……………………………
Εβραίους 1
1 Ο ΘΕΟΣ, τον
παλιό καιρό, αφού, πολλές φορές και με πολλούς τρόπους, μίλησε στους πατέρες
μας διαμέσου των προφητών, σ' αυτές τις έσχατες ημέρες μίλησε σε μας διαμέσου
τού Υιού,
2 τον οποίο έθεσε
κληρονόμο των πάντων, διαμέσου τού οποίου έκανε και τους αιώνες·
3 αυτός, που
είναι το απαύγασμα της δόξας και ο χαρακτήρας τής υπόστασής του, και βαστάζει
τα πάντα με τον λόγο τής δύναμής του, αφού διαμέσου τού εαυτού του έκανε
καθαρισμό των αμαρτιών μας, κάθησε στα δεξιά τής μεγαλοσύνης στα υψηλά·
4 τόσο πολύ
ανώτερος έγινε από τους αγγέλους, όσο εξοχότερο απ' αυτούς κληρονόμησε όνομα.
5 Επειδή, σε
ποιον από τους αγγέλους είπε ποτέ: «Εσύ είσαι Υιός μου, εγώ σήμερα σε
γέννησα;». Και πάλι: «Εγώ θα είμαι σ' αυτόν Πατέρας, κι αυτός θα είναι σε μένα
Υιός;».
6 Και όταν πάλι
εισαγάγει τον πρωτότοκο στην οικουμένη, λέει: «Και ας προσκυνήσουν σ' αυτόν
όλοι οι άγγελοι του Θεού».
7 Και για μεν
τους αγγέλους λέει: «Αυτός που κάνει τους αγγέλους του πνεύματα, και τους
λειτουργούς του φλόγα φωτιάς».
8 Για τον Υιό,
όμως, λέει: «Ο θρόνος σου, ω Θεέ, είναι στον αιώνα τού αιώνα· σκήπτρο ευθύτητας
είναι το σκήπτρο τής βασιλείας σου.
9 Αγάπησες
δικαιοσύνη, και μίσησες ανομία· γι' αυτό, ο Θεός, ο Θεός σου, σε έχρισε με λάδι
αγαλλίασης περισσότερο από τους μετόχους σου».
10 Κι: «Εσύ,
Κύριε, καταρχάς, θεμελίωσες τη γη, και οι ουρανοί είναι έργα των χεριών σου.
11 Αυτοί θα
απολεστούν, εσύ όμως παραμένεις· και όλοι θα παλιώσουν σαν ιμάτιο,
12 και θα τους
τυλίξεις σαν περικάλυμμα, και θα αλλαχτούν· εσύ, όμως, είσαι ο ίδιος, και τα
χρόνια σου δεν θα εκλείψουν».
13 Μάλιστα, προς
ποιον από τους αγγέλους είπε ποτέ: «Κάθησε από τα δεξιά μου, μέχρις ότου βάλω
τους εχθρούς σου ως υποπόδιο των ποδιών σου;».
14 Δεν είναι όλοι
λειτουργικά πνεύματα, που αποστέλλονται προς υπηρεσία, για εκείνους που
πρόκειται να κληρονομήσουν σωτηρία;
………………………………….
Eβραίους 2
1 Γι' αυτό, εμείς
πρέπει να προσέχουμε περισσότερο σε όσα ακούσαμε, για να μη ξεπέσουμε ποτέ.
2 Επειδή, αν ο
λόγος που μιλήθηκε διαμέσου αγγέλων έγινε βέβαιος, και κάθε παράβαση και
παρακοή έλαβε δίκαιη ανταπόδοση,
3 πώς εμείς θα
ξεφύγουμε, αν αμελήσουμε μια τόσο μεγάλη σωτηρία; Η οποία, αφού άρχισε να
διακηρύσσεται διαμέσου τού Κυρίου, βεβαιώθηκε σε μας από εκείνους που άκουσαν·
4 και ο Θεός
έδινε επιπρόσθετη μαρτυρία με σημεία και τέρατα, και με διάφορα θαύματα, και με
διανομές τού Αγίου Πνεύματος, σύμφωνα με τη θέλησή του.
