Iδού έρχομαι ταχέως !!!
Πώς να Την Καταλάβουμε ΚΑΙ :
Ο ΖΩΝ ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΝΤΑΝΚΑΝ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ¨Ο ΛΟΓΟΣ ¨ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ 28 –ΑΘΗΝΑΙ (142)
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Η Αποκάλυψης του Ιωάννου –πώς να την καταλάβουμε.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάμεις είναι να μελετήσεις πολλές φορές το βιβλίο αυτό που είναι το τελευταίο της Αγίας Γραφής. Δεν διαβάζεται από τον κοινό κόσμο γιατί είναι λιγάκι δυσνόητο.
Κι όμως είναι το βιβλίο της Αγίας Γραφής που περιέχει ιδιαίτερη ευλογία για κείνον που το διαβάζει. «Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι ο καιρός είναι πλησίον». (Αποκάλυψης α:3). Αν θέλουμε λοιπόν να οικειοποιηθούμε την ιδιαίτερη αυτή ευλογία πρέπει να το διαβάζουμε το βιβλίο και να προσπαθούμε να το καταλάβουμε.
Για καλλίτερη κατανόηση του βιβλίου της Αποκαλύψεως πρέπει να έχουμε τέσσερα βασικά πράγματα υπ’ όψιν μας.
1/ Το κλειδί του βιβλίου είναι ο Ιησούς Χριστός. Πρόκειται για δικό Του φανέρωμα για την δική Του Αποκάλυψη. Μας μιλάει για την δραστηριότητα του Χριστού στο μέλλον.
2/ Ο Μεγάλος δάσκαλος που μας ικανώνει να καταλάβουμε τα διδάγματα της Αγίας Γραφής είναι το Άγιο Πνεύμα.(Ιωάννης ιδ:26 και Ιωάννης ιε:26 και Α΄ Κορινθίους β:10).Του προκαλεί ιδιαίτερη ευχαρίστηση όταν αποκαλύπτει προφητικές αλήθειες.(Ιωάννης ις:14).
3/ Πρόκειται για προφητικό βιβλίο. Μας αποκαλύπτει το μέλλον. Ο Θεός ευαρεστείται να αποκαλύπτει στα παιδιά Του τα γεγονότα που θα λάβουν χώραν στο μέλλον.
4/ Το βιβλίο αυτό πρέπει να το μελετούμε σε συνδυασμό με τις Γραφές. Για να καταλάβουμε εκείνα που μας λέγει το βιβλίο της αποκαλύψεως είναι ανάγκη να εξετάσουμε ολόκληρη την υπόλοιπη Βίβλο.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Η Ερμηνεία Της Βίβλου
Το πρόβλημα μας είναι να ερμηνεύσουμε ορθά εκείνο που η
Αποκάλυψης μας λέγει. Μερικοί διατείνονται πως η Αγία Γραφή είναι ένα Ανατολίτικο βιβλίο γεμάτο από συμβολισμούς και ότι δεν θα μπορούσαμε να του δώσουμε κατά γράμμα ερμηνεία. Είν’ αλήθεια ότι ένα μεγάλο μέρος της Αγίας Γραφής πρέπει να ερμηνευτεί αλληγορικά
αλλ’ ένα εξ’ ίσου μεγάλο μέρος της Αγίας Γραφής πρέπει να το λάβουμε με την ακριβή κατά γράμμα έννοιά του. ένας βαθύς ερευνητής της αγίας Γραφής μας έδωσε έναν πολύ απλό κανόνα που καλά θα κάμομε ν’ ακολουθήσουμε: Αν βασικά και λογικά μπορούμε να δεχθούμε την ακριβή κατά γράμμα σημασία ενός δεδομένου να το κάμομε χωρίς να γυρεύουμε απόμακρες σημασίες. Ας παίρνουμε την κάθε λέξη με την πραγματική της βασική σημασία εξετάζοντας την πάντοτε μέσα στο γενικό περιεχόμενο της και στην σχέση της με άλλες περικοπές της αγίας γραφή και βασικές αλήθειες του βιβλίου της Αποκαλύψεως αν ακολουθήσουμε τον βασικό αυτόν κανόνα. Ορισμένα σημεία θα δεχθούμε κατά γράμμα και άλλα θα δεχθούμε με την συμβολική τους σημασία.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Η Συσχέτιση Της Αποκαλύψεως Με Την Υπόλοιπη Αγία Γραφή
Το βιβλίο της Αποκαλύψεως είναι το κατ’ εξοχήν προφητικό βιβλίο της Καινής Διαθήκης. Το πρώτο βιβλίο της Αγίας Γραφής ηΓΕΝΕΣΗΣασχολείται με την δημιουργία του κόσμου και η Αποκάλυψης ασχολείται με την συντέλεια των πάντων. Οι Προφήται της Παλαιάς Διαθήκης προφήτευσαν όχι μόνο τα πάθη του Χριστού αλλά και την Δόξα Του που θα ακολουθούσε. Τα Ευαγγέλια μιλούν για τα πάθη Του και την ταπείνωσή Του. Η Αποκάλυψης όμως μιλάει για την δύναμή Του και την Δόξα Του. διαβάζοντας το βιβλίο αυτό θα εντυπωσιαστούμε από την αρμονία των Αγίων Γραφών. Εκείνα που ο Ιωάννης γράφει ο Μωϋσής ο Ησαϊας ο Ιεζεκιήλ ο Δανιήλ ο Ματθαίος ο Πέτρος και ο Παύλος. Η Αγία Γραφή θα ήταν ατελείς χωρίς το βιβλίο της Αποκαλύψεως.
Στην πραγματικότητα κακώς το βιβλίο της Αποκαλύψεως αποκαλείται«Αποκάλυψης του Ιωάννου».
Είναι Αποκάλυψης του Ιησού Χριστού όπως λέγει το πρώτο εδάφιο. Η Αποκάλυψης αυτή γράφτηκε από τον Ιωάννη ως το ανθρώπινο μέσον δια του οποίου το Άγιο Πνεύμα μετέδωσε τις πληροφορίες για το πρόσωπο του Ιησού Χριστού και την σχέση Του με τα γεγονότα του μέλλοντος. Ο Ιωάννης ο Θεολόγος έγραψε το βιβλίο αυτό ενώ βρισκόταν εξόριστος στη νήσο Πάτμο χάρις στο Λόγο του Θεού και την μαρτυρία του για τον Χριστό. Του ανατέθηκε να γράψει σε επτά Εκκλησίες της Ασίας. Το 19 εδάφιο του α: κεφαλαίου είναι το κλειδί ολόκληρου του Βιβλίου. «Γράψον όσα είδες και όσα είναι και μέλουσι να γίνωσι μετά ταύτα». Στο εδάφιο αυτό καλύπτονται το παρελθόν το παρόν και το μέλλον. Το α: κεφάλαιο μας μιλάει για το παρελθόν. Το β: και το γ: μας μιλούν για το παρόν. Και το
δ: κεφάλαιο μέχρι το κα: μας αποκαλύπτονται τα γεγονότα του μέλλοντος.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Αποκάλυψης κεφάλαιο Α:
Τέσσερις είναι οι διαιρέσεις του α: κεφαλαίου:
1/ «Εισαγωγή»:εδάφια 1—3
2/ «Χαιρετισμός»: εδάφια 4—8
3/ «Η Δόξα του Χριστού»: εδάφια 9—18
4/ «Η εντολή προς συγγραφήν»: εδάφια 19—20
Η Αποκάλυψης του Ιησού Χριστού αφορά γεγονότα που θα λάβουν χώραν στο μέλλον. Όταν ο Ιησούς Χριστός θα επανέλθει στην γη κάθε μάτι θα τον δει κάθε γόνατο θα κύψει μπροστά Του και κάθε γλώσσα θα ομολογήσει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος προς δόξαν του Θεού Πατρός.
Στα ευαγγέλια συναντούμε τον Ιησού ως θυσιαζόμενο αρνίο.
Εδώ τον συναντούμε ως το βρυχώμενο λεοντάρι.
Στα Ευαγγέλια χύνεται το αίμα Του. Εδώ τα ιμάτια Του είναι κηλιδωμένα με το αίμα Του.
Εδώ τα ιμάτια Του είναι κηλιδωμένα με το αίμα των ανόμων.
Στα Ευαγγέλια μας παρουσιάζεται ως ο υποφέρων Χριστός.
Εδώ κατασυντρίβει τους ανόμους με την πνοήν των χειλέων Του. Στα Ευαγγέλια φωνάζει «διψώ».
Εδώ παρουσιάζεται ως ο ποταμός του ζώντος ύδατος.
Στα Ευαγγέλια οδεύει επί πώλου όνου.
Εδώ ιππεύει επί λευκού ίππου.
Στα Ευαγγέλια παρουσιάζεται ως ο Σωτήρ ο οποίος απέθανε για την Σωτηρία μας.
Εδώ κυριαρχεί ως ο Βασιλεύς.
Για να γνωρίσουμε τον Χριστό της Βίβλου πρέπει να εξετάσουμε τις προφητείες της Π.Δ. που σχετίζονται μαζί Του. Πρέπει να γνωρίσουμε το βρέφος της Βηθλεέμ τον άνδρα της Γαλιλαίας και τον Χριστό του Γολγοθά όπως μας τον παρουσιάζουν τα Ευαγγέλια. Πρέπει να γνωρίσουμε τον Βασιλέα της δόξης που μας παρουσιάζει η Αποκάλυψη. Η γνώση μας για τον Χριστό είναι πλημμελής εάν δεν γνωρίσουμε τον Χριστό που μας
παρουσιάζει το τελευταίο βιβλίο της Αγ. Γραφής η Αποκάλυψη.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Αι Επτά Εκκλησίαι
Στα κεφάλαια β: και γ: της Αποκαλύψεως έχουμε 7 σύντομες επιστολές που απευθύνονται σε 7 Εκκλησίες. Τις Εκκλησίες αυτές πρέπει να τις μελετήσουμε υπό δύο όψεις. Οι εκκλησίες αυτές ήταν τοπικές συναθροίσεις πιστών που πραγματικά υπήρχαν τον καιρό του Ιωάννου. Βρισκόταν στο δυτικό μέρος της Μ. Ασίας. Οι πόλεις αυτές απείχαν η μία από την άλλη περί τα 25 ή 30 μίλια.
Η Έφεσος που ήταν Μητρόπολης της Ασίας βρισκόταν 60 μίλια βορειοανατολικά της νήσου Πάτμου απ’ όπου ο Απ. Ιωάννης έγραψε. Εκεί ήταν ο ναός της Αρτέμιδος που θεωρείτο ως ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου.
Η Σμύρνη ήταν 35 μίλια προς Βορράν της Εφέσου. Ήταν η πιο περικαλλής από τις επτά πόλεις και φημιζόταν ότι ήταν το καμάρι της Ασίας. Οι χριστιανοί που κατοικούσαν εκεί υπέφεραν πολύ και αρνιόντουσαν να αποκαλέσουν τον καίσαρα Κύριο. Ο Επίσκοπος της Εκκλησίας αυτής ο Πολύκαρπος μαρτύρησε εδώ το 156 μχ γιατί αρνήθηκε ν’ αποκαλέσει τον Καίσαρα Κύριο.
Η Πέργαμος ήταν ένα ισχυρό κέντρον του ειδωλολατρικού κόσμου. Βρισκόταν55 μίλια προς Βορράν της Σμύρνης. Απείχε 15 μίλια από την ακτή του Αιγαίου. Η Ακρόπολης της Περγάμου βρισκόταν πάνω σ’ ένα ψηλό βουναλάκι αναστήματος χιλίων ποδών από την πεδιάδα. Ήταν ένας τεράστιος ναός αφιερωμένος στο Δία.
Η πόλη των Θυατείρων ήταν λιγότερο σημαίνουσα και βρισκόταν σχεδόν στη μέση μεταξύ Περγάμου και των Σάρδεων. Διακρινόταν μάλλον για το εμπόριο παρά για την πολιτική της ζωή.
Οι Σάρδειςβρισκόταν 30 μίλια ανατολικά της Σμύρνης. Εδώ ήταν που ζούσε ο βαθύπλουτος Κροίσος. Οι Σάρδεις καταστράφηκαν από σεισμό.
Η Φιλαδέλφειαήταν περίπου28 μίλια νοτιοανατολικά των Σάρδεων και ήταν κτισμένη πάνω σε μια ηφαιστειογενή περιφέρεια. Είχε σχεδόν ολοσχερώς καταστραφή από σεισμό το 17 μχ αλλά τον καιρό αυτό της συγγραφής της Αποκαλύψεως είχε σχεδόν ολότελα ανοικοδομηθεί.
Η Λαοδίκεια βρίσκεται περί τα 40 μίλια νοτιοανατολικά της Φιλαδέλφειας και προς ανατολάς της Εφέσου. Ήταν νομισματικό και βιομηχανικό κέντρο και είχε μια περίφημη ιατρική σχολή. Η πόλης τώρα βρίσκεται κατεστραμμένη.
Παραθέτουμε στο κέντρο του βιβλίου αυτού ένα σχεδιάγραμμα για τις επιστολές που απευθύνθηκαν στις Εκκλησίες αυτές που θα σας βοηθήσει πολύ. Γράφτηκαν επτά κοινά πράγματα για κάθε μια απ’ αυτές τις εκκλησίες.
Πρώτον είναι η εντολή να γραφή η επιστολή.
Δεύτερον είναι να περιγραφεί του γράφοντος.
Τρίτον είναι η κατάστασης της Εκκλησίας.
Τέταρτον είναι η προειδοποίησης για την αδυναμία της Εκκλησίας.
Πέμπτον είναι η υπόσχεσης της Ελεύσεως του Χριστού.
Έκτον είναι η προτροπή να ακούσουν εκείνα τα οποία τους λέγονται.
Έβδομον είναι η υπόσχεσης σε κείνον που νικά.
Η σπουδαιότης όμως των επιστολών αυτών ξεπερνά τον τοπικό τους χαρακτήρα. Συμβολίζουν οι επτά αυτές επιστολές επτά περιόδους της Εκκλησιαστικής Ιστορίας από την αρχή της Εκκλησίας μέχρι τη Δευτέρα έλευση του Χριστού.
Η Έφεσος αντιπροσωπεύει την Αποστολική Εκκλησία από το 33 μέχρι το 100 μχ.
Η Σμύρνη αντιπροσωπεύει την Εκκλησία των Μαρτύρων από το 100 μέχρι το 313 μχ.
Η Πέργαμοςαντιπροσωπεύει την περίοδο της ειδωλολατρικής Ρώμης από το 313 μέχρι το 590 μχ.
Τα Θυάτειρααντιπροσωπεύουν την Ρώμη του Πάπα από το 590 μέχρι το 1517μχ.
Οι Σάρδειςαντιπροσωπεύουν της μεταρυθμήσεως από το 1517 μέχρι το 1792 μχ.
Η Φιλαδέλφεια είναι η ιεραποστολική εκκλησία από το 1792 μέχρι το 1914μχ.
