23--7---2018---01--ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΧΡΙΣΤΟΥ

Iδού έρχομαι ταχέως !!!

Iδού έρχομαι ταχέως !!! 



ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΧΡΙΣΤΟΥ
01--
 «Λόγοι ζωής» (1975)
Χρήστος Φραγκόπουλος)

  Σεις είσθαι η επιστολή ημών εγγεγραμμένη εν ταις καρδίαις ημών. Γινωσκομένη και αναγιγνωσκομένη υπό πάντων των ανθρώπων και φανερώνεσθε ότι είσθε επιστολή Χριστού Εγγεγραμμένη Εις πλάκας σαρκίνας της καρδίας.(Β΄ Κορινθίους γ: 2—3) .
              «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»


1—Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
  Από παλιά μαπερισσότερο από τα μέσα του περασμένου αιώνα καταβάλλεται μια προσπάθεια πάρα πολύ μεγάλη να αποδείξουν και να πείσουν πως ο άνθρωπος δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα ζώο και αυτός όπως και τα άλλα ζώα. Μικρές και ασήμαντες διαφορές μεταξύ αυτού και των ζώων υπάρχουν. Έτσι μας λένε. Όσο όμως η επιστήμη προχωρεί και όσο οι δαρβινικές θέσεις κάθε μέρα αποδεικνύονται τελείως αναπόδεικτες και καθαρά φανταστικές όλο και περισσότερο βεβαιώνεται η αλήθεια πως ο άνθρωπος δεν έχει κανένα κοινό σημείο με τα ζώα. Θα μπορούσαμε στο σημείο αυτό να απαριθμήσουμε ένα τεράστιο κατάλογο τέτοιων βασικών και ουσιαστικών διαφορών μα δεν είναι αυτό το θέμα μας.

  Μια από τις μεγάλες και βασικές διαφορές ανάμεσα στον άνθρωπο και στα ζώα είναι ο λόγος η κουβέντα η λαλιά. Όσο και αν φαίνεται τόσο απλός λόγος στην πραγματικότητα είναι ένας τεράστιος μηχανισμός πολύ λεπτός που τον μελετούν πλήθος επιστημών που αρκούνται στο να καταγράψουν τις παρατηρήσεις τους. μόνο ο άνθρωπος είναι προικισμένος από
τον Θεό με το χάρισμα του λόγου. Στη βάση ο άνθρωπος είναι ον κοινωνικό και σαν τέτοιο πρέπει να έχει τον κατάλληλο εξοπλισμό που να μπορεί να έλθει σε επικοινωνία με τον Θεό τον Δημιουργό του και με τους άλλους ανθρώπους μέσα στον κόσμο τούτο. Μόνον ο άνθρωπος έχει το χάρισμα του λόγου.

  Τα ζώα όσο και αν έκανανμάταιες προσπάθειες να αποδείξουν πως και αυτά έχουν λαλιά είναι απόλυτα βεβαιωμένο που λόγο λαλιά δεν έχουν. Έχουν περιορισμένο κύκλο κραυγών ή μηκυθμών που είναι ενστικτώδεις και φανερώνουν κάποια συναισθήματα χαράς λύπης οργής οργασμού φόβου. Δεν είναι λόγος αυτός. Είναι κάτι το τόσο απλό και χωρίς βάθος. Για όσους δε δεν γνωρίζουν λέμε πως ο παπαγάλος και άλλα πουλιά που φαίνονται πως μπορούν να πουν μερικές λέξεις απλώς επαναλαμβάνουν κάποιους ήχους με τρόπο μηχανικό χωρίς καμιά συμμετοχή στα όσα λένε. Είναι ένα μέσο αμύνης και τίποτα περισσότερο. Τα πουλιά αυτά πετούν και κάθονται πάνω στα τροπικά δένδρα σε μεγάλα κοπάδια και όταν αρχίζουν να μιλούν ή να επαναλαμβάνουν τους ήχους που ακούν αυτό είναι ένα μέσο αμύνης γι’ αυτό γιατί ο θόρυβος που δημιουργούν τα προστατεύει από τους εχθρούς των.
                    «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

