί ο Άγιος των αγίων.
25 Γνώρισε, λοιπόν, και κατάλαβε, ότι, από την έκδοση του προστάγματος για να ανοικοδομηθεί η Ιερουσαλήμ, μέχρι του Χριστού τού Ηγήτορα, θα είναι επτά εβδομάδες, και 62 εβδομάδες· θα οικοδομηθεί ξανά η πλατεία και το τείχος, μάλιστα σε καιρούς στενοχώριας.
26 Και μετά τις 62 εβδομάδες, ο Χριστός θα εκκοπεί, όμως, όχι για τον εαυτό του· και ο λαός τού ηγήτορα, που θάρθει, θα αφανίσει την πόλη και το αγιαστήριο· και το τέλος της θάρθει με κατακλυσμό, και μέχρι το τέλος τού πολέμου είναι διορισμένοι αφανισμοί.
Ο Μεσσίας θα υφίστατο θάνατο 490 χρόνια μετά την ανοικοδόμηση της Ιερουσαλήμ.
Τότε ακριβώς κι ο Ιησούς πέθανε επάνω στο σταυρό για τις αμαρτίες μας.
Κανείς άλλος που θα πέθαινε προ ή μετά το έτος αυτό θα μπορούσε να είναι ο Χριστός.
6/. Η έλευσης Του θα προαγγελλόταν από ένα πρόδρομο που αποδείχτηκε ότι αυτός ήταν ο Ιωάννης ο Βαπτιστής.
Ησαϊας 40 :3
3 Μια φωνή κάποιου που βοά μέσα στην έρημο: Ετοιμάστε τον δρόμο τού Κυρίου· κάντε ίσια τα μονοπάτια τού Θεού μας στην έρημο.
Ματθαίος 3:1—3
1 ΚΑΙ κατά τις ημέρες εκείνες έρχεται ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, κηρύττοντας στην έρημο της Ιουδαίας,
2 και λέγοντας: Μετανοείτε· επειδή, πλησίασε η βασιλεία των ουρανών.
3 Επειδή, αυτός είναι εκείνος που ειπώθηκε από τον προφήτη Ησαϊα, λέγοντας: «Φωνή κάποιου που φωνάζει δυνατά μέσα στην έρημο: Ετοιμάστε τον δρόμο τού Κυρίου· κάντε ίσια τα μονοπάτια του».
7/. Ο Χριστός θα ήταν Θεός.
Ησαϊας 9:6
6 Επειδή, παιδί γεννήθηκε σε μας, γιος δόθηκε σε μας· και η εξουσία θα είναι επάνω στον ώμο του· και το όνομά του θα αποκληθεί: Θαυμαστός, Σύμβουλος, Ισχυρός Θεός, Πατέρας τού Μέλλοντα Αιώνα, Άρχοντας Ειρήνης.
ΙΩΑΝΝΗΣ 1:1
1 ΣΤΗΝ αρχή ήταν ο Λόγος, και ο Λόγος ήταν προς τον Θεό, και Θεός ήταν ο Λόγος.
Ιωάννης 1:14
14 Και ο Λόγος έγινε σάρκα, και κατοίκησε ανάμεσά μας, (και είδαμε τη δόξα του, δόξαν ως μονογενή από τον Πατέρα), γεμάτος χάρη και αλήθεια.
……
Β΄ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
1/. Θα δαπανούσε ένα μέρος της παιδική του ηλικίας
Στην Αίγυπτο.
Ωσηέ 11:1
1 ΟΤΑΝ ο Ισραήλ ήταν νήπιο, τότε εγώ τον αγάπησα, και από την Αίγυπτο κάλεσα τον γιο μου.