Η Λαοδίκεια είναι η αποστάτης Εκκλησία από το 1914 μέχρι την δευτέραν έλευση του Χριστού. Οι χρονικές περίοδοι των τελευταίων τεσσάρων εκκλησιών μερικώς τουλάχιστον αλληλοσυμπίπτουν.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Ο Θρόνος Του Θεού Και Ένα Βιβλίο
Το πρώτο πράγμα που παρατηρούμε αρχίζοντας το τέταρτο κεφάλαιο είναι ότι η τοποθεσία της σκηνής αλλάζει. Αντί να βρισκόμαστε στη γη βρισκόμαστε στον ουρανό. Προσέξτε ενώ μελετάτε την αποκάλυψη την αλλαγή αυτή που συμβαίνει πολλές φορές. «μετά ταύτα είδον και ιδού θύρα ανεωγμένη εν τω ουρανώ» (Αποκ. δ: 1). Στο τέταρτο κεφάλαιο μας παρουσιάζεται όπως πουθενά αλλού στην Αγία Γραφή η εικόνα του Θρόνου του Θεού. Στο πέμπτο κεφάλαιο πρέπει να προσέξουμε ένα βιβλίο που ο Θεός φέρεται κρατών στο χέρι Του. Δεν είναι βιβλίο υπό την έννοια που εμείς αποδίδουμε στο βιβλίο δηλαδή δεν είναι βιβλίο που είναι δεμένο και έχει σελίδες αλλά είναι μάλλον περγαμηνή. Η Αγία Γραφή μας λέγει ότι ήταν γραμμένο στην εσωτερική του πλευρά και στην οπίσθια πλευρά και ήταν σφραγισμένο με επτά σφραγίδες. Ένας ισχυρός άγγελος φωνάζει με φωνή μεγάλη «Τις είναι άξιος να ανοίξει το βιβλίο και να λύση τας σφραγίδας αυτού»; Όταν ο Ιωάννης είδε δεν υπήρχε ούτε στην γη ούτε στον ουρανό κανένας άξιος για να ανοίξει το βιβλίο έκλαψε πολύ. Κατόπιν ο άγγελος του είπε: «Μη κλαίγε ιδού υπερίσχυσε ο λέων όστις είναι εκ της φυλής Ιούδα η ρίζα του Δαβίδ να ανοίξει το βιβλίον και να λύσει τας επτά σφραγίδας αυτού». Αυτό κάμνει τους λυτρωμένους να ψάλλουν ένα νέο ύμνο ως εξής: «Άξιος είσαι να λάβεις το βιβλίον και να ανοίξεις τας σφραγίδας αυτού διότι εσφάγης και ηγόρασας ημάς εις τον Θεό δια του αίματός σου εκ πάσης φυλής και γλώσσης και λαού και έθνους και έκαμες ημάς εις τον Θεόν ημών βασιλείς και ιερείς και θέλομεν βασιλεύσει επί της γης». (Αποκ.ιε:9—10).
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Η Μεγάλη Θλίψι
Ομιλώντας για την εσχάτη μέρα ο Ιησούς είπε: «Διότι τότε θέλει είσθαι θλίψης μεγάλη οποία δεν έγινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν ουδέ θέλει γίνει και αν δεν συνετέμνοντο αι ημέραι εκείναι δεν ήθελε σωθεί ουδεμία σαρξ δια τους εκλεκτούς όμως θέλουσι συντμηθεί αι ημέραι εκείναι».
(Ματθαίος κδ:21και 22).
Η περίοδος αυτή επίσης ονομάζεται «Η Ημέρα του Κυρίου» (Ησαϊας β:1—11και γ:14 και Αμώς ε:20 και Σοφονίας α:7 και Ζαχαρίας ιδ:1). Επίσης ονομάζεται και οργή (Ησαϊας κς:20και λδ:2) «καιρός της στενοχωρίας του Ιακώβ» (Ιερεμίας λ:7). «Καιρός θλίψεως (Δανιήλ ιβ:1). «Η εβδομηκοστή εβδομάς του Δανιήλ»(Δανιήλ θ:25—27). «Η ώρα του Πειρασμού»( Αποκ.γ:10). «Η ημέρα της μεγάλης οργής αυτού» (Αποκ.γ:10). «Η ημέρα της μεγάλης οργής αυτού» (Αποκ. ς:17).
Τα κεφάλαια έκτο μέχρι το δέκατο ένατο του Βιβλίου της Αποκαλύψεως μας δίδουν τις λεπτομέρειες του τι θα συμβεί διαρκούσης της περιόδου αυτής στα κεφάλαια αυτά πληροφορούμαστε ότι θα υπάρξουν τρεις σειρές από θείες κρίσεις. Είναι το άνοιγμα των σφραγίδων το φύσημα των σαλπίγγων και το χύσιμο των φιαλών της οργής.
Θα αποφύγουμε την σύγχυση αν αναγνωρίσουμε ότι μεταξύ της 6ης και της 7ης σφραγίδας και της 6ης και της 7ης σάλπιγγας ως και της 6ης και της 7ης φιάλης της οργής υπάρχει ένα παρενθετικό τμήμα. Η παρένθεσης αυτή δίδεται γιατί ο συγγραφέας θέλει να μας δώσει κάποια αναγκαία εξήγηση την οποία χρειαζόμαστε στο σημείο αυτό.
Στο 6ο κεφάλαιο ο Κύριος Ιησούς Χριστός λαμβάνει το βιβλίο από το χέρι του Θεού και αρχίζει να ανοίγει τις σφραγίδες του βιβλίου μία κατόπιν της άλλης.
Όταν ανοίγει την πρώτη σφραγίδα ο Ιωάννης βλέπει κάποιον ο οποίος κάθεται επάνω σ’ ένα λευκό ίππο. Πολλοί έχουν ερμηνεύσει τον καθήμενον επί του λευκού ίππου ως τον Ιησού Χριστό. Πρέπει όμως να θυμόμαστε ότι για κάθε τι το αληθινό και γνήσιο που έχει ο Θεός ο διάβολος έχει κάτι το κίβδηλο που παρουσιάζει για να απατήσει τον κόσμο. Αργότερα στο 19ο κεφάλαιο θα δούμε τον Ιησού Χριστό καθήμενο επί του λευκού ίππου αλλά ιππέας του έκτου κεφαλαίου δεν είναι ο Χριστός αλλά μάλλον ένας ψευδόχριστος του σατανά ο αντίχριστος. Η Αγία Γραφή έχει πολλά να πει για τον άνθρωπο αυτό ο οποίος θα βασιλεύσει επί της γης διαρκούσης της περιόδου της μεγάλης θλίψεως. Θα βρούμε αρκετές λεπτομέρειες για τον αντίχριστο στο 13ο κεφάλαιο. Δεν είναι δύσκολο να ερμηνεύσουμε τον κόκκινο ίππο διότι η Αγία Γραφή λέγει ότι στον καθήμενο επί του ερυθρού ίππου δόθηκε η δύναμης να αφαιρέσει την ειρήνη από την γη και να προκαλέσει τον αλληλοσπαραγμό
Κρατάει ένα μεγάλο μαχαίρι. Άς τον ονομάσουμε πόλεμο.
Επίσης δεν είναι δύσκολο να ερμηνεύσουμε τον μαύρο ίππο γιατί ο καβαλάρης του έχει στο χέρι του ζυγαριά με την οποία ζυγίζει το σιτάρι και το κριθάρι. Ο ίππος αυτός είναι η πείνα.
Ο θάνατος είναι ο καβαλάρης του τέταρτου ίππου ο οποίος είναι ωχρός Αυτός πρόκειται να σκοτώσει το ¼ του πληθυσμού της γης με ρομφαία και με πείνα. Αν πάρουμε τον πληθυσμό της γης τον τωρινό που έχει ξεπεράσει τα τρία δισεκατομμύρια αυτό σημαίνει ότι πάνω από 800.000.000. κόσμος θα σκοτωθεί-- (Το βιβλίο αυτό το απέκτησα το 1970 πότε γράφτηκε δεν έχω υπ’ όψιν μου και τώρα βρισκόμαστε στο 2009 τώρα από στατιστικές είμαστε πολύ περισσότεροι)
-- με αυτή την μια σειρά των κρίσεων.
Το άνοιγμα της 5ης σφραγίδας μας φέρνει αντιμέτωπους με τις ψυχές εκείνων που εσφάγησαν για χέρι του Λόγου του Θεού και για την μαρτυρία του Χριστού. Οι ψυχές αυτές βρίσκονται κάτω από το θυσιαστήριο.
Με το άνοιγμα της 6ης σφραγίδας έχουμε ένα μεγάλο σεισμό.
Μαυρίζει ο ήλιος και η σελήνη γίνεται σαν αίμα και τα αστέρια του ουρανού πέφτουν στη γη σαν τα άγουρα σύκα της συκιάς όταν κουνάει ο δυνατός άνεμος.
Τι σημαίνει αυτό; Καλά κάμομε να δεχθούμε ακριβώς εκείνο το οποίο λέγει το εδάφιο αυτό ότι θα υπάρξει σιωπή σημαίνει για μισή ώρα. Ως προς το τι ακριβώς σημαίνει η μισή αυτή ώρα της σιωπής του ουρανού δεν μπορούμε να το διαπιστώσουμε στις λεπτομέρειες του.
Η επόμενη σειρά των κρίσεων του Θεού αποτελείται από σαλπίσματα των
Επτά σαλπίγγων. Για φανταστείτε την τεραστία ψυχολογική επίδραση που θα έχει το θέαμα αυτό των επτά αγγέλων που σαλπίζουν. Προτού όμως αρχίσουν να σαλπίζουν υπάρχει σιωπή μισής ώρας.
Όταν ακουστεί η πρώτη σάλπιγξ η Αγία Γραφή λέγει: «Και έγεινε χάλαζα και πυρ μεμιγμένα με αίμα και ερρίφθησαν εις την γη και το τρίτο των δένδρων κατεκάη και πας χλωρός χόρτος κατεκάη». Τι σημαίνει αυτό; Πρέπει να δεχτούμε εκείνο το οποίο ακριβώς λέγει.
Όταν ο δεύτερος άγγελος σάλπισε «Ως όρος μέγα καιόμενου με πυρ ερρίφθει εις την θάλασσαν και το τρίτον της θάλασσας έγεινε αίμα». Μερικοί από τους σχολιαστές της Βίβλου θα ήθελαν να πιστέψουν ότι αυτό αναφέρεται στις μεγάλες ναυτικές μάχες της ιστορίας. Δικαίωμα σας βέβαια να το πιστέψετε αυτό που λένε αυτοί οι σχολιασταί αλλά όσο για μένα προτιμώ να το πάρω με την πραγματική σημασία του ότι θα γίνει ακριβώς αυτό το οποίον λέγει.
Όταν ο τρίτος άγγελος σαλπίσει θα πέσει εκ του ουρανού αστέρας μεγάλος καιόμενος σαν λαμπάδα. Θα πέσει δε επί το τρίτο των ποταμών και τις πηγές των υδάτων κάμνοντας όλα τα νερά να πικραθούν.
Όταν ο τέταρτος άγγελος σαλπίσει θα κτυπήσει το τρίτο του Ηλίου και το τρίτο της Σελήνης και το τρίτο των αστέρων για να συσκοτισθεί το τρίτον του φωτισμού αυτής και νύχτα ομοίως.
Όταν ο πέμπτος άγγελος σαλπίσει ένα αστέρι θα πέσει από τον ουρανό και θα του δοθεί του κλειδί του φρέατος της αβύσσου. Το γεγονός ότι δίδεται στο αστέρι το κλειδί αυτό της αβύσσου είναι ενδεικτικό ότι πρόκειται περί προσώπου. Όταν θα ανοιχθεί το φρέαρ της αβύσσου θ’ ανεβεί καπνός από το φρέαρ αυτό της ως καπνός καμίνου μεγάλης και θα σκοτιστεί ο ήλιος και ο αέρας από τον καπνό του φρέατος. Από τον καπνό θα βγουν ακρίδες πάνω στη γη. Η Αγία Γραφή μα λέγει ότι οι μορφές των ακρίδων ήταν όμοιες νε ίππους ετοιμασμένους για πόλεμο και επί τας κεφαλάς αυτών ήταν ως στέφανοι όμοιοι με χρυσόν και τα πρόσωπα τους ως πρόσωπα ανθρώπων. Μας λέγει δε ότι θα έχουν ορά όμοια με των σκορπιών και τα κεντριά τους θα είναι στις ουρές τους και έχουν εξουσία να βλάψουν τους ανθρώπους πέντε μήνες.
Όταν ο 6ος άγγελος σαλπίσει θα λυθούν οι τέσσερις άγγελοι που είχαν ήδη περιορισθεί μέσα στον μεγάλο ποταμό Ευφράτη. Μας λέγει η Αγία Γραφή ότι αυτοί οι τέσσερις άγγελοι θα είναι προπαρασκευασμένοι στην ώρα στην ημέρα στον μήνα και στον χρόνο για να θανατώσουν το ένα τρίτο των ανθρώπων. Είδαμε ήδη ότι το ¼ του πληθυσμού του κόσμου είχαν
Ήδη θανατωθεί ως αποτέλεσμα της κρίσεως των σφραγίδων. Τώρα ο στρατός αυτός ο οποίος αποτελείται από δύο μυριάδες μυριάδων δηλαδή
2200.000.000 θα φονεύσει το τρίτο του υπολειπόμενου κόσμου. Το δέκατο κεφάλαιο αποτελεί παρένθεση της 6ης και 7ης σάλπιγγας. Στα εδάφια διαβάζουμε για το μόνο πράγμα το οποίο ο Θεός θέλησε να μείνει σφραγισμένο το βιβλίο της Αποκαλύψεως. Όταν ο Ιωάννης άκουσε την φωνή των επτά βροντών άρχισε να γράφει αλλά άκουσε μια φωνή από τον ουρανό να του λέγει «σφράγισον εκείνα τα οποία ελάλησαν οι επτά βροντές και μη γράψεις αυτά». Στο τέλος του κεφαλαίου διαβάζουμε για ένα βιβλιάριο το οποίο στο στόμα του ήταν γλυκό ως μέλι. Όταν όμως το κατέφαγε επίκρανε μέσα στην κοιλιά του.
Το ενδέκατο κεφάλαιο μας μιλάει για δύο μάρτυρες. Διετυπώθησαν πολλαί εικασίαι ως προς το τι είναι αυτοί οι δύο μάρτυρες. Αν όμως προσεκτικά εξετάσομε τα χαρακτηριστικά που δίδονται στους δύο αυτούς ανθρώπους θα ανακαλύψουμε ότι πρόκειται για τον Μωϋσή και τον Ηλία.
Όταν ο έβδομος άγγελος σάλπισε έγιναν φωναί μεγάλαι στον ουρανό λέγουσαι «αι βασιλείαι του κόσμου έγειναν του Κυρίου ημών και του Χριστού αυτού και θέλει βασιλεύσει εις τους αιώνας των αιώνων». (Αποκ.ια:16). Πολύ καθαρά μας διδάσκει ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός θα διοικήσει και θα βασιλεύσει επί της γης. Επίσης μας διδάσκει ότι οι άνθρωποι δεν θα μπορέσουν να εισαγάγουν μια επίγεια χιλιετηρίδα ευδαιμονίας με τις δικές τους προσπάθειες και ότι η βασιλεία της ειρήνης και της δικαιοσύνης θα εγκαθιδρυθεί μόνον όταν ο Ιησούς Χριστός ο ίδιος διοικήσει ως Βασιλεύς των Βασιλέων και ο Κύριος των Κυρίων.
Στα κεφάλαια ιβ: και ιγ: έχουμε επτά προσωπικότητες.