2—Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ

  Σε κάποιο όμορφο άρθροπου διάβασα έλεγε κάποιος πνευματικός άνθρωπος του τόπου μας πως ο λόγος ο τόσο απαραίτητος για την κοινωνική μας ζωή παρουσιάζει ένα σοβαρότατο μειονέκτημα. Είναι πολύ ρευστός αδύνατος και πολύ γρήγορα μόλις βγει από το ανθρώπινο στόμα αρχίζει να φθείρεται και μάλιστα η φθορά πολλές φορές είναι πάρα πολύ μεγάλη. Μετά από μια ομιλία εάν ρωτήσεις διαφόρους ακροατάς που προσωπικά άκουσαν την ομιλία θα διαπιστώσεις πως έχουν συγκρατήσει μέρος μονάχα των όσων ακούσανε και πάλι αυτά όχι ακριβώς όπως τα είπε ο ομιλητής. Εάν κάνεις τον ίδιο έλεγχο μετά από ένα μήνα τα πράγματα θα είναι τόσο απογοητευτικά. Δεν θα έχουν απομείνει παρά ελάχιστα
παραμορφωμένα υπόλοιπα.
Ο προφορικός λόγος φεύγει χάνεται αλλοιώνεται.  Υπάρχει ένας μηχανισμός εγγραφής του λόγου και άλλων στοιχείων που μας ενδιαφέρουν στη ζωή. Μα τι να πρωτογράψει ο μηχανισμός αυτός μνήμης; Και ποικίλη τόσο πολύ από άνθρωπο σε άνθρωπο. Είναι άλλοι που έχουνε δυνατή μνήμη. Άλλοι αδύνατη. Όσο δε περνούν τα χρόνια η μνήμη εξασθενίζει σε μεγάλο βαθμό. Θαυμάζουμε αυτούς που έχουν μεγάλη μνήμη. Άκουσα για κάποιο ανώτερο δημόσιο υπάλληλο που διετέλεσε και υπουργός κάποτε πως όταν διάβαζε ένα νομοσχέδιο μια φορά μπορούσε να το επαναλάβει ολόκληρο σε όλες του τις λεπτομέρειες. Αυτό είναι σπάνιο και απίθανο.
                   «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

3—Ο ΓΡΑΠΤΟΣ ΛΟΓΟΣ

  Αυτήν την μεγάληαδυναμία του λόγου του προφητικού λόγου ήλθε να καλύψει και να συμπληρώσει η άλλη μορφή του λόγου ο γραπτός λόγος. Είναι και αυτός λόγος σαν το προηγούμενο. Μα αυτός τώρα πια δένει παγώνει σαν το τσιμέντο και μένει αμετάβλητος γιατί δεν στηρίζει την πιστότητα του στην μνήμη μα σε πολλά σταθερά στοιχεία. Ο λόγος πια μεταβάλλεται σε μια οντότητα απαρασάλευτη. Μένει. Δεν αλλοιώνεται. Όπως ο προφορικός λόγος έτσι και ο γραπτός είναι δώρο Θεού. και φαίνεται πως συνοδεύει τον άνθρωπο από τα πρώτα βήματα. Είναι βεβαιωμένο πως γραπτά υπάρχουν τριάμισι χιλιάδες χρόνια π.χ. ενώ η ιστορία του ανθρώπου κατά την βιβλικά χρονική εξιστόρηση δεν ξεπερνά τις τέσσερις χιλιάδες χρόνια. Ο λόγος του Θεού είναι σταθερός μόνιμος αμετάβλητος.

  Ο Θεός θέλοντας να επικοινωνήσει με τον άνθρωπο χρησιμοποίησε και τις δυό μορφές λόγου και μάλιστα διαδοχικά. Πρώτα τον προφορικό λόγο και στη συνέχεια μας χάρισε και τον γραπτό λόγο για μεγαλύτερη ασφάλεια μας….Πρώτα έβαλε τα λόγια του στο στόμα των προφητών και των άλλων οργάνων του και ύστερα τα μετέτρεψε με τη δική του υπαγόρευση και εποπτεία αυτό που λέμε θεοπνευστία σε γραπτά κείμενα. Ευχαριστούμε τον Θεό για όλα αυτά τα μέτρα που έλαβε για μας για να μας διαφυλάξει. Ο λόγος αυτός του Θεού είναι η παλιά Διαθήκη και η Καινή Διαθήκη. Και διαβάζουμε μέσα στο λόγο του να μιλά με το στόμα κάποιου προφήτη και να λέγει: «Τάδε λέγει Κύριος…». Έλαβε όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα για να αποκλείσει αλλοιώσεις παραλήψεις που θα έφερναν τα λόγια του σε μας αγνώριστα. Στην Π.Δ. μάλιστα  ο Θεός ο ίδιος έγραψε το θέλημα του σε πλάκες τον Νόμο του και τον προσέφερε στον Μωϋσή.

  Είναι μερικοί που λέγουν και υποστηρίζουν πως εκτός από τον γραπτό λόγο που μέσα σ’ αυτόν ο Θεός έκλεισε όσα θέλησε να μας παραδώσει προς «ζωήν και ευσέβειαν»υπάρχει και προφορική παράδοση που και αυτή παραμένει με την ίδια αξία και χωρίς καμιά μεταβολή. Δυστυχώς αυτό δεν στέκει. Όταν έρχεται σε πλήρη αντίθεση σε πολλά σημεία με το γραπτό λόγο του Θεού δεν μπορούμε να δεχθούμε πως ο Θεός αντιφάσκει με τον εαυτό του. και οι Ιουδαίοι είχαν παράδοση η λεγομένη «Καβάλα» για χάρη της οποίας διαστρέβλωναν το λόγο του Θεού και για το οποίο ο Κύριος τους ελέγχει. «Γιατί και εσείς παραβαίνετε την εντολή του Θεού δια την παράδοση σας;» (Ματθαίος15:3).
                       «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