5 Επειδή, δεν
υπέταξε σε αγγέλους τη μελλοντική οικουμένη, για την οποία μιλάμε.
6 Μάλιστα,
κάποιος έδωσε κάπου μαρτυρία, λέγοντας: «Τι είναι ο άνθρωπος, ώστε να τον
θυμάσαι· ή ο γιος τού ανθρώπου, ώστε να τον επισκέπτεσαι;
7 Τον έκανες για
λίγο κατώτερον από τους αγγέλους· με δόξα και τιμή τον στεφάνωσες, και τον
έβαλες επάνω στα έργα των χεριών σου·
8 όλα τα υπέταξες
κάτω από τα πόδια του»· επειδή, καθώς υπέταξε σ' αυτόν τα πάντα, δεν άφησε
τίποτε ανυπότακτο σ' αυτόν. Τώρα, όμως, δεν βλέπουμε να είναι ακόμα τα πάντα
υποταγμένα σ' αυτόν.
9 Αλλά βλέπουμε
τον Ιησού για λίγο ελαττωμένον έναντι των αγγέλων, εξαιτίας τού παθήματος του
θανάτου, στεφανωμένον με δόξα και τιμή, για να γευτεί θάνατο για χάρη κάθε
ανθρώπου, διαμέσου τής χάρης τού Θεού.
10 Επειδή, έπρεπε
σ' αυτόν, για τον οποίο υπάρχουν τα πάντα, και διαμέσου τού οποίου έγιναν τα
πάντα, φέρνοντας στη δόξα πολλούς γιους, να παραστήσει τέλειον τον αρχηγό τής
σωτηρίας τους διαμέσου των παθημάτων.
11 Επειδή, κι
αυτός που αγιάζει κι αυτοί που αγιάζονται είναι όλοι από έναν· για την οποία
αιτία δεν ντρέπεται να τους ονομάζει αδελφούς,
12 λέγοντας: «Θα
αναγγείλω το όνομά σου προς τους αδελφούς μου, μέσα σε εκκλησία θα σε υμνήσω».
13 Και πάλι: «Εγώ
θα έχω την πεποίθησή μου επάνω σ' αυτόν». Και πάλι: «Δέστε, εγώ, και τα παιδιά
που μου έδωσε ο Θεός».
14 Επειδή,
λοιπόν, τα παιδιά έγιναν κοινωνοί σάρκας και αίματος, κι αυτός παρόμοια έγινε
μέτοχος από τα ίδια, για να καταργήσει, διαμέσου τού θανάτου, αυτόν που έχει το
κράτος τού θανάτου, δηλαδή, τον διάβολο,
15 και να
ελευθερώσει εκείνους, όσους εξαιτίας τού φόβου τού θανάτου ήσαν σε ολόκληρη τη
ζωή υποκείμενοι στη δουλεία.
16 Επειδή,
βέβαια, δεν πήρε φύση αγγέλων, αλλά πήρε από το σπέρμα τού Αβραάμ.
17 Γι' αυτό,
έπρεπε να ομοιωθεί σε όλα με τους αδελφούς, για να γίνει ελεήμονας και πιστός
αρχιερέας σ' αυτά που αφορούν τον Θεό, για να κάνει εξιλέωση χάρη των αμαρτιών
τού λαού.
18 Επειδή, σε
ό,τι αυτός έπαθε, όταν πειράστηκε, μπορεί να βοηθήσει αυτούς που πειράζονται.
………………………….
Εβραίους 3
1 Όθεν, αδελφοί
άγιοι, ουρανίου προσκλήσεως μέτοχοι, κατανοήσατε τον απόστολον και αρχιερέα της
ομολογίας ημών τον Ιησούν Χριστόν,
2 όστις ήτο
πιστός εις τον καταστήσαντα αυτόν, καθώς και ο Μωϋσής εις όλον τον οίκον αυτού.