Η πρώτη προσωπικότης είναι μια γυναίκα η οποία είναι ντυμένη με τον ήλιο. Μερικοί διδάσκουν ότι η γυναίκα αυτή είναι η Εκκλησία αλλ’ εμείς πιστεύουμε ότι είναι ο Ισραήλ διότι φέρνει τον άνθρωπο ο οποίος είναι ο Χριστός. Ο Ισραήλ και όχι η εκκλησία μας έδωσε τον Χριστό.
Η δεύτερη προσωπικότης είναι ένας μεγάλος κόκκινος δράκων. Δεν έχουμε καμία δυσκολία ως προς το πρόσωπο αυτό γιατί το ένατο εδάφιο μας λέγει ότι είναι ο αρχαίος όφις ο διάβολος ο Σατανάς.
Η Τρίτη προσωπικότηςείναι το άρρεν παιδίον το οποίο βέβαια είναι ο Ιησούς Χριστός. Προσέξτε ότι αυτός είναι Εκείνος ο οποίος θα ποιμάνει πάντα τα Έθνη με ράβδο σιδηρά. Δεν το έκαμε όταν ήλθε για πρώτη φορά στη γη αλλά θα εκπληρωθεί όταν ξαναέρθει για Δευτέρα φορά.
Η τέταρτη προσωπικότης είναι ο Μιχαήλ ο Αρχάγγελος..
Η Πέμπτη προσωπικότης είναι το υπόλοιπον του Ισραήλ.(Αποκ.ιβ:17).
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ
Η έκτη προσωπικότης είναι ο Αντίχριστος. Στο ιγ: Κεφάλαιο αναφέρονται δύο Θηρία το πρώτο αναβαίνει από την Θάλασσα και το δεύτερο από την γη.
Το πρώτο θηρίο είναι πολιτικός ηγέτης.
Το δεύτερο θηρίο είναι ο αντίχριστος. Έχομε ήδη συναντήσει τον Αντίχριστο ως καβαλάρη του λευκού ίππου στην (Αποκ.ς:2). Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είπε γι’ αυτόν «Εγώ ήλθον εν τω ονόματι του Πατρός μου και δεν με δέχεστε εάν άλλος έλθει εν τω ονόματι εαυτού εκείνον θέλετε δεχθεί».
(Ιωάννης ε:43). Ο Χριστός επίσης τον αποκάλεσε «το βδέλυγμα της ερημώσεως». (Ματθαίος κδ:15).
Ο προφήτης Δανιήλ έχει να πει περισσότερα για τον Αντίχριστο από οιονδήποτε άλλο συγγραφέα των Γραφών. Τον βλέπει ως «μικρόν κέρας» που βγαίνει ανάμεσα από δέκα κέρατα (βασιλείς—δικτάτορες) που θα κυβερνούν στην περιοχή της παλαιάς Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας κατά τας έσχατες ημέρες. Ο Δανιήλ μας λέγει ότι ο αντίχριστος αυτός είχε οφθαλμούς ανθρώπου και στόμα λαλούν πράγματα μεγάλα (Δανιήλ ζ:8). Ο Δανιήλ τον παρουσιάζει ως βασιλέα σκληροπρόσωπο και συνετό εις πανουργίας. Λέγει γι’ αυτόν «Και η δύναμης αυτού θέλει είσθαι ισχυρά ουχί όμως εξ’ ιδίας αυτού δυνάμεως και θέλει αφανίζει εξαισίως και θέλει ευοδούσθαι και κατορθώνει και θέλει αφανίζει τους ισχυρούς και τον λαό τον άγιο. Και δια της πανουργίας αυτού θέλει κάμει να ευοδούται η απάτη εν τη χειρί αυτού και θέλει μεγαλυνθεί εν τη καρδία αυτού και εν ειρήνη θέλει αφανίσει πολλούς και θέλει σηκωθεί κατά του Άρχοντος των αρχόντων πλην θέλει συντριφθεί άνευ χειρός».
(Δανιήλ η:24—25). «Ο λαός του ηγουμένου όστις θέλει ελθεί θέλει αφανίσει την πόλη και το αγιαστήριον και το τέλος αυτής θέλει ελθεί μετά κατακλυσμού και έως το τέλος του πολέμου είναι διορισμένοι αφανισμοί. Και θέλει στερεώσει την διαθήκην εις πολλούς εν μια εβδομάδι και εν τω ημίσει της εβδομάδος θέλει παύσει η θυσία και η προσφορά και επί το πτερύγιον του ιερού θέλει είσθαι το βδέλυγμα της ερημώσεως και έως της συντελείας του καιρού θέλει δοθεί διορία επί την ερήμωσιν». (Δανιήλ θ:26—27). Αυτό είναι εκείνο στο οποίον ο Κύριος αναφέρθηκε στο (Ματθαίος κδ:15). «και ο βασιλεύς θέλει κάμει κατά την θέληση αυτού και θέλει υψωθεί και μεγαλυνθεί υπεράνω παντός Θεού και θέλει μεγαλορρημονήσει κατά του Θεού των θεών…και δεν θέλει φροντίζει περί θεών των πατέρων αυτού ουδέ περί επιθυμίας γυναικών…Τον δε Θεόν Μαουζείμ (δηλαδή τον Θεό των δυνάμεων ή των όπλων) θέλει δοξάσει… πλην θέλει ελθεί εις το τέλος αυτού και δεν θέλει υπάρχει ο βοηθών αυτόν».
Ο απ. Παύλος τον αποκαλεί «τον άνθρωπο της αμαρτίας τον υιό της απωλείας τον άνομο». (Β΄ Θεσσαλονικείς β:3—12). Ο Απ. Ιωάννης μας ομιλεί για το τελικό κατάντημα του με τα εξής λόγια που βρίσκονται στην (Αποκ. ιθ: 19—20). «Και είδα το θηρίον και τους βασιλείς της γης και τα στρατεύματα αυτών συνηγμένα δια να κάμωσι πόλεμον με τον καθήμενον επί του ίππου και με το στράτευμα αυτού. Και επιάσθη το θηρίον και μετά τούτου ο ψευδοπροφήτης όστις έκαμε σημεία ενώπιον αυτού με τα οποία πλάνησε τους λαβόντας το χάραγμα του θηρίου και τους προσκυνούντας την εικόνα αυτού ζώντες ερρίφθησαν οι δύο εις την λίμνη του πυρός καιόμενης με το θείον».(Αποκ.ιθ:19—20).
Η έβδομη προσωπικότης είναι το θηρίο που βγαίνει από τη γη όπως μας το περιγράφει η (Αποκάλυψης ιγ:11—18). Έχει κέρατα αρνίου αλλά μιλάει σαν δράκων κάμνει τη γη και τους κατοικούντας εν αυτή να προσκυνήσουν το θηρίο δηλαδή τον Αντίχριστο. Χαράσσει σημείο πάνω στο δεξί τους χέρι και στο μέτωπο τους. Όλοι που θα έχουν το σημείο αυτό θα ριφθούν εις την κόλαση και θα καίωνται δια παντός».
(Αποκ. ιδ:9—11).
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Ο ΑΡΜΑΓΕΔΩΝ
Ένα από τα μεγαλύτερα ιδανικά του πολιτισμένου ανθρώπου είναι η κατάργησης του πολέμου. Δεν μπορούν όμως οι άνθρωποι να ζήσουν εν ειρήνη ο ένας με τον άλλον εάν δεν συμφιλιωθούν πρώτα με τον Θεόν και αποκτήσουν την δικιά Του την ειρήνη. Ο Ιησούς μας βεβαίωσε ότι θα υπάρξουν πόλεμοι και φήμαι πολέμων μέχρι της δευτέρας ελεύσεως Του.
(Ματθαίος κδ:6) η μάχη του Αρμαγεδώνος προφητεύεται και περιγράφεται σε πολλές περικοπές της Π.Δ. (Ησαϊας λδ:1—8 και Ησαϊας ξγ:1—6 και Ιωήλ β:1—11 και Ιωήλ γ:9—13 και Σοφονίας α:14—18 και Σοφονίας γ:8 και Ζαχαρίας ιβ:9—11 και Σοφονίας ιδ:1—3). Αυτή η μεγάλη μάχη θα λάβει χώραν στην πεδιάδα Μεγιδδόν. Για ρίξτε μια ματιά στον χάρτη σας και θα δείτε ότι η Παλαιστίνη βρίσκεται στο σταυροδρόμι μεταξύ των Ηπείρων της Ασίας της Αφρικής και της
Ευρώπης. Ο Θεός θα μαζέψει τους στρατούς όλων των Εθνών του Κόσμου σ’ αυτή την μεγάλη πεδιάδα. Όταν ο Ναπολέων είδε την πεδιάδα Μεγιδδόν είπε ότι αποτελούσε το μεγαλύτερο πεδίο μάχης πάνω στην επιφάνεια της γης. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός θα καταπατήσει τα έθνη εν τη οργή Του. Τόσο τρομερή θα είναι η σφαγή που το αίμα θα ρέει από την πεδιάδα για μια απόσταση 170 μιλίων (ή χιλίων εξακοσίων σταδίων) και το βάθος του ποταμού αυτού από το αίμα θα φθάνει μέχρι τους χαλινούς των ίππων. (Αποκάλυψης ιδ:14—20). Όταν οι βασιλείς της γης και οι ισχυροί άνδρες του πολέμου όλων των Εθνών δουν τον Υιόν του Θεού ερχόμενον από τον Ουρανό και καθήμενον επί του λευκού ίππου θα νομίσουν ότι πολύ εύκολα μπορούν να Τον εξαφανίσουν από τον Ουρανό με τα ατομικά τους βλήματα αλλά « Ο καθήμενος εν ουρανοίς θέλει γελάσει ο Κύριος θέλει εκμυκτηρίσει αυτούς». (Ψαλμός β: 4 και 5). Τότε ο Κύριος λέγει: «Αλλ’ εγώ θέλει ειπεί έχρισα τον βασιλέα μου επί Σιών το όρος το άγιον μου εγώ θέλω αναγγείλει το πρόσταγμα ο Κύριος είπε προς εμέ Υιός μου είσαι συ εγώ σήμερον σε εγέννησα ζήτησον παρ’ εμού και θέλω σοι δώσει τα έθνη κληρονομίαν σου και ιδιοκτησία σου τα πέρατα της γης. Θέλεις ποιμάνει αυτούς εν ράβδο σιδηρά ως σκεύος κεραμέως θέλεις συντρίψει αυτούς» (Ψαλμόςβ:6—9).
Ο Προφήτης Ησαϊας μας δίδει τον εξής διάλογον: «Διατί ερυθρά η στολή σου όμοια ανθρώπου πατούντος εν ληνώ; Επάτησα μόνος τον ληνόν και ουδείς και ουδείς εκ των λαών ήτο μετ’ εμού και καταπάτησα αυτούς εν τω θυμώ μου και κατελάκτισα αυτούς εν τη οργή μου και το αίμα αυτών ερραντήσθει από τα ιμάτια μου και μόλυνα όλην την στολήν. Διότι η ημέρα της εκδικήσεως ήτο εν τη καρδία μου και έφθασεν ο ενιαυτός των λελυτρωμένων μου. Και περιέβλεψα και δεν υπήρχεν ο βοηθών και εθαύμασα ότι δεν υπήρχε ο υποστηρίζων όθεν ο βραχίων μου ενήργησε σωτηρίαν εις εμέ και ο θυμός μου αυτός με υπεστήριξε. Και καταπάτησα τους λαούς εν τη οργή μου και εμέθυσα αυτούς εκ του θυμού μου και κατεβίβασα εις την γην το αίμα αυτών» (Ηασϊας ξγ:2—6).
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
ΑΙ ΦΙΑΛΑΙ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Στο ς: κεφάλαιοβλέπουμε το χύσιμο των 7φιαλών της οργής του Θεού.
Όταν ο Πρώτοςάγγελος εκχύνει την φιάλη του πάνω στη γη γίνεται έλκος κακό και πονηρό στους ανθρώπους που έχουν το χάραγμα του Θηρίου.
Ο δεύτερος άγγελος εκχύνει τη φιάλη του πάνω στη θάλασσα η οποία μετατρέπεται σαν αίμα νεκρού και κάθε τι το ζωντανό μέσα στην Θάλασσα πεθαίνει.
Όταν ο τρίτος άγγελος εκχύνει την φιάλη του πάνω στους ποταμούς και στις πηγές των υδάτων γίνονται αίμα.
Ο τέταρτος άγγελος εκχύνει την φιάλη του πάνω στον ήλιο και οι άνθρωποι καίγονται με πυρ και βλασφημούν το όνομα του Θεού που έχει εξουσία πάνω στις πληγές αυτές και δεν μετανοούν ώστε να δώσουν δόξα στο Θεό.
Ο πέμπτος άγγελος εκχύνει την φιάλη του πάνω στον θρόνο του θηρίου και η βασιλεία του γεμίζει από σκοτάδι. Οι άνθρωποι μασούν τις γλώσσες τους από τον πόνο και βλασφημούν τον Θεό του ουρανού και δεν μετανοούν.
Ο έκτος άγγελος εκχύνει την φιάλη του πάνω στον μεγάλο ποταμό Ευφράτη με το αποτέλεσμα να ξηραθούν τα νερά του δια να ετοιμασθεί η οδός των βασιλέων των από ανατολών ηλίου.
Ξανά εδώ παρεμβάλλεται μία παρένθεσης που βρίσκεται στα εδάφια 13 μέχρι 16 μεταξύ της 6ης; Και της 7ης φιάλης όπως ακριβώς έγινε στην περίπτωση των σφραγίδων μεταξύ της 6ης και της 7ης και στην περίπτωση των σαλπίγγων μεταξύ της 6ης και της εβδόμης σάλπιγγας.