4—ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

  Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστόςείναι απόλυτα βεβαιωμένο πως δεν άφησε γραπτά κείμενα ο ίδιος. Δεν έγραψε απολύτως τίποτα. Κάποιος που ασχολείται με τα θέματα αυτά αναφέρει πως τρεις μεγάλοι του κόσμου αν και η παράπλευρη από μιας πλευράς δεν είναι δικαιολογημένη. Ο Σωκράτης ο Βούδας και ο Χριστός δεν άφησαν προσωπικά γραπτά κείμενα. Άλλοι έγραψαν γι’ αυτούς. Ξέρουμε πως για τον Σωκράτη τις διδασκαλίες του τις έγραψε ο Πλάτωνας. Βέβαια βάζει τον Χριστό στους μεγάλους και δεν τον αναγνωρίζει σαν Υιόν του Θεού. ο Κύριος μας δεν άφησε κανένα γραπτό κείμενο. Η μόνη φορά που μας αναφέρεται πως ο Χριστός έγραφε ήτανε τότε που έφεραν μπροστά του τη γυναίκα εκείνη που συνελήφθη μοιχευμένη. (Ιωάννης 8:4).
Τότε μας λέγεται πως ο Κύριος έγραφε κάτω στη γη στο χώμα. Μα και τότε δεν ξέρουμε τι έγραφε. Δεν αποκλείεται να έγραφε αυτό που και προφορικά τους είχε πει: «Ο αναμάρτητος ας ρίξει πρώτος τον λίθον». Μπορεί να είναι αυτό. Στην τυχόν αδιάκριτη ερώτηση που ίσως τολμούσε κάποιος μήπως ο Κύριος δεν γνώριζε γράμματα γιατί θα είχαμε να πούμε πως γνώριζε γράμματα γιατί τον βλέπουμε παιδί ακόμη να διαβάζει και να ερμηνεύει το Νόμο μπροστά σε τόσους σοφούς νομοδιδασκάλους που μένουν κατάπληκτοι. Γράμματα γνώριζε. Μα είχε κάποιο σοβαρό λόγο που δεν ήθελε να γράψει. Δεν γνωρίζουμε. Ναι μεν Εκείνος δεν έγραψε με άμεσο τρόπο αλλά φρόντισε με όργανα του ανθρώπους πιστούς και αγίους να γράψουν και να μας μεταφέρουν τα όσα ήθελε. Τι όμορφα τα λέγει ο Ιωάννης «Εκείνα τα οποία ηκούσαμεν εκείνα τα οποία είδομεν..»(Α΄ Ιωάννης 1:1—3).
Η δε κύρια αποστολή των αποστόλων ήτανε να μεταφέρουν αυτόπτες μάρτυρες αυτοί τα όσα είδαν άκουσαν και έζησαν με τον Ιησού Χριστό.
                     «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»’

5—ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

  Στο ερώτημα που θέσαμε και απαντήσαμε πως δεν ξέρουμε τους λόγους γιατί ο Χριστός δεν έγραψε με το χέρι του κάποιο κείμενο κάποια επιστολή θα δώσουμε τώρα μια πιθανή απάντηση. Δεν έγραψε γιατί ίσως είχε κάποιο απώτερο(μακρινό. Ή στο μακρινό μέλλον) σκοπό. Φαίνεται πως είχε σκοπό να γράψει διαφορετικά τα όσα ήθελε να πει στους ανθρώπους. Αυτό μας φανερώνεται και από την Π.Δ. Εκεί καθαρά ο Θεός λέγει πως θα ερχότανε μια εποχή που ο Θεός θα έπαιρνε την πέννα και θα έγραφε το θέλημα του όχι στο Σινά πάνω σε μια πέτρινη πλάκα με χαρακτικό εργαλείο μα μέσα στις καρδιές των ανθρώπων και με εργαλείο του το Πνεύμα το Άγιο επειδή από την καρδιά βγαίνουν προς τα έξω με τις πράξεις και τις εκδηλώσεις της ζωής μας προβαλλόμενα στην καθημερινότητα. Και ακόμη λέγει ο λόγος του Θεού την εποχή αυτή τη θαυμαστή ο καθένας από μέσα από την καρδιά του θα γνωρίζει το θέλημα του Θεού και θα μένει σ’ αυτό.
Περίεργα και παράξενα λόγια. Και τώρα έρχεται ο Απ. Παύλος  και βεβαιώνει πως αυτά που έλεγε τότε ο Θεός τώρα έχουν πραγματοποιηθεί. Γράφει στους Κορινθίους και τους λέγει πως «εσείς είσθαι επιστολή Χριστού γινωσκομένη και αναγιγνωσκομένη υπό πάντων των ανθρώπων». Ο πραγματικός χριστιανός δηλαδή αυτός που αφού επίστευσε στον Χριστό και καθαριστήκανε οι αμαρτίες του ζει και πορεύεται οδηγούμενος από το Πνεύμα του Θεού αυτός ο χριστιανός είναι μια ζωντανή επιστολή του Χριστού που απευθύνεται προς όλους τους ανθρώπους και που όλοι την αναγνωρίζουν την ξεχωρίζουν και μπορούν με μεγάλη ευχέρεια να την διαβάζουν είτε ξέρουν γράμματα είτε έχουν καλά μάτια είτε όχι. Για να τα δούμε όμως αυτά τα στοιχεία ένα –ένα χωριστά.
                «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