3 Επειδή ούτος
ηξιώθη πλειοτέρας δόξης παρά τον Μωϋσήν, καθ' όσον έχει τιμήν πλειοτέραν παρά
τον οίκον ο κατασκευάσας αυτόν.
4 Διότι πας οίκος
κατασκευάζεται υπό τινός, ο δε κατασκευάσας τα πάντα είναι ο Θεός.
5 Και ο μεν
Μωϋσής υπήρξε πιστός εις όλον τον οίκον αυτού ως θεράπων, εις μαρτυρίαν των
λαληθησομένων,
6 ο δε Χριστός ως
Υιός επί τον οίκον αυτού, του οποίου ημείς είμεθα οίκος, εάν κρατήσωμεν μέχρι
τέλους βεβαίαν την παρρησίαν και το καύχημα της ελπίδος.
7 Διά τούτο,
καθώς λέγει το Πνεύμα το Αγιον· Σήμερον, εάν ακούσητε της φωνής αυτού,
8 μη σκληρύνητε
τας καρδίας σας ως εν τω παραπικρασμώ κατά την ημέραν του πειρασμού εν τη
ερήμω,
9 όπου οι πατέρες
σας με επείραααν, με εδοκίμασαν και είδον τα έργα μου τεσσαράκοντα έτη·
10 διά τούτο
δυσηρεστήθην εις την γενεάν εκείνην και είπον· Πάντοτε πλανώνται εν τη καρδία
αυτών και αυτοί δεν εγνώρισαν τας οδούς μου·
11 ούτως ώμοσα εν
τη οργή μου, δεν θέλουσιν εισέλθει εις την κατάπαυσίν μου·
12 προσέχετε,
αδελφοί, να μη υπάρχη εις μήδενα από σας πονηρά καρδία απιστίας, ώστε να
αποστατήση από Θεού ζώντος,
13 αλλά
προτρέπετε αλλήλους καθ' εκάστην ημέραν, ενόσω ονομάζεται το σήμερον, διά να μη
σκληρυνθή τις εξ υμών διά της απάτης της αμαρτίας·
14 διότι μέτοχοι
εγείναμεν του Χριστού, εάν κρατήσωμεν μέχρι τέλους βεβαίαν την αρχήν της
πεποιθήσεως,
15 ενώ λέγεται·
Σήμερον, εάν ακούσητε της φωνής αυτού, μη σκληρύνητε τας καρδίας σας ως εν τω
παραπικρασμώ.
16 Διότι τινές,
αφού ήκουσαν, παρεπίκραναν αυτόν αλλ' ουχί πάντες οι εξελθόντες εξ Αιγύπτου διά
του Μωϋσέως.
17 Εις τίνας δε
παρωργίσθη τεσσαράκοντα έτη; ουχί εις τους αμαρτήσαντας, των οποίων τα κώλα
έπεσον εν τη ερήμω;
18 Προς τίνας δε
ώμοσεν ότι δεν θέλουσιν εισέλθει εις την κατάπαυσιν αυτού, ειμή προς τους
απειθήσαντας;
19 Και βλέπομεν
ότι διά απιστίαν δεν ηδυνήθησαν να εισέλθωσι.
…………………………
Eβραίους 4
1 Ας φοβηθώμεν
λοιπόν μήποτε, ενώ μένει εις ημάς επαγγελία να εισέλθωμεν εις την κατάπαυσιν
αυτού, φανή τις εξ υμών ότι υστερήθη αυτής.
2 Διότι ημείς
ευηγγελίσθημεν, καθώς και εκείνοι· αλλά δεν ωφέλησεν εκείνους ο λόγος, τον
οποίον ήκουσαν, επειδή δεν ήτο εις τους ακούσαντας ηνωμένος με την πίστιν.
3 Διότι
εισερχόμεθα εις την κατάπαυσιν ημείς οι πιστεύσαντες, καθώς είπεν· Ούτως ώμοσα
εν τη οργή μου, δεν θέλουσιν εισέλθει εις την κατάπαυσίν μου· αν και τα έργα
αυτού ετελείωσαν από καταβολής κόσμου.