Όταν ο έβδομος άγγελος εκχύνει την φιάλη του στον αέρα εξέρχεται φωνή μεγάλη από τον ναό του Ουρανού γίνονται φωναί και βρονταί και αστραπαί και σεισμός μεγάλος όμοιος του οποίου δεν έγινε ποτέ από την αρχή του κόσμου. Πέφτει χάλαζα τόσο μεγάλη που κάθε χαλάζι ζυγίζει 120 λίβρες (ένα τάλαντο) που θα μπορούσε να κονιορτοποιήσει την γη. Αλλά αντί αυτές οι πληγές να κάμουν τους ανθρώπους να μετανοήσουν και να στραφούν στον Θεό τους κάνουν να βλασφημήσουν. Σας υπενθυμίζω ότι εάν πρόκειται να δώσουμε αλληγορικές σημασίες σ’ αυτά που μας λέγει το κεφάλαιο αυτό θα το βρούμε πολύ δύσκολο να το καταλάβουμε. Αν όμως το πάρουμε ακριβώς όπως μας παραδόθηκε και ότι σημαίνει εκείνο τον οποίο λέγει τότε η κατανόησης του γίνεται εύκολη. Τα κεφάλαια 17 και 18 μα μιλούν για την Βαβυλώνα.Ονομάζεται η πόρνη η μεγάλη η καθημένη επί των υδάτων των πολλών. Καλείται επίσης η μήτηρ των πορνών και των βδελυγμάτων της νέας γης. Η Αγία Γραφή μας λέγει ότι βρίσκεται μεθυσμένη εκ του αίματος των Αγίων και εκ του αίματος των Μαρτύρων του Ιησού. Όπως ο Ιησούς Χριστός έχει την Εκκλησία του που είναι ντυμένη με ενδύματα αγνά και λευκά έτσι και ο Σατανάς έχει την εκκλησία του που είναι αυτή η ακάθαρτη γυναίκα που είναι ενδεδυμένη και κόκκινου και κεχρυσωμένην με χρυσόν και λίθους τιμίους και μαργαρίτας. Η αληθινή Εκκλησία είναι η νύμφη του Χριστού. Η Εκκλησία του Σατανά είναι η αποστάτης εκκλησία και τα εκκλησιαστικά εκείνα συμβούλια τα οποία απορρίπτουν τις βασικές δοξασίες του χριστιανισμού. Αν εξετάσουμε προσεκτικά την ιστορία θα δούμε ότι η Εκκλησία της Ρώμης έχυσε άφθονο αίμα μαρτύρων του Χριστού. Σημειωτέων ότι η Βαβυλών του 18ου κεφαλαίου είναι πόλης και σύστημα.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Με το ιθ: κεφάλαιοφθάνουμε στον κολοφώνια (Το υψηλότερο σημείο η Κορωνίδα )του βιβλίου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
«Και είδον τον ουρανόν ανεωγμένον και ιδού ίππος λευκός και ο καθήμενος επ’ αυτόν εκκαλείτο Πιστός και Αληθινός και κρίνει και πολεμεί εν δικαιοσύνη. Οι δε οφθαλμοί αυτού ήσαν ως φλοξ πυρός και επί της κεφαλής αυτού διαδήματα πολλά και είχε όνομα γεγραμμένον το οποίον ουδείς γνωρίζει ειμή Αυτός. Και ήτο ενδεδυμένος ιμάτιον βεβαμμένον με αίμα και καλείτο το όνομα αυτού Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Και τα στρατεύματα τα εν τω ουρανώ ηκολούθουν αυτόν εφ’ ίππων λευκών ενδεδυμένοι βύσινον λευκόν και καθαρόν. Και εκ του στόματος αυτού εξέρχεται ρομφαία κοπτερά δια να κτυπά τα έθνη και αυτός θέλει ποιμάνει αυτούς εν ράβδω σιδηρά και αυτός πατεί τον λινόν του οίνου του θυμού και της οργής του Θεού του Παντοκράτορος. Και επί το ιμάτιον και επί τον μηρόν αυτού έχει γεγραμμένον το όνομα ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΣ ΚΥΡΙΩΝ. Και είδον ένα άγγελον ιστάμενον εν τω ηλίω και έκραξε μετά φωνής μεγάλης λέγων προς τα όρνεα τα πετώμενα εις το μεσουράνημα. Έλθετε και συνάγεσθε εις το δείπνον του Μεγάλου Θεού και δια να φάγητε σάρκας βασιλέων και σάρκας χιλίαρχων και σάρκας ισχυρών και σάρκας ίππων και των καθημένων επ’ αυτών και σάρκας πάντων ελευθέρων και δούλων και μικρών και μεγάλων. Και είδον το θηρίον και τους βασιλείς της γης και τα στρατεύματα αυτών συνηγμένα δια να κάμωσι πόλεμον με τον καθήμενον επί του ίππου και με το στράτευμα Αυτού. Και επιάσθει το θηρίον και μετά τούτου ο ψευδοπροφήτης όστις έκαμε τα σημεία ενώπιον αυτού και
τους προσκυνούντας την εικόνα αυτού ζώντες ερρίφθησαν οι δύο εις την λίμνην του πυρός την καιόμενη με το θείον» (Αποκ.ιθ:11—20).
Το κ: κεφάλαιο έχει κληθεί ως κεφάλαιο που έχει προξενήσει περισσότερες αντιτιθέμενες ερμηνείες παρά οιοδήποτε άλλο κεφάλαιο της Αγίας Γραφής. Θα πελαγώσουμε εάν προσπαθήσουμε να δώσουμε αλληγορική σημασία σ’ εκείνα που λέγει. Αν δώσουμε στα λόγια του την πραγματική σημασία τότε εύκολα θα το καταλάβουμε. Το κεφάλαιο αυτό μας λέγει ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός θα επανέλθει για να βασιλεύσει και να διοικήσει επί της γης για χίλια χρόνια. Εκείνοι οι οποίοι ορθολογίζουν στην Θεολογία και έχουν νεωτεριστικές τάσεις δεν παραδέχονται αυτό το οποίο διακηρύσσει το κεφάλαιο αυτό γιατί κάπως προσβάλει τις προσπάθειες τους να εισαγάγουν οι ίδιοι με την δική τους δύναμη την βασιλεία του Θεού επί της γης. Το κεφάλαιο αυτό διδάσκει πολύ καθαρά ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός θα επανέλθει στην γη για να βασιλεύσει επ’ αυτής και ότι ερχόμενος θα φέρει την ειρήνη και την δικαιοσύνη πάνω στη γη για χίλια χρόνια. Αυτοί που το πιστεύουν αυτό λέγονται Προχιλιασταί δηλαδή ο Χριστός θα έλθει προ της χιλιετηρίδος. Υπάρχουν όμως και εκείνοι οι οποίοι αρνούνται ότι θα υπάρξει ποτέ χιλιετηρίδα και λέγονται Α—Χιλιασταί. Μας λέγουν ότι αυτό το 20ο κεφάλαιο της αποκαλύψεως είναι το μόνο μέρος στην Αγία Γραφή στο οποίο αναφέρεται η χιλιετηρίς
Και εφ’ όσον πρόκειται για βιβλίο που έχει πολλούς αλληγορισμούς πρέπει κι’ αυτό να το ερμηνεύσουμε με αλληγορική σημασία. Για να υποστηρίξουν δε την γνώμη τους αναφέρονται στο (Β΄ Πέτρου γ:8) «παρά Κυρίω μία ημέρα ως χίλια έτη και χίλια έτη ως ημέρα μία». Και βέβαια εφ’ όσον ο Θεός μας είναι αιώνιος Θεός μια ημέρα γι’ Αυτόν είναι σαν χίλια χρόνια και χίλια χρόνια είναι σαν μία μέρα. Αλλά όταν λέγει σ’ εμάς τους ανθρώπους ότι η περίοδος αυτή την οποία περιγράφει θα διαρκέσει χίλια χρόνια δεν μπορεί παρά να εννοεί ακριβώς χίλια χρόνια όπως τα εννοούμε εμείς. Για μας τα χίλια χρόνια δεν είναι μία μέρα και μια μέρα δεν είναι χίλια χρόνια.
Είναι βέβαια αλήθεια ότι αυτό είναι το μόνο μέρος στο οποίο η Αγία Γραφή ομιλεί επακριβώς για την διάρκεια της περιόδου αυτής. Υπάρχουν όμως δωδεκάδες περικοπών της Π.Δ. που περιγράφουν αυτήν την περίοδο όπως πχ:η Β΄ Σαμουήλ ζ:14—17 και ψαλμός κδ:1—10 και ψαλμός οβ:1—20 και Ησαϊας β: 1—5 και ια:1—10 και λε: 1—10 και Δανιήλ β: 44.
Το 20ο κεφάλαιο περιγράφει για μας τον Μεγάλο Λευκό Θρόνο της κρίσεως που είναι η κρίσις των ασεβών. Οι δίκαιοι νεκροί ηγέρθησαν ήδη πριν χίλια χρόνια. Εκρίθησαν ήδη όχι βάσει των αμαρτιών
τους αλλά βάσει των έργων τους διότι όλες οι αμαρτίες τους εξιλεώθηκαν χάρις στο αίμα του Ιησού Χριστού που έχυσε στο Σταυρό του Γολγοθά.
Τα κεφάλαια 21 και 22 περιγράφουν για μας τον καινούργιο ουρανό την καινούργια γη και την καινούργια Ιερουσαλήμ. Τι δόξα πράγματι αναμένει ένα παιδί του Θεού! ο Ιωάννης βλέπει αυτήν την ωραία πόλη κατερχόμενη από τον Θεό ανάμεσα από το ουρανό σαν νύμφη κεκοσμημένη δια τον άνδρα αυτής. Λάμπει σαν διαμάντι. Υπάρχει τείχος γύρω από την πόλη αυτή μέγα και ψηλό που έχει δώδεκα πυλώνες και πάνω από τους πυλώνες αυτούς είναι τα ονόματα των δώδεκα φυλών των υιών Ισραήλ. Το τείχος της πόλεως αυτής έχει θεμέλια δώδεκα και πάνω σ’ αυτά τα θεμέλια είναι τα ονόματα των δώδεκα Αποστόλων του Αρνίου.
Είναι πόλις τετράγωνη με κάθε πλευρά της 1.300μίλια ή 12.000 στάδια. Μέσα σ’ αυτή την πόλη δεν υπάρχει ναός διότι ναός αυτής είναι ο Κύριος ο Θεός ο Παντοκράτωρ και το Αρνίον. Και η πόλης δεν έχει χρείαν (ανάγκη) του ηλίου ουδέ της σελήνης δια να φέγγωσι εν αυτή διότι η δόξα του Θεού εφώτησεν αυτήν και ο λύχνος αυτής είναι το Αρνίον. Στην πόλη αυτή δεν υπάρχει νύκτα και ο Θεός θα εξαλείψει παν δάκρυον δεν θα υπάρχει πλέον θάνατος ούτε θλίψις ούτε πόνος διότι τα αρχαία παρήλθον.
Από τον θρόνο του Θεού θα τρέχει ποταμός ύδατος της ζωής λαμπρός ως κρύσταλλον. Και στις δύο πλευρές του ποταμού θα είναι το δένδρο της ζωής φέρον καρπούς δώδεκα καθ’ έκαστον μήνα κάμνον τον καρπόν αυτού και τα φύλλα του δένδρου είναι εις θεραπείαν των εθνών.
Πραγματικά τι αντιθέσεις ανακαλύπτουμε στο βιβλίο αυτό της Αποκαλύψεως. Αντιμετωπίζουμε δόξες και χαρές που ούτε καν μπορεί να τις φανταστεί ο άνθρωπος. Πληροφορούμαστε όμως ταυτόχρονα και για γεγονότα τρομερά και τραγικά που διαταράσσουν την φαντασία μας. Ο Θεός ο οποίος είναι αγάπη έδειξε την υπομονή Του και την μακροθυμία Του με τους υιούς των ανθρώπων παρ’ όλο ότι αυτοί απέρριψαν την αγάπη Του και καταδίωξαν τους υπηρέτες Του. Ο Θεός δεν είναι μόνο αγάπη αλλά είναι επίσης και αγιότης και επειδή είναι άγιος πρέπει να τιμωρήσει την αμαρτία. Είναι επίσης Θεός της οργής και της κρίσεως. Το βιβλίο αυτό μας δίδει τις λεπτομέρειες πως η οργή του Θεού θα εκχυθεί πάνω στους υπερήφανους στους υπερόπτες αμαρτωλούς οι οποίο απέρριψαν τον Χριστό. φθάνει πλέον η ημέρα του θυμού Του και ποιος μπορεί να σταθεί μπροστά Του; Φίλε μου όταν τα τρομερά αυτά γεγονότα λάβουν χώραν άραγε συ που θα βρίσκεσαι; Ο Θεός δεν πρόκειται να εκχύσει τον θυμό Του πάνω στα δικά Του παιδιά όπως μας πληροφορεί ο Απ. Παύλος
Στην ( Α΄ Θεσσαλονικείς ε:9). Όλοι εκείνοι που είναι του Χριστού θα αρπαγούν για να συναντήσουν τον Χριστό στον αέρα προτού γίνουν αυτά τα τρομερά πράγματα
(Θεσσαλονικείς δ:13—16).
Για να βρεθούμε όμως εν Χριστώ είναι ανάγκη να αναγεννηθούμε δια του Πνεύματος του Θεού (Άγιο Πνεύμα) Ιωάννης γ:1—18). Αναγεννώμεθα όταν δεχθούμε τον Ιησού Χριστό μέσα στην καρδιά μας.(Ιωάννης α:12).
Η σωτηρία είναι δώρο του θεού διότι ο Ιησούς Χριστός επλήρωσε για την απολύτρωσή μας όταν πέθανε πάνω στο σταυρό του Γολγοθά σχεδόν πριν 2.000 χρόνια. «Επειδή και ο Χριστός άπαξ έπαθε δια τας αμαρτίας ο δίκαιος υπέρ των αδίκων δια να φέρει ημάς προς τον θεό θανατωθείς μεν κατά την σάρκα ζωοποιηθείς δε δια του Πνεύματος» (Α΄ Πέτρου γ:18).
Μια από τις μεγάλες προσκλήσεις της Αγίας Γραφής βρίσκεται στα τελευταία εδάφια του βιβλίου της Αποκαλύψεως. «Και το Πνεύμα και η νύμφη λέγουσιν Ελθέ και όστις ακούει ας είπη Ελθέ. Και όστις διψά ας έλθει και όστις θέλει ας λαμβάνει δωρεάν το ύδωρ της ζωής» (Αποκάλυψης κβ:17).
Ο Χριστός στέκεται έξω από την πόρτα της καρδιάς σου και περιμένει να Του ανοίξεις να μπει μέσα. Αν το κάμεις θα εισέλθει και θα γίνει Σωτήρας σου και Κύριος σου. Το πολύτιμο Του αίμα θα καθαρίσει κάθε αμαρτία σου και έτσι θα λάβεις αιώνια ζωή. Κλείσε τα μάτια σου κατέβασε το κεφάλι σου με ταπεινοφροσύνη και κάμε μια απλή προσευχή περίπου ως εξής: Κύριε Ιησού εξεύρω ότι είμαι αμαρτωλός και ότι έχω ανάγκη Σωτήρα πιστεύω ότι συ Χριστέ μου πέθανες πάνω στο Σταυρό για τις αμαρτίες μου και ότι ανέστης την τρίτην ημέραν κατά τας Γραφάς. Σε παρακαλώ τώρα να μπεις μέσα στην καρδιά μου και να γίνεις Σωτήρας και Κύριος μου. Σ’ ευχαριστώ διότι με έσωσες ΑΜΗΝ
.............................
06-
Ο ΖΩΝ ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΝΤΑΝΚΑΝ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ¨Ο ΛΟΓΟΣ ¨ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ 28 –ΑΘΗΝΑΙ (142)
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Η Αποκάλυψης του Ιωάννου –πώς να την καταλάβουμε.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάμεις είναι να μελετήσεις πολλές φορές το βιβλίο αυτό που είναι το τελευταίο της Αγίας Γραφής. Δεν διαβάζεται από τον κοινό κόσμο γιατί είναι λιγάκι δυσνόητο.
Κι όμως είναι το βιβλίο της Αγίας Γραφής που περιέχει ιδιαίτερη ευλογία για κείνον που το διαβάζει. «Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι ο καιρός είναι πλησίον». (Αποκάλυψης α:3). Αν θέλουμε λοιπόν να οικειοποιηθούμε την ιδιαίτερη αυτή ευλογία πρέπει να το διαβάζουμε το βιβλίο και να προσπαθούμε να το καταλάβουμε.
Για καλλίτερη κατανόηση του βιβλίου της Αποκαλύψεως πρέπει να έχουμε τέσσερα βασικά πράγματα υπ’ όψιν μας.
1/ Το κλειδί του βιβλίου είναι ο Ιησούς Χριστός. Πρόκειται για δικό Του φανέρωμα για την δική Του Αποκάλυψη. Μας μιλάει για την δραστηριότητα του Χριστού στο μέλλον.