6—ΓΙΝΩΣΚΟΜΕΝΗ

  Επιστολή γινωσκομένη. Γινώσκω θα πει γνωρίζω διακρίνω ξεχωρίζω. Πραγματικά το πιστό παιδί του Θεού που ζει στη ζωή του χριστού και που κατευθύνεται από ο Πνεύμα του Θεού που έχει γράψει το θεϊκό θέλημα μέσα στην καρδιά του αναγνωρίζεται σαν τέτοιο από όλους τους ανθρώπους. Έχουμε ακούσει και ακούμε κάθε μέρα παρόμοιες εκφράσεις. «Αυτός ο άνθρωπος δεν είναι σαν τους άλλους. Είναι τόσο αλλιώτικος’. Μα αυτό δεν είναι αρκετό. Άλλοι λέγουν: «Δεν ξέρω τι λογής είναι αυτός ο άνθρωπος αλλά ξέρω ότι είναι πραγματικός χριστιανός». Και πάλι άλλες φορές: «Ξέρω καλά πως μέσα σ’ αυτόν τον άνθρωπο κατοικεί ο θεός και μιλά ο Θεός μ’ αυτόν». Είναι ακριβώς η ίδια ομολογία που έκανε ο βασιλιάς για το Δανιήλ μετά από τον λάκκο των λεόντων που τον έριξε και η δύναμη του Θεού τον ελευθέρωσε.
Σκέψου ένας ειδωλολάτρης βασιλιάς να βλέπει και να αναγνωρίζει αυτήν την πραγματικότητα. Τον αληθινό χριστιανό πως είναι μια επιστολή του Θεού ένα έργο του Θεού μια εγγραφή του Θεού το αναγνωρίζουν όλοι οι άνθρωποι. Είναι υποχρεωμένοι εκ των πραγμάτων εάν είναι ειλικρινείς να το αναγνωρίσουν και να το ομολογήσουν. Το τι είναι ο καθένας μας φαίνεται τόσο καθαρά. Είμαστε όπως έλεγε κάποιος τόσο διαφανείς. Εάν είμαστε μαρξιστές φαίνεται αυτό το πράγμα. Αν είμαστε ποδοσφαιρόφιλοι φαίνεται καθαρά αυτό το πράγμα. Αν είμαστε άνθρωποι του χρήματος και αυτό φαίνεται. Τον Θεό που σωστά πιστεύει ο καθένας φαίνεται τόσο καθαρά. Δεν υπάρχει τίποτα κρυφό.
Μάλιστα έχω ακούσει κάποιον και ίσως και σεις το έχετε ακούσει να λέει «αν καμιά φορά γίνω χριστιανός τέτοιος θα γίνω» δεν σας συνιστώ να επαναλάβετε τα λόγια αυτά. Δεν είναι σωστά. Τι θα πει «αν καμιά φορά γίνω». Αυτό είναι ανοησία. Ο Θεός μας καλεί να μετανοήσουμε πρώτα και να πιστεύουμε ύστερα. Και μετά αν αφήσουμε τον εαυτό μας στα δικά Του χέρια Εκείνος θα κάνει θαύματα στη ζωή μας και θα γίνουμε ένα ανοιχτό Ευαγγέλιο. Είναι επικύνδινο όπως θα δούμε να βλέπεις να αναγνωρίζεις να ομολογείς πως έτσι είναι και τελικά να μένεις μακριά από τη χάρη του Θεού. εάν αυτό δεν συμβαίνει. Εάν οι άνθρωποι μόνοι τους δεν μας ξεχωρίζουν αυτό δεν οφείλεται στο ότι ο Θεός είναι κακογράφος . μάλλον οφείλεται στο ότι δεν αφήσαμε το Θεό να γράψει μέσα στη ζωή μας αυτά που εκείνος ήθελε να γράψει. Δεν καθαρίσαμε καλά τον πίνακα της καρδιάς μας και της ζωής μας πριν δώσουμε την κιμωλία στου Θεού το χέρι να γράψει. Γι’ αυτό οι άνθρωποι παθαίνουν σύγχυση διαβάζοντας στη ζωή μας.

