9-5-2021
Ο ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ
(Του Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου) (1885—1916)
Μέρος 34
Με όσα αναφέραμε αποδεικνύεται ότι όλη η Γραφή είναι θεόπνευστος. Και το περιεχόμενο της πρέπει να το δεχόμαστε με την απλότητα του παιδιού και με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος να θεμελιωθεί στην καδιά μας η πεποίθησης ότι η αλήθεια που ο Λόγος του Θεού μα αποκαλύπτει ,προξενεί την πνευματική μας αύξηση και μας καταρτίζει πλήρως στα πράγματα του Θεού.
Ας προσέχουμε στην προτροπή του Κυρίου μα ότι «ο άνθρωπος θέλει ζήσει με πάντα λόγον εξερχόμενον από του στόματος Θεού,
Ματθαίος δ:4
Ο δε αποκριθείς είπεν· Είναι γεγραμμένον, Με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον διά στόματος Θεού. Το εδάφιο αυτό τονίζει με ιδιαίτερη έμφαση ότι η Αγία Γραφή είναι λέξη προς λέξη Θεόπνευστη. Και όσοι δεν δέχονται αυτή την άποψη δεν μπορούν να έχουν πνευματική πρόοδο Α΄ Κορινθίους δ: 6
Ταύτα δε, αδελφοί, μετέφερα παραδειγματικός εις εμαυτόν και εις τον Απολλώ διά σας, διά να μάθετε διά του παραδείγματος ημών να μη φρονείτε υπέρ ό,τι είναι γεγραμμένον, διά να μη επαίρεστε εις υπέρ του ενός κατά του άλλου.
Στο αναφερθέν εδάφιο μας γίνετε σύστασης να μη φρονούμε περισσότερα από τα όσα είναι γραμμένα. Και ότι όσοι δέχονται την θεοπνευστία ολόκληρης της Γραφής αυτοί μένουν και με την διαρκεί προσδοκία της δευτέρας ελεύσεως του Ιησού χριστού. Οι αρνούμενοι δεν την προσδοκούν και συνεπώς δεν είναι του Χριστού.
1/. Πρέπει να μελετούμε τον Λόγο του Θεού με μεγάλο σεβασμό και εκτίμηση. Στο Ησαϊας ( ξς: 22) διαβάζουμε τα λόγια του Κυρίου. «Εις τίνα θέλω επιβλέψει; Ει μη εις τον τρέμοντα τον λόγο μου. Διότι μεγάλυνες τον λόγον σου υπέρ πάσαν την φήμη σου».(Ψαλμός ρλη:2)
Είναι προτιμότερος ο Θάνατος παρά η απόρριψης της θεοπνευστίας της Αγίας Γραφής γι’ αυτό και πρέπει να τη μελετούμε με φόβο Θεού χωρίς ενδοιασμό ή επιφύλαξη χωρίς να προσθέτουμε ή να αφαιρούμε κάτι από το Λόγο και να τον αναγνωρίζουμε σαν μοναδικό μας οδηγό και μοναδική πνευματική τροφή στη ζωή μας. Χωρίς τη γνώση του Λόγου του Θεού είμαστε τυφλοί και δυστυχισμένοι. Αλλά μελετούμε σύμφωνα με τους ανωτέρω όρους, ο Θεός μας επιφυλάσσει τις πνευματικές Του ευλογίες επειδή μας αναγνωρίζει σαν παιδιά Του.
47----ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ
Μέρος 35
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Μποσταντζόγλου (1885—1916
2/. Επειδή είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, για να κατανοήσουμε πλήρως και ολοκληρωτικά τον Λόγο του Θεού, πρέπει να αδειάσουμε τους εαυτούς μας από κάθε φρόνημα της σαρκός, και από τον εγωισμό μας και να κατανοήσουμε τα μεγαλεία της δόξας του Θεού, Μάρκος ι:15.
Το εδάφιο αυτό συναρτημένο με άλλα παρόμοια ,μας αποκαλύπτει ότι κανείς δεν θα εισέλθει στη βασιλεία του Θεού αν δεν καταντήσει σαν μικρό παιδί ως προς την πίστη και την ταπεινοφροσύνη, αλλά και αν δεν είναι συντετριμμένη η καρδιά του, Ιάκωβος α:21 Ψαλμοί ριθ:18
3/. Πρέπει να μελετούμε τον Λόγον του Θεού δια Πνεύματος Αγίου επειδή το Άγιο Πνεύμα είναι ο συγγραφεύς και όχι κάποια άλλη δύναμης. Και το Πνεύμα είναι το κλειδί που θα μας ανοίξει το νου μας να κατανοήσουμε το Πνεύμα της Αγίας Γραφής.
Η Αγία Γραφή μοιάζει με την άνυδρη γη που άμα ποτισθεί με το Άγιον Πνεύμα μετατρέπεται σε ένα απέραντο χώρο γεμάτο με ανεξάντλητους πίδακας ζωντανών υδάτων και με χλοερές βοσκές για μας για να μας ξεδιψούν και να μας χορταίνουν με πνευματικές ευλογίες.
Ο Λόγος του Θεού είναι γλυκύτερος από τους σταλαγμούς της κηρήθρας. Στην Εφεσίους δ: 30 και Ησαϊας ξγ: 10 προτρεπόμαστε να μη λυπήσουμε το Άγιο Πνεύμα, επειδή αν το κάνουμε η Αγία Γραφή θα καταντήσει για μας ένα βιβλίο ανούσιο και άχρηστο και χωρίς σημασία για την θεοπνευστία της Αγίας Γραφής της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης.
Ίσως στις μεταφράσεις των Διαθηκών να παρατηρούνται έστω και σπάνια μερικά λάθη ή παραλείψεις. Αλλά γι αυτό υπεύθυνο δεν είναι το Άγιο Πνεύμα πχ στο Ματθαίο α: 20 διαβάζουμε ότι «Άγγελος Κυρίου εφάνη κατ’ όναρ εις τον Ιωσήφ». Αλλά στην Παλαιά Διαθήκη ο Τίτλος «Άγγελος Κυρίου» αναφέρεται αποκλειστικά στον Ιησού Χριστό.
(Κριταί ιγ:18)
17 Και είπεν ο Μανωέ προς τον άγγελον του Κυρίου, Τι είναι το όνομά σου, διά να σε δοξάσωμεν, αφού εκπληρωθεί ο λόγος σου;
18 Ο δε άγγελος του Κυρίου είπε προς αυτόν, Διά τι ερωτάς περί του ονόματός μου; διότι είναι θαυμαστόν.
19 Τότε έλαβεν ο Μανωέ το ερίφιον το εξ αιγών και την εξ αλφίτων προσφοράν και προσέφερεν εις τον Κύριον επί της πέτρας· και θαυματούργησε· ο δε Μανωέ και η γυνή αυτού έβλεπαν
Διότι, ενώ η φλοξ ανέβαινε επάνωθεν του θυσιαστηρίου προς τον ουρανόν, ανέβη και ο άγγελος του Κυρίου εν τη φλογί του θυσιαστηρίου· ο δε Μανωέ και η γυνή αυτού έβλεπαν· και έπεσαν κατά πρόσωπον επί την γην.
21 Και δεν εφάνη πλέον ο άγγελος του Κυρίου εις τον Μανωέ και εις την γυναίκα αυτού. Τότε εγνώρισεν ο Μανωέ ότι ήτο άγγελος Κυρίου.
22 Και είπεν ο Μανωέ προς την γυναίκα αυτού, Βεβαίως θέλομεν αποθάνει, διότι είδομεν τον Θεόν.
.............................................