2/ Ο Μεγάλος δάσκαλος που μας ικανώνει να καταλάβουμε τα διδάγματα της Αγίας Γραφής είναι το Άγιο Πνεύμα.(Ιωάννης ιδ:26 και Ιωάννης ιε:26 και Α΄ Κορινθίους β:10). Του προκαλεί ιδιαίτερη ευχαρίστηση όταν αποκαλύπτει προφητικές αλήθειες.(Ιωάννης ις:14).
3/ Πρόκειται για προφητικό βιβλίο. Μας αποκαλύπτει το μέλλον. Ο Θεός ευαρεστείται να αποκαλύπτει στα παιδιά Του τα γεγονότα που θα λάβουν χώραν στο μέλλον.
4/ Το βιβλίο αυτό πρέπει να το μελετούμε σε συνδυασμό με τις Γραφές. Για να καταλάβουμε εκείνα που μας λέγει το βιβλίο της αποκαλύψεως είναι ανάγκη να εξετάσουμε ολόκληρη την υπόλοιπη Βίβλο.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Η Ερμηνεία Της Βίβλου
Το πρόβλημα μας είναι να ερμηνεύσουμε ορθά εκείνο που η
Αποκάλυψης μας λέγει. Μερικοί διατείνονται πως η Αγία Γραφή είναι ένα Ανατολίτικο βιβλίο γεμάτο από συμβολισμούς και ότι δεν θα μπορούσαμε να του δώσουμε κατά γράμμα ερμηνεία. Είν’ αλήθεια ότι ένα μεγάλο μέρος της Αγίας Γραφής πρέπει να ερμηνευτεί αλληγορικά
αλλ’ ένα εξ’ ίσου μεγάλο μέρος της Αγίας Γραφής πρέπει να το λάβουμε με την ακριβή κατά γράμμα έννοιά του. ένας βαθύς ερευνητής της αγίας Γραφής μας έδωσε έναν πολύ απλό κανόνα που καλά θα κάμομε ν’ ακολουθήσουμε: Αν βασικά και λογικά μπορούμε να δεχθούμε την ακριβή κατά γράμμα σημασία ενός δεδομένου να το κάμομε χωρίς να γυρεύουμε απόμακρες σημασίες. Ας παίρνουμε την κάθε λέξη με την πραγματική της βασική σημασία εξετάζοντας την πάντοτε μέσα στο γενικό περιεχόμενο της και στην σχέση της με άλλες περικοπές της αγίας γραφή και βασικές αλήθειες του βιβλίου της Αποκαλύψεως αν ακολουθήσουμε τον βασικό αυτόν κανόνα. Ορισμένα σημεία θα δεχθούμε κατά γράμμα και άλλα θα δεχθούμε με την συμβολική τους σημασία.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Η Συσχέτιση Της Αποκαλύψεως Με Την Υπόλοιπη Αγία Γραφή
Το βιβλίο της Αποκαλύψεως είναι το κατ’ εξοχήν προφητικό βιβλίο της Καινής Διαθήκης. Το πρώτο βιβλίο της Αγίας Γραφής ηΓΕΝΕΣΗΣασχολείται με την δημιουργία του κόσμου και η Αποκάλυψης ασχολείται με την συντέλεια των πάντων. Οι Προφήται της Παλαιάς Διαθήκης προφήτευσαν όχι μόνο τα πάθη του Χριστού αλλά και την Δόξα Του που θα ακολουθούσε. Τα Ευαγγέλια μιλούν για τα πάθη Του και την ταπείνωσή Του. Η Αποκάλυψης όμως μιλάει για την δύναμή Του και την Δόξα Του. διαβάζοντας το βιβλίο αυτό θα εντυπωσιαστούμε από την αρμονία των Αγίων Γραφών. Εκείνα που ο Ιωάννης γράφει ο Μωϋσής ο Ησαϊας ο Ιεζεκιήλ ο Δανιήλ ο Ματθαίος ο Πέτρος και ο Παύλος. Η Αγία Γραφή θα ήταν ατελείς χωρίς το βιβλίο της Αποκαλύψεως.
Στην πραγματικότητα κακώς το βιβλίο της Αποκαλύψεως αποκαλείται«Αποκάλυψης του Ιωάννου».
Είναι Αποκάλυψης του Ιησού Χριστού όπως λέγει το πρώτο εδάφιο. Η Αποκάλυψης αυτή γράφτηκε από τον Ιωάννη ως το ανθρώπινο μέσον δια του οποίου το Άγιο Πνεύμα μετέδωσε τις πληροφορίες για το πρόσωπο του Ιησού Χριστού και την σχέση Του με τα γεγονότα του μέλλοντος. Ο Ιωάννης ο Θεολόγος έγραψε το βιβλίο αυτό ενώ βρισκόταν εξόριστος στη νήσο Πάτμο χάρις στο Λόγο του Θεού και την μαρτυρία του για τον Χριστό. Του ανατέθηκε να γράψει σε επτά Εκκλησίες της Ασίας. Το 19 εδάφιο του α: κεφαλαίου είναι το κλειδί ολόκληρου του Βιβλίου. «Γράψον όσα είδες και όσα είναι και μέλουσι να γίνωσι μετά ταύτα». Στο εδάφιο αυτό καλύπτονται το παρελθόν το παρόν και το μέλλον. Το α: κεφάλαιο μας μιλάει για το παρελθόν. Το β: και το γ: μας μιλούν για το παρόν. Και το
δ: κεφάλαιο μέχρι το κα: μας αποκαλύπτονται τα γεγονότα του μέλλοντος.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Αποκάλυψης κεφάλαιο Α:
Τέσσερις είναι οι διαιρέσεις του α: κεφαλαίου:
1/ «Εισαγωγή»:εδάφια 1—3
2/ «Χαιρετισμός»: εδάφια 4—8
3/ «Η Δόξα του Χριστού»: εδάφια 9—18
4/ «Η εντολή προς συγγραφήν»: εδάφια 19—20
Η Αποκάλυψης του Ιησού Χριστού αφορά γεγονότα που θα λάβουν χώραν στο μέλλον. Όταν ο Ιησούς Χριστός θα επανέλθει στην γη κάθε μάτι θα τον δει κάθε γόνατο θα κύψει μπροστά Του και κάθε γλώσσα θα ομολογήσει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος προς δόξαν του Θεού Πατρός.
Στα ευαγγέλια συναντούμε τον Ιησού ως θυσιαζόμενο αρνίο.
Εδώ τον συναντούμε ως το βρυχώμενο λεοντάρι.
Στα Ευαγγέλια χύνεται το αίμα Του. Εδώ τα ιμάτια Του είναι κηλιδωμένα με το αίμα Του.
Εδώ τα ιμάτια Του είναι κηλιδωμένα με το αίμα των ανόμων.
Στα Ευαγγέλια μας παρουσιάζεται ως ο υποφέρων Χριστός.
Εδώ κατασυντρίβει τους ανόμους με την πνοήν των χειλέων Του. Στα Ευαγγέλια φωνάζει «διψώ».
Εδώ παρουσιάζεται ως ο ποταμός του ζώντος ύδατος.
Στα Ευαγγέλια οδεύει επί πώλου όνου.
Εδώ ιππεύει επί λευκού ίππου.
Στα Ευαγγέλια παρουσιάζεται ως ο Σωτήρ ο οποίος απέθανε για την Σωτηρία μας.
Εδώ κυριαρχεί ως ο Βασιλεύς.
Για να γνωρίσουμε τον Χριστό της Βίβλου πρέπει να εξετάσουμε τις προφητείες της Π.Δ. που σχετίζονται μαζί Του. Πρέπει να γνωρίσουμε το βρέφος της Βηθλεέμ τον άνδρα της Γαλιλαίας και τον Χριστό του Γολγοθά όπως μας τον παρουσιάζουν τα Ευαγγέλια. Πρέπει να γνωρίσουμε τον Βασιλέα της δόξης που μας παρουσιάζει η Αποκάλυψη. Η γνώση μας για τον Χριστό είναι πλημμελής εάν δεν γνωρίσουμε τον Χριστό που μας
παρουσιάζει το τελευταίο βιβλίο της Αγ. Γραφής η Αποκάλυψη.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Αι Επτά Εκκλησίαι
Στα κεφάλαια β: και γ: της Αποκαλύψεως έχουμε 7 σύντομες επιστολές που απευθύνονται σε 7 Εκκλησίες. Τις Εκκλησίες αυτές πρέπει να τις μελετήσουμε υπό δύο όψεις. Οι εκκλησίες αυτές ήταν τοπικές συναθροίσεις πιστών που πραγματικά υπήρχαν τον καιρό του Ιωάννου. Βρισκόταν στο δυτικό μέρος της Μ. Ασίας. Οι πόλεις αυτές απείχαν η μία από την άλλη περί τα 25 ή 30 μίλια.
Η Έφεσος που ήταν Μητρόπολης της Ασίας βρισκόταν 60 μίλια βορειοανατολικά της νήσου Πάτμου απ’ όπου ο Απ. Ιωάννης έγραψε. Εκεί ήταν ο ναός της Αρτέμιδος που θεωρείτο ως ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου.
Η Σμύρνη ήταν 35 μίλια προς Βορράν της Εφέσου. Ήταν η πιο περικαλλής από τις επτά πόλεις και φημιζόταν ότι ήταν το καμάρι της Ασίας. Οι χριστιανοί που κατοικούσαν εκεί υπέφεραν πολύ και αρνιόντουσαν να αποκαλέσουν τον καίσαρα Κύριο. Ο Επίσκοπος της Εκκλησίας αυτής ο Πολύκαρπος μαρτύρησε εδώ το 156 μχ γιατί αρνήθηκε ν’ αποκαλέσει τον Καίσαρα Κύριο.
Η Πέργαμος ήταν ένα ισχυρό κέντρον του ειδωλολατρικού κόσμου. Βρισκόταν55 μίλια προς Βορράν της Σμύρνης. Απείχε 15 μίλια από την ακτή του Αιγαίου. Η Ακρόπολης της Περγάμου βρισκόταν πάνω σ’ ένα ψηλό βουναλάκι αναστήματος χιλίων ποδών από την πεδιάδα. Ήταν ένας τεράστιος ναός αφιερωμένος στο Δία.
Η πόλη των Θυατείρων ήταν λιγότερο σημαίνουσα και βρισκόταν σχεδόν στη μέση μεταξύ Περγάμου και των Σάρδεων. Διακρινόταν μάλλον για το εμπόριο παρά για την πολιτική της ζωή.
Οι Σάρδειςβρισκόταν 30 μίλια ανατολικά της Σμύρνης. Εδώ ήταν που ζούσε ο βαθύπλουτος Κροίσος. Οι Σάρδεις καταστράφηκαν από σεισμό.
Η Φιλαδέλφειαήταν περίπου28 μίλια νοτιοανατολικά των Σάρδεων και ήταν κτισμένη πάνω σε μια ηφαιστειογενή περιφέρεια. Είχε σχεδόν ολοσχερώς καταστραφή από σεισμό το 17 μχ αλλά τον καιρό αυτό της συγγραφής της Αποκαλύψεως είχε σχεδόν ολότελα ανοικοδομηθεί.
Η Λαοδίκεια βρίσκεται περί τα 40 μίλια νοτιοανατολικά της Φιλαδέλφειας και προς ανατολάς της Εφέσου. Ήταν νομισματικό και βιομηχανικό κέντρο και είχε μια περίφημη ιατρική σχολή. Η πόλης τώρα βρίσκεται κατεστραμμένη.
Παραθέτουμε στο κέντρο του βιβλίου αυτού ένα σχεδιάγραμμα για τις επιστολές που απευθύνθηκαν στις Εκκλησίες αυτές που θα σας βοηθήσει πολύ. Γράφτηκαν επτά κοινά πράγματα για κάθε μια απ’ αυτές τις εκκλησίες.
Πρώτον είναι η εντολή να γραφή η επιστολή.
Δεύτερον είναι να περιγραφεί του γράφοντος.
Τρίτον είναι η κατάστασης της Εκκλησίας.
Τέταρτον είναι η προειδοποίησης για την αδυναμία της Εκκλησίας.
Πέμπτον είναι η υπόσχεσης της Ελεύσεως του Χριστού.
Έκτον είναι η προτροπή να ακούσουν εκείνα τα οποία τους λέγονται.
Έβδομον είναι η υπόσχεσης σε κείνον που νικά.
Η σπουδαιότης όμως των επιστολών αυτών ξεπερνά τον τοπικό τους χαρακτήρα. Συμβολίζουν οι επτά αυτές επιστολές επτά περιόδους της Εκκλησιαστικής Ιστορίας από την αρχή της Εκκλησίας μέχρι τη Δευτέρα έλευση του Χριστού.
Η Έφεσοςαντιπροσωπεύει την Αποστολική Εκκλησία από το 33 μέχρι το 100 μχ.
Η Σμύρνηαντιπροσωπεύει την Εκκλησία των Μαρτύρων από το 100 μέχρι το 313 μχ.
Η Πέργαμοςαντιπροσωπεύει την περίοδο της ειδωλολατρικής Ρώμης από το 313 μέχρι το 590 μχ.
Τα Θυάτειρα αντιπροσωπεύουν την Ρώμη του Πάπα από το 590 μέχρι το 1517μχ.
Οι Σάρδεις αντιπροσωπεύουν της μεταρυθμήσεως από το 1517 μέχρι το 1792 μχ.
Η Φιλαδέλφεια είναι η ιεραποστολική εκκλησία από το 1792 μέχρι το 1914μχ.
Η Λαοδίκεια είναι η αποστάτης Εκκλησία από το 1914 μέχρι την δευτέραν έλευση του Χριστού. Οι χρονικές περίοδοι των τελευταίων τεσσάρων εκκλησιών μερικώς τουλάχιστον αλληλοσυμπίπτουν.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Ο Θρόνος Του Θεού Και Ένα Βιβλίο
Το πρώτο πράγμα που παρατηρούμε αρχίζοντας το τέταρτο κεφάλαιο είναι ότι η τοποθεσία της σκηνής αλλάζει. Αντί να βρισκόμαστε στη γη βρισκόμαστε στον ουρανό. Προσέξτε ενώ μελετάτε την αποκάλυψη την αλλαγή αυτή που συμβαίνει πολλές φορές. «μετά ταύτα είδον και ιδού θύρα ανεωγμένη εν τω ουρανώ» (Αποκ. δ: 1). Στο τέταρτο κεφάλαιο μας παρουσιάζεται όπως πουθενά αλλού στην Αγία Γραφή η εικόνα του Θρόνου του Θεού. Στο πέμπτο κεφάλαιο πρέπει να προσέξουμε ένα βιβλίο που ο Θεός φέρεται κρατών στο χέρι Του. Δεν είναι βιβλίο υπό την έννοια που εμείς αποδίδουμε στο βιβλίο δηλαδή δεν είναι βιβλίο που είναι δεμένο και έχει σελίδες αλλά είναι μάλλον περγαμηνή. Η Αγία Γραφή μας λέγει ότι ήταν γραμμένο στην εσωτερική του πλευρά και στην οπίσθια πλευρά και ήταν σφραγισμένο με επτά σφραγίδες. Ένας ισχυρός άγγελος φωνάζει με φωνή μεγάλη «Τις είναι άξιος να ανοίξει το βιβλίο και να λύση τας σφραγίδας αυτού»; Όταν ο Ιωάννης είδε δεν υπήρχε ούτε στην γη ούτε στον ουρανό κανένας άξιος για να ανοίξει το βιβλίο έκλαψε πολύ. Κατόπιν ο άγγελος του είπε: «Μη κλαίγε ιδού υπερίσχυσε ο λέων όστις είναι εκ της φυλής Ιούδα η ρίζα του Δαβίδ να ανοίξει το βιβλίον και να λύσει τας επτά σφραγίδας αυτού». Αυτό κάμνει τους λυτρωμένους να ψάλλουν ένα νέο ύμνο ως εξής: «Άξιος είσαι να λάβεις το βιβλίον και να ανοίξεις τας σφραγίδας αυτού διότι εσφάγης και ηγόρασας ημάς εις τον Θεό δια του αίματός σου εκ πάσης φυλής και γλώσσης και λαού και έθνους και έκαμες ημάς εις τον Θεόν ημών βασιλείς και ιερείς και θέλομεν βασιλεύσει επί της γης». (Αποκ.ιε:9—10).