 Άκουσα για κάποιο αγαπητό αδελφό σε μια επαρχιακή μικρή πόλη που ζο΄7νε και τον ξέρουνε όλοι. Πολλές φορές τον κοροϊδεύανε γιατί διάβαζε το Ευαγγέλιο για τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις και για άλλα αυτής τη κατηγορίας.  Αυτός γελούσε με καλοσύνη. Κάποτε που θέλανε να βάλουνε σαν προσωρινό πρόεδρο κοινότητας και τσακώνονταν μεταξύ τους μη μπορώντας να συμφωνήσουν θυμήθηκαν τον άνθρωπο του Θεού που ζούσε ανάμεσα τους. σ’ αυτόν καταφύγανε και τον παρακάλεσαν να αναλάβει το έργο. Ξέρουν οι άνθρωποι να ξεχωρίζουν τα πραγματικά παιδιά του Θεού.
                 «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

7—ΑΝΑΓΙΓΝΩΣΚΟΜΕΝΗ 

 Περισσότερηέμφαση έχει το δεύτερο σημείο. Ίσως είναι και το σπουδαιότερο. Είναι κάτι το πολύ δυνατό. Δεν είμαστε επιστολή «γινωσκομένη..» απλώς αλλά «και αναγιγνωσκομένη». Οι άνθρωποι σκύβουν επάνω στη ζωή μας και διαβάζουν. Διαβάζουν όλοι. Διαβάζουν και οι αγράμματοι. Διαβάζουν και αυτοί που ξέχασαν τα γυαλιά τους . διαβάζουν και αυτοί που έχουν τραχώματα. Όλοι διαβάζουν. Οι  άνθρωποι που σκύβουν επάνω στο χριστιανό σαν σε βιβλίο διαβάζουν όλα όσα είχε να τους πει ο Θεός. Αυτό είναι το σχέδιο του Θεού. αυτό είναι το Ευαγγέλιο που θέλει ο Θεός. Ανοιχτό ζωντανό βιωμένο ευαγγέλιο για όλους τους ανθρώπους χωρίς καμιά διάκριση. Ευαγγέλιο που περπατά και κινείται και το βλέπουν και το διαβάζουν όλοι. Το ευαγγέλιο μας λέγει πως ο Χριστός είναι αγάπη.
σαν σκύψεις στη ζωή του πιστού αυτού ανθρώπου βλέπεις καθαρά την αγάπη που ο Θεός έχει βάλει μέσα στη καρδιά του. Και αν αυτός έχει τόση αγάπη πόσο μάλλον ο Θεός που του την έδωσε δεν θα έχει αγάπη; έτσι οι πάντες πείθονται πως ο Θεός είναι αγάπη διαβάζοντας μέσα στο ευαγγέλιο της ζωής του ανθρώπου αυτού. 
  Το ευαγγέλιο  μας λέγει πως ο Θεός είναι λυτρωτής και ελευθερώνει τον άνθρωπο από τη δουλεία και τη σκλαβιά των παθών και της αμαρτίας. Λοιπόν κοιτάζεις μέσα στη ζωή του ανθρώπου αυτού και τον βλέπεις τελείως απελευθερωμένο από όλα εκείνα που μαστίζουν όλους τους ανθρώπους. Πώς να αμφιβάλλεις και να νη καταλάβεις διαβάζοντας στη ζωή του ανθρώπου αυτού και το βλέπεις τελείως απελευθερωμένο από όλα εκείνα που μαστίζουν όλους τους ανθρώπους. Πώς να αμφιβάλλεις και να μη καταλάβεις διαβάζοντας στη ζωή του ανθρώπου αυτού τη λυτρωτική δύναμη του Χριστού;

 Το ευαγγέλιο μιλά για αγιασμό όχι καλογερισμόν. Μα για αγιασμό γνήσιο. Πραγματικό. Σκύβεις λοιπόν μέσα στη ζωή του ανθρώπου αυτού και διαβάζεις στην απλότητα τη χάρη του Θεού που του έδωσε και που στον καθένα δίνει αγία ζωή σαν πιστέψεις σ’ Αυτόν. Δεν αμφιβάλλεις πια.
 Το ευαγγέλιο μιλάει για τη θυσία του Χριστού επάνω στο σταυρό για τους αμαρτωλούς. Αγάπη θα πει θυσία. Λοιπόν σκύβεις στη ζωή του ανθρώπου αυτού και βλέπεις ένα πνεύμα θυσίας από την αρχή μέχρι το τέλος. Μα ναι. Ο Χριστός είναι θυσία. Δεν υπάρχει πια αμφιβολία. Και ακόμη το Ευαγγέλιο μιλά για μακαριότητα που ο Χριστός προσφέρει σε όσους καταφεύγουν στην αγάπη του και τη λύτρωση του. και βλέπεις τον άνθρωπο αυτό μπορεί να είναι φτωχός με σωρό τα προβλήματα του να είναι αντίθετα με τις προσδοκίες σου ευτυχισμένος. Να ψάλλουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ. Πώς να αμφιβάλλεις γι’ αυτό;