Ματθαίος 2: 14—15
14 Και εκείνος, αφού σηκώθηκε, πήρε, μέσα στη νύχτα, το παιδί και τη μητέρα του, και αναχώρησαν στην Αίγυπτο·
15 και ήταν εκεί μέχρι τον θάνατο του Ηρώδη· για να εκπληρωθεί αυτό που ειπώθηκε από τον Κύριο διαμέσου τού προφήτη, λέγοντας: «Από την Αίγυπτο κάλεσα τον γιο μου».
…..
2/. Θα υφίστατο παθήματα για την εξιλέωση αμαρτιών.
Ησαϊας 53:4—6
4 Αυτός, στην πραγματικότητα, βάσταξε τις ασθένειές μας, και επιφορτίστηκε τις θλίψεις μας· ενώ, εμείς τον θεωρήσαμε τραυματισμένον, πληγωμένον από τον Θεό, και ταλαιπωρημένον.
5 Αυτός, όμως, τραυματίστηκε για τις παραβάσεις μας· ταλαιπωρήθηκε για τις ανομίες μας· η τιμωρία, που έφερε τη δική μας ειρήνη, ήταν επάνω σ' αυτόν· και διαμέσου των πληγών του γιατρευτήκαμε εμείς.
6 Όλοι εμείς πλανηθήκαμε σαν πρόβατα· στραφήκαμε κάθε ένας στον δικό του δρόμο· ο Κύριος, όμως, έβαλε επάνω σ' αυτόν την ανομία όλων μας.
….
Και αυτά όλα είναι όσα έχουν ήδη συμβεί καθώς είναι γεγραμμένο:
Β΄ Κορινθίους 5:21
21 Επειδή, εκείνον που δεν γνώρισε αμαρτία, τον έκανε για χάρη μας αμαρτία, για να γίνουμε εμείς δικαιοσύνη τού Θεού διαμέσου αυτού.
3/. Θα εισερχόταν στην Ιερουσαλήμ επί πώλου όνου.
Ζαχαρίας 9:9
9 Χαίρε υπερβολικά, θυγατέρα Σιών· αλάλαζε, θυγατέρα Ιερουσαλήμ· δες, ο βασιλιάς σου έρχεται σε σένα· αυτός είναι δίκαιος, και σώζει· πράος, και κάθεται επάνω σε γαϊδούρι, και επάνω σε πουλάρι, γιο υποζυγίου.
….
Κι ο Ιησούς είπε:
Ματθαίος 21: 1—2—4—5
1 ΚΑΙ όταν πλησίασαν στα Ιεροσόλυμα, και ήρθαν στη Βηθφαγή, προς το όρος των ελαιών, ο Ιησούς έστειλε τότε δύο μαθητές, λέγοντάς τους:
2 Πηγαίνετε στην κωμόπολη, που είναι απέναντί σας· κι αμέσως θα βρείτε ένα θηλυκό γαϊδούρι δεμένο, και μαζί του ένα πουλαράκι· λύστε τα, και φέρτε τα σε μένα.
3 Και αν κάποιος σας πει κάτι, θα πείτε, ότι ο Κύριος τα έχει ανάγκη· και θα τα στείλει αμέσως.
4 Και όλο τούτο έγινε, για να εκπληρωθεί αυτό που ειπώθηκε διαμέσου τού προφήτη, που είπε:
5 «Πείτε στη θυγατέρα Σιών»: «Δες, ο βασιλιάς σου έρχεται σε σένα πράος, και καθισμένος επάνω σε γαϊδούρι, και πουλάρι, αρσενικό γέννημα υποζυγίου».
4/. Θα του προσφερόταν χολή και όξος κατά την ώρα της αγωνίας Του επί του σταυρού.
Ψαλμός 69:21
21 Για φαγητό μου, έδωσαν σε μένα χολή, και στη δίψα μου με πότισαν ξίδι. Και η εκπλήρωσης
Ματθαίος 27:34
34 του έδωσαν να πιει ξίδι ανακατεμένο με χολή· και καθώς το γεύτηκε δεν ήθελε να πιει.
….
