Iδού έρχομαι ταχέως !!!
16 OΗΛΙΟΣ 12--Η ΩΡΑ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΜΕ ΣΥΝΝΕΦΑ--
10-6-2018--
Πρόσεξε μη μιμηθείς το κοριτσάκι εκείνο που προβιβάστηκε στην τρίτη τάξη. Μια μέρα συνάντησε τη δασκάλα της δευτέρας τάξης, την οποία αγαπούσε πολύ. Της είπε: "Δε θα ήταν πιο ωραία αν ήσαστε αρκετά μορφωμένη για να με διδάξετε και φέτος;". Αν η γνώση σου νομίζεις ότι σου έχει δώσει το παν, τότε να ξέρεις ότι μέχρι τώρα απέβη προς ζημία σου.
Και κάτι άλλο μπορείς να κερδίσεις στον κόσμο αυτό. Απόλαυση. Μα επιτέλους, πώς μπορεί κανείς να ζει χωρίς κάποια απόλαυση στη ζωή του; Υπάρχει μια ριζική παρεξήγηση. Εκείνοι που πολύ ακριβά πουλάνε την απόλαυση προσπαθούν να σε κάνουν να πιστέψεις ότι η χριστιανική ζωή είναι μονότονη, βαρετή, της λείπουν οι χαρές του κόσμου. Μα είναι ψεύτες. Πιο χαρούμενη ζωή από την αγνή, τη σεμνή, τη χριστιανική ζωή δεν υπάρχει. Παρακολούθησε προσεκτικά κι αντικειμενικά τη ζωή ενός άσωτου νέου κι ενός σωσμένου χριστιανού. Κάνε αυτό που λέει ο Αριστοτέλης: Πρόσεξε τις απολαύσεις όχι στον ερχομό τους, αλλά στον τελειωμό τους. Η αρχή της απόλαυσης που είναι ανήθικη φαίνεται γεμάτη υποσχέσεις. Αλλά ποιο είναι το τέλος της;
Εκείνο που σε φέρνει ίσως σε δυσκολία είναι η διάκριση για το ποιες απολαύσεις θα σε αφήσουν κερδισμένο και ποιες ζημιωμένο στο τέλος.
Πώς Ζημιώνεσαι ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΣ
του Σπύρου Zωδιάτη
17
Οι απολαύσεις που είναι αμαρτωλές θα σε αφήσουν ζημιωμένο. Και υπάρχουν πολλές τέτοιες απολαύσεις. Απόφυγέ τες. Η μόνη γνήσια, παντοτινή, τέλεια απόλαυση βρίσκεται στο Χριστό. Για να τη γευτείς, το μυστικό θα το ανακαλύψεις στο Λόγο του Θεού. Αυτός θα σε οδηγήσει στην αλήθεια. Σ' Αυτόν θα βρεις το δρόμο που οδηγεί στη σωτηρία. Σ' αυτόν θα βρεις στήριγμα ψυχής και καθημερινή πνευματική τροφή. Θα είναι αυτή μια εκλογή για την οποία δε θα μετανιώσεις ποτέ. Δεν θα’θελες να δοκιμάσεις και το Χριστό. Κάνε ένα πείραμα. Δεν θα μετανιώσεις ποτέ. Μην επιτρέψεις την πρόσκαιρη γνώση και τις φευγαλέες απολαύσεις να σου στερήσουν τις αιώνιες απολαύσεις του Ουρανού.
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΣΤΟΥΣ ΑΘΗΝΑΙΟΥΣ
του Σπύρου Zωδιάτη
Ο Απόστολος Παύλος δεν δίστασε να διακηρύξει την αλήθεια στους Αθηναίους. Είχε μία αρχή στη ζωή του: Να υπακούει τον Θεό μάλλον, παρά να προσπαθήσει να ευχαριστήσει τους ανθρώπους. Τέτοιοι κήρυκες του Ευαγγελίου σπανίζουν σήμερα.
Δεν τολμούν οι σημερινοί "πρέσβεις του Χριστού" να διαμαρτυρηθούν γιατί η παραμικρή ψύχρανση μεταξύ αυτών και του λαού ίσως να έχει σοβαρές συνέπειες για την τσέπη τους, για τη μελλοντική τους σταδιοδρομία. Σπανίζουν σήμερα συνειδήσεις όπως του Παύλου που πάνω απ' όλα θέτουν τη Δικαιοσύνη, την Αλήθεια, τη Βασιλεία του Θεού.
Ο απ. Παύλος ήταν βράχος πιο δυνατός και από το βράχο πάνω στον οποίο στάθηκε για να προτρέψει τους Αθηναίους να μετανοήσουν, να εγκαταλείψουν τα είδωλα και να στραφούν στο ζωντανό Θεό. Με το να βάλεις ένα σταυρό στο λαιμό σου δεν θα πει ότι είσαι Χριστιανός, θα έλεγε ο Παύλος αν ζούσε σήμερα. Μάλλον πρέπει με τα μάτια της πίστης να δεις το Χριστό πάνω στο Σταυρό, που θυσιάστηκε για τις αμαρτίες σου. Κι' αφού επιτρέψεις στο αίμα Του να πλύνει την αμαρτωλή σου καρδιά ν' αναφωνήσεις και συ με τον Παύλο: «Μαζί με το Χριστό έχω σταυρωθεί. Κι έτσι δε ζω πια εγώ, αλλά μέσα μου ζει ο Χριστός» (Γαλ. 2:20). Ο Χριστός δεν ζητά την εξωτερική επίδειξη του δήθεν θρησκευτικού μας συναισθήματος, αλλά την ίδια την καρδιά μας.
Οι θεοί των Αθηναίων ήταν νεκροί, αλλ' ο Θεός του Παύλου ήταν ζωντανός - είχε αναστηθεί - , κατοικούσε μέσα στην καρδιά του. Πού όμως οι Αθηναίοι τότε να πιστέψουν; "Ακούσαντες δε ανάστασιν νεκρών, οι μεν εχλεύαζον, οι δε είπον, " Εκείνοι όμως, όταν άκουσαν ανάσταση νεκρών, άλλοι χλεύαζαν κι άλλοι του είπαν: «Θα σε ακούσουμε πάλι για το ζήτημα αυτό». Κι έτσι ο Παύλος έφυγε από ανάμεσά τους.
Όμως μερικοί άντρες συνδέθηκαν μαζί του και πίστεψαν στον Χριστό, ανάμεσα στους οποίους και ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, και μια γυναίκα που ονομαζόταν Δάμαρις, κι άλλοι επίσης μαζί μ' αυτούς» (Πράξεις 17/32-34). Έτσι τελειώνει η σπουδαία περικοπή των Πράξεων των Αποστόλων.
.