  Όλα τα αγαθάτου θεού ειρήνη μακροθυμία γαλήνη ανάπαυση όλα τα βλέπουν οι γύρω του και ξέρουν πολύ καλά πως αυτά τα προσφέρει ο Θεός. Και δεν αμφιβάλουν γιατί τα είδανε στη ζωή του ανθρώπου αυτού.
  Επιστολή Χριστού γινωσκομένη και αναγιγνωσκομένη υπό πάντων των ανθρώπων.
                «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

8—Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ

  Ο χριστιανός είναι ένα βιβλίοένα ευαγγέλιο που το βλέπουν και το διαβάζουν όλοι οι άνθρωποι. Αυτό το «όλοι» έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία. Είτε θέλουν είτε δεν θέλουν. Είτε ζητούν είτε δεν ζητούν. Μπροστά τους κάθε μέρα και κάθε στιγμή θα έχουν το ζωντανό αυτό ευαγγέλιο. Μήπως μπορούν να το αποφύγουν. Κάποιος γνωστός από ενδιαφέρον για τους τεχνίτες εκεί που ο ίδιος ήτανε υπεύθυνος αγόρασε μια μεγάλη Βίβλο την έβαλε σε ένα μεγάλο αναλόγιο και είπε στους τεχνίτες όταν είναι κουρασμένοι ή θέλουν να ξεδώσουν λίγο να διαβάζουν. Δεν ξέρω τα αποτελέσματα. Μάλλον φτωχά θα πρέπει να είναι. Κάποιο άλλο ευαγγέλιο έχει υπ’ όψην του ο Κύριος να διαβάζουν οι άνθρωποι. Το ευαγγέλιο της ζωής μας. Μέσα στη ζωή μας οι άνθρωποι να διαβάζουν όλο το μεγαλείο των σχεδίων του και της αγάπης του. Όλα όσα υπόσχεται ο Θεός και όσα πραγματοποιεί ο Θεός.
  Η εντύπωση που προκαλεί ένα τέτοιο ευαγγέλιο μένει για καιρό γραμμένη βαθειά μέσα στην ψυχή μας. Μπορεί να περάσουν χρόνια και χρόνια και θα ενθυμούμεθα ένα άνθρωπο άγιο του Θεού που ήτανε αληθινό ευαγγέλιο. Μου δόθηκε η ευκαιρία να συνομιλήσω με ανθρώπους για πρώτη φορά για το Χριστό και αυτοί να θυμηθούν και κάποιον άλλον που πριν από πολλά χρόνια είχαν συναντήσει στη ζωή τους και δεν μπορούσαν να τον ξεχάσουν.

  Το ευαγγέλιοαυτό που όλοι το ξεχωρίζουν που όλοι το διαβάζουν είναι ένα ευαγγέλιο που έχει πολλαπλάσια δύναμη.
  Είναι γραμμένο όχι με τυπογραφικόμελάνι μα με το ίδιο το χέρι του Θεού. από ένα τέτοιο ευαγγέλιο πίστεψα και εγώ. Όπως γράφω στο τευχίδιο «Η Αναφορά Μου» όταν είδα το μεγαλείο του Θεού ζωντανό στη ζωή μερικών ανθρώπων και ιδίως ενός δυστυχισμένου και έρημου ανθρωπίνως γέροντα κατάλαβα πόσο αληθινός είναι ο θεός που μπορεί και κάνει τόσο μεγάλα θαύματα στις καρδιές πρώτα και ύστερα στη ζωή των ανθρώπων.
  Το ευαγγέλιο αυτό αν το συγκρίνουμε με το άλλο το τυπωμένο με μελάνι και χαρτί ευαγγέλιο θα δούμε πως σύγκριση δεν γίνεται. Έχει μια τόσο μεγάλη δύναμη αυτό το ευαγγέλιο. Έχει μια τόσο ζωντάνια αυτό το ευαγγέλιο. Είναι τόσο πειστικό αυτόν το ευαγγέλιο. Έχει μια τόσο τεραστία ακτίνα δράσεως αυτό το ευαγγέλιο. Δεν συγκρίνεται το ευαγγέλιο αυτό. Με το ευαγγέλιο ο Κύριος θέλει να μιλήσει στις καρδιές που χάνονται μέσα στην αμαρτία. Δεν υποτιμώ τον άλλο γραπτό λόγο του θεού. έχει και εκείνος την αποστολή του. μα μόνος του μικρά αποτελέσματα φέρνει.
Και εγώ με την χάρη του Θεού μοιράζω ευαγγέλια. Μα άλλο το ένα και άλλο το άλλο. στην πατρίδα μας έχουν σκορπιστεί στα μεταπολεμικά χρόνια πάρα πολλά ευαγγέλια. Μα δεν είδαμε ακόμη τα αποτελέσματα που προσδοκούμε. Γιατί ζωντανά βιωμένα ευαγγέλια Χριστού δυστυχώς με λύπη το λέγω λίγα υπάρχουν. Αν υπήρχαν περισσότερα πόσο διαφορετική θα ήτανε η κατάσταση; 
  Το ευαγγέλιο αυτό που το ονοματίσαμε ανοιχτό ζωντανό είναι γραμμένο σε μια γλώσσα διεθνή ώστε το εμπόδιο των διαφόρων γλωσσών που μπήκε από την αμαρτία μετά από τον πύργο της Βαβέλ να ξεπερνιέται. Βλέπεις καμιά φορά να συναντιόνται χριστιανοί από διαφορετικά μέρη με διαφορετικές γλώσσες μα με τη γλώσσα της αγάπης του Θεού ο ένας διακρίνει στον άλλο και να συνεννοείται.
                      «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