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Η Μεγάλη Θλίψι
Ομιλώντας για την εσχάτη μέρα ο Ιησούς είπε: «Διότι τότε θέλει είσθαι θλίψης μεγάλη οποία δεν έγινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν ουδέ θέλει γίνει και αν δεν συνετέμνοντο αι ημέραι εκείναι δεν ήθελε σωθεί ουδεμία σαρξ δια τους εκλεκτούς όμως θέλουσι συντμηθεί αι ημέραι εκείναι».
(Ματθαίος κδ:21και 22).
Η περίοδος αυτή επίσης ονομάζεται «Η Ημέρα του Κυρίου» (Ησαϊας β:1—11και γ:14 και Αμώς ε:20 και Σοφονίας α:7 και Ζαχαρίας ιδ:1). Επίσης ονομάζεται και οργή (Ησαϊας κς:20και λδ:2) «καιρός της στενοχωρίας του Ιακώβ» (Ιερεμίας λ:7). «Καιρός θλίψεως (Δανιήλ ιβ:1). «Η εβδομηκοστή εβδομάς του Δανιήλ»(Δανιήλ θ:25—27). «Η ώρα του Πειρασμού»( Αποκ.γ:10). «Η ημέρα της μεγάλης οργής αυτού» (Αποκ.γ:10). «Η ημέρα της μεγάλης οργής αυτού» (Αποκ. ς:17).
Τα κεφάλαια έκτο μέχρι το δέκατο ένατο του Βιβλίου της Αποκαλύψεως μας δίδουν τις λεπτομέρειες του τι θα συμβεί διαρκούσης της περιόδου αυτής στα κεφάλαια αυτά πληροφορούμαστε ότι θα υπάρξουν τρεις σειρές από θείες κρίσεις. Είναι το άνοιγμα των σφραγίδων το φύσημα των σαλπίγγων και το χύσιμο των φιαλών της οργής.
Θα αποφύγουμε την σύγχυση αν αναγνωρίσουμε ότι μεταξύ της 6ης και της 7ης σφραγίδας και της 6ης και της 7ης σάλπιγγας ως και της 6ης και της 7ης φιάλης της οργής υπάρχει ένα παρενθετικό τμήμα. Η παρένθεσης αυτή δίδεται γιατί ο συγγραφέας θέλει να μας δώσει κάποια αναγκαία εξήγηση την οποία χρειαζόμαστε στο σημείο αυτό.
Στο 6ο κεφάλαιο ο Κύριος Ιησούς Χριστός λαμβάνει το βιβλίο από το χέρι του Θεού και αρχίζει να ανοίγει τις σφραγίδες του βιβλίου μία κατόπιν της άλλης.
Όταν ανοίγει την πρώτη σφραγίδα ο Ιωάννης βλέπει κάποιον ο οποίος κάθεται επάνω σ’ ένα λευκό ίππο. Πολλοί έχουν ερμηνεύσει τον καθήμενον επί του λευκού ίππου ως τον Ιησού Χριστό. Πρέπει όμως να θυμόμαστε ότι για κάθε τι το αληθινό και γνήσιο που έχει ο Θεός ο διάβολος έχει κάτι το κίβδηλο που παρουσιάζει για να απατήσει τον κόσμο. Αργότεραστο 19ο κεφάλαιο θα δούμε τον Ιησού Χριστό καθήμενο επί του λευκού ίππου αλλά ιππέας του έκτου κεφαλαίου δεν είναι ο Χριστός αλλά μάλλον ένας ψευδόχριστος του σατανά ο αντίχριστος. Η Αγία Γραφή έχει πολλά να πει για τον άνθρωπο αυτό ο οποίος θα βασιλεύσει επί της γης διαρκούσης της περιόδου της μεγάλης θλίψεως. Θα βρούμε αρκετές λεπτομέρειες για τον αντίχριστο στο 13ο κεφάλαιο. Δεν είναι δύσκολο να ερμηνεύσουμε τον κόκκινο ίππο διότι η Αγία Γραφή λέγει ότι στον καθήμενο επί του ερυθρού ίππου δόθηκε η δύναμης να αφαιρέσει την ειρήνη από την γη και να προκαλέσει τον αλληλοσπαραγμό.
Κρατάει ένα μεγάλο μαχαίρι. Άς τον ονομάσουμε πόλεμο.
Επίσης δεν είναι δύσκολο να ερμηνεύσουμε τον μαύρο ίππο γιατί ο καβαλάρης του έχει στο χέρι του ζυγαριά με την οποία ζυγίζει το σιτάρι και το κριθάρι. Ο ίππος αυτός είναι η πείνα.
Ο θάνατος είναι ο καβαλάρης του τέταρτου ίππου ο οποίος είναι ωχρός Αυτός πρόκειται να σκοτώσει το ¼ του πληθυσμού της γης με ρομφαία και με πείνα. Αν πάρουμε τον πληθυσμό της γης τον τωρινό που έχει ξεπεράσει τα τρία δισεκατομμύρια αυτό σημαίνει ότι πάνω από 800.000.000. κόσμος θα σκοτωθεί-- (Το βιβλίο αυτό το απέκτησα το 1970 πότε γράφτηκε δεν έχω υπ’ όψιν μου και τώρα βρισκόμαστε στο 2009 τώρα από στατιστικές είμαστε πολύ περισσότεροι)
-- με αυτή την μια σειρά των κρίσεων.
Το άνοιγμα της5ης σφραγίδας μας φέρνει αντιμέτωπους με τις ψυχές εκείνων που εσφάγησαν για χέρι του Λόγου του Θεού και για την μαρτυρία του Χριστού. Οι ψυχές αυτές βρίσκονται κάτω από το θυσιαστήριο.
Με το άνοιγμα της 6ης σφραγίδας έχουμε ένα μεγάλο σεισμό.
Μαυρίζει ο ήλιος και η σελήνη γίνεται σαν αίμα και τα αστέρια του ουρανού πέφτουν στη γη σαν τα άγουρα σύκα της συκιάς όταν κουνάει ο δυνατός άνεμος. Αντιμετωπίζοντας τέτοια καταστροφή οι μεγιστάνες και οι πλούσιοι και οι χιλίαρχοι και οι δυνατοί και κάθε δούλος και κάθε ελεύθερος πάνε να κρυφτούν στα σπήλαια και στις πέτρες των βουνών λέγοντας προς τα όροι και προς τις πέτρες «πέσατε εφ’ ημάς και κρύψατε ημάς από προσώπου του καθημένου επί του θρόνου και από της οργής του Αρνίου διότι ήλθεν η ημέρα η μεγάλη της οργής αυτού και τις δύναται να σταθεί;»( Εδάφια 16—και 18). Το 7ο κεφάλαιο αποτελεί την παρένθεση μεταξύ της 6ης και της 7ης σφραγίδας. Αναφέρει ειδικά δύο ομάδες. Η πρώτη ομάδα αποτελείται από 144.000 που φέρονται ως εσφραγισμένοι και ως καταγόμενοι από τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ. Η δεύτερη μεγάλη ομάδα αποτελείται από όχλο πολύ του οποίου ο αριθμός δεν είναι προσδιορισμένος όπως στην περίπτωση της προηγούμενης ομάδας των 144.000. Και η ομάδα αυτή αποτελείται από ανθρώπους που προέρχονται από όλα τα έθνη σε αντίθεση προς την προηγούμενη η οποία αποτελείται από εκείνους που κατάγονται από τις 12 φυλές του Ισραήλ. Αυτοί είναι «οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης και έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου».Πολλές φορές διερωτάται ο μελετητής της Αγίας Γραφής εάν θα υπάρξουν εκείνοι οι οποίοι θα σωθούν κατά την διάρκεια της Μεγάλης Θλίψεως. Το εδάφιο αυτό πολύ φανερά αποκαλύπτει ότι θα υπάρξουν οι σωζόμενοι και κατά την περίοδο αυτή αλλά αποκαλύπτει επίσης ότι εκείνοι οι οποίοι θα σωθούν τότε θα σφραγίσουν την μαρτυρία τους με το ίδιο αίμα τους. Οι μόνοι οι οποίοι θα σωθούν διαρκούσης της Μεγάλης Θλίψεως θα είναι εκείνοι οι οποίοι δεν είχαν την ευκαιρία να ακούσουν το Ευαγγέλιο μέχρι τότε. Εκείνοι οι οποίοι άκουσαν το Ευαγγέλιο κατά την περίοδο της χάρητος στην οποία ζούσαν αλλά οι οποίοι απέρριψαν την πρόσκληση του Χριστού να τον δεχθούν σωτήρα τους θα κατακριθούν όπως μας αποκαλύπτει ο Απ. Παύλος στην (Β΄ Θεσσαλ.β:10—12). Στο 8ο κεφάλαιο και το πρώτο εδάφιο έχουμε το άνοιγμα της 7ης σφραγίδας. «Και ήνοιξε την σφραγίδα την εβδόμη έγινε σιωπή εν τω ουρανώ έως ημίσειαν ώραν».
Τι σημαίνει αυτό; Καλά κάμομε να δεχθούμε ακριβώς εκείνο το οποίο λέγει το εδάφιο αυτό ότι θα υπάρξει σιωπή σημαίνει για μισή ώρα. Ως προς το τι ακριβώς σημαίνει η μισή αυτή ώρα της σιωπής του ουρανού δεν μπορούμε να το διαπιστώσουμε στις λεπτομέρειες του.
Η επόμενη σειρά των κρίσεων του Θεού αποτελείται από σαλπίσματα των
Επτά σαλπίγγων. Για φανταστείτε την τεραστία ψυχολογική επίδραση που θα έχει το θέαμα αυτό των επτά αγγέλων που σαλπίζουν. Προτού όμως αρχίσουν να σαλπίζουν υπάρχει σιωπή μισής ώρας.
Όταν ακουστεί η πρώτη σάλπιγξ η Αγία Γραφή λέγει: «Και έγεινε χάλαζα και πυρ μεμιγμένα με αίμα και ερρίφθησαν εις την γη και το τρίτο των δένδρων κατεκάη και πας χλωρός χόρτος κατεκάη». Τι σημαίνει αυτό; Πρέπει να δεχτούμε εκείνο το οποίο ακριβώς λέγει.
Όταν ο δεύτερος άγγελος σάλπισε «Ως όρος μέγα καιόμενου με πυρ ερρίφθει εις την θάλασσαν και το τρίτον της θάλασσας έγεινε αίμα». Μερικοί από τους σχολιαστές της Βίβλου θα ήθελαν να πιστέψουν ότι αυτό αναφέρεται στις μεγάλες ναυτικές μάχες της ιστορίας. Δικαίωμα σας βέβαια να το πιστέψετε αυτό που λένε αυτοί οι σχολιασταί αλλά όσο για μένα προτιμώ να το πάρω με την πραγματική σημασία του ότι θα γίνει ακριβώς αυτό το οποίον λέγει.
Όταν ο τρίτος άγγελος σαλπίσει θα πέσει εκ του ουρανού αστέρας μεγάλος καιόμενος σαν λαμπάδα. Θα πέσει δε επί το τρίτο των ποταμών και τις πηγές των υδάτων κάμνοντας όλα τα νερά να πικραθούν.
Όταν ο τέταρτος άγγελος σαλπίσει θα κτυπήσει το τρίτο του Ηλίου και το τρίτο της Σελήνης και το τρίτο των αστέρων για να συσκοτισθεί το τρίτον του φωτισμού αυτής και νύχτα ομοίως.
Όταν ο πέμπτος άγγελος σαλπίσει ένα αστέρι θα πέσει από τον ουρανό και θα του δοθεί του κλειδί του φρέατος της αβύσσου. Το γεγονός ότι δίδεται στο αστέρι το κλειδί αυτό της αβύσσου είναι ενδεικτικό ότι πρόκειται περί προσώπου. Όταν θα ανοιχθεί το φρέαρ της αβύσσου θ’ ανεβεί καπνός από το φρέαρ αυτό της ως καπνός καμίνου μεγάλης και θα σκοτιστεί ο ήλιος και ο αέρας από τον καπνό του φρέατος. Από τον καπνό θα βγουν ακρίδες πάνω στη γη. Η Αγία Γραφή μα λέγει ότι οι μορφές των ακρίδων ήταν όμοιες νε ίππους ετοιμασμένους για πόλεμο και επί τας κεφαλάς αυτών ήταν ως στέφανοι όμοιοι με χρυσόν και τα πρόσωπα τους ως πρόσωπα ανθρώπων. Μας λέγει δε ότι θα έχουν ορά όμοια με των σκορπιών και τα κεντριά τους θα είναι στις ουρές τους και έχουν εξουσία να βλάψουν τους ανθρώπους πέντε μήνες.
Όταν ο 6ος άγγελος σαλπίσει θα λυθούν οι τέσσερις άγγελοι που είχαν ήδη περιορισθεί μέσα στον μεγάλο ποταμό Ευφράτη. Μας λέγει η Αγία Γραφή ότι αυτοί οι τέσσερις άγγελοι θα είναι προπαρασκευασμένοι στην ώρα στην ημέρα στον μήνα και στον χρόνο για να θανατώσουν το ένα τρίτο των ανθρώπων. Είδαμε ήδη ότι το ¼ του πληθυσμού του κόσμου είχαν
Ήδη θανατωθεί ως αποτέλεσμα της κρίσεως των σφραγίδων. Τώρα ο στρατός αυτός ο οποίος αποτελείται από δύο μυριάδες μυριάδων δηλαδή
2200.000.000 θα φονεύσει το τρίτο του υπολειπόμενου κόσμου. Το δέκατο κεφάλαιο αποτελεί παρένθεση της 6ης και 7ης σάλπιγγας. Στα εδάφια διαβάζουμε για το μόνο πράγμα το οποίο ο Θεός θέλησε να μείνει σφραγισμένο το βιβλίο της Αποκαλύψεως. Όταν ο Ιωάννης άκουσε την φωνή των επτά βροντών άρχισε να γράφει αλλά άκουσε μια φωνή από τον ουρανό να του λέγει «σφράγισον εκείνα τα οποία ελάλησαν οι επτά βροντές και μη γράψεις αυτά». Στο τέλος του κεφαλαίου διαβάζουμε για ένα βιβλιάριο το οποίο στο στόμα του ήταν γλυκό ως μέλι. Όταν όμως το κατέφαγε επίκρανε μέσα στην κοιλιά του.
Το ενδέκατο κεφάλαιο μας μιλάει για δύο μάρτυρες. Διετυπώθησαν πολλαί εικασίαι ως προς το τι είναι αυτοί οι δύο μάρτυρες. Αν όμως προσεκτικά εξετάσομε τα χαρακτηριστικά που δίδονται στους δύο αυτούς ανθρώπους θα ανακαλύψουμε ότι πρόκειται για τον Μωϋσή και τον Ηλία.