5/. Δεν θα του έσπαζαν ούτε ένα οστούν του σώματος Του, σε αντίθεση προς την συνήθεια που επικρατούσε την εποχή εκείνη αυτούς που σταυρώνονταν
Ο ψαλμωδός προείπε:
Ψαλμός 34:20
20 Αυτός φυλάττει όλα τα κόκαλά του· κανένα απ' αυτά δεν θα συντριφτεί.
Ο πασχαλινός αμνός ένας τέλειος τύπος του Χριστού έπρεπε να διατηρηθεί με όλα τα οστά άθραυστα:
Έξοδος 12: 46
46 Μέσα στο ίδιο το σπίτι θα φαγωθεί· από το κρέας δεν θα φέρετε έξω από το σπίτι, και κόκαλο δεν θα σπάσετε απ' αυτό.
….
Τι συνέβη στην περίπτωση του Αμνού του Θεού;
Ιωάννης 19:32—33—36
32 Ήρθαν, λοιπόν, οι στρατιώτες, και στον μεν πρώτο σύντριψαν τα σκέλη του, και στον άλλον που σταυρώθηκε μαζί του.
33 Όταν, όμως, ήρθαν στον Ιησού, καθώς τον είδαν να έχει ήδη πεθάνει, δεν του σύντριψαν τα σκέλη·
34 αλλά, ένας από τους στρατιώτες διατρύπησε με τη λόγχη την πλευρά του, κι αμέσως βγήκε αίμα και νερό.
35 Και αυτός που το είδε δίνει μαρτυρία, και η μαρτυρία του είναι αληθινή, και εκείνος ξέρει ότι λέει την αλήθεια, για να πιστέψετε εσείς.
36 Επειδή, αυτά έγιναν, για να εκπληρωθεί η γραφή: «Κόκαλο δικό του δεν θα συντριφτεί».
….
6/. Άνθρωποι θα έβαζαν σε κλήρο τα ενδύματα Του.
Η σχετική προφητεία έχει ως εξής:
Ψαλμός 22:18
18 Μοίρασαν μεταξύ τους τα ιμάτιά μου· και στον ιματισμό μου έβαλαν κλήρο.
Η δε εκπλήρωσης της έγινε με απόλυτη ακρίβεια
Ματθαίος 27:35
35 Και αφού τον σταύρωσαν, μοιράστηκαν τα ιμάτιά του, βάζοντας κλήρο· για να εκπληρωθεί εκείνο που ειπώθηκε διαμέσου τού προφήτη: «Μοιράστηκαν αναμεταξύ τους τα ιμάτιά μου, και στον ιματισμό μου έβαλαν κλήρο».
….
7/. Θα πρόφερε ορισμένα λόγια, Κατά την επιθανάτιο αγωνία Του:
Ψαλμός 22:1
ΘΕΕ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;
Γιατί στέκεσαι μακριά από τη σωτηρία μου και από τα λόγια των στεναγμών μου;
Όπως ακριβώς κι’ έγινε.
Μάρκος 15:34
34 Και την ένατη ώρα, ο Ιησούς κραύγασε με δυνατή φωνή, λέγοντας: «Ελωί, Ελωί, λαμά, σαβαχθανί;», που ερμηνευόμενο, σημαίνει: «Θεέ μου, Θεέ μου, ως προς τι με εγκατέλειψες;».
8/. Θα ανασταίνονταν απ’ τους νεκρούς. Ο ψαλμωδός με αγαλλίαση δήλωσε:
Ψαλμός 16:9-10
9 Γι' αυτό, η καρδιά μου ευφράνθηκε και η γλώσσα μου αγαλλίασε· ακόμα και η σάρκα μου θα αναπαυθεί με ελπίδα.
10 Επειδή, δεν θα εγκαταλείψεις την ψυχή μου στον άδη, ούτε θα αφήσεις τον Όσιό σου να δει φθορά.
….
