04-ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΑ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΌΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΓΛΥΚΙΆ ΠΡΟΣΦΏΝΗΣΗ
04-Θέμα: Χριστούγεννα-και αγάπηΧριστούγεννα είναι η γιορτή ότι πράγματι της αγάπης ο πατέρας έσκυψε επάνω μας με αλήθεια και αγάπη στο πρόβλημα μας. Και αυτό ήταν μεγάλο και σοβαρό.
Το πρόβλημα ήταν ότι κάτι μας χώριζε από Αυτόν.
Ήταν η αμαρτία ήταν ότι πιστέψαμε τον εχθρό της ψυχής μας και προδώσαμε αυτήν την αγάπη την αληθινή του Πατέρα.
Όμως αυτή η αγάπη δεν νεκρώθηκε ούτε ποτέ χάθηκε ίσα -ίσα ζήτησε λύση. Και η λύση ήταν τρομερή για τον: ΙΔΙΟ και λυτρωτική για μας.
Λύθηκε το πρόβλημα με την προσφορά του Υιού Του Να ενσαρκωθεί. Να πάρει την ευθύνη για μας ως Υιός υπακοής να περπατήσει χωρίς να αμαρτήσει και να τον προδώσει.
Και έτσι έγινε.
Σήμερα όλοι χριστιανοί και μη γιορτάζουν Χριστούγεννα. Κάνουν ανταλλαγές δώρων τραπεζωμάτων χηρεύουν γλεντούν. Ελάχιστοι είναι που νιώθουν το βαθύ νόημα της γέννησης του Χριστού, και στέκονται έκθαμβοι στο γεγονός αυτό μα και με σεβασμό αγάπης ευγνωμοσύνης.
Αν θέλουμε να δούμε τα αληθινά Χριστούγεννα
καλό είναι να πάρουμε μια βίβλο την αγ. Γραφή και να δούμε τι ακριβώς είναι η γέννηση και γιατί γεννήθηκε ο Θεός σαν άνθρωπος.
Δεν είναι μόνο μια γέννηση είναι ένα ολόκληρο έργο που δημιουργήθηκε στον ουρανό και εκτυλίχτηκε στην γη.
Έργο Σωτηρίας έργο απολυτρώσεως από κάποια δεσμά δυνατά του εχθρού.
114 ύμνος
01 /. Της Αγάπης ο Πατέρας έστειλε εδώ στη γη Τον μονάκριβο Υιό του και για σε να σταυρωθεί
Επωδός
Με θάνατο σκληρό ω επάνω στο σταυρό Έσβησε τις αμαρτίες σε προσμένει ο Χριστός εμπρός ας φύγει κάθε δισταγμός
02/. Από του σταυρού που τον πόνο Που υπέφερε ο χριστός Κλονίσθηκε η γη μας κι σκοτίσθ’ ο ουρανός
03 /. Τώρα έχει τελειώσει τη θυσία του σταυρού Κι είναι επάνω στον Πατέρα μπρος στο θρόνο τα’ ουρανού
1/. Όπως το ελάφι πάντα μέσα στα βουνά ποθεί Τρέχοντα νερά για να βρει λίγο να ξεδιψάσει Έτσι κι η καρδιά μου πάντα κλαίει και ζητεί να δει Τον Κύριο τον Άγιον έστω και για μια στιγμή.
2/. Όταν ο εχθρός με λύσσα σκύβει μεσ’ στ’ αυτί κρυφά Και με πονηριά μου λέγει που ‘ ναι ο Θεός σου πια; Στρέφω το δειλό μου βλέμμα προς τον ουρανό ψηλά Στον Κύριο των ταπεινών για να βρω παρηγοριά
3/. Τότε κι η καρδιά μου λέγει ξέχασες πόσες φορές Σ’ έσωσε από φουρτούνες κι από μαύρες συμφορές Έλπιζ’ επί τον Θεό σου με αγκάλες ανοιχτές Ο Κύριος σε προσκαλεί σε αθάνατες χαρές.
Β’ Σαμουήλ 22:
32 Επειδή, ποιος Θεός υπάρχει, εκτός από τον Κύριο; Και ποιος είναι φρούριο, εκτός από τον Θεό μας;
33 Ο Θεός είναι το δυνατό οχύρωμά μου· και ο οποίος κάνει άμωμο τον δρόμο μου.
34 Κάνει τα πόδια μου σαν τα πόδια των ελαφιών, και με στήνει επάνω στους ψηλούς τόπους μου.
35 Διδάσκει τα χέρια μου σε πόλεμο, και έκανε τον βραχίονά μου χάλκινο τόξο.
36 Έδωσες δε σε μένα την ασπίδα της σωτηρίας σου· και η αγαθότητά σου με μεγάλυνε.
37 Εσύ πλάτυνες τα βήματά μου, από κάτω μου, και τα πόδια μου δεν κλονίστηκαν.
33 Κάνει τα πόδια μου σαν των ελαφιών, και με στήνει επάνω στους ψηλούς τόπους μου.
34 Διδάσκει τα χέρια μου σε πόλεμο, και έκανε τους βραχίονές μου χάλκινο τόξο.
35 Και έδωσες σε μένα την ασπίδα τής σωτηρίας σου· και το δεξί σου χέρι με υποστήριξε, και η αγαθότητά σου με μεγάλυνε.
36 Πλάτυνες τα βήματά μου, από κάτω μου, και τα πόδια μου δεν κλονίστηκαν.
37 Καταδίωξα τους εχθρούς μου, και τους έφτασα· και δεν γύρισα πίσω, μέχρις ότου τους συντέλεσα.
38 Τους σύντριψα, και δεν μπόρεσαν να ανασηκωθούν· έπεσαν κάτω από τα πόδια μου.
39 Και με περίζωσες με δύναμη για πόλεμο· συγκύρτωσες από κάτω μου εκείνους που επαναστάτησαν εναντίον μου.
..............................