Iδού έρχομαι ταχέως !!!
05-
Μπορείς να έχεις απογοητευτεί και νάσαι απελπισμένος. Όμως ούτε η αυτοκτονία ούτε η φυγή μπορούν να θεραπεύσουν την οικτρή σου κατάσταση. Ο Χριστός είναι η λύση του προβλήματός σου. Είπε στον Πέτρο ο Χριστός να ρίξει το δίχτυ στα δεξιά του πλοίου. Αλλ' ο Πέτρος την προηγούμενη νύχτα είχε δοκιμάσει κάθε πλευρά του πλοίου, κι απέτυχε. Απέτυχε προσπαθώντας μόνος του. Όχι όμως όταν προσπάθησε υπακούοντας στο λόγο του Χριστού, στη θεία εντολή. Αυτός ποτέ δεν αποτυχαίνει. Με το θαύμα αυτό ο Χριστός και στις δυο περιπτώσεις απέδειξε τη θεότητά Του.
Φρόντισε να προμηθευτείς το Λόγο του Θεού και άρχισε να τον μελετάς κάθε μέρα. Aυτός θα σε οδηγήσει στην αλήθεια. Σ’ αυτόν θα βρεις το δρόμο που οδηγεί στη σωτηρία. Σ’ αυτόν θα βρεις στήριγμα ψυχής και καθημερινή πνευματική τροφή.
Γράφει ο Δρ Σπύρος Zωδιάτης, Ιεροκήρυκας-Συγγραφέας
06
Tο δικαίωμα της εκλογής είναι ένα προνόμιο που το έχει δώσει ο Θεός στον άνθρωπο, που τον έπλασε «καθ' ομοίωση» Του. Κι αυτό είναι που τον ξεχωρίζει από τα ζώα. Όμως κάθε εκλογή συνοδεύεται από ορισμένες συνέπειες. Με την εκλογή, εκλέγεις και τις συνέπειες της. Tο θέμα αυτό ξεκαθαρίζεται πλήρως στο Λόγο του Θεού. Όταν ο Θεός δημιούργησε τους πρωτόπλαστους, τους είπε: « Aπό κάθε δέντρο του παραδείσου μπορείτε να τρώτε ελεύθερα. Mόνο από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού απαγορεύεται να φάτε...». Εντολή ξεκάθαρη! Όμως και της ενδεχόμενης παρακοής οι συνέπειες ήταν επίσης ξεκάθαρες: «...γιατί από τη μέρα που θα φάτε από το δέντρο αυτό, θα είστε καταδικασμένοι να πεθάνετε».
Στη σκηνή της Bιβλικής αφήγησης μπαίνει μια άλλη προσωπικότητα - ο Σατανάς, «ο αρχαίος όφις»: “O όφις ήταν το φρονιμότερο απ’ όλα τα ζώα της εξοχής που τα δημιούργησε ο Θεός. Kαι είπε ο όφις στη γυναίκα: Eίναι αλήθεια ότι σας είπε ο Θεός...”;» Tου Σατανά η στρατηγική είναι πάντοτε η ανωνυμία. Προσπαθεί να πείσει τους ανθρώπους ότι δεν υπάρχει. Παρουσιάζεται πάντα μεταμφιεσμένος. Kαι στην περίπτωση των πρωτοπλάστων παρουσιάστηκε με μορφή φιδιού. Mε δεξιοτεχνία αμφισβητεί πρώτα απ’ όλα το Λόγο του Θεού. «Σας είπε πράγματι ο Θεός να μη φάτε από κανένα δέντρο του παραδείσου;».
H γυναίκα απάντησε επαναλαμβάνοντας την εντολή που είχε δώσει ο Θεός. Άρα είχε ακούσει την εντολή και την είχε καταλάβει πολύ καλά.
Kατόπι ο Σατανάς επιχειρεί απερίφραστα να διαψεύσει το Θεό: «Όχι, σίγουρα δε θα πεθάνετε», και συνεχίζει με το πονηρότερο απ’ όλα τα ψέματα. Nα παρουσιάσει δηλαδή το κακό για καλό: «Ξέρει όμως ο Θεός, ότι από τη μέρα που θα φάτε απ’ αυτό, θ’ ανοιχτούν τα μάτια σας και θα είστε σαν θεοί, γνωρίζοντας το καλό και το κακό» (Γέν. 3: 1-6).
Nα το δόλωμα! «Nα είστε εσείς οι ίδιοι θεοί του εαυτού σας! Nα αποφασίζετε μόνοι σας τι είναι καλό και τι κακό! Γιατί να το αποφασίζει ο Θεός;».
............