Ο Σίμων Πέτρος πλήρης Πνεύματος βεβαίωσε ότι αυτά λόγια ξεπληρώθηκαν στην ανάσταση του Χριστού.
Πράξεις 2: 30—31—32
30 Επειδή, λοιπόν, ήταν προφήτης, και ήξερε ότι ο Θεός ορκίστηκε σ' αυτόν με όρκο, ότι από τον καρπό τής οσφύος του θα σηκώσει κατά σάρκα τον Χριστό, για να τον καθίσει επάνω στον θρόνο του,
31 προβλέποντας μίλησε για την ανάσταση του Χριστού, ότι η ψυχή του δεν εγκαταλείφθηκε στον άδη ούτε η σάρκα του είδε φθορά.
32 Τούτον τον Ιησού ο Θεός τον ανέστησε, για τον οποίο εμείς είμαστε μάρτυρες.
…..
Γ΄ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΚΠΛΗΡΩΜΕΝΩΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ
Οι προφητείες που έχουν ήδη εκπληρωθεί κατ’ άλλους μεν μπορεί να θεωρηθούν ως αποδείξεις στους ισχυρισμούς της Βίβλου περί του Ιησού, κατ’ άλλους δε ως ένας δόλος που σκοπεύει να πλανά τους ανθρώπους. Το τέκνον του Θεού, εμπνευσμένο απ’ το Άγιο Πνεύμα δέχεται μετά χαράς τη μαρτυρία του βιβλίου αυτού και γονατίζει μαζί με τον Θωμά μπροστά στα πόδια του Ιησού λέγοντας «ο Κύριος μου και ο Θεός μου». Η πίστης των πατέρων όπως είναι αξιόπιστος ορθή και κατοχυρωμένη απ’ την μαρτυρία της εκπληρωθείσης
Προφητείας παραμένει αιωνίως.
..........................
Μέρος 18
Η ΕΠΙΓΕΙΑ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Α΄ Η ΖΩΗ ΤΟΥ
Η Επίγεια σταδιοδρομία του Κυρίου μας περιγράφεται κυρίως εις τα τέσσερα Ευαγγέλια. Όμως υπάρχουν κι άλλες συμπληρωματικές μεμονωμένες πληροφορίες εν σχέση με τη ζωή Του και σε άλλα βιβλία της Κ.Δ. Τα Ευαγγέλια δεν ακολουθούν πάντοτε μία αυστηρή χρονολογική σειρά στην εξιστόρηση των σχετικών με την ζωή του Ιησού γεγονότων που αναφέρουν. Εκτός τούτου μερικές πλευρές της ζωής Του τονίζονται κι’ απ΄ τους τέσσερις συγγραφείς των, ενώ άλλες μόνον απ’ τον ένα.
Μερικοί σπουδασταί της Βίβλου έχουν κατατάξει τα γεγονότα
Της ζωής του Ιησού χρονολογικώς και έχουν συμφωνήσει με απόλυτη ακρίβεια τα διάφορα Ευαγγέλια ώστε αυτά να μας παρέχουν ένα σαφές σχεδιάγραμμα της υπηρεσίας Του.
1/. Η προγενεστέρα του δημοσίου Του έργου ζωή του Χριστού.
Αυτή περίοδος περιλαμβάνει τα πρώτα τριάντα χρόνια της ζωής Του. Αυτά αποτέλεσαν χρόνο προπαρασκευής, κατά τον οποίο ο Υιός του Θεού ετοιμάζεται για το έργο για το οποίο ο Πατέρας Τον είχε στείλει.