Όταν ο έβδομος άγγελος σάλπισε έγιναν φωναί μεγάλαι στον ουρανό λέγουσαι «αι βασιλείαι του κόσμου έγειναν του Κυρίου ημών και του Χριστού αυτού και θέλει βασιλεύσει εις τους αιώνας των αιώνων». (Αποκ.ια:16). Πολύ καθαρά μας διδάσκει ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός θα διοικήσει και θα βασιλεύσει επί της γης. Επίσης μας διδάσκει ότι οι άνθρωποι δεν θα μπορέσουν να εισαγάγουν μια επίγεια χιλιετηρίδα ευδαιμονίας με τις δικές τους προσπάθειες και ότι η βασιλεία της ειρήνης και της δικαιοσύνης θα εγκαθιδρυθεί μόνον όταν ο Ιησούς Χριστός ο ίδιος διοικήσει ως Βασιλεύς των Βασιλέων και ο Κύριος των Κυρίων.
Στα κεφάλαια ιβ: και ιγ: έχουμε επτά προσωπικότητες.
Η πρώτη προσωπικότης είναι μια γυναίκα η οποία είναι ντυμένη με τον ήλιο. Μερικοί διδάσκουν ότι η γυναίκα αυτή είναι η Εκκλησία αλλ’ εμείς πιστεύουμε ότι είναι ο Ισραήλ διότι φέρνει τον άνθρωπο ο οποίος είναι ο Χριστός. Ο Ισραήλ και όχι η εκκλησία μας έδωσε τον Χριστό.
Η δεύτερη προσωπικότης είναι ένας μεγάλος κόκκινος δράκων. Δεν έχουμε καμία δυσκολία ως προς το πρόσωπο αυτό γιατί το ένατο εδάφιο μας λέγει ότι είναι ο αρχαίος όφις ο διάβολος ο Σατανάς.
Η Τρίτη προσωπικότης είναι το άρρεν παιδίον το οποίο βέβαια είναι ο Ιησούς Χριστός. Προσέξτε ότι αυτός είναι Εκείνος ο οποίος θα ποιμάνει πάντα τα Έθνη με ράβδο σιδηρά. Δεν το έκαμε όταν ήλθε για πρώτη φορά στη γη αλλά θα εκπληρωθεί όταν ξαναέρθει για Δευτέρα φορά.
Η τέταρτη προσωπικότης είναι ο Μιχαήλ ο Αρχάγγελος..
Η Πέμπτη προσωπικότης είναι το υπόλοιπον του Ισραήλ.(Αποκ.ιβ:17).
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ
Η έκτη προσωπικότης είναι ο Αντίχριστος. Στο ιγ: Κεφάλαιο αναφέρονται δύο Θηρία το πρώτο αναβαίνει από την Θάλασσα και το δεύτερο από την γη.
Το πρώτο θηρίο είναι πολιτικός ηγέτης.
Το δεύτερο θηρίο είναι ο αντίχριστος. Έχομε ήδη συναντήσει τον Αντίχριστο ως καβαλάρη του λευκού ίππου στην (Αποκ.ς:2). Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είπε γι’ αυτόν «Εγώ ήλθον εν τω ονόματι του Πατρός μου και δεν με δέχεστε εάν άλλος έλθει εν τω ονόματι εαυτού εκείνον θέλετε δεχθεί».
(Ιωάννης ε:43). Ο Χριστός επίσης τον αποκάλεσε «το βδέλυγμα της ερημώσεως». (Ματθαίος κδ:15).
Ο προφήτης Δανιήλ έχει να πει περισσότερα για τον Αντίχριστο από οιονδήποτε άλλο συγγραφέα των Γραφών. Τον βλέπει ως «μικρόν κέρας» που βγαίνει ανάμεσα από δέκα κέρατα (βασιλείς—δικτάτορες) που θα κυβερνούν στην περιοχή της παλαιάς Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας κατά τας έσχατες ημέρες. Ο Δανιήλ μας λέγει ότι ο αντίχριστος αυτός είχε οφθαλμούς ανθρώπου και στόμα λαλούν πράγματα μεγάλα (Δανιήλ ζ:8). Ο Δανιήλ τον παρουσιάζει ως βασιλέα σκληροπρόσωπο και συνετό εις πανουργίας. Λέγει γι’ αυτόν «Και η δύναμης αυτού θέλει είσθαι ισχυρά ουχί όμως εξ’ ιδίας αυτού δυνάμεως και θέλει αφανίζει εξαισίως και θέλει ευοδούσθαι και κατορθώνει και θέλει αφανίζει τους ισχυρούς και τον λαό τον άγιο. Και δια της πανουργίας αυτού θέλει κάμει να ευοδούται η απάτη εν τη χειρί αυτού και θέλει μεγαλυνθεί εν τη καρδία αυτού και εν ειρήνη θέλει αφανίσει πολλούς και θέλει σηκωθεί κατά του Άρχοντος των αρχόντων πλην θέλει συντριφθεί άνευ χειρός».
(Δανιήλ η:24—25). «Ο λαός του ηγουμένου όστις θέλει ελθεί θέλει αφανίσει την πόλη και το αγιαστήριον και το τέλος αυτής θέλει ελθεί μετά κατακλυσμού και έως το τέλος του πολέμου είναι διορισμένοι αφανισμοί. Και θέλει στερεώσει την διαθήκην εις πολλούς εν μια εβδομάδι και εν τω ημίσει της εβδομάδος θέλει παύσει η θυσία και η προσφορά και επί το πτερύγιον του ιερού θέλει είσθαι το βδέλυγμα της ερημώσεως και έως της συντελείας του καιρού θέλει δοθεί διορία επί την ερήμωσιν». (Δανιήλ θ:26—27). Αυτό είναι εκείνο στο οποίον ο Κύριος αναφέρθηκε στο (Ματθαίος κδ:15). «και ο βασιλεύς θέλει κάμει κατά την θέληση αυτού και θέλει υψωθεί και μεγαλυνθεί υπεράνω παντός Θεού και θέλει μεγαλορρημονήσει κατά του Θεού των θεών…και δεν θέλει φροντίζει περί θεών των πατέρων αυτού ουδέ περί επιθυμίας γυναικών…Τον δε Θεόν Μαουζείμ (δηλαδή τον Θεό των δυνάμεων ή των όπλων) θέλει δοξάσει… πλην θέλει ελθεί εις το τέλος αυτού και δεν θέλει υπάρχει ο βοηθών αυτόν».(Δανιήλ α:36—45). Συγκρίνατε προσεκτικά αυτά τα Γραφικά χωρία στο βιβλίο του Δανιήλ με εκείνα που βρίσκουμε στην (Αποκάλυψη κεφ.ιγ:εδαφ.1—10).
Ο απ. Παύλος τον αποκαλεί «τον άνθρωπο της αμαρτίας τον υιό της απωλείας τον άνομο». (Β΄ Θεσσαλονικείς β:3—12). Ο Απ. Ιωάννης μας ομιλεί για το τελικό κατάντημα του με τα εξής λόγια που βρίσκονται στην (Αποκ. ιθ: 19—20). «Και είδα το θηρίον και τους βασιλείς της γης και τα στρατεύματα αυτών συνηγμένα δια να κάμωσι πόλεμον με τον καθήμενον επί του ίππου και με το στράτευμα αυτού. Και επιάσθη το θηρίον και μετά τούτου ο ψευδοπροφήτης όστις έκαμε σημεία ενώπιον αυτού με τα οποία πλάνησε τους λαβόντας το χάραγμα του θηρίου και τους προσκυνούντας την εικόνα αυτού ζώντες ερρίφθησαν οι δύο εις την λίμνη του πυρός καιόμενης με το θείον». (Αποκ.ιθ:19—20).
Η έβδομη προσωπικότης είναι το θηρίο που βγαίνει από τη γη όπως μας το περιγράφει η (Αποκάλυψης ιγ:11—18). Έχει κέρατα αρνίου αλλά μιλάει σαν δράκων κάμνει τη γη και τους κατοικούντας εν αυτή να προσκυνήσουν το θηρίο δηλαδή τον Αντίχριστο. Χαράσσει σημείο πάνω στο δεξί τους χέρι και στο μέτωπο τους. Όλοι που θα έχουν το σημείο αυτό θα ριφθούν εις την κόλαση και θα καίωνται δια παντός».
(Αποκ. ιδ:9—11).
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Ο ΑΡΜΑΓΕΔΩΝ
Ένα από τα μεγαλύτερα ιδανικά του πολιτισμένου ανθρώπου είναι η κατάργησης του πολέμου. Δεν μπορούν όμως οι άνθρωποι να ζήσουν εν ειρήνη ο ένας με τον άλλον εάν δεν συμφιλιωθούν πρώτα με τον Θεόν και αποκτήσουν την δικιά Του την ειρήνη. Ο Ιησούς μας βεβαίωσε ότι θα υπάρξουν πόλεμοι και φήμαι πολέμων μέχρι της δευτέρας ελεύσεως Του.
(Ματθαίος κδ:6) η μάχη του Αρμαγεδώνος προφητεύεται και περιγράφεται σε πολλές περικοπές της Π.Δ. (Ησαϊας λδ:1—8 και Ησαϊας ξγ:1—6 και Ιωήλ β:1—11 και Ιωήλ γ:9—13 και Σοφονίας α:14—18 και Σοφονίας γ:8 και Ζαχαρίας ιβ:9—11 και Σοφονίας ιδ:1—3). Αυτή η μεγάλη μάχη θα λάβει χώραν στην πεδιάδα Μεγιδδόν. Για ρίξτε μια ματιά στον χάρτη σας και θα δείτε ότι η Παλαιστίνη βρίσκεται στο σταυροδρόμι μεταξύ των Ηπείρων της Ασίας της Αφρικής και της
Ευρώπης. Ο Θεός θα μαζέψει τους στρατούς όλων των Εθνών του Κόσμου σ’ αυτή την μεγάλη πεδιάδα. Όταν ο Ναπολέων είδε την πεδιάδα Μεγιδδόν είπε ότι αποτελούσε το μεγαλύτερο πεδίο μάχης πάνω στην επιφάνεια της γης. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός θα καταπατήσει τα έθνη εν τη οργή Του. Τόσο τρομερή θα είναι η σφαγή που το αίμα θα ρέει από την πεδιάδα για μια απόσταση 170 μιλίων (ή χιλίων εξακοσίων σταδίων) και το βάθος του ποταμού αυτού από το αίμα θα φθάνει μέχρι τους χαλινούς των ίππων. (Αποκάλυψης ιδ:14—20). Όταν οι βασιλείς της γης και οι ισχυροί άνδρες του πολέμου όλων των Εθνών δουν τον Υιόν του Θεού ερχόμενον από τον Ουρανό και καθήμενον επί του λευκού ίππου θα νομίσουν ότι πολύ εύκολα μπορούν να Τον εξαφανίσουν από τον Ουρανό με τα ατομικά τους βλήματα αλλά « Ο καθήμενος εν ουρανοίς θέλει γελάσει ο Κύριος θέλει εκμυκτηρίσει αυτούς». (Ψαλμός β: 4 και 5). Τότε ο Κύριος λέγει: «Αλλ’ εγώ θέλει ειπεί έχρισα τον βασιλέα μου επί Σιών το όρος το άγιον μου εγώ θέλω αναγγείλει το πρόσταγμα ο Κύριος είπε προς εμέ Υιός μου είσαι συ εγώ σήμερον σε εγέννησα ζήτησον παρ’ εμού και θέλω σοι δώσει τα έθνη κληρονομίαν σου και ιδιοκτησία σου τα πέρατα της γης. Θέλεις ποιμάνει αυτούς εν ράβδο σιδηρά ως σκεύος κεραμέως θέλεις συντρίψει αυτούς» (Ψαλμόςβ:6—9).
Ο Προφήτης Ησαϊας μας δίδει τον εξής διάλογον: «Διατί ερυθρά η στολή σου όμοια ανθρώπου πατούντος εν ληνώ; Επάτησα μόνος τον ληνόν και ουδείς και ουδείς εκ των λαών ήτο μετ’ εμού και καταπάτησα αυτούς εν τω θυμώ μου και κατελάκτισα αυτούς εν τη οργή μου και το αίμα αυτών ερραντήσθει από τα ιμάτια μου και μόλυνα όλην την στολήν. Διότι η ημέρα της εκδικήσεως ήτο εν τη καρδία μου και έφθασεν ο ενιαυτός των λελυτρωμένων μου. Και περιέβλεψα και δεν υπήρχεν ο βοηθών και εθαύμασα ότι δεν υπήρχε ο υποστηρίζων όθεν ο βραχίων μου ενήργησε σωτηρίαν εις εμέ και ο θυμός μου αυτός με υπεστήριξε. Και καταπάτησα τους λαούς εν τη οργή μου και εμέθυσα αυτούς εκ του θυμού μου και κατεβίβασα εις την γην το αίμα αυτών» (Ηασϊας ξγ:2—6).
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
ΑΙ ΦΙΑΛΑΙ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Στο ς: κεφάλαιοβλέπουμε το χύσιμο των 7φιαλών της οργής του Θεού.
Όταν ο Πρώτοςάγγελος εκχύνει την φιάλη του πάνω στη γη γίνεται έλκος κακό και πονηρό στους ανθρώπους που έχουν το χάραγμα του Θηρίου.
Ο δεύτερος άγγελος εκχύνει τη φιάλη του πάνω στη θάλασσα η οποία μετατρέπεται σαν αίμα νεκρού και κάθε τι το ζωντανό μέσα στην Θάλασσα πεθαίνει.
Όταν ο τρίτος άγγελος εκχύνει την φιάλη του πάνω στους ποταμούς και στις πηγές των υδάτων γίνονται αίμα.
Ο τέταρτος άγγελος εκχύνει την φιάλη του πάνω στον ήλιο και οι άνθρωποι καίγονται με πυρ και βλασφημούν το όνομα του Θεού που έχει εξουσία πάνω στις πληγές αυτές και δεν μετανοούν ώστε να δώσουν δόξα στο Θεό.
Ο πέμπτος άγγελος εκχύνει την φιάλη του πάνω στον θρόνο του θηρίου και η βασιλεία του γεμίζει από σκοτάδι. Οι άνθρωποι μασούν τις γλώσσες τους από τον πόνο και βλασφημούν τον Θεό του ουρανού και δεν μετανοούν.
Ο έκτος άγγελος εκχύνει την φιάλη του πάνω στον μεγάλο ποταμό Ευφράτη με το αποτέλεσμα να ξηραθούν τα νερά του δια να ετοιμασθεί η οδός των βασιλέων των από ανατολών ηλίου.
Ξανά εδώ παρεμβάλλεται μία παρένθεσης που βρίσκεται στα εδάφια 13 μέχρι 16 μεταξύ της 6ης; Και της 7ης φιάλης όπως ακριβώς έγινε στην περίπτωση των σφραγίδων μεταξύ της 6ης και της 7ης και στην περίπτωση των σαλπίγγων μεταξύ της 6ης και της εβδόμης σάλπιγγας.