4 Διότι είπεν εν
μέρει τινί περί της εβδόμης ούτω· Και κατέπαυσεν ο Θεός εν τη ημέρα τη εβδόμη
από πάντων των έργων αυτού·
5 και εν τούτω
πάλιν· Δεν θέλουσιν εισέλθει εις την κατάπαυσίν μου.
6 Επειδή λοιπόν
μένει να εισέλθωσί τινές εις αυτήν, και οι πρότερον ευαγγελισθέντες δεν
εισήλθον δι' απείθειαν
7 πάλιν διορίζει
ημέραν τινά, Σήμερον, λέγων διά του Δαβίδ, μετά τοσούτον καιρόν, καθώς είρηται·
Σήμερον, εάν της φωνής αυτού ακούσητε, μη σκληρύνητε τας καρδίας σας.
8 Διότι εάν ο
Ιησούς σου Ναυή είχε δώσει εις αυτούς κατάπαυσιν, δεν ήθελε μετά ταύτα λαλεί
περί άλλης ημέρας.
9 Άρα μένει
κατάπαυσις εις τον λαόν του Θεού.
10 Διότι ο
εισελθών εις την κατάπαυσιν αυτού και αυτός κατέπαυσεν από των έργων αυτού,
καθώς ο Θεός από των εαυτού.
11 Ας σπουδάσωμεν
λοιπόν να εισέλθωμεν εις εκείνην την κατάπαυσιν, διά να μη πέση τις εις το αυτό
παράδειγμα της απειθείας.
12 Διότι ο λόγος
του Θεού είναι ζων και ενεργός και κοπτερώτερος υπέρ πάσαν δίστομον μάχαιραν
και διέρχεται μέχρι διαιρέσεως ψυχής τε και πνεύματος, αρμών τε και μυελών, και
διερευνά τους διαλογισμούς και τας εννοίας της καρδίας·
13 και δεν είναι
ουδέν κτίσμα αφανές ενώπιον αυτού, αλλά πάντα είναι γυμνά και τετραχηλισμένα
εις τους οφθαλμούς αυτού, προς ον έχομεν να δώσωμεν λόγον.
14 Έχοντες λοιπόν
αρχιερέα μέγαν, όστις διήλθε τους ουρανούς, Ιησούν τον Υιόν του Θεού, ας
κρατώμεν την ομολογίαν.
15 Διότι δεν
έχομεν αρχιερέα μη δυνάμενον να συμπαθήση εις τας ασθενείας ημών, αλλά
πειρασθέντα κατά πάντα καθ' ομοιότητα ημών χωρίς αμαρτίας.
16 Ας πλησιάζωμεν
λοιπόν μετά παρρησίας εις τον θρόνον της χάριτος, διά να λάβωμεν έλεος και να
εύρωμεν χάριν προς βοήθειαν εν καιρώ χρείας.
……………………….
Εβραίους 5
Διότι πας
αρχιερεύς, εξ ανθρώπων λαμβανόμενος, υπέρ ανθρώπων καθίσταται εις τα προς τον
Θεόν, διά να προσφέρη δώρα τε και θυσίας υπέρ αμαρτιών,
2 δυνάμενος να
συμπαθή εις τους αγνοούντας και πλανωμένους, διότι και αυτός είναι
περιενδεδυμένος ασθένειαν·
3 και διά ταύτην
χρεωστεί, καθώς περί του λαού, ούτω και περί εαυτού να προσφέρη θυσίαν υπέρ
αμαρτιών.
4 Και ουδείς
λαμβάνει την τιμήν ταύτην εις εαυτόν, αλλ' ο καλούμενος υπό του Θεού, καθώς και
ο Ααρών.