Υπάρχουν λίγα μόνο στοιχεία που να μιλούν για την περίοδο αυτή. Τα Ευαγγέλια ασχολούνται κυρίως με τη ζωή και το έργο των τελευταίων ετών της ζωής του Χριστού. Παρ’ όλα αυτά όμως τα τριάντα Του πρώτα χρόνια είναι χρόνια μεγάλης σημασίας. Θα μπορούσαμε να τα χωρίσουμε σε τέσσερα μέρη:
α) Η προ της ενσαρκώσεως κατάστασης, η γέννηση και η νηπιακής ηλικίας του Ιησού. Ο Ιωάννης μιλά για τον περί του Λόγου λέγοντας ότι Αυτός υπήρχε προ της δημιουργίας και ως αιώνιος Θεός. Ο Ματθαίος και ο Λουκάς δίδουν το γενεαλογικό βάθος των προγόνων του Ιησού και μιλούν για την μητέρα Του τον Ιωάννης τον βαπτιστή τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, την γέννηση τη περιτομή τη φυγή στην Αίγυπτο και την περιτομή την φυγή στην Αίγυπτο και την επίσκεψη των μάγων. Ο Μάρκος και ο Ιωάννης δεν αναφέρουν τίποτε περί των ιστορικών γεγονότων που συνέπεσαν με την γέννηση του Κυρίου μας.
β) Η παιδική ηλικία του Ιησού.
Περί αυτής λίγα μνημονεύονται στην Κ.Δ.
ο Ματθαίος και ο Λουκάς δίδουν σχετικές πληροφορίες.
Κατ’ αυτούς ζούσε τότε στη Ναζαρέτ και μεγάλωνε ως φυσιολογικό παιδί.
γ) Ο Ιησούς σε ηλικία δώδεκα ετών. Το παραπέτασμα παραμερίζεται και το παιδί Ιησούς εμφανίζεται στον ναό έχοντας συνείδηση της σχέσεως Του με τον Θεό και της ανάγκης να υπηρετήσει κάποια σχέδια του Πατρός Του.
Είναι υπάκουος στους γονείς Του και προσκόπτει σε σοφία και ηλικία.
δ) Ο Ιησούς πατά το όριο της ανδρικής ηλικίας.
Πλησιάζει τώρα τα τριάντα. Το δημόσιο έργο Του πρόκειται να αρχίσει. Βαπτίζεται υφίσταται τους πειρασμούς στην έρημο και αρχίζει να αποκτά οπαδούς.
Παρακολουθεί το γάμο της Κανά μαζί με τους μαθητές Του.
2/. Το δημόσιο έργο του Χριστού. Αυτό περικλείεται σε μια περίοδο περίπου τριών ετών. Απ’ το τριακοστό δηλαδή έτος της ηλικίας Του μέχρι το τριακοστό τρίτο που περιέχει και της τελευταίες ημέρες της ζωής Του τον θάνατο Του και την ανάσταση Του.
α) Οι πρώτες σκηνές της ζωής Του (κατά μήκος έξη περίπου μηνών)λαμβάνουν χώρα στην Ιουδαία, Σαμάρεια Γαλιλαία. Ο Ιωάννης αφηγείται τα περισσότερα από κάθε άλλον Ευαγγελιστή γεγονότα αυτής της περιόδου. Περιγράφει τη συζήτηση Του με τον Νικόδημο περί της αναγεννήσεως, την συνομιλία Του με τη γυναίκα πλάι στο πηγάδι της Σαμάρειας, και το έργο του Κυρίου μας στη Γαλιλαία. Ο Ματθαίος ο Μάρκος κι ο Λουκάς αναφέρουν μόνον λίγα εν σχέση με την περίοδο αυτή.
β) Το αρχικό Του έργο στη Γαλιλαία. Διαρκεί περί τους 6εως 8 μήνες.
Η Καπερναούμ και η Γαλιλαία είναι περιοχές της τότε δράσεως του. τα πρώτα τρία Ευαγγέλια ασχολούνται με ένα μεγάλο μέρος αυτής της φάσεως της ζωής του Ιησού και ειδικώς με τα θαύματα Του.