9—Η ΔΙΑΣΠΟΡΑ ΤΟΥ
  Είναι φορές που το πιστό παιδί του Θεούπερνά από θλίψεις που το αναγκάζουν να αλλάξει και συνθήκες ζωής. Μια μετάθεση. Μια κλήση για το στρατό. Μια αρρώστια σε κάποιο
  Είναι φορές που το πιστό παιδί του Θεού περνά από θλίψεις που τον αναγκάζουν να αλλάξει τόπο διαμονής και συνθήκες ζωής. Μια μετάθεση. Μια κλήση για το στρατό. Μια αρρώστια σε κάποιο νοσοκομείο. Τότε ακούμε το παιδί του Θεού να διερωτάται και να λέγει. Μα γιατί ο Θεός μου το έκανε αυτό; Γιατί ο Θεός με έστειλε τόσο μακριά; Και γιατί να βρεθώ εκεί σε ξένους ανθρώπους; Μα η απάντηση είναι τόσο απλή. Ο Θεός ήθελε να κάνει διανομή Καινών Διαθηκών. Ήθελε ο Θεός να στείλει σε κάποια ψυχή ένα ευαγγέλιο. Και διάλεξε εσένα ο θεός. Σου έκανε αυτή τη μεγάλη τιμή. Γιατί δυσανασχετείς; Κάποιος έπρεπε να πάει να φροντίσει εκεί την δόξα του Θεού. Πόσες ιστορίες δεν θα μπορούσαμε να διηγηθούμε.

  Άκουσα στην κατοχή μεταξύ των λίγων πιστών της Κέρκυρας βρέθηκε και ένας Γερμανός στρατιώτης από τις δυνάμεις κατοχής. Μα ήτανε παιδί του Θεού. Με κίνδυνο να κατηγορηθεί από τους συστρατιώτες του την ώρα που οι άλλοι γύριζαν στα παλιόσπιτα αυτός πήγαινε στη μικρή εκείνη ομάδα και μαζί τους χαιρότανε τη χαρά των πιστών και τους έψελνε και ύμνους με την κιθάρα. Τους πήγαινε και κανένα φάρμακο που δεν εύρισκαν. Κάποτε οι Γερμανοί έχασαν τον πόλεμο και θα έπρεπε να γυρίσουν στην πατρίδα τους μέσω Γιουγκοσλαβίας πράγμα δύσκολο γιατί μάλλον θα παινόντουσαν αιχμάλωτοι. Του προσφέρθηκαν οι αδελφοί να τον κρύψουν και να τον σώσουν. Μα τότε αυτός τους απάντησε πως ο καιρός τώρα ήτανε που τσακισμένοι οι συμπατριώτες του από τα δεινά του πολέμου θα έδιναν προσοχή στα λόγια του και στη ζωή του. Έπρεπε  να μείνει μαζί τους και να μοιραστεί την τύχη τους. έτσι έγινε. Δεν ξέρουμε μετά τι απέγινε. Ένα είναι βέβαιο. Πως αν και πέρασαν πάνω από τριάντα χρόνια οι σελίδες εκείνου του ευαγγελίου που ήτανε ο άνθρωπος αυτός μιλάνε στις καρδιές πολλών ανθρώπων.
                          «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