5 Ούτω και ο
Χριστός δεν εδόξασεν εαυτόν διά να γείνη αρχιερεύς, αλλ' ο λαλήσας προς αυτόν·
Υιός μου είσαι συ, εγώ σήμερον σε εγέννησα·
6 καθώς και
αλλαχού λέγει· Συ είσαι ιερεύς εις τον αιώνα κατά την τάξιν Μελχισεδέκ.
7 Όστις εν ταις
ημέραις της σαρκός αυτού, αφού μετά κραυγής δυνατής και δακρύων προσέφερε
δεήσεις και ικεσίας προς τον δυνάμενον να σώζη αυτόν εκ του θανάτου, και
εισηκούσθη διά την ευλάβειαν αυτού,
8 καίτοι ων Υιός,
έμαθε την υπακοήν αφ' όσων έπαθε,
9 και γενόμενος
τέλειος, κατεστάθη αίτιος σωτηρίας αιωνίου εις πάντας τους υπακούοντας εις
αυτόν,
10 ονομασθείς υπό
του Θεού αρχιερεύς κατά την τάξιν Μελχισεδέκ·
11 Περί του
οποίου πολλά έχομεν να είπωμεν και δυσερμήνευτα, διότι εγείνετε νωθροί τας
ακοάς.
12 Επειδή ενώ ως
προς τον καιρόν έπρεπε να ήσθε διδάσκαλοι, πάλιν έχετε χρείαν του να σας
διδάσκη τις τα αρχικά στοιχεία των λόγων του Θεού, και κατηντήσατε να έχητε
χρείαν γάλακτος και ουχί στερεάς τροφής.
13 Διότι πας ο
μετέχων γάλακτος είναι άπειρος του λόγου της δικαιοσύνης· επειδή είναι νήπιος·
14 των τελείων
όμως είναι η στερεά τροφή, οίτινες διά την έξιν έχουσι τα αισθητήρια
γεγυμνασμένα εις το να διακρίνωσι το καλόν και το κακόν.
……………………….
Εβραίους 6
1 Διά τούτο
αφήσαντες την αρχικήν διδασκαλίαν του Χριστού, ας φερώμεθα προς την τελειότητα,
χωρίς να βάλλωμεν εκ νέου θεμέλιον μετανοίας από νεκρών έργων και πίστεως εις
Θεόν,
2 της διδαχής των
βαπτισμών και της επιθέσεως των χειρών, και της αναστάσεως των νεκρών και της
κρίσεως της αιωνίου.
3 Και τούτο
θέλομεν κάμει, εάν επιτρέπη ο Θεός.
4 Διότι αδύνατον
είναι οι άπαξ φωτισθέντες και γευθέντες της επουρανίου δωρεάς και γενόμενοι
μέτοχοι του Αγίου Πνεύματος
5 και γευθέντες
τον καλόν λόγον του Θεού και τας δυνάμεις του μέλλοντος αιώνος,
6 και έπειτα
παραπεσόντες, αδύνατον να ανακαινισθώσι πάλιν εις μετάνοιαν, ανασταυρούντες εις
εαυτούς τον Υιόν του Θεού και καταισχύνοντες.
7 Διότι γη, ήτις
πίνει την πολλάκις ερχομένην επ' αυτής βροχήν και γεννά βοτάνην ωφέλιμον εις
εκείνους, διά τους οποίους και γεωργείται, μεταλαμβάνει ευλογίαν παρά Θεού·
8 όταν όμως εκφύη
ακάνθας και τριβόλους, είναι αδόκιμος και πλησίον κατάρας, της οποίας το τέλος
είναι να καυθή.
9 Περί υμών δε,
αν και λαλώμεν ούτως, αγαπητοί, είμεθα πεπεισμένοι ότι έχετε τα καλήτερα και
συνεχόμενα με την σωτηρίαν.
10 Διότι δεν
είναι άδικος ο Θεός, ώστε να λησμονήση το έργον σας και τον κόπον της αγάπης,
την οποίαν εδείξατε εις το όνομα αυτού, υπηρετήσαντες τους αγίους και
υπηρετούντες.