γ) Το τέλος του έργου Του στη Γαλιλαία. Επί ένα χρόνο περίπου ο Κύριος κινείται μέσα και ολόγυρα στη Γαλιλαία.
Πλήθη κόσμου τον ακολουθούν, θαύματα συνεχώς γίνονται.
Η επί του Όρους Ομιλία κηρύσσεται, οι μαθητές αποστέλλονται στην πρώτη τους αποστολή ο δε Ιωάννης ο Βαπτιστής αποκεφαλίζεται.
δ) Το κυρίως έργο Του της περιόδου αυτής. Για έξη περίπου μήνες οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι ζητούν τη ζωή του Ιησού. Οι εχθροί του Κυρίου μας Το κυνηγούν ζητώντας να βρουν έδαφος πάνω στο οποίο να στηρίξουν τη δίωξή Του. Η σκηνή επί της οποίας τώρα λαμβάνουν χώρα γεγονότα έχει μετατοπιστεί απ’ την Γαλιλαία. Ο Ιησούς περιοδεύει την Καπερναούμ στη βηθεσδά στην Καισαρεία Φιλίππου και τελικά εισέρχεται ξανά στην Γαλιλαία την οποία πρόκειται ν’ αφήσει γρήγορα και για πάντα. Ομιλεί στους μαθητές Του γύρω απ το θάνατο Του και την Ανάσταση Του.
η μεταμόρφωση Του λαμβάνει Χώρα. Ο Ματθαίος και ο Μάρκος αφιερώνουν περισσότερο χώρο από όσον αφιερώνει ο Λουκάς στην περιγραφή της περιόδου. Ο δε Ιωάννης δεν λέγει τίποτα περί αυτής.
ε) Η συμπλήρωση του δημοσίου Του έργου.
Αυτή καλύπτει μία περίοδο έξη μηνών. Περικλείει τις τελευταίες υπηρεσίες που προσέφερε ο Κύριος μας στην Ιουδαία και στην Περέα, και τελειώνει λίγο προ της θριαμβευτικής Του εισόδου στην Ιερουσαλήμ. Ο Λουκάς κι ο Ιωάννης περιγράφουν κάπως λεπτομερώς την περίοδο αυτή η οποία κλείνει το τριετές δημόσιο έργο του Χριστού.
3/. Το τέλος της ζωής του Χριστού. Αυτή η τελευταία περίοδος της ζωής Του διαρκεί σχεδόν δύο μήνες. Αρχίζει με την ανάληψη Του στους ουρανούς. Μεγάλες περικοπές όλων των ευαγγελίων αφηγούνται τα γεγονότα της περιόδου αυτής που μπορεί και να διαιρεθεί ως εξής:
α) Αγώνες και τελευταίες επαφές με τον κόσμο.
Οι πρώτες μέρες της τελευταίας εβδομάδας του Ιησού προ της σταυρώσεως Του, περιέχουν τους αγώνες Του με τους Ιουδαίους και την εκ μέρους Του αντιμετώπιση της Ρωμαϊκής εξουσίας. Κλαίει για την Ιερουσαλήμ απαντά σε ερωτήσεις που του αποτείνουν, εκτελεί θαύματα αλλά και το σπουδαιότερο αφιερώνει χρόνο να διδάξει τους μαθητές Του
Γύρω από αλήθειες μελλοντικών φάσεων του σχεδίου του Θεού. Η συνομιλία του όρους των ελαιών είναι τόσο σημαντική ώστε αναφέρεται και στα τρία πρώτα ευαγγέλια. Αυτήν ακολουθεί ένας αριθμός παραβολών τις περισσότερες των οποίων μόνο ο Ματθαίος αφηγείται.
β) Η τελευταία Του διδασκαλία και τα πάθη.
Πολύ υλικό σχετικό με αυτά δίδεται κι’ απ’ τους τέσσερις ευαγγελιστές. Όμως μόνο:
Ο Ιωάννης στα κεφάλαια -14-17
Παρουσιάζει γεγονότα και διδασκαλία που δεν αναφέρεται διόλου απ’ τους άλλους συγγραφείς.