Όταν ο έβδομος άγγελος εκχύνει την φιάλη του στον αέρα εξέρχεται φωνή μεγάλη από τον ναό του Ουρανού γίνονται φωναί και βρονταί και αστραπαί και σεισμός μεγάλος όμοιος του οποίου δεν έγινε ποτέ από την αρχή του κόσμου. Πέφτει χάλαζα τόσο μεγάλη που κάθε χαλάζι ζυγίζει 120 λίβρες (ένα τάλαντο) που θα μπορούσε να κονιορτοποιήσει την γη. Αλλά αντί αυτές οι πληγές να κάμουν τους ανθρώπους να μετανοήσουν και να στραφούν στον Θεό τους κάνουν να βλασφημήσουν. Σας υπενθυμίζω ότι εάν πρόκειται να δώσουμε αλληγορικές σημασίες σ’ αυτά που μας λέγει το κεφάλαιο αυτό θα το βρούμε πολύ δύσκολο να το καταλάβουμε. Αν όμως το πάρουμε ακριβώς όπως μας παραδόθηκε και ότι σημαίνει εκείνο τον οποίο λέγει τότε η κατανόησης του γίνεται εύκολη. Τα κεφάλαια 17 και 18 μα μιλούν για την Βαβυλώνα.Ονομάζεται η πόρνη η μεγάλη η καθημένη επί των υδάτων των πολλών. Καλείται επίσης η μήτηρ των πορνών και των βδελυγμάτων της νέας γης. Η Αγία Γραφή μας λέγει ότι βρίσκεται μεθυσμένη εκ του αίματος των Αγίων και εκ του αίματος των Μαρτύρων του Ιησού. Όπως ο Ιησούς Χριστός έχει την Εκκλησία του που είναι ντυμένη με ενδύματα αγνά και λευκά έτσι και ο Σατανάς έχει την εκκλησία του που είναι αυτή η ακάθαρτη γυναίκα που είναι ενδεδυμένη και κόκκινου και κεχρυσωμένην με χρυσόν και λίθους τιμίους και μαργαρίτας. Η αληθινή Εκκλησία είναι η νύμφη του Χριστού. Η Εκκλησία του Σατανά είναι η αποστάτης εκκλησία και τα εκκλησιαστικά εκείνα συμβούλια τα οποία απορρίπτουν τις βασικές δοξασίες του χριστιανισμού. Αν εξετάσουμε προσεκτικά την ιστορία θα δούμε ότι η Εκκλησία της Ρώμης έχυσε άφθονο αίμα μαρτύρων του Χριστού. Σημειωτέων ότι η Βαβυλών του 18ου κεφαλαίου είναι πόλης και σύστημα.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Με το ιθ: κεφάλαιοφθάνουμε στον κολοφώνια (Το υψηλότερο σημείο η Κορωνίδα )του βιβλίου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
«Και είδον τον ουρανόν ανεωγμένον και ιδού ίππος λευκός και ο καθήμενος επ’ αυτόν εκκαλείτο Πιστός και Αληθινός και κρίνει και πολεμεί εν δικαιοσύνη. Οι δε οφθαλμοί αυτού ήσαν ως φλοξ πυρός και επί της κεφαλής αυτού διαδήματα πολλά και είχε όνομα γεγραμμένον το οποίον ουδείς γνωρίζει ειμή Αυτός. Και ήτο ενδεδυμένος ιμάτιον βεβαμμένον με αίμα και καλείτο το όνομα αυτού Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Και τα στρατεύματα τα εν τω ουρανώ ηκολούθουν αυτόν εφ’ ίππων λευκών ενδεδυμένοι βύσινον λευκόν και καθαρόν. Και εκ του στόματος αυτού εξέρχεται ρομφαία κοπτερά δια να κτυπά τα έθνη και αυτός θέλει ποιμάνει αυτούς εν ράβδω σιδηρά και αυτός πατεί τον λινόν του οίνου του θυμού και της οργής του Θεού του Παντοκράτορος. Και επί το ιμάτιον και επί τον μηρόν αυτού έχει γεγραμμένον το όνομα ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΣ ΚΥΡΙΩΝ. Και είδον ένα άγγελον ιστάμενον εν τω ηλίω και έκραξε μετά φωνής μεγάλης λέγων προς τα όρνεα τα πετώμενα εις το μεσουράνημα. Έλθετε και συνάγεσθε εις το δείπνον του Μεγάλου Θεού και δια να φάγητε σάρκας βασιλέων και σάρκας χιλίαρχων και σάρκας ισχυρών και σάρκας ίππων και των καθημένων επ’ αυτών και σάρκας πάντων ελευθέρων και δούλων και μικρών και μεγάλων. Και είδον το θηρίον και τους βασιλείς της γης και τα στρατεύματα αυτών συνηγμένα δια να κάμωσι πόλεμον με τον καθήμενον επί του ίππου και με το στράτευμα Αυτού. Και επιάσθει το θηρίον και μετά τούτου ο ψευδοπροφήτης όστις έκαμε τα σημεία ενώπιον αυτού και
τους προσκυνούντας την εικόνα αυτού ζώντες ερρίφθησαν οι δύο εις την λίμνην του πυρός την καιόμενη με το θείον» (Αποκ.ιθ:11—20).
Το κ: κεφάλαιο έχει κληθεί ως κεφάλαιο που έχει προξενήσει περισσότερες αντιτιθέμενες ερμηνείες παρά οιοδήποτε άλλο κεφάλαιο της Αγίας Γραφής. Θα πελαγώσουμε εάν προσπαθήσουμε να δώσουμε αλληγορική σημασία σ’ εκείνα που λέγει. Αν δώσουμε στα λόγια του την πραγματική σημασία τότε εύκολα θα το καταλάβουμε. Το κεφάλαιο αυτό μας λέγει ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός θα επανέλθει για να βασιλεύσει και να διοικήσει επί της γης για χίλια χρόνια. Εκείνοι οι οποίοι ορθολογίζουν στην Θεολογία και έχουν νεωτεριστικές τάσεις δεν παραδέχονται αυτό το οποίο διακηρύσσει το κεφάλαιο αυτό γιατί κάπως προσβάλει τις προσπάθειες τους να εισαγάγουν οι ίδιοι με την δική τους δύναμη την βασιλεία του Θεού επί της γης. Το κεφάλαιο αυτό διδάσκει πολύ καθαρά ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός θα επανέλθει στην γη για να βασιλεύσει επ’ αυτής και ότι ερχόμενος θα φέρει την ειρήνη και την δικαιοσύνη πάνω στη γη για χίλια χρόνια. Αυτοί που το πιστεύουν αυτό λέγονται Προχιλιασταί δηλαδή ο Χριστός θα έλθει προ της χιλιετηρίδος. Υπάρχουν όμως και εκείνοι οι οποίοι αρνούνται ότι θα υπάρξει ποτέ χιλιετηρίδα και λέγονται Α—Χιλιασταί. Μας λέγουν ότι αυτό το 20ο κεφάλαιο της αποκαλύψεως είναι το μόνο μέρος στην Αγία Γραφή στο οποίο αναφέρεται η χιλιετηρίς
Και εφ’ όσον πρόκειται για βιβλίο που έχει πολλούς αλληγορισμούς πρέπει κι’ αυτό να το ερμηνεύσουμε με αλληγορική σημασία. Για να υποστηρίξουν δε την γνώμη τους αναφέρονται στο (Β΄ Πέτρου γ:8) «παρά Κυρίω μία ημέρα ως χίλια έτη και χίλια έτη ως ημέρα μία». Και βέβαια εφ’ όσον ο Θεός μας είναι αιώνιος Θεός μια ημέρα γι’ Αυτόν είναι σαν χίλια χρόνια και χίλια χρόνια είναι σαν μία μέρα. Αλλά όταν λέγει σ’ εμάς τους ανθρώπους ότι η περίοδος αυτή την οποία περιγράφει θα διαρκέσει χίλια χρόνια δεν μπορεί παρά να εννοεί ακριβώς χίλια χρόνια όπως τα εννοούμε εμείς. Για μας τα χίλια χρόνια δεν είναι μία μέρα και μια μέρα δεν είναι χίλια χρόνια.
Είναι βέβαια αλήθεια ότι αυτό είναι το μόνο μέρος στο οποίο η Αγία Γραφή ομιλεί επακριβώς για την διάρκεια της περιόδου αυτής. Υπάρχουν όμως δωδεκάδες περικοπών της Π.Δ. που περιγράφουν αυτήν την περίοδο όπως πχ:η Β΄ Σαμουήλ ζ:14—17 και ψαλμός κδ:1—10 και ψαλμός οβ:1—20 και Ησαϊας β: 1—5 και ια:1—10 και λε: 1—10 και Δανιήλ β: 44.
Το 20ο κεφάλαιο περιγράφει για μας τον Μεγάλο Λευκό Θρόνο της κρίσεως που είναι η κρίσις των ασεβών. Οι δίκαιοι νεκροί ηγέρθησαν ήδη πριν χίλια χρόνια. Εκρίθησαν ήδη όχι βάσει των αμαρτιών
τους αλλά βάσει των έργων τους διότι όλες οι αμαρτίες τους εξιλεώθηκαν χάρις στο αίμα του Ιησού Χριστού που έχυσε στο Σταυρό του Γολγοθά.
Τα κεφάλαια 21 και 22περιγράφουν για μας τον καινούργιο ουρανό την καινούργια γη και την καινούργια Ιερουσαλήμ. Τι δόξα πράγματι αναμένει ένα παιδί του Θεού! ο Ιωάννης βλέπει αυτήν την ωραία πόλη κατερχόμενη από τον Θεό ανάμεσα από το ουρανό σαν νύμφη κεκοσμημένη δια τον άνδρα αυτής. Λάμπει σαν διαμάντι. Υπάρχει τείχος γύρω από την πόλη αυτή μέγα και ψηλό που έχει δώδεκα πυλώνες και πάνω από τους πυλώνες αυτούς είναι τα ονόματα των δώδεκα φυλών των υιών Ισραήλ. Το τείχος της πόλεως αυτής έχει θεμέλια δώδεκα και πάνω σ’ αυτά τα θεμέλια είναι τα ονόματα των δώδεκα Αποστόλων του Αρνίου.
Είναι πόλις τετράγωνη με κάθε πλευρά της 1.300μίλια ή 12.000 στάδια. Μέσα σ’ αυτή την πόλη δεν υπάρχει ναός διότι ναός αυτής είναι ο Κύριος ο Θεός ο Παντοκράτωρ και το Αρνίον. Και η πόλης δεν έχει χρείαν (ανάγκη) του ηλίου ουδέ της σελήνης δια να φέγγωσι εν αυτή διότι η δόξα του Θεού εφώτησεν αυτήν και ο λύχνος αυτής είναι το Αρνίον. Στην πόλη αυτή δεν υπάρχει νύκτα και ο Θεός θα εξαλείψει παν δάκρυον δεν θα υπάρχει πλέον θάνατος ούτε θλίψις ούτε πόνος διότι τα αρχαία παρήλθον.
Από τον θρόνο του Θεού θα τρέχει ποταμός ύδατος της ζωής λαμπρός ως κρύσταλλον. Και στις δύο πλευρές του ποταμού θα είναι το δένδρο της ζωής φέρον καρπούς δώδεκα καθ’ έκαστον μήνα κάμνον τον καρπόν αυτού και τα φύλλα του δένδρου είναι εις θεραπείαν των εθνών.
Πραγματικά τι αντιθέσεις ανακαλύπτουμε στο βιβλίο αυτό της Αποκαλύψεως. Αντιμετωπίζουμε δόξες και χαρές που ούτε καν μπορεί να τις φανταστεί ο άνθρωπος. Πληροφορούμαστε όμως ταυτόχρονα και για γεγονότα τρομερά και τραγικά που διαταράσσουν την φαντασία μας. Ο Θεός ο οποίος είναι αγάπη έδειξε την υπομονή Του και την μακροθυμία Του με τους υιούς των ανθρώπων παρ’ όλο ότι αυτοί απέρριψαν την αγάπη Του και καταδίωξαν τους υπηρέτες Του. Ο Θεός δεν είναι μόνο αγάπη αλλά είναι επίσης και αγιότης και επειδή είναι άγιος πρέπει να τιμωρήσει την αμαρτία. Είναι επίσης Θεός της οργής και της κρίσεως. Το βιβλίο αυτό μας δίδει τις λεπτομέρειες πως η οργή του Θεού θα εκχυθεί πάνω στους υπερήφανους στους υπερόπτες αμαρτωλούς οι οποίο απέρριψαν τον Χριστό. φθάνει πλέον η ημέρα του θυμού Του και ποιος μπορεί να σταθεί μπροστά Του; Φίλε μου όταν τα τρομερά αυτά γεγονότα λάβουν χώραν άραγε συ που θα βρίσκεσαι; Ο Θεός δεν πρόκειται να εκχύσει τον θυμό Του πάνω στα δικά Του παιδιά όπως μας πληροφορεί ο Απ. Παύλος
Στην ( Α΄ Θεσσαλονικείς ε:9). Όλοι εκείνοι που είναι του Χριστού θα αρπαγούν για να συναντήσουν τον Χριστό στον αέρα προτού γίνουν αυτά τα τρομερά πράγματα
(Θεσσαλονικείς δ:13—16).
Για να βρεθούμε όμως εν Χριστώ είναι ανάγκη να αναγεννηθούμε δια του Πνεύματος του Θεού (Άγιο Πνεύμα) Ιωάννης γ:1—18). Αναγεννώμεθα όταν δεχθούμε τον Ιησού Χριστό μέσα στην καρδιά μας.(Ιωάννης α:12).
Η σωτηρία είναι δώρο του θεού διότι ο Ιησούς Χριστός επλήρωσε για την απολύτρωσή μας όταν πέθανε πάνω στο σταυρό του Γολγοθά σχεδόν πριν 2.000 χρόνια. «Επειδή και ο Χριστός άπαξ έπαθε δια τας αμαρτίας ο δίκαιος υπέρ των αδίκων δια να φέρει ημάς προς τον θεό θανατωθείς μεν κατά την σάρκα ζωοποιηθείς δε δια του Πνεύματος» (Α΄ Πέτρου γ:18).
Μια από τις μεγάλες προσκλήσεις της Αγίας Γραφής βρίσκεται στα τελευταία εδάφια του βιβλίου της Αποκαλύψεως. «Και το Πνεύμα και η νύμφη λέγουσιν Ελθέ και όστις ακούει ας είπη Ελθέ. Και όστις διψά ας έλθει και όστις θέλει ας λαμβάνει δωρεάν το ύδωρ της ζωής» (Αποκάλυψης κβ:17).
Ο Χριστός στέκεται έξω από την πόρτα της καρδιάς σου και περιμένει να Του ανοίξεις να μπει μέσα. Αν το κάμεις θα εισέλθει και θα γίνει Σωτήρας σου και Κύριος σου. Το πολύτιμο Του αίμα θα καθαρίσει κάθε αμαρτία σου και έτσι θα λάβεις αιώνια ζωή. Κλείσε τα μάτια σου κατέβασε το κεφάλι σου με ταπεινοφροσύνη και κάμε μια απλή προσευχή περίπου ως εξής: Κύριε Ιησού εξεύρω ότι είμαι αμαρτωλός και ότι έχω ανάγκη Σωτήρα πιστεύω ότι συ Χριστέ μου πέθανες πάνω στο Σταυρό για τις αμαρτίες μου και ότι ανέστης την τρίτην ημέραν κατά τας Γραφάς. Σε παρακαλώ τώρα να μπεις μέσα στην καρδιά μου και να γίνεις Σωτήρας
............................