11 Επιθυμούμεν δε
να δεικνύη έκαστος υμών την αυτήν σπουδήν προς την πληροφορίαν της ελπίδος
μέχρι τέλους,
12 διά να μη
γείνητε νωθροί, αλλά μιμηταί των διά πίστεως και μακροθυμίας κληρονομούντων τας
επαγγελίας.
13 Διότι ο Θεός,
δίδων επαγγελίαν εις τον Αβραάμ, επειδή δεν είχε να ομόση εις ουδένα
μεγαλήτερον, ώμοσεν εις εαυτόν,
14 λέγων· Βεβαίως
ευλογών θέλω σε ευλογήσει και πληθύνων θέλω σε πληθύνει·
15 και ούτω
προσμείνας με υπομονήν, απήλαυσε την επαγγελίαν.
16 Διότι οι μεν
άνθρωποι ομνύουσιν εις τον μεγαλήτερον, και ο όρκος είναι εις αυτούς τέλος
πάσης αντιλογίας προς βεβαίωσιν.
17 Εις το οποίον
ο Θεός, θέλων να δείξη περισσότερον προς τους κληρονόμους της επαγγελίας το
αμετάθετον της βουλής αυτού, μετεχειρίσθη μέσον τον όρκον,
18 ώστε διά δύο
πραγμάτων αμεταθέτων, εις τα οποία είναι αδύνατον να ψευσθή ο Θεός, να έχωμεν
ισχυράν παρηγορίαν οι καταφυγόντες εις το να κρατήσωμεν την προκειμένην ελπίδα·
19 την οποίαν
έχομεν ως άγκυραν της ψυχής ασφαλή τε και βεβαίαν και εισερχομένην εις το
εσωτερικόν του καταπετάσματος,
20 όπου ο Ιησούς
εισήλθεν υπέρ ημών πρόδρομος, γενόμενος αρχιερεύς εις τον αιώνα κατά την τάξιν
Μελχισεδέκ.
……………………
Eβραίους 7
1 Διότι ούτος ο
Μελχισεδέκ, βασιλεύς Σαλήμ, ιερεύς του Θεού του Υψίστου, όστις συνήντησε τον
Αβραάμ επιστρέφοντα από της καταστροφής των βασιλέων και ηυλόγησεν αυτόν,
2 εις ον ο Αβραάμ
εχώρισε και δέκατον από πάντων των λαφύρων, όστις πρώτον μεν ερμηνεύεται
βασιλεύς δικαιοσύνης, έπειτα δε βασιλεύς Σαλήμ, το οποίον είναι βασιλεύς
ειρήνης,
3 απάτωρ, αμήτωρ,
αγενεαλόγητος, μη έχων μήτε αρχήν ημερών μήτε τέλος ζωής, αλλ' αφωμοιωμένος με
τον Υιόν του Θεού, μένει ιερεύς πάντοτε.
4 Στοχασθήτε δε
πόσον μέγας ήτο ούτος, εις ον ο Αβραάμ ο πατριάρχης έδωκε και δέκατον εκ των
λαφύρων.
5 Και όσοι μεν εκ
των υιών του Λευΐ λαμβάνουσι την ιερατείαν, έχουσιν εντολήν να αποδεκατόνωσι
τον λαόν κατά τον νόμον, τουτέστι τους αδελφούς αυτών, καίτοι εξελθόντας εκ της
οσφύος του Αβραάμ·
6 εκείνος δε
όστις δεν εγενεαλογείτο εξ αυτών, εδεκάτωσε τον Αβραάμ, και ηυλόγησε τον έχοντα
τας επαγγελίας·
7 χωρίς δε τινός
αντιλογίας το μικρότερον ευλογείται υπό του μεγαλητέρου.
8 Και εδώ μεν
θνητοί άνθρωποι λαμβάνουσι δέκατα, εκεί δε λαμβάνει ο μαρτυρούμενος ότι ζη.
9 Και διά να είπω
ούτω, διά του Αβραάμ και ο Λευΐ, όστις ελάμβανε δέκατα, απεδεκατώθη.