Αυτά τα κεφάλαια του Ιωάννου περιέχουν λόγια του Ιησού σχετικά με τον ουρανό την αλήθεια της σχέσεως Του με τον Πατέρα την όμορφη απεικόνιση της αμπέλου και των κλημάτων την περιγραφή περί του Αγίου Πνεύματος και την αρχιερατική προσευχή του Κυρίου μας.
Όλοι οι Ευαγγελιστές μας παρέχουν λεπτομέρειες της συλλήψεως του Σωτήρος της δίκης Του, των παθημάτων Του και της σταυρώσεως Του. Το μέρος αυτό τελειώνει με τον θάνατο και την ταφή του Ιησού ενώ οι μαθητές είναι πανικόβλητοι και αποθαρρυμένοι. Ο τάφος σφραγίζεται οι στρατιώτες τον φρουρούν και το τέλος φαίνεται να είναι πολύ κοντά.
γ) Η ανάστασης και η ανάληψης.
Ο Ιησούς τώρα εγείρεται απ τους νεκρούς. Εμφανίζεται συνεχώς στους δικούς Του, για να δώσει έτσι τη μαρτυρία της αναστάσεως Του. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την πραγματικότητα της αναζωογονήσεως του σώματος Του. Σε πέντε περιπτώσεις κατά το διάστημα της περιόδου μεταξύ αναστάσεως και αναλήψεως διακηρύσσει την Μεγάλη Αποστολή του Ευαγγελίου και διατυπώνει συνεχώς το ενδιαφέρον Του για την εξάπλωση του σε όλον τον κόσμο.
Η περίοδος αυτή τελειώνει όχι μόνο με την ανάληψη Του αλλά και με την υπόσχεση ότι Αυτός θα έλθει ξανά.
Πράξεις 1:11
11 οι οποίοι και είπαν: Άνδρες Γαλιλαίοι, γιατί στέκεστε κοιτάζοντας στον ουρανό; Αυτός ο Ιησούς, που αναλήφθηκε από σας στον ουρανό, θάρθει έτσι, με τον ίδιο τρόπο που τον είδατε να πορεύεται στον ουρανό.
Β΄ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ
Ένα ολόκληρο κεφάλαιο αυτού του βιβλίου είναι ειδικώς αφιερωμένο στη μελέτη των θαυμάτων του Κυρίου.
Τίποτε άλλο δεν προεξέχει καθαρότερα στα Ευαγγέλια από τις πράξεις της υπερφυσικής δυνάμεως του Ιησού.
Αυτά τα θεία διαπιστευτήρια επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι Αυτός είναι Θεός. Τα θαύματα του Ιησού επεκτείνονται σ’ όλη τη σφαίρα της ζωής του ανθρώπου με όλες τις εκδηλώσεις.
Ο Κύριος θεραπεύεσαι ασθένειες και ήγειρε νεκρούς, για ν’ αποδείξει ότι είχε δύναμη επί (επάνω) των ασθενειών και επί του θανάτου. Σταμάτησε την τρικυμία και μετέβαλε το νερό σε κρασί για να δείξει την δύναμη Του επί της φύσεως. Έβγαλε δαιμόνια και τα επιτίμησε( μάλωσε) για να δείξει την εξουσία Του επί του κόσμου των πνευμάτων όπως και επί της τύχης των. Κανείς άλλος εκτός από έναν ενσαρκωμένο Θεό δεν θα μπορούσε να εκτελέσει τέτοια καταπληκτικά έργα.