10—ΣΥΓΧΥΣΗ
  Στο σημείο αυτό δημιουργείταιένα άλλο θέμα που δεν είναι παρά ένα τεράστιο ερωτηματικό. Στα πράγματα του Θεού δεν υπάρχει θεωρία και πράξη. Αλήθεια υπάρχει που είτε την
πιστεύουμε και τη ζούμε είτε περνούμε από κοντά της ξένοι από αυτήν. Λοιπόν θα μπορούσε να πει κανείς. Είναι αλήθεια έτσι όλοι οι χριστιανοί; Είναι όλοι τέτοια ανοιχτά ζωντανά ευαγγέλια; Λυπούμε που το λέγω μα δεν είναι. Αν ήτανε τότε…τότε… πόσο διαφορετικά θα ήτανε όλα; Και έρχεται το επόμενο ερώτημα επακόλουθο του προηγούμενου. Μα γιατί δεν είναι αδελφέ μου; Πως συμβαίνει αυτό; Για γράψω και γραφικά μιλούμε και από κει πρέπει να πάρουμε το παράδειγμα μας. Υπάρχουν τέτοια ζωντανά ευαγγέλια. Σας εξομολογήθηκα πως γνώρισα και πίστεψα. Μα  όχι πολλά. Λοιπόν για να γράψει ο Θεός στην καρδιά μας και από αυτή τη ζωή μας πρέπει να γίνει πρώτα καθαρισμός μέσα σ’ αυτήν.
Όλα τα δικά μας τα ανθρώπινα πεποιθήσεις γνώσεις ιδέες με γερό σφουγγάρι πρέπει να σβηστούν και με μια μεγάλη σκούπα πρέπει να πεταχτούν στα σκουπίδια. Σε ένα μαυροπίνακα που είναι γεμάτος από γράμματα σχήματα και κουταμάρες αν γράψεις εσύ κάτι χωρίς να τον καθαρίσεις νομίζεις ότι θα διακρίνουν οι άλλοι τίποτα; Μα βέβαια όχι. Πρέπει πρώτα να καθαριστεί και μετά να γίνει το γράψιμο. Στα παλιά χειρόγραφα που έγραφαν επάνω σε μεμβράνες και σε περγαμηνές στοίχιζε πολλά το υλικό αυτό. Έπαιρναν λοιπόν παλιές μεμβράνες και είτε λίγο τις ξύνανε είτε τις περνούσαν από πάνω με ένα βερνίκι και μετά ξανάγραφαν. Αργότερα όμως βγαίνανε και τα από κάτω γράμματα και μπερδευόντουσαν με τα καινούργια. Δυστυχώς  το ίδιο συμβαίνει και σε μας. Θέλει ο Θεός να γράψει και γράφει. Μα όταν από μέσα βγαίνουν τα παλιά οι άλλοι δεν μπορούν να διαβάσουν καθαρά. Και αντί να δουν κάτι καλό και σωστό παίρνουν μια μπερδεμένη εικόνα που κάθε άλλο παρά να δοξάσει το Θεό μπορεί. Διαβάζουν και βλέπουν μαζί με το γράψιμο του Θεού μαρξιστικά υπόλοιπα που δεν καθαρίστηκαν υλιστικές αντιλήψεις που δεν κάηκαν στο καμίνι φιλοσοφικές δοξασίες που θα έπρεπε να είχαν πριν από καιρό μαραθεί στη χάρη του Θεού. και οι άνθρωποι που κοιτάζουν πάνω σ’ αυτούς τους χριστιανούς κυριολεκτικά όπως το λέγει και η λαϊκή έκφραση δεν καταλαβαίνουν. «…τι Θεό πιστεύουν;» να που είναι η αιτία του 
κακού. Χρειάζεται καθαρότητα καρδιάς.

                   «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
11—Η ΚΡΙΣΗ

  Και υπάρχει ακόμη ένα σημείο.Μερικοί ρωτούν και ρωτώντας φέρνουν αντίρρηση στα όσα ο λόγος του Θεού λέγει. Ρωτούν λοιπόν. «αυτός ο άνθρωπος δεν έμαθε γράμματα να διαβάσει το ευαγγέλιο. Πως θα τον κρίνει ο Θεός αφού δεν πήρε γνώση της αλήθειας;» Ή ακόμη. «Αυτός ο άνθρωπος έτσι το φέρανε οι περιστάσεις που δεν μπόρεσε να διαβάσει τι ο θεός ζητούσε μια και προσέφερε σ’ αυτόν. Πως θα τον κρίνει ο Θεός;» Στο σημείο αυτό υπάρχει κάποια απάντηση κατηγορηματική. Θα ρωτήσει τον άνθρωπο αυτό που έζησε; Και θα του θυμίσει που στη γειτονιά του στο λόχο του στο γραφείο του ήτανε ένας αληθινός χριστιανός «επιστολή Χριστού γινοσκωμένη και αναγιγνωσκομένη υπό των ανθρώπων». Αυτόν τον είδες; Θα τον ρωτήσει. Τι άνθρωπος ήτανε; Και στην απάντηση του άλλου πως ήτανε καλός πολύ καλός άγιος άνθρωπος θα τον ρωτήσει συνέχεια. «Γιατί και συ δεν θέλησες να γίνεις σαν κι αυτόν; Γιατί δεν πήγες κοντά του να ρωτήσεις περισσότερα; Γιατί αντί να πλησιάσεις απομακρύνθηκες;» Η ζωή των πιστών θα είναι κατηγορητήριο την ημέρα της κρίσεως εναντίον όλων εκείνων που δεν πίστεψαν στην σωτήρια αγάπη του Χριστού. Και αυτό δεν θα αργήσει να γίνει.
  Η κατάληξη. Να μεταφραστούν όλα αυτά σε προσευχή ειλικρίνειας και ταπεινώσεως. «Κύριε και εγώ θέλω να γίνω ένα τέτοιο ζωντανό και αληθινό ευαγγέλιο». Εάν αυτό είναι πόθος της  καρδιάς μας ο Θεός θα μας χαρίσει χωρίς καμιά αμφιβολία. Αμήν