10 Διότι εν τη
οσφύϊ του πατρός αυτού ήτο έτι, ότε συνήντησεν αυτόν ο Μελχισεδέκ.
11 Εάν λοιπόν η
τελειότης υπήρχε διά Λευϊτικής ιερωσύνης· διότι ο λαός επ' αυτής έλαβε τον
νόμον· τις χρεία πλέον να εγερθή άλλος ιερεύς κατά την τάξιν Μελχισεδέχ, και
ουχί να λέγηται κατά την τάξιν Ααρών;
12 Διότι
μετατιθεμένης της ιερωσύνης, εξ ανάγκης και νόμου μετάθεσις γίνεται.
13 Επειδή
εκείνος, περί του οποίου λέγονται ταύτα, άλλης φυλής μετείχεν, εξ ης ουδείς
επλησίασεν εις το θυσιαστήριον.
14 Επειδή είναι
πρόδηλον ότι εξ Ιούδα ανέτειλεν ο Κύριος ημών, εις την οποίαν φυλήν ο Μωϋσής
ουδέν περί ιερωσύνης ελάλησε.
15 Και
περισσότερον έτι κατάδηλον είναι, διότι κατά την ομοιότητα του Μελχισεδέκ
εγείρεται άλλος ιερεύς,
16 όστις δεν έγεινε
κατά νόμον σαρκικής εντολής αλλά κατά δύναμιν ζωής ατελευτήτου·
17 διότι μαρτυρεί
λέγων ότι Συ είσαι ιερεύς εις τον αιώνα κατά την τάξιν Μελχισεδέκ.
18 Διότι αθέτησις
μεν γίνεται της προηγουμένης εντολής διά το ασθενές και ανωφελές αυτής·
19 επειδή ο νόμος
ουδέν έφερεν εις το τέλειον, έγεινε δε επεισαγωγή ελπίδος καλητέρας, διά της
οποίας πλησιάζομεν εις τον Θεόν.
20 Και καθ' όσον
δεν έγεινεν ιερεύς χωρίς ορκωμοσίας·
21 διότι εκείνοι
έγειναν ιερείς χωρίς ορκωμοσίας, ούτος δε μετά ορκωμοσίας διά του λέγοντος προς
αυτόν· Ώμοσε Κύριος, και δεν θέλει μεταμεληθή· Συ είσαι ιερεύς εις τον αιώνα
κατά την τάξιν Μελχισεδέκ·
22 κατά τοσούτον
ανωτέρας διαθήκης εγγυητής έγεινεν ο Ιησούς.
23 Και εκείνοι
μεν έγειναν πολλοί ιερείς, επειδή ημποδίζοντο υπό του θανάτου να παραμένωσιν·
24 εκείνος όμως,
επειδή μένει εις τον αιώνα, έχει αμετάθετον την ιερωσύνην·
25 όθεν δύναται
και να σώζη εντελώς τους προσερχομένους εις τον Θεόν δι' αυτού, ζων πάντοτε διά
να μεσιτεύση υπέρ αυτών.
26 Διότι τοιούτος
αρχιερεύς έπρεπεν εις ημάς, όσιος, άκακος, αμίαντος, κεχωρισμένος από των
αμαρτωλών και υψηλότερος των ουρανών γενόμενος,
27 όστις δεν έχει
καθ' ημέραν ανάγκην, ως οι αρχιερείς να προσφέρη πρότερον θυσίας υπέρ των ιδίων
αυτού αμαρτιών, έπειτα υπέρ των του λαού· διότι άπαξ έκαμε τούτο, ότε
προσέφερεν εαυτόν.
28 Διότι ο νόμος
καθιστά αρχιερείς ανθρώπους έχοντας αδυναμίαν· ο λόγος όμως της ορκωμοσίας της
μετά τον νόμον κατέστησε τον Υιόν, όστις είναι τετελειωμένος εις τον αιώνα.
………………………………..