……
Γ΄ Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ
Παντού μέσα στον τόμο αυτό σποραδικά αναφέρονται τα διδάγματα των αληθειών του Κυρίου μας. Μερικές μάλιστα φορές ανυψώνονται αυτά σ’ ένα τόσο υψηλό σημείο ώστε να υπάρχει κίνδυνος για κάποιον να τα θεωρήσει ότι είναι αποξενωμένα απ΄ το κέντρο της όλης αλήθειας που είναι ο θάνατος και η ανάσταση του Χριστού. Κάτι τέτοιο όμως θα ήταν μία μεγάλη παρανόησης. Ο χριστιανός που ποθεί να εφαρμόσει πρακτικώς τα διδάγματα του Ιησού στη ζωή του δεν πρέπει να περιορίζει την πίστη του μόνο σ’ αυτούς του νόμους ηθικής υποτιμώντας ή μετριάζοντας μέσα στην συνείδηση του το εξιλεωτικό έργο του Χριστού για την αμαρτία και την σωματική Του ανάσταση.
Η επί του όρους Ομιλία περικλείουν τον χρυσούν κανόνα κι’ άλλες βασικές αλήθειες της ζωής, περιέχει και πολλές απ’ τις κυριότερες ηθικές εντολές του Κυρίου μας. Αυτές μπορεί να υποδιαιρεθούν ως εξής:
1/. Η σχέσεις του ανθρώπου με το Θεό. Ο Ιησούς μας παραγγέλλει να αγαπάμε τον Θεό να Τον εμπιστευόμαστε και να προσευχόμαστε πίστη εις Αυτόν.
Ο Θεός πρέπει ν’ αποτελεί το πλαίσιο μες το οποίο και μόνο ο άνθρωπος να κινείται. Κάθε τι στη ζωή βρίσκει το νόημα του στη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό.
2/. Η σχέση του ανθρώπου με τον άνθρωπο. Ο Χριστός δηλώνει ότι οι άνθρωποι πρέπει να συμπεριφέρονται προς τους συνανθρώπους τους έτσι όπως θα ήθελαν να συμπεριφέρονται αυτούς οι άλλοι. Έχουν υποχρέωση να αγαπούν ο ένας τον άλλον, να συγχωρεί ο ένας τον άλλον και γενικώς να φέρονται μεταξύ τους με επιείκεια.
3/. Η σχέσης του ανθρώπου με τον εαυτό του. Οι βασικές αρχές που πρέπει να διέπουν τη σχέση κάθε ανθρώπου με τον εαυτό του είναι η ταπεινοφροσύνη και η αυτοβοήθεια. Ο άνθρωπος παρ’ όλο που δε του αξίζει πρέπει να γνωρίσει τον εαυτό του να γνωρίσει δηλαδή ότι είναι τελείως ανάξιο δημιούργημα και να ζητήσει τη χάρι του Θεού. Αλλά κι’ αφού αυτός στηριχθεί πάνω στο εν Χριστώ χάρι και τότε πάλι διαπιστώνει ότι περ’ όλο αυτό παραμένει ακόμα ένας αχρείος δούλος. Είναι βασικό στοιχείο ζωής για τον άνθρωπο το να καταλάβει ότι είναι φύσει διεφθαρμένος, κι ότι επομένως θα πρέπει να διέπεται από ένα πνεύμα βαθειάς ταπεινοφροσύνης. Μόνο η χάρις του Χριστού μπορεί να ενδύσει την γυμνότητα μας και να μας παρουσιάσει στον Θεό δικαίους και αγίους. Μόνο αυτή μπορεί να μας δώσει κάποια αξία στη ζωή και να μας διατηρεί στο επίπεδο μιας συνεχούς με τον Θεό επαφής και κοινωνίας.
Ο Κύριος Ιησούς θέτει σ’ ένα τόσο υψηλό και άγιο ηθικό επίπεδο όλη Του τη διδασκαλία ώστε να γίνεται αυτή για τον αμαρτωλό πρώτα ένας σύμβουλος απελπισίας και μετά να τον οδηγεί στο σταυρό του Γολγοθά για συγχώρεση και σωτηρία.
Αμήν
….
